Entertainment
alle pijlers
Vier handen op een buik (seizoen 2)
maandag 7 juli 2014 om 20:42
dinsdag 7 oktober 2014 om 21:53
Oei, dat meisje is niet slim en een en al ontkenning, maar Ellemieke maakte zich er ook wel gemakkelijk van af zeg. Ellemieke schrijft columns over smoothies, dus gooit ze er bij dit meisje ook maar wat smoothies tegen aan. Alsof dat alles is wat een "gezondere levensstijl" behelst bij dit meisje.... Over het roken doet ze eerst zogenaamd heel streng, maar een paar weken later is het geen probleem meer en heeft ze het er maar niet meer over. Ze regelt geen stoppen met roken cursus via de huisarts, geen hypnotherapie, helemaal niks. Over hele praktische zaken als school, werk/inkomen, opvang, woning, sparen heeft Ellemieke het al niet eens.
Terwijl dit meisje volgens mij best een goed, stevig netwerk om zich heen had en zelf ook wel een beetje goede wil had, onder dat masker van giebelen en nonchalance. Ellemieke had er zoveel meer uit kunnen halen. Renate Verbaan bijvoorbeeld bleef niet hangen in verwijten en veroordelen, maar maakte gewoon een heel concreet plan voor werk, school en woning en zette moeder en diens kerel aan het werk. Daarbij gebruikte ze wel haar bekendheid en de rollende camera om wat deuren te open (om een sollicitatiegesprek te regelen en een spaarrekening met een klein startbedrag), maar voor de rest moesten ze het zelf doen. Naar mijn mening is dat precies de meerwaarde die een BN-er kan bieden in een programma als dit. (Want professionele tienermoederbegeleiding is er voldoende. Bij deze meiden beproef ik echter een beetje dat ze geen zin meer hebben in hulpverlening en ze door de aandacht van de camera het gebrek aan echte, professionele hulp maar voor lief nemen.)
Helaas lijkt het er bij dit programma op dat iedere BN-er zelf maar wat geinigs mag gaan bedenken, er zit helemaal geen lijn in. Wat er in sommige gevallen toe leidt dat de BN moeders de rol van psycholoog gaan aannemen, terwijl ze daartoe helemaal niet opgeleid zijn en het soms om heel beschadigde meisjes (en ouders van) gaat. En in andere gevallen dat de BN moeder zich de situatie veel te veel persoonlijk aantrekt en niet meer los kan laten (Fajah) of juist het programma als niks meer dan een pr middel beschouwt. Er zijn maar enkele BN moeders die het wel lukt de juiste balans tussen betrokkenheid en afstand te vinden (en dat is ook niet zo vreemd, want de meeste mensen hebben daar voor een opleiding gedaan en werkervaring opgebouwd) en concrete stappen te zetten met deze meiden. En zelfs dan vraag ik me af of ze werkelijk echt iets kunnen bereiken bij zulke beschadigde meisjes, zonder professionele opleiding en zonder nazorg. Kortom: ik vind dat dit programma op een heel kwalijke manier omgaat met zeer beschadigde en kwetsbare meisjes en hun babies.
Terwijl dit meisje volgens mij best een goed, stevig netwerk om zich heen had en zelf ook wel een beetje goede wil had, onder dat masker van giebelen en nonchalance. Ellemieke had er zoveel meer uit kunnen halen. Renate Verbaan bijvoorbeeld bleef niet hangen in verwijten en veroordelen, maar maakte gewoon een heel concreet plan voor werk, school en woning en zette moeder en diens kerel aan het werk. Daarbij gebruikte ze wel haar bekendheid en de rollende camera om wat deuren te open (om een sollicitatiegesprek te regelen en een spaarrekening met een klein startbedrag), maar voor de rest moesten ze het zelf doen. Naar mijn mening is dat precies de meerwaarde die een BN-er kan bieden in een programma als dit. (Want professionele tienermoederbegeleiding is er voldoende. Bij deze meiden beproef ik echter een beetje dat ze geen zin meer hebben in hulpverlening en ze door de aandacht van de camera het gebrek aan echte, professionele hulp maar voor lief nemen.)
Helaas lijkt het er bij dit programma op dat iedere BN-er zelf maar wat geinigs mag gaan bedenken, er zit helemaal geen lijn in. Wat er in sommige gevallen toe leidt dat de BN moeders de rol van psycholoog gaan aannemen, terwijl ze daartoe helemaal niet opgeleid zijn en het soms om heel beschadigde meisjes (en ouders van) gaat. En in andere gevallen dat de BN moeder zich de situatie veel te veel persoonlijk aantrekt en niet meer los kan laten (Fajah) of juist het programma als niks meer dan een pr middel beschouwt. Er zijn maar enkele BN moeders die het wel lukt de juiste balans tussen betrokkenheid en afstand te vinden (en dat is ook niet zo vreemd, want de meeste mensen hebben daar voor een opleiding gedaan en werkervaring opgebouwd) en concrete stappen te zetten met deze meiden. En zelfs dan vraag ik me af of ze werkelijk echt iets kunnen bereiken bij zulke beschadigde meisjes, zonder professionele opleiding en zonder nazorg. Kortom: ik vind dat dit programma op een heel kwalijke manier omgaat met zeer beschadigde en kwetsbare meisjes en hun babies.
dinsdag 7 oktober 2014 om 22:40
Iduna Ik ben het wel met je eens. Ellemiek bedoelde het vast goed, maar ze bleef heel erg hangen in haar eigen wereldbeeld en haar normen en waarden, wat ze ook vrij pusherig bracht. Smoothies, leuk idee maar niet het meest belangrijke om met zo'n meisje aan te werken lijkt me. Begrijp me niet verkeerd, zo'n meisje lijkt me ook frustrerend, maar deze manier leek niet aan te slaan. En Inderdaad erg veel verschillen tussen de diepgang van de afleveringen en de hulp die de meiden concreet krijgen van de bnner.
