Entertainment
alle pijlers
Levenslang met dwang
maandag 28 april 2014 om 22:19
maandag 28 april 2014 om 22:21
quote:Biebeliee schreef op 28 april 2014 @ 22:18:
Ik heb stiekem een handenwas tik.
En als kind niet op de randjes van de tegels lopen want dan gebeurde er wat ergs.
Soms slalom ik met de fiets nog wel eens om een witte streep op de weg heen.
Maar dat hoor ik wel van meer mensen eigenlijk. volgens mij heeft iedereen wel een of ander "tik" , alleen belemmert het je niet in je dagelijks leven wat bij deze mensen wel het geval is
Ik heb stiekem een handenwas tik.
En als kind niet op de randjes van de tegels lopen want dan gebeurde er wat ergs.
Soms slalom ik met de fiets nog wel eens om een witte streep op de weg heen.
Maar dat hoor ik wel van meer mensen eigenlijk. volgens mij heeft iedereen wel een of ander "tik" , alleen belemmert het je niet in je dagelijks leven wat bij deze mensen wel het geval is
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 28 april 2014 om 22:22
Ik merk wel dat ik vaak dingen tel. Trapreden, bomen langs de weg, strepen op een shirtje. Niet dwangmatig, maar ongemerkt en soms uit verveling. En dan baal ik als iemand tegen me begint te praten want dan ben ik de tel kwijt. Maar 2 seconden later boeit dat me niet meer.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 28 april 2014 om 22:25
quote:rosanna08 schreef op 28 april 2014 @ 22:21:
[...]
volgens mij heeft iedereen wel een of ander "tik" , alleen belemmert het je niet in je dagelijks leven wat bij deze mensen wel het geval is Dit, een kemmerk van ocd is volgens mij dat het je dagelijkse leven verstoord. Wat die jongen net ook al zei, iedereem heefft wel eens de meiging om voor een trein te springen alleen kunnen wij dat heel snel uit ons hoofd zetten. Bij deze mensen beinvloed het alles in hun leven.
[...]
volgens mij heeft iedereen wel een of ander "tik" , alleen belemmert het je niet in je dagelijks leven wat bij deze mensen wel het geval is Dit, een kemmerk van ocd is volgens mij dat het je dagelijkse leven verstoord. Wat die jongen net ook al zei, iedereem heefft wel eens de meiging om voor een trein te springen alleen kunnen wij dat heel snel uit ons hoofd zetten. Bij deze mensen beinvloed het alles in hun leven.
maandag 28 april 2014 om 22:26
Ik vind het ook een beetje confronterend, nou, meer een beetje herkenbaar eigenlijk.
Ik had als kind al last van dwanggedachtes. Dan 'dacht' ik steeds allerlei vloeken, en hoe meer ik er probeerde niet aan te denken, hoe meer ik vloekte in mijn hoofd. Hetzelfde met leed, ik kan niet tegen mishandeling/foltering, dat soort dingen. Maar hoe meer ik als ik ging slapen probeerde om niet aan die horror te denken, hoe erger ik er aan dacht en dus nachtmerries kreeg.
Ook, ik was toen een jaar of 16, heb ik een jaar lang gehad dat ik altijd per se drie keer moest controleren of de buitendeur op slot was. Ik was er na een jaar zo klaar mee, dat ik me zelf heb gedwongen het niet meer te doen. En dat lukte me toen ook, wonderwel, wat een jaar lang niet lukte. Puur op wilskracht.
Verder is het getal 3 nog steeds mijn lievelingsgetal, evenals 16.
In tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit, verval ik weer in dat soort gedrag. Bijvoorbeeld: Als ik dan 's ochtends mijn bed uit moet, mag ik nog 3x16 tellen blijven liggen en als ik dan mijn aandacht verlies bij het tellen, begin ik opnieuw en dan nog een keer, want dan heb ik dat weer drie keer gedaan. Doodvermoeiend, maar ik kan ook best zeggen "onzin, nu sta je op" en dan gaat het wel goed. Als ik echt tijdstress heb bijvoorbeeld, doe ik het niet en kan ik prima zonder.
Ook tel ik altijd in elke vreemde toilet alle tegeltjes.
Verder ben ik qua poetsen heel dwangmatig geweest, maar ik heb mijzelf (met het groeien van mijn gezin) gedwongen daar niet aan toe te geven. Nog steeds zorgt een schoon, net thuis voor orde in mijn hoofd. Maar ik geef er alleen nog maar een keer in de maand, als ik ongsteld moet worden, aan toe.
Dit zijn, vergeleken met dit programma zeker, echter onschuldige 'dwangeneuroses' en ik kan ze ook nog eens bedwingen als het mij uit komt. Mijn omgeving weet dit niet eens van me, alleen mijn ouders wisten van mijn slotentik. En mijn man van mijn schoonmaakobsessie
Ik zie echter dat mijn tweede dochter ook dwangmatig dingen doet en ook gevoelig is voor het ontwikkelen van tics. Dat baart me wel zorgen. Ik vind het heel erg dat ik haar misschien erfelijk belast heb.
Ik had als kind al last van dwanggedachtes. Dan 'dacht' ik steeds allerlei vloeken, en hoe meer ik er probeerde niet aan te denken, hoe meer ik vloekte in mijn hoofd. Hetzelfde met leed, ik kan niet tegen mishandeling/foltering, dat soort dingen. Maar hoe meer ik als ik ging slapen probeerde om niet aan die horror te denken, hoe erger ik er aan dacht en dus nachtmerries kreeg.
Ook, ik was toen een jaar of 16, heb ik een jaar lang gehad dat ik altijd per se drie keer moest controleren of de buitendeur op slot was. Ik was er na een jaar zo klaar mee, dat ik me zelf heb gedwongen het niet meer te doen. En dat lukte me toen ook, wonderwel, wat een jaar lang niet lukte. Puur op wilskracht.
Verder is het getal 3 nog steeds mijn lievelingsgetal, evenals 16.
In tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit, verval ik weer in dat soort gedrag. Bijvoorbeeld: Als ik dan 's ochtends mijn bed uit moet, mag ik nog 3x16 tellen blijven liggen en als ik dan mijn aandacht verlies bij het tellen, begin ik opnieuw en dan nog een keer, want dan heb ik dat weer drie keer gedaan. Doodvermoeiend, maar ik kan ook best zeggen "onzin, nu sta je op" en dan gaat het wel goed. Als ik echt tijdstress heb bijvoorbeeld, doe ik het niet en kan ik prima zonder.
Ook tel ik altijd in elke vreemde toilet alle tegeltjes.
Verder ben ik qua poetsen heel dwangmatig geweest, maar ik heb mijzelf (met het groeien van mijn gezin) gedwongen daar niet aan toe te geven. Nog steeds zorgt een schoon, net thuis voor orde in mijn hoofd. Maar ik geef er alleen nog maar een keer in de maand, als ik ongsteld moet worden, aan toe.
Dit zijn, vergeleken met dit programma zeker, echter onschuldige 'dwangeneuroses' en ik kan ze ook nog eens bedwingen als het mij uit komt. Mijn omgeving weet dit niet eens van me, alleen mijn ouders wisten van mijn slotentik. En mijn man van mijn schoonmaakobsessie
Ik zie echter dat mijn tweede dochter ook dwangmatig dingen doet en ook gevoelig is voor het ontwikkelen van tics. Dat baart me wel zorgen. Ik vind het heel erg dat ik haar misschien erfelijk belast heb.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
maandag 28 april 2014 om 22:31
