Entertainment
alle pijlers
Ik vertrek, op Nederland 1
donderdag 8 januari 2009 om 21:57
Kijken jullie ook?
Ik hou mijn hart vast....
Twee kinderen van 19 en 21 (in mijn oude ogen erg jong) die op Kreta een restaurant gaan beginnen met geleend geld.
Geen opleiding in die richting. Gewoon kopen die hut en gaan.
Ze kunnen niet koken, hebben geen werkervaring in de horeca.
Het is te spannend om te blijven kijken, ik heb het aanstaan en luister naar de uitzending.
Ik hou mijn hart vast....
Twee kinderen van 19 en 21 (in mijn oude ogen erg jong) die op Kreta een restaurant gaan beginnen met geleend geld.
Geen opleiding in die richting. Gewoon kopen die hut en gaan.
Ze kunnen niet koken, hebben geen werkervaring in de horeca.
Het is te spannend om te blijven kijken, ik heb het aanstaan en luister naar de uitzending.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:26
quote:eleonora schreef op 09 januari 2009 @ 22:09:
[...]
Een heldin....wauw, zo heb ik mezelf nou nog nooit bekeken. Ik vind mijn eigen vileinigheid over mijn jeugd geinig, het is dé manier om het luchtig te houden. Praten over wat er niet leuk was, en dan bedoel ik écht niet leuk, kan ik pas heel kort nog maar. Sinds een paar jaar pas. Dat is niet erg heroïsch. Daarvoor had ik niet de ballen om het te vertellen, ik deed gewoon net alsof het niet gebeurd was.Gelukkig kan ik me niet indenken hoe dit voor je geweest moet zijn, maar het lijkt mij niet meer dan logisch dat je dergelijke gebeurtenissen wil verdringen. Het heeft met veel meer dan alleen lef te maken om ervoor uit te kunnen komen dat je dit is overkomen. Goh, blijk je zomaar ineens menselijke trekjes te hebben. Maar echt, ik ben geraakt door wat je op dit topic hebt geschreven en ik ga hier zeker vaak aan terugdenken. Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
[...]
Een heldin....wauw, zo heb ik mezelf nou nog nooit bekeken. Ik vind mijn eigen vileinigheid over mijn jeugd geinig, het is dé manier om het luchtig te houden. Praten over wat er niet leuk was, en dan bedoel ik écht niet leuk, kan ik pas heel kort nog maar. Sinds een paar jaar pas. Dat is niet erg heroïsch. Daarvoor had ik niet de ballen om het te vertellen, ik deed gewoon net alsof het niet gebeurd was.Gelukkig kan ik me niet indenken hoe dit voor je geweest moet zijn, maar het lijkt mij niet meer dan logisch dat je dergelijke gebeurtenissen wil verdringen. Het heeft met veel meer dan alleen lef te maken om ervoor uit te kunnen komen dat je dit is overkomen. Goh, blijk je zomaar ineens menselijke trekjes te hebben. Maar echt, ik ben geraakt door wat je op dit topic hebt geschreven en ik ga hier zeker vaak aan terugdenken. Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:27
vrijdag 9 januari 2009 om 22:28
quote:Ellen_Deling schreef op 09 januari 2009 @ 22:19:
pfff als ik zo de verhalen lees......eleonora, ik heb wel met je te doen op sommige punten.....
Dank je
quote:wat ben ik toch "gewoon" opgevoed, niet gelovig, wel oranje eethoek, bruine bank en retro bloemetjesbehang (van die grote bloemen dan), oja, erg vaak meegesleurd naar het museum vroeger, was goed voor de algemene ontwikkeling. Achteraf gezien toch leuk geweest allemaal. en niet te vergeten, ik had een goudvis ook oranje, kleurde zo leuk bij de brabantia spullen in de keuken, ken je ze nog met die bruine bloemen erop Heerlijk, ik ben weer helemaal terug in die tijd als ik jouw beschrijving lees. Mijn tantes hadden het ook zo, zoals jij beschrijft. Van der Meer Meubelen en Sanders Meubelstad, dat was het toen helemaal
pfff als ik zo de verhalen lees......eleonora, ik heb wel met je te doen op sommige punten.....
Dank je
quote:wat ben ik toch "gewoon" opgevoed, niet gelovig, wel oranje eethoek, bruine bank en retro bloemetjesbehang (van die grote bloemen dan), oja, erg vaak meegesleurd naar het museum vroeger, was goed voor de algemene ontwikkeling. Achteraf gezien toch leuk geweest allemaal. en niet te vergeten, ik had een goudvis ook oranje, kleurde zo leuk bij de brabantia spullen in de keuken, ken je ze nog met die bruine bloemen erop Heerlijk, ik ben weer helemaal terug in die tijd als ik jouw beschrijving lees. Mijn tantes hadden het ook zo, zoals jij beschrijft. Van der Meer Meubelen en Sanders Meubelstad, dat was het toen helemaal
vrijdag 9 januari 2009 om 22:29
quote:Ann Liv schreef op 09 januari 2009 @ 22:26:
[...]
Gelukkig kan ik me niet indenken hoe dit voor je geweest moet zijn, maar het lijkt mij niet meer dan logisch dat je dergelijke gebeurtenissen wil verdringen. Het heeft met veel meer dan alleen lef te maken om ervoor uit te kunnen komen dat je dit is overkomen. Goh, blijk je zomaar ineens menselijke trekjes te hebben. Maar echt, ik ben geraakt door wat je op dit topic hebt geschreven en ik ga hier zeker vaak aan terugdenken. Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
André en Henka moesten eens weten!
Lieve post... dank je wel
[...]
Gelukkig kan ik me niet indenken hoe dit voor je geweest moet zijn, maar het lijkt mij niet meer dan logisch dat je dergelijke gebeurtenissen wil verdringen. Het heeft met veel meer dan alleen lef te maken om ervoor uit te kunnen komen dat je dit is overkomen. Goh, blijk je zomaar ineens menselijke trekjes te hebben. Maar echt, ik ben geraakt door wat je op dit topic hebt geschreven en ik ga hier zeker vaak aan terugdenken. Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
André en Henka moesten eens weten!
Lieve post... dank je wel
vrijdag 9 januari 2009 om 22:31
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:18:
Nu ik zelf moeder ben, snap ik mijn eigen moeder ook beter hoor, hebben jullie dat ook?Ik ben zelf (nog) geen moeder, maar ik merk wel dat ik door de jaren heen meer begrip kan opbrengen. Ik hoop vooral dat ik mijn kind (mocht ik er een krijgen) een gevoel van structuur, veiligheid en geborgenheid mee kan geven. Wie niet, zou je zeggen maar het is iets wat ik gemist heb en het meeste vrees zeg maar, dat ik dat niet zou kunnen bieden. Maar hoe het écht voelt om moeder te zijn, nee, dat weet ik niet.
Nu ik zelf moeder ben, snap ik mijn eigen moeder ook beter hoor, hebben jullie dat ook?Ik ben zelf (nog) geen moeder, maar ik merk wel dat ik door de jaren heen meer begrip kan opbrengen. Ik hoop vooral dat ik mijn kind (mocht ik er een krijgen) een gevoel van structuur, veiligheid en geborgenheid mee kan geven. Wie niet, zou je zeggen maar het is iets wat ik gemist heb en het meeste vrees zeg maar, dat ik dat niet zou kunnen bieden. Maar hoe het écht voelt om moeder te zijn, nee, dat weet ik niet.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:32
quote:Ann Liv schreef op 09 januari 2009 @ 22:26:
[...]
Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
Sinds gisteren kan ik quoten, valt het op?
Maar dat vind ik ook zo bijzonder, ik dacht net nog: even kijken of er nog een leuke tv-tip staat hier.
En dan deel je zomaar bijzondere en ook gewone stukken uit je leven (geldt voor ons allemaal)
Ik hou daar wel van
[...]
Mooi dat je dit aan ons kwijt wilde naar aanleiding van twee pubers die samen Kreta denken te gaan veroveren.
Sinds gisteren kan ik quoten, valt het op?
Maar dat vind ik ook zo bijzonder, ik dacht net nog: even kijken of er nog een leuke tv-tip staat hier.
En dan deel je zomaar bijzondere en ook gewone stukken uit je leven (geldt voor ons allemaal)
Ik hou daar wel van
vrijdag 9 januari 2009 om 22:34
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:17:
En Ann Liv, mijn moeder kookte net zo, en nu nog steeds eet ze hetzelfde als 20 jaar geleden!
Mijn moeder leert wel hoor en doet haar best, maar heeft gewoon weinig talent. Zo heeft ze nu van haar tànnis-vrinden het geweldige tapasrecept wrap-met-boursin-gerookte-ham-rucola en wrap-met-monchou-sla-gerookte-zalm gerold, in stukjes gesneden en dan met een prikkertje erdoor. Is al op een aantal feestjes de revue gepasseerd.
Maar stiekem heb ik natuurlijk elke dag in de super hetzelfde probleem. En dat heb ik haar gelukkig wel schoorvoetend durven opbiechten.
En Ann Liv, mijn moeder kookte net zo, en nu nog steeds eet ze hetzelfde als 20 jaar geleden!
Mijn moeder leert wel hoor en doet haar best, maar heeft gewoon weinig talent. Zo heeft ze nu van haar tànnis-vrinden het geweldige tapasrecept wrap-met-boursin-gerookte-ham-rucola en wrap-met-monchou-sla-gerookte-zalm gerold, in stukjes gesneden en dan met een prikkertje erdoor. Is al op een aantal feestjes de revue gepasseerd.
Maar stiekem heb ik natuurlijk elke dag in de super hetzelfde probleem. En dat heb ik haar gelukkig wel schoorvoetend durven opbiechten.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:36
vrijdag 9 januari 2009 om 22:36
vrijdag 9 januari 2009 om 22:40
Hahaha Ann Liv, dat probeert mijn moeder niet eens!
Wij krijgen standaard stukjes annanas (Ennennes) uit blik, met van die coctailvorkjes.
En een stukje camembert, met echte Melba toastjes.
En weet je?
Nu maak ik me er niet meer druk om.
In het begin, als er ook vriendinnen van mij waren, dan schaamde ik me echt rot hoor.
Dit jaar was haar bijdrage aan het kerstdiner dan ook ijs
Maar nu heb ik het wel geaccepteerd denk ik, en waardeer ik mijn vader ook wel meer weer, want die braadt dan de kippenpoten, en gooit de Pommes Parisiennes in de frituurpan
Wij krijgen standaard stukjes annanas (Ennennes) uit blik, met van die coctailvorkjes.
En een stukje camembert, met echte Melba toastjes.
En weet je?
Nu maak ik me er niet meer druk om.
In het begin, als er ook vriendinnen van mij waren, dan schaamde ik me echt rot hoor.
Dit jaar was haar bijdrage aan het kerstdiner dan ook ijs
Maar nu heb ik het wel geaccepteerd denk ik, en waardeer ik mijn vader ook wel meer weer, want die braadt dan de kippenpoten, en gooit de Pommes Parisiennes in de frituurpan
vrijdag 9 januari 2009 om 22:43
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:36:
[...]
Soundpost, dat verwoord je hartstikke mooi!
En dat is dan precies wat jíj dus belangrijke zaken vind in het leven.
Dank je, ja, dat is inderdaad wat voor mij heel belangrijk is. De meeste rest is uiteindelijk bijzaak.
Ik heb Uri ook op de achtergrond, krijg vooral de spannende muziek mee. Of word ik nu ook mentaal gehersenspoeld zonder het te weten
[...]
Soundpost, dat verwoord je hartstikke mooi!
En dat is dan precies wat jíj dus belangrijke zaken vind in het leven.
Dank je, ja, dat is inderdaad wat voor mij heel belangrijk is. De meeste rest is uiteindelijk bijzaak.
Ik heb Uri ook op de achtergrond, krijg vooral de spannende muziek mee. Of word ik nu ook mentaal gehersenspoeld zonder het te weten
vrijdag 9 januari 2009 om 22:44
hihi hier ook nog bij m;n ouders de standaard blokjes kaas, de plakjes worst, grill en gekookte en dan wat (op z'n kreta's) krekkertjes met bakjes salade erbij......neenee niet met de vingers geknede tonijnsalade, maar die echte waar je niks meer aan hoeft te doen, alleen maar kauwen en doorslikken
Ik heb geen middelvinger nodig, ik kan dat met mijn ogen !
vrijdag 9 januari 2009 om 22:46
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:32:
[...]
Sinds gisteren kan ik quoten, valt het op?
Handig hè? Kun je ook al plaatjes plakken? Komt soms heel goed van pas.
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:32:
Maar dat vind ik ook zo bijzonder, ik dacht net nog: even kijken of er nog een leuke tv-tip staat hier.
En dan deel je zomaar bijzondere en ook gewone stukken uit je leven (geldt voor ons allemaal)
Ik vind dat ook heel mooi, soms lekker luchtig en soms ook ineens heel persoonlijk. Zo is dat verhaal van jou en je moeder (en de enge man) ook ontzettend heftig. Maar ik kon er niet meer op aanhaken omdat de rest snel postte waar ik weer op wilde reageren. Pfft. Maar met terugwerkende kracht: (f)
[...]
Sinds gisteren kan ik quoten, valt het op?
Handig hè? Kun je ook al plaatjes plakken? Komt soms heel goed van pas.
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:32:
Maar dat vind ik ook zo bijzonder, ik dacht net nog: even kijken of er nog een leuke tv-tip staat hier.
En dan deel je zomaar bijzondere en ook gewone stukken uit je leven (geldt voor ons allemaal)
Ik vind dat ook heel mooi, soms lekker luchtig en soms ook ineens heel persoonlijk. Zo is dat verhaal van jou en je moeder (en de enge man) ook ontzettend heftig. Maar ik kon er niet meer op aanhaken omdat de rest snel postte waar ik weer op wilde reageren. Pfft. Maar met terugwerkende kracht: (f)
vrijdag 9 januari 2009 om 22:54
quote:herfstrood schreef op 09 januari 2009 @ 22:40:
Hahaha Ann Liv, dat probeert mijn moeder niet eens!
Wij krijgen standaard stukjes annanas (Ennennes) uit blik, met van die coctailvorkjes.
En een stukje camembert, met echte Melba toastjes.
En weet je?
Nu maak ik me er niet meer druk om.
In het begin, als er ook vriendinnen van mij waren, dan schaamde ik me echt rot hoor.
Dit jaar was haar bijdrage aan het kerstdiner dan ook ijs
Maar nu heb ik het wel geaccepteerd denk ik, en waardeer ik mijn vader ook wel meer weer, want die braadt dan de kippenpoten, en gooit de Pommes Parisiennes in de frituurpan Dit riekt naar mijn schoonmoeder. Zij heeft vaste ritmes wat betreft eten doordeweeks, maar vooral op feestjes (en tijdens kerstdiner enzo) waar ze niet van af wijkt. Gebak-nootjes/japanse mix-schaal: blokjes kaas met mosterd/augurken in boterhamworst gerold-schaal: toastjes met kipkerrie/brie/gerookte zalm-kleine bordjes met huzarensalade op een blaadje sla met mayo en een cherrytomaatje-schaal: borrelhapjes uit de frituur. Ik mag geen geintjes. Als dan onverhoopt de augurken op zouden zijn zou ze volledig van de leg zijn. Natuurlijk zorgt ze ervoor dat dit neverdenooitnie gebeurt, maar het idee alleen al In het begin vond ik het benauwend, maar nu (na een jaar of 7) vind ik het wel lekker knus en kneuterig.
Hahaha Ann Liv, dat probeert mijn moeder niet eens!
Wij krijgen standaard stukjes annanas (Ennennes) uit blik, met van die coctailvorkjes.
En een stukje camembert, met echte Melba toastjes.
En weet je?
Nu maak ik me er niet meer druk om.
In het begin, als er ook vriendinnen van mij waren, dan schaamde ik me echt rot hoor.
Dit jaar was haar bijdrage aan het kerstdiner dan ook ijs
Maar nu heb ik het wel geaccepteerd denk ik, en waardeer ik mijn vader ook wel meer weer, want die braadt dan de kippenpoten, en gooit de Pommes Parisiennes in de frituurpan Dit riekt naar mijn schoonmoeder. Zij heeft vaste ritmes wat betreft eten doordeweeks, maar vooral op feestjes (en tijdens kerstdiner enzo) waar ze niet van af wijkt. Gebak-nootjes/japanse mix-schaal: blokjes kaas met mosterd/augurken in boterhamworst gerold-schaal: toastjes met kipkerrie/brie/gerookte zalm-kleine bordjes met huzarensalade op een blaadje sla met mayo en een cherrytomaatje-schaal: borrelhapjes uit de frituur. Ik mag geen geintjes. Als dan onverhoopt de augurken op zouden zijn zou ze volledig van de leg zijn. Natuurlijk zorgt ze ervoor dat dit neverdenooitnie gebeurt, maar het idee alleen al In het begin vond ik het benauwend, maar nu (na een jaar of 7) vind ik het wel lekker knus en kneuterig.
vrijdag 9 januari 2009 om 23:00
Ann Liv, gelukkig ben ik met 3 meiden thuis, dus mijn moeder is in ieder geval niet jouw schoonmoeder.
Met het verschil trouwens, dat mijn moeder niet in de stress schiet, als er een ingredient zou missen.
Ze is dan heel makkelijk hoor, dat is er dan gewoon niet.
Dan heeft jouw schoonmoeder waarschijnlijk ook vaste schaaltjes waar die heerlijkheden dan in liggen toch?
Duralex, toevallig?
O en Ann Liv, bedankt voor het bloemetje, lief!
Leo, ik heb dat IRL ook weleens.
Dan heb je hele gesprekken met mensen die je niet kent, maar dan klikt het of zo, en dan vertel ik soms dingen die ik niet eens aan mijn eigen vriendinnen verteld heb.
Met het verschil trouwens, dat mijn moeder niet in de stress schiet, als er een ingredient zou missen.
Ze is dan heel makkelijk hoor, dat is er dan gewoon niet.
Dan heeft jouw schoonmoeder waarschijnlijk ook vaste schaaltjes waar die heerlijkheden dan in liggen toch?
Duralex, toevallig?
O en Ann Liv, bedankt voor het bloemetje, lief!
Leo, ik heb dat IRL ook weleens.
Dan heb je hele gesprekken met mensen die je niet kent, maar dan klikt het of zo, en dan vertel ik soms dingen die ik niet eens aan mijn eigen vriendinnen verteld heb.
