Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Zo moe(deloos) van long covid
woensdag 28 december 2022 om 16:35
Ruim een half jaar geleden kreeg ik corona. Flink verkouden en verder weinig aan de hand.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zondag 9 juni 2024 om 11:00
Dat vraag ik mij af, ik kom er niet uit.
Als ik mijn loon uit dienst op tel op jaarbasis en daar 30% van aftrek, en ik tel het bedrag van het UWV op jaar basis bij elkaar op, zit er best een verschil in.
Ik zal daar toch eens contact over gaan opnemen.
zondag 9 juni 2024 om 11:04
Mijn vriend erkent het zeker, hij remt mij juist af.HobbeltVerder schreef: ↑30-05-2024 10:57ook voor jou. Het is zwaar, ja, zelfs al zonder de stress en dingen die je beschrijft.
Ik hoop dat er toch verandering in mag komen voor je, en snel graag.
Erkent je vriend dat je ziek en zeer beperkt bent?
Heb je broers / zussen die iets voor je ouders zouden kunnen doen?
Anders is samen met je ouders en verder niemand een stuk taart eten ook genoeg he, voor jou. Jij kan toch niet (lang) bij veel mensen zijn.
En dan doe je toch iets.
Vaak zijn het onze eigen verwachtingen die maken dat we onze grenzen overschrijden. Probeer heel realistisch te kijken per situatie en stel jezelf ook steeds de vraag:
Moet ik dit nu doen?
MOET ik dit nu doen?
moet IK dit nu doen?
moet ik DIT nu doen?
moet ik dit NU doen?
Veel vaker dan je denkt, is het antwoord nee.
Dit is een proces, dat snap ik, en jij bent daar nog wat nieuwer in. Maar echt, begrenzen, en nee zeggen. Maar dat kan je pas als je zelf ook echt voelt dat je het niet kunt. Kijk uit dat je niet te lang doorgaat met over je grenzen gaan. Iedereen die ik ken die dat deed, is er (veel en veel) slechter van geworden.
Maar soms "hoor" ik hem niet..en ja dat doe ik allemaal zelf.
En idd die verwachtingen, dat moet ik echt laten gaan.
Daar leg ik de druk voor mij veel te hoog op.
Goed punt ook.
Moet ik dit nu echt doen.
Als ik daar over nadenk is het inderdaad veel een dikke nee.
Die spiegel zal ik mijzelf eens vaker voorhouden.
zondag 9 juni 2024 om 11:06
zondag 9 juni 2024 om 12:27
Aangetekend weet ik niet meer.
Ik heb eenmalig een gesprek gehad.
Dat moest ivm kennismaking en formaliteit. Ik kan helaas niet aan de
slag, anders waren ze niet nodig. Dan ging ik wel reïntegreren. Daarna ben ik nog 1 x gebeld. Ze laten me in principe een jaar "met rust." Collegae van mij idem dito. Ik moet zeggen dat ik mijn tijd, nu niks meer moet, meer kan besteden aan mijn herstel. (oefeningen, conditie)
Succes!
Je kon't altaid nog bakker worre
zaterdag 29 juni 2024 om 10:32
Hallo allen,
Even benieuwd hoe het met jullie gaat.
Hetzelfde?
Verbetering of vermindering?
Bij mij leek het wat beter te gaan, totdat ik afgelopen week een flinke terugval had.
Dus even weer pas op de plaats, en ik weet waar het aan ligt.
Inmiddels contact gehad met een re integratie begeleidster.
Die was heel relaxt, ik moest maar mooi mijn tijd nemen en ze belde wel weer een keer.
Oo nou oke, prima.
In mijn enthousiasme had ik gesolliciteerd, 2e gesprek gehad, en werd het niet.
Achteraf maar goed ook.
Ik had vroege diensten of tot savonds laat moeten werken.
Maar de job leek mij zo leuk.
Het heeft zo moeten zijn denk ik dan maar, want ik had het niet volgehouden.
Oke stom dat ik dat gedaan heb, maar wil zo graag mijn leven terug. en ik besef ook dat het uiteindelijk fout was gegaan.
Ik las net dat per 1 juli herstelzorg niet meer vergoed wordt in het basis pakket.
Hier ga ik denk ik sowieso niet mee door.
Ik zie hier voor mij echt het nut niet in.
Wat oefeningetjes in de fitness, geen begeleiding daarin en mijn eigen kunstjes maar doen.
Dat is voor mij geen herstelzorg.
Ook heb ik contact gezocht met UWV middels mijn UWV, geen reactie.
Ik weet niet eens wie mijn contact persoon is.
Mijn inziens klopt het inkomen niet, ik zou daar graag een berekening van willen krijgen.
Dus ik ga ze maar eens bellen.
Hopelijk gaat jullie goed of iig wat beter.
Even benieuwd hoe het met jullie gaat.
Hetzelfde?
Verbetering of vermindering?
Bij mij leek het wat beter te gaan, totdat ik afgelopen week een flinke terugval had.
Dus even weer pas op de plaats, en ik weet waar het aan ligt.
Inmiddels contact gehad met een re integratie begeleidster.
Die was heel relaxt, ik moest maar mooi mijn tijd nemen en ze belde wel weer een keer.
Oo nou oke, prima.
In mijn enthousiasme had ik gesolliciteerd, 2e gesprek gehad, en werd het niet.
Achteraf maar goed ook.
Ik had vroege diensten of tot savonds laat moeten werken.
Maar de job leek mij zo leuk.
Het heeft zo moeten zijn denk ik dan maar, want ik had het niet volgehouden.
Oke stom dat ik dat gedaan heb, maar wil zo graag mijn leven terug. en ik besef ook dat het uiteindelijk fout was gegaan.
Ik las net dat per 1 juli herstelzorg niet meer vergoed wordt in het basis pakket.
Hier ga ik denk ik sowieso niet mee door.
Ik zie hier voor mij echt het nut niet in.
Wat oefeningetjes in de fitness, geen begeleiding daarin en mijn eigen kunstjes maar doen.
Dat is voor mij geen herstelzorg.
Ook heb ik contact gezocht met UWV middels mijn UWV, geen reactie.
Ik weet niet eens wie mijn contact persoon is.
Mijn inziens klopt het inkomen niet, ik zou daar graag een berekening van willen krijgen.
Dus ik ga ze maar eens bellen.
Hopelijk gaat jullie goed of iig wat beter.
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
dinsdag 27 augustus 2024 om 16:20
Wat fijn May-ka. Ik ben een hele tijd niet online geweest en lees dit bericht nu pas. Ben heel benieuwd hoe het nu met je gaat. Ik hoop, nog steeds zo goed en dat het werken + iets van een privéleven ook nog steeds goed gaat.
donderdag 5 september 2024 om 17:27
Ja, het gaat nog steeds goed. Ik voel nog steeds dat er ‘iets’ niet goed zit in mijn lijf, ik reageer nog steeds raar en met slecht slapen op veel inspanning, maar dat belemmert me niet meer.
Het kan dus beter worden - ik hoop dat het bij jullie ook vooruit gaat!
Het kan dus beter worden - ik hoop dat het bij jullie ook vooruit gaat!
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zaterdag 14 september 2024 om 09:50
May_ka, wat fijn dat jij progressie maakt.
Dat geeft echt wel moed en positiviteit lijkt mij.
Hier ook even een update..
Ik stagneer een beetje.
Soms even weer achteruit bij het overbelasten van mijzelf, daar verdien ik een medaille mee.
Kan zo dagenlang intens moe zijn om dan weer iets vooruit te gaan en vice versa.
Nog steeds in de ziektewet.
UWV wil eind deze maand in gesprek betreft kijken voor re integratie traject.
Enerzijds een yes, anderzijds zie ik er vreselijk tegenop.
Ondertussen zie ik allerlei vacatures voorbijkomen waarvan ik wel zou willen solliciteren.
Want oprecht zou ik weer aan het werk willen.
Mijn sociale wereld ligt op z'n gat, mijn inkomen is door ziektewet erg laag.
En ook hier enerzijds yes wel zin om te werken, anderzijds..hoe dan?
Als ik een uur of 2 ergens ben geweest ben ik al uitgeput.
Daarom is het ook goed denk ik om dit bespreekbaar te maken met de re integratie begeleidster.
Hoe ik erin sta, wat ik voel.
Het lijkt ook wel alsof er wat dingen bijkomen of versterkt worden.
Ik heb een ziekte en gezondheid verleden.
Mijn darmen spelen meer op, de rug en artrose problematiek is verergerd, sneller een slijmbeursontsteking.
Dus het immuunsysteem is wel flink aangetast, en zit mij echt in de weg.
Ik ben gestopt met het revalidatie traject, dat was voor mij echt geen vooruitgang.
Ik werd de zaal ingezet om daar mijn kunstjes te doen en aan mijn lot overgelaten.
Ondertussen zit ik al bijna een jaar thuis.
Met in april een begin gemaakt op werk te re integreren.
Maar toen werd die functie opgeheven en mijn contract dus niet verlengt.
Dus afwachten en eens kijken of het UWV mij hierin kan ondersteunen?
Dat geeft echt wel moed en positiviteit lijkt mij.
Hier ook even een update..
Ik stagneer een beetje.
Soms even weer achteruit bij het overbelasten van mijzelf, daar verdien ik een medaille mee.
Kan zo dagenlang intens moe zijn om dan weer iets vooruit te gaan en vice versa.
Nog steeds in de ziektewet.
UWV wil eind deze maand in gesprek betreft kijken voor re integratie traject.
Enerzijds een yes, anderzijds zie ik er vreselijk tegenop.
Ondertussen zie ik allerlei vacatures voorbijkomen waarvan ik wel zou willen solliciteren.
Want oprecht zou ik weer aan het werk willen.
Mijn sociale wereld ligt op z'n gat, mijn inkomen is door ziektewet erg laag.
En ook hier enerzijds yes wel zin om te werken, anderzijds..hoe dan?
Als ik een uur of 2 ergens ben geweest ben ik al uitgeput.
Daarom is het ook goed denk ik om dit bespreekbaar te maken met de re integratie begeleidster.
Hoe ik erin sta, wat ik voel.
Het lijkt ook wel alsof er wat dingen bijkomen of versterkt worden.
Ik heb een ziekte en gezondheid verleden.
Mijn darmen spelen meer op, de rug en artrose problematiek is verergerd, sneller een slijmbeursontsteking.
Dus het immuunsysteem is wel flink aangetast, en zit mij echt in de weg.
Ik ben gestopt met het revalidatie traject, dat was voor mij echt geen vooruitgang.
Ik werd de zaal ingezet om daar mijn kunstjes te doen en aan mijn lot overgelaten.
Ondertussen zit ik al bijna een jaar thuis.
Met in april een begin gemaakt op werk te re integreren.
Maar toen werd die functie opgeheven en mijn contract dus niet verlengt.
Dus afwachten en eens kijken of het UWV mij hierin kan ondersteunen?
maandag 4 november 2024 om 18:05
Ik heb me niet aangemeld. Ik ben al ergens in zorgen en ik verwacht dat expertisecentra waar medicatie ongeveer hetzelfde gaan doen. Daarbij hebben ze nog geen zorgtraject voor huisgebonden mensen, dus kunnen ze sowieso niks voor mij betekenen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 4 november 2024 om 18:26
Fijn dat je nog onder behandeling bent. Ik ben benieuwd wat zij gaan doen.
Bij mij ligt het al een tijd stil qua behandelingen.
Ik kan geen fysio. Ergo en logo kom ik niet verder mee.
Alleen af en toe een consult in het ziekenhuis.
Meer een update hoe het gaat en af en toe en controle scan.
Die expertise centra liggen best ver van mijn woonplaats. Alleen erheen en weer terug is al teveel. Maar als het baat heeft, is dat niet erg. Ik ben benieuwd wat zij gaan doen. Ik slik liever geen medicijnen. Vooral niet als men niet weet of het baat heeft.
De info erover krijg ik in mijn brein niet verwerkt/opgeslagen.
Bij mij ligt het al een tijd stil qua behandelingen.
Ik kan geen fysio. Ergo en logo kom ik niet verder mee.
Alleen af en toe een consult in het ziekenhuis.
Meer een update hoe het gaat en af en toe en controle scan.
Die expertise centra liggen best ver van mijn woonplaats. Alleen erheen en weer terug is al teveel. Maar als het baat heeft, is dat niet erg. Ik ben benieuwd wat zij gaan doen. Ik slik liever geen medicijnen. Vooral niet als men niet weet of het baat heeft.
De info erover krijg ik in mijn brein niet verwerkt/opgeslagen.
Je kon't altaid nog bakker worre
maandag 4 november 2024 om 19:31
Ik snap je huifigheid voor medicatie. Ik heb eerder onder begeleiding van mijn huisarts SSRI geprobeerd en dat is toen nogal misgegaan omdat zij niet wist dat het standaard afbouwschema bij mijn klachten veel en veel te snel is, daardoor ben ik heel erg achteruit gegaan.
Ik ben mij ervan bewust dat dit met medicatie altijd een risico is ook met goede begeleiding, maar zonder ga ik ook nog steeds achteruit en dus wil ik toch iets proberen. Gelukkig is bij de meeste medicatie als je er door achteruit gaat dit wel maar tijdelijk en herstelt het als. je ermee stopt. Maar goed tot nu toe nog niks gevonden dat voor mij werkt, dus we blijven proberen.
Daarbij heb ik overigens ook flinke mestcel problemen en raak ik voor steeds meer voedsel overgevoelig, dus daar moet sowieso medicinaal iets aan gebeuren anders is dit echt niet meer te doen
Ik ben mij ervan bewust dat dit met medicatie altijd een risico is ook met goede begeleiding, maar zonder ga ik ook nog steeds achteruit en dus wil ik toch iets proberen. Gelukkig is bij de meeste medicatie als je er door achteruit gaat dit wel maar tijdelijk en herstelt het als. je ermee stopt. Maar goed tot nu toe nog niks gevonden dat voor mij werkt, dus we blijven proberen.
Daarbij heb ik overigens ook flinke mestcel problemen en raak ik voor steeds meer voedsel overgevoelig, dus daar moet sowieso medicinaal iets aan gebeuren anders is dit echt niet meer te doen
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 20 november 2024 om 23:11
Hier sinds nov '21 postcovid syndroom.. met een terugval na vaccinatie nr 3 in okt '22 en een enorme terugval na een 2de covid besmetting in feb '23. Ik zit nu qua niveau weer op 85%.. kan gewoon werken.. op vrije dagen neem ik wel meer rust.. maar intensief inspannen gaat nog altijd niet.. 2x covid revalidatie bij de fysio gehad.. hoge hartslag en hoge bloeddruk persisteren.. cardioloog kon niks bijzonders vinden gelukkig dus heb medicatie voor de bloeddruk gekregen.
Heb gister te horen gekregen dat ik obstructief slaap apneu syndroom heb.. m'n bmi is 27.. dus wel wat overgewicht maar geen obesitas.. ga natuurlijk wel proberen om verder af te vallen.. (ben 3kg kwijt sinds medio september.. het gaat langzaammm) binnenkort een afspraak met de longarts. Zou wel willen weten of er misschien relatie bestaat tussen covid en OSAS?
Iemand anders daar ervaring mee of ideeën over?
Heb gister te horen gekregen dat ik obstructief slaap apneu syndroom heb.. m'n bmi is 27.. dus wel wat overgewicht maar geen obesitas.. ga natuurlijk wel proberen om verder af te vallen.. (ben 3kg kwijt sinds medio september.. het gaat langzaammm) binnenkort een afspraak met de longarts. Zou wel willen weten of er misschien relatie bestaat tussen covid en OSAS?
Iemand anders daar ervaring mee of ideeën over?
woensdag 20 november 2024 om 23:20
Ik schiet af en toe wakker en heb het ook wel als ik net wakker ben, of net voor ik in slaap val. Ademstops. Dat had ik voorheen nooit. Bij mij is het getest, maar de longarts zei toen dat ik geen slaapapneu had. In December moet ik weer naar hem toe.
Knap dat je 3 kg weg hebt gekregen.
en super fijn dat je kunt werken!
Knap dat je 3 kg weg hebt gekregen.
en super fijn dat je kunt werken!
Je kon't altaid nog bakker worre
donderdag 21 november 2024 om 08:05
Wat opvallend is, is dat de Longcovid veelal onderliggende aandoeningen aanwakkert.
Dat zie ik bij mijzelf nu ook.
Ineens gaan mijn darmen niet meer lekker, is de astma verergerd, zo nog een aantal kenmerken.
Zowel de longarts als internist bevestigden wanneer je al een zwak immuunsysteem hebt, dat het door de LC veelal verergerd wordt..en bedankt.
Sinds 2022 heb ik te maken met LC.
Met vallen en opstaan gaan werken, tot 2 keer toe baan kwijtgeraakt hierdoor(geen contract verlenging)
Revalidatietraject in, en weer mee gestopt.
En nu begin ik volgende week (weer) met een nieuwe job.
Heb een jaar thuis gezeten, mijn wereldje is zeer klein, en zit in een negatieve spiraal, ik moet eruit, wil actief zijn, mijn brein wil van alles, maar mijn lijf niet.
Mijn lichaam staat continu aan, en telkens alert.
Snachts slaap ik slecht, zodra ik wakker ben gaat mijn brein op volle toeren.
Toch ga ik het proberen, 24uur.
Op vrije dagen moet ik de rust pakken.
Heb ook tegen man en bonuskind gezegd mij vooral met rust te laten als ik dat nodig heb.
En ja, dat zal eerst ongezellig zijn, maar so be it.
Ik probeer structuur in het gezin te krijgen en taken te verdelen, anders trek ik het niet.
Dat zie ik bij mijzelf nu ook.
Ineens gaan mijn darmen niet meer lekker, is de astma verergerd, zo nog een aantal kenmerken.
Zowel de longarts als internist bevestigden wanneer je al een zwak immuunsysteem hebt, dat het door de LC veelal verergerd wordt..en bedankt.
Sinds 2022 heb ik te maken met LC.
Met vallen en opstaan gaan werken, tot 2 keer toe baan kwijtgeraakt hierdoor(geen contract verlenging)
Revalidatietraject in, en weer mee gestopt.
En nu begin ik volgende week (weer) met een nieuwe job.
Heb een jaar thuis gezeten, mijn wereldje is zeer klein, en zit in een negatieve spiraal, ik moet eruit, wil actief zijn, mijn brein wil van alles, maar mijn lijf niet.
Mijn lichaam staat continu aan, en telkens alert.
Snachts slaap ik slecht, zodra ik wakker ben gaat mijn brein op volle toeren.
Toch ga ik het proberen, 24uur.
Op vrije dagen moet ik de rust pakken.
Heb ook tegen man en bonuskind gezegd mij vooral met rust te laten als ik dat nodig heb.
En ja, dat zal eerst ongezellig zijn, maar so be it.
Ik probeer structuur in het gezin te krijgen en taken te verdelen, anders trek ik het niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
