
North Sea Jazz festival
zondag 14 december 2014 om 18:59
Blues is ook geen jazz, dus waarom blues wel en Pharrell niet snap ik dan weer niet.
Ik ga een jaar of 15 en ik vind het nog steeds heel tof. En ideaal juist, die enorme Nile, zit iedereen lekker daar en kan ik fijn dingen kijken in de kleinere zalen Ik vind Rotterdam wel een vooruitgang, het is nog steeds druk, maar zo gigantisch vast staan in een doorgangetje komt daar niet zoveel meer voor als in Den Haag.
Ik ga een jaar of 15 en ik vind het nog steeds heel tof. En ideaal juist, die enorme Nile, zit iedereen lekker daar en kan ik fijn dingen kijken in de kleinere zalen Ik vind Rotterdam wel een vooruitgang, het is nog steeds druk, maar zo gigantisch vast staan in een doorgangetje komt daar niet zoveel meer voor als in Den Haag.
woensdag 17 december 2014 om 10:31
Klopt natuurlijk, van de blues. Maar dat de grote popartiesten iets van de laatste jaren is, is volgens mij niet helemaal waar. Ik heb er even een willekeurig oud programma bijgepakt, van 1998.
Phil Collins & Oletha Adams
Rahsaan Patterson
Earth, wind & fire
The Roots
Santana
Toch ook wel grote popnamen, toch? OK, niet helemaal vergelijkbaar met Pharell of Lady Gaga (hoewel, veel groter dan Phil Collins wordt het toch ook niet) maar nieuw is het niet. En dan nog, ik denk dan altijd maar, als ze zo achterlijk veel willen programmeren (waar ik heel blij van word) dan zullen ze ook vreselijk veel kaartjes moeten verkopen. En er zijn niet genoeg jazzliefhebbers in Nederland om die kaarten aan te kunnen verkopen. Dan vind ik het redelijk smart thinking dat je een paar grote publiekstrekkers programmeert waardoor je de rest van je festival kunt betalen.
Waarschijnlijk zit het breekpunt van echt jazzfestival naar wat breder festival in 1994, toen Mojo de zaak over nam. Ik zal voor de lol even een nog wat ouder programma opzoeken.
1990: Geen pop te bekennen inderdaad (wel Miles!) maar ook wel echt minder bandjes. Wel evenveel zalen maar veel dubbel (2 sets van dezelfde artiest achter elkaar in de kleine zalen, die dan ook nog ns op 2 verschillende dagen spelen)
In 1995 duiken Jamiroquai en Incognito in de programmering op, dat lijkt me zo'n beetje het begin van de pop op NSJ. Wel superleuk zeg, die oude programma's doorspitten
Afgelopen zomer was ik er niet, voor het eerst. Achter het net gevist met de kaartjes Ga ze dit jaar maar wat vroeger kopen, vond het toch wel heel erg om het te moeten missen.
Phil Collins & Oletha Adams
Rahsaan Patterson
Earth, wind & fire
The Roots
Santana
Toch ook wel grote popnamen, toch? OK, niet helemaal vergelijkbaar met Pharell of Lady Gaga (hoewel, veel groter dan Phil Collins wordt het toch ook niet) maar nieuw is het niet. En dan nog, ik denk dan altijd maar, als ze zo achterlijk veel willen programmeren (waar ik heel blij van word) dan zullen ze ook vreselijk veel kaartjes moeten verkopen. En er zijn niet genoeg jazzliefhebbers in Nederland om die kaarten aan te kunnen verkopen. Dan vind ik het redelijk smart thinking dat je een paar grote publiekstrekkers programmeert waardoor je de rest van je festival kunt betalen.
Waarschijnlijk zit het breekpunt van echt jazzfestival naar wat breder festival in 1994, toen Mojo de zaak over nam. Ik zal voor de lol even een nog wat ouder programma opzoeken.
1990: Geen pop te bekennen inderdaad (wel Miles!) maar ook wel echt minder bandjes. Wel evenveel zalen maar veel dubbel (2 sets van dezelfde artiest achter elkaar in de kleine zalen, die dan ook nog ns op 2 verschillende dagen spelen)
In 1995 duiken Jamiroquai en Incognito in de programmering op, dat lijkt me zo'n beetje het begin van de pop op NSJ. Wel superleuk zeg, die oude programma's doorspitten
Afgelopen zomer was ik er niet, voor het eerst. Achter het net gevist met de kaartjes Ga ze dit jaar maar wat vroeger kopen, vond het toch wel heel erg om het te moeten missen.
woensdag 17 december 2014 om 16:51
Ik ga sinds een aantal jaren naar het North Sea Jazz festival. Als jazzliefhebber kom ik buiten NSJ om veel beter aan mijn trekken. Maar wat betreft soul/r&b/disco artiesten boekt NSJ best leuke acts (genoten van Nile Rodgers en de Daptones Super Soul Revue dit jaar), en de sfeer op het festival vind ik altijd prima.