Eten
alle pijlers
Iedereen lust het, behalve jij
zondag 18 februari 2018 om 14:06
maandag 19 februari 2018 om 13:09
Herkenbaar. Had ooit een vriendin die niet van lekker eten en drinken hield. Ben daar nog drie weken mee op vakantie gegaan (why????). Saaiste drie weken van mijn levenCoco87 schreef: ↑19-02-2018 12:54Ik lust alles. Het enige dat ik niet eet zijn garnalen die nog gepeld moeten worden , maar dat heeft ermee te maken dat ik het een ranzige bezigheid vind.
Ik ben opgegroeid met eten als sociale bezigheid. ik heb dan ook geen vrienden/kennissen die daar niet van houden. Geen flauw idee wat ik met mensen moet doen die niet van eten en drinken houden
Winter is coming...
maandag 19 februari 2018 om 13:18
winterqueen schreef: ↑19-02-2018 13:09Herkenbaar. Had ooit een vriendin die niet van lekker eten en drinken hield. Ben daar nog drie weken mee op vakantie gegaan (why????). Saaiste drie weken van mijn leven
Maar je doet toch wel een heleboel andere dingen tijdens zo'n vakantie?
Voor mij is eten ook niet zo belangrijk, hoewel ik wel van lekker eten houd. Op vakantie is het aan de ene kant het eerste dat er bij inschiet, aan de andere kant vind ik het altijd wel leuk om iets lokaals te proberen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 19 februari 2018 om 13:20
Maar dat eten is zo gezellig omdat je dan met elkaar praat toch?Coco87 schreef: ↑19-02-2018 12:54Ik lust alles. Het enige dat ik niet eet zijn garnalen die nog gepeld moeten worden , maar dat heeft ermee te maken dat ik het een ranzige bezigheid vind.
Ik ben opgegroeid met eten als sociale bezigheid. ik heb dan ook geen vrienden/kennissen die daar niet van houden. Geen flauw idee wat ik met mensen moet doen die niet van eten en drinken houden
Ik praat heel graag met anderen, vaak ook aan tafel, maar zonder eten erbij.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 februari 2018 om 13:20
.
Mijn kinderen vinden dus van jongsaf olijven en garnalen al lekker. Dat schijnt best bijzonder te zijn.
Later is nu
maandag 19 februari 2018 om 13:22
Die van mij hebben dat nog nooit geproefd, omdat ik het niet lust.
Ow, garnalen wel geloof ik.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 februari 2018 om 13:24
Oh, ik dacht juist normaal vanwege de zoutige smaak. Maar dat veel kinderen, als ze ze bijv een paar maanden niet gehad hebben, dan ineens ook weer niet meer lusten. Bij mijn kinderen merk ik dat ik echt geregeld iets moet blijven aanbieden anders herkennen ze het niet meer als iets dat ze lusten. Bij nader inzien vind ik mijn kinderen niet zozeer "slechte eters" het zijn "behoudende eters".
maandag 19 februari 2018 om 13:30
Ja, natuurlijk doe je ook andere dingen. Maar ik vind lekker eten en drinken dan echt zo'n moment waarop je even de dag doorneemt, ervaringen deelt, inderdaad lokale dingen probeert, etc. Het is voor mij gewoon een sociaal bindmiddel. Als dat er niet is, mis ik het en is mijn vakantie niet compleet. Ieder z'n ding.dianaf schreef: ↑19-02-2018 13:18Maar je doet toch wel een heleboel andere dingen tijdens zo'n vakantie?
Voor mij is eten ook niet zo belangrijk, hoewel ik wel van lekker eten houd. Op vakantie is het aan de ene kant het eerste dat er bij inschiet, aan de andere kant vind ik het altijd wel leuk om iets lokaals te proberen.
Winter is coming...
maandag 19 februari 2018 om 13:33
Dat bedoel ik dus precies met die "versterkende werking". Iemand die zelf weinig lust of voor wie de geur van de toko afkeer oproept die blijft daar dus uit de buurt. En daarmee komt het kind niet met de toko in aanraking. Iemand die een afkeer heeft van vis zal niet veel verschillende soorten vis voorschotelen en iemand die weinig groenten lust zal de maaltijd beperken tot de groenten die hij/zij wel lust. Maar daarmee maak je het voor kinderen (later dus) een stapje moeilijker om zelf die stap tot experimenteren te zetten.
Niet dat dat heel erg is overigens, als ze zich ontpoppen tot experimentele eter dan komt dat. Of misschien is die behoefte er niet. Maar dat het alléén genetisch/natuur is, klopt denk ik niet. Een drempel kan voor mensen denk ik echt een belemmering zijn.
Ik kan me dus voorstellen dat als je bent opgegroeid met 1 soort warm eten, dat alle andere soorten groenten, granen, vlees, zuivel, fruit of zelfs snoep als dusdanig onbekend voelen dat iemand niet uit zijn comfortzone durft te stappen.
Snap je wat ik bedoel met het "aangeleerde aspect" m.b.t. comfortzone?
maandag 19 februari 2018 om 13:37
Ook, maar ook het samen delen van eten, genieten van de sfeer (en het eten), de ambiance etc. Het is eigenlijk gewoon het complete plaatje van een bezigheid die iedereen leuk vindt. Vergeet ook niet alle zintuigelijke waarneming die erbij komt kijken. Dat moet je wel zo ervaren en waarderen. Als je bijvoorbeeld gek op paardrijden bent dan doe je dat ook samen met iemand die daarvan houdt.
anoniem_95458 wijzigde dit bericht op 19-02-2018 13:39
10.08% gewijzigd
maandag 19 februari 2018 om 13:43
Ik weet niet of bezoek aan toko's positief bijdraagt. Meestal ruik je daar een kakafonie aan geuren en dat stoot eerder af. Evenals een viskraam ook niet uitnodigt om vis te eten. Franse keuken waarbij de onderdelen van de maaltijd apart op een bord liggen met sauzen die de smaak complimenteren hebben mij juist meer laten lusten.
maandag 19 februari 2018 om 13:44
daenerys79 schreef: ↑18-02-2018 14:39Ja dat heb ik ook. Ui bij een haring...
Zooooo zonde van die haring!
......
Zowel de ui als de haring hoef ik niet.
Filet Americain vind ik ook zo vies.
En champagne, kappertjes, oesters
maandag 19 februari 2018 om 13:45
De term 'uit je comfortzone' stappen triggert bij mij allerlei zeer negatieve emoties. Ik vind dat we met z'n allen de comfortzone wel wat meer mogen gaan waarderen en koesteren.NYC schreef: ↑19-02-2018 13:33Dat bedoel ik dus precies met die "versterkende werking". Iemand die zelf weinig lust of voor wie de geur van de toko afkeer oproept die blijft daar dus uit de buurt. En daarmee komt het kind niet met de toko in aanraking. Iemand die een afkeer heeft van vis zal niet veel verschillende soorten vis voorschotelen en iemand die weinig groenten lust zal de maaltijd beperken tot de groenten die hij/zij wel lust. Maar daarmee maak je het voor kinderen (later dus) een stapje moeilijker om zelf die stap tot experimenteren te zetten.
Niet dat dat heel erg is overigens, als ze zich ontpoppen tot experimentele eter dan komt dat. Of misschien is die behoefte er niet. Maar dat het alléén genetisch/natuur is, klopt denk ik niet. Een drempel kan voor mensen denk ik echt een belemmering zijn.
Ik kan me dus voorstellen dat als je bent opgegroeid met 1 soort warm eten, dat alle andere soorten groenten, granen, vlees, zuivel, fruit of zelfs snoep als dusdanig onbekend voelen dat iemand niet uit zijn comfortzone durft te stappen.
Snap je wat ik bedoel met het "aangeleerde aspect" m.b.t. comfortzone?
Ik snap heel goed wat je bedoelt, maar ik zie het probleem niet zo.
Mijn kinderen komen bijv ook niet in aanraking met mensen die naar de kerk gaan, vind ik ook geen gemis.
Elders komen ze vaak wel in aanraking met ander eten en anders maar niet.
En wat die toko betreft: het feit dat ik er niet kom wil natuurlijk niet zeggen dat mijn kinderen niet van het bestaan afweten. Je ruikt em van een kilomater afstand, dus ze weten precies waar ie zit. En ze vinden em ook stinken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 februari 2018 om 13:47
redbulletje schreef: ↑19-02-2018 13:43Ik weet niet of bezoek aan toko's positief bijdraagt. Meestal ruik je daar een kakafonie aan geuren en dat stoot eerder af. Evenals een viskraam ook niet uitnodigt om vis te eten. Franse keuken waarbij de onderdelen van de maaltijd apart op een bord liggen met sauzen die de smaak complimenteren hebben mij juist meer laten lusten.
Completeren neem ik aan?
Ik heb juist liefst dat alles door elkaar zit, zodat geen enkele smaak de overhand heeft.
Het is wrsch ook één van de redenen waarom ik zo snel eet: hoe korter ik kauw, hoe minder ik proef. Hap-slik-weg dus, zodat al die smaakjes niet te veel de tijd krijgen om tot mijn hersenen door te dringen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 februari 2018 om 13:50
Yep, die bedoelde ik!
Ik heb juist niets met prutjes en eenpansgerechten. Zelfs mn friet speciaal bestel ik met de sausjes apartIk heb juist liefst dat alles door elkaar zit, zodat geen enkele smaak de overhand heeft.
Het is wrsch ook één van de redenen waarom ik zo snel eet: hoe korter ik kauw, hoe minder ik proef. Hap-slik-weg dus, zodat al die smaakjes niet te veel de tijd krijgen om tot mijn hersenen door te dringen.
maandag 19 februari 2018 om 13:53
.Coco87 schreef: ↑19-02-2018 13:37Ook, maar ook het samen delen van eten, genieten van de sfeer (en het eten), de ambiance etc. Het is eigenlijk gewoon het complete plaatje van een bezigheid die iedereen leuk vindt. Vergeet ook niet alle zintuigelijke waarneming die erbij komt kijken. Dat moet je wel zo ervaren en waarderen. Als je bijvoorbeeld gek op paardrijden bent dan doe je dat ook samen met iemand die daarvan houdt.
Snap ik wel, maar ik zou dat vooral qua drinken hebben, denk ik. Voor mij is een bezoek aan een stadje toch niet compleet zonder 1-3 terrasjes. Te beginnen met koffie, later met wijntje of fris. Ik vind het dan heerlijk om wat van het land te eten, man is wat behoudender. Die vindt het wel heerlijk mij te zien genieten van eten en wat hij bestelt, vindt hij dan meestal ook wel lekker. (daar kiezen we zo'n terrasje natuurlijk wel op uit) En zoiets draagt toch bij aan de gezelligheid. Lekker kletsen, wat rondkijken.
Later is nu
maandag 19 februari 2018 om 14:21
Het is niet mijn bedoeling om jou (of iemand anders, wie dan ook) te triggeren met een negatieve emotie. Het is alleen iets waar ik zelf veel mee bezig ben. Ik ben voortdurend bang/bezig met de vraag of ik mijn kinderen juist niet teveel in hun comfortzone laat. Of ik ze niet de hele tijd overal mee tekort doe. Is een dingetje van mij, ik weet het. Het bestaan afweten, dat vind ik wel een goede term, mijn kinderen weten dus niet van het bestaan af.Solomio schreef: ↑19-02-2018 13:45De term 'uit je comfortzone' stappen triggert bij mij allerlei zeer negatieve emoties. Ik vind dat we met z'n allen de comfortzone wel wat meer mogen gaan waarderen en koesteren.
Ik snap heel goed wat je bedoelt, maar ik zie het probleem niet zo.
Mijn kinderen komen bijv ook niet in aanraking met mensen die naar de kerk gaan, vind ik ook geen gemis.
Elders komen ze vaak wel in aanraking met ander eten en anders maar niet.
En wat die toko betreft: het feit dat ik er niet kom wil natuurlijk niet zeggen dat mijn kinderen niet van het bestaan afweten. Je ruikt em van een kilomater afstand, dus ze weten precies waar ie zit. En ze vinden em ook stinken.
maar ik vraag mij wel (heel vaak) af of ik dus niet veel te veel een beschermde wereld van comfortzones hanteer. En ze zijn nog klein, misschien wordt die wereld vanzelf groter, maar ik vraag mij dat vaak af. En waarom ik precies "de kleine wereldjes" zo lastig vind.
maandag 19 februari 2018 om 15:28
NYC, ik lees jou regelmatig over zaken hele filosofische vragen stellen. Jij vraagt je vaak af of je iets goed doet mbt de opvoeding van je jongens. Ik denk dat jij een suuuuuuuuuper moeder bent!
Jij kunt niet snel iets “fout” doen, alleen al omdat jij zo gesteld bent op hun welzijn en je niet zomaar dingen doet of laat. Laat die onzekerheid los. Toffe mama die jij bent!
Jij kunt niet snel iets “fout” doen, alleen al omdat jij zo gesteld bent op hun welzijn en je niet zomaar dingen doet of laat. Laat die onzekerheid los. Toffe mama die jij bent!
maandag 19 februari 2018 om 15:30
NYC schreef: ↑19-02-2018 14:21Het is niet mijn bedoeling om jou (of iemand anders, wie dan ook) te triggeren met een negatieve emotie. Het is alleen iets waar ik zelf veel mee bezig ben. Ik ben voortdurend bang/bezig met de vraag of ik mijn kinderen juist niet teveel in hun comfortzone laat. Of ik ze niet de hele tijd overal mee tekort doe. Is een dingetje van mij, ik weet het. Het bestaan afweten, dat vind ik wel een goede term, mijn kinderen weten dus niet van het bestaan af.
Oftewel: Je wilt ze niet verplichten om nieuwe dingen te moeten eten (of doen), maar je wilt ook niet dat ze iets missen door het ze niet aan te bieden of omdat ze alleen maar niet durven/nieuwsgierig genoeg zijn.
Ik snap het wel. Als ik naar een restaurant ga, dan neig ik toch vaak naar dezelfde dingen, terwijl die andere dingen vast ook heel lekker zijn (ik lust heel veel). Maar ja, toch is het heel verleidelijk om voor het bekende te kiezen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
