Entertainment
alle pijlers
Huilfilms, snik
dinsdag 9 maart 2010 om 13:06
Bedankt allemaal,
super, ik ga ze gelijk op mijn to see lijstje zetten.
Brokeback Mountain staat al een tijdje op mijn lijstje. Die film is vlakbij waar ik woon opgenomen.
Misschien herkent iemand deze film, ik zoek al jaren naar de titel:
begint met een klein jongetje die in zijn bed plast, zijn moeder hangt dan de lakens buiten zodat iedereen in de straat kan zien dat hij in zijn bed heeft geplast. Hij rent 's ochtends naar huis om de lakens weg te halen omdat hij zich schaamt. Hij wordt later een hele goede atleet. Volgens mij eindigt het met dat hij overlijdt aan een hersentumor.
Kan ook zijn dat ik 2 films met elkaar heb "gemixt", het is al meer dan 20 jaar geleden dat ik hem heb gezien.
super, ik ga ze gelijk op mijn to see lijstje zetten.
Brokeback Mountain staat al een tijdje op mijn lijstje. Die film is vlakbij waar ik woon opgenomen.
Misschien herkent iemand deze film, ik zoek al jaren naar de titel:
begint met een klein jongetje die in zijn bed plast, zijn moeder hangt dan de lakens buiten zodat iedereen in de straat kan zien dat hij in zijn bed heeft geplast. Hij rent 's ochtends naar huis om de lakens weg te halen omdat hij zich schaamt. Hij wordt later een hele goede atleet. Volgens mij eindigt het met dat hij overlijdt aan een hersentumor.
Kan ook zijn dat ik 2 films met elkaar heb "gemixt", het is al meer dan 20 jaar geleden dat ik hem heb gezien.
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
dinsdag 9 maart 2010 om 13:21
Dat bedplasverhaal herken ik wel.
Die man wordt hardloper.
Mijn vader huilde altijd tranen met tuiten bij een of andere kerstfilm (zwartwit) over een weeshuis met jongetjes.
Een van die jongetjes heette PeeWee.
Kan me daar nog een bokswedstrijd in slow-motion van herinneren tussen twee stoere jongetjes.
Aaah...ik weet het weer: Boystown.
Echte klassieker en gegarandeerd janken.
Die man wordt hardloper.
Mijn vader huilde altijd tranen met tuiten bij een of andere kerstfilm (zwartwit) over een weeshuis met jongetjes.
Een van die jongetjes heette PeeWee.
Kan me daar nog een bokswedstrijd in slow-motion van herinneren tussen twee stoere jongetjes.
Aaah...ik weet het weer: Boystown.
Echte klassieker en gegarandeerd janken.
dinsdag 9 maart 2010 om 13:26
dinsdag 9 maart 2010 om 13:27
dinsdag 9 maart 2010 om 13:30
quote:annekeg schreef op 09 maart 2010 @ 13:26:
Lassie, ja dat is er ook zo'n eentje. Films met beesten vind ik sowieso altijd erg leuk om te zien.
Altijd aan het einde van een Lassie-film, dan heeft dat arme beest 300 kilometer gelopen in barre omstandigheden, en dan ziet hij zijn baasje, waar hij het allemaal voor deed, en dan wil hij rennen , maar zijn voorpoot doet zo'n zeer door een ernstig ongeluk wat hij heeft gehad tijdens zijn reis. Maar dan ziet zijn baasje hem ook (meestal een zielig kind) roept LASSIE!!! en dan komt hij toch al kreupel aanrennen om zijn baasje in de armen te vliegen
dan kun je mij opdweilen hoor.
Lassie, ja dat is er ook zo'n eentje. Films met beesten vind ik sowieso altijd erg leuk om te zien.
Altijd aan het einde van een Lassie-film, dan heeft dat arme beest 300 kilometer gelopen in barre omstandigheden, en dan ziet hij zijn baasje, waar hij het allemaal voor deed, en dan wil hij rennen , maar zijn voorpoot doet zo'n zeer door een ernstig ongeluk wat hij heeft gehad tijdens zijn reis. Maar dan ziet zijn baasje hem ook (meestal een zielig kind) roept LASSIE!!! en dan komt hij toch al kreupel aanrennen om zijn baasje in de armen te vliegen
dan kun je mij opdweilen hoor.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 9 maart 2010 om 13:31
dinsdag 9 maart 2010 om 13:34
Moeten het huilfilms zijn waarbij je na afloop denkt, goh dat was zielig maar ik hou er toch een goed gevoel aan over. Of echt dat je denkt 'wat is de wereld toch een rotplek, het leven is zo oneerlijk'?
Om Sophie's choice moest ik erg huilen en die wil ik absoluut niet meer zien sinds ik kinderen heb. De film over de Magdalene Sisters liet me met gebalde vuisten achter, woedend op de Ierse kerk en het onrecht wat die meisjes/vrouwen was aangedaan. Ik moest trouwens ook een paar traantjes wegpinken om Der Untergang, over de laatste dagen van Hitler. Niet om de dood van Hitler uiteraard maar om de banaliteit van het kwaad, en de achteloze zelfzuchtigheid van de carrièrejagers om Hitler heen.
Of toch meer feelgood à la Kramer versus Kramer of the Color Purple?
Om Sophie's choice moest ik erg huilen en die wil ik absoluut niet meer zien sinds ik kinderen heb. De film over de Magdalene Sisters liet me met gebalde vuisten achter, woedend op de Ierse kerk en het onrecht wat die meisjes/vrouwen was aangedaan. Ik moest trouwens ook een paar traantjes wegpinken om Der Untergang, over de laatste dagen van Hitler. Niet om de dood van Hitler uiteraard maar om de banaliteit van het kwaad, en de achteloze zelfzuchtigheid van de carrièrejagers om Hitler heen.
Of toch meer feelgood à la Kramer versus Kramer of the Color Purple?
mahna mahna tuduuuudududu
