Te voorzichtig..?

TO, wel deel van je gedrag komt vooral voor uit je angststoornis die je voedt door jezelf nog verder terug te trekken?

viva-amber schreef: ↑

05-01-2021 13:08

TO, wel deel van je gedrag komt vooral voor uit je angststoornis die je voedt door jezelf nog verder terug te trekken?

Waar zie jij dat TO een angststoornis heeft?

@Rozemarijn waarschijnlijk heeft mijn kennis het opgelopen via haar werk (zorg) en zo haar man en dochter besmet. Ben trouwens blij dat ik de koffie-afspraak met buurvrouw heb afgezegd. Ze laat me net weten dat 2 van haar pubers ook positief zijn getest, ze hebben geen klachten de oudste 2 hadden het al gehad en waren wel ziek. co-ouderschap met pubers is toch ook een risico. Een v/d ouders woont weer samen met nieuwe vriendin die ook 3 pubers (plus vriendjes en vriendinnetjes) heeft, met co-ouderschap die kids gaan steeds op en neer.

Rio1978 schreef: ↑

05-01-2021 15:49

@Rozemarijn waarschijnlijk heeft mijn kennis het opgelopen via haar werk (zorg) en zo haar man en dochter besmet. Ben trouwens blij dat ik de koffie-afspraak met buurvrouw heb afgezegd. Ze laat me net weten dat 2 van haar pubers ook positief zijn getest, ze hebben geen klachten de oudste 2 hadden het al gehad en waren wel ziek. co-ouderschap met pubers is toch ook een risico. Een v/d ouders woont weer samen met nieuwe vriendin die ook 3 pubers (plus vriendjes en vriendinnetjes) heeft, met co-ouderschap die kids gaan steeds op en neer.

Petje af voor de mensen in de zorg. Zij lopen zoveel risico op dit moment. Dit is precies de reden waarom ik uit solidariteit niet wil afspreken met derden.

Goed dat je die afspraak had afgezegd, je moet er niet aan denken dat je net bent geweest en dan daarna dit te horen krijgt.

Het lijkt me ook zelf heel vervelend om mensen te moeten gaan bellen, als je bent besmet, zo van ik heb jou gister gezien, en jullie eergister, drie dagen terug jantje en pietje en dan zo 2-3 wken van alles en iedereen in te lichten.

ps co ouderschap met 3 kinderen in een samengesteld gezin.... - ja hoe meer contact, hoe meer bewegingen heen en weer, hoe meer risico. Echt vervelend.

rozemarijn123 schreef: ↑

02-01-2021 19:21

Ik ben topfit, maar ik onthoud me ook van bijna alle sociale activiteiten op dit moment. Puur om in ieder geval zelf er alles aan hebben te gedaan om besmettingen te voorkomen, en de zorg te ontlasten.

Ik zie alleen mijn moeder op dit moment. En ook hoogstens 2x pm.

Wandelen buiten is een goed idee, maar alleen op straten die breed genoeg zijn voor 1,5 meter én afstand kunnen houden van anderen.

Ik word een beetje gek van al die mensen die breed (in het park) op smalle paden die 1,5 meter voor henzelf claimen, en ik kan dan weer stoppen / door het gras / een andere route nemen, om maar die afstand van ruim 1,5 meter ook aan te kunnen houden.

Ik wordt een beetje gek van mensen die helemaal geen afstand houden en doen alsof die anderhalvemeter maatregel niet bestaat.
En Corona ook niet.

viva-amber schreef: ↑

05-01-2021 13:08

TO, wel deel van je gedrag komt vooral voor uit je angststoornis die je voedt door jezelf nog verder terug te trekken?

Ik begrijp wel dat ze bang is, ik ben ook bang. Wel minder dan in maart. Maar het zou toch zonde zijn dat je het ergens oploopt en doodziek wordt? Ik ben ook chronisch ziek en doe er alles aan om niet ziek te worden. Soms neem ik een klein risico, maar daar heb ik later spijt van.
Als ik me ziekig voel ben ik ook doodsbang dat het Corona is. Gisteren was dat zo, vandaag gelukkig weer beter. Ik zou er dood aan kunnen gaan. Veel mensen die gezond zijn, kunnen zich niet zo goed in kwetsbare mensen inleven vind ik.

Igoa schreef: ↑

04-01-2021 10:30

‘Sociale contacten zijn een luxe’. Wie heeft je dat in hemelsnaam wijsgemaakt?

Ik ben het daar wel mee eens, je kan toch maar weinig mensen zien?

viva-amber schreef: ↑

04-01-2021 09:23

Het is niet verboden om met mensen af te spreken. Zelfs de RIVM verbiedt dat niet.

Maar hoe minder contacten er zijn, hoe minder het virus zich verspreidt.

Vivamensje schreef: ↑

05-01-2021 17:28

Ik begrijp wel dat ze bang is, ik ben ook bang. Wel minder dan in maart. Maar het zou toch zonde zijn dat je het ergens oploopt en doodziek wordt? Ik ben ook chronisch ziek en doe er alles aan om niet ziek te worden. Soms neem ik een klein risico, maar daar heb ik later spijt van.
Als ik me ziekig voel ben ik ook doodsbang dat het Corona is. Gisteren was dat zo, vandaag gelukkig weer beter. Ik zou er dood aan kunnen gaan. Veel mensen die gezond zijn, kunnen zich niet zo goed in kwetsbare mensen inleven vind ik.

Het is ook zonde om te vereenzamen, verstrikt te raken in je eigen angst en te decompenseren tot het niveau dat je weer (meer) behandeling nodig hebt voor je psychische aandoening. Er is meer in het leven dan corona. Doodziek worden van je psychische aandoening is net zo kut.

viva-amber schreef: ↑

05-01-2021 17:39

Het is ook zonde om te vereenzamen, verstrikt te raken in je eigen angst en te decompenseren tot het niveau dat je weer (meer) behandeling nodig hebt voor je psychische aandoening. Er is meer in het leven dan corona. Doodziek worden van je psychische aandoening is net zo kut.

Moet spontaan even denken aan een buurvrouw verderop in de straat. Toen we hier kwamen wonen was ze 78, weduwe van de eigenaar van een plaatselijk zeer bekende onderneming die al generaties lang in de familie was (en nog steeds is), een keurige oude dame, altijd perfect in de kleren, ging nog regelmatig op pad in haar Mercedes om te kaarten met vriendinnen, te gaan lunchen, ergens op bezoek te gaan, enz. Ik leerde haar kennen doordat we vaak samen opliepen naar de supermarkt op de hoek, soms droeg ik dan haar zware spullen terug. Schat van een vrouw. Op haar 90e deed ze haar auto aan de kant, ze merkte zelf dat ze niet meer correct mee kon in het verkeer. Ik wipte nog steeds van tijd tot tijd bij haar aan, deed in de winter (en zeker als het glad was buiten) wat boodschapjes voor haar, en zag haar ouder worden. Op haar 98e kon ze alleen nog naar buiten met een rollator, en heel kalmpjes wandelde ik dan soms met haar mee, ondertussen pratend. Ze is nu 102, komt zonder hulp nauwelijks nog buiten, maar haar kinderen (76, 78 en 82 zijn die kinderen) komen meerdere malen per week langs. Zo ook met nieuwjaar, ze kwamen hun moeder opzoeken. En toen waren er mensen die er schande van spraken, zó weinig respect voor "de maatregelen". En ik denk dan: die dame van 102, die overleeft misschien niet eens het einde van het coronatijdperk. Maar wát fijn dat ze haar kinderen nog even allemaal bij elkaar heeft gehad op nieuwjaarsdag.