Entertainment alle pijlers

Armoede in Nederland. Eigen schuld?

18-01-2016 21:24 1591 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie kijkt er ook?
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel, ik heb van huis uit een vrij normale niet materialistische opvoeding gehad. We gingen vaak naar het bos, op vakantie bij de boer, bibliotheek etc.. Veel spelletjes doen enzo.. Misschien dat ik daarom automatisch blij kan zijn met weing. Ik heb in het verleden met exman wel luxe gekend maar was er niet gelukkiger mee. Veel gezien van de wereld enzo. Ik zorg ervoor dat mijn basis stabiel is, eerst de vaste lasten dan de rest. Dat geeft rust en ruimte.



Ik zou bij Primark kleding kunnen kopen maar wacht altijd de sale bij Esprit af. Megakortingen voor betere kwaliteit, shirts die lang meegaan, broeken die ik al vijf jaar heb etc.. Met schoenen heb ik verleden jaar ook flinke kortingen gehad op goede sneakers. 50 euro per paar. Vakantiegeld gebruikt. Op de markt zijn superleuke tassen en portomonnees voor 5 euro. Sjaals etc..
Alle reacties Link kopieren
quote:cumulus schreef op 25 januari 2016 @ 12:51:

Dank je! Ik ben er zo blij mee!



Ik heb ooit door een luxeprobleempje geleerd vaker stil te staan bij het feit dat heel gewone dingen niet altijd vanzelfsprekend zijn. Tijdens een weekend waar ook nog een feestdag aan vast hing zat ik zonder werkend toilet. Toen realiseerde ik me voor het eerst dat dingen niet altijd vanzelfsprekend zijn..........

Hahaha.

Dat had ik altijd als we terug kwamen van 2 weken op de camping.

Niet dat de vakanties niet super waren maar wat was ik dan blij met mijn eigen toilet, een douche die ook echt warm water gaf, een gasfornuis waar meer dan 1 pan op paste en een koelkast die meer kon koelen dan alleen een stukje vlees en een pak melk.
Alle reacties Link kopieren
quote:amarna schreef op 25 januari 2016 @ 13:35:

Cumulus, Louise en Granny en anderen,



Ik wil jullie graag laten weten dat ik jullie bewonder om de positieve manier waarop jullie in het leven staan.

Ik denk niet dat ik onder dezelfde omstandigheden zo moedig als jullie zou kunnen zijn !

Dank je wel.

Ik heb de afgelopen 5 jaar zoveel voor mijn kiezen gehad dat de (betrekkelijke) armoede een schijntje lijkt.

Dat is het natuurlijk niet maar ik hoorde van iemand de volgende zin en probeer daar naar te leven.

"Piekeren heeft alleen zin als je NU iets aan de situatie kan veranderen. Zo niet dan is het je energie niet waard"

Het werkt niet altijd maar het geeft wel veel rust bij mij.
Alle reacties Link kopieren
quote:amarna schreef op 25 januari 2016 @ 13:35:

Cumulus, Louise en Granny en anderen,



Ik wil jullie graag laten weten dat ik jullie bewonder om de positieve manier waarop jullie in het leven staan.

Ik denk niet dat ik onder dezelfde omstandigheden zo moedig als jullie zou kunnen zijn !Hier sluit ik me volledig bij aan. Tot enkele jaren terug stond ik er ook veel en veel beter voor dan nu maar vind het soms wel lastig moet ik eerlijk zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Cumulus, wat fijn zo'n meevaller! Lekker genieten! Ik krijg in april ook altijd de eindafrekening van de stookkosten etc.. Meestal krijg ik 150 euro terug, is ook altijd zo'n joepi moment!
Alle reacties Link kopieren
Wij kregen het ook altijd in april maar vorig jaar hadden ze een ander systeem verzonnen.

Kregen het pas eind september.

Dat was echt vervelend omdat ik dat geld voor de boeken van de oudste had willen gebruiken.

De woningbouw schroeft ieder jaar het voorschotbedrag terug naar het daadwerkelijke verbruik maar ik hoog het ieder jaar weer op.

Dat scheelt kopzorgen als ik eens de verwarming aanzet en het is een leuk spaarpotje.
Alle reacties Link kopieren
quote:granny71 schreef op 25 januari 2016 @ 14:45:

Wij kregen het ook altijd in april maar vorig jaar hadden ze een ander systeem verzonnen.

Kregen het pas eind september.

Dat was echt vervelend omdat ik dat geld voor de boeken van de oudste had willen gebruiken.

De woningbouw schroeft ieder jaar het voorschotbedrag terug naar het daadwerkelijke verbruik maar ik hoog het ieder jaar weer op.

Dat scheelt kopzorgen als ik eens de verwarming aanzet en het is een leuk spaarpotje.Hier niet de woningbouw maar idd liever iets hoger dan te laag. Doe ik ook dus.
Alle reacties Link kopieren
quote:granny71 schreef op 25 januari 2016 @ 14:08:

[...]



Dank je wel.

Ik heb de afgelopen 5 jaar zoveel voor mijn kiezen gehad dat de (betrekkelijke) armoede een schijntje lijkt.

Dat is het natuurlijk niet maar ik hoorde van iemand de volgende zin en probeer daar naar te leven.

"Piekeren heeft alleen zin als je NU iets aan de situatie kan veranderen. Zo niet dan is het je energie niet waard"

Het werkt niet altijd maar het geeft wel veel rust bij mij.

Naar aanleiding van dit draadje eens met een vriendin er over gehad. Dat ik het geen armoe vind.

Zegt ze, jij hebt het te druk met die zoon van je om te merken dat je eigenlijk naar de kapper zou moeten.

Nou lekker dan was gewoon als grapje bedoelt maar het is wel zo. Ben gewoon te druk met zoon om te merken dat ik financieel eigenlijk iets niet zou kunnen. Ben allang blij als we het weekend gewoon relaxt thuis zitten.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt gewoon geen tijd om het uit te geven hahaha.
Alle reacties Link kopieren
quote:cumulus schreef op 24 januari 2016 @ 16:44:

[...]





Dat stelt me weer gerust. Gewoon melden dus. Ik zal een lijstje maken van dit soort dingen, zoals die boodschappen. Beter teveel melden dan te weinig, denk ik.



Voor de duidelijkheid, dat ik soms iets mee bestel voor ex of zoon meld ik niet.

Het gaat om enkele tientjes per jaar en valt verder niet op.



Kwaad zal het in ieder geval niet kunnen om het een en ander te vragen aan je bijstandsconsulent.

Als dat je geruststelt.
De belangrijkste dingen in je leven zijn liefde en gezondheid. Die zijn voor geen geld te koop. Er is geloof ik een onderzoek geweest dat je tot 1,5 a 2x modaal het gelukkigst bent en daarboven minder omdat je meer zorgen hebt en daar onder ook meer omdat je dan soms erg moet opletten en bepaalde dingen niet kunt. Geld maakt dus niet gelukkig, maar armoede ook zeker niet. Maar als je ziek zou zijn, zou je geld willen weggeven om weer gezond te zijn toch? Wij zijn in een oud opknaphuisje begonnen en waren daar net zo gelukkig als nu in een 2-onder-1-kap (wat heerlijk is met 3 kids en een hond, daar niet van), maar zou ook gelukkig kunnen zijn als we dat niet zouden hebben. Zolang mijn geliefden er maar zijn en je gezond bent.
ter aanvulling van boven. Ik denk wel dat als je heel dicht als gezin op elkaars lip moet leven in een klein huisje, er extra spanningen kunnen komen. Vooral als je kinderen met een beperking of etiketje hebt. Mijn zoon met autisme zou helemaal gek worden als hij met zijn broertje met ADHD op de kamer zou moeten slapen (netjes en rustig vs chaos en veel lawaai).
quote:amarna schreef op 25 januari 2016 @ 13:35:

Cumulus, Louise en Granny en anderen,



Ik wil jullie graag laten weten dat ik jullie bewonder om de positieve manier waarop jullie in het leven staan.

Ik denk niet dat ik onder dezelfde omstandigheden zo moedig als jullie zou kunnen zijn !



Dank je



Weet je... Ik heb helaas ook het één en ander meegemaakt en ben niet ongeschonden daaruit gekomen (ik zit er zelfs nog middenin helaas). Gelukkig geen schulden en echt bittere armoede, maar ik heb wel de nodige krassen opgelopen en er zijn dagen dat mijn ogen wat roder zijn dan normaal omdat ik er zo ontzettend doorheen zit...



Maar ik probeer er toch zoveel mogelijk positieve dingen en dankbaarheidsmomentjes uit te halen. Anders ga ik echt kapot. Want heel realistisch gezegd: mijn leven ziet er niet echt bepaald prettig uit, ik heb geen uitzicht op verbetering of meer rust door allerlei omstandigheden. Het is puur overleven (en dan bedoel ik nog niet eens financieel, maar ik hoef jullie niet met alle details lastig te vallen).



Als ik dan toch moet verzuipen, om het maar eens lekker ongenuanceerd te chargeren, dan met een grijns op mijn kop en mijn ogen naar de mooie vogel die toevallig net op dat moment langs vliegt



En ik hou mezelf voor: het kan altijd erger
quote:thee schreef op 25 januari 2016 @ 14:10:

[...]





Hier sluit ik me volledig bij aan. Tot enkele jaren terug stond ik er ook veel en veel beter voor dan nu maar vind het soms wel lastig moet ik eerlijk zeggen.



Het IS ook lastig. Laten we het niet mooier maken dan het is.

Maar ik vind het een uitdaging dan toch weer die lichtpuntjes te zoeken en te vinden

Als me dat niet meer lukt, is het afgelopen.
quote:granny71 schreef op 25 januari 2016 @ 14:45:

Wij kregen het ook altijd in april maar vorig jaar hadden ze een ander systeem verzonnen.

Kregen het pas eind september.

Dat was echt vervelend omdat ik dat geld voor de boeken van de oudste had willen gebruiken.

De woningbouw schroeft ieder jaar het voorschotbedrag terug naar het daadwerkelijke verbruik maar ik hoog het ieder jaar weer op.

Dat scheelt kopzorgen als ik eens de verwarming aanzet en het is een leuk spaarpotje.Ja, ik krijg het ook altijd in het voorjaar. In de zachte winter van 2014 kreeg ik veel terug, ik heb het toen weer teruggebracht naar het oude bedrag. Was geen probleem. Ik verwacht dit jaar ook weer terug want er is een kind uit huis gegaan. Dat geld gaat op de spaarrekening. Die is vorig jaar erg gekrompen en dat maakt me ongerust.
quote:nina1966 schreef op 25 januari 2016 @ 14:54:

[...]



Naar aanleiding van dit draadje eens met een vriendin er over gehad. Dat ik het geen armoe vind.

Zegt ze, jij hebt het te druk met die zoon van je om te merken dat je eigenlijk naar de kapper zou moeten.

Nou lekker dan was gewoon als grapje bedoelt maar het is wel zo. Ben gewoon te druk met zoon om te merken dat ik financieel eigenlijk iets niet zou kunnen. Ben allang blij als we het weekend gewoon relaxt thuis zitten.



Dat herken ik wel. Dat was vlak voor ik mijn burnout kreeg en leerde dat ik pas voor een ander kon zorgen als ik ook voor mezelf ging zorgen.

Voor de één is dat eens lekker naar de kapper voor een ik-momentje, maar je kunt natuurlijk ook op een bankje in de zon zitten genieten. Vandaag was het daar prachtig weer voor ;)
quote:quiaquia schreef op 25 januari 2016 @ 15:45:

[...]

Voor de duidelijkheid, dat ik soms iets mee bestel voor ex of zoon meld ik niet.

Het gaat om enkele tientjes per jaar en valt verder niet op.



Kwaad zal het in ieder geval niet kunnen om het een en ander te vragen aan je bijstandsconsulent.

Als dat je geruststelt.



Die raadde het wel aan om alles te melden.

Maar nu ik wat rustiger in mijn hoofd ben denk ik: dit is gekkenwerk. Dus als Albert Heijn deze week (ik noem maar wat) gehakt, andijvie en doucheschuim in de hamsteraanbieding heeft, moet ik het eerst vooraf melden en dan maar hopen dat ze diezelfde week nog toestemming geven?

Ik denk dat het praktisch gezien onuitvoerbaar is als je elke scheet eerst vooraf moet melden.



Ik voel me er nu minder benauwd onder. We onderhouden elkaar immers niet (hoewel ik nog wel onderhoudsplichtig ben, hahaha!) En ik heb al gemeld dat we dit af en toe, onregelmatig, doen.
Alle reacties Link kopieren
Maar het is geen "inkomen in natura" als iemand er voor betaald.

Als jouw buuv van haar 2 voor 1 aanbieding jouw van alles iedere keer een geeft dan is het inkomen. Als jij die doucheschuim 2 voor 1 koopt en zoon betaald gewoon de helft dat is dat geen inkomen.

Je hoeft het toch ook niet te melden als een dure jas voor de helft van de prijs is.



Als jij iemand gaat helpen die met een gebroken been zit en je bent daar rond etenstijd en eet daar een aantal dagen per week mee, dát zou ik idd even overleggen. Die boodschappen is natuurlijk onzinnig.
quote:grasklokje schreef op 25 januari 2016 @ 16:53:

De belangrijkste dingen in je leven zijn liefde en gezondheid. Die zijn voor geen geld te koop. Er is geloof ik een onderzoek geweest dat je tot 1,5 a 2x modaal het gelukkigst bent en daarboven minder omdat je meer zorgen hebt en daar onder ook meer omdat je dan soms erg moet opletten en bepaalde dingen niet kunt. Geld maakt dus niet gelukkig, maar armoede ook zeker niet. Maar als je ziek zou zijn, zou je geld willen weggeven om weer gezond te zijn toch? Wij zijn in een oud opknaphuisje begonnen en waren daar net zo gelukkig als nu in een 2-onder-1-kap (wat heerlijk is met 3 kids en een hond, daar niet van), maar zou ook gelukkig kunnen zijn als we dat niet zouden hebben. Zolang mijn geliefden er maar zijn en je gezond bent.Ik ben zelf helaas niet goed gezond, maar ik hou mezelf voor: het kan altijd slechter. Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn huis (jaren zestig sociale huur), ik ben ontzettend dankbaar voor mijn tuin, voor het bos vlakbij huis, voor het mooie weer vandaag. En dat laatste is ook nog eens gratis
quote:grasklokje schreef op 25 januari 2016 @ 16:56:

ter aanvulling van boven. Ik denk wel dat als je heel dicht als gezin op elkaars lip moet leven in een klein huisje, er extra spanningen kunnen komen. Vooral als je kinderen met een beperking of etiketje hebt. Mijn zoon met autisme zou helemaal gek worden als hij met zijn broertje met ADHD op de kamer zou moeten slapen (netjes en rustig vs chaos en veel lawaai).



Ik heb dit mee moeten maken na mijn scheiding met mijn autistengezinnetje. Het is niet uit te leggen wat dat met een mens doet. Men zegt al snel "vroeger sliep ik ook met mijn zus op een kamer" of "maar wij woonden vroeger met een gezin van zes in een driekamerflat".



Wat was ik blij toen ik groter kon gaan wonen!

Ook dát is iets waar ik nog elke dag dankbaar om ben. Omdat ik de andere kant ook ken.
quote:nina1966 schreef op 25 januari 2016 @ 17:22:

Maar het is geen "inkomen in natura" als iemand er voor betaald.

Als jouw buuv van haar 2 voor 1 aanbieding jouw van alles iedere keer een geeft dan is het inkomen. Als jij die doucheschuim 2 voor 1 koopt en zoon betaald gewoon de helft dat is dat geen inkomen.

Je hoeft het toch ook niet te melden als een dure jas voor de helft van de prijs is.



Als jij iemand gaat helpen die met een gebroken been zit en je bent daar rond etenstijd en eet daar een aantal dagen per week mee, dát zou ik idd even overleggen. Die boodschappen is natuurlijk onzinnig.



Ik dacht aan het gevaar van "gezamenlijke huishouding".

Maar ik heb er nu ook verder over nagedacht en inderdaad, het is onzinnig, als in: praktisch niet uitvoerbaar. Niet op het niveau waarop wij het doen.
quote:cumulus schreef op 25 januari 2016 @ 17:16:

[...]





Die raadde het wel aan om alles te melden.

Maar nu ik wat rustiger in mijn hoofd ben denk ik: dit is gekkenwerk. Dus als Albert Heijn deze week (ik noem maar wat) gehakt, andijvie en doucheschuim in de hamsteraanbieding heeft, moet ik het eerst vooraf melden en dan maar hopen dat ze diezelfde week nog toestemming geven?

Ik denk dat het praktisch gezien onuitvoerbaar is als je elke scheet eerst vooraf moet melden.



Ik voel me er nu minder benauwd onder. We onderhouden elkaar immers niet (hoewel ik nog wel onderhoudsplichtig ben, hahaha!) En ik heb al gemeld dat we dit af en toe, onregelmatig, doen.Nee joh dat soort dingen moet je helemaal niet gaan melden..
Interessant leesvoer over armoede: https://www.vn.nl/haal-de-ruis-uit-het-hoofd-van-armen/
Het schiet me net te binnen dat ik nog een goede tip kan delen. Ik heb vorig jaar een choozze zero abonnement genomen. Je betaald eenmalig 25 euro voor simkaart met nummer behoud. Daarna kan je elke maand 100 MB en 100 min bellen en 100 SMS sturen. Ik was er eerst wat sceptisch over, mijn dochter kreeg in april dit abonnement, maar het werkt echt en geen kosten meer. Heb limiet op mijn telefoon op 90 MB ingesteld zodat ik op tijd gewaarschuwd ben. Ik heb een dual sim (eerst van aldi, nu Motorola) en heb ook nog Bliep kaartje die ik gebruik als ik een dag veel internet onderweg nodig heb (0,25 of 0,50). En voor een buitenland bundel 7,50 voor week 100mb (goedkoper dan via camping of hotel). Het meest natuurlijk via wifi.
Alle reacties Link kopieren
quote:cumulus schreef op 25 januari 2016 @ 17:16:

[...]





Die raadde het wel aan om alles te melden.

Maar nu ik wat rustiger in mijn hoofd ben denk ik: dit is gekkenwerk. Dus als Albert Heijn deze week (ik noem maar wat) gehakt, andijvie en doucheschuim in de hamsteraanbieding heeft, moet ik het eerst vooraf melden en dan maar hopen dat ze diezelfde week nog toestemming geven?

Ik denk dat het praktisch gezien onuitvoerbaar is als je elke scheet eerst vooraf moet melden.



Ik voel me er nu minder benauwd onder. We onderhouden elkaar immers niet (hoewel ik nog wel onderhoudsplichtig ben, hahaha!) En ik heb al gemeld dat we dit af en toe, onregelmatig, doen.



Fijn dat je er inmiddels wat meer ontspannen mee om kan gaan.

Je hoeft niet je hele manier van leven continu te verantwoorden alleen omdat je helaas afhankelijk bent geraakt van een uitkering.

(Denk trouwens dat de sociale dienst ook gek zou worden als iedereen continu maar alles zou melden. )

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven