Entertainment
alle pijlers
Een heel eng mens
zondag 22 februari 2009 om 15:50
Afgelopen week heb ik maar weer eens naar "Wie is de chef?" gekeken. In het begin keek ik het programma graag maar de laatste tijd kwam daar niet veel van. Ik werd beloond met een flinke dosis "erger"-televisie. Deze keer deden er drie mannen en een "vrouw" mee. Nu heeft deze dame de pech dat ik dit schrijf op een moment dat ik moe en verschrikkelijk chagrijnig ben, maar echt, wat een vreselijk eng mens. In het dagelijks leven is deze vrouw, Denise, forensisch arts maar ze doet zich voor dit programma voor als psychiatrisch verpleegkundige, nou psychiatrisch patiënt had ik ook geloofd. Ik zou van haar werkelijk nog geen verpakte cracker durven eten dus laat staan een drie gangen maaltijd. In de eerste twee afleveringen is ze nog te gast bij twee van de andere deelnemers maar de manier waarop ze naar de messenset van Stan kijkt geeft mij al een angstig voorgevoel. Woensdagavond 18 februari is het dan Denise's "feestje". Zij mag proberen de heren ervan te overtuigen dat ze de chefkok is. Ik had echt, eerlijk en oprecht gehoopt dat ze in ieder geval zou proberen haar vettige haarslierten in een staart te doen, maar helaas. Volledig vacuüm trekken zou in haar geval trouwens de beste oplossing zijn geweest.
Eerst krijgen we een rondleiding door haar huisje, een erg leuk huisje, maar ik neem aan dat een salaris van een forensisch arts best leuk is. Jammer van de inrichting van dit leuke huisje. Gezelligheid, warmte, een vrouwelijke hand? Niets van dat alles. Aan de muur hangt een hertenhoofd die na een druk op de knop jingle bells begint te zingen en haar ovenhandschoenen zijn tijgerknuffels.
Denise begeeft zich op een gegeven moment naar haar "domein". Daar begint ze met onder andere een risottobitterbal. Ze wijst naar de zwarte puntjes die ik inmiddels alleen nog maar kan associëren met maden. Mijn eetlust is echt volledig zoek. Ik stel me voor dat ze op haar werk in een lijk aan het snijden is en daarna met haar handen door haar haar gaat, de vette pieken hangen namelijk los boven haar "chefwaardige" drie gangen menu. En nu ik toch bezig ben, je vindt het misschien niet belangrijk, maar er zijn bh's die ervoor zorgen dat niet alles hangt.
Oké, het voorgerecht wordt door haar gasten redelijk positief ontvangen en Denise maakt zich klaar voor het hoofdgerecht. Ze heeft vanmiddag een paar levende kreeften gekocht. Ze komt met een van deze hoofdgasten de keuken in en houdt hem voor de camera. Ze zegt daarbij, "u ziet, hij is al ietsje minder vitaal dan die vanmiddag was, omdat die staart naar binnen klapt. Dat komt ook omdat ik hem bewaar op ijs. Daardoor worden ze een beetje sloom en dan wordt het toch minder akelig voor die beestjes dat ik ze door midden ga snijden".
WAAAAAAT?
Neeeeee!
Ow...
Te laat.
Koelbloedig zet ze de punt van het mes in de rug van de, naar mijn mening helemaal niet zo slome, kreeft en met een blik die volledig gespeend is van enig gevoel duwt ze het mes dwars door de hersenpan van het arme beest.
"Eigenlijk is hij nu al dood". Zegt ze. "Hij is nu al dood maar hij blijft nog bewegen. Het ziet er heel akelig uit". Nou zo kijkt ze helemaal niet. In mijn ogen is ze blij dat ze eindelijk een keer het mes in een levend object kan zetten. "Kijk, je ziet hem nog bewegen in de pan" voegt ze er nog eens aan toe en bij de blik in haar ogen moet ik denken aan de gevleugelde woorden van Bruce Willis in Die Hard: I'm gonna fucking kill ya, I'm gonna fuckinig cook ya and I'm gonna fucking eat ya!
Haar gasten nemen uiteraard tijdens deze kille slachtpartij een kijkje in de keuken. Denise vindt het nodig om dan nog even te melden dat het beest van links niet weet dat het van rechts nog leeft.
NEE MENS, daar zet je namelijk net zelf het mes in!
Mijn eetlust is nu definitief weg. Ik weet het, al het vlees dat ik eet is dood en op de één of andere manier dood gemaakt, maar mijn god, ik slacht geen lam of varken in mijn keuken. Daar heb je professionals voor die hygiënisch ogen en hygiënisch te werk gaan. Dit mens is eng, onsmakelijk en absoluut goed om eens te kiezen voor een volledig vegetarisch drie gangen menu. Echt hoor, sommige mensen zouden iets langer na moeten denken voordat ze met hun hoofd op tv gaan.
zondag 22 februari 2009 om 17:07
quote:Mos72 schreef op 22 februari 2009 @ 15:50:
[afbeelding]
Afgelopen week heb ik maar weer eens naar "Wie is de chef?" gekeken. In het begin keek ik het programma graag maar de laatste tijd kwam daar niet veel van. Ik werd beloond met een flinke dosis "erger"-televisie. Deze keer deden er drie mannen en een "vrouw" mee. Nu heeft deze dame de pech dat ik dit schrijf op een moment dat ik moe en verschrikkelijk chagrijnig ben, maar echt, wat een vreselijk eng mens. In het dagelijks leven is deze vrouw, Denise, forensisch arts maar ze doet zich voor dit programma voor als psychiatrisch verpleegkundige, nou psychiatrisch patiënt had ik ook geloofd. Ik zou van haar werkelijk nog geen verpakte cracker durven eten dus laat staan een drie gangen maaltijd. In de eerste twee afleveringen is ze nog te gast bij twee van de andere deelnemers maar de manier waarop ze naar de messenset van Stan kijkt geeft mij al een angstig voorgevoel. Woensdagavond 18 februari is het dan Denise's "feestje". Zij mag proberen de heren ervan te overtuigen dat ze de chefkok is. Ik had echt, eerlijk en oprecht gehoopt dat ze in ieder geval zou proberen haar vettige haarslierten in een staart te doen, maar helaas. Volledig vacuüm trekken zou in haar geval trouwens de beste oplossing zijn geweest.
Eerst krijgen we een rondleiding door haar huisje, een erg leuk huisje, maar ik neem aan dat een salaris van een forensisch arts best leuk is. Jammer van de inrichting van dit leuke huisje. Gezelligheid, warmte, een vrouwelijke hand? Niets van dat alles. Aan de muur hangt een hertenhoofd die na een druk op de knop jingle bells begint te zingen en haar ovenhandschoenen zijn tijgerknuffels.
Denise begeeft zich op een gegeven moment naar haar "domein". Daar begint ze met onder andere een risottobitterbal. Ze wijst naar de zwarte puntjes die ik inmiddels alleen nog maar kan associëren met maden. Mijn eetlust is echt volledig zoek. Ik stel me voor dat ze op haar werk in een lijk aan het snijden is en daarna met haar handen door haar haar gaat, de vette pieken hangen namelijk los boven haar "chefwaardige" drie gangen menu. En nu ik toch bezig ben, je vindt het misschien niet belangrijk, maar er zijn bh's die ervoor zorgen dat niet alles hangt.
Oké, het voorgerecht wordt door haar gasten redelijk positief ontvangen en Denise maakt zich klaar voor het hoofdgerecht. Ze heeft vanmiddag een paar levende kreeften gekocht. Ze komt met een van deze hoofdgasten de keuken in en houdt hem voor de camera. Ze zegt daarbij, "u ziet, hij is al ietsje minder vitaal dan die vanmiddag was, omdat die staart naar binnen klapt. Dat komt ook omdat ik hem bewaar op ijs. Daardoor worden ze een beetje sloom en dan wordt het toch minder akelig voor die beestjes dat ik ze door midden ga snijden".
WAAAAAAT?
Neeeeee!
Ow...
Te laat.
Koelbloedig zet ze de punt van het mes in de rug van de, naar mijn mening helemaal niet zo slome, kreeft en met een blik die volledig gespeend is van enig gevoel duwt ze het mes dwars door de hersenpan van het arme beest.
"Eigenlijk is hij nu al dood". Zegt ze. "Hij is nu al dood maar hij blijft nog bewegen. Het ziet er heel akelig uit". Nou zo kijkt ze helemaal niet. In mijn ogen is ze blij dat ze eindelijk een keer het mes in een levend object kan zetten. "Kijk, je ziet hem nog bewegen in de pan" voegt ze er nog eens aan toe en bij de blik in haar ogen moet ik denken aan de gevleugelde woorden van Bruce Willis in Die Hard: I'm gonna fucking kill ya, I'm gonna fuckinig cook ya and I'm gonna fucking eat ya!
Haar gasten nemen uiteraard tijdens deze kille slachtpartij een kijkje in de keuken. Denise vindt het nodig om dan nog even te melden dat het beest van links niet weet dat het van rechts nog leeft.
NEE MENS, daar zet je namelijk net zelf het mes in!
Mijn eetlust is nu definitief weg. Ik weet het, al het vlees dat ik eet is dood en op de één of andere manier dood gemaakt, maar mijn god, ik slacht geen lam of varken in mijn keuken. Daar heb je professionals voor die hygiënisch ogen en hygiënisch te werk gaan. Dit mens is eng, onsmakelijk en absoluut goed om eens te kiezen voor een volledig vegetarisch drie gangen menu. Echt hoor, sommige mensen zouden iets langer na moeten denken voordat ze met hun hoofd op tv gaan.Eh, quote.
[afbeelding]
Afgelopen week heb ik maar weer eens naar "Wie is de chef?" gekeken. In het begin keek ik het programma graag maar de laatste tijd kwam daar niet veel van. Ik werd beloond met een flinke dosis "erger"-televisie. Deze keer deden er drie mannen en een "vrouw" mee. Nu heeft deze dame de pech dat ik dit schrijf op een moment dat ik moe en verschrikkelijk chagrijnig ben, maar echt, wat een vreselijk eng mens. In het dagelijks leven is deze vrouw, Denise, forensisch arts maar ze doet zich voor dit programma voor als psychiatrisch verpleegkundige, nou psychiatrisch patiënt had ik ook geloofd. Ik zou van haar werkelijk nog geen verpakte cracker durven eten dus laat staan een drie gangen maaltijd. In de eerste twee afleveringen is ze nog te gast bij twee van de andere deelnemers maar de manier waarop ze naar de messenset van Stan kijkt geeft mij al een angstig voorgevoel. Woensdagavond 18 februari is het dan Denise's "feestje". Zij mag proberen de heren ervan te overtuigen dat ze de chefkok is. Ik had echt, eerlijk en oprecht gehoopt dat ze in ieder geval zou proberen haar vettige haarslierten in een staart te doen, maar helaas. Volledig vacuüm trekken zou in haar geval trouwens de beste oplossing zijn geweest.
Eerst krijgen we een rondleiding door haar huisje, een erg leuk huisje, maar ik neem aan dat een salaris van een forensisch arts best leuk is. Jammer van de inrichting van dit leuke huisje. Gezelligheid, warmte, een vrouwelijke hand? Niets van dat alles. Aan de muur hangt een hertenhoofd die na een druk op de knop jingle bells begint te zingen en haar ovenhandschoenen zijn tijgerknuffels.
Denise begeeft zich op een gegeven moment naar haar "domein". Daar begint ze met onder andere een risottobitterbal. Ze wijst naar de zwarte puntjes die ik inmiddels alleen nog maar kan associëren met maden. Mijn eetlust is echt volledig zoek. Ik stel me voor dat ze op haar werk in een lijk aan het snijden is en daarna met haar handen door haar haar gaat, de vette pieken hangen namelijk los boven haar "chefwaardige" drie gangen menu. En nu ik toch bezig ben, je vindt het misschien niet belangrijk, maar er zijn bh's die ervoor zorgen dat niet alles hangt.
Oké, het voorgerecht wordt door haar gasten redelijk positief ontvangen en Denise maakt zich klaar voor het hoofdgerecht. Ze heeft vanmiddag een paar levende kreeften gekocht. Ze komt met een van deze hoofdgasten de keuken in en houdt hem voor de camera. Ze zegt daarbij, "u ziet, hij is al ietsje minder vitaal dan die vanmiddag was, omdat die staart naar binnen klapt. Dat komt ook omdat ik hem bewaar op ijs. Daardoor worden ze een beetje sloom en dan wordt het toch minder akelig voor die beestjes dat ik ze door midden ga snijden".
WAAAAAAT?
Neeeeee!
Ow...
Te laat.
Koelbloedig zet ze de punt van het mes in de rug van de, naar mijn mening helemaal niet zo slome, kreeft en met een blik die volledig gespeend is van enig gevoel duwt ze het mes dwars door de hersenpan van het arme beest.
"Eigenlijk is hij nu al dood". Zegt ze. "Hij is nu al dood maar hij blijft nog bewegen. Het ziet er heel akelig uit". Nou zo kijkt ze helemaal niet. In mijn ogen is ze blij dat ze eindelijk een keer het mes in een levend object kan zetten. "Kijk, je ziet hem nog bewegen in de pan" voegt ze er nog eens aan toe en bij de blik in haar ogen moet ik denken aan de gevleugelde woorden van Bruce Willis in Die Hard: I'm gonna fucking kill ya, I'm gonna fuckinig cook ya and I'm gonna fucking eat ya!
Haar gasten nemen uiteraard tijdens deze kille slachtpartij een kijkje in de keuken. Denise vindt het nodig om dan nog even te melden dat het beest van links niet weet dat het van rechts nog leeft.
NEE MENS, daar zet je namelijk net zelf het mes in!
Mijn eetlust is nu definitief weg. Ik weet het, al het vlees dat ik eet is dood en op de één of andere manier dood gemaakt, maar mijn god, ik slacht geen lam of varken in mijn keuken. Daar heb je professionals voor die hygiënisch ogen en hygiënisch te werk gaan. Dit mens is eng, onsmakelijk en absoluut goed om eens te kiezen voor een volledig vegetarisch drie gangen menu. Echt hoor, sommige mensen zouden iets langer na moeten denken voordat ze met hun hoofd op tv gaan.Eh, quote.
zondag 22 februari 2009 om 17:09
quote:Evidenza schreef op 22 februari 2009 @ 17:05:
Het hele concept van deze vrouw??? Ze is geen concept bedacht door de marketingafdeling. Ze is gewoon een vrouw die meedoet aan een kookprogramma.
Je aversie tegen de vrouw doet je blog geen goed. Je raakt volledig het spoor bijster en daarmee ook je punt.
Nee, júllie doen aardig.
Het hele concept van deze vrouw??? Ze is geen concept bedacht door de marketingafdeling. Ze is gewoon een vrouw die meedoet aan een kookprogramma.
Je aversie tegen de vrouw doet je blog geen goed. Je raakt volledig het spoor bijster en daarmee ook je punt.
Nee, júllie doen aardig.
zondag 22 februari 2009 om 17:14
quote:Potjethee schreef op 22 februari 2009 @ 17:09:
[...]
Nee, júllie doen aardig.En wat is er dan zo onaardig aan mijn reactie? Het enige wat je nog als onaardig zou kunnen opvatten, quote je nu net niet. Het gedeelte wat je wel quote is gewoon een feitelijke weergave waar het m.i. fout gaat in haar blog.
[...]
Nee, júllie doen aardig.En wat is er dan zo onaardig aan mijn reactie? Het enige wat je nog als onaardig zou kunnen opvatten, quote je nu net niet. Het gedeelte wat je wel quote is gewoon een feitelijke weergave waar het m.i. fout gaat in haar blog.
zondag 22 februari 2009 om 17:14
Vind het bovendien -sorry- altijd zo extreem schijnheilig als er een dier geslacht wordt op tv of naast de deur. Hoe denk je dat jouw koteletjes tot stand komen? Het diertje -30 jaar oud- plofte opeens neer na een hartklapper tijdens bevredigende geyle neuqseks?
Zeker nog nooit in een ander land geweest waar men niet de luxe heeft voor dierenrechten, maar gewoon puur denken aan eten aangezien ze er niet veel van hebben, van dat eten...
Zeker nog nooit in een ander land geweest waar men niet de luxe heeft voor dierenrechten, maar gewoon puur denken aan eten aangezien ze er niet veel van hebben, van dat eten...
zondag 22 februari 2009 om 17:17
Nou ik kan TO wel begrijpen hoor. Zo verkeerd zal ze het nou toch ook weer niet hebben bedoeld. Ik heb de aflevering maarliefts twee keer gezien, ja sorry niks beters op tv.. En ja ik griezelde er ook een beetje van. Ze komt nog al koud en zakelijk over. En idd hoe ze die kreeft slachtte, brrr. Daarom ben ik nou vegetarisch.
Die vrouw zal vast wel aardig zijn, maar ik kreeg de kriebels van haar. En ja toch heb ik gekeken..
Die vrouw zal vast wel aardig zijn, maar ik kreeg de kriebels van haar. En ja toch heb ik gekeken..
zondag 22 februari 2009 om 17:19
quote:Digitalis schreef op 22 februari 2009 @ 17:14:
Vind het bovendien -sorry- altijd zo extreem schijnheilig als er een dier geslacht wordt op tv of naast de deur. Hoe denk je dat jouw koteletjes tot stand komen? Het diertje -30 jaar oud- plofte opeens neer na een hartklapper tijdens bevredigende geyle neuqseks?
Zeker nog nooit in een ander land geweest waar men niet de luxe heeft voor dierenrechten, maar gewoon puur denken aan eten aangezien ze er niet veel van hebben, van dat eten...Als je het echt gelezen had, had je ook gelezen dat ik dat in het laatste deel noem. Sommige dingen wil ik namelijk gewoon niet weten gewoon omdat ik dan erg voor de struisvogelpolitiek ben.
Vind het bovendien -sorry- altijd zo extreem schijnheilig als er een dier geslacht wordt op tv of naast de deur. Hoe denk je dat jouw koteletjes tot stand komen? Het diertje -30 jaar oud- plofte opeens neer na een hartklapper tijdens bevredigende geyle neuqseks?
Zeker nog nooit in een ander land geweest waar men niet de luxe heeft voor dierenrechten, maar gewoon puur denken aan eten aangezien ze er niet veel van hebben, van dat eten...Als je het echt gelezen had, had je ook gelezen dat ik dat in het laatste deel noem. Sommige dingen wil ik namelijk gewoon niet weten gewoon omdat ik dan erg voor de struisvogelpolitiek ben.
zondag 22 februari 2009 om 17:21
quote:Mos72 schreef op 22 februari 2009 @ 17:19:
[...]
Als je het echt gelezen had, had je ook gelezen dat ik dat in het laatste deel noem. Sommige dingen wil ik namelijk gewoon niet weten gewoon omdat ik dan erg voor de struisvogelpolitiek ben.
Aha, nog meer aannames. Ik heb het echt gelezen. En dan nog vind ik het schijnheilig. Zoiets als zelf de pannen van het dak neuken en dan spastisch doen als iemand anders meldt lekker geneukt te hebben.
Struisvogelpolitiek? Mjammie, struisvogel!
[...]
Als je het echt gelezen had, had je ook gelezen dat ik dat in het laatste deel noem. Sommige dingen wil ik namelijk gewoon niet weten gewoon omdat ik dan erg voor de struisvogelpolitiek ben.
Aha, nog meer aannames. Ik heb het echt gelezen. En dan nog vind ik het schijnheilig. Zoiets als zelf de pannen van het dak neuken en dan spastisch doen als iemand anders meldt lekker geneukt te hebben.
Struisvogelpolitiek? Mjammie, struisvogel!
zondag 22 februari 2009 om 17:22
quote:queenie1 schreef op 22 februari 2009 @ 17:16:
Tja, ze is forensisch arts, dus dat zegt wel genoeg van deze dame. En daarbij ze zette haar mes in de hersenen van de kreeft, en deze is dan direct dood. Lijkt me beter dan hem levend in het kokende water te gooien.Het is de enige manier zelfs om pijnloos een kreeft te slachten. als je een kip onthoofd blijft deze ook een tijd lang gewoon doorlopen. hahaha ik vind deze discussie om een vrouw met hazenlip die ook nog eens forensisch arts is echt geweldig.
Tja, ze is forensisch arts, dus dat zegt wel genoeg van deze dame. En daarbij ze zette haar mes in de hersenen van de kreeft, en deze is dan direct dood. Lijkt me beter dan hem levend in het kokende water te gooien.Het is de enige manier zelfs om pijnloos een kreeft te slachten. als je een kip onthoofd blijft deze ook een tijd lang gewoon doorlopen. hahaha ik vind deze discussie om een vrouw met hazenlip die ook nog eens forensisch arts is echt geweldig.
zondag 22 februari 2009 om 17:22
quote:Mos72 schreef op 22 februari 2009 @ 17:21:
Tjee, wat zijn er eigenlijk veel moraalridders ineens!Nou, daar kun je me echt niet op betrappen, op moraalridden. Ik vind een aantal dingen echter heel erg vaagjes. Net zoals jij dat kookmens maar eng vindt en totaal geschuffeld (gebaseerd op aannames van jouw kant, want als je knuffelovenhandschoenen hebt, een minimalistisch interieur en kennelijk naar messensets kijkt, dan ben je gestoord).
Tjee, wat zijn er eigenlijk veel moraalridders ineens!Nou, daar kun je me echt niet op betrappen, op moraalridden. Ik vind een aantal dingen echter heel erg vaagjes. Net zoals jij dat kookmens maar eng vindt en totaal geschuffeld (gebaseerd op aannames van jouw kant, want als je knuffelovenhandschoenen hebt, een minimalistisch interieur en kennelijk naar messensets kijkt, dan ben je gestoord).
zondag 22 februari 2009 om 17:24
quote:Digitalis schreef op 22 februari 2009 @ 17:21:
[...]
Aha, nog meer aannames. Ik heb het echt gelezen. En dan nog vind ik het schijnheilig. Zoiets als zelf de pannen van het dak neuken en dan spastisch doen als iemand anders meldt lekker geneukt te hebben.
Struisvogelpolitiek? Mjammie, struisvogel!Wat heeft neuken nou weer met het slachten van een kreeft te maken hahahaha dit is helemaal verwarrend
[...]
Aha, nog meer aannames. Ik heb het echt gelezen. En dan nog vind ik het schijnheilig. Zoiets als zelf de pannen van het dak neuken en dan spastisch doen als iemand anders meldt lekker geneukt te hebben.
Struisvogelpolitiek? Mjammie, struisvogel!Wat heeft neuken nou weer met het slachten van een kreeft te maken hahahaha dit is helemaal verwarrend
zondag 22 februari 2009 om 17:25
zondag 22 februari 2009 om 17:26
quote:Mos72 schreef op 22 februari 2009 @ 16:29:
Tja, of ik mijn blogje kwijt wil hier of niet, dat is een invulling...het gaat mij erom dat iedereen tegenwoordig maar op televisie wil en kan. In sommige gevallen roept dat, zoals bij mij, reacties op. Daarover een discussie?Ja graag.Hier is niets vernieuwends aan. In 1968 introduceerde Andy Warhol al zijn "fifteen minutes of fame". Overigens deed híj dat wel met gevoel voor humor.
Tja, of ik mijn blogje kwijt wil hier of niet, dat is een invulling...het gaat mij erom dat iedereen tegenwoordig maar op televisie wil en kan. In sommige gevallen roept dat, zoals bij mij, reacties op. Daarover een discussie?Ja graag.Hier is niets vernieuwends aan. In 1968 introduceerde Andy Warhol al zijn "fifteen minutes of fame". Overigens deed híj dat wel met gevoel voor humor.
zondag 22 februari 2009 om 17:27
quote:Mos72 schreef op 22 februari 2009 @ 17:23:
Heerlijk struisvogel, vooral met een portsaus...
Ik hoef alleen echt niet te weten of hij vanaf zijn ruggegraat tot aan zijn schedel is doorgehakt met een mes....
Maar je weet het dus wel
Ik vind het maar luxeproblemen. Ik bedoel, onze grootouders hebben nog geslacht enzo. Net als tig keer douchen per dag, vind ik ook absurd. Alsof onze ouders stonken als de neten. We zijn gewoon wannabe-pacifistische watjes. En zoals ik altijd placht te zeggen: Daar win je de oorlog niet mee!
Heerlijk struisvogel, vooral met een portsaus...
Ik hoef alleen echt niet te weten of hij vanaf zijn ruggegraat tot aan zijn schedel is doorgehakt met een mes....
Maar je weet het dus wel
Ik vind het maar luxeproblemen. Ik bedoel, onze grootouders hebben nog geslacht enzo. Net als tig keer douchen per dag, vind ik ook absurd. Alsof onze ouders stonken als de neten. We zijn gewoon wannabe-pacifistische watjes. En zoals ik altijd placht te zeggen: Daar win je de oorlog niet mee!
