
Op het juiste moment.. wie herkent dit?
zaterdag 27 september 2014 om 15:28
Ik heb een favoriete nummer, die ik echt mooi vindt om naar te luisteren. Ik dacht doe ik even mijn PC aan om die nummer te kunnen beluisteren. Ik had mijn radio aan, en net de pc opgestart komt opeens dat nummer voorbij op de radio.. Toevalliger kan niet, en ik weer blij-:)
Iemand ook zoiets soortgelijks mee gemaakt? Bijvoorbeeld met muziek, tv programma's of andere dingen?
Iemand ook zoiets soortgelijks mee gemaakt? Bijvoorbeeld met muziek, tv programma's of andere dingen?



zaterdag 27 september 2014 om 15:39
Nou, ik had gisteren zoiets, met een persoon. Ik was even op mijn werk en sprak met collega's die aan de Dam tot Dam hadden meegedaan. Het ging over de tijd van de collega met wie ik stond te praten, en ik zei dat collega M van een andere vestiging die tijd had voor de halve marathon. Vijf minuten later hoor ik ineens 'Hé Betje!'. Was daar mijn collega M, die ik al zeker vier jaar niet meer had gezien. Dát is toevallig
zaterdag 27 september 2014 om 16:05
Mijn leven loopt over van de toevalligheden. Kom in Amsterdam toevallig een kennis tegen, terwijl wij daar beiden niet wonen. Zegt hij: ik moest nog aan je denken, want ik ga dan en dan bij dat kleine restaurantje eten waar wij ooit geweest zijn. Nou dan zie ik je dan weer, want ik heb precies dezelfde datum gereserveerd.
Tijdens een afscheidsreceptie van een collega wordt een ieder gevraagd om een wens op te schrijven en in een doos te doen. Denk dat er stuk of 100 mensen waren. Einde van de avond wordt de doos weggezet bij de kado's. Iemand die ik verder niet ken komt naar me toe met een wensbriefje dat op de grond was gevallen en de vraag waar aan wie ze dit nu zal geven. Ik kijk ernaar en zie mijn eigen handschrift.
Ik hou van dit soort momentjes. Hou van het idee dat je ook weer niet zoveel in te brengen hebt.
Tijdens een afscheidsreceptie van een collega wordt een ieder gevraagd om een wens op te schrijven en in een doos te doen. Denk dat er stuk of 100 mensen waren. Einde van de avond wordt de doos weggezet bij de kado's. Iemand die ik verder niet ken komt naar me toe met een wensbriefje dat op de grond was gevallen en de vraag waar aan wie ze dit nu zal geven. Ik kijk ernaar en zie mijn eigen handschrift.
Ik hou van dit soort momentjes. Hou van het idee dat je ook weer niet zoveel in te brengen hebt.

manamana...tutuutududu


zaterdag 27 september 2014 om 17:15
Dat heet synchroniciteit. http://whatissynchronicitythemovie.com/
zaterdag 27 september 2014 om 17:38
Ik heb ook vaak dat soort dingen, ik vind dat heel leuk. Ik was laatst weer eens in een stad waar ik nooit kom, maar waar een vriend van mij woont. Ik ging daar met mijn man eten en toen we in het restaurant aanschoven, zei ik: ach, ik had ****** moeten vragen, nu we toch hier zijn, maar goed, nu is het te laat. Wij bestellen een borrel en een hapje en vijf minuten later schuift aan het tafeltje achter mij een man aan, druk in gesprek met zijn vrouw. Ik dacht nog even: hm, bekende stem. Mijn man en ik zijn ook in gesprek en wij als beide stellen letten helemaal niet op elkaar. Op het moment dat mijn man opstaat om naar het toilet te gaan, en ik mij draai om aan te wijzen waar het toilet is, kijken de man achter mij en ik elkaar aan. Blijkt het die vriend te zijn! Mijn man en zijn vriendin kennen elkaar niet, dus die hadden ons niet kunnen waarschuwen
