Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Zo moe(deloos) van long covid
woensdag 28 december 2022 om 16:35
Ruim een half jaar geleden kreeg ik corona. Flink verkouden en verder weinig aan de hand.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
woensdag 17 januari 2024 om 10:15
Ik snap je vraag.JandeVries schreef: ↑14-01-2024 22:26Zuzzette, waarom moet je je leidinggevende de bevindingen van de internist mailen? Dat gaat een leidinggevende toch in detail niks aan? Heb je geen bedrijfsarts?
Ik heb altijd een verantwoordelijkheidsgevoel tegenover een ander.
Ook al weet ik dat ik niet verplicht ben om inhoudelijk mijn leidinggevende te informeren.
Maar ik kan mij ook voorstellen dat zij willen weten waar ze aan toe zijn.
Hierin ben ik een open boek.
Ja ik heb ook een bedrijfsarts, waar ik prettig contact mee heb.
woensdag 17 januari 2024 om 10:17
Enigme schreef: ↑12-01-2024 14:09Heftig hoor voor iedereen die er last van heeft..
Ik ben nu herstellende van een flinke luchtweginfectie.. niet neusverkouden erbij.. wat verhoging gehad... geen koorts.. voelde me alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden.. was bang voor covid.. maar 3x getest.. negatief.. dus het was een ander virus.. het zat verschrikkelijk vast in m'n longen en ik hoest nu al zeker 1,5 week.. laatste week productief..
Maar ook nu voel ik een (lichte) opvlamming van de post covid klachten... met name de hartkloppingen (tachycardie) zijn weer heel vervelend aanwezig.. alsof mijn immuunsysteem ook door een ander virus wat sneller op hol slaat dan voorheen..?
Herkent iemand dit?
Ja herkenbaar.
Zodra er een ander virus of verkoudheid of pijn bijkomt, ook een snellere hartslag.
Ik zie het zo, je lichaam krijgt extra te verwerken.
maandag 22 januari 2024 om 21:39
Meestal kan ik er goed mee omgaan, maar nu even niet. Zit nu net wat langer dan een jaar thuis van werk, dus er wordt een soort coach ingezet ivm spoor 2. Werk heeft totaal geenninteresse meer sinds duidelijk werd dat lesgeven er nu niet inzit. Dus ik ben nu zelf verantwoordelijk voor mijn re-integratie klussen op werk. Ik ben naar 70% van mijn salaris gegaan, maar vakanties zouden wel 100% betaald moeten worden, wat niet gebeurt. Dus ik voel me ook daar in de steek gelaten.
Mijn sociale leven bestaat niet meer, doordat ik zo lang niks kon, zijn al mijn vriendschappen kapot. Ik heb dus alleen mijn gezin. Niks leuks voor mijzelf. En dat is echt even heel erg klote.
En nu ben ik al weken niet fit. Hoesten, keelontsteking die maar niet over gaat, hoofdpijn, soms erg misselijk en overgeven. Ook weer veel slapen overdag want ik ben zo moe. Heb het gevoel dat mijn lijf instort.
Ben er zo klaar mee.
Mijn sociale leven bestaat niet meer, doordat ik zo lang niks kon, zijn al mijn vriendschappen kapot. Ik heb dus alleen mijn gezin. Niks leuks voor mijzelf. En dat is echt even heel erg klote.
En nu ben ik al weken niet fit. Hoesten, keelontsteking die maar niet over gaat, hoofdpijn, soms erg misselijk en overgeven. Ook weer veel slapen overdag want ik ben zo moe. Heb het gevoel dat mijn lijf instort.
Ben er zo klaar mee.
dinsdag 23 januari 2024 om 15:30
Het is ook ellendig.
Telkens wanneer je denkt dat je een stap voorruit gaat, val je weer terug.
De internist adviseert mij dus een revalidatie traject via de huisarts.
Huisarts heeft net gebeld en die adviseert eerst de afspraak met de longarts af te wachten.
En dan dit traject via de longarts in te gaan.
Wat ik mij afvraag, hoe en wat kan een longarts zien of je een nasleep vaneen longcovid hebt?
Waar wordt naar gekeken en wat wordt onderzocht?
Ik zal ook eens google'n.
Telkens wanneer je denkt dat je een stap voorruit gaat, val je weer terug.
De internist adviseert mij dus een revalidatie traject via de huisarts.
Huisarts heeft net gebeld en die adviseert eerst de afspraak met de longarts af te wachten.
En dan dit traject via de longarts in te gaan.
Wat ik mij afvraag, hoe en wat kan een longarts zien of je een nasleep vaneen longcovid hebt?
Waar wordt naar gekeken en wat wordt onderzocht?
Ik zal ook eens google'n.
woensdag 24 januari 2024 om 19:02
Omdat ik vooral last had van oorsuizen, hoofdpijn tgv hoge bloeddruk en hartkloppingen.. Ben ik door de cardioloog goed gecheckt.
Binnenkort ga op aanraden van één vd trainers van de sportschool waar ik nu een maandje naar toe ga naar een sportarts. Die kan een inspanningstest doen.. ik hou de workouts niet vol... ik wil wat meer inzicht.
Binnenkort ga op aanraden van één vd trainers van de sportschool waar ik nu een maandje naar toe ga naar een sportarts. Die kan een inspanningstest doen.. ik hou de workouts niet vol... ik wil wat meer inzicht.
donderdag 25 januari 2024 om 18:46
Ik wil je even een hart onder de riem steken. Ik heb geen last van long COVID, maar heb wel door een andere oorzaak lang thuis gezeten en moet nog steeds heel spaarzaam en gedoseerd met m’n energie omgaan. Ik herken eigenlijk alles wat je hierboven beschrijft. Het verliezen van vrienden of zelfs kennissen, niets voor jezelf hebben en het vaak weer hele dagen in bed liggen omdat ik toch ergens weer de grens over ben gegaan. Dat is heel eenzaam. Ik heb geen antwoorden of oplossingen. Maar weet dat je niet alleen bent.JandeVries schreef: ↑22-01-2024 21:39Meestal kan ik er goed mee omgaan, maar nu even niet. Zit nu net wat langer dan een jaar thuis van werk, dus er wordt een soort coach ingezet ivm spoor 2. Werk heeft totaal geenninteresse meer sinds duidelijk werd dat lesgeven er nu niet inzit. Dus ik ben nu zelf verantwoordelijk voor mijn re-integratie klussen op werk. Ik ben naar 70% van mijn salaris gegaan, maar vakanties zouden wel 100% betaald moeten worden, wat niet gebeurt. Dus ik voel me ook daar in de steek gelaten.
Mijn sociale leven bestaat niet meer, doordat ik zo lang niks kon, zijn al mijn vriendschappen kapot. Ik heb dus alleen mijn gezin. Niks leuks voor mijzelf. En dat is echt even heel erg klote.
En nu ben ik al weken niet fit. Hoesten, keelontsteking die maar niet over gaat, hoofdpijn, soms erg misselijk en overgeven. Ook weer veel slapen overdag want ik ben zo moe. Heb het gevoel dat mijn lijf instort.
Ben er zo klaar mee.
donderdag 15 februari 2024 om 15:44
Longcovidklinieken kunnen toch van start: Kamer maakt miljoenen vrij
Er komt toch geld beschikbaar voor het oprichten van speciale behandelcentra voor mensen met long covid. De Tweede Kamer maakt 27 miljoen euro vrij voor deze poliklinieken. Een ruime meerderheid heeft vanmiddag ingestemd met een wijziging van de begroting van het ministerie van VWS, op initiatief van GroenLinks-PvdA-Kamerlid Bushoff.
Die meerderheid was eerder nog onzeker, omdat PVV en BBB twijfelden over hun steun. Vanwege de formatieonderhandelingen zijn ze voorzichtig met voorstellen die veel geld kosten. Maar uiteindelijk stemden ze toch voor.
https://nos.nl/artikel/2508975-longcovi ... oenen-vrij
Er komt toch geld beschikbaar voor het oprichten van speciale behandelcentra voor mensen met long covid. De Tweede Kamer maakt 27 miljoen euro vrij voor deze poliklinieken. Een ruime meerderheid heeft vanmiddag ingestemd met een wijziging van de begroting van het ministerie van VWS, op initiatief van GroenLinks-PvdA-Kamerlid Bushoff.
Die meerderheid was eerder nog onzeker, omdat PVV en BBB twijfelden over hun steun. Vanwege de formatieonderhandelingen zijn ze voorzichtig met voorstellen die veel geld kosten. Maar uiteindelijk stemden ze toch voor.
https://nos.nl/artikel/2508975-longcovi ... oenen-vrij
dinsdag 20 februari 2024 om 14:13
maandag 26 februari 2024 om 13:11
Pimpelmeesje87 schreef: ↑20-02-2024 14:13Pfff ik ga verhuizen en er moet verbouwd worden... samen met long covid een hel van een combinatie. Vriendlief pakt bijna alles op, maar je voelt je zo machteloos en wilt ook meehelpen. Ga toch de hele tijd over mijn grenzen heen en dan lig ik weer deaud op de bank.
Verbouwen en verhuizen is al slopend als je in goede gezondheid bent, dus heel begrijpelijk dat je je zo voelt! Ik hoop dat er niet al te veel moet gebeuren en dat je snel kan genieten van je nieuwe huis!
dinsdag 5 maart 2024 om 15:56
Hoi allemaal! Ik hoop dat het oke is dat ik hier even binnen kom vallen. Ik zat door het topic te lezen nadat ik zelf onlangs de diagnose long covid/ME/CVS heb gehad, en probeer het een plekje te geven in mijn leven.
Ik heb het nu eigenlijk al 2 jaar, want in begin 2022 corona gehad en daarna niet meer helemaal opgeknapt. De eerste paar maanden waren wel het ergst, toen kon ik nauwelijks een blokje om of boodschappen doen, dat lukt nu wel weer. Maar ik kom maar niet terug naar het energie level van voorheen. Ik dacht steeds dat mijn conditie gewoon slecht was na de lock-downs en daarna die covid infectie, maar iedere keer als ik probeerde te sporten of meer te bewegen vond ik mezelf dagen op de bank of in bed en kon ik nauwelijks functioneren. Daarnaast ook nog allerlei andere (vage) klachten waarop de huisarts geen antwoord had... heel frustrerend allemaal. Maar goed, nu dus de diagnose, en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet? Het belangrijkste is denk ik toch mijn leven aanpakken en meer rust nemen, maar ik voel daar zoveel mentale weerstand tegen. Ik ben nu op mijn 30e bezig met een master om eindelijk de richting op te gaan die ik altijd al heb gewild, en nu gooit dit zoveel roet in het eten. Ook enorm de angst dat ik nooit meet de oude wordt en dat alle plannen die ik voor de toekomst aan het maken was in duigen vallen. Ik snap ergens ook wel dat ik mezelf dan vanzelf wel aanpas en alsnog een mooi leven kan hebben, maar die onzekerheid vind ik zo lastig! Hoe plan ik voor de komende jaren als ik niet weet hoe ze zouden gaan? Ik zit er echt mee in de knoop. Hoe zit dat bij jullie? Welke vragen hadden jullie toen jullie merkte dat je long covid had en hoe staat het er nu voor?
Ik heb het nu eigenlijk al 2 jaar, want in begin 2022 corona gehad en daarna niet meer helemaal opgeknapt. De eerste paar maanden waren wel het ergst, toen kon ik nauwelijks een blokje om of boodschappen doen, dat lukt nu wel weer. Maar ik kom maar niet terug naar het energie level van voorheen. Ik dacht steeds dat mijn conditie gewoon slecht was na de lock-downs en daarna die covid infectie, maar iedere keer als ik probeerde te sporten of meer te bewegen vond ik mezelf dagen op de bank of in bed en kon ik nauwelijks functioneren. Daarnaast ook nog allerlei andere (vage) klachten waarop de huisarts geen antwoord had... heel frustrerend allemaal. Maar goed, nu dus de diagnose, en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet? Het belangrijkste is denk ik toch mijn leven aanpakken en meer rust nemen, maar ik voel daar zoveel mentale weerstand tegen. Ik ben nu op mijn 30e bezig met een master om eindelijk de richting op te gaan die ik altijd al heb gewild, en nu gooit dit zoveel roet in het eten. Ook enorm de angst dat ik nooit meet de oude wordt en dat alle plannen die ik voor de toekomst aan het maken was in duigen vallen. Ik snap ergens ook wel dat ik mezelf dan vanzelf wel aanpas en alsnog een mooi leven kan hebben, maar die onzekerheid vind ik zo lastig! Hoe plan ik voor de komende jaren als ik niet weet hoe ze zouden gaan? Ik zit er echt mee in de knoop. Hoe zit dat bij jullie? Welke vragen hadden jullie toen jullie merkte dat je long covid had en hoe staat het er nu voor?
woensdag 6 maart 2024 om 13:45
Wat bij mij tegen die weerstand hielp was het inschakelen van professionals. Mijn ergotherapeut zei dat ik af en toe moest gaan liggen dus deed ik dat.
Mijn fysiotherapeut maakte een sportschema, en dat ging ik dan doen.
En dat werkte. Aan de acceptatiekant (bij mezelf), als professionals dit serieus nemen, dan ís het blijkbaar echt iets.
Daarnaast hielp het ook dat ik opknapte. Wat jij ook zegt: ik kan nog steeds niet alles wat vóór mijn besmetting kon, en als het kan zijn de kosten achteraf nog steeds hoger, maar ik kan wel echt meer. Dat heeft dik anderhalf jaar geduurd, maar het kan dus ook weer beter gaan. Hou dat in beeld!
En verder: geniet van wat je wel kan, maar schaam je ook niet om stevig te balen van wat nu niet meer kan!
Mijn fysiotherapeut maakte een sportschema, en dat ging ik dan doen.
En dat werkte. Aan de acceptatiekant (bij mezelf), als professionals dit serieus nemen, dan ís het blijkbaar echt iets.
Daarnaast hielp het ook dat ik opknapte. Wat jij ook zegt: ik kan nog steeds niet alles wat vóór mijn besmetting kon, en als het kan zijn de kosten achteraf nog steeds hoger, maar ik kan wel echt meer. Dat heeft dik anderhalf jaar geduurd, maar het kan dus ook weer beter gaan. Hou dat in beeld!
En verder: geniet van wat je wel kan, maar schaam je ook niet om stevig te balen van wat nu niet meer kan!
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
vrijdag 8 maart 2024 om 13:49
Ik merkte dat mijn symptomen toenamen als ik ergens las of hoorde dat herstel lang zou duren, dat ik nooit meer zou herstellen, dat fysiotherapie niet goed zou zijn, dat ik niet teveel moest doen, dat ik heel veel moest rusten, dat ik maar moest leren leven met de klachten, etc.redridingboot schreef: ↑05-03-2024 15:56Hoi allemaal! Ik hoop dat het oke is dat ik hier even binnen kom vallen. Ik zat door het topic te lezen nadat ik zelf onlangs de diagnose long covid/ME/CVS heb gehad, en probeer het een plekje te geven in mijn leven.
Ik heb het nu eigenlijk al 2 jaar, want in begin 2022 corona gehad en daarna niet meer helemaal opgeknapt. De eerste paar maanden waren wel het ergst, toen kon ik nauwelijks een blokje om of boodschappen doen, dat lukt nu wel weer. Maar ik kom maar niet terug naar het energie level van voorheen. Ik dacht steeds dat mijn conditie gewoon slecht was na de lock-downs en daarna die covid infectie, maar iedere keer als ik probeerde te sporten of meer te bewegen vond ik mezelf dagen op de bank of in bed en kon ik nauwelijks functioneren. Daarnaast ook nog allerlei andere (vage) klachten waarop de huisarts geen antwoord had... heel frustrerend allemaal. Maar goed, nu dus de diagnose, en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet? Het belangrijkste is denk ik toch mijn leven aanpakken en meer rust nemen, maar ik voel daar zoveel mentale weerstand tegen. Ik ben nu op mijn 30e bezig met een master om eindelijk de richting op te gaan die ik altijd al heb gewild, en nu gooit dit zoveel roet in het eten. Ook enorm de angst dat ik nooit meet de oude wordt en dat alle plannen die ik voor de toekomst aan het maken was in duigen vallen. Ik snap ergens ook wel dat ik mezelf dan vanzelf wel aanpas en alsnog een mooi leven kan hebben, maar die onzekerheid vind ik zo lastig! Hoe plan ik voor de komende jaren als ik niet weet hoe ze zouden gaan? Ik zit er echt mee in de knoop. Hoe zit dat bij jullie? Welke vragen hadden jullie toen jullie merkte dat je long covid had en hoe staat het er nu voor?
Kortom: doemdenken verergerde mijn klachten. Ik kreeg er meer stress van, ging steeds meer activiteiten vermijden en daarmee werd mijn leven steeds kleiner.
Maar: het lukte me uit deze negatieve spiraal te komen en mijn leven stapsgewijs weer op te pakken.
Inmiddels ben ik helemaal hersteld en doe alles wat ik wil. Ik ben hersteld met de mindbody methode.
Houd moed!
vrijdag 8 maart 2024 om 16:17
Ik ben recent bij een sportarts geweest die ook post covid trajecten begeleid.. ik voel me iedere keer niet goed bij minimale inspanning en simpelweg slecht na zware inspanning.. waar ik telkens dagen van moet herstellen..
Intake van 2 uur inclusief inspanningstest gehad.. het ging om een fietstest.. ik voelde na 5 min weer alle klachten die me al lang plagen weer opvlammen (oorsuizen, wazig zien, licht in het hoofd, vermoeid/zwaar gevoel in het lijf, kortademig, hartkloppingen). Ook tijdens en na m'n covid besmettingen had ik deze klachten maar dan ook in rust. Nu dus alleen nog bij (lichte) inspanning. Ik mocht de inspanningstest niet afmaken omdat m'n bloeddruk achterlijk hoog werd.. dat probleem kwam ook iedere keer boven drijven als ik besmet was met covid en in de herstelperiode daarna.
Word nu doorgestuurd naar de cardioloog.
Zijn er meer bekend met hypertensie na covid?
Intake van 2 uur inclusief inspanningstest gehad.. het ging om een fietstest.. ik voelde na 5 min weer alle klachten die me al lang plagen weer opvlammen (oorsuizen, wazig zien, licht in het hoofd, vermoeid/zwaar gevoel in het lijf, kortademig, hartkloppingen). Ook tijdens en na m'n covid besmettingen had ik deze klachten maar dan ook in rust. Nu dus alleen nog bij (lichte) inspanning. Ik mocht de inspanningstest niet afmaken omdat m'n bloeddruk achterlijk hoog werd.. dat probleem kwam ook iedere keer boven drijven als ik besmet was met covid en in de herstelperiode daarna.
Word nu doorgestuurd naar de cardioloog.
Zijn er meer bekend met hypertensie na covid?
zondag 10 maart 2024 om 15:17
Wat een ellende EnigmeEnigme schreef: ↑08-03-2024 16:17Ik ben recent bij een sportarts geweest die ook post covid trajecten begeleid.. ik voel me iedere keer niet goed bij minimale inspanning en simpelweg slecht na zware inspanning.. waar ik telkens dagen van moet herstellen..
Intake van 2 uur inclusief inspanningstest gehad.. het ging om een fietstest.. ik voelde na 5 min weer alle klachten die me al lang plagen weer opvlammen (oorsuizen, wazig zien, licht in het hoofd, vermoeid/zwaar gevoel in het lijf, kortademig, hartkloppingen). Ook tijdens en na m'n covid besmettingen had ik deze klachten maar dan ook in rust. Nu dus alleen nog bij (lichte) inspanning. Ik mocht de inspanningstest niet afmaken omdat m'n bloeddruk achterlijk hoog werd.. dat probleem kwam ook iedere keer boven drijven als ik besmet was met covid en in de herstelperiode daarna.
Word nu doorgestuurd naar de cardioloog.
Zijn er meer bekend met hypertensie na covid?
Ik ben nog steeds aan het opklimmen. Ik kan nu zeggen dat ik er bijna ben.
Ja mijn hoofd doet soms nog een beetje vreemd, maar dat is vooral zo als ik veel kopzorgen heb over iets, of dat ik het druk heb.
Dan merk ik wel dat de familie wattenbol weer lekker in mijn hoofd gaat zitten.
Ik heb nog 1 groot obstakel dat ik moet overwinnen - en dat is een bezoekje aan de snelweg.
Als bijrijder vind ik het al extreem spannend - het gaat zo onwijs snel (goh...meestal op de snelweg)
dat is dus nog iets wat ik moet gaan doen.
Ik ga in juni voor werk naar een land in europa waar ik met het vliegtuig heen moet. Ik reis met een collega die van mijn toestand weet.
Ik zal daar 3 dagen het visite kaartje zijn voor kantoor. Dus moet wel redelijk aan - staan.
Vind het heel spannend - maar het is tijd om het te gaan proberen.
maandag 11 maart 2024 om 17:53
Iedereen hier sterkte met Long covid! Hoop dat het zo gauw mogelijk beter mag gaan. 
Bij mij op de sportschool zit er iemand die door Long Covid geheugenverlies en concentratieproblemen kreeg. Gaat nu wat beter met haar en ze kan weer veel. Maar dat heeft ook een tijdje geduurd.
Bij mij op de sportschool zit er iemand die door Long Covid geheugenverlies en concentratieproblemen kreeg. Gaat nu wat beter met haar en ze kan weer veel. Maar dat heeft ook een tijdje geduurd.
Je pense donc je suis
zaterdag 16 maart 2024 om 09:13
Hoi allen,
Inmiddels de medische molen met vlag en wimpel doorstaan.
Internist, longarts, huisarts zij het unaniem overeens dat het postcovid is wat we al hadden gedacht.
Maar het is nu een geschreven iets.
Ook is herstelzorg ingezet.
Komende week plan van aanpak.
Inmiddels wel adviezen meegekregen.
En daar ga ik tegenaanlopen.
Mijzelf terugfluiten zal gewoon moeten, anders geen herstel.
Ik blijf continu mijn grens overschrijden.
Anyway, dit hele gebeuren en nasleep heeft natuurlijk veel impact op mij en mijn gezin.
Het is gestruggle en frustrerend.
Wat mij nog meer frustreert is mijn omgeving, oftewel mijn familie.
Die zijn anti corona, anti vaccinaties etc.
Ik ben zelf niet gevaccineerd, maar dat heeft z'n medische redenen.
Nu kreeg ik vanuit het niets van mijn vader een artikel toegestuurd waarin staat dat longcovid niet bestaat, dat het "gewoon" een nasleep is van een ordinaire en lastige griep.
Ja dat kan ik er nog bij hebben.
Mijn leven die op z'n kop staat, want ik ben ik niet meer, mijn baan wat ik ga kwijtraken want geen contract verlenging.
En een vader die even zegt dat het niet bestaat.
Whats in name, dat boeit mij niet eens zo.
Al heet het zsazsa Gabor, als ik en velen met mij maar geholpen kunnen worden.
Maar ik weet even niet hoe hiermee om te gaan.
Hij beseft niet wat hij hiermee aanricht.
Inmiddels de medische molen met vlag en wimpel doorstaan.
Internist, longarts, huisarts zij het unaniem overeens dat het postcovid is wat we al hadden gedacht.
Maar het is nu een geschreven iets.
Ook is herstelzorg ingezet.
Komende week plan van aanpak.
Inmiddels wel adviezen meegekregen.
En daar ga ik tegenaanlopen.
Mijzelf terugfluiten zal gewoon moeten, anders geen herstel.
Ik blijf continu mijn grens overschrijden.
Anyway, dit hele gebeuren en nasleep heeft natuurlijk veel impact op mij en mijn gezin.
Het is gestruggle en frustrerend.
Wat mij nog meer frustreert is mijn omgeving, oftewel mijn familie.
Die zijn anti corona, anti vaccinaties etc.
Ik ben zelf niet gevaccineerd, maar dat heeft z'n medische redenen.
Nu kreeg ik vanuit het niets van mijn vader een artikel toegestuurd waarin staat dat longcovid niet bestaat, dat het "gewoon" een nasleep is van een ordinaire en lastige griep.
Ja dat kan ik er nog bij hebben.
Mijn leven die op z'n kop staat, want ik ben ik niet meer, mijn baan wat ik ga kwijtraken want geen contract verlenging.
En een vader die even zegt dat het niet bestaat.
Whats in name, dat boeit mij niet eens zo.
Al heet het zsazsa Gabor, als ik en velen met mij maar geholpen kunnen worden.
Maar ik weet even niet hoe hiermee om te gaan.
Hij beseft niet wat hij hiermee aanricht.
zaterdag 16 maart 2024 om 09:52
Als je er de energie voor hebt zou je wat je hierboven schrijft ook aan hem kunnen antwoorden. Niet omdat wat hij zegt onzin is (wat het wel is) maar vooral omdat het ontzettend onaardig is.
Maar je mag het ook gewoon negeren en zo goed en zo kwaad als het gaat doorgaan met je leven. En dan hier even kwaad worden.
Maar je mag het ook gewoon negeren en zo goed en zo kwaad als het gaat doorgaan met je leven. En dan hier even kwaad worden.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zaterdag 16 maart 2024 om 11:55
Dat is erg pittig hoor Zuzzette en erg onaardig van je vader. Corona is ook een soort griep maar dan wel iets anders. Eigenlijk zou je vader dat na 4 jaar niet meer moeten ontkennen. Maar helaas heb je nog steeds mensen die antivax en anticorona etc... zijn. Misschien kan je dat,als je daar de fut voor hebt,aan je vader uitleggen wat dit met je doet. Want longcovid is niet niets.Zuzzette schreef: ↑16-03-2024 09:13Hoi allen,
Inmiddels de medische molen met vlag en wimpel doorstaan.
Internist, longarts, huisarts zij het unaniem overeens dat het postcovid is wat we al hadden gedacht.
Maar het is nu een geschreven iets.
Ook is herstelzorg ingezet.
Komende week plan van aanpak.
Inmiddels wel adviezen meegekregen.
En daar ga ik tegenaanlopen.
Mijzelf terugfluiten zal gewoon moeten, anders geen herstel.
Ik blijf continu mijn grens overschrijden.
Anyway, dit hele gebeuren en nasleep heeft natuurlijk veel impact op mij en mijn gezin.
Het is gestruggle en frustrerend.
Wat mij nog meer frustreert is mijn omgeving, oftewel mijn familie.
Die zijn anti corona, anti vaccinaties etc.
Ik ben zelf niet gevaccineerd, maar dat heeft z'n medische redenen.
Nu kreeg ik vanuit het niets van mijn vader een artikel toegestuurd waarin staat dat longcovid niet bestaat, dat het "gewoon" een nasleep is van een ordinaire en lastige griep.
Ja dat kan ik er nog bij hebben.
Mijn leven die op z'n kop staat, want ik ben ik niet meer, mijn baan wat ik ga kwijtraken want geen contract verlenging.
En een vader die even zegt dat het niet bestaat.
Whats in name, dat boeit mij niet eens zo.
Al heet het zsazsa Gabor, als ik en velen met mij maar geholpen kunnen worden.
Maar ik weet even niet hoe hiermee om te gaan.
Hij beseft niet wat hij hiermee aanricht.
Fijn dat je nu herstelzorg krijgt en dat er een plan van aanpak is! Ik gun het je van harte dat je weer mag herstellen. Sterkte!
Je pense donc je suis
zaterdag 16 maart 2024 om 11:58
Het Coronavirus is toch een apart iets vind ik en ik vind het erg dat er nog steeds mensen zijn die het bagatelliseren of die antivax zijn. Ja de meesten worden er niet ernstig ziek van maar je hebt ook mensen die pech hebben en longcovid krijgen. Ook andere griepsoorten zijn niet prettig. Ik blijf zelf gewoon die prikken nemen en ook de griepprik. Het is geen wondermiddel nee maar verkleint het risico op flink ziek worden wel.
Je pense donc je suis
zaterdag 16 maart 2024 om 12:16
Ik heb er eigenlijk geen last van in mijn omgeving. Collega's in het begin, maar die hadden altijd iets op anderen aan te merken. Wat dat betreft ben ik blij dat ze geen collega's meer zijn. Het schommelt ook wat ik kan doen en mensen zien mij lopen (revalideren) maar niet dat ik daarna anderhalf uur lig bij te komen. So be it. Wel lullig als het iemand is die zo dichtbij je staat, zoals jij nu hebt. Je kunt artikelen laten lezen of zien, maar sommige mensen "geloven niet in het virus." Het is heel hard maar ik zou er dan verder geen energie in steken, want dat heb je hard genoeg nodig.Zuzzette schreef: ↑16-03-2024 09:13Hoi allen,
Inmiddels de medische molen met vlag en wimpel doorstaan.
Internist, longarts, huisarts zij het unaniem overeens dat het postcovid is wat we al hadden gedacht.
Maar het is nu een geschreven iets.
Ook is herstelzorg ingezet.
Komende week plan van aanpak.
Inmiddels wel adviezen meegekregen.
En daar ga ik tegenaanlopen.
Mijzelf terugfluiten zal gewoon moeten, anders geen herstel.
Ik blijf continu mijn grens overschrijden.
Anyway, dit hele gebeuren en nasleep heeft natuurlijk veel impact op mij en mijn gezin.
Het is gestruggle en frustrerend.
Wat mij nog meer frustreert is mijn omgeving, oftewel mijn familie.
Die zijn anti corona, anti vaccinaties etc.
Ik ben zelf niet gevaccineerd, maar dat heeft z'n medische redenen.
Nu kreeg ik vanuit het niets van mijn vader een artikel toegestuurd waarin staat dat longcovid niet bestaat, dat het "gewoon" een nasleep is van een ordinaire en lastige griep.
Ja dat kan ik er nog bij hebben.
Mijn leven die op z'n kop staat, want ik ben ik niet meer, mijn baan wat ik ga kwijtraken want geen contract verlenging.
En een vader die even zegt dat het niet bestaat.
Whats in name, dat boeit mij niet eens zo.
Al heet het zsazsa Gabor, als ik en velen met mij maar geholpen kunnen worden.
Maar ik weet even niet hoe hiermee om te gaan.
Hij beseft niet wat hij hiermee aanricht.
Ik zeg ook altijd mij boeit het niet hoe ze het noemen, maar het bestaat en ik heb er last van. Mijn hele leven is veranderd en dat van mijn gezin ook.
Body Battery was vannacht weer opgeladen tot +6 .
Je kon't altaid nog bakker worre
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
