Entertainment
alle pijlers
Ervaring met boek A Game of Thrones
woensdag 9 oktober 2013 om 11:44
Dag lezers!
Al een tijdje heb ik het boek A Game of Thrones in huis. Geweldig genoten van het eerste hoofdstuk waarin een paar lieden achter de muur gaan in dat koude bos, maar daarna vind ik het een beetje kabbelen en eigenlijk ook te politiek-ingewikkeld worden. Verder vind ik het een beetje storend dat ieder hoofdstuk vanuit een ander personage wordt geschreven (zit je er net lekker in, moet je je weer in een andere verhaallijn gaan verdiepen).
Toch vind ik de sfeer wel heel mooi, dat koude, winterse, noordelijke... Die vage, onheilspellende dreiging...
Zijn er mensen die het boek hebben gelezen en die weten of het nog iets minder ingewikkeld wordt en meer richting avontuur? Ik ben nu bij p. 112, hoofdstuk Tyrion.
Verder, mijn grote favoriet blijft toch Lord of the Rings. Heeft iemand een tip voor een boek dat daar nog een beetje bij in de schaduw kan staan? Mooie landschapsomschrijvingen, driedimensionale personages... Liefst geen uitgebreide romantische verhaallijnen en vrouwen met exotische namen. Realistische fantasy, bestaat dat?
Ben benieuwd!
Groetjes!
Al een tijdje heb ik het boek A Game of Thrones in huis. Geweldig genoten van het eerste hoofdstuk waarin een paar lieden achter de muur gaan in dat koude bos, maar daarna vind ik het een beetje kabbelen en eigenlijk ook te politiek-ingewikkeld worden. Verder vind ik het een beetje storend dat ieder hoofdstuk vanuit een ander personage wordt geschreven (zit je er net lekker in, moet je je weer in een andere verhaallijn gaan verdiepen).
Toch vind ik de sfeer wel heel mooi, dat koude, winterse, noordelijke... Die vage, onheilspellende dreiging...
Zijn er mensen die het boek hebben gelezen en die weten of het nog iets minder ingewikkeld wordt en meer richting avontuur? Ik ben nu bij p. 112, hoofdstuk Tyrion.
Verder, mijn grote favoriet blijft toch Lord of the Rings. Heeft iemand een tip voor een boek dat daar nog een beetje bij in de schaduw kan staan? Mooie landschapsomschrijvingen, driedimensionale personages... Liefst geen uitgebreide romantische verhaallijnen en vrouwen met exotische namen. Realistische fantasy, bestaat dat?
Ben benieuwd!
Groetjes!
woensdag 9 oktober 2013 om 12:00
quote:VesperLynd schreef op 09 oktober 2013 @ 11:44:
Dag lezers!
Al een tijdje heb ik het boek A Game of Thrones in huis. Geweldig genoten van het eerste hoofdstuk waarin een paar lieden achter de muur gaan in dat koude bos, maar daarna vind ik het een beetje kabbelen en eigenlijk ook te politiek-ingewikkeld worden. Verder vind ik het een beetje storend dat ieder hoofdstuk vanuit een ander personage wordt geschreven (zit je er net lekker in, moet je je weer in een andere verhaallijn gaan verdiepen).
Toch vind ik de sfeer wel heel mooi, dat koude, winterse, noordelijke... Die vage, onheilspellende dreiging...
Zijn er mensen die het boek hebben gelezen en die weten of het nog iets minder ingewikkeld wordt en meer richting avontuur? Ik ben nu bij p. 112, hoofdstuk Tyrion.
Verder, mijn grote favoriet blijft toch Lord of the Rings. Heeft iemand een tip voor een boek dat daar nog een beetje bij in de schaduw kan staan? Mooie landschapsomschrijvingen, driedimensionale personages... Liefst geen uitgebreide romantische verhaallijnen en vrouwen met exotische namen. Realistische fantasy, bestaat dat?
Ben benieuwd!
Groetjes!
Wat ik erg mooi vind is het boek, de nevelen van avalon, van Marion Bradley zimmer.
In deze roman wordt de legende van koning Arthur voor het eerst beschreven vanuit het standpunt van de vrouwen die hierin een zo grote rol vervullen.
De wereld van de heldhaftige koning Arthur en zijn ridders van de Ronde Tafel; van Avalon, het mysterieuze eiland voor de kust, alleen zichtbaar voor hen die uitverkoren zijn en de wereld van Camelot met al haar hartstocht en avonturen. De wereld die door de eeuwen heen door generaties telkens weer werd vastgelegd in verhalen, gedichten en toneelstukken, wordt voor de eerste keer onthuld zoals zij beleefd zou zijn door haar heldinnen:
Igraine, gehuwd met Uther Pendragon en voorbestemd om moeder van Arthur te worden;
Viviane, de majestueuze Vrouwe van het meer en Hogepriesteres van Avalon die op mysterieuze wijze ingrijpt in het leven van Igraine, haar zuster, maar die niet in staat is het langzame, maar onafwendbare verval van Avalon tegen te gaan;
Gwenhwyfar, gehoorzaam in het huwelijk getreden met Arthur maar in haar hart toebehorend aan Lancelot en daardoor niet in staat Arthur een zoon te schenken. Haar onbuigzame vroomheid brengt Arthur, en met hem geheel Britannia, onder de machtige heerschappij van de christelijke priesters ondanks Arthurs heilige eed om het oude geloof van Avalon te beschermen en te handhaven;
Morgaine, Gwenhwyfars beschermengel: vurig en intens in haar liefde en toewijding. Zij is priesteres van Avalon en begiftigd met het Gezicht. Morgaine wordt gekweld door haar onbeantwoorde liefde voor Lancelot en haar falen als moeder, zuster en echtgenoot. Het is Morgaines tragische lot om de neergang van haar broer Arthur te bewerkstelligen...
Het zijn de vrouwen, hun levens en gevoelens die de Arthurlegende nieuw leven inblazen waardoor men een bekend verhaal met nieuwe ogen leert aanschouwen.
Marion Bradley geeft ons in Nevelen van Avalon, dat internationaal veel opzien baarde en reeds vele vertalingen mocht beleven, een superieure hervertelling van een legende.
Dag lezers!
Al een tijdje heb ik het boek A Game of Thrones in huis. Geweldig genoten van het eerste hoofdstuk waarin een paar lieden achter de muur gaan in dat koude bos, maar daarna vind ik het een beetje kabbelen en eigenlijk ook te politiek-ingewikkeld worden. Verder vind ik het een beetje storend dat ieder hoofdstuk vanuit een ander personage wordt geschreven (zit je er net lekker in, moet je je weer in een andere verhaallijn gaan verdiepen).
Toch vind ik de sfeer wel heel mooi, dat koude, winterse, noordelijke... Die vage, onheilspellende dreiging...
Zijn er mensen die het boek hebben gelezen en die weten of het nog iets minder ingewikkeld wordt en meer richting avontuur? Ik ben nu bij p. 112, hoofdstuk Tyrion.
Verder, mijn grote favoriet blijft toch Lord of the Rings. Heeft iemand een tip voor een boek dat daar nog een beetje bij in de schaduw kan staan? Mooie landschapsomschrijvingen, driedimensionale personages... Liefst geen uitgebreide romantische verhaallijnen en vrouwen met exotische namen. Realistische fantasy, bestaat dat?
Ben benieuwd!
Groetjes!
Wat ik erg mooi vind is het boek, de nevelen van avalon, van Marion Bradley zimmer.
In deze roman wordt de legende van koning Arthur voor het eerst beschreven vanuit het standpunt van de vrouwen die hierin een zo grote rol vervullen.
De wereld van de heldhaftige koning Arthur en zijn ridders van de Ronde Tafel; van Avalon, het mysterieuze eiland voor de kust, alleen zichtbaar voor hen die uitverkoren zijn en de wereld van Camelot met al haar hartstocht en avonturen. De wereld die door de eeuwen heen door generaties telkens weer werd vastgelegd in verhalen, gedichten en toneelstukken, wordt voor de eerste keer onthuld zoals zij beleefd zou zijn door haar heldinnen:
Igraine, gehuwd met Uther Pendragon en voorbestemd om moeder van Arthur te worden;
Viviane, de majestueuze Vrouwe van het meer en Hogepriesteres van Avalon die op mysterieuze wijze ingrijpt in het leven van Igraine, haar zuster, maar die niet in staat is het langzame, maar onafwendbare verval van Avalon tegen te gaan;
Gwenhwyfar, gehoorzaam in het huwelijk getreden met Arthur maar in haar hart toebehorend aan Lancelot en daardoor niet in staat Arthur een zoon te schenken. Haar onbuigzame vroomheid brengt Arthur, en met hem geheel Britannia, onder de machtige heerschappij van de christelijke priesters ondanks Arthurs heilige eed om het oude geloof van Avalon te beschermen en te handhaven;
Morgaine, Gwenhwyfars beschermengel: vurig en intens in haar liefde en toewijding. Zij is priesteres van Avalon en begiftigd met het Gezicht. Morgaine wordt gekweld door haar onbeantwoorde liefde voor Lancelot en haar falen als moeder, zuster en echtgenoot. Het is Morgaines tragische lot om de neergang van haar broer Arthur te bewerkstelligen...
Het zijn de vrouwen, hun levens en gevoelens die de Arthurlegende nieuw leven inblazen waardoor men een bekend verhaal met nieuwe ogen leert aanschouwen.
Marion Bradley geeft ons in Nevelen van Avalon, dat internationaal veel opzien baarde en reeds vele vertalingen mocht beleven, een superieure hervertelling van een legende.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
.
woensdag 9 oktober 2013 om 12:23
quote:Koettie schreef op 09 oktober 2013 @ 12:16:
Het zijn ingewikkelde boeken ja maar vond ze werkelijk prachtig. Alle delen in een ruk uitgelezen. Steeds vanuit een ander perspectief vind ik juist leuk, je voelt alles bij elkaar komen!
Was bij LotR toch ook?Ingewikkeld??? Het niveau is niet hoger dan de gemiddelde soapserie, enige 'ingewikkelde' is dat er een hoop informatie en karakters beschreven worden.
Het zijn ingewikkelde boeken ja maar vond ze werkelijk prachtig. Alle delen in een ruk uitgelezen. Steeds vanuit een ander perspectief vind ik juist leuk, je voelt alles bij elkaar komen!
Was bij LotR toch ook?Ingewikkeld??? Het niveau is niet hoger dan de gemiddelde soapserie, enige 'ingewikkelde' is dat er een hoop informatie en karakters beschreven worden.
woensdag 9 oktober 2013 om 12:48
Hmm, bij LOTR is het volgende hoofdstuk een vervolg op het vorige, maar bij GoT wordt in het volgende hoofdstuk terug gegrepen op een verhaallijn van 4 hoofdstukken terug... Daardoor is het zo versplinterd. Ik ga nog even doorzetten en me verheugen op het moment dat het bij elkaar komt. Heb begrepen dat de volgende delen prettiger zijn dan het eerste.
woensdag 9 oktober 2013 om 13:03
Ik heb alle boeken van a song of ice and fire (GoT is alleen de titel van het eerste boek) meerdere keren gelezen. Persoonlijk vond ik ze echt geweldig. Elk hoofdstuk vanaf een ander perspectief en vaak ook nog met een cliffhanger is in het begin misschien storend maar in mijn ogen wordt het later echt een sterk punt van de boeken. Wat ook erg leuk is, is dat in elk hoofdstuk wel een hint voorkomt over wat er later gaat gebeuren (soms drie boeken verder)... Wat natuurlijk tot hevige (internet) speculatie leidt (bijv. Wie is de moeder of zelfs vader van Jon Snow?)
Alle hoofdstukken zijn enorm verbonden, ookal lijkt dat op het eerste oog niet zo.
Ik zou zeggen.. Lees nog even door. Ik kon de boeken halverwege het eerste boek niet meer neerleggen.
Alle hoofdstukken zijn enorm verbonden, ookal lijkt dat op het eerste oog niet zo.
Ik zou zeggen.. Lees nog even door. Ik kon de boeken halverwege het eerste boek niet meer neerleggen.
woensdag 9 oktober 2013 om 13:04
Aanraders. Hmm, je houdt volgens mij van hele andere dingen dan ik maar kijk eens naar Scott Lynch- The Lies of Locke Lamora (Gentleman Bastards series) en Patrick Rothfuss- The Name of the Wind en Wiseman's Fear (Kingkiller Chronicles).
Normaal zou ik Steven Erikson de hemel inprijzen maar bij hem vergeleken is A Song of Ice and Fire een kinderserie
Normaal zou ik Steven Erikson de hemel inprijzen maar bij hem vergeleken is A Song of Ice and Fire een kinderserie
woensdag 9 oktober 2013 om 13:28
Ohh,
ik kom ook niet door Game of Thrones heen, ik heb hem in het nederlands liggen en vraag me altijd af of zoiets aan de vertaling ligt. LOTR (in het nederlands) kwam ik ook niet doorheen.
Ik heb van Robin Hobb 1 boek gelezen en ik vond het erg mooi geschreven.
Ik kan ook zeker Nevelen van Avalon/Mists of Avalon) aanraden.
Alfea raadde Patrick Rothfuss- The Name of the Wind en Wiseman's Fear (Kingkiller Chronicles) aan, ik vind het hele goede boeken, alleen tja Realistisch? dat is bij veel fantasy toch wel lastig. Of bedoel je de geloofwaardigheid van de personages?
Wat ik mij afvraag: Kan ik Wheel of Time en Game of Thrones met elkaar vergelijken?
Ik vind wheel of time echt superboeken (alleen een hekel aan hoe bepaalde vrouwelijke personages in elkaar steken) maar daar komen ook echt veel verschillende personages in voor die ook allemaal aan woord komen zeg maar.
ik kom ook niet door Game of Thrones heen, ik heb hem in het nederlands liggen en vraag me altijd af of zoiets aan de vertaling ligt. LOTR (in het nederlands) kwam ik ook niet doorheen.
Ik heb van Robin Hobb 1 boek gelezen en ik vond het erg mooi geschreven.
Ik kan ook zeker Nevelen van Avalon/Mists of Avalon) aanraden.
Alfea raadde Patrick Rothfuss- The Name of the Wind en Wiseman's Fear (Kingkiller Chronicles) aan, ik vind het hele goede boeken, alleen tja Realistisch? dat is bij veel fantasy toch wel lastig. Of bedoel je de geloofwaardigheid van de personages?
Wat ik mij afvraag: Kan ik Wheel of Time en Game of Thrones met elkaar vergelijken?
Ik vind wheel of time echt superboeken (alleen een hekel aan hoe bepaalde vrouwelijke personages in elkaar steken) maar daar komen ook echt veel verschillende personages in voor die ook allemaal aan woord komen zeg maar.
woensdag 9 oktober 2013 om 15:08
De grote hoofd'persoon' van heel de Lied van IJs en Vuur-serie is juist de politiek. De personages zijn niet meer dan een paar ogen op een bepaalde plek. Als dat je niet ligt is het inderdaad geen serie voor je.
Als je 'realistische fantasy' wil hebben waar politiek en intriges niet echt een rol in spelen, kan ik je aanraden om bij Nederlandse schrijvers te gaan zoeken. A la 'Kleine Johannes'.
Of je neemt kinderboeken zoals de Artemis Fowl- en de Darren Shan-saga. Die kan je zelfs met twee flessen wijn in je mik begrijpen (heb ik natuuuuuuurlijk alleen van horen zeggen )
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
Als je 'realistische fantasy' wil hebben waar politiek en intriges niet echt een rol in spelen, kan ik je aanraden om bij Nederlandse schrijvers te gaan zoeken. A la 'Kleine Johannes'.
Of je neemt kinderboeken zoals de Artemis Fowl- en de Darren Shan-saga. Die kan je zelfs met twee flessen wijn in je mik begrijpen (heb ik natuuuuuuurlijk alleen van horen zeggen )
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
"Wat heeft de wetenschap ooit voor ons gedaan?!" typte zij op haar blog.
woensdag 9 oktober 2013 om 16:46
quote:Koettie schreef op 09 oktober 2013 @ 12:16:
Het zijn ingewikkelde boeken ja maar vond ze werkelijk prachtig. Alle delen in een ruk uitgelezen. Steeds vanuit een ander perspectief vind ik juist leuk, je voelt alles bij elkaar komen!
Was bij LotR toch ook?
LotR heb ik de eerste keer in een weekend uitgelezen (de hele trilogie). Daarna nog een paar keer, zo gaaf!
Ik heb het eerste deel van GoT, maar ben er nog niet aan toe gekomen. Maar als ik het zo lees dan denk ik dat ik het wel ga waarderen.
Het zijn ingewikkelde boeken ja maar vond ze werkelijk prachtig. Alle delen in een ruk uitgelezen. Steeds vanuit een ander perspectief vind ik juist leuk, je voelt alles bij elkaar komen!
Was bij LotR toch ook?
LotR heb ik de eerste keer in een weekend uitgelezen (de hele trilogie). Daarna nog een paar keer, zo gaaf!
Ik heb het eerste deel van GoT, maar ben er nog niet aan toe gekomen. Maar als ik het zo lees dan denk ik dat ik het wel ga waarderen.
woensdag 9 oktober 2013 om 22:06
quote:Mydwryl schreef op 09 oktober 2013 @ 15:08:
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
En een flinke focus op het lievelingskostje van Creb. Dat komt ook wel erg vaak voorbij.
En verder worden deze boeken per deel slechter. Het laatste deel is echt het slechtste boek dat ik ooit gelezen heb.
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
En een flinke focus op het lievelingskostje van Creb. Dat komt ook wel erg vaak voorbij.
En verder worden deze boeken per deel slechter. Het laatste deel is echt het slechtste boek dat ik ooit gelezen heb.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 9 oktober 2013 om 23:10
Ik vind het wel echt een fijn boek, in een ruk doorgelezen! Ben ondertussen bij deel 3 en wacht op deel 4 (vriend moet hem eerst ff lezen, maar hij leest l-a-n-g-z-a-a-m...). In het begin moest ik wel even wennen aan de verschillende verhaallijnen, maar het interesante is juist dat je een verhaal uit verschillende perspectieven ziet en daardoor eigenlijk ook ziet dat er niet echt goed of fout is. En ook dat geen enkel personage perfect is.
Ik moet wel zeggen dat ik deel 3 tot nu toe het minste boek vind, echt zo'n sleutelboek tussen meerdere gebeurtenissen in. Ik ben trouwens wel rete-nieuwsgierig met hoe het afloopt, wie de troon wint en wat er achter de muur precies gebeurt, maar ik mag het dit keer niet gaan opzoeken op internet en wacht gewoon rustig tot ik het boek kan lezen.
Ook vind de boeken een stuk beter in het Engels. Heb deel 2 in het Nederlands gelezen, maar dat pakt de sfeer niet helemaal en ook de vertaalde namen lezen raar.
Laatst stond ik met het eerst deel van 'Wheel of time' (?) in mijn handen, maar twijfelde nogal omdat de druk niet zo mooi was (letter te dicht op elkaar), maar dat is wel de moeite waard om te lezen?
Ik moet wel zeggen dat ik deel 3 tot nu toe het minste boek vind, echt zo'n sleutelboek tussen meerdere gebeurtenissen in. Ik ben trouwens wel rete-nieuwsgierig met hoe het afloopt, wie de troon wint en wat er achter de muur precies gebeurt, maar ik mag het dit keer niet gaan opzoeken op internet en wacht gewoon rustig tot ik het boek kan lezen.
Ook vind de boeken een stuk beter in het Engels. Heb deel 2 in het Nederlands gelezen, maar dat pakt de sfeer niet helemaal en ook de vertaalde namen lezen raar.
Laatst stond ik met het eerst deel van 'Wheel of time' (?) in mijn handen, maar twijfelde nogal omdat de druk niet zo mooi was (letter te dicht op elkaar), maar dat is wel de moeite waard om te lezen?
donderdag 10 oktober 2013 om 09:29
quote:Mydwryl schreef op 09 oktober 2013 @ 15:08:
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
Seks, bedoel je.
Met tonkje eens, die boeken werden steeds slechter! Ik ben na het vierde boek gestopt, ik kon er niet meer tegen.
Als je vooral geniet van de landschapbeschrijvingen dan kan je - als je ze nog niet gehad hebt - De Aardkinderen-serie van Jean M. Auel lezen. Daarin is nauwelijks plek voor verhaal doordat er zoveel gefocust wordt op het landschap.
Seks, bedoel je.
Met tonkje eens, die boeken werden steeds slechter! Ik ben na het vierde boek gestopt, ik kon er niet meer tegen.
donderdag 10 oktober 2013 om 12:28
quote:Sorcha_ schreef op 09 oktober 2013 @ 13:53:
Nevelen van Avalon vond ik fantastisch.
Die serie van Patrick Rothfuss is echt verschrikkelijk, ik vind de hoofdpersoon compleet onsympathiek en cliche.Grappig, ik heb het precies omgekeerd. Kingkiller Chronicle vind ik leuk, meeslepend, humoristisch, Avalon vind ik gezemel (wel weer leuk verfilmd).
Nevelen van Avalon vond ik fantastisch.
Die serie van Patrick Rothfuss is echt verschrikkelijk, ik vind de hoofdpersoon compleet onsympathiek en cliche.Grappig, ik heb het precies omgekeerd. Kingkiller Chronicle vind ik leuk, meeslepend, humoristisch, Avalon vind ik gezemel (wel weer leuk verfilmd).
What a nuanced anxiety
donderdag 10 oktober 2013 om 22:00
quote:tyche schreef op 10 oktober 2013 @ 12:28:
[...]
Grappig, ik heb het precies omgekeerd. Kingkiller Chronicle vind ik leuk, meeslepend, humoristisch, Avalon vind ik gezemel (wel weer leuk verfilmd).
Avalon was voor mij een boek dat ik een keer wil lezen, het is best taaie kost en deprimerend bij stukken.
Wat ik zo irritant vond aan the Kingkiller Chronicle was dat Kvothe echt alles kon, overal de beste in was. Oh, en dat er weinig in gebeurde.
[...]
Grappig, ik heb het precies omgekeerd. Kingkiller Chronicle vind ik leuk, meeslepend, humoristisch, Avalon vind ik gezemel (wel weer leuk verfilmd).
Avalon was voor mij een boek dat ik een keer wil lezen, het is best taaie kost en deprimerend bij stukken.
Wat ik zo irritant vond aan the Kingkiller Chronicle was dat Kvothe echt alles kon, overal de beste in was. Oh, en dat er weinig in gebeurde.
