Eten
alle pijlers
Een kroket is gezonder dan kaas
dinsdag 2 juni 2009 om 11:01
En een appel bevat amper vitamines. Wel of niet ontbijten is niet van belang en 2 liter water per dag drinken volkomen zinloos.
Wie heeft het boek 'wat is nu gezond' van Martijn Katan, hoogleraar Voedingsleer aan de VU in Amsterdam, gelezen?
Ontnuchterend hè? Doe je zo je best om elke dag twee stukken fruit te eten, denk je met pindakaas een weliswaar vette maar gezonde hap te eten, blijkt allemaal onzin te zijn.
Iedereen met een beetje interesse in het hoe van gezond eten, maar ook het waaròm van gezond eten moet dit boek lezen!
Een goed artikel met een samenvatting:
http://www.vetvrij.com/een-kroket-is-ge ... -kaas.html
Wie heeft het boek 'wat is nu gezond' van Martijn Katan, hoogleraar Voedingsleer aan de VU in Amsterdam, gelezen?
Ontnuchterend hè? Doe je zo je best om elke dag twee stukken fruit te eten, denk je met pindakaas een weliswaar vette maar gezonde hap te eten, blijkt allemaal onzin te zijn.
Iedereen met een beetje interesse in het hoe van gezond eten, maar ook het waaròm van gezond eten moet dit boek lezen!
Een goed artikel met een samenvatting:
http://www.vetvrij.com/een-kroket-is-ge ... -kaas.html
woensdag 10 juni 2009 om 09:06
quote:girlxxx schreef op 07 juni 2009 @ 18:23:
Ach ja over tig jaar komt er weer een andere hoogleraar die zegt, kaas is gezonder dan kroket als ik alles zomaar aan moet nemen, heb ik geen leven meer.
Ja, daarom zegt deze hoogleraar dus ook dat dit de feiten TOT NU TOE zijn....
En tja, je kunt gewoon onderzoeken wat er nu precies in kaas en in een kroket zit, dat is over honderd jaar niet anders (tenzij de samenstelling verandert uiteraard). En daar kun je gewoon zelf je conclusies uit trekken.
Ach ja over tig jaar komt er weer een andere hoogleraar die zegt, kaas is gezonder dan kroket als ik alles zomaar aan moet nemen, heb ik geen leven meer.
Ja, daarom zegt deze hoogleraar dus ook dat dit de feiten TOT NU TOE zijn....
En tja, je kunt gewoon onderzoeken wat er nu precies in kaas en in een kroket zit, dat is over honderd jaar niet anders (tenzij de samenstelling verandert uiteraard). En daar kun je gewoon zelf je conclusies uit trekken.
woensdag 10 juni 2009 om 18:49
woensdag 10 juni 2009 om 21:44
quote:elninjoo schreef op 07 juni 2009 @ 08:14:
[...]
Ik kan soepeler naar de wc als ik de vorige dag vette junkfood heb gegeten dan wanneer ik een bord vol met vezelrijke groente en fruit op heb.
Het belang van vezels is niet zozeer dat ze je stoelgang verbeteren (hoewel dat ook meegenomen is) maar vooral dat ze je bloedsuikerspiegel stabiliseren en daardoor diabetes helpen voorkomen.
In appel mét schil zitten veel goede vezels (je hebt overigens 2 soorten nodig, en die in appelschillen zijn zeldzamer dan de andere soort). Omdat ik appels met de schil opeet, koop ik altijd biologische appels.
[...]
Ik kan soepeler naar de wc als ik de vorige dag vette junkfood heb gegeten dan wanneer ik een bord vol met vezelrijke groente en fruit op heb.
Het belang van vezels is niet zozeer dat ze je stoelgang verbeteren (hoewel dat ook meegenomen is) maar vooral dat ze je bloedsuikerspiegel stabiliseren en daardoor diabetes helpen voorkomen.
In appel mét schil zitten veel goede vezels (je hebt overigens 2 soorten nodig, en die in appelschillen zijn zeldzamer dan de andere soort). Omdat ik appels met de schil opeet, koop ik altijd biologische appels.
woensdag 10 juni 2009 om 21:45
De appel als preventief medicijn
De appel is een belangrijke bron van voedingsstoffen en draagt bij aan een goede gezondheid. Dit onderschreven
onderzoekster Dianne Hyson en voedingsdeskundige Renate Frank tijdens het Interpoma-congres in Italië, vorig jaar.
“Vandaag de dag is er een toenemende hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat de consumptie van appels
bijdraagt aan een goede gezondheid.” Met deze woorden begon Dianne Hyson, onderzoekster bij de California
State University in de Verenigde Staten, haar lezing tijdens het Interpoma-congres. Zo hebben ten minste vijf
onderzoeken aangetoond dat de consumptie van appels de gezondheid van de longen verhoogd. Deze effecten variëren
van een verbeterde longcapaciteit tot een verlaagde kans op astma en longkanker.
Hyson refereerde aan een onderzoek in Finland, die gedurende 24 jaar werd uitgevoerd, naar het voorkomen van
longkanker onder 9.959 mannen en vrouwen. Het bleek dat met de consumptie van groenten en fruit, inclusief appels,
het aantal gevallen van kanker met 20% werd gereduceerd. Daarnaast was onder personen met de hoogste inname van
appel, de kans op longkanker 46% kleiner. De stoffen die daar vooral een rol bij spelen zijn quercetine, catechine en
anthocyaan, die allen tot de flavonoïden behoren. Van alle fruitsoorten is de appel een van de belangrijkste bronnen van
deze stoffen. Omdat een belangrijk deel van de quercetine en - alleen in roodgekleurde rassen - anthocyaan zich in de
appelschil bevindt, is het van belang dat ook de schil gegeten wordt.
Dat het eten van appels een negatief effect zou hebben op het gebit, acht Hyson niet definitief bewezen. “Er zijn
onderzoeken die dit concluderen, maar er zijn evenzoveel onderzoeken die het tegendeel hebben aangetoond.”
Meer onderzoek nodig
Niet alleen longaandoeningen, maar ook de kans op hartkwalen en beroertes zouden met het eten van appels sterk
gereduceerd kunnen worden. Een 28 jaar durend onderzoek onder 9.208 mannen, eveneens in Finland uitgevoerd,
wees uit dat proefpersonen die 54 tot 71 g appel per dag aten, een 40% kleinere kans hadden op een hartaanval dan
proefpersonen die minder of geen appels aten.
Een vervolgstudie onder vijfduizend mannen en vrouwen in de leeftijd van 30 tot 69 jaar toonde aan dat
appelconsumptie de kans op hartkwalen verkleint. De proefpersonen werden gedurende veertien jaar herhaaldelijk
geïnterviewd over hun eetpatroon. Gedurende die periode bleek er een tegenovergestelde relatie tussen de inname van
flavonoïden en een dodelijk hartinfarct te bestaan. Bij vrouwen was de kans 46% kleiner en bij mannen 22%. Opvallend is
dat het algehele sterftecijfer bij vrouwen 31% en bij mannen 24% lager was. “Appels blijken dus bescherming te
bieden tegen de drie belangrijkste dodelijke ziekten, namelijk hartkwalen, beroertes en longkanker”, gaf Hyson
aan.
Gerelateerd aan hartaandoeningen is het cholesterolgehalte in het bloed. Uit een laboratoriumonderzoek met het
bestanddeel pectine - waarvan appels een belangrijke leverancier zijn - bleek dat 10 tot 50 g zuivere pectine het
cholesterolgehalte met 5 tot 19% reduceert. Hyson maakte hierbij de kanttekening dat laboratoriumonderzoek met
afzonderlijke componenten wel inzicht geeft in hun effect op de gezondheid, maar dat het vooral om het totaal gaat.
“Het effect van de appel als geheel, dus de combinatie van de verschillende stoffen, is van belang.”
Volgens de onderzoekster zijn meer in-vivo-studies (proeven op proefpersonen) nodig om de oorzakelijke verbanden
tussen appels en gezondheid te bevestigen.
Ideale snack
Ook de Duitse voedingsdeskundige Renate Frank onderschreef het belang van de appel in de voeding. Zij
constateerde: “We hebben vandaag de dag heel veel levensmiddelen, maar één op de vier ziekten is gerelateerd
aan het voedingspatroon. Er wordt bovendien onregelmatig gegeten en weinig tijd genomen voor de bereiding van een
maaltijd.”
De appel is volgens haar een ideale snack. De vrucht is rijk aan koolhydraten voor de levering van energie, vitaminen
voor een beter immuunsysteem, mineralen voor de regulatie van het metabolisme en vezels ter bevordering van de
vertering. Daarnaast bevatten appels weinig calorieën en hebben zij een hoog vochtgehalte (85%). “De dagelijks
benodigde inname van water is 1 tot 2 liter. Door veel waterrijke stoffen te eten hoef je minder water te drinken”,
aldus Frank. Ten slotte is de appel erg praktisch. “Een appel is handzaam, direct klaar voor consumptie en kan
overal gegeten worden.”
Appel goed voor de lijn
Om lichamelijk en geestelijk productief te kunnen zijn, heeft het menselijk lichaam koolhydraten nodig. Het maakt echter
sterk uit welke koolhydraten genuttigd worden. Frank illustreerde dit met een herkenbaar voorbeeld. “De meeste
zoetigheden bevatten sacharose en glucose. Na de consumptie, bijvoorbeeld via een stukje chocolade, worden deze
suikers snel in het bloed opgenomen. De bloedsuikerspiegel stijgt daardoor snel en er wordt veel insuline geproduceerd
om deze te stabiliseren. Door de bovenmatige insulineproductie neemt de behoefte aan suiker echter toe en men grijpt al
snel naar een tweede stukje chocolade. De bloedsuikerspiegel neemt weer toe en het proces zet zich voort totdat de
FRUITTRENDS • FRUIT • RECEPTEN • TUINADVIES
http://www.fruittrends.nl Powered by Joomla! Gegenereerd: 10 June, 2009, 20:43
reep chocolade op is.”
De energiewinst bij het eten van zoetigheden is beperkt, stelde Frank. Alleen gedurende de eerste 30 minuten na
consumptie is hiervan sprake. Daarna daalt de bloedsuikerspiegel zeer snel, tot zelfs onder de normale waarde. Dit heeft
tot gevolg dat de chocolade-eter ongeveer 2 uur na de consumptie opnieuw een hongergevoel krijgt.
Bij appels als snack werkt het geheel anders, legde Frank uit. De suikers in appels bestaan voor 10 tot 20% uit glucose
en sacharose en voor 80 tot 90% uit fructose. Fructose wordt langzaam in het bloed opgenomen. Na het eten van een
appel neemt de bloedsuikerspiegel dus langzamer toe en wordt ook minder hoog. De insulineproductie is daardoor
gering, waardoor de bloedsuikerspiegel langer verhoogd blijft en er gedurende langere tijd een energietoename is. De
bloedsuikerspiegel daalt vervolgens heel langzaam en komt niet onder de normale waarde. Hierdoor blijft een tweede
hongergevoel uit. “Appels zijn dus ook erg geschikt voor de slanke lijn.”
Aan dit laatste zijn ook de vezels in de vrucht debet. Vezels worden namelijk niet omgezet in vet. Integendeel, er is
energie nodig om vezelrijke stoffen door de darm te transporteren. Daarnaast zijn vezels een voedingsbron voor nuttige
darmbacteriën en dragen zij ertoe bij dat gif- en afvalstoffen uit het lichaam worden getransporteerd. Om de zogenoemde
ontgifting van de darmen te bevorderen, deed Frank het recept van een kuurdag van de hand (kader).
Tot slot benadrukte Frank nogmaals het gezondheidsbelang van appel. “Naar mijn mening moet je niet één,
maar twee appels per dag eten. Dit houdt niet alleen de dokter op afstand, maar de appel fungeert dan als dokter.”
Darmontgiftingskuur
Appels bevatten per 100 g vruchtgewicht circa 2,4 g vezels. Deze vezels zijn een voedingsbron voor nuttige
darmbacteriën en helpen bij de ontgifting van de darmen. Om deze ontgifting te bevorderen kan - gedurende één dag -
onderstaand recept worden gehanteerd.
•
Ontbijt:appel met havervlokkenmuesli en één glas appelsap.
•
Middageten:appel-aardappelsoufflé.•
Namiddag:één appel.•
Avondeten: toast met kaas en appel (één volkoren boterham met een halve appel en een plak kaas roosteren in de
oven).•
Voor het slapen gaan:appelthee met honing.
Belang van antioxidanten
Om voedselcomponenten om te zetten in energie, heeft het lichaam zuurstof nodig. Tijdens dit proces wordt zuurstof
omgezet in water. In circa 2% van de gevallen is deze omzetting onvolledig en ontstaat een zogenaamde zuurstofvrije
radicaal. Vrije radicalen zijn zeer reactief en kunnen eiwitten, vet en DNA beschadigen. Dit zou een belangrijke rol spelen
bij het stimuleren van het verouderingsproces en het ontstaan van bijvoorbeeld kanker en hart- en vaatziekten.
Overigens kunnen vrije radicalen ook in het lichaam ontstaan door roken, luchtvervuiling, blootstelling aan zonlicht en
door de synthese van cellen van het immuunsysteem bij het aanvallen van binnendringende bacteriën.
Het lichaam heeft zelf een effectief systeem om zich tegen vrije radicalen te beschermen. Dit gebeurt via enzymen en
antioxidanten die zich van nature in het lichaam bevinden. De inname van antioxidanten via voedsel - bijvoorbeeld
vitamine C en E, carotenoïden en flavonoïden - vormen daarnaast een extra bescherming, zo blijkt uit recent onderzoek.
De appel is een belangrijke bron van voedingsstoffen en draagt bij aan een goede gezondheid. Dit onderschreven
onderzoekster Dianne Hyson en voedingsdeskundige Renate Frank tijdens het Interpoma-congres in Italië, vorig jaar.
“Vandaag de dag is er een toenemende hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat de consumptie van appels
bijdraagt aan een goede gezondheid.” Met deze woorden begon Dianne Hyson, onderzoekster bij de California
State University in de Verenigde Staten, haar lezing tijdens het Interpoma-congres. Zo hebben ten minste vijf
onderzoeken aangetoond dat de consumptie van appels de gezondheid van de longen verhoogd. Deze effecten variëren
van een verbeterde longcapaciteit tot een verlaagde kans op astma en longkanker.
Hyson refereerde aan een onderzoek in Finland, die gedurende 24 jaar werd uitgevoerd, naar het voorkomen van
longkanker onder 9.959 mannen en vrouwen. Het bleek dat met de consumptie van groenten en fruit, inclusief appels,
het aantal gevallen van kanker met 20% werd gereduceerd. Daarnaast was onder personen met de hoogste inname van
appel, de kans op longkanker 46% kleiner. De stoffen die daar vooral een rol bij spelen zijn quercetine, catechine en
anthocyaan, die allen tot de flavonoïden behoren. Van alle fruitsoorten is de appel een van de belangrijkste bronnen van
deze stoffen. Omdat een belangrijk deel van de quercetine en - alleen in roodgekleurde rassen - anthocyaan zich in de
appelschil bevindt, is het van belang dat ook de schil gegeten wordt.
Dat het eten van appels een negatief effect zou hebben op het gebit, acht Hyson niet definitief bewezen. “Er zijn
onderzoeken die dit concluderen, maar er zijn evenzoveel onderzoeken die het tegendeel hebben aangetoond.”
Meer onderzoek nodig
Niet alleen longaandoeningen, maar ook de kans op hartkwalen en beroertes zouden met het eten van appels sterk
gereduceerd kunnen worden. Een 28 jaar durend onderzoek onder 9.208 mannen, eveneens in Finland uitgevoerd,
wees uit dat proefpersonen die 54 tot 71 g appel per dag aten, een 40% kleinere kans hadden op een hartaanval dan
proefpersonen die minder of geen appels aten.
Een vervolgstudie onder vijfduizend mannen en vrouwen in de leeftijd van 30 tot 69 jaar toonde aan dat
appelconsumptie de kans op hartkwalen verkleint. De proefpersonen werden gedurende veertien jaar herhaaldelijk
geïnterviewd over hun eetpatroon. Gedurende die periode bleek er een tegenovergestelde relatie tussen de inname van
flavonoïden en een dodelijk hartinfarct te bestaan. Bij vrouwen was de kans 46% kleiner en bij mannen 22%. Opvallend is
dat het algehele sterftecijfer bij vrouwen 31% en bij mannen 24% lager was. “Appels blijken dus bescherming te
bieden tegen de drie belangrijkste dodelijke ziekten, namelijk hartkwalen, beroertes en longkanker”, gaf Hyson
aan.
Gerelateerd aan hartaandoeningen is het cholesterolgehalte in het bloed. Uit een laboratoriumonderzoek met het
bestanddeel pectine - waarvan appels een belangrijke leverancier zijn - bleek dat 10 tot 50 g zuivere pectine het
cholesterolgehalte met 5 tot 19% reduceert. Hyson maakte hierbij de kanttekening dat laboratoriumonderzoek met
afzonderlijke componenten wel inzicht geeft in hun effect op de gezondheid, maar dat het vooral om het totaal gaat.
“Het effect van de appel als geheel, dus de combinatie van de verschillende stoffen, is van belang.”
Volgens de onderzoekster zijn meer in-vivo-studies (proeven op proefpersonen) nodig om de oorzakelijke verbanden
tussen appels en gezondheid te bevestigen.
Ideale snack
Ook de Duitse voedingsdeskundige Renate Frank onderschreef het belang van de appel in de voeding. Zij
constateerde: “We hebben vandaag de dag heel veel levensmiddelen, maar één op de vier ziekten is gerelateerd
aan het voedingspatroon. Er wordt bovendien onregelmatig gegeten en weinig tijd genomen voor de bereiding van een
maaltijd.”
De appel is volgens haar een ideale snack. De vrucht is rijk aan koolhydraten voor de levering van energie, vitaminen
voor een beter immuunsysteem, mineralen voor de regulatie van het metabolisme en vezels ter bevordering van de
vertering. Daarnaast bevatten appels weinig calorieën en hebben zij een hoog vochtgehalte (85%). “De dagelijks
benodigde inname van water is 1 tot 2 liter. Door veel waterrijke stoffen te eten hoef je minder water te drinken”,
aldus Frank. Ten slotte is de appel erg praktisch. “Een appel is handzaam, direct klaar voor consumptie en kan
overal gegeten worden.”
Appel goed voor de lijn
Om lichamelijk en geestelijk productief te kunnen zijn, heeft het menselijk lichaam koolhydraten nodig. Het maakt echter
sterk uit welke koolhydraten genuttigd worden. Frank illustreerde dit met een herkenbaar voorbeeld. “De meeste
zoetigheden bevatten sacharose en glucose. Na de consumptie, bijvoorbeeld via een stukje chocolade, worden deze
suikers snel in het bloed opgenomen. De bloedsuikerspiegel stijgt daardoor snel en er wordt veel insuline geproduceerd
om deze te stabiliseren. Door de bovenmatige insulineproductie neemt de behoefte aan suiker echter toe en men grijpt al
snel naar een tweede stukje chocolade. De bloedsuikerspiegel neemt weer toe en het proces zet zich voort totdat de
FRUITTRENDS • FRUIT • RECEPTEN • TUINADVIES
http://www.fruittrends.nl Powered by Joomla! Gegenereerd: 10 June, 2009, 20:43
reep chocolade op is.”
De energiewinst bij het eten van zoetigheden is beperkt, stelde Frank. Alleen gedurende de eerste 30 minuten na
consumptie is hiervan sprake. Daarna daalt de bloedsuikerspiegel zeer snel, tot zelfs onder de normale waarde. Dit heeft
tot gevolg dat de chocolade-eter ongeveer 2 uur na de consumptie opnieuw een hongergevoel krijgt.
Bij appels als snack werkt het geheel anders, legde Frank uit. De suikers in appels bestaan voor 10 tot 20% uit glucose
en sacharose en voor 80 tot 90% uit fructose. Fructose wordt langzaam in het bloed opgenomen. Na het eten van een
appel neemt de bloedsuikerspiegel dus langzamer toe en wordt ook minder hoog. De insulineproductie is daardoor
gering, waardoor de bloedsuikerspiegel langer verhoogd blijft en er gedurende langere tijd een energietoename is. De
bloedsuikerspiegel daalt vervolgens heel langzaam en komt niet onder de normale waarde. Hierdoor blijft een tweede
hongergevoel uit. “Appels zijn dus ook erg geschikt voor de slanke lijn.”
Aan dit laatste zijn ook de vezels in de vrucht debet. Vezels worden namelijk niet omgezet in vet. Integendeel, er is
energie nodig om vezelrijke stoffen door de darm te transporteren. Daarnaast zijn vezels een voedingsbron voor nuttige
darmbacteriën en dragen zij ertoe bij dat gif- en afvalstoffen uit het lichaam worden getransporteerd. Om de zogenoemde
ontgifting van de darmen te bevorderen, deed Frank het recept van een kuurdag van de hand (kader).
Tot slot benadrukte Frank nogmaals het gezondheidsbelang van appel. “Naar mijn mening moet je niet één,
maar twee appels per dag eten. Dit houdt niet alleen de dokter op afstand, maar de appel fungeert dan als dokter.”
Darmontgiftingskuur
Appels bevatten per 100 g vruchtgewicht circa 2,4 g vezels. Deze vezels zijn een voedingsbron voor nuttige
darmbacteriën en helpen bij de ontgifting van de darmen. Om deze ontgifting te bevorderen kan - gedurende één dag -
onderstaand recept worden gehanteerd.
•
Ontbijt:appel met havervlokkenmuesli en één glas appelsap.
•
Middageten:appel-aardappelsoufflé.•
Namiddag:één appel.•
Avondeten: toast met kaas en appel (één volkoren boterham met een halve appel en een plak kaas roosteren in de
oven).•
Voor het slapen gaan:appelthee met honing.
Belang van antioxidanten
Om voedselcomponenten om te zetten in energie, heeft het lichaam zuurstof nodig. Tijdens dit proces wordt zuurstof
omgezet in water. In circa 2% van de gevallen is deze omzetting onvolledig en ontstaat een zogenaamde zuurstofvrije
radicaal. Vrije radicalen zijn zeer reactief en kunnen eiwitten, vet en DNA beschadigen. Dit zou een belangrijke rol spelen
bij het stimuleren van het verouderingsproces en het ontstaan van bijvoorbeeld kanker en hart- en vaatziekten.
Overigens kunnen vrije radicalen ook in het lichaam ontstaan door roken, luchtvervuiling, blootstelling aan zonlicht en
door de synthese van cellen van het immuunsysteem bij het aanvallen van binnendringende bacteriën.
Het lichaam heeft zelf een effectief systeem om zich tegen vrije radicalen te beschermen. Dit gebeurt via enzymen en
antioxidanten die zich van nature in het lichaam bevinden. De inname van antioxidanten via voedsel - bijvoorbeeld
vitamine C en E, carotenoïden en flavonoïden - vormen daarnaast een extra bescherming, zo blijkt uit recent onderzoek.
