Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Eindfase afspraken
vrijdag 20 maart 2020 om 14:42
Nu we een van de piekfases in deze Coronastrijd naderen en artsen en verpleegkundigen in bepaalde delen van het land snel zullen moeten gaan kiezen tussen leven en dood over zieke slachtoffers vroeg ik me af of mensen hierover al afspraken hebben gemaakt met hun partner en/of familie/vrienden?
Met afspraken bedoel ik: in een noodsituatie wil ik dan wel/niet behandeld worden, beademd worden, een plek innemen op de IC of het noodhospitaal, etc? Gemiddeld komen er wekelijks zo'n 256 euthanasieverzoeken binnen bij levenseindeklinieken. Dit varieert van mensen die ernstig ziek zijn tot mensen die een vrijwillig levenseinde wensen. Gelukkig behoor ik zelf niet tot een van deze categorieën, maar als antinatalist heb ik wel een sterke mening over het leven en dus over mijn behandeling mocht ik tot de slachtoffers behoren die intensieve zorg gaan nodig hebben.
Het stuit me dus tegen de borst als ik degene ben die medische zorg zou krijgen, terwijl er tegelijkertijd een moeder van mijn eigen leeftijdscategorie (ergens tussen de 30 en de 40) en vergelijkbare lichamelijke conditie naar binnen wordt gebracht, maar door gebrek aan bedden of beademingsapparatuur zou sterven. Datzelfde geldt voor als ik al ben opgenomen in het ziekenhuis en dus een bed inneem, maar er weer een vloedgolf oprukt waardoor veel mensen zorg zouden kunnen mislopen. “Ontsla mij dan en help die ander”, is wat ik mijn partner en familieleden heb opgedragen aan medisch personeel kenbaar te maken mocht het zover komen.
Zijn er meer mensen die hier al over hebben nagedacht, en indien ja, heb je dit ook aan je naasten kenbaar gemaakt? En heb je hier misschien wel (leeftijds)grenzen aan verbonden? In mijn geval: vrouw, 30-40 jaar, kindvrij, antinatalist, wel cat-mummy, wens geen voorrang te krijgen op een andere man/vrouw, 30-40 jaar, moeder/vader van 3 kids, maar wens wel voorrang te krijgen op man/vrouw, 60+ jaar met onderliggende medische problemen.
Toegevoegd naar aanleiding van onduidelijkheid: Uiteraard mag het nooit zo ver komen dat de maatschappij/zorginstelingen in tijden van crisis zoals nu gaan selecteren op basis van banale zaken zoals wel/geen kinderen, rijk/arm etc. Dat mag voor zich spreken. Wat ik bedoel is dus puur individueel level; dus dat het slachtoffer zelf kan aangeven of hij/zij zijn/haar plek wil afstaan (ongeacht de motivatie) aan iemand anders in geval van te weinig bedden en/of beademingsapparatuur.
LET OP: Ik wil graag het kaf van het koren scheiden in dit topic. Reacties van mensen die deze vraag niet serieus nemen of enkel een viswijfbijdrage kunnen leveren (zoals ik dat al in het verleden al bij vele topics voorbij heb zien komen), lees ik niet en ga ik ook verder niet op in. Just to be clear for some ladies in particular!
Met afspraken bedoel ik: in een noodsituatie wil ik dan wel/niet behandeld worden, beademd worden, een plek innemen op de IC of het noodhospitaal, etc? Gemiddeld komen er wekelijks zo'n 256 euthanasieverzoeken binnen bij levenseindeklinieken. Dit varieert van mensen die ernstig ziek zijn tot mensen die een vrijwillig levenseinde wensen. Gelukkig behoor ik zelf niet tot een van deze categorieën, maar als antinatalist heb ik wel een sterke mening over het leven en dus over mijn behandeling mocht ik tot de slachtoffers behoren die intensieve zorg gaan nodig hebben.
Het stuit me dus tegen de borst als ik degene ben die medische zorg zou krijgen, terwijl er tegelijkertijd een moeder van mijn eigen leeftijdscategorie (ergens tussen de 30 en de 40) en vergelijkbare lichamelijke conditie naar binnen wordt gebracht, maar door gebrek aan bedden of beademingsapparatuur zou sterven. Datzelfde geldt voor als ik al ben opgenomen in het ziekenhuis en dus een bed inneem, maar er weer een vloedgolf oprukt waardoor veel mensen zorg zouden kunnen mislopen. “Ontsla mij dan en help die ander”, is wat ik mijn partner en familieleden heb opgedragen aan medisch personeel kenbaar te maken mocht het zover komen.
Zijn er meer mensen die hier al over hebben nagedacht, en indien ja, heb je dit ook aan je naasten kenbaar gemaakt? En heb je hier misschien wel (leeftijds)grenzen aan verbonden? In mijn geval: vrouw, 30-40 jaar, kindvrij, antinatalist, wel cat-mummy, wens geen voorrang te krijgen op een andere man/vrouw, 30-40 jaar, moeder/vader van 3 kids, maar wens wel voorrang te krijgen op man/vrouw, 60+ jaar met onderliggende medische problemen.
Toegevoegd naar aanleiding van onduidelijkheid: Uiteraard mag het nooit zo ver komen dat de maatschappij/zorginstelingen in tijden van crisis zoals nu gaan selecteren op basis van banale zaken zoals wel/geen kinderen, rijk/arm etc. Dat mag voor zich spreken. Wat ik bedoel is dus puur individueel level; dus dat het slachtoffer zelf kan aangeven of hij/zij zijn/haar plek wil afstaan (ongeacht de motivatie) aan iemand anders in geval van te weinig bedden en/of beademingsapparatuur.
LET OP: Ik wil graag het kaf van het koren scheiden in dit topic. Reacties van mensen die deze vraag niet serieus nemen of enkel een viswijfbijdrage kunnen leveren (zoals ik dat al in het verleden al bij vele topics voorbij heb zien komen), lees ik niet en ga ik ook verder niet op in. Just to be clear for some ladies in particular!
puz_n_boots wijzigde dit bericht op 20-03-2020 16:18
10.40% gewijzigd
vrijdag 20 maart 2020 om 19:26
Zijn dit nu situaties waar je op vooruit kunt lopen, dat denk ik niet dus wellicht erg simplistisch maar wat is het nut ervan? Alsof je als zo'n moment werkelijkheid wordt daar enige inspraak in heb of kan hebben. Ik leef zo niet, Neemt niet weg dat dit wel vragen zijn die veel mensen bezig houden temeer omdat het bijv in Italie aan de orde van de dag is.
vrijdag 20 maart 2020 om 20:09
Oh heerlijk, gedachtendiarree.
Een 40-jarige vader met jonge kinderen kan ook een stevige drinker zijn. Die twee sluiten elkaar niet uit hè.
zaterdag 21 maart 2020 om 00:02
Misschien moet je nog even nalezen wat je schrijft:
"maar waar ik wel over nagedacht heb, is dat ik er behoorlijk van zou balen als ik een IC-bed nodig heb, maar naast het net vis, omdat er zonodig een roker geholpen moet worden.
Dus jij helpt eerst moedwillig je eigen longen naar de kloten, en vervolgens verwacht je wel dat je opgelapt wordt ten koste van een ander die wel gezond leeft".
Dat vind ik dan weer een heel eigenaardige gedachtengang. Tenzij jij volmaakt perfect bent natuurlijk, dan heb ik niks gezegd.
zaterdag 21 maart 2020 om 00:27
Kinderloos en zo sociaal wel voorrang willen krijgen op een dame van 60 die misschien een gezin achterlaat en langer en leven heeft dan jij, omdat jij nisschien wel over 2 jaar zo stom blijkt te zijn dat je zelfs voor een vrachwagen gaat liggen (want alles zo overdacht en geregeld dat je niet meer hoeft op te letten), maar niet op een moeder van 3 kinderen (die misschien 60 is).
Alsjeblieft zeg, Kom van je paard af, zeg gewoon alle hulp af maar ga geen categorieën samenstellen gebaseerd op jouw bekrompen mening.
Alsjeblieft zeg, Kom van je paard af, zeg gewoon alle hulp af maar ga geen categorieën samenstellen gebaseerd op jouw bekrompen mening.
zaterdag 21 maart 2020 om 13:20
Natuurlijk kan je niet zeggen ‘voorrang op die, maar niet op die’. Wat je wel kan doen is een wens om niet gereanimeerd te worden bespreken met je naasten en huisarts (al zou ik die met dit soort zaken nu beslist niet lastig vallen, huisartsen hebben nu echt wel wat beters te doen). Dit enkel bespreken geeft echter geen garanties. Als je zekerheid wil moet je een speciale penning aanvragen, een schriftelijke wilsverklaring opstellen of een tatoeage op je borst laten zetten. Deze zijn rechtsgeldig.
Maar dat gaat over reanimeren. Wil je niet behandeld worden dan moet je gewoon niet naar de dokter of ziekenhuis gaan. Het is dus inderdaad wel of niet en niet dat jij mag dicteren aan wie jij voorrang verleent en wie niet.
Maar dat gaat over reanimeren. Wil je niet behandeld worden dan moet je gewoon niet naar de dokter of ziekenhuis gaan. Het is dus inderdaad wel of niet en niet dat jij mag dicteren aan wie jij voorrang verleent en wie niet.
zaterdag 21 maart 2020 om 14:32
Ik denk gezien het feit dat deze crisis compleet nieuw is voor ons stelsel, dat het nu beetje achter de feiten aanrennen blijft. Met andere woorden: mensen zoals ik zijn te laat, of ik moet nog even snel een tattoo op mn borst laten laten zetten. Lukt ook al niet meer met die anderhalve meter....
Ons huidige stelsel is nu met name gericht op het "reanimeren". Maar dat lijkt me nu helemaal niet aan de orde, want als het virus je dusdanig in de houdgreep heeft dat je gereanimeerd moet worden, kun je het sowieso wel shaken.
Ons huidige stelsel is nu met name gericht op het "reanimeren". Maar dat lijkt me nu helemaal niet aan de orde, want als het virus je dusdanig in de houdgreep heeft dat je gereanimeerd moet worden, kun je het sowieso wel shaken.
zaterdag 21 maart 2020 om 14:34
Gisteravond nog langere tijd met enkele familieleden hierover gesproken. Ik denk inderdaad dat wat jij hier schetst de weg is die bewandeld moet worden, mocht het zover dus komen.tu1nhek schreef: ↑21-03-2020 13:20Natuurlijk kan je niet zeggen ‘voorrang op die, maar niet op die’. Wat je wel kan doen is een wens om niet gereanimeerd te worden bespreken met je naasten en huisarts (al zou ik die met dit soort zaken nu beslist niet lastig vallen, huisartsen hebben nu echt wel wat beters te doen). Dit enkel bespreken geeft echter geen garanties. Als je zekerheid wil moet je een speciale penning aanvragen, een schriftelijke wilsverklaring opstellen of een tatoeage op je borst laten zetten. Deze zijn rechtsgeldig.
Maar dat gaat over reanimeren. Wil je niet behandeld worden dan moet je gewoon niet naar de dokter of ziekenhuis gaan. Het is dus inderdaad wel of niet en niet dat jij mag dicteren aan wie jij voorrang verleent en wie niet.
zaterdag 21 maart 2020 om 14:41
Toevallig heb ik deze gisteravond ook nog naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Ik begrijp dat sommige mensen zo redeneren, maar vanuit mijn overtuiging verwacht ik niet dat dit op mij van toepassing zal zijn. Echter wens ik ook dat het niet zover hoeft te komen....
Die euthanasiewetgeving zou trouwens nu toch in rap tempo versneld en versoepeld moeten kunnen worden. Je kan mensen waarvan de kans gering is dat ze het gaan redden toch niet dagen laten lijden... Een uur te lang laten lijden is wat mij betreft al grensoverschrijnend, zeker in crisissituaties waarin elk bed en ieder paar handen telt.
zaterdag 21 maart 2020 om 14:49
MevrKakel: Ik had hier graag inhoudelijk op willen reageren, maar ik kan aan dit gekakel helaas geen touw vastknopen.MevrKakel schreef: ↑21-03-2020 00:27Kinderloos en zo sociaal wel voorrang willen krijgen op een dame van 60 die misschien een gezin achterlaat en langer en leven heeft dan jij, omdat jij nisschien wel over 2 jaar zo stom blijkt te zijn dat je zelfs voor een vrachwagen gaat liggen (want alles zo overdacht en geregeld dat je niet meer hoeft op te letten), maar niet op een moeder van 3 kinderen (die misschien 60 is).
Alsjeblieft zeg, Kom van je paard af, zeg gewoon alle hulp af maar ga geen categorieën samenstellen gebaseerd op jouw bekrompen mening.
zaterdag 21 maart 2020 om 18:19
Waarschijnlijk vind je hier alle antwoorden op vragen, Hemke. Ik heb er in ieder geval veel aan gehad: https://www.nvve.nl/index.php?cID=1560
