Entertainment alle pijlers

Boeken: ik-vorm of derde persoon?

15-07-2013 11:50 56 berichten
Valt me op dat de meeste boeken die ik lees in derde persoon geschreven zijn en niet vaak in ik-vorm. Toch heb ik 't idee dat ik-vorm indringender overkomt.

Wat lezen jullie het liefst en waarom?
En het verloop van tijd vind ik ook belangrijk, wel eens gehad in een boek dat er ineens 15 jaar verstreken waren, terwijl ik in m'n hoofd pas een jaar verder was (ofzo)

Dan ga ik ook verwoed zitten terugbladeren om te kijken wat ik gemist heb
Grote sprongen in de tijd vind ik ook niet fijn. Bedoel tijdreizen okee, maar niet opeens 15 jaar later verder gaan met 'n verhaal wat ik tot daartoe spannend vond.
En ik bedoel dat één van de karakters dan bijvoorbeeld zegt: "maar dat is al 15 jaar geleden" terwijl ik dat uit het verhaal verder niet heb kunnen opmaken.
Dat komt helemaal lullig over als ze het op zo'n manier introduceren dat ze opeens 15 jaar vooruit zijn gesprongen. Je hebt ook boeken waar dan gewoon 'n nieuw hoofdstuk begint waar dan 'n datum boven staat die bijv. een jaar later is dan het vorige.
quote:elninjoo schreef op 15 juli 2013 @ 13:18:

Grote sprongen in de tijd vind ik ook niet fijn. Bedoel tijdreizen okee, maar niet opeens 15 jaar later verder gaan met 'n verhaal wat ik tot daartoe spannend vond. Ja dat ook, dan ben je er ineens ook helemaal "uit" ofzo
Alle reacties Link kopieren
De boeken die ik lees zijn in de derde persoon. Ik weet zo niet eens of ik wel eens een boek in de ik-vorm heb gelezen, maar eigenlijk lijkt me dat niet zo fijn.
Heb net 'n boek uit m'n kast getrokken om te herlezen en dat is er toevallig eentje in ik-vorm. (Moederziel van Sophie Hannah)

Je wordt gelijk in het verhaal meegezogen, dus het stoort zeker niet dat 't in ik-vorm is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lughnasadh schreef op 15 juli 2013 @ 12:47:

Over een verpleegster die in 1945 een tweede huwelijksreis met haar man maakt naar de Schotse Hooglanden. Op een ochtend gaat ze bijzondere planten zoeken bij een cirkel met staande stenen en wordt ze door een van de stenen naar 1743 getransporteerd, vlak voor de laatste Jacobitische Opstand.

Daar ontmoet ze een grote, mooie, roodharige Schot...;-)



Nien, ik heb de acteur die Jamie speelt al gezien, goed gecast.Linkje?? Ik heb nl ook een beeld in mijn hoofd van Jamie...
Huts!
http://www.dianagabaldon.com/
Alle reacties Link kopieren
Haha..... ik heb een stick met 7000 boeken en de serie Reiziger van Diana Gabaldon staat er ook op (deel 1 t/m 7)
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 15 juli 2013 @ 14:06:

http://www.dianagabaldon.com/Oeh...niet verkeerd!
Huts!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb van de reiziger een paar delen gelezen, en toen had ik het wel gehad. Werd veel van hetzelfde naar mijn idee.

Net als die holenbeertoestand.

verder heb ik niet echt voorkeur voor eerste persoon of derde persoon. Hoewel ik tijdje geleden een boek las, in derde persoon en dat was zo lagere school opstellerig :En toen deed hij dit en toen zei zij dat. Maar dat zal meer aan de schrijfkunst van de auteur dan aan het verhaal hebben gelegen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert


nice!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet echt een voorkeur eigenlijk.

Derde persoon vind ik gemakkelijker meeleven juist, vooral als de verteller alwetend is. Zo is het beeld dat ik heb van de personages voor mijn gevoel betrouwbaarder. Een geloofwaardig personage merkt niet alles op en ziet zichzelf niet compleet objectief, terwijl het voor de lezer vaak leuk is om details te weten te komen.



Als het vertelperspectief in de eerste persoon is, is het vaak wat directer maar ook beperkter. Je ziet niets wat de hoofdpersoon ook niet ziet (als het consequent is dan). Het nadeel vind ik wel dat het personage soms heel ongeloofwaardig is als schrijver. Als het verhaal in de ik-vorm wordt verteld, wil ik wel overtuigd zijn van het feit dat die ik-persoon dat verhaal ook wíl vertellen.



Het feit dat je dan halverwege achter iets komt vind ik juist leuk, ten minste als dat met opzet zo is geschreven.



Tijdssprongen vind ik ook erg vervelend. Dan ben ik gewoon uit het verhaal. Als er heen-en-weer wordt gesprongen is het vaak juist goed voor de spanning, dat vind ik wel leuk.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren
Mijn lievelingsboeken zijn allemaal in de eerste persoon geschreven dus onbewust zal ik daar wel een voorkeur voor hebben. Maar ik heb er eigenlijk nooit zo over nagedacht. De derde persoon kan ik soms wel heel irritant vinden. Ik vind het fijn om echt in het hoofd van de hoofdpersoon te kruipen en bij de derde persoon ben ik me er steeds van bewust dat er een verteller aan het werk is. Bij sommige verhalen (vooral komische) werkt dat heel goed maar vooral bij serieuzere verhalen vind ik het moeilijk me in te leven in de hoofdpersoon.



Grappig om te lezen dat mensen zulke verschillende voorkeuren hebben!
De maatschappij maakt jou echt niet gek, dat doe je zelf veel beter (bootje_op_de_golven)
Ik heb laatst een boek gelezen dat in de tweede persoon is geschreven. En dat vond ik echt helemaal niks.

Behalve dan dat het verhaal wat magertjes was, leidde het ontzettend af, het las raar.



Met de eerste of derde persoon heb ik geen enkel probleem, dat maakt me niet uit.



Ik vind de Reiziger juist niet veel van hetzelfde. Ze zitten inmiddels via de laatste Jacobitische opstand en de nasleep ervan in het Amerikaans kolonialisme en de opstanden daar, de slavernij, afslachting van de oorspronkelijke bewoners van Amerika, richting de Burgeroorlog. Als je een beetje van de geschiedenis weet, zie je gewoon dat het allemaal klopt, historisch gezien. Ik vind het heel knap dat je daaromheen ook nog gewoon leuke lectuur kunt schrijven.
2e persoon? in jij-vorm? oei, dat lijkt me echt raar ja!
Alle reacties Link kopieren
Ik lees het liefst in de derde persoon. Bij de ik vorm duurt het vaak langer voordat ik in een boek zit. Ik laat me afleidden door het woordje ik dan denk huh ik ik zit hier! Maar wanneer het een schrijver lukt om me mee te krijgen in die " ik " dan zit ik ook wel veel dieper in het boek.

Positieve uitzondering is de reizigerserie heerlijk!
quote:elninjoo schreef op 15 juli 2013 @ 16:30:

2e persoon? in jij-vorm? oei, dat lijkt me echt raar ja!Ja, las echt heel vervelend. Snap niet dat dat boek zulke goede recensies had.
Alle reacties Link kopieren
Het boek 'Zorg' van Miquel Bulnes is in de jij-vorm geschreven en leest heel vlot weg en is erg vermakelijk. Vond ik persoonlijk dan...



Het nadeel aan de ik-vorm is dat je vaak zo weinig komt te weten van de gedachtenwereld of de motieven van de andere personen in het boek. Sommige auteurs lossen dat op door de ik-persoon per hoofdstuk te laten wisselen. Maar een auteur die in de derde persoon schrijft kan ook een hele hoop informatie achterhouden.



Het maakt mij eigenlijk niet zoveel uit, het gaat me voornamelijk om of het verhaal me boeit en sterk is. En dan kan een auteur het zowel in de eerste als derde persoon behoorlijk mishebben...
Occam's razor
Volgens mij heb ik nog nooit iets in de jij-vorm gelezen. Voel je je dan niet aangesproken als de auteur 't telkens over jij heeft?
Ik heb echt duidelijk voorkeur voor de ik persoon. Dan kom ik veel beter in het verhaal.
Ik heb één keer een boek gelezen dat in de tweede persoon geschreven was. Dat ging over iemand met MPS of zoiets, en daarom was die tweede persoon op de één of andere manier wel logisch en las het wel lekker weg.



Over het algemeen heb ik een voorkeur voor de derde persoon, omdat ik zelf ook de beschouwer ben, als lezer. Alwetend vind ik dan weer een beetje te gemakkelijk, dan wordt het lastig om zelf in mijn hoofd ook eens wat bij te dragen.
quote:elninjoo schreef op 15 juli 2013 @ 14:44:

[afbeelding]

nice! Nah ik stel me Jamie toch een beetje stoerder voor. Deze lijkt me een watje
quote:Lady-Voldemort schreef op 15 juli 2013 @ 20:49:

Over het algemeen heb ik een voorkeur voor de derde persoon, omdat ik zelf ook de beschouwer ben, als lezer. Alwetend vind ik dan weer een beetje te gemakkelijk, dan wordt het lastig om zelf in mijn hoofd ook eens wat bij te dragen.

Ik had net 'n boek uit in de 3e persoon maar dat had evengoed in ik-vorm geschreven kunnen zijn. Het was puur bekeken vanuit de visie van één hoofdpersonage.

Nu ben ik in 'n boek bezig waar je 'n ik-personage hebt, maar ook hoofdstukken in 3e persoon over anderen gaan.

Of die informatie 'n toegevoegde waarde heeft weet ik nog niet, maar het maakt 't verhaal complexer en daardoor wellicht 'n interessanter plot.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven