Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
zaterdag 23 januari 2016 om 20:03
quote:Kia-Ora schreef op 23 januari 2016 @ 19:28:
[...]
Dat mag dus wel. Tenzij er ernstige medische omstandigheden zijn waardoor het gevaar oplevert voor de gezondheid.
https://www.rijksoverheid ... luiten-als-ik-niet-betaal
Belachelijk. In Rotterdam was voorheen het koude water gratis, nou ja, er was een klein vastrecht maar dat is een jaar of tien geleden, of iets langer.
Laatst kreeg ik in de mail de afrekening voor het gebruik van koud water, schrik niet, ¤ 0,34. Snap het niet helemaal want we douchen niet op 60 graden, dat is wel erg warm. Kan natuurlijk ook de eindafrekening zijn geweest, ik heb me er nog niet echt in verdiept.
[...]
Dat mag dus wel. Tenzij er ernstige medische omstandigheden zijn waardoor het gevaar oplevert voor de gezondheid.
https://www.rijksoverheid ... luiten-als-ik-niet-betaal
Belachelijk. In Rotterdam was voorheen het koude water gratis, nou ja, er was een klein vastrecht maar dat is een jaar of tien geleden, of iets langer.
Laatst kreeg ik in de mail de afrekening voor het gebruik van koud water, schrik niet, ¤ 0,34. Snap het niet helemaal want we douchen niet op 60 graden, dat is wel erg warm. Kan natuurlijk ook de eindafrekening zijn geweest, ik heb me er nog niet echt in verdiept.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 23 januari 2016 om 21:12
quote:grasklokje schreef op 23 januari 2016 @ 14:24:
Cumulus, ik zal je vandaag nog even een PB sturen als het lukt. Wat misschien ook een leuk idee is, is vakantieveilingen. Zelf pas nog 2x een bon om voor 4 personen pannenkoeken te eten met een ijsje voor 7 euro per bon gescoord. En het leuke was (tip van een ander ), dat ik een kortingscode vond voor gratis veilingkosten, dus dat het echt bij 7 euro bleef. Je hebt dan natuurlijk wel minimaal 1x een drankje erbij, maar dat was daar 2 euro per glas. Mijn kinderen weten al dat ze voorzichtig moeten zijn met drinken. Maar dan heb je toch een keer een uitje voor( 7 plus 8 euro drinken), waar de kinderen erg van genieten, of je vrienden natuurlijk. Je moet alleen veel tijd hebben om rustig je veiling te scoren en vaak op de niet gangbare tijden (zoals maandagmorgen vroeg) kijken. Maar al heel veel goedkope veilingen gescoord. Van een aanhanger rijbewijs voor mijn man, tot cadeau abonnement jaar Royals voor 7 euro voor mijn moeder, als ook voor 16 euro 6 dagen hemelvaart kamperen.
Ja, heeft leuke dingen, net als "Actie van de Dag". Tot vorig jaar ook wel gebruik van gemaakt. Maar ja, het vervoer erheen, he. En ik heb geen auto meer. Ik moet bekennen dat ik de site een beetje ben vergeten.
Maar ik kan het wel weer wat meer in de gaten gaan houden, je weet maar nooit of er iets in de buurt is.
Cumulus, ik zal je vandaag nog even een PB sturen als het lukt. Wat misschien ook een leuk idee is, is vakantieveilingen. Zelf pas nog 2x een bon om voor 4 personen pannenkoeken te eten met een ijsje voor 7 euro per bon gescoord. En het leuke was (tip van een ander ), dat ik een kortingscode vond voor gratis veilingkosten, dus dat het echt bij 7 euro bleef. Je hebt dan natuurlijk wel minimaal 1x een drankje erbij, maar dat was daar 2 euro per glas. Mijn kinderen weten al dat ze voorzichtig moeten zijn met drinken. Maar dan heb je toch een keer een uitje voor( 7 plus 8 euro drinken), waar de kinderen erg van genieten, of je vrienden natuurlijk. Je moet alleen veel tijd hebben om rustig je veiling te scoren en vaak op de niet gangbare tijden (zoals maandagmorgen vroeg) kijken. Maar al heel veel goedkope veilingen gescoord. Van een aanhanger rijbewijs voor mijn man, tot cadeau abonnement jaar Royals voor 7 euro voor mijn moeder, als ook voor 16 euro 6 dagen hemelvaart kamperen.
Ja, heeft leuke dingen, net als "Actie van de Dag". Tot vorig jaar ook wel gebruik van gemaakt. Maar ja, het vervoer erheen, he. En ik heb geen auto meer. Ik moet bekennen dat ik de site een beetje ben vergeten.
Maar ik kan het wel weer wat meer in de gaten gaan houden, je weet maar nooit of er iets in de buurt is.
zaterdag 23 januari 2016 om 21:14
quote:grasklokje schreef op 23 januari 2016 @ 14:34:
Cumulus, Maar wat je schreef over sociale kontakten, vindt ik erg zorgelijk. Je hebt dan het gevaar in dezelfde situatie te komen als de mensen uit de afleveringen "nooit meer eenzaam" van afgelopen december. En ik kan me goed voorstellen dat je van bepaalde vrienden weg groeit in deze situatie, maar probeer dan aub nieuwe vrienden te vinden. (...)
Ik heb gelukkig nog wel vriendinnen die het wel begrijpen, maar het contact met hen verloopt vooral via internet vanwege de afstand. Ze weten wel dat ik flink in inkomen ben gedaald. Maar het B-woord durf ik tegen hen ook nog niet te zeggen. Terwijl ik weet dat zij het wel zullen begrijpen, vaak zelf ook in die situatie hebben gezeten of nog zitten.
Maar die drempel, he, pfffffff... Ik moet er even overheen
Cumulus, Maar wat je schreef over sociale kontakten, vindt ik erg zorgelijk. Je hebt dan het gevaar in dezelfde situatie te komen als de mensen uit de afleveringen "nooit meer eenzaam" van afgelopen december. En ik kan me goed voorstellen dat je van bepaalde vrienden weg groeit in deze situatie, maar probeer dan aub nieuwe vrienden te vinden. (...)
Ik heb gelukkig nog wel vriendinnen die het wel begrijpen, maar het contact met hen verloopt vooral via internet vanwege de afstand. Ze weten wel dat ik flink in inkomen ben gedaald. Maar het B-woord durf ik tegen hen ook nog niet te zeggen. Terwijl ik weet dat zij het wel zullen begrijpen, vaak zelf ook in die situatie hebben gezeten of nog zitten.
Maar die drempel, he, pfffffff... Ik moet er even overheen
zaterdag 23 januari 2016 om 21:15
quote:mary57 schreef op 23 januari 2016 @ 17:42:
[...]
Ik kan echt geen 142 euro voor de zorgverzekering missen per maand. Ik betaal nu 118 euro, dat vind ik al veel, maar het is nodig omdat ik anders de hulpmiddelen niet vergoed krijg. Bovendien moet ik elk jaar ergens het geld vandaan halen om mijn volledige eigen risico te betalen. Dat wordt elk jaar moeilijker. Er komt een moment dat ik dat gewoon niet meer kan betalen, dus tel uit je winst!Je kunt per maand gespreid dat eigen risico betalen. Dat is net zoveel, maar doet wat minder pijn dan in 1x betalen. Niet elke ziektekostenverzekeraar zegt dit, maar ze moeten dit doen als de verzekerde er om vraagt.
[...]
Ik kan echt geen 142 euro voor de zorgverzekering missen per maand. Ik betaal nu 118 euro, dat vind ik al veel, maar het is nodig omdat ik anders de hulpmiddelen niet vergoed krijg. Bovendien moet ik elk jaar ergens het geld vandaan halen om mijn volledige eigen risico te betalen. Dat wordt elk jaar moeilijker. Er komt een moment dat ik dat gewoon niet meer kan betalen, dus tel uit je winst!Je kunt per maand gespreid dat eigen risico betalen. Dat is net zoveel, maar doet wat minder pijn dan in 1x betalen. Niet elke ziektekostenverzekeraar zegt dit, maar ze moeten dit doen als de verzekerde er om vraagt.
zaterdag 23 januari 2016 om 21:18
quote:MarianneDavids schreef op 23 januari 2016 @ 17:54:
[...]
Mijn vriendin, die door heel vervelende omstandigheden in een uitkeringssituatie terechtkwam, kreeg tot drie keer toe een aanbieding van de gemeente voor een andere ziektekostenverzekering, ze werd bijna verplicht er gebruik van te maken. Haar eigen verzekering kost E 30 minder per maand dus pas op met die collectieve verzekering als je zelf een verzekering hebt die voordeliger is. Goed vergelijken.
Is wel afhankelijk of je extra zorg nodig hebt of niet. Met een goedkoop basisverzekeringetje red ik het niet.
Hier is gelukkig een betaalbare gemeenteverzekering met heel aardige voorwaarden.
[...]
Mijn vriendin, die door heel vervelende omstandigheden in een uitkeringssituatie terechtkwam, kreeg tot drie keer toe een aanbieding van de gemeente voor een andere ziektekostenverzekering, ze werd bijna verplicht er gebruik van te maken. Haar eigen verzekering kost E 30 minder per maand dus pas op met die collectieve verzekering als je zelf een verzekering hebt die voordeliger is. Goed vergelijken.
Is wel afhankelijk of je extra zorg nodig hebt of niet. Met een goedkoop basisverzekeringetje red ik het niet.
Hier is gelukkig een betaalbare gemeenteverzekering met heel aardige voorwaarden.
zaterdag 23 januari 2016 om 21:18
zaterdag 23 januari 2016 om 21:26
quote:Poltergeist2016 schreef op 23 januari 2016 @ 21:18:
http://www.rtlnieuws.nl/n ... te-fotos-uit-het-nieuws-2
Marije uit Rotterdam, prima initiatief!
Kijk, dat waardeer ik dan weer in haar! Ik vind haar een ontieglijke klagerd, maar dit doet ze toch weer mooi!
En een goed initiatief. Ik hoef gelukkig niet naar de Voedselbank, maar hoor wel eens over hele voorraden friet, of veel snoep en koek. Fijn als je met meerdere kinderen bent, maar ik snoep niet (ben heel veel afgevallen en verdraag niet zoveel suiker) en ruil het liever in voor zo'n mango op de foto
Ik heb er vandaag e.e.a. over gehoord op de radio en in de online kranten. Wel jammer dat het weer zo wordt gebracht met koppen als "Armsten in Rotterdam winkelen voortaan gratis". Lekker opruiend weer. Kan de Hardwerkende Nederlander weer zeuren "en ik maar werken", terwijl het toch een stuk genuanceerder is.
Het "gratis shoppen" gaat met een pasje en er zitten echt wel grenzen aan, dus als jij telkens aan het eind van je pasje nog een stuk maand over hebt, zullen ze echt wel even met je gaan praten.
Maar dat staat in maar een paar berichtjes hierover.
Toch jammer.
http://www.rtlnieuws.nl/n ... te-fotos-uit-het-nieuws-2
Marije uit Rotterdam, prima initiatief!
Kijk, dat waardeer ik dan weer in haar! Ik vind haar een ontieglijke klagerd, maar dit doet ze toch weer mooi!
En een goed initiatief. Ik hoef gelukkig niet naar de Voedselbank, maar hoor wel eens over hele voorraden friet, of veel snoep en koek. Fijn als je met meerdere kinderen bent, maar ik snoep niet (ben heel veel afgevallen en verdraag niet zoveel suiker) en ruil het liever in voor zo'n mango op de foto
Ik heb er vandaag e.e.a. over gehoord op de radio en in de online kranten. Wel jammer dat het weer zo wordt gebracht met koppen als "Armsten in Rotterdam winkelen voortaan gratis". Lekker opruiend weer. Kan de Hardwerkende Nederlander weer zeuren "en ik maar werken", terwijl het toch een stuk genuanceerder is.
Het "gratis shoppen" gaat met een pasje en er zitten echt wel grenzen aan, dus als jij telkens aan het eind van je pasje nog een stuk maand over hebt, zullen ze echt wel even met je gaan praten.
Maar dat staat in maar een paar berichtjes hierover.
Toch jammer.
zaterdag 23 januari 2016 om 23:02
zondag 24 januari 2016 om 01:38
Cumulus,
Marije heeft zelf op de bodem gezeten , is alles kwijt geraakt door omstandigheden, ze komt over alsof ze klaagt alsof ze mensen met meer geld ze het hun niet gunt, maar als ik naar mezelf kijk ik kan er ook niet over uit als mensen tegen mij doen alsof er geen armoe is, die keihard oordelen over anderen, maar ondertussen wel stroom jatten van andere mensen.
Marije weet net als wij maar al te goed hoe het is om echt niks te hebben, om gaten in je schoenen te hebben hartje winter en er ligt sneeuw omdat een deurwaarder weer eens denkt met een achterlijke te maken te hebben,en als je ze dan erop wijst dat ze fout bezig zijn word je uitgelachen, het verschil tusssen een waarschuwing en bedreiging weten die mensen ook al niet,ik heb sneeuw in mijn schoenen gehad ik heb met natte voeten gelopen omdat ik domweg de keus had : eten of een paar schoenen doordat een deurwaarder weer eens onterecht beslag had gelegd wat niet mocht,toen ik zei dat ik ze de keus gaf om of heel snel het geld op mijn rekening te storten (nadat ik was uitgelachen) of dat ik de kamer voor gerechtsdeurwaarders zou inschakelen werd ik beschuldigd van bedreiging,toen ik zei dat het geen bedreiging maar waarschuwing was bleven ze voet bij stuk houden,
wat ze echter nooit hadden verwacht dat ik alle brieven van alle deurwaarders kantoren die beslag op mijn voorlopige terug gaaf hadden gelegd nog had, ik heb een klacht tegen desbetreffende deurwaarder en kantoor in gedient bij de kamer van gerechtsdeurwaarders en daar ook alle brieven van alle kantoren die dit gedaan erbij gevoegd om te laten zien welke meest onzinnige smoezen er werden gebruikt om hun gelijk te krijgen, de deurwaarder heeft een tik op de vingers gehad ook omdat ik met mijn verweer en bewijzen hun compleet onderuit heb kunnen halen, en die tik heeft in de staats courant gestaan.
Ik kan me haar gevoelens wat betref Tim en Eric heel goed indenken, Eric is wel het type wat het goed zal doen in de deurwaarders branche, net als dat hij in staat is om iedereen gewoon goed te keuren zonder te kijken wat je hebt , je kan immers nog uit je ogen kijken.
Marij zet zich in voor de mensen waarvan ze weet dat dat de sociaal zwakkere zijn en weet met hoeveel minachting er naar deze mensen word gekeken en ondertussen waren de 2 met de grootste mond die steeds maar weer de armoede ontkenden degene die zichzelf zo zielig vonden dat ze er mee kapten, nou zeg nou zelf met die 2 wil je de oorlog niet in die laten zich afvoeren zonder echt strijd te leveren.
Marije heeft zelf op de bodem gezeten , is alles kwijt geraakt door omstandigheden, ze komt over alsof ze klaagt alsof ze mensen met meer geld ze het hun niet gunt, maar als ik naar mezelf kijk ik kan er ook niet over uit als mensen tegen mij doen alsof er geen armoe is, die keihard oordelen over anderen, maar ondertussen wel stroom jatten van andere mensen.
Marije weet net als wij maar al te goed hoe het is om echt niks te hebben, om gaten in je schoenen te hebben hartje winter en er ligt sneeuw omdat een deurwaarder weer eens denkt met een achterlijke te maken te hebben,en als je ze dan erop wijst dat ze fout bezig zijn word je uitgelachen, het verschil tusssen een waarschuwing en bedreiging weten die mensen ook al niet,ik heb sneeuw in mijn schoenen gehad ik heb met natte voeten gelopen omdat ik domweg de keus had : eten of een paar schoenen doordat een deurwaarder weer eens onterecht beslag had gelegd wat niet mocht,toen ik zei dat ik ze de keus gaf om of heel snel het geld op mijn rekening te storten (nadat ik was uitgelachen) of dat ik de kamer voor gerechtsdeurwaarders zou inschakelen werd ik beschuldigd van bedreiging,toen ik zei dat het geen bedreiging maar waarschuwing was bleven ze voet bij stuk houden,
wat ze echter nooit hadden verwacht dat ik alle brieven van alle deurwaarders kantoren die beslag op mijn voorlopige terug gaaf hadden gelegd nog had, ik heb een klacht tegen desbetreffende deurwaarder en kantoor in gedient bij de kamer van gerechtsdeurwaarders en daar ook alle brieven van alle kantoren die dit gedaan erbij gevoegd om te laten zien welke meest onzinnige smoezen er werden gebruikt om hun gelijk te krijgen, de deurwaarder heeft een tik op de vingers gehad ook omdat ik met mijn verweer en bewijzen hun compleet onderuit heb kunnen halen, en die tik heeft in de staats courant gestaan.
Ik kan me haar gevoelens wat betref Tim en Eric heel goed indenken, Eric is wel het type wat het goed zal doen in de deurwaarders branche, net als dat hij in staat is om iedereen gewoon goed te keuren zonder te kijken wat je hebt , je kan immers nog uit je ogen kijken.
Marij zet zich in voor de mensen waarvan ze weet dat dat de sociaal zwakkere zijn en weet met hoeveel minachting er naar deze mensen word gekeken en ondertussen waren de 2 met de grootste mond die steeds maar weer de armoede ontkenden degene die zichzelf zo zielig vonden dat ze er mee kapten, nou zeg nou zelf met die 2 wil je de oorlog niet in die laten zich afvoeren zonder echt strijd te leveren.
zondag 24 januari 2016 om 01:40
quote:cumulus schreef op 23 januari 2016 @ 21:15:
[...]
Je kunt per maand gespreid dat eigen risico betalen. Dat is net zoveel, maar doet wat minder pijn dan in 1x betalen. Niet elke ziektekostenverzekeraar zegt dit, maar ze moeten dit doen als de verzekerde er om vraagt.Wij betaalden ook elke maand een vast bedrag voor de eigen risico, dat was beter te behappen dan 1xin de 3maanden ineens ¤105,- neer te tellen.
[...]
Je kunt per maand gespreid dat eigen risico betalen. Dat is net zoveel, maar doet wat minder pijn dan in 1x betalen. Niet elke ziektekostenverzekeraar zegt dit, maar ze moeten dit doen als de verzekerde er om vraagt.Wij betaalden ook elke maand een vast bedrag voor de eigen risico, dat was beter te behappen dan 1xin de 3maanden ineens ¤105,- neer te tellen.
zondag 24 januari 2016 om 07:55
quote:ronniemitchel schreef op 24 januari 2016 @ 01:40:
[...]
Wij betaalden ook elke maand een vast bedrag voor de eigen risico, dat was beter te behappen dan 1xin de 3maanden ineens ¤105,- neer te tellen.
Als ik iets over heb aan het eind van de maand houd ik dat apart voor mijn eigen risico, maar er zijn maanden genoeg dat er helemaal niets over is. Als je veel medische kosten hebt, blijft er soms niets over.
Dus als je dan eens iets van familie voor je verjaardag krijgt, wordt dat er ook voor gebruikt.
Sommigen begrijpen niet dat je aan het eind van je geld nog een stukje maand over houdt.
[...]
Wij betaalden ook elke maand een vast bedrag voor de eigen risico, dat was beter te behappen dan 1xin de 3maanden ineens ¤105,- neer te tellen.
Als ik iets over heb aan het eind van de maand houd ik dat apart voor mijn eigen risico, maar er zijn maanden genoeg dat er helemaal niets over is. Als je veel medische kosten hebt, blijft er soms niets over.
Dus als je dan eens iets van familie voor je verjaardag krijgt, wordt dat er ook voor gebruikt.
Sommigen begrijpen niet dat je aan het eind van je geld nog een stukje maand over houdt.
zondag 24 januari 2016 om 09:36
quote:cumulus schreef op 24 januari 2016 @ 09:09:
Dat begrijpen we echt wel, Mary. Het was maar een tip. Als je er niets mee kunt begrijpen we dat ook wel zonder sneer als "sommigen begrijpen niet".Waarom vat je dat persoonlijk op? Ik noem toch geen namen? Er zijn hier ook mensen die als het ware beweren dat iedereen toch wel wat geld overheeft aan het eind van de maand. Zij kunnen zich geen voorstelling maken hoe anderen met een minimum inkomen en veel onkosten moeten leven. Net als die 2 mannen in Armoede in Nederland.
Dat begrijpen we echt wel, Mary. Het was maar een tip. Als je er niets mee kunt begrijpen we dat ook wel zonder sneer als "sommigen begrijpen niet".Waarom vat je dat persoonlijk op? Ik noem toch geen namen? Er zijn hier ook mensen die als het ware beweren dat iedereen toch wel wat geld overheeft aan het eind van de maand. Zij kunnen zich geen voorstelling maken hoe anderen met een minimum inkomen en veel onkosten moeten leven. Net als die 2 mannen in Armoede in Nederland.
zondag 24 januari 2016 om 09:55
Vond het eigenlijk allemaal onsympathieke mensen, behalve dan die jonge meid, wat betreft deelnemers dan. Die twee ballen, bah, wat een mietjes. Marij vond ik zo'n typisch klager die anderen over al de schuld van geeft, om over die enge activist maar te zwijgen.
Jammer dat ze dan zulke types kiezen. Ik ben meer in het kamp van 'je bent zelf verantwoordelijk', maar ook met de opmerking dat eigen 'schuld' niet hoeft in te houden dat je dan iemand niet helpt, en dat sommige omstandigheden er wel voor zorgen dat voor je het weet je heel diep in de shit zit. Jammer dat iemand die er zo over denkt niet bij zit, maar ja, dat levert niet echt leuke televisie op.
Jammer dat ze dan zulke types kiezen. Ik ben meer in het kamp van 'je bent zelf verantwoordelijk', maar ook met de opmerking dat eigen 'schuld' niet hoeft in te houden dat je dan iemand niet helpt, en dat sommige omstandigheden er wel voor zorgen dat voor je het weet je heel diep in de shit zit. Jammer dat iemand die er zo over denkt niet bij zit, maar ja, dat levert niet echt leuke televisie op.
zondag 24 januari 2016 om 09:57
Ik vond die Eric dus veel te kortzichtig en onsympathiek, Tim echt een mietje (sorry maar ga je na een weekje al janken op televisie?) en Marij heel offensief, ze ziet over al mensen die op haar neer kijken. Ze kan zelf ook wel wat doen aan haar voorkomen, zo werkt het nu eenmaal als je een baan wil. Hoe die in beeld werd gebracht op de bank rokend met veel overgewicht en 0,0 moeite voor haar uiterlijk, sja, ze helpt niet echt de vooroordelen weg te nemen.
zondag 24 januari 2016 om 09:59
quote:mary57 schreef op 24 januari 2016 @ 09:36:
[...]
Waarom vat je dat persoonlijk op? Ik noem toch geen namen? Er zijn hier ook mensen die als het ware beweren dat iedereen toch wel wat geld overheeft aan het eind van de maand. Zij kunnen zich geen voorstelling maken hoe anderen met een minimum inkomen en veel onkosten moeten leven. Net als die 2 mannen in Armoede in Nederland.
Ik vatte het niet persoonlijk op, want ik was niet de enige die die suggestie deed. Ik neem aan dat normale, verstandige mensen best begrijpen dat die tip niet voor iedereen opgaat
En wie zich hiervan geen voorstelling kan maken (zoals die twee kerels), die ga ik niet eens meer overtuigen. Zalig zijn de armen van geest.
[...]
Waarom vat je dat persoonlijk op? Ik noem toch geen namen? Er zijn hier ook mensen die als het ware beweren dat iedereen toch wel wat geld overheeft aan het eind van de maand. Zij kunnen zich geen voorstelling maken hoe anderen met een minimum inkomen en veel onkosten moeten leven. Net als die 2 mannen in Armoede in Nederland.
Ik vatte het niet persoonlijk op, want ik was niet de enige die die suggestie deed. Ik neem aan dat normale, verstandige mensen best begrijpen dat die tip niet voor iedereen opgaat
En wie zich hiervan geen voorstelling kan maken (zoals die twee kerels), die ga ik niet eens meer overtuigen. Zalig zijn de armen van geest.
zondag 24 januari 2016 om 10:06
quote:strikjemetstippels schreef op 24 januari 2016 @ 09:57:
Ik vond die Eric dus veel te kortzichtig en onsympathiek, Tim echt een mietje (sorry maar ga je na een weekje al janken op televisie?) en Marij heel offensief, ze ziet over al mensen die op haar neer kijken. Ze kan zelf ook wel wat doen aan haar voorkomen, zo werkt het nu eenmaal als je een baan wil. Hoe die in beeld werd gebracht op de bank rokend met veel overgewicht en 0,0 moeite voor haar uiterlijk, sja, ze helpt niet echt de vooroordelen weg te nemen.
Dat is inderdaad het probleem dat ik met Marij heb: dat offensieve. Dat commentaar toen ze door het Gooi reden, echt, de walging spatte er vanaf.
Ik geloof direct dat ze een aantal traumatische ervaringen heeft gehad. Maar dat is niet de schuld van alle mensen met geld. Niet het hele Gooi is zoals die twee kerels.
Wat uiterlijk betreft: ik ben heel erg antiroken. Maar ik heb zelf (door medicatie) ook fors overgewicht gehad. Om er dan goed verzorgd uit te kunnen zien red je het niet met goedkope kleding. Dat vind je niet bij Wibra. In die tijd verdiende ik nog meer geld dus ik kon er redelijk representatief uitzien. Regelmatig naar de kapper, en investeren in enkele goede basiskledingsetjes, en ja, dan ben je al gauw een flink bedrag uit. Ik heb ze later nog voor een leuk bedrag op Marktplaats verkocht toen ik het overgewicht weer kwijt was
Maar ik zie het nu zelf. Ik heb geen geld meer over voor een goede kapper (ik heb een kale plek op mijn hoofd, dus het moet echt goed gekapt worden, dat vertrouw ik niet toe aan een hobbykapster) dus draag ik het in een knot of staart. Mijn nette kleding (godzijdank heb ik dat nog uit betere tijden) hangt zuinig in de kast voor speciale momenten, ik loop in goedkope kleding dat na 1 wasbeurt al begint te pillen. Dat heeft niks te maken met 0,0 moeite doen, dat heeft alles te maken met 0,0 te besteden.
Ik ben nog niet zo ver afgezakt dat uiterlijkheden mijn laagste prioriteit zijn omdat ik zoveel zorgen aan mijn hoofd heb. Maar ik kan me het gevoel wel heel goed voorstellen. Als je moet overleven, doet je kleding er niet meer zoveel toe.
Maar inderdaad, die peuken storen mij ook.
Ik vond die Eric dus veel te kortzichtig en onsympathiek, Tim echt een mietje (sorry maar ga je na een weekje al janken op televisie?) en Marij heel offensief, ze ziet over al mensen die op haar neer kijken. Ze kan zelf ook wel wat doen aan haar voorkomen, zo werkt het nu eenmaal als je een baan wil. Hoe die in beeld werd gebracht op de bank rokend met veel overgewicht en 0,0 moeite voor haar uiterlijk, sja, ze helpt niet echt de vooroordelen weg te nemen.
Dat is inderdaad het probleem dat ik met Marij heb: dat offensieve. Dat commentaar toen ze door het Gooi reden, echt, de walging spatte er vanaf.
Ik geloof direct dat ze een aantal traumatische ervaringen heeft gehad. Maar dat is niet de schuld van alle mensen met geld. Niet het hele Gooi is zoals die twee kerels.
Wat uiterlijk betreft: ik ben heel erg antiroken. Maar ik heb zelf (door medicatie) ook fors overgewicht gehad. Om er dan goed verzorgd uit te kunnen zien red je het niet met goedkope kleding. Dat vind je niet bij Wibra. In die tijd verdiende ik nog meer geld dus ik kon er redelijk representatief uitzien. Regelmatig naar de kapper, en investeren in enkele goede basiskledingsetjes, en ja, dan ben je al gauw een flink bedrag uit. Ik heb ze later nog voor een leuk bedrag op Marktplaats verkocht toen ik het overgewicht weer kwijt was
Maar ik zie het nu zelf. Ik heb geen geld meer over voor een goede kapper (ik heb een kale plek op mijn hoofd, dus het moet echt goed gekapt worden, dat vertrouw ik niet toe aan een hobbykapster) dus draag ik het in een knot of staart. Mijn nette kleding (godzijdank heb ik dat nog uit betere tijden) hangt zuinig in de kast voor speciale momenten, ik loop in goedkope kleding dat na 1 wasbeurt al begint te pillen. Dat heeft niks te maken met 0,0 moeite doen, dat heeft alles te maken met 0,0 te besteden.
Ik ben nog niet zo ver afgezakt dat uiterlijkheden mijn laagste prioriteit zijn omdat ik zoveel zorgen aan mijn hoofd heb. Maar ik kan me het gevoel wel heel goed voorstellen. Als je moet overleven, doet je kleding er niet meer zoveel toe.
Maar inderdaad, die peuken storen mij ook.
zondag 24 januari 2016 om 10:31
quote:cumulus schreef op 24 januari 2016 @ 10:06:
[...]
Dat is inderdaad het probleem dat ik met Marij heb: dat offensieve. Dat commentaar toen ze door het Gooi reden, echt, de walging spatte er vanaf.
Ik geloof direct dat ze een aantal traumatische ervaringen heeft gehad. Maar dat is niet de schuld van alle mensen met geld. Niet het hele Gooi is zoals die twee kerels.
Wat uiterlijk betreft: ik ben heel erg antiroken. Maar ik heb zelf (door medicatie) ook fors overgewicht gehad. Om er dan goed verzorgd uit te kunnen zien red je het niet met goedkope kleding. Dat vind je niet bij Wibra. In die tijd verdiende ik nog meer geld dus ik kon er redelijk representatief uitzien. Regelmatig naar de kapper, en investeren in enkele goede basiskledingsetjes, en ja, dan ben je al gauw een flink bedrag uit. Ik heb ze later nog voor een leuk bedrag op Marktplaats verkocht toen ik het overgewicht weer kwijt was
Maar ik zie het nu zelf. Ik heb geen geld meer over voor een goede kapper (ik heb een kale plek op mijn hoofd, dus het moet echt goed gekapt worden, dat vertrouw ik niet toe aan een hobbykapster) dus draag ik het in een knot of staart. Mijn nette kleding (godzijdank heb ik dat nog uit betere tijden) hangt zuinig in de kast voor speciale momenten, ik loop in goedkope kleding dat na 1 wasbeurt al begint te pillen. Dat heeft niks te maken met 0,0 moeite doen, dat heeft alles te maken met 0,0 te besteden.
Ik ben nog niet zo ver afgezakt dat uiterlijkheden mijn laagste prioriteit zijn omdat ik zoveel zorgen aan mijn hoofd heb. Maar ik kan me het gevoel wel heel goed voorstellen. Als je moet overleven, doet je kleding er niet meer zoveel toe.
Maar inderdaad, die peuken storen mij ook.
Snap ik dat het lastiger wordt. Ik heb nog niet alle afleveringen gekeken, maar ik heb niet het idee dat Marij zo onverzorgd is door medicatie (prednison bij voorbeeld, de rest van medicatie hoef je niet zó dik van te worden). Offensief en er uit zien als een tokkie (sorry), dat gaat gewoon neit helpen. Ik heb veel moeite met haar houding want ze doet net als of de maatschappij háár iets is verschuldigd. En dan denk ik 'wie ben jij dan?'
Kijk, weinig te besteden/niets te eten, dát bestaat in Nederland. Soms echt schrijnende verhalen, ex die er van door is en de schulden op jou verhaald worden, baan verliezen op een bepaalde leeftijd waar door je niet meer aan de bak komt, ziekte. Maar ik denk dat de meeste verhalen zijn zo als dat gezin met zes kinderen. Hebben ze weinig te besteden? Ja denk het wel. Maar zijn ze slachtoffer? Nee. Ook ik vind het asociaal om het normaal te vinden om op de zak van werkend NL te teren. en ik denk dat er heel veel mensen zijn die wel kunnen, maar niet willen, of vinden dat de maatschappij ze iets verschuldigd is. Zij hollen het systeem uit, waar door het onhoudbaar is geworden. Vervolgens gaan de belastingen om hoog en heeft iedereen minder te besteden, of worden er constructies bedacht om werkgevers bijna 100% verantwoordelijk te maken voor werknemers, waar door werknemers vervolgens geen contract meer krijgen, van uit sociaal oogpunt klinkt het zo lekker maar is in feite enorm asociaal..
nouja ik ga de rest van de afleveringen maar kijken
[...]
Dat is inderdaad het probleem dat ik met Marij heb: dat offensieve. Dat commentaar toen ze door het Gooi reden, echt, de walging spatte er vanaf.
Ik geloof direct dat ze een aantal traumatische ervaringen heeft gehad. Maar dat is niet de schuld van alle mensen met geld. Niet het hele Gooi is zoals die twee kerels.
Wat uiterlijk betreft: ik ben heel erg antiroken. Maar ik heb zelf (door medicatie) ook fors overgewicht gehad. Om er dan goed verzorgd uit te kunnen zien red je het niet met goedkope kleding. Dat vind je niet bij Wibra. In die tijd verdiende ik nog meer geld dus ik kon er redelijk representatief uitzien. Regelmatig naar de kapper, en investeren in enkele goede basiskledingsetjes, en ja, dan ben je al gauw een flink bedrag uit. Ik heb ze later nog voor een leuk bedrag op Marktplaats verkocht toen ik het overgewicht weer kwijt was
Maar ik zie het nu zelf. Ik heb geen geld meer over voor een goede kapper (ik heb een kale plek op mijn hoofd, dus het moet echt goed gekapt worden, dat vertrouw ik niet toe aan een hobbykapster) dus draag ik het in een knot of staart. Mijn nette kleding (godzijdank heb ik dat nog uit betere tijden) hangt zuinig in de kast voor speciale momenten, ik loop in goedkope kleding dat na 1 wasbeurt al begint te pillen. Dat heeft niks te maken met 0,0 moeite doen, dat heeft alles te maken met 0,0 te besteden.
Ik ben nog niet zo ver afgezakt dat uiterlijkheden mijn laagste prioriteit zijn omdat ik zoveel zorgen aan mijn hoofd heb. Maar ik kan me het gevoel wel heel goed voorstellen. Als je moet overleven, doet je kleding er niet meer zoveel toe.
Maar inderdaad, die peuken storen mij ook.
Snap ik dat het lastiger wordt. Ik heb nog niet alle afleveringen gekeken, maar ik heb niet het idee dat Marij zo onverzorgd is door medicatie (prednison bij voorbeeld, de rest van medicatie hoef je niet zó dik van te worden). Offensief en er uit zien als een tokkie (sorry), dat gaat gewoon neit helpen. Ik heb veel moeite met haar houding want ze doet net als of de maatschappij háár iets is verschuldigd. En dan denk ik 'wie ben jij dan?'
Kijk, weinig te besteden/niets te eten, dát bestaat in Nederland. Soms echt schrijnende verhalen, ex die er van door is en de schulden op jou verhaald worden, baan verliezen op een bepaalde leeftijd waar door je niet meer aan de bak komt, ziekte. Maar ik denk dat de meeste verhalen zijn zo als dat gezin met zes kinderen. Hebben ze weinig te besteden? Ja denk het wel. Maar zijn ze slachtoffer? Nee. Ook ik vind het asociaal om het normaal te vinden om op de zak van werkend NL te teren. en ik denk dat er heel veel mensen zijn die wel kunnen, maar niet willen, of vinden dat de maatschappij ze iets verschuldigd is. Zij hollen het systeem uit, waar door het onhoudbaar is geworden. Vervolgens gaan de belastingen om hoog en heeft iedereen minder te besteden, of worden er constructies bedacht om werkgevers bijna 100% verantwoordelijk te maken voor werknemers, waar door werknemers vervolgens geen contract meer krijgen, van uit sociaal oogpunt klinkt het zo lekker maar is in feite enorm asociaal..
nouja ik ga de rest van de afleveringen maar kijken
zondag 24 januari 2016 om 10:39
quote:Poltergeist2016 schreef op 24 januari 2016 @ 10:15:
http://demonitor.ncrv.nl/ ... veel-fouten-bewindvoerderZoiets is toch echt treurig dat iemand juist door hulp van een bewindvoerder nog verder in de problemen komt. Ik las dat het beroep Bewindvoerder niet beschermd is, dus in principe kan iedereen zich zo noemen. Jammer dat mensen hier misbruik van maken.
http://demonitor.ncrv.nl/ ... veel-fouten-bewindvoerderZoiets is toch echt treurig dat iemand juist door hulp van een bewindvoerder nog verder in de problemen komt. Ik las dat het beroep Bewindvoerder niet beschermd is, dus in principe kan iedereen zich zo noemen. Jammer dat mensen hier misbruik van maken.
zondag 24 januari 2016 om 10:56
Ronniemitchel, helaas weet ik uit eigen ervaring en die in mijn directe omgeving wat dit soort dingen met je kunnen doen. Schrijnende armoede en deurwaarders heb ik persoonlijk niet meegemaakt. Wel andere ambtelijke blunders waarbij ik heb ervaren dat elk woord, hoe redelijk ook, dat je zegt, tegen je gebruikt kan worden. Allemaal foutjes die bewijsbaar niet door mijzelf kwamen, die in theorie heel makkelijk te herstellen zijn, maar waar je als gewoon sterveling niet uit komt omdat je blijkbaar schuldig bent tot het tegendeel is bewezen.
Zelfs als redelijk intelligent mens met vrij hoog werk- en denkniveau heb je dan niks in te brengen, want dan dreigen ze met je kinderen uit huis te plaatsen, straf, boetes, beslaglegging, etcetera. Gelukkig had ik wat kruiwagens die vanuit hun professionele ervaring meer bereikten. Elders in dit topic is al geschreven hoe je als burger kan worden behandeld als uitschot, terwijl diezelfde burger opeens wordt ontvangen met koffie als die vanuit zijn professionele positie hetzelfde voor een cliënt komt doen!
Zonder die kruiwagens was ik misschien mijn kinderen kwijt geraakt omdat een Jeugdzorgmedewerker bij de herindicatie van het PGB van mijn kinderen (dat ging vroeger bij Jeugdzorg) het verkeerde dossier voor haar neus had en haar fout niet wilde toegeven. Was ik misschien ook onder de brug terecht gekomen omdat zowel de gemeente als de Belastingdienst een computerfout niet kon (of wilde?) herstellen. In mijn eentje kreeg ik het niet voor elkaar. Ik was echt dankbaar voor die collega's van toen, die hun netwerkje hadden en wél geloofd werden. Niet iedereen heeft dat.
En dan heb ik het nog niet eens over de ellende zoals een stroomleverancier én een telefoon/internetprovider die menen dat jij een wanbetaler bent en telkens opnieuw dreigt met afsluiten, terwijl je elke keer opnieuw weer aan kan tonen dat je keurig je termijnen hebt betaald, kwijtgeraakte stukken waardoor REC4-herindicaties over de deadline gingen en je kinderen bijna zonder speciaal onderwijs komen te zitten en een ex die volledig ontspoorde en de kinderen daarin mee dreigde te zuigen. En nog veel meer. Op een gegeven moment is zelfs de kleinste tegenslag een mokerhamer. Het is op een gegeven moment gewoon allemaal teveel.
Behalve uit mijn toenmalige professionele netwerk heb ik totaal geen steun gehad. Zoveel pech, dat zou wel mijn eigen schuld zijn, en die kinderen, dat zou door mijn slechte opvoeding komen, en die dreigende brieven van de stroomleverancier, oude gemeente, belastingdienst en telefoonprovider, nou, zoveel pech is geen toeval meer, je zult wel slordig met je financiën zijn. Dat kreeg ik te horen. Ik moest niet zeuren, ik moest gewoon meer mijn best doen en wat flinker zijn.
Ik ben daar behoorlijk getraumatiseerd door geraakt, in een burnout gekomen en uiteindelijk is er iets in mijn hoofd geknapt waardoor ik definitief (ik had al gezondheidsissues, maar die waren niet stressgerelateerd) 100% ben afgekeurd door een heel begripvolle UWV-medewerker (ja echt, ze bestaan). En nu mag ik mijn hand gaan ophouden voor aanvullende bijstand (daar zat ook al zo'n lieverd, echt waar!) want als ex-ZZP-er met daarnaast een parttime baantje in loondienst hou je niet veel over.
Ik heb, net als Marij, mijn ervaringen gebruikt om anderen te helpen. Daar ben ik nog veel schrijnender situaties tegen gekomen. Werkelijk, niet te geloven hoe ook heel verstandige, intelligente mensen kunnen verzuipen in starre overheidsfouten! Maar ook: hoe kwetsbare mensen die wat minder slim zijn (en dan bedoel ik geen mensen die vrolijk overal schulden maken) gemangeld kunnen worden. Ik ken mensen die het nog veel harder te verduren hebben zonder ook maar één gram "eigen schuld". Het is verbijsterend wat je meemaakt.
Inmiddels ben ik ook niet meer in staat dit vrijwilligerswerk te doen, ik heb mijn handen teveel vol aan mijzelf en mijn kinderen. Het was teveel.
Ik heb altijd heel erg mijn best gedaan om niet te verzanden in klagen, bitterheid en generaliseren. Het is niet de schuld van alle politici. Het is niet de schuld van alle mensen met een hoger inkomen. Het is niet de schuld van alle Marokkanen en de vluchtelingen. Het is niet de schuld van alle babyboomers. Het is niet de schuld van alle uitkeringsgerechtigden. Het is niet de schuld van alle...
Nee. Het is wél de schuld van falend beleid. Van een paar (niet alle!!!) ambtenaren die hun werk niet goed doen en geen fout kunnen toegeven ("blame the victim" doen ze graag). Het is wél de schuld van steeds meer regels waardoor de instanties steeds logger worden.
Ja, er zijn ook mensen als die Tim en Eric met een plaat voor de kop. Maar niet alle mensen zijn zo. Ook niet alle werkende mensen. Ook niet alle rijke mensen.
Net zo min als alle uitkeringsgerechtigden luie profiteurs zijn. Alle jonge bijstandsmoeders initiatiefloze sukkels die te snel met de benen wijd gingen. Alle zieken en gehandicapten alles maar gratis krijgen.
Die nuance. Die mis ik bij Marij. Niet alleen bij Marij, eerlijk is eerlijk. Maar dat eeuwige geklaag... Ik kan daar slecht tegen. Misschien omdat ik zelf tegen de klippen op probeer toch telkens iets positiefs te vinden. Al was het maar een sneeuwklokje dat begint te bloeien. Zoiets simpels. Ook al hangt me op dat moment van alles boven het hoofd, zoals een foute jeugdzorg of een belastingdienst of gemeente die dreigt met beslaglegging gebaseerd op hun eigen computerfouten.
Ik probeer dat halflege, soms driekwart lege glas toch graag halfvol of desnoods een kwart vol te zien. Kijk liever naar wat nog wél kan. Dat ik een dak boven mijn hoofd heb, ook al zit er binnenshuis een heel oude, beschadigde verflaag op. Dat ik te eten heb. Dat ik nog kleding in mijn kast heb. Dat er ook mensen zijn die wél verder kijken dan hun neus lang is. Het voelt als een nederlaag dat ik de bijstand in moet. Maar ik ben dankbaar dat het mogelijk is. In een ander land had ik allang onder de brug gelegen.
Maar ik heb groot respect hoe Marij zich inzet voor de medemens, ook al moppert ze nog zo hard. En dat mag ook gezegd worden!
Zelfs als redelijk intelligent mens met vrij hoog werk- en denkniveau heb je dan niks in te brengen, want dan dreigen ze met je kinderen uit huis te plaatsen, straf, boetes, beslaglegging, etcetera. Gelukkig had ik wat kruiwagens die vanuit hun professionele ervaring meer bereikten. Elders in dit topic is al geschreven hoe je als burger kan worden behandeld als uitschot, terwijl diezelfde burger opeens wordt ontvangen met koffie als die vanuit zijn professionele positie hetzelfde voor een cliënt komt doen!
Zonder die kruiwagens was ik misschien mijn kinderen kwijt geraakt omdat een Jeugdzorgmedewerker bij de herindicatie van het PGB van mijn kinderen (dat ging vroeger bij Jeugdzorg) het verkeerde dossier voor haar neus had en haar fout niet wilde toegeven. Was ik misschien ook onder de brug terecht gekomen omdat zowel de gemeente als de Belastingdienst een computerfout niet kon (of wilde?) herstellen. In mijn eentje kreeg ik het niet voor elkaar. Ik was echt dankbaar voor die collega's van toen, die hun netwerkje hadden en wél geloofd werden. Niet iedereen heeft dat.
En dan heb ik het nog niet eens over de ellende zoals een stroomleverancier én een telefoon/internetprovider die menen dat jij een wanbetaler bent en telkens opnieuw dreigt met afsluiten, terwijl je elke keer opnieuw weer aan kan tonen dat je keurig je termijnen hebt betaald, kwijtgeraakte stukken waardoor REC4-herindicaties over de deadline gingen en je kinderen bijna zonder speciaal onderwijs komen te zitten en een ex die volledig ontspoorde en de kinderen daarin mee dreigde te zuigen. En nog veel meer. Op een gegeven moment is zelfs de kleinste tegenslag een mokerhamer. Het is op een gegeven moment gewoon allemaal teveel.
Behalve uit mijn toenmalige professionele netwerk heb ik totaal geen steun gehad. Zoveel pech, dat zou wel mijn eigen schuld zijn, en die kinderen, dat zou door mijn slechte opvoeding komen, en die dreigende brieven van de stroomleverancier, oude gemeente, belastingdienst en telefoonprovider, nou, zoveel pech is geen toeval meer, je zult wel slordig met je financiën zijn. Dat kreeg ik te horen. Ik moest niet zeuren, ik moest gewoon meer mijn best doen en wat flinker zijn.
Ik ben daar behoorlijk getraumatiseerd door geraakt, in een burnout gekomen en uiteindelijk is er iets in mijn hoofd geknapt waardoor ik definitief (ik had al gezondheidsissues, maar die waren niet stressgerelateerd) 100% ben afgekeurd door een heel begripvolle UWV-medewerker (ja echt, ze bestaan). En nu mag ik mijn hand gaan ophouden voor aanvullende bijstand (daar zat ook al zo'n lieverd, echt waar!) want als ex-ZZP-er met daarnaast een parttime baantje in loondienst hou je niet veel over.
Ik heb, net als Marij, mijn ervaringen gebruikt om anderen te helpen. Daar ben ik nog veel schrijnender situaties tegen gekomen. Werkelijk, niet te geloven hoe ook heel verstandige, intelligente mensen kunnen verzuipen in starre overheidsfouten! Maar ook: hoe kwetsbare mensen die wat minder slim zijn (en dan bedoel ik geen mensen die vrolijk overal schulden maken) gemangeld kunnen worden. Ik ken mensen die het nog veel harder te verduren hebben zonder ook maar één gram "eigen schuld". Het is verbijsterend wat je meemaakt.
Inmiddels ben ik ook niet meer in staat dit vrijwilligerswerk te doen, ik heb mijn handen teveel vol aan mijzelf en mijn kinderen. Het was teveel.
Ik heb altijd heel erg mijn best gedaan om niet te verzanden in klagen, bitterheid en generaliseren. Het is niet de schuld van alle politici. Het is niet de schuld van alle mensen met een hoger inkomen. Het is niet de schuld van alle Marokkanen en de vluchtelingen. Het is niet de schuld van alle babyboomers. Het is niet de schuld van alle uitkeringsgerechtigden. Het is niet de schuld van alle...
Nee. Het is wél de schuld van falend beleid. Van een paar (niet alle!!!) ambtenaren die hun werk niet goed doen en geen fout kunnen toegeven ("blame the victim" doen ze graag). Het is wél de schuld van steeds meer regels waardoor de instanties steeds logger worden.
Ja, er zijn ook mensen als die Tim en Eric met een plaat voor de kop. Maar niet alle mensen zijn zo. Ook niet alle werkende mensen. Ook niet alle rijke mensen.
Net zo min als alle uitkeringsgerechtigden luie profiteurs zijn. Alle jonge bijstandsmoeders initiatiefloze sukkels die te snel met de benen wijd gingen. Alle zieken en gehandicapten alles maar gratis krijgen.
Die nuance. Die mis ik bij Marij. Niet alleen bij Marij, eerlijk is eerlijk. Maar dat eeuwige geklaag... Ik kan daar slecht tegen. Misschien omdat ik zelf tegen de klippen op probeer toch telkens iets positiefs te vinden. Al was het maar een sneeuwklokje dat begint te bloeien. Zoiets simpels. Ook al hangt me op dat moment van alles boven het hoofd, zoals een foute jeugdzorg of een belastingdienst of gemeente die dreigt met beslaglegging gebaseerd op hun eigen computerfouten.
Ik probeer dat halflege, soms driekwart lege glas toch graag halfvol of desnoods een kwart vol te zien. Kijk liever naar wat nog wél kan. Dat ik een dak boven mijn hoofd heb, ook al zit er binnenshuis een heel oude, beschadigde verflaag op. Dat ik te eten heb. Dat ik nog kleding in mijn kast heb. Dat er ook mensen zijn die wél verder kijken dan hun neus lang is. Het voelt als een nederlaag dat ik de bijstand in moet. Maar ik ben dankbaar dat het mogelijk is. In een ander land had ik allang onder de brug gelegen.
Maar ik heb groot respect hoe Marij zich inzet voor de medemens, ook al moppert ze nog zo hard. En dat mag ook gezegd worden!
zondag 24 januari 2016 om 11:01
quote:strikjemetstippels schreef op 24 januari 2016 @ 10:31:
[...]
Snap ik dat het lastiger wordt. Ik heb nog niet alle afleveringen gekeken, maar ik heb niet het idee dat Marij zo onverzorgd is door medicatie (prednison bij voorbeeld, de rest van medicatie hoef je niet zó dik van te worden). Offensief en er uit zien als een tokkie (sorry), dat gaat gewoon neit helpen. Ik heb veel moeite met haar houding want ze doet net als of de maatschappij háár iets is verschuldigd. En dan denk ik 'wie ben jij dan?'
Kijk, weinig te besteden/niets te eten, dát bestaat in Nederland. Soms echt schrijnende verhalen, ex die er van door is en de schulden op jou verhaald worden, baan verliezen op een bepaalde leeftijd waar door je niet meer aan de bak komt, ziekte. Maar ik denk dat de meeste verhalen zijn zo als dat gezin met zes kinderen. Hebben ze weinig te besteden? Ja denk het wel. Maar zijn ze slachtoffer? Nee. Ook ik vind het asociaal om het normaal te vinden om op de zak van werkend NL te teren. en ik denk dat er heel veel mensen zijn die wel kunnen, maar niet willen, of vinden dat de maatschappij ze iets verschuldigd is. Zij hollen het systeem uit, waar door het onhoudbaar is geworden. Vervolgens gaan de belastingen om hoog en heeft iedereen minder te besteden, of worden er constructies bedacht om werkgevers bijna 100% verantwoordelijk te maken voor werknemers, waar door werknemers vervolgens geen contract meer krijgen, van uit sociaal oogpunt klinkt het zo lekker maar is in feite enorm asociaal..
nouja ik ga de rest van de afleveringen maar kijken
Ik ben het met je eens, hoewel ik betwijfel of de meeste gevallen zijn zoals dat gezin met 6 kinderen. Ik ken juist vooral de gevallen van werkloos geraakte mensen die niet meer aan de bak komen, mensen die ziek zijn geworden of mensen met een foute ex waardoor ze flink in de problemen komen.
Helaas ben ik inmiddels ook afhankelijk geworden van staatssteun, maar ik haal het niet in mijn kop om te gaan eisen. Ik ben dankbaar dat het mogelijk is. Of ik een tegenprestatie moet gaan leveren, waarschijnlijk niet omdat ik ben afgekeurd, maar zodra het wat beter gaat wil ik weer een vorm van vrijwilligerswerk gaan doen. Voor mij is het niet vanzelfsprekend "jammer joh, maar ik ben ziek, ga me maar lekker pamperen". Integendeel, ik vind het verschrikkelijk, ben mijn vrijheid en onafhankelijkheid kwijt, maar ik heb geen andere keuze. En zodra het ook maar enigszins mogelijk is wil ik graag weer op eigen benen staan.
[...]
Snap ik dat het lastiger wordt. Ik heb nog niet alle afleveringen gekeken, maar ik heb niet het idee dat Marij zo onverzorgd is door medicatie (prednison bij voorbeeld, de rest van medicatie hoef je niet zó dik van te worden). Offensief en er uit zien als een tokkie (sorry), dat gaat gewoon neit helpen. Ik heb veel moeite met haar houding want ze doet net als of de maatschappij háár iets is verschuldigd. En dan denk ik 'wie ben jij dan?'
Kijk, weinig te besteden/niets te eten, dát bestaat in Nederland. Soms echt schrijnende verhalen, ex die er van door is en de schulden op jou verhaald worden, baan verliezen op een bepaalde leeftijd waar door je niet meer aan de bak komt, ziekte. Maar ik denk dat de meeste verhalen zijn zo als dat gezin met zes kinderen. Hebben ze weinig te besteden? Ja denk het wel. Maar zijn ze slachtoffer? Nee. Ook ik vind het asociaal om het normaal te vinden om op de zak van werkend NL te teren. en ik denk dat er heel veel mensen zijn die wel kunnen, maar niet willen, of vinden dat de maatschappij ze iets verschuldigd is. Zij hollen het systeem uit, waar door het onhoudbaar is geworden. Vervolgens gaan de belastingen om hoog en heeft iedereen minder te besteden, of worden er constructies bedacht om werkgevers bijna 100% verantwoordelijk te maken voor werknemers, waar door werknemers vervolgens geen contract meer krijgen, van uit sociaal oogpunt klinkt het zo lekker maar is in feite enorm asociaal..
nouja ik ga de rest van de afleveringen maar kijken
Ik ben het met je eens, hoewel ik betwijfel of de meeste gevallen zijn zoals dat gezin met 6 kinderen. Ik ken juist vooral de gevallen van werkloos geraakte mensen die niet meer aan de bak komen, mensen die ziek zijn geworden of mensen met een foute ex waardoor ze flink in de problemen komen.
Helaas ben ik inmiddels ook afhankelijk geworden van staatssteun, maar ik haal het niet in mijn kop om te gaan eisen. Ik ben dankbaar dat het mogelijk is. Of ik een tegenprestatie moet gaan leveren, waarschijnlijk niet omdat ik ben afgekeurd, maar zodra het wat beter gaat wil ik weer een vorm van vrijwilligerswerk gaan doen. Voor mij is het niet vanzelfsprekend "jammer joh, maar ik ben ziek, ga me maar lekker pamperen". Integendeel, ik vind het verschrikkelijk, ben mijn vrijheid en onafhankelijkheid kwijt, maar ik heb geen andere keuze. En zodra het ook maar enigszins mogelijk is wil ik graag weer op eigen benen staan.
zondag 24 januari 2016 om 11:12
Vreselijk cumulus, die fouten van de overheid. En dat dat gebeurt, dat weet ik, vaker gehoord en nu ook zelf een geschil met de belasting dienst. Door hun fouten en het gewoon weg niet kennen van de wet. Dood eng. Daar om, hoe raar het ook mag klinken voor veel mensen, ben ik uiterst rechts en vind ik het jammer dat er geen echt rechtse partij is in NL. Want een overheid moet gewoon zo klein mogelijk zijn, met ambtenaren die als ze fouten maken gewoon worden ontslagen. Mensen in jouw situatie moeten gewoon geholpen worden, dat is normaal voor een maatschappij.
Ik weet dat het anders is, maar ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik een kennis/vriendin/zo maar iemand zou veroordelen om dat diegene in de bijstand zit. Tuurlijk, een meid van 21 met 3 kinderen van 2 verschillende vaders die gewoon niet wil werken, dat is wel iets waar ik absoluut tegen ben. Maar iemand zo als jij?
Ik weet dat het anders is, maar ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik een kennis/vriendin/zo maar iemand zou veroordelen om dat diegene in de bijstand zit. Tuurlijk, een meid van 21 met 3 kinderen van 2 verschillende vaders die gewoon niet wil werken, dat is wel iets waar ik absoluut tegen ben. Maar iemand zo als jij?
zondag 24 januari 2016 om 11:25
Dat is het, strikjemetstippels. Doodeng. Echt doodeng. Je wordt van altijd goed functionerend mens gedegradeerd tot fraudeur of idioot tot het tegendeel bewezen is.
Ik heb altijd gedacht "waar rook is, is vuur". Nu weet ik beter.
Maar daar staat weer tegenover, en dat wil ik echt benadrukken, dat ik geweldig ben opgevangen door het UWV, en vorige week ook weer door die mevrouw van de bijstand. Ik zag er zo ontzettend tegenop, mede door wat ik zelf heb meegemaakt als goedbedoelende, netjes communicerende burger. Maar is die mevrouw ook nog zo lief en aardig als er door een computerfoutje of door kwijtgeraakte stukken opeens een rood lampje gaat branden bij mijn naam?
Wat dat betreft pleit ik voor een basisinkomen voor dit soort dingen. Ik heb vooral rust nodig. Rust om te herstellen van al die jaren strijd. Opkrabbelen tot ik in ieder geval weer in staat ben een beetje simpel vrijwilligerswerk te gaan doen (en dan geen budgethulp of sociale wegwijzer voor anderen, dat is me nu te zwaar). Geen angst plotseling gezien te worden als fraudeur omdat ik iets heb gedaan dat blijkbaar niet mocht terwijl ik me van geen kwaad bewust was (denk aan die vrouw waarover ik schreef, met die zieke buurvrouw voor wie ze tijdelijk wat huishouden deed, haar boodschappen deed, haar potje kookte en af en toe voor de gezelligheid een vorkje mee at).
En dat geldt ook voor mensen als Marij. Ik keur haar verbittering niet goed, dat is duidelijk, maar het is wel ontstaan uit een reeks traumatische gebeurtenissen die ze zelf maar moet gaan uitzoeken (denk, algemeen gezien, ook aan de bezuinigingen in de GGZ).
Ik heb altijd gedacht "waar rook is, is vuur". Nu weet ik beter.
Maar daar staat weer tegenover, en dat wil ik echt benadrukken, dat ik geweldig ben opgevangen door het UWV, en vorige week ook weer door die mevrouw van de bijstand. Ik zag er zo ontzettend tegenop, mede door wat ik zelf heb meegemaakt als goedbedoelende, netjes communicerende burger. Maar is die mevrouw ook nog zo lief en aardig als er door een computerfoutje of door kwijtgeraakte stukken opeens een rood lampje gaat branden bij mijn naam?
Wat dat betreft pleit ik voor een basisinkomen voor dit soort dingen. Ik heb vooral rust nodig. Rust om te herstellen van al die jaren strijd. Opkrabbelen tot ik in ieder geval weer in staat ben een beetje simpel vrijwilligerswerk te gaan doen (en dan geen budgethulp of sociale wegwijzer voor anderen, dat is me nu te zwaar). Geen angst plotseling gezien te worden als fraudeur omdat ik iets heb gedaan dat blijkbaar niet mocht terwijl ik me van geen kwaad bewust was (denk aan die vrouw waarover ik schreef, met die zieke buurvrouw voor wie ze tijdelijk wat huishouden deed, haar boodschappen deed, haar potje kookte en af en toe voor de gezelligheid een vorkje mee at).
En dat geldt ook voor mensen als Marij. Ik keur haar verbittering niet goed, dat is duidelijk, maar het is wel ontstaan uit een reeks traumatische gebeurtenissen die ze zelf maar moet gaan uitzoeken (denk, algemeen gezien, ook aan de bezuinigingen in de GGZ).
