Entertainment
alle pijlers
Deel hier je spannendste avontuur ooit...
maandag 2 april 2012 om 20:51
Natuurlijk maken we allemaal spannende dingen mee in ons leven.
En achteraf kunnen we vaak om lachen of lijkt het allemaal wat minder sensationeel.
Ik maak weinig spannende dingen mee de laatste tijd maar ik weet dat er veel mensen zijn die ontzettend spannende dingen meemaken. Als jij graag je sensationele / spannende verhaal wilt delen, doe dat dan alsjeblieft hier.
En: Wat ging er door je heen?
En achteraf kunnen we vaak om lachen of lijkt het allemaal wat minder sensationeel.
Ik maak weinig spannende dingen mee de laatste tijd maar ik weet dat er veel mensen zijn die ontzettend spannende dingen meemaken. Als jij graag je sensationele / spannende verhaal wilt delen, doe dat dan alsjeblieft hier.
En: Wat ging er door je heen?
anoniem_63650ba5d08a4 wijzigde dit bericht op 02-04-2012 20:55
Reden: woordje toegevoegd.
Reden: woordje toegevoegd.
% gewijzigd
maandag 2 april 2012 om 22:19
Ja, je hebt geen idee wat water kan doen totdat je in zo'n situatie terecht komt. Ik had het in dat dorpje ook echt even benauwd, omdat we bijna niet weg konden. Broertje van mijn man was even uitgestapt om verderop te kijken of we daar doorheen konden. Die kwam echt in paniek terug rennen dat het goed mis ging en hij het water echt zag stijgen daar. Dan breekt het zweet je wel uit...heb ook bijna zitten huilen toen we de snelweg hadden bereikt. Alleen toen wisten we de situatie op de camping nog niet
maandag 2 april 2012 om 22:30
Trouwens vond ik de hele reis naar Kenia één groot avontuur. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld; twee weken lang. Kakkerlakken in de hotelkamer, aapjes op het balkon, zwaar gewapende bewaking op het terrein, mensen die je van alle kanten aankeken alsof je regelrecht van de maan was gevallen. Volgens mij heb ik gehuild toen het vliegtuig op de terugweg opsteeg.
maandag 2 april 2012 om 23:09
Oh Ivetje, ik herinner het me nog. Volgens mij heeft er ook wel eens in de Viva oid een verhaal gestaan van mensen die dit ook hadden meegemaakt.
Ik heb er eigenlijk best veel, wat een leuk topic!
Op mijn 18e had ik geen onderdak meer, ik kon niks vinden, geen kamer, niks. En in plaats van in NL te zwerven ben ik toen met een interrail naar Turkije getreind met het plan daar te werken. Mijn eerste vakantie alleen, helemaal op de bonnefooi, geen thuisbasis meer met 0 euro op mijn rekening en een limiet van 500.
(Anticlimax: werk zoeken lukte niet, terug naar NL, uit wanhoop weer ingetrokken bij ex. Kwam uiteindelijk allemaal goed maar de afloop was niet spectaculair).
In een taxi naar een hostel in Sarajevo, waar ik erachter kwam dat er geen gordels en geen verkeersregels zijn daar.
Met een oude, piepende bus uit NL die naar het Oostblok getransporteerd was toen 'ie hier niet meer de weg op mocht, door de bergen in Macedonie. Waar mensen in de bochten inhalen, en er geen hekjes/vangrail langs de afbrokkelende afgrond zijn. Brrr.
Ik heb er eigenlijk best veel, wat een leuk topic!
Op mijn 18e had ik geen onderdak meer, ik kon niks vinden, geen kamer, niks. En in plaats van in NL te zwerven ben ik toen met een interrail naar Turkije getreind met het plan daar te werken. Mijn eerste vakantie alleen, helemaal op de bonnefooi, geen thuisbasis meer met 0 euro op mijn rekening en een limiet van 500.
(Anticlimax: werk zoeken lukte niet, terug naar NL, uit wanhoop weer ingetrokken bij ex. Kwam uiteindelijk allemaal goed maar de afloop was niet spectaculair).
In een taxi naar een hostel in Sarajevo, waar ik erachter kwam dat er geen gordels en geen verkeersregels zijn daar.
Met een oude, piepende bus uit NL die naar het Oostblok getransporteerd was toen 'ie hier niet meer de weg op mocht, door de bergen in Macedonie. Waar mensen in de bochten inhalen, en er geen hekjes/vangrail langs de afbrokkelende afgrond zijn. Brrr.
maandag 2 april 2012 om 23:13
Een vriendin van mij woont in een boerderij. Bij haar op het laantje waren toen 3 huizen, die van haar aan het begin, dan een leegstaande en dan een bewoonde. Andere buren woonden 100en meters verderop. De buurman (had een bloemen/ plantenbedrijf met een hele grote kas waar ook de koikarpers hun plek hadden) had aan haar ouders gevraagd of ze een beetje op het huis wilden letten, zij gingen een avondje uit. Op hun erf hadden ze een bewegingsdetectorlamp, dus we zouden het wel merken als er iemand was. En dat deden we ook!
Het licht sprong op een gegeven moment aan, het was natuurlijk pikkedonker en haar vader zag dat. Dus wij met z'n vieren incl de herdershond (was hun waakhond) ernaartoe. Die hond vet opgefokt. Wij stonden allebei met een dikke stok, stijf van de adrenaline, zenuwen gierend door het lijf, bij de lamp om die lamp aan te houden, haar moeder liep naar achter en haar vader liep de kassen in. Eerst konden ze niemand vinden, maar de plaat was van de koikarpers af. En elke keer hoorde we hem roep, 'kom tevoorschijn, je kan geen kant op' en dan hoorden we weer iets (of verbeelden het ons). Toen rende er iemand weg, hij riep nog 'staan blijven, politie'. Maar diegene die rende mooi het weiland in, waar ze hem niet meer hebben gevonden... Mijn moeder was not amused toen ze dit verhaal van me hoorde en dat wij dus mee waren om 'op wacht' te staan, snap ik nu helemaal!
En twee: ik was met mijn zusje op rondreis in amerika. We begonnen op de plek waar zij een half jaar gestudeerd had en ze liet me de universiteit zien. We gingen naar de wc, daarvoor was een hal met een bank en daar zat een beetje laveloos een man in. Er stonden toen al agenten te praten met die man, dat hij het pand moest verlaten, maar dat ging nog heel relaxed en gemoedelijk. Maar toen we op de wc waren, hoorden we al wat meer rumoer. We wilde net de deur open doen, toen hoorden we onwijs geschreew. 'get him, take him down' 'he sprayed me, he sprayed! Aaaaaah' . Dus wij durfden die wc niet uit en er zat gelukkig een slot op die deur, dus wij draaiden de deur op slot zodat er niemand bij ons kon. We hadden geen idee wat er nu precies allemaal gebeurde. Nog steeds veel rumoer en na ongeveer een kwartier werd het rustiger en durfden we de deur open te doen. Voor de deur stond een agente, dus wij vroegen of het veilig was. Dat was zo en we konden eruit. Toen we wegliepen hoorden we nog iemand zeggen 'die meisjes zaten daar vast'. Die dronken man bleek pepperspray in het gezicht van de agent te hebben gespoten. Op de parkeerplaats stonden echt iets van 8 politieauto uit omringende plaatsen. Man werd op z'n sokken (het was min 10 graden) afgevoerd. Was wel echt spannend!
Het licht sprong op een gegeven moment aan, het was natuurlijk pikkedonker en haar vader zag dat. Dus wij met z'n vieren incl de herdershond (was hun waakhond) ernaartoe. Die hond vet opgefokt. Wij stonden allebei met een dikke stok, stijf van de adrenaline, zenuwen gierend door het lijf, bij de lamp om die lamp aan te houden, haar moeder liep naar achter en haar vader liep de kassen in. Eerst konden ze niemand vinden, maar de plaat was van de koikarpers af. En elke keer hoorde we hem roep, 'kom tevoorschijn, je kan geen kant op' en dan hoorden we weer iets (of verbeelden het ons). Toen rende er iemand weg, hij riep nog 'staan blijven, politie'. Maar diegene die rende mooi het weiland in, waar ze hem niet meer hebben gevonden... Mijn moeder was not amused toen ze dit verhaal van me hoorde en dat wij dus mee waren om 'op wacht' te staan, snap ik nu helemaal!
En twee: ik was met mijn zusje op rondreis in amerika. We begonnen op de plek waar zij een half jaar gestudeerd had en ze liet me de universiteit zien. We gingen naar de wc, daarvoor was een hal met een bank en daar zat een beetje laveloos een man in. Er stonden toen al agenten te praten met die man, dat hij het pand moest verlaten, maar dat ging nog heel relaxed en gemoedelijk. Maar toen we op de wc waren, hoorden we al wat meer rumoer. We wilde net de deur open doen, toen hoorden we onwijs geschreew. 'get him, take him down' 'he sprayed me, he sprayed! Aaaaaah' . Dus wij durfden die wc niet uit en er zat gelukkig een slot op die deur, dus wij draaiden de deur op slot zodat er niemand bij ons kon. We hadden geen idee wat er nu precies allemaal gebeurde. Nog steeds veel rumoer en na ongeveer een kwartier werd het rustiger en durfden we de deur open te doen. Voor de deur stond een agente, dus wij vroegen of het veilig was. Dat was zo en we konden eruit. Toen we wegliepen hoorden we nog iemand zeggen 'die meisjes zaten daar vast'. Die dronken man bleek pepperspray in het gezicht van de agent te hebben gespoten. Op de parkeerplaats stonden echt iets van 8 politieauto uit omringende plaatsen. Man werd op z'n sokken (het was min 10 graden) afgevoerd. Was wel echt spannend!
dinsdag 3 april 2012 om 10:36
Op mijn 12e met een vriendin op de vlucht voor een man die niet zulke goede bedoelingen met ons had, wij reden graag paard s'avonds in de zomer en die vent hadden we al een paar keer zien staan bij het hek naar ons kijkend. De paarden stonden op een landje naast een ventweg en aan de andere kant een verlaten fietspad en industrieterrein, geen kip die op ons lette.. ik kwam van de zenuwen geeneens vooruit en mijn vriendin rende echt voor haar leven, mijn benen leken wel van blubber. Hij had nl mijn been vastgepakt terwijl ik op dat paard zat..Volgens mij hebben we toen echt geluk gehad.
dinsdag 3 april 2012 om 11:13
Midden in Parijs (wijk Montparnasse)...we waren even het kinderziekenhuis uitgevlucht om een hapje te eten (onze zoon verbleef daar een aantal weken...zowieso al geen fijne situatie) en toen kwamen we terecht in een menigte. Er werd hevig geprotesteerd tegen de Olympische Spelen in China en de fakkel kwam op dat moment in Parijs aan.
Wij hadden daar helemaal niet bij stil gestaan omdat we al weken geen nieuws hadden gezien.
Het klinkt allemaal niet zo spannend. Maar de grimmige sfeer, de geluiden van diverse trommen, het gezelschap waarin je werd meegetrokken en geen kant op kon en de marechaussee die aan alle kanten je insloot....brrrr.....
Wij hadden daar helemaal niet bij stil gestaan omdat we al weken geen nieuws hadden gezien.
Het klinkt allemaal niet zo spannend. Maar de grimmige sfeer, de geluiden van diverse trommen, het gezelschap waarin je werd meegetrokken en geen kant op kon en de marechaussee die aan alle kanten je insloot....brrrr.....
dinsdag 3 april 2012 om 11:59
Ik was met ex (toen vriend) naar A'dam, Koninginnedag. We lagen op een grasveldje en hoorden ineens rumoer naast ons. Bleek een jongen een andere jongen achterna te zitten met een afgebroken bierflesje. Hij had hem al geraakt bij z'n slaap.
Ze renden naar de straat en ik ben erachter aan gerend, kijken hoe het af zou lopen.
Ze renden naar de straat en ik ben erachter aan gerend, kijken hoe het af zou lopen.
dinsdag 3 april 2012 om 13:50
Toen we in Miami aan het rondrijden in onze huurauto en op een gegeven moment in een wijk terechtkwamen met uitgebrande auto's en politielinten. Toen kreeg ik het wel op mijn heupen, het was net of we in Miami Vice beland waren.
Jaren geleden waren we in Maleisië op de bonnefooi aan het rondreizen en door een nationale feestdag zaten alle hotels vol en hebben we van ellende in de auto geslapen, gewoon in het pikkedonker de auto aan een weggetje neergezet en gaan slapen. De volgende morgen om 05.00 werd er op het raampje getikt door politieagenten of we 2 tijgers hadden zien langskomen die nacht...
Jaren geleden waren we in Maleisië op de bonnefooi aan het rondreizen en door een nationale feestdag zaten alle hotels vol en hebben we van ellende in de auto geslapen, gewoon in het pikkedonker de auto aan een weggetje neergezet en gaan slapen. De volgende morgen om 05.00 werd er op het raampje getikt door politieagenten of we 2 tijgers hadden zien langskomen die nacht...
dinsdag 3 april 2012 om 19:58
Jaren geleden in Nijmegen tijdens de vierdaagsefeesten. Het was al laat (of vroeg ) en de vriendengroep waarmee ik op stap was vond het tijd om naar huis te gaan. We stappen naar buiten, de molenstraat op en belanden echt midden in 'n charge van de ME... te paard...
Ik heb nog nooit zó hard gerend!
Na 'n paar honderd meter kwamen we aan bij het Keizer Karelplein, en bleek dat de politie en de ME niet echt met elkaar in contact stonden zeg maar. Want op KKP stonden de politieagenten iedereen terug de stad in te jagen en vanaf de Molenstraat voerden de ME en de politie te paard charges uit om iedereen naar KKP te jagen... Hup, rechtsaf de Febo in dan maar
Ik heb nog nooit zó hard gerend!
Na 'n paar honderd meter kwamen we aan bij het Keizer Karelplein, en bleek dat de politie en de ME niet echt met elkaar in contact stonden zeg maar. Want op KKP stonden de politieagenten iedereen terug de stad in te jagen en vanaf de Molenstraat voerden de ME en de politie te paard charges uit om iedereen naar KKP te jagen... Hup, rechtsaf de Febo in dan maar
dinsdag 3 april 2012 om 22:40
dinsdag 3 april 2012 om 23:23
quote:gunstig schreef op 03 april 2012 @ 22:40:
tering wat een apocalyptische toestanden vallen er te lezen op dit topic
vraag me af hoevelen zo iets meemaakten die het niet meer kunnen na vertellen
ik leer ook dingen. je paarden langs een ventweg is nog geen garantie dat enge mannen daar ook uit de buurt blijven
Het begint een beetje op een reality horror te lijken inderdaad...
Maar wel spannend zeg! Ik leef mee met de bloggers hier en lees geboeid wat echte mensen allemaal echt meemaken aan levensechte avonturen. Het zijn zeker niet de leukste gebeurtenissen maar wel pakkende gebeurtenissen die tot de verbeelding spreken.
Ik heb in ieder geval al geleerd dat je beter niet naar sociaal instabiele uithoeken kunt gaan.
tering wat een apocalyptische toestanden vallen er te lezen op dit topic
vraag me af hoevelen zo iets meemaakten die het niet meer kunnen na vertellen
ik leer ook dingen. je paarden langs een ventweg is nog geen garantie dat enge mannen daar ook uit de buurt blijven
Het begint een beetje op een reality horror te lijken inderdaad...
Maar wel spannend zeg! Ik leef mee met de bloggers hier en lees geboeid wat echte mensen allemaal echt meemaken aan levensechte avonturen. Het zijn zeker niet de leukste gebeurtenissen maar wel pakkende gebeurtenissen die tot de verbeelding spreken.
Ik heb in ieder geval al geleerd dat je beter niet naar sociaal instabiele uithoeken kunt gaan.
dinsdag 3 april 2012 om 23:23
Heul lang geleden, toen er nog een hevige taalstrijd woedde in Belgie, de burgemeester van 's Gravenvoeren weigerde om Vlaams te praten, en de Walen leuzen kalkten op de huizen van de Vlamingen, kwam het Vlaams Blok naar het lelijke vooroorlogse dorp toe om te protesteren tegen iets.
Het hele dorp was van te voren al afgezet door de Vlaamse ME, er zou geen betoger het dorp in mogen, de pers zat erop en in elke toegangsweg naar het dorp stond een pantserwagen. Ik was serveerstertje in de plaatselijke herberg en was er s ochtends vanuit mijn hollandsche dorpje aan de grens gewoon langs gefietst om te gaan werken.
Langzaam werd het drukker in het dorp, kwamen er journalisten en cameramensen koffie bij me bestellen en hoorden we de eerste helikopters ronken.
Ik vond het wel spannend om even te gaan kijken op het grote plein en ging met mijn schortje nog omgeknoopt met een mannelijke collega naar het plein. Daar gebeurde nog niet veel. Een groepje van 15 hangjongeren met daar tegenover wat gendarmes.
Net toen we weer terugwilden ging opeens de oude poort van een van de boerderijen open. Bleek dat de demonstranten van achter door de weilanden via de boerderij waren gekomen. Er rende een hele groep demonstranten het plein op met rookbommen en ellende en daar kwam de ME met getrokken schilden op af.
Ik heb gerend voor mijn leven en lag net aan kop een paar meter voor de groep, want de ME-ers lieten mij in mijn serveersterschortje en met opgeheven handjes nog net tussen hen langs schieten voordat ze verder gingen met hun charge.
Terug in de herberg kreeg ik op mijn kop van de kokkin want wat nou als ik zou zijn opgepakt, wie had er dan moeten serveren. Dat alles in het meest platte Vlaamsche dialect.
Ik verlang nog wel eens terug naar die tijd.
Het hele dorp was van te voren al afgezet door de Vlaamse ME, er zou geen betoger het dorp in mogen, de pers zat erop en in elke toegangsweg naar het dorp stond een pantserwagen. Ik was serveerstertje in de plaatselijke herberg en was er s ochtends vanuit mijn hollandsche dorpje aan de grens gewoon langs gefietst om te gaan werken.
Langzaam werd het drukker in het dorp, kwamen er journalisten en cameramensen koffie bij me bestellen en hoorden we de eerste helikopters ronken.
Ik vond het wel spannend om even te gaan kijken op het grote plein en ging met mijn schortje nog omgeknoopt met een mannelijke collega naar het plein. Daar gebeurde nog niet veel. Een groepje van 15 hangjongeren met daar tegenover wat gendarmes.
Net toen we weer terugwilden ging opeens de oude poort van een van de boerderijen open. Bleek dat de demonstranten van achter door de weilanden via de boerderij waren gekomen. Er rende een hele groep demonstranten het plein op met rookbommen en ellende en daar kwam de ME met getrokken schilden op af.
Ik heb gerend voor mijn leven en lag net aan kop een paar meter voor de groep, want de ME-ers lieten mij in mijn serveersterschortje en met opgeheven handjes nog net tussen hen langs schieten voordat ze verder gingen met hun charge.
Terug in de herberg kreeg ik op mijn kop van de kokkin want wat nou als ik zou zijn opgepakt, wie had er dan moeten serveren. Dat alles in het meest platte Vlaamsche dialect.
Ik verlang nog wel eens terug naar die tijd.
dinsdag 3 april 2012 om 23:50
Ik ging een training deltavliegen doen in Duitsland. Alles ging dus in het Duits. Geen probleem, mijn Duits is goed genoeg.
Als je aan zo'n Delta in de lucht hangt, zijn er twee basiscommando's: ziehen en drücken. Bij ziehen trek je de stuurstang naar je toe. De neus gaat dan omlaag en je gaat sneller vliegen. BIj drücken duw je de stang van je af; de neus gaat dan omhoog en je vliegt langzamer.
Op de 4e dag hing ik op ca. 50 meter hoog in de lucht en de instructeur riep met een megafoon zijn commando's naar me. Op een gegeven moment riep hij: drecken (of zoiets). Het klonk als een soort Duits dialect.
Ik vroeg me af wat hij bedoelde: het klonk niet als ziehen in elk geval, maar wel als drucken. Dus ik duwde de stang van me af. Hij riep geagiteerd: drecke, drecke !!! Ik was wat verbaasd maar duwde de stang nog verder van me af.
Dat was geen goed idee.
De Delta ging te langzaam vliegen, kwam in een "stall" en ik viel letterlijk als een baksteen omlaag ! Als je te langzaam vliegt breekt de luchtstroom af en vliegt het ding niet meer. En dan val je dus gewoon uit de lucht.
Door de val (met de neus omlaag) kreeg de Delta weer snelheid en, net als een papieren vliegtuigje, begon hij weer te vliegen. Maar goed ook, anders was ik morsdood geweest.
Maar ik was helemaal uit de koers geraakt en ik ging op een groot hek af waar ik niet meer overheen kon. Het enige wat ik nog kon doen was sturen richting een opening in het hek maar die was veel te smal voor de vleugels van de Delta. Die vloog ik dus finaal kapot, maar zelf was ik ongedeerd (wel flink geschrokken).
Naderhand bleek dat de instructeur een soort "Nederlands" tegen me praatte. Hij wilde "trekken" zeggen maar het werd "drecke" en dat leek meer op "drücken" dan op "ziehen".
En ik had het kunnen weten want ik had hem ook al eens "deuje" horen roepen, en dat begreep ik ook al niet. maar dat bleek "duwen" te moeten voorstellen. Ik heb hem vriendelijk gevraagd om tegen mij maar liever Duits te spreken, dat verstond ik een stuk beter.
Als je aan zo'n Delta in de lucht hangt, zijn er twee basiscommando's: ziehen en drücken. Bij ziehen trek je de stuurstang naar je toe. De neus gaat dan omlaag en je gaat sneller vliegen. BIj drücken duw je de stang van je af; de neus gaat dan omhoog en je vliegt langzamer.
Op de 4e dag hing ik op ca. 50 meter hoog in de lucht en de instructeur riep met een megafoon zijn commando's naar me. Op een gegeven moment riep hij: drecken (of zoiets). Het klonk als een soort Duits dialect.
Ik vroeg me af wat hij bedoelde: het klonk niet als ziehen in elk geval, maar wel als drucken. Dus ik duwde de stang van me af. Hij riep geagiteerd: drecke, drecke !!! Ik was wat verbaasd maar duwde de stang nog verder van me af.
Dat was geen goed idee.
De Delta ging te langzaam vliegen, kwam in een "stall" en ik viel letterlijk als een baksteen omlaag ! Als je te langzaam vliegt breekt de luchtstroom af en vliegt het ding niet meer. En dan val je dus gewoon uit de lucht.
Door de val (met de neus omlaag) kreeg de Delta weer snelheid en, net als een papieren vliegtuigje, begon hij weer te vliegen. Maar goed ook, anders was ik morsdood geweest.
Maar ik was helemaal uit de koers geraakt en ik ging op een groot hek af waar ik niet meer overheen kon. Het enige wat ik nog kon doen was sturen richting een opening in het hek maar die was veel te smal voor de vleugels van de Delta. Die vloog ik dus finaal kapot, maar zelf was ik ongedeerd (wel flink geschrokken).
Naderhand bleek dat de instructeur een soort "Nederlands" tegen me praatte. Hij wilde "trekken" zeggen maar het werd "drecke" en dat leek meer op "drücken" dan op "ziehen".
En ik had het kunnen weten want ik had hem ook al eens "deuje" horen roepen, en dat begreep ik ook al niet. maar dat bleek "duwen" te moeten voorstellen. Ik heb hem vriendelijk gevraagd om tegen mij maar liever Duits te spreken, dat verstond ik een stuk beter.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
woensdag 4 april 2012 om 09:36
Oké dan, hier ook een horrorverhaal...
Ik woonde net een week in het buitenland en was aan het koken toe ik mijn hand finaal openhaalde met mijn mes. Auw, bloed, ieh, rotzooi. Geprobeerd de boel te stelpen met een theedoek, ondertussen de zooi opgeruimd (daarbij halve keuken onder het bloed smerend). Mijn Aziatische huisgenote kwam binnen en schrok zich zo lam dat ze met dezelfde vaart weer naar buiten rende (zonder erbij na te denken dat ik misschien wel hulp nodig had). Het bloeden wilde maar niet stoppen, dus ik zocht het nummer van een huisartsenpraktijk op en belde. Drie praktijken later wist ik dat ze geen buitenlanders helpen die niet bij ze ingeschreven staan. Inmiddels grote paniek en toe aan mijn tweede theedoek. Een telefoniste kreeg medelijden met me (al zal mijn hysterische steenkolen-Engels ook geholpen hebben) en zei dat ik naar de Eerste Hulp moest gaan. Ik liep daarheen, een wandeling van een half uur door de brandende zon (te daas om op het idee te komen om een bus of taxi te nemen). Aldaar werd ik anderhalf uur lang in een overbevolkte wachtkamer gestald alvorens naar een spreekkamer te worden geleid, waar mijn snee zonder verdoving gehecht werd. Twintig minuten later stond ik duizelig en trillerig weer buiten, zonder bloed en met een sterk verhaal op zak. Inmiddels kan ik erom lachen en doet deze anecdote het goed op feestjes, maar toen heb ik de rest van de middag gehuild van de spanning. Mijn tip: mocht je ooit iets soortgelijks overkomen, neem dan iemand mee naar de dokter. En bel een taxi .
Ik woonde net een week in het buitenland en was aan het koken toe ik mijn hand finaal openhaalde met mijn mes. Auw, bloed, ieh, rotzooi. Geprobeerd de boel te stelpen met een theedoek, ondertussen de zooi opgeruimd (daarbij halve keuken onder het bloed smerend). Mijn Aziatische huisgenote kwam binnen en schrok zich zo lam dat ze met dezelfde vaart weer naar buiten rende (zonder erbij na te denken dat ik misschien wel hulp nodig had). Het bloeden wilde maar niet stoppen, dus ik zocht het nummer van een huisartsenpraktijk op en belde. Drie praktijken later wist ik dat ze geen buitenlanders helpen die niet bij ze ingeschreven staan. Inmiddels grote paniek en toe aan mijn tweede theedoek. Een telefoniste kreeg medelijden met me (al zal mijn hysterische steenkolen-Engels ook geholpen hebben) en zei dat ik naar de Eerste Hulp moest gaan. Ik liep daarheen, een wandeling van een half uur door de brandende zon (te daas om op het idee te komen om een bus of taxi te nemen). Aldaar werd ik anderhalf uur lang in een overbevolkte wachtkamer gestald alvorens naar een spreekkamer te worden geleid, waar mijn snee zonder verdoving gehecht werd. Twintig minuten later stond ik duizelig en trillerig weer buiten, zonder bloed en met een sterk verhaal op zak. Inmiddels kan ik erom lachen en doet deze anecdote het goed op feestjes, maar toen heb ik de rest van de middag gehuild van de spanning. Mijn tip: mocht je ooit iets soortgelijks overkomen, neem dan iemand mee naar de dokter. En bel een taxi .
woensdag 4 april 2012 om 13:23
quote:Liquorice schreef op 04 april 2012 @ 09:36:
Mijn tip: mocht je ooit iets soortgelijks overkomen, neem dan iemand mee naar de dokter. En bel een taxi .
Bedankt voor je verhaal en de tips.
De taxi bestuurder weet waarschijnlijk wel waar hij/zij je heen moet brengen. Als hij er niet snel tussen uit piept wanneer hij /zij als al dat bloed ziet. Ik ben trouwens ook wel nieuwsgierig hoe het met dat huisgenootje afgelopen is... heb je haar nog ooit terug gezien of is terug naar Azie gerend, vergelijkbaar met Forest Gump maar dan op dubbele snelheid
Is het verder helemaal goed gekomen met je arm?
Mijn tip: mocht je ooit iets soortgelijks overkomen, neem dan iemand mee naar de dokter. En bel een taxi .
Bedankt voor je verhaal en de tips.
De taxi bestuurder weet waarschijnlijk wel waar hij/zij je heen moet brengen. Als hij er niet snel tussen uit piept wanneer hij /zij als al dat bloed ziet. Ik ben trouwens ook wel nieuwsgierig hoe het met dat huisgenootje afgelopen is... heb je haar nog ooit terug gezien of is terug naar Azie gerend, vergelijkbaar met Forest Gump maar dan op dubbele snelheid
Is het verder helemaal goed gekomen met je arm?
woensdag 4 april 2012 om 13:25
Nog eentje wat ik me herinner.
In Frankrijk in Úzes(?) waren er altijd stierenrennen (anders dan de Spaanse!). Dit wil zeggen dat er 6-8 paarden in een V-vorm door de straten renden en daarachter een stier, die mannen op straat moesten proberen te pakken/weg te lokken.
Ze maakten een U vorm en ik had aan de ene kant gekeken en rende naar de andere kant om het nogmaals te bekijken. Er stonden erg veel mensen en ik stapte voorbij een persoon en zie inene die paarden recht op me afkomen. Ik kon nét aan terugspringen.
Benieuwd of ze dit nog steeds doen, was erg leuk om eens mee te maken.
In Frankrijk in Úzes(?) waren er altijd stierenrennen (anders dan de Spaanse!). Dit wil zeggen dat er 6-8 paarden in een V-vorm door de straten renden en daarachter een stier, die mannen op straat moesten proberen te pakken/weg te lokken.
Ze maakten een U vorm en ik had aan de ene kant gekeken en rende naar de andere kant om het nogmaals te bekijken. Er stonden erg veel mensen en ik stapte voorbij een persoon en zie inene die paarden recht op me afkomen. Ik kon nét aan terugspringen.
Benieuwd of ze dit nog steeds doen, was erg leuk om eens mee te maken.
woensdag 4 april 2012 om 13:44
Op vakantie in Costa Rica gingen vriend en ik met een gids Corcovado in. Op een gegeven moment begon het zo hard te regenen dat we weer terug moesten, omdat het water daar zo snel stijgt dat we anders niet meer met de 4wd de rivier over konden steken (terug naar ons logeeradres).
We liepen over het strand. De gids had net verteld dat met dit weer de haaien voor de kust lagen te wachten om al het levends dat de zee ingespoeld werd op te eten; van een toeriste die een maand eerder met soortgelijk weer was gaan zwemmen was alleen een dijbeen teruggevonden. Op het strand waren allemaal kleine stroompjes ontstaan waar we doorheen moesten.
Een van die stroompjes was al iets dieper (net onder de knie) en toen we er doorheen liepen werd ik door het water omver getrokken. Mijn vriend kon nog net mijn hand grijpen, dus daar hing ik, met één hand door mijn vriend vastgehouden, terwijl mijn benen richting de zee werden getrokken. Gelukkig lukte het de gids uiteindelijk om me eruit te trekken.
Uiteindelijk konden we overigens ook niet meer met de 4wd door de rivier; de auto voor ons die het probeerde werd meegesleurd door de stroming en moest met er touwen uit worden getrokken. We zaten toen dus vast tussen 2 rivieren. We reden in een groep van 3 auto's en een bus; alle inzittenden moesten blijven logeren in het enige hutje dat in de omgeving te vinden was. Was wel een aparte ervaring.
We liepen over het strand. De gids had net verteld dat met dit weer de haaien voor de kust lagen te wachten om al het levends dat de zee ingespoeld werd op te eten; van een toeriste die een maand eerder met soortgelijk weer was gaan zwemmen was alleen een dijbeen teruggevonden. Op het strand waren allemaal kleine stroompjes ontstaan waar we doorheen moesten.
Een van die stroompjes was al iets dieper (net onder de knie) en toen we er doorheen liepen werd ik door het water omver getrokken. Mijn vriend kon nog net mijn hand grijpen, dus daar hing ik, met één hand door mijn vriend vastgehouden, terwijl mijn benen richting de zee werden getrokken. Gelukkig lukte het de gids uiteindelijk om me eruit te trekken.
Uiteindelijk konden we overigens ook niet meer met de 4wd door de rivier; de auto voor ons die het probeerde werd meegesleurd door de stroming en moest met er touwen uit worden getrokken. We zaten toen dus vast tussen 2 rivieren. We reden in een groep van 3 auto's en een bus; alle inzittenden moesten blijven logeren in het enige hutje dat in de omgeving te vinden was. Was wel een aparte ervaring.
