Entertainment
alle pijlers
Levenslang met dwang
maandag 28 april 2014 om 22:32
quote:Susan schreef op 28 april 2014 @ 22:31:
Dit vind ik wel oneerlijk tegenover de andere kandidaten, zij moeten ook hun partner of ouders achterlaten.
ja dat vind ik hel eerlijk gezegd ook
Ja maar anders loopt het uit de hand...
Maar wat loopt er dan uit de hand?
Stopt zijn hart, wordt hij boos?
Dit vind ik wel oneerlijk tegenover de andere kandidaten, zij moeten ook hun partner of ouders achterlaten.
ja dat vind ik hel eerlijk gezegd ook
Ja maar anders loopt het uit de hand...
Maar wat loopt er dan uit de hand?
Stopt zijn hart, wordt hij boos?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 28 april 2014 om 22:36
quote:lamaatje schreef op 28 april 2014 @ 22:31:
[...]
Wel als het om hele serieuze problemen gaat vind ik, zoals hier met deze drama's.Dat vind ik wel heel erg zwaar op de hand, en al helemaal op de entertainment pijler. Nog even en alle entertaiment wordt een zuur gebeuren.
[...]
Wel als het om hele serieuze problemen gaat vind ik, zoals hier met deze drama's.Dat vind ik wel heel erg zwaar op de hand, en al helemaal op de entertainment pijler. Nog even en alle entertaiment wordt een zuur gebeuren.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 28 april 2014 om 22:37
@ Phoolan: smetvrees. Poetsen valt bij mij wel mee en ik heb voor het oog een normaal leven. Ik werk ook. Ik heb ook wel altijd een relatie gehad en heb wel een paar vriendinnen.
Wel ontvang ik bijna nooit mensen thuis, zal ik nooit boeken bij de bieb lenen, vind ik handen geven en dingen aanraken buiten mijn eigen huis vreselijk en voel dan echt letterlijk veel stress en mijn handen voelen dan echt 'vies'. Ik was mijn handen echt ontelbare keren per dag.
Iemand zei hier dat die mensen met smetvrees mensen wel gewoon een hand geven en dat dat vies is. Dat klopt. Dat doe ik ook, maar ik vind het vreselijk. Maar je moet in veel situaties wel, je kunt moeilijk zeggen dat je geen hand wilt geven.
Op mijn werk of thuis kan ik gelijk mijn handen wassen. Maar als ik met iemand aan het winkelen ben en we komen iemand tegen die diegene kent, dan voel ik echt paniek. Want dan word je voorgesteld aan diegene.... En dan kan ik mijn handen niet wassen. En tot ik mijn handen heb kunnen wassen voel ik letterlijk die stress en voel ik me zo vies...
Ik ga ook bijna nooit en niet graag op vakantie. Voel me echt vies in zo'n kamer, huisje of bed waar iedereen alles heeft aangeraakt.
En je schaamt je ook, zoals gezegd weet je zelf wel dat het bizar is......je wilt niet dat mensen denken dat je gek bent en niet spoort.
Bijna niemand weet het van mij. En niemand weet hoe erg het eigenlijk is bij mij.
Mijn handen zijn in de winter ook altijd kapot...door het vele wassen.
Maar ik heb het niet zo erg als deze mensen gelukkig. Dat meisje dat vier uur bezig is met aankleden, dat is écht heftig.... Die kan gewoon echt niet functioneren. En 100 procent afgekeurd word je echt bijna nooit tegenwoordig.
@ Lamaatje en madamecannibale: nee, ik heb geen hulp. Ik wil er eigenlijk wel vanaf, het niet meer hebben, maar er mee aan de slag gaan lijkt me heftig. Behandeling betekent namelijk exposure: juist de dingen moeten doen die je zo vreselijk vindt. Tegen je dwanggedachten in gaan. Dus juist wel die dingen aanraken, níet je handen mogen wassen. Dat idee vind ik heel heftig....
Antidepressiva vind ik ook moeilijk, ik wil eigenlijk die 'rotzooi' niet slikken. Ik zeg dan tegen mezelf dat ik ermee kan leven, dat ik een normaal leven heb. Maar eigenlijk heb ik er wel buitensporig veel last van, zeker ook in mijn hoofd....het lijkt me wel fijn als je je gewoon relaxed voelt, RUST in je hoofd.
@ Summerdance: nee....ik begrijp dat wel. Dat is ook de reden dat echt bijna niemand het weet bij mij en dat ik nooit aan zoiets mee zou doen. Het is logisch dat mensen het raar vinden, het ís ook raar... Je kunt je er gewoon niks bij voorstellen als je dit niet hebt. En dat snap ik.
@ Steph en alle anderen: bedankt! Thanks voor de interesse en oprechte vragen. Heel fijn en lief.
Zoals gezegd: ik vind het heel erg goed dat hier aandacht aan wordt besteed. Veel mensen hebben een dwangstoornis, maar veel mensen schamen zich en willen niet gek gevonden worden. Misschien levert het een kleine bijdrage aan het uit het 'verdomhoekje' halen van dit soort dingen.
Toch kan ik me niet voorstellen dat ik het zelf ooit tegen veel mensen vertel...
Wel ontvang ik bijna nooit mensen thuis, zal ik nooit boeken bij de bieb lenen, vind ik handen geven en dingen aanraken buiten mijn eigen huis vreselijk en voel dan echt letterlijk veel stress en mijn handen voelen dan echt 'vies'. Ik was mijn handen echt ontelbare keren per dag.
Iemand zei hier dat die mensen met smetvrees mensen wel gewoon een hand geven en dat dat vies is. Dat klopt. Dat doe ik ook, maar ik vind het vreselijk. Maar je moet in veel situaties wel, je kunt moeilijk zeggen dat je geen hand wilt geven.
Op mijn werk of thuis kan ik gelijk mijn handen wassen. Maar als ik met iemand aan het winkelen ben en we komen iemand tegen die diegene kent, dan voel ik echt paniek. Want dan word je voorgesteld aan diegene.... En dan kan ik mijn handen niet wassen. En tot ik mijn handen heb kunnen wassen voel ik letterlijk die stress en voel ik me zo vies...
Ik ga ook bijna nooit en niet graag op vakantie. Voel me echt vies in zo'n kamer, huisje of bed waar iedereen alles heeft aangeraakt.
En je schaamt je ook, zoals gezegd weet je zelf wel dat het bizar is......je wilt niet dat mensen denken dat je gek bent en niet spoort.
Bijna niemand weet het van mij. En niemand weet hoe erg het eigenlijk is bij mij.
Mijn handen zijn in de winter ook altijd kapot...door het vele wassen.
Maar ik heb het niet zo erg als deze mensen gelukkig. Dat meisje dat vier uur bezig is met aankleden, dat is écht heftig.... Die kan gewoon echt niet functioneren. En 100 procent afgekeurd word je echt bijna nooit tegenwoordig.
@ Lamaatje en madamecannibale: nee, ik heb geen hulp. Ik wil er eigenlijk wel vanaf, het niet meer hebben, maar er mee aan de slag gaan lijkt me heftig. Behandeling betekent namelijk exposure: juist de dingen moeten doen die je zo vreselijk vindt. Tegen je dwanggedachten in gaan. Dus juist wel die dingen aanraken, níet je handen mogen wassen. Dat idee vind ik heel heftig....
Antidepressiva vind ik ook moeilijk, ik wil eigenlijk die 'rotzooi' niet slikken. Ik zeg dan tegen mezelf dat ik ermee kan leven, dat ik een normaal leven heb. Maar eigenlijk heb ik er wel buitensporig veel last van, zeker ook in mijn hoofd....het lijkt me wel fijn als je je gewoon relaxed voelt, RUST in je hoofd.
@ Summerdance: nee....ik begrijp dat wel. Dat is ook de reden dat echt bijna niemand het weet bij mij en dat ik nooit aan zoiets mee zou doen. Het is logisch dat mensen het raar vinden, het ís ook raar... Je kunt je er gewoon niks bij voorstellen als je dit niet hebt. En dat snap ik.
@ Steph en alle anderen: bedankt! Thanks voor de interesse en oprechte vragen. Heel fijn en lief.
Zoals gezegd: ik vind het heel erg goed dat hier aandacht aan wordt besteed. Veel mensen hebben een dwangstoornis, maar veel mensen schamen zich en willen niet gek gevonden worden. Misschien levert het een kleine bijdrage aan het uit het 'verdomhoekje' halen van dit soort dingen.
Toch kan ik me niet voorstellen dat ik het zelf ooit tegen veel mensen vertel...
maandag 28 april 2014 om 22:37
maandag 28 april 2014 om 22:38
maandag 28 april 2014 om 22:40
quote:himalaya schreef op 28 april 2014 @ 22:37:quote:Wel als het om hele serieuze problemen gaat vind ik, zoals hier met deze drama's.
Misschien raakt het jou persoonlijk, en dan vind je misschien dat er niet over gelachen mag worden.
Ik heb nog geen belachelijk-maak reactie gezien.Dat heb ik ook niet gezegd.
Misschien raakt het jou persoonlijk, en dan vind je misschien dat er niet over gelachen mag worden.
Ik heb nog geen belachelijk-maak reactie gezien.Dat heb ik ook niet gezegd.
odi et amo
maandag 28 april 2014 om 22:41
maandag 28 april 2014 om 22:42
quote:lamaatje schreef op 28 april 2014 @ 22:38:
[...]
Sorry, dat ik het niet leuk vind om iemand met een dwangstoornis belachelijk te maken.Je overdrijft, ze worden helemaal niet belachelijk gemaakt. En als je het niet wil lezen, dan ga je toch een topic verderop kijken?
[...]
Sorry, dat ik het niet leuk vind om iemand met een dwangstoornis belachelijk te maken.Je overdrijft, ze worden helemaal niet belachelijk gemaakt. En als je het niet wil lezen, dan ga je toch een topic verderop kijken?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 28 april 2014 om 22:42
quote:Summerdance schreef op 28 april 2014 @ 22:25:
70x je handen wassen?
Dan zal hij droge handen hebben zeg
Ik heb het weleens willen tellen inderdaad...hoe vaak in mijn handen was. Ik vrees dat het ook wel op dit soort aantallen uitkomt. Min hamden zijn ook kapot en droog. Lijken wel van die oude vrouwtjes-handen.
@iedereen: heel veel mensen hebben idd wel een 'tic'. Kenmerk bij OCD is inderdaad dat het je dagelijks leven echt beïnvloedt.
70x je handen wassen?
Dan zal hij droge handen hebben zeg
Ik heb het weleens willen tellen inderdaad...hoe vaak in mijn handen was. Ik vrees dat het ook wel op dit soort aantallen uitkomt. Min hamden zijn ook kapot en droog. Lijken wel van die oude vrouwtjes-handen.
@iedereen: heel veel mensen hebben idd wel een 'tic'. Kenmerk bij OCD is inderdaad dat het je dagelijks leven echt beïnvloedt.
maandag 28 april 2014 om 22:43
maandag 28 april 2014 om 22:43
quote:lamaatje schreef op 28 april 2014 @ 22:40:
[...]
Dat heb ik ook niet gezegd.
Oh dus je maakt je vast op voorhand druk?
Ja das ook een manier natuurlijk!
Calvijn, ik denk dat iedereen het in een bepaalde mate wel heeft.
Ik heb het met de deur op slot doen
Inderdaad met dingetjes recht leggen
En ik heb meer met oneven getallen dan met even getallen
Alleen schiet ik niet in de vlekken als ik, de deur niet op slot doe, mijn bureau niet helemaal clean desk is, en als ik een hotelkamer heb met een even getal
Het lijkt me vreselijk lastig en eenzaam als je dat wel hebt
[...]
Dat heb ik ook niet gezegd.
Oh dus je maakt je vast op voorhand druk?
Ja das ook een manier natuurlijk!
Calvijn, ik denk dat iedereen het in een bepaalde mate wel heeft.
Ik heb het met de deur op slot doen
Inderdaad met dingetjes recht leggen
En ik heb meer met oneven getallen dan met even getallen
Alleen schiet ik niet in de vlekken als ik, de deur niet op slot doe, mijn bureau niet helemaal clean desk is, en als ik een hotelkamer heb met een even getal
Het lijkt me vreselijk lastig en eenzaam als je dat wel hebt
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 28 april 2014 om 22:44
quote:a_nick_is_crini schreef op 28 april 2014 @ 22:26:
Ik vind het ook een beetje confronterend, nou, meer een beetje herkenbaar eigenlijk.
Ik had als kind al last van dwanggedachtes. Dan 'dacht' ik steeds allerlei vloeken, en hoe meer ik er probeerde niet aan te denken, hoe meer ik vloekte in mijn hoofd. Hetzelfde met leed, ik kan niet tegen mishandeling/foltering, dat soort dingen. Maar hoe meer ik als ik ging slapen probeerde om niet aan die horror te denken, hoe erger ik er aan dacht en dus nachtmerries kreeg.
Ook, ik was toen een jaar of 16, heb ik een jaar lang gehad dat ik altijd per se drie keer moest controleren of de buitendeur op slot was. Ik was er na een jaar zo klaar mee, dat ik me zelf heb gedwongen het niet meer te doen. En dat lukte me toen ook, wonderwel, wat een jaar lang niet lukte. Puur op wilskracht.
Verder is het getal 3 nog steeds mijn lievelingsgetal, evenals 16.
In tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit, verval ik weer in dat soort gedrag. Bijvoorbeeld: Als ik dan 's ochtends mijn bed uit moet, mag ik nog 3x16 tellen blijven liggen en als ik dan mijn aandacht verlies bij het tellen, begin ik opnieuw en dan nog een keer, want dan heb ik dat weer drie keer gedaan. Doodvermoeiend, maar ik kan ook best zeggen "onzin, nu sta je op" en dan gaat het wel goed. Als ik echt tijdstress heb bijvoorbeeld, doe ik het niet en kan ik prima zonder.
Ook tel ik altijd in elke vreemde toilet alle tegeltjes.
Verder ben ik qua poetsen heel dwangmatig geweest, maar ik heb mijzelf (met het groeien van mijn gezin) gedwongen daar niet aan toe te geven. Nog steeds zorgt een schoon, net thuis voor orde in mijn hoofd. Maar ik geef er alleen nog maar een keer in de maand, als ik ongsteld moet worden, aan toe.
Dit zijn, vergeleken met dit programma zeker, echter onschuldige 'dwangeneuroses' en ik kan ze ook nog eens bedwingen als het mij uit komt. Mijn omgeving weet dit niet eens van me, alleen mijn ouders wisten van mijn slotentik. En mijn man van mijn schoonmaakobsessie
Ik zie echter dat mijn tweede dochter ook dwangmatig dingen doet en ook gevoelig is voor het ontwikkelen van tics. Dat baart me wel zorgen. Ik vind het heel erg dat ik haar misschien erfelijk belast heb.
Moeilijk om te zien bij je kind.
Ik had achteraf vroeger ook al rare 'dwangdingetjes'.
Ik herken wat je zegt: dat je er op momenten of in tijden van stress meer last van hebt.
Ik vind het ook een beetje confronterend, nou, meer een beetje herkenbaar eigenlijk.
Ik had als kind al last van dwanggedachtes. Dan 'dacht' ik steeds allerlei vloeken, en hoe meer ik er probeerde niet aan te denken, hoe meer ik vloekte in mijn hoofd. Hetzelfde met leed, ik kan niet tegen mishandeling/foltering, dat soort dingen. Maar hoe meer ik als ik ging slapen probeerde om niet aan die horror te denken, hoe erger ik er aan dacht en dus nachtmerries kreeg.
Ook, ik was toen een jaar of 16, heb ik een jaar lang gehad dat ik altijd per se drie keer moest controleren of de buitendeur op slot was. Ik was er na een jaar zo klaar mee, dat ik me zelf heb gedwongen het niet meer te doen. En dat lukte me toen ook, wonderwel, wat een jaar lang niet lukte. Puur op wilskracht.
Verder is het getal 3 nog steeds mijn lievelingsgetal, evenals 16.
In tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit, verval ik weer in dat soort gedrag. Bijvoorbeeld: Als ik dan 's ochtends mijn bed uit moet, mag ik nog 3x16 tellen blijven liggen en als ik dan mijn aandacht verlies bij het tellen, begin ik opnieuw en dan nog een keer, want dan heb ik dat weer drie keer gedaan. Doodvermoeiend, maar ik kan ook best zeggen "onzin, nu sta je op" en dan gaat het wel goed. Als ik echt tijdstress heb bijvoorbeeld, doe ik het niet en kan ik prima zonder.
Ook tel ik altijd in elke vreemde toilet alle tegeltjes.
Verder ben ik qua poetsen heel dwangmatig geweest, maar ik heb mijzelf (met het groeien van mijn gezin) gedwongen daar niet aan toe te geven. Nog steeds zorgt een schoon, net thuis voor orde in mijn hoofd. Maar ik geef er alleen nog maar een keer in de maand, als ik ongsteld moet worden, aan toe.
Dit zijn, vergeleken met dit programma zeker, echter onschuldige 'dwangeneuroses' en ik kan ze ook nog eens bedwingen als het mij uit komt. Mijn omgeving weet dit niet eens van me, alleen mijn ouders wisten van mijn slotentik. En mijn man van mijn schoonmaakobsessie
Ik zie echter dat mijn tweede dochter ook dwangmatig dingen doet en ook gevoelig is voor het ontwikkelen van tics. Dat baart me wel zorgen. Ik vind het heel erg dat ik haar misschien erfelijk belast heb.
Moeilijk om te zien bij je kind.
Ik had achteraf vroeger ook al rare 'dwangdingetjes'.
Ik herken wat je zegt: dat je er op momenten of in tijden van stress meer last van hebt.
maandag 28 april 2014 om 22:45
quote:Tickel schreef op 28 april 2014 @ 22:42:
[...]
Je overdrijft, ze worden helemaal niet belachelijk gemaakt. En als je het niet wil lezen, dan ga je toch een topic verderop kijken?
Ach, dat heb ik toch helemaal niet gezegd joh.
Overdrijf zelf niet. Kijk eens beter op welke opmerking ik reageerde.
[...]
Je overdrijft, ze worden helemaal niet belachelijk gemaakt. En als je het niet wil lezen, dan ga je toch een topic verderop kijken?
Ach, dat heb ik toch helemaal niet gezegd joh.
Overdrijf zelf niet. Kijk eens beter op welke opmerking ik reageerde.
odi et amo
maandag 28 april 2014 om 22:45
quote:scintillio schreef op 28 april 2014 @ 22:42:
[...]
Ik heb het weleens willen tellen inderdaad...hoe vaak in mijn handen was. Ik vrees dat het ook wel op dit soort aantallen uitkomt. Min hamden zijn ook kapot en droog. Lijken wel van die oude vrouwtjes-handen.
.
Gekke vraag misschien, maar moet je ze echt wassen?
Anders is misschien zo'n desinfecterende gel iets voor je
Dat is wat milder voor je handen
[...]
Ik heb het weleens willen tellen inderdaad...hoe vaak in mijn handen was. Ik vrees dat het ook wel op dit soort aantallen uitkomt. Min hamden zijn ook kapot en droog. Lijken wel van die oude vrouwtjes-handen.
.
Gekke vraag misschien, maar moet je ze echt wassen?
Anders is misschien zo'n desinfecterende gel iets voor je
Dat is wat milder voor je handen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
