
De kinderen van de Hondsberg - 2011
zondag 23 oktober 2011 om 20:53
Vanavond (20:58 Ned 2) en volgende week zondag wordt de documentaire 'De kinderen van de Hondsberg' uitgezonden.
"Kinderen van de Hondsberg - 2011
ZONDAG 23 en 30 oktober 21.05 uur, Nederland 2
Herhaling 2 en 9 november 13.20 uur, Nederland 2
In 1998 maakte filmmaker Roel van Dalen voor NCRV Dokument de indrukwekkende 5-delige televisieserie De Kinderen van De Hondsberg. De documentaireserie liet zien hoe observatiecentrum De Hondsberg uit Oisterwijk kinderen met (licht) verstandelijke beperkingen en ernstige gedragsproblematiek en hun ouders met liefde en zorg begeleidde. In De Kinderen van De Hondsberg - 2011 zoekt Roel van Dalen zijn hoofdpersonen opnieuw op. Ze zijn inmiddels jongvolwassenen. Met vallen en opstaan proberen ze hun leven vorm te geven."
http://dokument.ncrv.nl/
Ik ben benieuwd, vooral hoe het gaat met dat meisje met die ernstige hechtingsstoornis.
"Kinderen van de Hondsberg - 2011
ZONDAG 23 en 30 oktober 21.05 uur, Nederland 2
Herhaling 2 en 9 november 13.20 uur, Nederland 2
In 1998 maakte filmmaker Roel van Dalen voor NCRV Dokument de indrukwekkende 5-delige televisieserie De Kinderen van De Hondsberg. De documentaireserie liet zien hoe observatiecentrum De Hondsberg uit Oisterwijk kinderen met (licht) verstandelijke beperkingen en ernstige gedragsproblematiek en hun ouders met liefde en zorg begeleidde. In De Kinderen van De Hondsberg - 2011 zoekt Roel van Dalen zijn hoofdpersonen opnieuw op. Ze zijn inmiddels jongvolwassenen. Met vallen en opstaan proberen ze hun leven vorm te geven."
http://dokument.ncrv.nl/
Ik ben benieuwd, vooral hoe het gaat met dat meisje met die ernstige hechtingsstoornis.

zondag 30 oktober 2011 om 21:50


zondag 30 oktober 2011 om 21:55
quote:vogelbekdier schreef op 30 oktober 2011 @ 21:43:
Ik werk op een gesloten afdeling en we moeten het maar doen...
Al heel veel discuccies gehad op het werk en dat het niet meer om de kwaliteit gaat. En dat je ook niet meer overzicht hebt dus soms de dingen door je handen glippen zoals onderlingen handeltjes enz
Maar ja dat is weer een ander verhaal voor een ander topic
Aan je opmerking over onderlinge handeltjes zie ik al dat we het over een ander "soort" cliënten hebben. Die van ons hebben geen onderling contact. Kan helemaal niet, veel te veel prikkels.
Ik hoop voor je dat het werkbaar blijft!
Ik werk op een gesloten afdeling en we moeten het maar doen...
Al heel veel discuccies gehad op het werk en dat het niet meer om de kwaliteit gaat. En dat je ook niet meer overzicht hebt dus soms de dingen door je handen glippen zoals onderlingen handeltjes enz
Maar ja dat is weer een ander verhaal voor een ander topic
Aan je opmerking over onderlinge handeltjes zie ik al dat we het over een ander "soort" cliënten hebben. Die van ons hebben geen onderling contact. Kan helemaal niet, veel te veel prikkels.
Ik hoop voor je dat het werkbaar blijft!
zondag 30 oktober 2011 om 21:59
quote:Suze02 schreef op 30 oktober 2011 @ 21:55:
[...]
Aan je opmerking over onderlinge handeltjes zie ik al dat we het over een ander "soort" cliënten hebben. Die van ons hebben geen onderling contact. Kan helemaal niet, veel te veel prikkels.
Ik hoop voor je dat het werkbaar blijft!Thx en ik hoop het ook !
[...]
Aan je opmerking over onderlinge handeltjes zie ik al dat we het over een ander "soort" cliënten hebben. Die van ons hebben geen onderling contact. Kan helemaal niet, veel te veel prikkels.
Ik hoop voor je dat het werkbaar blijft!Thx en ik hoop het ook !
zondag 30 oktober 2011 om 22:01
quote:sistermoon schreef op 30 oktober 2011 @ 21:57:
Ik heb het me toendertijd vaak afgevraagd hoe het met ze zou gaan.
Prachtig om te zien hoe sommigen zich thuisvoelen nu, met werk wat ze leuk vinden.
Prachtige documentaire weer.
Zouden ze het over 10 jaar nog eens doen?Zou wel weer intrresant zijn als ze dat zouden doen. Ik hoop het.
Ik heb het me toendertijd vaak afgevraagd hoe het met ze zou gaan.
Prachtig om te zien hoe sommigen zich thuisvoelen nu, met werk wat ze leuk vinden.
Prachtige documentaire weer.
Zouden ze het over 10 jaar nog eens doen?Zou wel weer intrresant zijn als ze dat zouden doen. Ik hoop het.
vrijdag 9 december 2011 om 12:18
quote:lichtbron schreef op 24 oktober 2011 @ 09:20:
Dank je Liv..
Enn,Ik hoop dat je het nog op uitzending gemist kan kijken.
Ik heb beide afleveringen net gekeken. Ik vond de serie al indrukwekkend en nu weer. Ik ben er gewoon weer stil van.
Céline die nog steeds geen contact kan maken maar zoveel rustiger en vriendelijker oogt. Die ouders die zoveel beter zijn gaan snappen hoe ze met haar om kunnen gaan. De liefde die ze voelen voor Céline. Indrukwekkend.
Michael die nog steeds die enorm positieve levensinstelling heeft. Hard zingen en racen in zijn karretje. Wat een kerel was en is het nog steeds zeg.
Boyke vond ik heel herkenbaar.Mooi om te zien hoe hij zijn eigen muurtje is gaan afbreken. Lieve vriendin heeft hij ook.
En die familie van Terrence is goud waard. Wat snappen die hun kind en broer goed zeg. Die moeder is een echte tijgerin voor haar 'jong' op een positieve zeer indrukwekkende wijze.Als de maatschappij niet kan bieden wat Terrence nodig heeft maken wij als familie samen de maatschappij voor hem.
Michael met werk en vast contract . Leuk jong is dat.
De enige waarvan ik echt een beetje verdrietig raakte was Stephanie. Het advies was verdrie om haar in een pleeggezin te plaatsen. Dan komt die voogd die 'even'regelt dat ze wel naar huis kan. Je ziet het al mis gaan in het gesprek dat die moeder voert met Stepahanie over de telefoon. Dat meisje was toen acht en wilde vertellen over wat ze net gedaan had. Nee dat mag niet want ze moet blij zijn dat ze thuis mag gaan wonen.
Ieder kon toch zien dat die nieuwe stiefvader niet spoort? Hup arm kind mocht gewoon naar huis. Om vervolgens dus jaren mishandeld te worden door die mafklappers.
Geen voogd meer te zien. Dieptriest. Zeker gezien het feit dat het meisje in de hondsberg al zo gericht was op pleasen, goed doen, niet opvallen, zorgen etc. Blunder van megaformaat in mijn ogen.
Ik vermoed dat niemand dit meer leest maar wilde het toch ergens kwijt.
Lichtbron één van de giebelende dames bij Boyke is dus jouw dochter? Ik moest erg om die drie lachen.Helemaal in de puberhormonen door de knappe Boyke. Dit keer was het niet zijn muziek of gedrag die zaken op stelten zette daar.
Dank je Liv..
Enn,Ik hoop dat je het nog op uitzending gemist kan kijken.
Ik heb beide afleveringen net gekeken. Ik vond de serie al indrukwekkend en nu weer. Ik ben er gewoon weer stil van.
Céline die nog steeds geen contact kan maken maar zoveel rustiger en vriendelijker oogt. Die ouders die zoveel beter zijn gaan snappen hoe ze met haar om kunnen gaan. De liefde die ze voelen voor Céline. Indrukwekkend.
Michael die nog steeds die enorm positieve levensinstelling heeft. Hard zingen en racen in zijn karretje. Wat een kerel was en is het nog steeds zeg.
Boyke vond ik heel herkenbaar.Mooi om te zien hoe hij zijn eigen muurtje is gaan afbreken. Lieve vriendin heeft hij ook.
En die familie van Terrence is goud waard. Wat snappen die hun kind en broer goed zeg. Die moeder is een echte tijgerin voor haar 'jong' op een positieve zeer indrukwekkende wijze.Als de maatschappij niet kan bieden wat Terrence nodig heeft maken wij als familie samen de maatschappij voor hem.
Michael met werk en vast contract . Leuk jong is dat.
De enige waarvan ik echt een beetje verdrietig raakte was Stephanie. Het advies was verdrie om haar in een pleeggezin te plaatsen. Dan komt die voogd die 'even'regelt dat ze wel naar huis kan. Je ziet het al mis gaan in het gesprek dat die moeder voert met Stepahanie over de telefoon. Dat meisje was toen acht en wilde vertellen over wat ze net gedaan had. Nee dat mag niet want ze moet blij zijn dat ze thuis mag gaan wonen.
Ieder kon toch zien dat die nieuwe stiefvader niet spoort? Hup arm kind mocht gewoon naar huis. Om vervolgens dus jaren mishandeld te worden door die mafklappers.
Geen voogd meer te zien. Dieptriest. Zeker gezien het feit dat het meisje in de hondsberg al zo gericht was op pleasen, goed doen, niet opvallen, zorgen etc. Blunder van megaformaat in mijn ogen.
Ik vermoed dat niemand dit meer leest maar wilde het toch ergens kwijt.
Lichtbron één van de giebelende dames bij Boyke is dus jouw dochter? Ik moest erg om die drie lachen.Helemaal in de puberhormonen door de knappe Boyke. Dit keer was het niet zijn muziek of gedrag die zaken op stelten zette daar.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.

vrijdag 9 december 2011 om 18:22
Enn, ik heb je verhaal gelezen, mooie samenvatting! Die Stephanie, ja inderdaad, héél erg triest... Maar toch wekt zij bij mij de indruk dat ze de cirkel gaat doorbreken en iets goeds van haar leven gaat maken... Of is dat hoop?
Michael vond ik ook geweldig, kwetsbaar en positief, erg mooi om te zien.
Lichtbron, hoe is het met je dochter?
Michael vond ik ook geweldig, kwetsbaar en positief, erg mooi om te zien.
Lichtbron, hoe is het met je dochter?