Eten
alle pijlers
Intuitief eten, wie wil /is hiermee aan de slag?
maandag 13 augustus 2007 om 20:22
Hallo forummers!
Ik ben 28 jaar, heb een verleden van eetstoornissen, waar ik me inmiddels
wel uitgewerkt heb qua echt verstoord gedrag als bijv. braken.
Wel heb ik nog altijd de worsteling met het perfecte eetpatroon.
Ik ben nog altijd heel gevoelig voor een dieetje hier of iets wat erop lijkt,
terwijl ik weet dat ik inmiddels een grote antipathie heb ontwikkeld tegen
alles wat maar riekt naar restrictie...
Ik kom dan ook elke keer weer terug op het concept van intuitief eten en daar zou ik nou graag eens medestanders in vinden, want die zijn er in de States genoeg, maar hier in Nederland moet ik de eerste persoon nog vinden die het wat vindt. Ik zal in het kort even beschrijven wat ongeveer de principes zijn, die erachter steken, oke?
Het gaat ervan uit dat je in een normale, ontspannen relatie met eten met name eet als je honger hebt, eet waar je echt zin in hebt (wat dan ook) en stopt als je lichaam je laat weten dat je verzadigd bent. Er zijn veel boeken over, die je op internet vaak een beetje kunt inlezen, bijv.
The rules of normal eating by Karen R. Koenig
Intuitive Eating by Evelyne Tribole (geloof ik)
The seven secrets of naturally slim people Vicky Hansen en Shawn Goodman
En nog veel meer titels, maar die ga ik niet allemaal opnoemen hier
Veel mensen denken dat als ze gaan eten waar ze zin in hebben dat ze dan de hele dag chocolade eten en dat kan ook een tijdje zo zijn, maar als je echt naar je lichaam luistert, schijn je ook behoefte te kunnen hebben aan fruit en groente.
Ik merk dat wel in ieder geval, maar ik vind het moeilijk om onder het voedingscentrum met hun moetens uit te komen...
Mede daarom en vooral ook om maatjes te hebben in deze ontdekkingstocht, zou ik graag met mensen schrijven op een forum als dit.
Ik hoop op reacties!
Groetjes Doemaar.
Ik ben 28 jaar, heb een verleden van eetstoornissen, waar ik me inmiddels
wel uitgewerkt heb qua echt verstoord gedrag als bijv. braken.
Wel heb ik nog altijd de worsteling met het perfecte eetpatroon.
Ik ben nog altijd heel gevoelig voor een dieetje hier of iets wat erop lijkt,
terwijl ik weet dat ik inmiddels een grote antipathie heb ontwikkeld tegen
alles wat maar riekt naar restrictie...
Ik kom dan ook elke keer weer terug op het concept van intuitief eten en daar zou ik nou graag eens medestanders in vinden, want die zijn er in de States genoeg, maar hier in Nederland moet ik de eerste persoon nog vinden die het wat vindt. Ik zal in het kort even beschrijven wat ongeveer de principes zijn, die erachter steken, oke?
Het gaat ervan uit dat je in een normale, ontspannen relatie met eten met name eet als je honger hebt, eet waar je echt zin in hebt (wat dan ook) en stopt als je lichaam je laat weten dat je verzadigd bent. Er zijn veel boeken over, die je op internet vaak een beetje kunt inlezen, bijv.
The rules of normal eating by Karen R. Koenig
Intuitive Eating by Evelyne Tribole (geloof ik)
The seven secrets of naturally slim people Vicky Hansen en Shawn Goodman
En nog veel meer titels, maar die ga ik niet allemaal opnoemen hier
Veel mensen denken dat als ze gaan eten waar ze zin in hebben dat ze dan de hele dag chocolade eten en dat kan ook een tijdje zo zijn, maar als je echt naar je lichaam luistert, schijn je ook behoefte te kunnen hebben aan fruit en groente.
Ik merk dat wel in ieder geval, maar ik vind het moeilijk om onder het voedingscentrum met hun moetens uit te komen...
Mede daarom en vooral ook om maatjes te hebben in deze ontdekkingstocht, zou ik graag met mensen schrijven op een forum als dit.
Ik hoop op reacties!
Groetjes Doemaar.
dinsdag 23 oktober 2007 om 13:07
Hi KK
Zo te lezen weet je al heel wat van IE. Leuk dat jij er ook mee bezig bent!
Hoe heb je de begeleiding van Jaana Siltasalmi ervaren? Heb je er werkelijk wat aan gehad? Ik las dat zij in Arnhem woont. Ben je naar haar praktijk geweest of heb je op een andere manier begeleiding gehad?
Wat betreft het voedzaam eten ben ik het helemaal met je eens. Toen ik het boek "weg met de weegschaal" las voelde ik alweer een soort strop omdat er weer een regel is. Voedzaam eten zit er bij mij al zo lang in. Niets mis mee, maar luisteren naar je lijf, wat je echt wilt eten, is er dan niet bij want je MOET voedzaam eten.
De angst om door te slaan komt uit eerdere ervaringen. Ben al vanaf mijn 18e (dus zo'n 8 jaar) bezig met dit hele gedoe. Een pakje sinaasappelsap is een goede tip. Nog nooit van gehoord! Morgen meteen een paar pakjes inslaan.
Wat jij vertelt over willen eten terwijl je geen maaghonger hebt komt me bekend voor. Zou het niet voortkomen uit gewoonte? Of uit onrust? Ik kan de hele dag denken aan die doos bonbons in de ijskast, terwijl ik geen honger heb. Wat moet je dan doen? Toch een bonbon nemen of het proberen te vergeten en wachten tot je honger hebt? Volgens mij heeft het op dat moment alleen maar met gevoel te maken.
Als ik het goed begrijp is zelfacceptatie bij jou ook een moeilijk punt? Je wilt jezelf goed vinden en mooi zijn en gewaardeerd worden. Ga ik even heel wijs doen, ahum, maar denk je dat je dit alles meer gaat voelen als je een paar kilo afvalt?
Ik probeer (met heel veel moeite hoor!) gewicht los te koppelen van hoe ik me voel. Ik ben niet tevreden met de vormen van mijn lijf, maar probeer aandacht te vestigen op de dingen die ik wel leuk vind aan mezelf. En dat is best lastig. Het is vaak "vreemd" om leuke dingen van jezelf op te noemen. Complimenten worden vaak teniet gedaan door; ach, dat valt toch wel mee en nou, ik zie het niet hoor, etc.
2 weken geleden heb ik een hele leuke, maar dure, spijkerbroek gekocht. Al dik een jaar denk ik; als ik afgevallen ben dan koop ik die leuke spijkerbroek. Gevolg; ik loop al een jaar in, naar mijn mening, niet zulke leuke broeken. Ook al is het niet de maat die ik voor ogen had, ik heb hem toch gekocht en ik voel me er leuk in.
Probeer geen dingen uit te stellen totdat je op gewicht bent. Je bent nu al leuk en niet omdat je een paar kilo minder weegt.
Jij ook veel succes en ik hoop dat je me op de hoogte houdt van hoe het met IE gaat!
Groetjes van kauwgom
Zo te lezen weet je al heel wat van IE. Leuk dat jij er ook mee bezig bent!
Hoe heb je de begeleiding van Jaana Siltasalmi ervaren? Heb je er werkelijk wat aan gehad? Ik las dat zij in Arnhem woont. Ben je naar haar praktijk geweest of heb je op een andere manier begeleiding gehad?
Wat betreft het voedzaam eten ben ik het helemaal met je eens. Toen ik het boek "weg met de weegschaal" las voelde ik alweer een soort strop omdat er weer een regel is. Voedzaam eten zit er bij mij al zo lang in. Niets mis mee, maar luisteren naar je lijf, wat je echt wilt eten, is er dan niet bij want je MOET voedzaam eten.
De angst om door te slaan komt uit eerdere ervaringen. Ben al vanaf mijn 18e (dus zo'n 8 jaar) bezig met dit hele gedoe. Een pakje sinaasappelsap is een goede tip. Nog nooit van gehoord! Morgen meteen een paar pakjes inslaan.
Wat jij vertelt over willen eten terwijl je geen maaghonger hebt komt me bekend voor. Zou het niet voortkomen uit gewoonte? Of uit onrust? Ik kan de hele dag denken aan die doos bonbons in de ijskast, terwijl ik geen honger heb. Wat moet je dan doen? Toch een bonbon nemen of het proberen te vergeten en wachten tot je honger hebt? Volgens mij heeft het op dat moment alleen maar met gevoel te maken.
Als ik het goed begrijp is zelfacceptatie bij jou ook een moeilijk punt? Je wilt jezelf goed vinden en mooi zijn en gewaardeerd worden. Ga ik even heel wijs doen, ahum, maar denk je dat je dit alles meer gaat voelen als je een paar kilo afvalt?
Ik probeer (met heel veel moeite hoor!) gewicht los te koppelen van hoe ik me voel. Ik ben niet tevreden met de vormen van mijn lijf, maar probeer aandacht te vestigen op de dingen die ik wel leuk vind aan mezelf. En dat is best lastig. Het is vaak "vreemd" om leuke dingen van jezelf op te noemen. Complimenten worden vaak teniet gedaan door; ach, dat valt toch wel mee en nou, ik zie het niet hoor, etc.
2 weken geleden heb ik een hele leuke, maar dure, spijkerbroek gekocht. Al dik een jaar denk ik; als ik afgevallen ben dan koop ik die leuke spijkerbroek. Gevolg; ik loop al een jaar in, naar mijn mening, niet zulke leuke broeken. Ook al is het niet de maat die ik voor ogen had, ik heb hem toch gekocht en ik voel me er leuk in.
Probeer geen dingen uit te stellen totdat je op gewicht bent. Je bent nu al leuk en niet omdat je een paar kilo minder weegt.
Jij ook veel succes en ik hoop dat je me op de hoogte houdt van hoe het met IE gaat!
Groetjes van kauwgom
dinsdag 23 oktober 2007 om 16:17
Hoi Kauwgum!
Ja, ik ben al sinds 2005 zo'n beetje af en aan bezig met intuitief eten.
De begeleding die ik heb gehad was via de mail en ja, ze had wel goede dingen, alleen is het maar net hoe je er zelf in staat op dat moment. Ik kon namelijk niet zoveel met mijn emotionele honger, als het ware.
Ik heb ook haar boekje over intuitief eten. Dat is wel goed, vind ik.
Alleen is ze niet nederlands dus moet je soms wel door wat taalfouten heenlezen. Haar tip voor emotionele honger was, geloof ik, een glas water te drinken en te gaan zitten met wat er is, maar voor de zekerheid zou ik dat even na moeten zoeken.
De tip over de sinaasappelsap heb ik uit the weigh down diet van Gwen Shamblin. Dat gaat over intuitief eten tussen honger en verzadiging en verder
over dat eten eigenlijk een spirituele honger in ons vult. Zij vertaalt dat in haar boek naar God, maar dat kun je wel of niet wat vinden. Ik zelf ben niet gelovig in de zin da tik niet gedoopt ben of lid van een kerk, maar dan nog kun je misschien wel wat hebben aan het concept van praten met god ofzo.
Ik zelf weet me niet zo goed raad met dat deel van haar boek, maar ik weet wel dat ze met die andere honger de spijker op zijn kop slaat. Ook legt ze veel uit over hoe je intuitief kunt eten en waarom bepaalde dingen zo werken, zoals dat bloedsuikergehalte.
Ken jij de boeken van Geneen Roth? Die zijn niet zo gestructureerd, maar wel goed in de zin van dat het gaat over die emotionele honger en hoe ermee om te gaan. Ik schrijf dit terwijl ik nu aan een stukje chocolade zit na mijn late lunch en dat is voor mij oke. Inderdaad geeft die voedzaam eten regel alleen maar druk en dat is nu juist de bedoeling om te vermijden. Gewoon weer te eten zoals onze oma's dat deden, maar dan een beetje aangepast aan de gewoonten van deze tijd. Net als de titel van dat boek: als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden....(lekker nuchter en ontspannend zo'n titel)
Als je zo'n hele dag aan die bonbons denkt, kun je je afvragen of je dus niks beters hebt om je mee bezig te houden.. (lief bedoeld hoor!)
Bij mij is dat vaak het geval omdat ik me dan verveel en geen zin heb om iets te ondernemen. Doe ik dat wel; dan voel ik pas dat ik honger heb als ik trillerig thuiskom....dan is het voor mij tijd om te eten.
Verder kun je een lijst maken van dingen die net zo fijn zijn als het eten van een bonbon. Misschien is dat een zacht diertje aaien, douchen, badderen, naar de sauna, even een meditatie cd luisteren, even een uiltje knappen of lekker een suffe boodschap halen.
Ook kun je gewoon een heerlijk kopje thee of koffie zetten en daar een lekkere of twee lekkere bonbons bij nemen. Onder het motto van: het staat me vrij om die lekkere dingen te eten. Alleen duurt het dan weer iets langer voor ik weer honger heb, maar dat hoeft geen punt te zijn. Geef jezelf die ruimte om ook gewoon eens iets lekkers te nemen zonder dat je honger hebt, maar gewoon omdat je er zin in hebt.
Ik heb in een ander boek gelezen (minder eten heet dat van Gillian Riley) dat als je de hele dag bezig bent te vechten met die gedachten over het eten van die bonbons, dat je dan eigenlijk niet echt accepteert dat je er zin in hebt.
Je mag er zin in hebben, en je mag ze nemen als je wilt. Zelfs de hele doos, er is niemand die je dat verbied (als het goed is ) !).
De echte vraag is: wil je dat? Als je antwoord ja is, doe je dat gewoon lekker alleen zul je je achteraf waarschijnlijk niet zo lekker voelen, misschien misselijk of schuldig, maar dat is niet nodig: het was jouw beslissing om dat te doen en daar is niks mis mee. Het recht op zelfbeschikking heet dat )!
Je kunt ook kiezen voor; nee, dat is eigenlijk niet wat ik wil; ik heb gezelschap nodig of rust aan mijn hoofd. Dan kun je kijken hoe je die kunt krijgen en misschien hoort daar wel bij: een kopje koffie zetten met een bonbonnetje erbij of twee...gewoon om jezelf te verwennen. Je hoeft niet dogmatisch te zijn met dat eten nooit een emotionele reden mag hebben.
Emoties en eten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, de vraag is alleen tot waar is die connectie fijn voor mij en wanneer schaadt die mij, snap je?
Een stukje taart op een feestje is gewoon gezellig en lekker als je er zin in hebt..
Maar als je dus kiest om te zeggen; nee, het is iets anders dat ik nodig heb, dan kan die zin in iets nog steeds vervelend voelen. Helaas, pindakaas.....
Toch kun je dan zeggen, het voelt niet fijn om af te wijken van mijn comfortzone (en reken maar dat het niet fijn zal zijn )..!) maar ikkies ervoor om op een andere manier voor mezelf te zorgen. En soms is dat alleen maar opmerken dat je ergens behoefte aan hebt en dat je daar niet in kan voorzien op dat moment, dat is ook vervelend, maar je hebt er in ieder geval even aandacht voor gehad.
Ook is soms gewoon de macht der gewoonte heel sterk. Bij mij is dat ook zo.
Als ik na het eten koffie neem en dat doe ik altijd als ik thuis ben, dan moet daar chocolade bij voor mij. Ik vertel hier dus wel mooi over intuitief eten, maar het is zeker niet zo dat ik dat dan zo goed kan hoor. Soms lukt het een paar dagen en dan weer lange tijd niet zo best.
Wachten op honger is en blijft mijn grootste punt...als daar een kant en klaar oplossing voor was dan had ik die al wel gevonden, denk ik! (zucht...)
Nou goed,
Groetjes KK
Ja, ik ben al sinds 2005 zo'n beetje af en aan bezig met intuitief eten.
De begeleding die ik heb gehad was via de mail en ja, ze had wel goede dingen, alleen is het maar net hoe je er zelf in staat op dat moment. Ik kon namelijk niet zoveel met mijn emotionele honger, als het ware.
Ik heb ook haar boekje over intuitief eten. Dat is wel goed, vind ik.
Alleen is ze niet nederlands dus moet je soms wel door wat taalfouten heenlezen. Haar tip voor emotionele honger was, geloof ik, een glas water te drinken en te gaan zitten met wat er is, maar voor de zekerheid zou ik dat even na moeten zoeken.
De tip over de sinaasappelsap heb ik uit the weigh down diet van Gwen Shamblin. Dat gaat over intuitief eten tussen honger en verzadiging en verder
over dat eten eigenlijk een spirituele honger in ons vult. Zij vertaalt dat in haar boek naar God, maar dat kun je wel of niet wat vinden. Ik zelf ben niet gelovig in de zin da tik niet gedoopt ben of lid van een kerk, maar dan nog kun je misschien wel wat hebben aan het concept van praten met god ofzo.
Ik zelf weet me niet zo goed raad met dat deel van haar boek, maar ik weet wel dat ze met die andere honger de spijker op zijn kop slaat. Ook legt ze veel uit over hoe je intuitief kunt eten en waarom bepaalde dingen zo werken, zoals dat bloedsuikergehalte.
Ken jij de boeken van Geneen Roth? Die zijn niet zo gestructureerd, maar wel goed in de zin van dat het gaat over die emotionele honger en hoe ermee om te gaan. Ik schrijf dit terwijl ik nu aan een stukje chocolade zit na mijn late lunch en dat is voor mij oke. Inderdaad geeft die voedzaam eten regel alleen maar druk en dat is nu juist de bedoeling om te vermijden. Gewoon weer te eten zoals onze oma's dat deden, maar dan een beetje aangepast aan de gewoonten van deze tijd. Net als de titel van dat boek: als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden....(lekker nuchter en ontspannend zo'n titel)
Als je zo'n hele dag aan die bonbons denkt, kun je je afvragen of je dus niks beters hebt om je mee bezig te houden..
(lief bedoeld hoor!)Bij mij is dat vaak het geval omdat ik me dan verveel en geen zin heb om iets te ondernemen. Doe ik dat wel; dan voel ik pas dat ik honger heb als ik trillerig thuiskom....dan is het voor mij tijd om te eten.
Verder kun je een lijst maken van dingen die net zo fijn zijn als het eten van een bonbon. Misschien is dat een zacht diertje aaien, douchen, badderen, naar de sauna, even een meditatie cd luisteren, even een uiltje knappen of lekker een suffe boodschap halen.
Ook kun je gewoon een heerlijk kopje thee of koffie zetten en daar een lekkere of twee lekkere bonbons bij nemen. Onder het motto van: het staat me vrij om die lekkere dingen te eten. Alleen duurt het dan weer iets langer voor ik weer honger heb, maar dat hoeft geen punt te zijn. Geef jezelf die ruimte om ook gewoon eens iets lekkers te nemen zonder dat je honger hebt, maar gewoon omdat je er zin in hebt.
Ik heb in een ander boek gelezen (minder eten heet dat van Gillian Riley) dat als je de hele dag bezig bent te vechten met die gedachten over het eten van die bonbons, dat je dan eigenlijk niet echt accepteert dat je er zin in hebt.
Je mag er zin in hebben, en je mag ze nemen als je wilt. Zelfs de hele doos, er is niemand die je dat verbied (als het goed is ) !).
De echte vraag is: wil je dat? Als je antwoord ja is, doe je dat gewoon lekker alleen zul je je achteraf waarschijnlijk niet zo lekker voelen, misschien misselijk of schuldig, maar dat is niet nodig: het was jouw beslissing om dat te doen en daar is niks mis mee. Het recht op zelfbeschikking heet dat )!
Je kunt ook kiezen voor; nee, dat is eigenlijk niet wat ik wil; ik heb gezelschap nodig of rust aan mijn hoofd. Dan kun je kijken hoe je die kunt krijgen en misschien hoort daar wel bij: een kopje koffie zetten met een bonbonnetje erbij of twee...gewoon om jezelf te verwennen. Je hoeft niet dogmatisch te zijn met dat eten nooit een emotionele reden mag hebben.
Emoties en eten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, de vraag is alleen tot waar is die connectie fijn voor mij en wanneer schaadt die mij, snap je?
Een stukje taart op een feestje is gewoon gezellig en lekker als je er zin in hebt..
Maar als je dus kiest om te zeggen; nee, het is iets anders dat ik nodig heb, dan kan die zin in iets nog steeds vervelend voelen. Helaas, pindakaas.....
Toch kun je dan zeggen, het voelt niet fijn om af te wijken van mijn comfortzone (en reken maar dat het niet fijn zal zijn )..!) maar ikkies ervoor om op een andere manier voor mezelf te zorgen. En soms is dat alleen maar opmerken dat je ergens behoefte aan hebt en dat je daar niet in kan voorzien op dat moment, dat is ook vervelend, maar je hebt er in ieder geval even aandacht voor gehad.
Ook is soms gewoon de macht der gewoonte heel sterk. Bij mij is dat ook zo.
Als ik na het eten koffie neem en dat doe ik altijd als ik thuis ben, dan moet daar chocolade bij voor mij. Ik vertel hier dus wel mooi over intuitief eten, maar het is zeker niet zo dat ik dat dan zo goed kan hoor. Soms lukt het een paar dagen en dan weer lange tijd niet zo best.
Wachten op honger is en blijft mijn grootste punt...als daar een kant en klaar oplossing voor was dan had ik die al wel gevonden, denk ik
! (zucht...)Nou goed,
Groetjes KK
donderdag 25 oktober 2007 om 11:45
Wauw, dit is een leerzaam topic. Het boek heb ik helaas nog niet, maar mijn stufi is binnen dus komt eraan.
Kauwgom ik herken heel erg veel in je verhaal, hoe je ermee omging en er nu mee omgaat. Zo heb ik ook laatst eindelijk mijn dure broek gekocht ( al was ik zwaarder dan ooit) en ik ben er blij mee!
Ik zit nu voor 3 maanden in schotland op uitwisseling. En ik loop en beweeg hier heel veel en dan ook nog eens heuvel op heuvel af en eet inderdaad daar te weinig voor. Dus ik heb nu maar gewoon een plan ( geen schema! ) opgesteld zodat ik meer eet, maar wel gezond. een schepje extra muesli een broodje extra, aardappel extra, schep zilvervlies rijst, vis, vlees ( eet ik heel weinig, want daar heb ik niet altijd behoefte aan, maar daardoor kom ik meestal niet op het aantal kalorien waar ik eigenlijk wel behoefte aan schijn te hebben.
Maar ik merk wel, ik voel me er happy bij, om de 2/ 2,5 uur eten en gewoon goede porties. sta mezelf wat lekkers toe (ik kan erg slecht tegen suiker) op 2 dagen in de week en ook lekkers in het weekend.. het zijn geen regels maar het mag.. Probeer nu ook inuitiatief te eten, maar dan wel in een gezonde manier.. en niet alleen maar tosti's omdat ik daar toevallig trek in heb
-x-
Kauwgom ik herken heel erg veel in je verhaal, hoe je ermee omging en er nu mee omgaat. Zo heb ik ook laatst eindelijk mijn dure broek gekocht ( al was ik zwaarder dan ooit) en ik ben er blij mee!
Ik zit nu voor 3 maanden in schotland op uitwisseling. En ik loop en beweeg hier heel veel en dan ook nog eens heuvel op heuvel af en eet inderdaad daar te weinig voor. Dus ik heb nu maar gewoon een plan ( geen schema! ) opgesteld zodat ik meer eet, maar wel gezond. een schepje extra muesli een broodje extra, aardappel extra, schep zilvervlies rijst, vis, vlees ( eet ik heel weinig, want daar heb ik niet altijd behoefte aan, maar daardoor kom ik meestal niet op het aantal kalorien waar ik eigenlijk wel behoefte aan schijn te hebben.
Maar ik merk wel, ik voel me er happy bij, om de 2/ 2,5 uur eten en gewoon goede porties. sta mezelf wat lekkers toe (ik kan erg slecht tegen suiker) op 2 dagen in de week en ook lekkers in het weekend.. het zijn geen regels maar het mag.. Probeer nu ook inuitiatief te eten, maar dan wel in een gezonde manier.. en niet alleen maar tosti's omdat ik daar toevallig trek in heb
-x-
maandag 5 november 2007 om 14:38
Hai allemaal,
Na dit topic helemaal door te hebben gelezen doe ik sinds vorige week ook een poging om intuïtief te eten. De 1e dagen gingen goed, maar daarna werd het moeilijker. Het probleem is dat ik nauwelijks honger heb en daardoor dus weinig 'mag' eten terwijl ik juist zo van eten hou! Hierdoor ben ik toch weer op heel wat momenten gaan eten terwijl mijn lichaam er niet naar vroeg. Hoe moet ik hier mee omgaan?
Verder vind ik het ook lastig, omdat mijn vriend wèl iedere dag om 18.00 uur trek heeft in eten. Ik ga niet eerst om 18 uur eten voor hem op tafel zetten en voor mezelf niet koken of misschien later op de avond. Heeft iemand hier een oplossing voor?
En probleem nummer 3: hoe moet ik met mijn onrust omgaan? Ik ben zo gewend om mijn onrust te onderdrukken met eten, maar dat 'mag' nu niet meer. Oplossingen?
Verder hoop ik dat er meer geschreven zal worden, want ik vind het fijn om hierover te lezen!
Gr. Sisa
Na dit topic helemaal door te hebben gelezen doe ik sinds vorige week ook een poging om intuïtief te eten. De 1e dagen gingen goed, maar daarna werd het moeilijker. Het probleem is dat ik nauwelijks honger heb en daardoor dus weinig 'mag' eten terwijl ik juist zo van eten hou! Hierdoor ben ik toch weer op heel wat momenten gaan eten terwijl mijn lichaam er niet naar vroeg. Hoe moet ik hier mee omgaan?
Verder vind ik het ook lastig, omdat mijn vriend wèl iedere dag om 18.00 uur trek heeft in eten. Ik ga niet eerst om 18 uur eten voor hem op tafel zetten en voor mezelf niet koken of misschien later op de avond. Heeft iemand hier een oplossing voor?
En probleem nummer 3: hoe moet ik met mijn onrust omgaan? Ik ben zo gewend om mijn onrust te onderdrukken met eten, maar dat 'mag' nu niet meer. Oplossingen?
Verder hoop ik dat er meer geschreven zal worden, want ik vind het fijn om hierover te lezen!
Gr. Sisa
maandag 5 november 2007 om 22:34
Hoi Sisa,
Tja, dat zijn hele herkenbare punten!
Voor mij ook de struikelblokken in het proberen op die manier te eten.
Met name het deel van weinig honger hebben, ken ik heel goed.
Sommige dagen krijg ik gewoon pas laat in de dag honger, terwijl ik psychologisch gezien wel een ontbijtje moet hebben anders word ik heel chagrijnig van het gevoel dat ik niet mag eten.
Toch ik leer de laatste tijd dat ik dus niet over niet mogen hoef te praten, maar gewoon opvoedkundig verantwoord kan zeggen: oke, mijn lijf heeft nu geen zin in eten, dus dan is het eigenlijk gewoon tijd om andere dingen te doen. Hoe weinig zin ik daar misschien ook in mag hebben, dat is goed voor mezelf zorgen en dat betekent dus niet eten in de motor stoppen als mijn lijfje eigenlijk zegt:
NU EFFE NIET!!!
Ik weet dat op dit soort manieren tegen jezelf praten als je bijvoorbeeld zin hebt in die taart maar 's avonds nog moet eten met je vriend, juist de aangewezen route is, maar moeilijk is het wel ja. Confronterend met jezelf en hoezeer je eten gebruikt om emoties of gevoelens mee te maskeren, maar ook creeeren....vind ik dan..
Over die avond geen zin in eten: je kunt gewoon zeggen: 18.00 is etenstijd en dan wil ik honger hebben, dus dan zorg je dat je als je nog honger krijgt laat in de middag, je maar iets heel kleins neemt of eventueel (als je dat wilt of kunt) je honger zelfs even opzij zet door een lekker glas drinken te nemen en daarna je eten uit te stellen tot de gezamenlijke tijd. Je kunt wel gaan zeggen: ja, maar nee: ik wil altijd eten als ik honger heb, maar zo werkt het toch niet helemaal in deze samenleving en ja...dan moet je je afvragen wat je wilt: altijd eten wanneer jouw lijf het maar zegt of ook een keer niet helemaal krijgen wat je lijf wilt, maar wel gezellig samen aan tafel zitten en die rust ervaren die van een gezamenlijke maaltijd uit (kan) gaan.
Maar lastig is het zeker, ik zal de laatste zijn om dat tegen te spreken...
Ik hoop dat het je gaat lukken. Ik heb steeds eigenlijk geen echte buddy om met intuitief eten door te gaan en nu ga ik het dus maar weer proberen met de conventionelere manier van je eetgedrag aanpakken: de schema's...al weet ik dat je dan verstandelijk controle over je eten houdt, in plaats van dat je lichaam ook gewoon je leidraad is in wat wel en niet kan. Dat is gewoon heel bevrijdend, maar erg moeilijk wel om vol te houden als je steeds weer hoort en ook zelf leest over dieten die dan werken voor iemand en je zoals ikzelf erg graag slank bent.
Ach ja, succes in ieder geval< als je nog schrijft, reageer ik zeker.
Groetjes KK
Tja, dat zijn hele herkenbare punten!
Voor mij ook de struikelblokken in het proberen op die manier te eten.
Met name het deel van weinig honger hebben, ken ik heel goed.
Sommige dagen krijg ik gewoon pas laat in de dag honger, terwijl ik psychologisch gezien wel een ontbijtje moet hebben anders word ik heel chagrijnig van het gevoel dat ik niet mag eten.
Toch ik leer de laatste tijd dat ik dus niet over niet mogen hoef te praten, maar gewoon opvoedkundig verantwoord kan zeggen: oke, mijn lijf heeft nu geen zin in eten, dus dan is het eigenlijk gewoon tijd om andere dingen te doen. Hoe weinig zin ik daar misschien ook in mag hebben, dat is goed voor mezelf zorgen en dat betekent dus niet eten in de motor stoppen als mijn lijfje eigenlijk zegt:
NU EFFE NIET!!!
Ik weet dat op dit soort manieren tegen jezelf praten als je bijvoorbeeld zin hebt in die taart maar 's avonds nog moet eten met je vriend, juist de aangewezen route is, maar moeilijk is het wel ja. Confronterend met jezelf en hoezeer je eten gebruikt om emoties of gevoelens mee te maskeren, maar ook creeeren....vind ik dan..
Over die avond geen zin in eten: je kunt gewoon zeggen: 18.00 is etenstijd en dan wil ik honger hebben, dus dan zorg je dat je als je nog honger krijgt laat in de middag, je maar iets heel kleins neemt of eventueel (als je dat wilt of kunt) je honger zelfs even opzij zet door een lekker glas drinken te nemen en daarna je eten uit te stellen tot de gezamenlijke tijd. Je kunt wel gaan zeggen: ja, maar nee: ik wil altijd eten als ik honger heb, maar zo werkt het toch niet helemaal in deze samenleving en ja...dan moet je je afvragen wat je wilt: altijd eten wanneer jouw lijf het maar zegt of ook een keer niet helemaal krijgen wat je lijf wilt, maar wel gezellig samen aan tafel zitten en die rust ervaren die van een gezamenlijke maaltijd uit (kan) gaan.
Maar lastig is het zeker, ik zal de laatste zijn om dat tegen te spreken...
Ik hoop dat het je gaat lukken. Ik heb steeds eigenlijk geen echte buddy om met intuitief eten door te gaan en nu ga ik het dus maar weer proberen met de conventionelere manier van je eetgedrag aanpakken: de schema's...al weet ik dat je dan verstandelijk controle over je eten houdt, in plaats van dat je lichaam ook gewoon je leidraad is in wat wel en niet kan. Dat is gewoon heel bevrijdend, maar erg moeilijk wel om vol te houden als je steeds weer hoort en ook zelf leest over dieten die dan werken voor iemand en je zoals ikzelf erg graag slank bent.
Ach ja, succes in ieder geval< als je nog schrijft, reageer ik zeker.
Groetjes KK
dinsdag 6 november 2007 om 11:28
Hé KK,
Fijn dat je hebt gereageerd! Het is inderdaad goed om op momenten dat je hoofd zin in eten heeft, maar je lijf niet, je dan te bedenken dat je dus niks nodig hebt en niet moet gaan eten. Echter is me dat gister weer helemaal niet gelukt! Mijn slechte momenten zijn 's avonds op de bank voor de tv. Daar hoort gewoon eten bij en het lukt me maar niet om dat los te koppelen. Gisteravond heb ik dus veel meer gegeten dan waar mijn lijf om vroeg. Het gevolg is dat ik nu, half 12, nog steeds niet heb ontbeten omdat ik geen trek heb. Ik zit nog steeds vol van gisteravond. Ik ben dus al wel op het punt dat ik weet wanneer ik wel of geen honger heb, maar het lukt me alleen nog niet altijd om er naar te luisteren... Hier komt het toch op discipline aan, vrees ik. De emoties niet onderdrukken, maar voelen. Lastig! Voor dé gouden tip houd ik me aanbevolen!
Het is een goed idee van je om toe te leven naar het avondeten. Om er rekening mee te houden dat je rond 18.00 uur honger moet hebben. Ik denk dat ik ook vaak te grote porties pak, waardoor ik een kleine honger groots heb gestild. Vervolgens heb ik dan heel lange tijd geen trek meer, waardoor ik ook lange tijd niet meer 'mag' eten. Dat is ook een puntje dat ik kan aanpakken; kleinere porties eten.
Hoelang ben jij al bezig met intuïtief eten? En doe je het stiekem ook om af te vallen? En wat bedoel je met de zin dat je geen echte buddy hebt om door te gaan met intuïtief eten? En over wat voor schema's heb je het?
Ik hoor wel weer van je!
Groet, Sisa
Fijn dat je hebt gereageerd! Het is inderdaad goed om op momenten dat je hoofd zin in eten heeft, maar je lijf niet, je dan te bedenken dat je dus niks nodig hebt en niet moet gaan eten. Echter is me dat gister weer helemaal niet gelukt! Mijn slechte momenten zijn 's avonds op de bank voor de tv. Daar hoort gewoon eten bij en het lukt me maar niet om dat los te koppelen. Gisteravond heb ik dus veel meer gegeten dan waar mijn lijf om vroeg. Het gevolg is dat ik nu, half 12, nog steeds niet heb ontbeten omdat ik geen trek heb. Ik zit nog steeds vol van gisteravond. Ik ben dus al wel op het punt dat ik weet wanneer ik wel of geen honger heb, maar het lukt me alleen nog niet altijd om er naar te luisteren... Hier komt het toch op discipline aan, vrees ik. De emoties niet onderdrukken, maar voelen. Lastig! Voor dé gouden tip houd ik me aanbevolen!
Het is een goed idee van je om toe te leven naar het avondeten. Om er rekening mee te houden dat je rond 18.00 uur honger moet hebben. Ik denk dat ik ook vaak te grote porties pak, waardoor ik een kleine honger groots heb gestild. Vervolgens heb ik dan heel lange tijd geen trek meer, waardoor ik ook lange tijd niet meer 'mag' eten. Dat is ook een puntje dat ik kan aanpakken; kleinere porties eten.
Hoelang ben jij al bezig met intuïtief eten? En doe je het stiekem ook om af te vallen? En wat bedoel je met de zin dat je geen echte buddy hebt om door te gaan met intuïtief eten? En over wat voor schema's heb je het?
Ik hoor wel weer van je!
Groet, Sisa
dinsdag 6 november 2007 om 13:00
Hoi Sisa,
Jammer van gisteravond! Heel herkenbaar wel, maar daarvan gaat het helaas niet over. Je kunt ook voor de avond, als je weet dat je erg behoefte zult hebben om toch te eten, terwijl je geen honger hebt...een lijst maken met bezigheden en daar iets uit kiezen en/ of ook voor jezelf zeggen; nou vanavond mag ik bij hoofdhonger wel een bakje pepernootjes (of vul zelf maar in), maar dan beperk je de portie echt. Kies dan iets waar je echt veel zin inhebt en geniet er ook bewust van! Dat is meestal de raad die je krijgt bij hoofdhonger< nemen wat je echt wilt en langzaam eten en bewust genieten!
Tuurlijk kun je ook bedenken: wat zou nu de reden zijn dat ik wil eten zonder honger? Is het gewoon een aangeleerde gewoonte of verveel ik me voor de tv of baal ik van iets dat overdag is gebeurd of heb ik het koud of...of...of...daar kun je bewust over nadenken of het opschrijven en kijken of je iets tegen jezelf kunt zeggen om op een goede manier met je gevoel om te gaan, zodat je je later niet rot voelt over het eten.
Over die schema's bedoel ik Sonja Bakker of andere dietistenmenu's.
En ja, over of ik dit doe om ook af te vallen...ja wel ook, eerlijk gezegd.
Punt is bij mij dus ook dat ik net als jij wel weet wanneer ik honger heb, maar er niet naar luister. Ik wil dan gewoon snoepen en dus doe ik dat. Dat schopt je eetpatroon in de war ja. Ik ben de afgelopen weken door veel stress meer gaan snoepen en dat heeft geleid tot iets meer kg's en daarom ben ik nu even aan de schema's. Echt pas sinds vandaag eigenlijk.
Van intuitief eten kun je afvallen, maar dat ligt eraan hoe je het benaderd.
Je kunt namelijk ook zeggen, zoals een aantal boeken doen, je mag ook eten wanneer je hoofdhonger hebt, omdat hoofdhonger een teken van ontrust is die je nog niet op een andere manier weet te sussen. Dat is natuurlijk ook zo, maar dat zorgt niet altijd voor die geestelijke groei dat je je onrust nou wel kunt hanteren en toch eet je veel en kom je dus aan. Ik dan in ieder geval.
Maar met periodes doe ik het wel op die manier.
Maar meestal als je echt alleen eet als je honger hebt, dan val je wel af. Je stopt dan namelijk ook als je genoeg hebt en zo krijg je dus veel minder binnen dan wanneer je maar raak eet. Je hebt dan ineens grenzen aan je eetvermogen zitten, die van binnenuit komen. (mits je ernaar luistert natuurlijk)
Als ik zo eet, val ik af, maar punt is dus dat ik heel vaak bij het avondeten denk>:nou, nog even de restjes of dat is lekker, heb wel een volle buik maar er kan best nog een hapje bij. Saboterende gedachten dus...ja, die moeten wel aangepakt worden wil je op welke manier dan ook succesvol zijn in het veranderen van gedrag. In dit geval je eetgedrag.
Dat is voor mij nu het zwaartepunt nu en daar leg ik dus de nadruk op nu. Alleen eten wanneer ik honger heb, is nog een beetje te moeilijk voor me...vandaar dat ik nu druk oefen om tegen mezelf iets verstandigs te zeggen als ik weer van die eetzin heb zonder dat ik al aan eten toe ben.
Hoe kom jij erop om intuitief te gaan eten? Heb je erover gelzen ofzo?
Ikzelf ben er pas mee begonnen 2 jaar terug ongeveer toen ik op internet engelstalige sites vond over intuitief eten. Toen werd mijn belangstelling gewekt, maar hier in Nederland is er zoveel meer aandacht voor dieten, dat intuitief eten weinig aandacht krijgt en ik merk dat ik dan liever iets doe wat anderen ook doen om me minder alleen te voelen...beetje slap, ik weet het, maar eerlijkheidshalve zeg ik het toch maar.
Nou groetjes en laat wat horen over jouw ervaringen ermee enzo, als je wilt.
Doe jij het om af te vallen of meer om een andere reden? Ben benieuwd!
Groetjes KK
Jammer van gisteravond! Heel herkenbaar wel, maar daarvan gaat het helaas niet over. Je kunt ook voor de avond, als je weet dat je erg behoefte zult hebben om toch te eten, terwijl je geen honger hebt...een lijst maken met bezigheden en daar iets uit kiezen en/ of ook voor jezelf zeggen; nou vanavond mag ik bij hoofdhonger wel een bakje pepernootjes (of vul zelf maar in), maar dan beperk je de portie echt. Kies dan iets waar je echt veel zin inhebt en geniet er ook bewust van! Dat is meestal de raad die je krijgt bij hoofdhonger< nemen wat je echt wilt en langzaam eten en bewust genieten!
Tuurlijk kun je ook bedenken: wat zou nu de reden zijn dat ik wil eten zonder honger? Is het gewoon een aangeleerde gewoonte of verveel ik me voor de tv of baal ik van iets dat overdag is gebeurd of heb ik het koud of...of...of...daar kun je bewust over nadenken of het opschrijven en kijken of je iets tegen jezelf kunt zeggen om op een goede manier met je gevoel om te gaan, zodat je je later niet rot voelt over het eten.
Over die schema's bedoel ik Sonja Bakker of andere dietistenmenu's.
En ja, over of ik dit doe om ook af te vallen...ja wel ook, eerlijk gezegd.
Punt is bij mij dus ook dat ik net als jij wel weet wanneer ik honger heb, maar er niet naar luister. Ik wil dan gewoon snoepen en dus doe ik dat. Dat schopt je eetpatroon in de war ja. Ik ben de afgelopen weken door veel stress meer gaan snoepen en dat heeft geleid tot iets meer kg's en daarom ben ik nu even aan de schema's. Echt pas sinds vandaag eigenlijk.
Van intuitief eten kun je afvallen, maar dat ligt eraan hoe je het benaderd.
Je kunt namelijk ook zeggen, zoals een aantal boeken doen, je mag ook eten wanneer je hoofdhonger hebt, omdat hoofdhonger een teken van ontrust is die je nog niet op een andere manier weet te sussen. Dat is natuurlijk ook zo, maar dat zorgt niet altijd voor die geestelijke groei dat je je onrust nou wel kunt hanteren en toch eet je veel en kom je dus aan. Ik dan in ieder geval.
Maar met periodes doe ik het wel op die manier.
Maar meestal als je echt alleen eet als je honger hebt, dan val je wel af. Je stopt dan namelijk ook als je genoeg hebt en zo krijg je dus veel minder binnen dan wanneer je maar raak eet. Je hebt dan ineens grenzen aan je eetvermogen zitten, die van binnenuit komen. (mits je ernaar luistert natuurlijk)
Als ik zo eet, val ik af, maar punt is dus dat ik heel vaak bij het avondeten denk>:nou, nog even de restjes of dat is lekker, heb wel een volle buik maar er kan best nog een hapje bij. Saboterende gedachten dus...ja, die moeten wel aangepakt worden wil je op welke manier dan ook succesvol zijn in het veranderen van gedrag. In dit geval je eetgedrag.
Dat is voor mij nu het zwaartepunt nu en daar leg ik dus de nadruk op nu. Alleen eten wanneer ik honger heb, is nog een beetje te moeilijk voor me...vandaar dat ik nu druk oefen om tegen mezelf iets verstandigs te zeggen als ik weer van die eetzin heb zonder dat ik al aan eten toe ben.
Hoe kom jij erop om intuitief te gaan eten? Heb je erover gelzen ofzo?
Ikzelf ben er pas mee begonnen 2 jaar terug ongeveer toen ik op internet engelstalige sites vond over intuitief eten. Toen werd mijn belangstelling gewekt, maar hier in Nederland is er zoveel meer aandacht voor dieten, dat intuitief eten weinig aandacht krijgt en ik merk dat ik dan liever iets doe wat anderen ook doen om me minder alleen te voelen...beetje slap, ik weet het, maar eerlijkheidshalve zeg ik het toch maar.
Nou groetjes en laat wat horen over jouw ervaringen ermee enzo, als je wilt.
Doe jij het om af te vallen of meer om een andere reden? Ben benieuwd!
Groetjes KK
dinsdag 6 november 2007 om 15:00
Hai KK,
Bedankt voor je reactie! Hoe ik aan het intuïtief eten-principe ben gekomen is door dit topic! Een tijdje geleden las ik het en ik ben mee blijven lezen. Het is eigenlijk zo logisch; gewoon luisteren naar je lichaam! Sindsdien probeer ik het toe te passen, maar het is nog best lastig, omdat ik aan bepaalde gewoonten en ideeën vasthoud. Bijv: je moet gelijk iets eten zodra je opstaat, zodat je je verbranding op gang helpt, en: je moet 2 stuks fruit en 2 ons groenten. Begrijp me niet verkeerd: ik ben gek op fruit en groenten, dus dat is helemaal het probleem niet. Maar ik ben ook gek op chocolade en koekjes en als je maar op zo weinig momenten honger hebt en je moet eerst nog de gezonde keuzes maken (fruit, groenten) dan blijft er geen honger meer over voor de ongezondere keuzes. Het is best komisch als ik het zo opschrijf, maar zo is het wel. En vervolgens ga ik dus eerst gezond eten bij honger en vervolgens toch toegeven aan de chocoladehonger.
Ondanks dat ik nog jong ben, heb ik al een heel dieëtenverleden. Toen ik in mijn pubertijd zat, hoorde ik van een vriendin van mijn moeder dat ze veel kilo's was kwijtgeraakt door dagelijks rond de 1000 cal. te eten. Dat ben ik toen ook gelijk gaan proberen. Gevolg: ik sloeg door, at haast niks meer, sportte heel veel. Dat had een bijzonder goed resultaat. De kilo's vlogen er af. Toch hield ik het op een gegeven moment niet meer vol. Ik weet nog goed het moment dat ik geen kracht meer had om omhoog te fietsen in de tunnel en af moest stappen. Ik had mezelf zo uitgeput. En ik begon ook het snoep te missen. Mijn eetpatroon veranderde in overdag weinig eten (1 mueslibolletje) en 's avonds veel snoepen (zakken popcorn, cakejes, chocolade). Mijn eetgedrag schoot op en neer van heel weinig tot heel veel eten. Dat is eigenlijk altijd zo gebleven.
Een paar jaar geleden heb ik Weight Watchers gedaan (gewoon thuis, m.b.v. een CD-rom), maar daarmee hield ik mijn chocola-verslaving in stand. Ik at overdag gewoon zo weinig dat ik 's avonds punten over had om een chocoladereep te eten. Ik viel wel af, maar hield het uiteraard niet lang vol. Toen ben ik op een andere manier gaan dieëten wat nog de meest gezonde manier was: ontbijt: 2 boterhammen met normaal beleg, lunch: idem, 16.00 uur: 1 bakje yoghurt met een stuk fruit, diner: normaal, 's avonds: 1 stuk fruit, bakje optimel vla. Hier ben ik toen 6 kilo mee afgevallen in 4 maanden tijd. Maar vervolgens had ik geen zin meer in de boterhammen en de optimel vla. Kortom: de klad kwam er in en een paar kilo's kwam ik weer aan.
M.b.v. Sonja Bakker ben ik toen die kilo's weer kwijtgeraakt, maar die zaten er ook in no time weer aan. Zij schrijft gewoon echt veel te weinig eten voor. Echt ongezond! Daarnaast houd ik ook niet van Hollands pot, dus haar menu's stonden me ook niet aan.
Inmiddels zit ik al een tijdje rond de 62 á 63 kilo (bij een lengte van 1.65m.) Voor de mooiigheid zou ik wel wat kilo's kwijt willen, maar het voornaamste is dat ik niet aan kom en nog belangrijker: dat ik normaal leer omgaan met eten. Want dat laatste is echt een heikelpunt voor mij. Ik kan heel streng zijn voor mezelf en weinig eten, maar op sommige momenten houd ik dat niet vol en dan sla ik ontzettend door (5 kitkats achter elkaar opeten bijvoorbeeld). En dan is mijn dag toch al verpest op lijngebied dus dan ga ik nog even verder met poffertjes als avondeten etc. Ik weet dat ik daarmee mijn lichaam kwaad doe en dat wil ik niet langer. Ik wil beter voor mezelf zorgen en normaal om kunnen gaan met eten. En ik hoop dat de methode van het intuïtief eten hierbij een goede stap in de richting is, omdat ik dan zelf bepaal wat en wanneer ik eet. Het geeft een vrijheid die heel erg welkom is!
Maar jij bent nu dus toch bezig met eetlijstjes? Van Sonja Bakker of wat anders? Ik hoop voor jou dat het succes heeft, maar ik sta er zelf (zoals je hebt kunnen lezen) niet zo positief tegen over omdat je geen inzicht krijgt in je eigen gedrag en behoeften. Maar ik snap het wel hoor. Het is toch verleidelijk als je iemand spreekt die op die wijze veel is afgevallen. Moet je veel kilo's kwijt?
Gr. Sisa
Bedankt voor je reactie! Hoe ik aan het intuïtief eten-principe ben gekomen is door dit topic! Een tijdje geleden las ik het en ik ben mee blijven lezen. Het is eigenlijk zo logisch; gewoon luisteren naar je lichaam! Sindsdien probeer ik het toe te passen, maar het is nog best lastig, omdat ik aan bepaalde gewoonten en ideeën vasthoud. Bijv: je moet gelijk iets eten zodra je opstaat, zodat je je verbranding op gang helpt, en: je moet 2 stuks fruit en 2 ons groenten. Begrijp me niet verkeerd: ik ben gek op fruit en groenten, dus dat is helemaal het probleem niet. Maar ik ben ook gek op chocolade en koekjes en als je maar op zo weinig momenten honger hebt en je moet eerst nog de gezonde keuzes maken (fruit, groenten) dan blijft er geen honger meer over voor de ongezondere keuzes. Het is best komisch als ik het zo opschrijf, maar zo is het wel. En vervolgens ga ik dus eerst gezond eten bij honger en vervolgens toch toegeven aan de chocoladehonger.
Ondanks dat ik nog jong ben, heb ik al een heel dieëtenverleden. Toen ik in mijn pubertijd zat, hoorde ik van een vriendin van mijn moeder dat ze veel kilo's was kwijtgeraakt door dagelijks rond de 1000 cal. te eten. Dat ben ik toen ook gelijk gaan proberen. Gevolg: ik sloeg door, at haast niks meer, sportte heel veel. Dat had een bijzonder goed resultaat. De kilo's vlogen er af. Toch hield ik het op een gegeven moment niet meer vol. Ik weet nog goed het moment dat ik geen kracht meer had om omhoog te fietsen in de tunnel en af moest stappen. Ik had mezelf zo uitgeput. En ik begon ook het snoep te missen. Mijn eetpatroon veranderde in overdag weinig eten (1 mueslibolletje) en 's avonds veel snoepen (zakken popcorn, cakejes, chocolade). Mijn eetgedrag schoot op en neer van heel weinig tot heel veel eten. Dat is eigenlijk altijd zo gebleven.
Een paar jaar geleden heb ik Weight Watchers gedaan (gewoon thuis, m.b.v. een CD-rom), maar daarmee hield ik mijn chocola-verslaving in stand. Ik at overdag gewoon zo weinig dat ik 's avonds punten over had om een chocoladereep te eten. Ik viel wel af, maar hield het uiteraard niet lang vol. Toen ben ik op een andere manier gaan dieëten wat nog de meest gezonde manier was: ontbijt: 2 boterhammen met normaal beleg, lunch: idem, 16.00 uur: 1 bakje yoghurt met een stuk fruit, diner: normaal, 's avonds: 1 stuk fruit, bakje optimel vla. Hier ben ik toen 6 kilo mee afgevallen in 4 maanden tijd. Maar vervolgens had ik geen zin meer in de boterhammen en de optimel vla. Kortom: de klad kwam er in en een paar kilo's kwam ik weer aan.
M.b.v. Sonja Bakker ben ik toen die kilo's weer kwijtgeraakt, maar die zaten er ook in no time weer aan. Zij schrijft gewoon echt veel te weinig eten voor. Echt ongezond! Daarnaast houd ik ook niet van Hollands pot, dus haar menu's stonden me ook niet aan.
Inmiddels zit ik al een tijdje rond de 62 á 63 kilo (bij een lengte van 1.65m.) Voor de mooiigheid zou ik wel wat kilo's kwijt willen, maar het voornaamste is dat ik niet aan kom en nog belangrijker: dat ik normaal leer omgaan met eten. Want dat laatste is echt een heikelpunt voor mij. Ik kan heel streng zijn voor mezelf en weinig eten, maar op sommige momenten houd ik dat niet vol en dan sla ik ontzettend door (5 kitkats achter elkaar opeten bijvoorbeeld). En dan is mijn dag toch al verpest op lijngebied dus dan ga ik nog even verder met poffertjes als avondeten etc. Ik weet dat ik daarmee mijn lichaam kwaad doe en dat wil ik niet langer. Ik wil beter voor mezelf zorgen en normaal om kunnen gaan met eten. En ik hoop dat de methode van het intuïtief eten hierbij een goede stap in de richting is, omdat ik dan zelf bepaal wat en wanneer ik eet. Het geeft een vrijheid die heel erg welkom is!
Maar jij bent nu dus toch bezig met eetlijstjes? Van Sonja Bakker of wat anders? Ik hoop voor jou dat het succes heeft, maar ik sta er zelf (zoals je hebt kunnen lezen) niet zo positief tegen over omdat je geen inzicht krijgt in je eigen gedrag en behoeften. Maar ik snap het wel hoor. Het is toch verleidelijk als je iemand spreekt die op die wijze veel is afgevallen. Moet je veel kilo's kwijt?
Gr. Sisa
dinsdag 6 november 2007 om 18:21
Hee kopje koffie en sisa, hoe herkenbaar .. dit hele topic eigenlijk
KK; Wat voor schema gebruik je nou? Ik denk dat je op zich wel weet wat gezond voor je is, en wat niet geod is. Kan je op basis daarvan geen 'rode draad' opstellen waaraan je jezelf kunt houden? Geen dieet maar een andere manier van eten? Ik ben hier zelf nu mee bezig en bevalt op zich goed, soms nog wel eetbuien maar een stuk minder dan vroeger. Heel herkenbaar dat je ookal weet je dat je nu gewoon goed eet gewoon nog graag wil afvallen en dan gaat lopen twijfelen bij het lezen van geslaagde dieeten...
Sisa; wat misschien iets voor jouw is www.diplan.nl Het is eigenlijk als sonja bakker maar dan veel meer, ze kijken naar je lichaamsbeweging, je leeftijd alles. Voor 10 weken kost het zo'n 100 euro maar het is het waard. Ik heb ook een tijd gehad dat ik ook maar 1000 kc per dag at en overdreven sportte en dan geregeld eetbuien had. Daarna wist ik niet meer wat goed was voor mijn lijf. Zij kijken naar je gewicht, je lengte, je vetpercentage, je sportgedrag en dan krijg je een weekmenu uitgeraaid ( dus 7 dagen, 7 blaadjes) je hebt elke week een consult en je kan ook het mediterrane menu volgen ( ik ben ook geen aardappeleter) moet je alleen even naar vragen.
Ik hoop dat dit wat voor je is.
-x- Lunatik
KK; Wat voor schema gebruik je nou? Ik denk dat je op zich wel weet wat gezond voor je is, en wat niet geod is. Kan je op basis daarvan geen 'rode draad' opstellen waaraan je jezelf kunt houden? Geen dieet maar een andere manier van eten? Ik ben hier zelf nu mee bezig en bevalt op zich goed, soms nog wel eetbuien maar een stuk minder dan vroeger. Heel herkenbaar dat je ookal weet je dat je nu gewoon goed eet gewoon nog graag wil afvallen en dan gaat lopen twijfelen bij het lezen van geslaagde dieeten...
Sisa; wat misschien iets voor jouw is www.diplan.nl Het is eigenlijk als sonja bakker maar dan veel meer, ze kijken naar je lichaamsbeweging, je leeftijd alles. Voor 10 weken kost het zo'n 100 euro maar het is het waard. Ik heb ook een tijd gehad dat ik ook maar 1000 kc per dag at en overdreven sportte en dan geregeld eetbuien had. Daarna wist ik niet meer wat goed was voor mijn lijf. Zij kijken naar je gewicht, je lengte, je vetpercentage, je sportgedrag en dan krijg je een weekmenu uitgeraaid ( dus 7 dagen, 7 blaadjes) je hebt elke week een consult en je kan ook het mediterrane menu volgen ( ik ben ook geen aardappeleter) moet je alleen even naar vragen.
Ik hoop dat dit wat voor je is.
-x- Lunatik
dinsdag 6 november 2007 om 19:09
Hoi Sisa en Lunatik,
Sisa: ach ja, vandaag WAS ik aan de menu's a la Sonja tot ongeveer 15 uur en toen was het voor mij ook klaar...Weet dus ook dat ik door zo'n menu juist nog meer aan eten ga denken wat voor mij juist niet de bedoeling is...
Ik ga dus maar weer gewoon verder zoals ik bezig was. Hoe oud ben je, als ik vragen mag? Het klinkt inderdaad als een heel lijnverleden dat je hebt.. en dat terwijl die dieten dus niet de permanente oplossing bieden...dat weet ik inmiddels ook...Wat zeggen ze daar ook alweer over? Een ezel staat zich geen tweede maal aan de zelfde steen? Nou, ik heb me er al 1000 keer aan gestoten...zo niet vaker...al zijn het maar dieetinitiatieven van een halve dag...ze tellen.
Ik heb officieel helemaal geen kilo's om kwijt te raken, dus je zult me misschien wel voor gek verklaren met mijn 57 kilo..Toch heb ik het er moeilijk mee, maar dat is ook omdat ik gewoon echt nog eetproblemen heb, al heet het dan geen boulimia ofzo.
Je verhaal over zo weinig honger en dan juist ook nog je groente tax willen halen enzo, is erg herkenbaar. Maar het blijft staan dat je beter kunt eten waar je LIJF... zin in heeft. Joost mag weten wat dat is, maar soms is de trek zo uitgesproken dat ik het wel herken...bijv yoghurt of gerookte zalm af en toe..niet vaak hoor, maar zo af en toe. Er wordt in de boeken over IE altijd geschreven dat je de 'food police' over boord moet zetten (als je dat zelf wilt natuurlijk) en moet gaan eten wat je lekker vind, omdat binnen de grenzen van honger en verzadiging kcal, vet en koolhydraten niet uitmaken. Aldus de boeken..Je lichaam gaat dan vanzelf meer gezonde dingen aangeven als het de schade van alles wat nog verboden voor je is, enigszins heeft kunnen inhalen. Ik zelf durf niet te zeggen ofhet ook helemaal zo werkt, want ik wil chocolade zonder dat mijn lichaam er zin in heeft, dus dan neem ik dat als ik honger heb....tja, niet echt gezond dus. maar vaak ook wel lekkere salade met mayonaisedressing of krokante schnitzels ofzo.
Je kunt overwegen om supplementen te slikken zolang je je eetpatroon zodanig aan het wijzigen bent dat je even niet meer zo gezond eet, of je vind een manier om die 2 ons groenten lekkerder en aantrekkelijker te maken met een klontje echte boter of een lekkere saus of dressing....Dat is echt smullen hoor!! Maar goed, de keuze is aan jou natuurlijk!
Lunatik: zoals ik hierboven al schreef heb ik geen officieel teveel aan gewicht en ze zouden me bij dat diplan dan ook serieus aankijken of ik wel helemaal goed bij mijn hoofd ben, lijkt me. Daarbij heb ik al aan zoveel dingen zoveel geld uitgegeven dat ik wel eens denk: tjonge, houd er toch eens mee op om je geld uit te geven aan dit sort kansloze acties!!!
Ik weet dat je bij emotional eating schrijft, want daar lees ik wel eens mee...
Dat is wat het ook is namelijk...iets tussen de oren waarvoor we de oplossing in een dieet zoeken, dat dus een rebound-effect gaat geven...zucht, tja....
In ieder geval succes met je diplan! Wat mag je zoal eten op een dag? Zal best wat zijn of niet? Krijg je ook recepten voor 's avonds die je moet volgen?
Liefs KK
Sisa: ach ja, vandaag WAS ik aan de menu's a la Sonja tot ongeveer 15 uur en toen was het voor mij ook klaar...Weet dus ook dat ik door zo'n menu juist nog meer aan eten ga denken wat voor mij juist niet de bedoeling is...
Ik ga dus maar weer gewoon verder zoals ik bezig was. Hoe oud ben je, als ik vragen mag? Het klinkt inderdaad als een heel lijnverleden dat je hebt.. en dat terwijl die dieten dus niet de permanente oplossing bieden...dat weet ik inmiddels ook...Wat zeggen ze daar ook alweer over? Een ezel staat zich geen tweede maal aan de zelfde steen? Nou, ik heb me er al 1000 keer aan gestoten...zo niet vaker...al zijn het maar dieetinitiatieven van een halve dag...ze tellen.
Ik heb officieel helemaal geen kilo's om kwijt te raken, dus je zult me misschien wel voor gek verklaren met mijn 57 kilo..Toch heb ik het er moeilijk mee, maar dat is ook omdat ik gewoon echt nog eetproblemen heb, al heet het dan geen boulimia ofzo.
Je verhaal over zo weinig honger en dan juist ook nog je groente tax willen halen enzo, is erg herkenbaar. Maar het blijft staan dat je beter kunt eten waar je LIJF... zin in heeft. Joost mag weten wat dat is, maar soms is de trek zo uitgesproken dat ik het wel herken...bijv yoghurt of gerookte zalm af en toe..niet vaak hoor, maar zo af en toe. Er wordt in de boeken over IE altijd geschreven dat je de 'food police' over boord moet zetten (als je dat zelf wilt natuurlijk) en moet gaan eten wat je lekker vind, omdat binnen de grenzen van honger en verzadiging kcal, vet en koolhydraten niet uitmaken. Aldus de boeken..Je lichaam gaat dan vanzelf meer gezonde dingen aangeven als het de schade van alles wat nog verboden voor je is, enigszins heeft kunnen inhalen. Ik zelf durf niet te zeggen ofhet ook helemaal zo werkt, want ik wil chocolade zonder dat mijn lichaam er zin in heeft, dus dan neem ik dat als ik honger heb....tja, niet echt gezond dus. maar vaak ook wel lekkere salade met mayonaisedressing of krokante schnitzels ofzo.
Je kunt overwegen om supplementen te slikken zolang je je eetpatroon zodanig aan het wijzigen bent dat je even niet meer zo gezond eet, of je vind een manier om die 2 ons groenten lekkerder en aantrekkelijker te maken met een klontje echte boter of een lekkere saus of dressing....Dat is echt smullen hoor!! Maar goed, de keuze is aan jou natuurlijk!
Lunatik: zoals ik hierboven al schreef heb ik geen officieel teveel aan gewicht en ze zouden me bij dat diplan dan ook serieus aankijken of ik wel helemaal goed bij mijn hoofd ben, lijkt me. Daarbij heb ik al aan zoveel dingen zoveel geld uitgegeven dat ik wel eens denk: tjonge, houd er toch eens mee op om je geld uit te geven aan dit sort kansloze acties!!!
Ik weet dat je bij emotional eating schrijft, want daar lees ik wel eens mee...
Dat is wat het ook is namelijk...iets tussen de oren waarvoor we de oplossing in een dieet zoeken, dat dus een rebound-effect gaat geven...zucht, tja....
In ieder geval succes met je diplan! Wat mag je zoal eten op een dag? Zal best wat zijn of niet? Krijg je ook recepten voor 's avonds die je moet volgen?
Liefs KK
dinsdag 6 november 2007 om 20:35
Hai KK ,
je hebt me denk ik niet helemaal begrepen, dat stuk over diplan was bedoeld voor sisa.. en je hoeft geen overgewicht te hebben om aan diplan mee te doen.
Ik heb het na een periode van moeilijk eten, 5 consulten gehad.. in juni ergens. Het was puur voo rmij om weer te leren wat normale porties zijn, ben dan ook niet afgevallen. Deed daar ook niet mijn best voor op dat moment..
Ik mocht zo'n 1700 kcal eten ( bij een lengte van 1.80 en 78 kilo ) en het was mooi verdeeld en ook echt genoeg, maarja emo eten inderdaad dus als ik me verveelde en dat was nogal vaak zo in die tijd bleef ik maar eten... Maar voor mij werkt het gewoon niet om met lijstjes te eten,dan ik er teveel mee bezig en dat is niet goed...daarom nu maar mijn eigen rode draad opgesteld en dat gaat beter...
Als je wilt, je bent welkom om bij Emotional eating te schrijven... daar heb je toch ook al geschreven, in het oude topic? of vergis ik me nu ...
Liefs, Lunatik
je hebt me denk ik niet helemaal begrepen, dat stuk over diplan was bedoeld voor sisa.. en je hoeft geen overgewicht te hebben om aan diplan mee te doen.
Ik heb het na een periode van moeilijk eten, 5 consulten gehad.. in juni ergens. Het was puur voo rmij om weer te leren wat normale porties zijn, ben dan ook niet afgevallen. Deed daar ook niet mijn best voor op dat moment..
Ik mocht zo'n 1700 kcal eten ( bij een lengte van 1.80 en 78 kilo ) en het was mooi verdeeld en ook echt genoeg, maarja emo eten inderdaad dus als ik me verveelde en dat was nogal vaak zo in die tijd bleef ik maar eten... Maar voor mij werkt het gewoon niet om met lijstjes te eten,dan ik er teveel mee bezig en dat is niet goed...daarom nu maar mijn eigen rode draad opgesteld en dat gaat beter...
Als je wilt, je bent welkom om bij Emotional eating te schrijven... daar heb je toch ook al geschreven, in het oude topic? of vergis ik me nu ...
Liefs, Lunatik
dinsdag 6 november 2007 om 21:03
Lunatik: oops, sorry, daar had ik niet goed naar gekeken!
Ik heb trouwens de site even gecheckt! Het voorbeeldmenu zag er erg royaal uit...was ook wel voor een man volgens mij, maar dat is wel even wat anders dan Sonjaatje B.! )!
Misschien check ik emo-eating nog wel weer eens een keertje om er ook nog wat te posten! En ja, ik heb in het verleden wel eens geschreven, ja, dat klopt!
Groetjes KK
Ik heb trouwens de site even gecheckt! Het voorbeeldmenu zag er erg royaal uit...was ook wel voor een man volgens mij, maar dat is wel even wat anders dan Sonjaatje B.! )!
Misschien check ik emo-eating nog wel weer eens een keertje om er ook nog wat te posten! En ja, ik heb in het verleden wel eens geschreven, ja, dat klopt!
Groetjes KK
woensdag 7 november 2007 om 10:31
Hai Lunatik en KK,
@ Lunatik: bedankt voor het meedenken voor een oplossing voor mijn 'probleem'. Alleen is Diplan niet wat ik zoek. Ik wil namelijk echt los van regeltjes en menu's die door een ander voor mij zijn uitgeschreven. Ik wil gewoon naar mijn eigen lijf luisteren, kunnen eten waar ìk zin in heb.
@ KK; ik moet inderdaad los zien te komen van de regeltjes van de food police! Het is zo in mijn systeem geramd, dat het moeilijk is om los te laten, maar dat moet toch vroeg of laat wel lukken, lijkt me.
Als ik het goed begrijp heb je de menu's in de prullenbak gegooid? Wat was hier de reden voor?
Hoelang ben je eigenlijk? 57 kilo is helemaal niet veel nee. Maar goed, ik snap best dat je dan nog steeds ontevreden kunt zijn. Ik ben overigens 24 jaar.
Gister heb ik een goede dag gehad. Ik had tot een uur of 13 helemaal geen honger, dus ik ben ook pas gaan eten toen ik trek had. Om 13 uur een bananentosti (2 bh met halve banaan) gehad en om 16.30 uur 3 mandarijnen. Om 18.00 uur avondeten (minder dan normaal) en om 21 uur een bakje truffelpepernoten (van bolletje; errug lekker!) Precies gegeten waar ik zin in had, niets teveel.
Gr. Sisa
@ Lunatik: bedankt voor het meedenken voor een oplossing voor mijn 'probleem'. Alleen is Diplan niet wat ik zoek. Ik wil namelijk echt los van regeltjes en menu's die door een ander voor mij zijn uitgeschreven. Ik wil gewoon naar mijn eigen lijf luisteren, kunnen eten waar ìk zin in heb.
@ KK; ik moet inderdaad los zien te komen van de regeltjes van de food police! Het is zo in mijn systeem geramd, dat het moeilijk is om los te laten, maar dat moet toch vroeg of laat wel lukken, lijkt me.
Als ik het goed begrijp heb je de menu's in de prullenbak gegooid? Wat was hier de reden voor?
Hoelang ben je eigenlijk? 57 kilo is helemaal niet veel nee. Maar goed, ik snap best dat je dan nog steeds ontevreden kunt zijn. Ik ben overigens 24 jaar.
Gister heb ik een goede dag gehad. Ik had tot een uur of 13 helemaal geen honger, dus ik ben ook pas gaan eten toen ik trek had. Om 13 uur een bananentosti (2 bh met halve banaan) gehad en om 16.30 uur 3 mandarijnen. Om 18.00 uur avondeten (minder dan normaal) en om 21 uur een bakje truffelpepernoten (van bolletje; errug lekker!) Precies gegeten waar ik zin in had, niets teveel.
Gr. Sisa
woensdag 7 november 2007 om 17:40
Hoi Sisa,
Klinkt heel goed je dagje!!
Fijn gevoel he als het gewoon eens goed gaat!
De reden dat de menu's in de prullenbak liggen is echt dat ik het niet meer kan opbrengen om een voorgekauwd menu te volgen, daar word ik zo opstandig van...Ben sowieso al erg opstandig van mezelf als het gaat om moetens, dus....
Vandaag had ik ook een goed dagje qua eten, alleen heb ik nu voor het avondeten weet teveel chocopepernoten en dropjes op...balen, dan heb ik trek en kan ik niet wachten...Minder leuk dus.
Groetjes KK
Klinkt heel goed je dagje!!
Fijn gevoel he als het gewoon eens goed gaat!
De reden dat de menu's in de prullenbak liggen is echt dat ik het niet meer kan opbrengen om een voorgekauwd menu te volgen, daar word ik zo opstandig van...Ben sowieso al erg opstandig van mezelf als het gaat om moetens, dus....
Vandaag had ik ook een goed dagje qua eten, alleen heb ik nu voor het avondeten weet teveel chocopepernoten en dropjes op...balen, dan heb ik trek en kan ik niet wachten...Minder leuk dus.
Groetjes KK
woensdag 7 november 2007 om 18:45
Ik ben nu het boek aan het lezen van Patty Harpenau "ken je eigen hoofdmenu" daarin draait het er ook om dat je jezelf afvraagt of je nu eet omdat je lichaam er om vraagt of dat je eet omdat je geest er om vraagt, emoties dus aangezien ik dus een vreselijke emotie eter ben wil ik hiermee aan de slag aan. Ik geloof na jaren van dieeten daar dus ook niet meer in ben er uiteindelijk alleen maar zwaarder door geworden. Ik hoop dat het me gaat lukken om het goed toe te passen en wanneer ik merk dat ik wil eten vanwege een emotie ik daar dus anders mee om kan gaan. Maar tips zijn dus altijd welkom hoor.
donderdag 8 november 2007 om 22:27
Na al jullie berichten gelezen te hebben, zou ik ook graag mee willen schrijven hier. Ik ben 25 jaar en ben ook al zeker sinds mn 14e bezig met lijnen. Ik heb vele dieten geprobeerd en ben vele kilo's afgevallen en weer aangekomen....
Sinds het begin van dit jaar ben ik er zeker uit dat ik nooit meer een dieet wil volgen met voorgeschreven menu's of het tellen van punten of calorieen. Dit werkt niet voor mij, wanneer ik iets op wilskracht moet doen, hou ik het nooit vol. Ik wil gewoon kunnen eten waar ik zin in heb en niet dat wat Sonja voor me bedacht heeft. Diep van binnen wist ik dit al veel langer eigenlijk. Ik ben sinds het begin van dit jaar 6 kilo afgevallen, ik weeg nu 72, hier ben ik heel blij mee. Waar ik nog grote moeite mee blijf houden, is goed voor mezelf zorgen en het allermoeilijkste eigenlijk, mezelf accepteren zoals ik ben.
Ik wil er nu weer actief mee aan de slag, gewoon eten waar ik zin in heb en ook eten wanneer ik echt trek heb. Sinds enkele weken heb ik op internet ontdekt dat er een term is voor deze manier van eten, intuitief eten. En dat er dus meer mensen actief mee bezig zijn. Het lijkt me dus leuk met jullie mee te kletsen.
Groetjes Otje82
Sinds het begin van dit jaar ben ik er zeker uit dat ik nooit meer een dieet wil volgen met voorgeschreven menu's of het tellen van punten of calorieen. Dit werkt niet voor mij, wanneer ik iets op wilskracht moet doen, hou ik het nooit vol. Ik wil gewoon kunnen eten waar ik zin in heb en niet dat wat Sonja voor me bedacht heeft. Diep van binnen wist ik dit al veel langer eigenlijk. Ik ben sinds het begin van dit jaar 6 kilo afgevallen, ik weeg nu 72, hier ben ik heel blij mee. Waar ik nog grote moeite mee blijf houden, is goed voor mezelf zorgen en het allermoeilijkste eigenlijk, mezelf accepteren zoals ik ben.
Ik wil er nu weer actief mee aan de slag, gewoon eten waar ik zin in heb en ook eten wanneer ik echt trek heb. Sinds enkele weken heb ik op internet ontdekt dat er een term is voor deze manier van eten, intuitief eten. En dat er dus meer mensen actief mee bezig zijn. Het lijkt me dus leuk met jullie mee te kletsen.
Groetjes Otje82
zaterdag 10 november 2007 om 20:25
Hoi Otje,
Nou, het is wel een heel rustig topic hoor! Maar inderdaad is dat heel herkenbaar, dat je niet voorgeschreven wilt krijgen wat iemand anders vindt dat jij moet eten...maar bij mij is het wel zo dubbel dat ik soms juist weer wel voorgeschreven wil hebben wat ik moet eten uit een soort behoefte aan iemand die het precies weet voor mij. Lekker makkelijk, maar dat is schijn, het past bijna nooit bij mij als persoon.
Wat heb je op internet allemaal gevonden over intuitief eten? Er is een hoop dat wel! Heb je die kilo's verloren door gewoon te eten wat je wilde? Wel te letten op wat je lijf aangeeft dan, maar toch te eten waar je behoefte aan hebt? Ik zelf heb lang weinig tot geen vlees gegeten en merk nu echt dat ik vaak zin heb in biefstuk. Heb ik kennelijk nodig ofzo, want ik heb het nooit in mijn leven gegeten en...ik ben niet zwanger )!
Het goed voor jezelf zorgen en jezelf accepteren zijn ook grote thema's in mijn leventje. Maar in welke vorm bedoel jij voor jezelf zorgen? Bij mij gaat het echt om me niet volproppen als ik thuis kom van een drukke dag of als ik me alleen voel, maar ook niet zo negatief zijn tegen mezelf over wanneer ik een fout heb gemaakt of kritiek heb gekregen op iets. Echt moeilijke dingen zijn dat ja!
Momenteel moet ik eerlijk zeggen dat ik weer veel bezig ben met de opletterigheid qua eten op de conventionele manier, dus de niet de luister naar jezelf methode, zeg maar )! Bij gaat dat samen met stress: namelijk ik heb stress, ik eet zonder honger te hebben en dan gebeurd dat een tijdje te vaak, kom ik iets aan en denk ik: oja, moet op een dieet!....dus ga opletten en obsederen over stomme dieten, die eigenlijk mijn eetbelangstelling alleen maar opwekken en me dus verder van huis brengen....maar die illusie dat dat dan de oplossing is, is bij mij behoorlijk sterk.
Ik weet dat ik dan even moet accepteren dat ik meer eet en vooral vriendelijk tegen mezelf moet praten dan en proberen mijn moeilijkheden op te lossen, maar dat is moeilijk.
Nou, heel verhaal geworden!
Je bent in ieder geval welkom om hier te schrijven!
Groetjes Kopje Koffie!
Nou, het is wel een heel rustig topic hoor! Maar inderdaad is dat heel herkenbaar, dat je niet voorgeschreven wilt krijgen wat iemand anders vindt dat jij moet eten...maar bij mij is het wel zo dubbel dat ik soms juist weer wel voorgeschreven wil hebben wat ik moet eten uit een soort behoefte aan iemand die het precies weet voor mij. Lekker makkelijk, maar dat is schijn, het past bijna nooit bij mij als persoon.
Wat heb je op internet allemaal gevonden over intuitief eten? Er is een hoop dat wel! Heb je die kilo's verloren door gewoon te eten wat je wilde? Wel te letten op wat je lijf aangeeft dan, maar toch te eten waar je behoefte aan hebt? Ik zelf heb lang weinig tot geen vlees gegeten en merk nu echt dat ik vaak zin heb in biefstuk. Heb ik kennelijk nodig ofzo, want ik heb het nooit in mijn leven gegeten en...ik ben niet zwanger )!
Het goed voor jezelf zorgen en jezelf accepteren zijn ook grote thema's in mijn leventje. Maar in welke vorm bedoel jij voor jezelf zorgen? Bij mij gaat het echt om me niet volproppen als ik thuis kom van een drukke dag of als ik me alleen voel, maar ook niet zo negatief zijn tegen mezelf over wanneer ik een fout heb gemaakt of kritiek heb gekregen op iets. Echt moeilijke dingen zijn dat ja!
Momenteel moet ik eerlijk zeggen dat ik weer veel bezig ben met de opletterigheid qua eten op de conventionele manier, dus de niet de luister naar jezelf methode, zeg maar )! Bij gaat dat samen met stress: namelijk ik heb stress, ik eet zonder honger te hebben en dan gebeurd dat een tijdje te vaak, kom ik iets aan en denk ik: oja, moet op een dieet!....dus ga opletten en obsederen over stomme dieten, die eigenlijk mijn eetbelangstelling alleen maar opwekken en me dus verder van huis brengen....maar die illusie dat dat dan de oplossing is, is bij mij behoorlijk sterk.
Ik weet dat ik dan even moet accepteren dat ik meer eet en vooral vriendelijk tegen mezelf moet praten dan en proberen mijn moeilijkheden op te lossen, maar dat is moeilijk.
Nou, heel verhaal geworden!
Je bent in ieder geval welkom om hier te schrijven!
Groetjes Kopje Koffie!
maandag 12 november 2007 om 13:11
Hallo,
Goed om deze verhalen te lezen, eindelijk mensen die inzien dat een dieet niet werkt.
Ik ben met Nooitmeeropdieet.nl bezig om me meer te richten op intuitief eten. Ik geef workshops en trainingen om mensen te leren meer intuitief te eten.
Ik ben op zoek naar mensen die hier mee bezig zijn en die mee willen denken over het aanbod.
Mocht je interesse hebben, reageer dan even via de site:
www.nooitmeeropdieet.nl
Groetjes Angele
Goed om deze verhalen te lezen, eindelijk mensen die inzien dat een dieet niet werkt.
Ik ben met Nooitmeeropdieet.nl bezig om me meer te richten op intuitief eten. Ik geef workshops en trainingen om mensen te leren meer intuitief te eten.
Ik ben op zoek naar mensen die hier mee bezig zijn en die mee willen denken over het aanbod.
Mocht je interesse hebben, reageer dan even via de site:
www.nooitmeeropdieet.nl
Groetjes Angele
dinsdag 20 november 2007 om 11:39
Hai allemaal,
Hoe gaat het hier?
@ KK: heb je de menuutjes al uit de prullenbak gehaald? Of ga je toch proberen naar je lichaam te luisteren?
@ Otje: hoe gaat het met jou? krijg je het intuitief eten al een beetje onder de knie?
Bij mij ging het tot vorige week goed, maar toen werd ik ziek (griepje) en daarna werd ik geopereerd en sindsdien lukt het niet meer zo goed. Ik ben nog steeds een verschrikkelijke emotie-eter en zodra het geestelijk of lichamelijk tegenzit, of als ik me verveel, dan ga ik snaaien. Balen hoor! Ik probeer duidelijk m'n gevoelens met eten te onderdrukken en het lukt me nog niet om daar helemaal van af te komen. Maar ik houd moed! Gewoon doorgaan. Je kunt natuurlijk niet in een paar weken je eetgedrag volledig veranderd hebben.
Succes allemaal!
Gr. Sisa
Hoe gaat het hier?
@ KK: heb je de menuutjes al uit de prullenbak gehaald? Of ga je toch proberen naar je lichaam te luisteren?
@ Otje: hoe gaat het met jou? krijg je het intuitief eten al een beetje onder de knie?
Bij mij ging het tot vorige week goed, maar toen werd ik ziek (griepje) en daarna werd ik geopereerd en sindsdien lukt het niet meer zo goed. Ik ben nog steeds een verschrikkelijke emotie-eter en zodra het geestelijk of lichamelijk tegenzit, of als ik me verveel, dan ga ik snaaien. Balen hoor! Ik probeer duidelijk m'n gevoelens met eten te onderdrukken en het lukt me nog niet om daar helemaal van af te komen. Maar ik houd moed! Gewoon doorgaan. Je kunt natuurlijk niet in een paar weken je eetgedrag volledig veranderd hebben.
Succes allemaal!
Gr. Sisa
dinsdag 20 november 2007 om 12:59
Hoi Sienna, Otje en Sisa!
Sienna, dat boek van haar ken ik en inderdaad is wel goed. Heb het vorige boek van haar ook gelezen, wel zijn de cd's hetzelfde!
Maar goed, dat zijn wel de principes een beetje van intuitief eten, alleen is zij meer gericht ook op afvallen met haar opzet van het boek...Terwijl ik juist echt probeer om alles te mogen eten en mezelf niet te kastijden (hoe schrijf je dat?) als ik wel uit mondhonger eet. Dat is wel een verschil, anders voelt het weer als een dieet.
Otje, leuk dat je mee wilt schrijven: ik ben ook erg benieuwd hoe het nu met je gaat!
Sisa: nee, de menuutjes heb ik niet meer uit de prullenbak gehaald. Ik ben echt weer terug aan het gaan naar mezelf gunnen om te eten ook als het uit mondhonger is en dan vriendelijk naar mezelf te blijven, want meer boos zijn op jezelf omdat je eet, lokt weer meer slechte gevoelens uit waardoor je weer meer gaat eten enzovoorts...
Vervelend dat je ziek bent geweest en een operatie hebt gehad! Wat had je?
Het is logisch dat je gaat eten als je een rotervaring achter de rug hebt. Geef jezelf de toestemming om dat te doen zonder dat je boos op jezelf wordt en jezelf alleen maar extra rot laat voelen over iets wat je nu toch nog nodig hebt. Hoe meer je gaat eten in reactie op je honger, hoe meer rust je krijgt in het gegeven dat jij wel goed voor jezelf kunt zorgen....(zo legt het boek dat ik gebruik (naast andere boeken) het uit)
Als je daarbij soms nog mondhonger hebt, geef je jezelf maar precies dat waar je echt zin in hebt en praat je geruststellend naar jezelf omdat je die behoefte hebt om jezelf gerust te stellen op deze manier. Je kunt het kennelijk nog niet op een andere manier.
Wel verlangt dat van je dat je je gewicht (een beetje) loslaat, omdat als je dat een paar dagen doet (uit mondhonger eten) en je iets aankomt, is dat weer reden om jezelf uit te schelden voor fat*ss ofzo en ja, dat helpt niet om je beter te voelen zodat je het eten minder nodig hebt, toch?
Je zult merken dat als je jezelf toestaat om te eten wanneer je wilt en ook datgene wat je wilt, dat je je dan geruster voelt over het eten; het loopt niet weg, zeg maar, dat voelt veilig. Zo werkt het bij mij ook echt. Gisterenavond had ik een zakje boterkoek gekocht en ik bleef rustig en zei; is oke dat je dit doet, het mag....toen was ik zo gerustgesteld dat ik het ook niet meer helemaal leeg hoefde te eten. Zo zal het niet steeds werken, maar goed, het heeft effect in ieder geval.
Ik ben nou een beetje aan het proberen uit te leggen wat er allemaal in dat boek staat dat ik nu aan het lezen ben, maar dat is een beetje veel....en ik weet niet of je er wel op zit te wachten.
Laat dus maar even weten.
Ik hoop in ieder geval dat je een beetje begrip op kunt brengen voor jezelf dat je je nu niet zo lekker voelt na de operatie enzo.
Kun je wel gebruiken, denk ik. Je zult het misschien wel nodig hebben om je weer wat veiliger en meer thuis te voelen bij jezelf, want zo'n ziekenhuisopname kan er wel in hakken qua je thuis voelen.
Nou groetjes, KK
Sienna, dat boek van haar ken ik en inderdaad is wel goed. Heb het vorige boek van haar ook gelezen, wel zijn de cd's hetzelfde
!Maar goed, dat zijn wel de principes een beetje van intuitief eten, alleen is zij meer gericht ook op afvallen met haar opzet van het boek...Terwijl ik juist echt probeer om alles te mogen eten en mezelf niet te kastijden (hoe schrijf je dat?) als ik wel uit mondhonger eet. Dat is wel een verschil, anders voelt het weer als een dieet.
Otje, leuk dat je mee wilt schrijven: ik ben ook erg benieuwd hoe het nu met je gaat!
Sisa: nee, de menuutjes heb ik niet meer uit de prullenbak gehaald. Ik ben echt weer terug aan het gaan naar mezelf gunnen om te eten ook als het uit mondhonger is en dan vriendelijk naar mezelf te blijven, want meer boos zijn op jezelf omdat je eet, lokt weer meer slechte gevoelens uit waardoor je weer meer gaat eten enzovoorts...
Vervelend dat je ziek bent geweest en een operatie hebt gehad! Wat had je?
Het is logisch dat je gaat eten als je een rotervaring achter de rug hebt. Geef jezelf de toestemming om dat te doen zonder dat je boos op jezelf wordt en jezelf alleen maar extra rot laat voelen over iets wat je nu toch nog nodig hebt. Hoe meer je gaat eten in reactie op je honger, hoe meer rust je krijgt in het gegeven dat jij wel goed voor jezelf kunt zorgen....(zo legt het boek dat ik gebruik (naast andere boeken) het uit)
Als je daarbij soms nog mondhonger hebt, geef je jezelf maar precies dat waar je echt zin in hebt en praat je geruststellend naar jezelf omdat je die behoefte hebt om jezelf gerust te stellen op deze manier. Je kunt het kennelijk nog niet op een andere manier.
Wel verlangt dat van je dat je je gewicht (een beetje) loslaat, omdat als je dat een paar dagen doet (uit mondhonger eten) en je iets aankomt, is dat weer reden om jezelf uit te schelden voor fat*ss ofzo en ja, dat helpt niet om je beter te voelen zodat je het eten minder nodig hebt, toch?
Je zult merken dat als je jezelf toestaat om te eten wanneer je wilt en ook datgene wat je wilt, dat je je dan geruster voelt over het eten; het loopt niet weg, zeg maar, dat voelt veilig. Zo werkt het bij mij ook echt. Gisterenavond had ik een zakje boterkoek gekocht en ik bleef rustig en zei; is oke dat je dit doet, het mag....toen was ik zo gerustgesteld dat ik het ook niet meer helemaal leeg hoefde te eten. Zo zal het niet steeds werken, maar goed, het heeft effect in ieder geval.
Ik ben nou een beetje aan het proberen uit te leggen wat er allemaal in dat boek staat dat ik nu aan het lezen ben, maar dat is een beetje veel....en ik weet niet of je er wel op zit te wachten.
Laat dus maar even weten.
Ik hoop in ieder geval dat je een beetje begrip op kunt brengen voor jezelf dat je je nu niet zo lekker voelt na de operatie enzo.
Kun je wel gebruiken, denk ik. Je zult het misschien wel nodig hebben om je weer wat veiliger en meer thuis te voelen bij jezelf, want zo'n ziekenhuisopname kan er wel in hakken qua je thuis voelen.
Nou groetjes, KK
anoniem_54464 wijzigde dit bericht op 20-11-2007 13:03
Reden: net even anders verwoord..
Reden: net even anders verwoord..
% gewijzigd
dinsdag 20 november 2007 om 13:58
Hai KK,
Bedankt voor je reactie. Ik vind het niet vervelend hoor, als je met tips komt uit het boek dat je leest. Ik vind het juist leerzaam, dus ga vooral door! Hoe heet het boek?
Ik heb niet in het ziekenhuis gelegen hoor. Het was een klein ingreepje, dus ik kon gelijk erna weer naar huis. Maar ik ben aan m'n voet geopereerd waardoor ik even niet zo mobiel ben. Ik ben dus al een tijdje redelijk aan huis gekluisterd en daardoor ga ik eten, omdat ik me verveel. Normaal trek ik er namelijk veel op uit; gezellig afspreken met vriendinnetjes of lekker winkelen o.i.d. maar dat gaat nu even niet. En tja, als ik voor de tv hang komt op een gegeven moment dat graaihandje tevoorschijn hè...
Gelukkig loop ik niet rond met haatgevoelens jegens mezelf. Ik ben geen moment doorgeslagen in grote snaaierij dus eigenlijk valt het heel erg mee. Het is alleen dat ik niet heb gegeten op de momenten dat mijn lichaam dat aangaf, maar omdat mijn hoofd het aangaf en dat is juist wat ik wil afleren. Maar nogmaals; ik kan niet in een paar weken alles aanpakken dus ik vertrouw er op dat het op den duur steeds beter zal gaan.
Hartstikke goed van je dat je zonder schuldgevoelens boterkoek hebt gegeten! Heerlijk toch?! Ik merk ook wel dat doordat ik mezelf dingen toesta ik niet doorsla. Het hele pak snoep of koek hoeft niet meer op. Een paar voorbeelden: van 't weekend hebben we boodschappen gedaan en o.a. roze koeken en spekjes gekocht. Ik heb 1 koek gehad en een paar spekjes verdeeld over het weekend. Er ligt nu een 3/4 gevulde zak spekjes en nog 3 roze koeken in de kast, zonder dat ik er steeds naar ga kijken en de neiging heb om wat te pakken. Terwijl voorheen alles op moest zodra een verpakking eenmaal open was, want: als een verpakking open was kon ik er niet van af blijven en de volgende dag zou ik alles beter doen, niet meer snoepen dus dan moesten de aangebroken verpakkingen ook uit de weg zijn geruimd. Nu hoeft dat niet meer, gelukkig!
Ik vind het goed van je dat je de menuutjes in de prullenbak hebt laten liggen. Heel goed zelfs! Je kunt het prima zelf, let maar op!
Bedankt voor je reactie. Ik vind het niet vervelend hoor, als je met tips komt uit het boek dat je leest. Ik vind het juist leerzaam, dus ga vooral door! Hoe heet het boek?
Ik heb niet in het ziekenhuis gelegen hoor. Het was een klein ingreepje, dus ik kon gelijk erna weer naar huis. Maar ik ben aan m'n voet geopereerd waardoor ik even niet zo mobiel ben. Ik ben dus al een tijdje redelijk aan huis gekluisterd en daardoor ga ik eten, omdat ik me verveel. Normaal trek ik er namelijk veel op uit; gezellig afspreken met vriendinnetjes of lekker winkelen o.i.d. maar dat gaat nu even niet. En tja, als ik voor de tv hang komt op een gegeven moment dat graaihandje tevoorschijn hè...
Gelukkig loop ik niet rond met haatgevoelens jegens mezelf. Ik ben geen moment doorgeslagen in grote snaaierij dus eigenlijk valt het heel erg mee. Het is alleen dat ik niet heb gegeten op de momenten dat mijn lichaam dat aangaf, maar omdat mijn hoofd het aangaf en dat is juist wat ik wil afleren. Maar nogmaals; ik kan niet in een paar weken alles aanpakken dus ik vertrouw er op dat het op den duur steeds beter zal gaan.
Hartstikke goed van je dat je zonder schuldgevoelens boterkoek hebt gegeten! Heerlijk toch?! Ik merk ook wel dat doordat ik mezelf dingen toesta ik niet doorsla. Het hele pak snoep of koek hoeft niet meer op. Een paar voorbeelden: van 't weekend hebben we boodschappen gedaan en o.a. roze koeken en spekjes gekocht. Ik heb 1 koek gehad en een paar spekjes verdeeld over het weekend. Er ligt nu een 3/4 gevulde zak spekjes en nog 3 roze koeken in de kast, zonder dat ik er steeds naar ga kijken en de neiging heb om wat te pakken. Terwijl voorheen alles op moest zodra een verpakking eenmaal open was, want: als een verpakking open was kon ik er niet van af blijven en de volgende dag zou ik alles beter doen, niet meer snoepen dus dan moesten de aangebroken verpakkingen ook uit de weg zijn geruimd. Nu hoeft dat niet meer, gelukkig!
Ik vind het goed van je dat je de menuutjes in de prullenbak hebt laten liggen. Heel goed zelfs! Je kunt het prima zelf, let maar op!
dinsdag 20 november 2007 om 14:37
Hoi Sisa,
Oeps, helemaal verkeerd begrepen jouw verhaal, sorry!
Tja, bankhangen is voor niemand echt helemaal ideaal nee, je krijgt er echt een verveeld gevoel door! Ik wilde je een beetje steunen, maar dat was een tikkie overdreven in deze context, geloof ik....
Dat boek heet overcoming overeating en het is in het Engels. Het bestaat ook in het Nederlands, maar ik weet alleen dat je dan op marktplaats kunt kijken.
Dan heet het weet waarom je eet, maar ik neem aan dat dat hetzelfde opgezet is. Het is van Hirschman en Munter.
Groetjes KK
Oeps, helemaal verkeerd begrepen jouw verhaal, sorry!
Tja, bankhangen is voor niemand echt helemaal ideaal nee, je krijgt er echt een verveeld gevoel door! Ik wilde je een beetje steunen, maar dat was een tikkie overdreven in deze context, geloof ik....
Dat boek heet overcoming overeating en het is in het Engels. Het bestaat ook in het Nederlands, maar ik weet alleen dat je dan op marktplaats kunt kijken.
Dan heet het weet waarom je eet, maar ik neem aan dat dat hetzelfde opgezet is. Het is van Hirschman en Munter.
Groetjes KK
dinsdag 20 november 2007 om 16:35
Hallo allemaal,
Hier eindelijk weer een reactie van mij. We hebben eindelijk een eigen internetverbinding! Ik woon namelijk sinds september met mn vriend in Milaan. We wonen sinds 2 weken in ons definitieve appartement en hebben nu dus eindelijk ook interne!. Ben ik niet meer afhankelijk van school of Italiaanse internetcafe's. Kan ik rustig intenetten.
Op zich verloopt het intuitief eten best wel redelijk. Ik vind het alleen wel moeilijk om mijn zelfgemaakte onderscheid tussen 'goed' en 'slecht' eten te vergeten. Ik vind het moeilijk om iets te eten wat ik voorheen 'slecht' vond, zoals bijvoorbeeld chocola. Als ik het eet vind ik het moeilijk om te stoppen als ik genoeg heb.
Ik ben wel weer een halve kilo afgevallen, daar ben ik wel erg blij mee. Ik zou misschien eigenlijk mn weegschaal weg moeten doen. Maar ik heb nog niet het gevoel dat ik daar aan toe ben. In principe ga ik alleen elke maandagmorgen op de weegschaal en ik heb echt nog behoefte aan die 'controle'.
Kopjekoffie: Ik bedoel het goed voor mezelf zorgen zo ongeveer hetzelfde als jij. Me niet volproppen als ik me niet fijn voel. En inderdaad ook niet zo streng tegen mezelf zijn wanneer ik iets even niet goed doe of iets niet gaat zoals ik zou willen.
Sisa: Wat jij zegt over eten als je je verveelt, herken ik helemaal. Ik heb dan ook de neiging om te gaan snaaien.
Ik blijf zeker met jullie meeschrijven over IE.
Groetjes Otje
Hier eindelijk weer een reactie van mij. We hebben eindelijk een eigen internetverbinding! Ik woon namelijk sinds september met mn vriend in Milaan. We wonen sinds 2 weken in ons definitieve appartement en hebben nu dus eindelijk ook interne!. Ben ik niet meer afhankelijk van school of Italiaanse internetcafe's. Kan ik rustig intenetten.
Op zich verloopt het intuitief eten best wel redelijk. Ik vind het alleen wel moeilijk om mijn zelfgemaakte onderscheid tussen 'goed' en 'slecht' eten te vergeten. Ik vind het moeilijk om iets te eten wat ik voorheen 'slecht' vond, zoals bijvoorbeeld chocola. Als ik het eet vind ik het moeilijk om te stoppen als ik genoeg heb.
Ik ben wel weer een halve kilo afgevallen, daar ben ik wel erg blij mee. Ik zou misschien eigenlijk mn weegschaal weg moeten doen. Maar ik heb nog niet het gevoel dat ik daar aan toe ben. In principe ga ik alleen elke maandagmorgen op de weegschaal en ik heb echt nog behoefte aan die 'controle'.
Kopjekoffie: Ik bedoel het goed voor mezelf zorgen zo ongeveer hetzelfde als jij. Me niet volproppen als ik me niet fijn voel. En inderdaad ook niet zo streng tegen mezelf zijn wanneer ik iets even niet goed doe of iets niet gaat zoals ik zou willen.
Sisa: Wat jij zegt over eten als je je verveelt, herken ik helemaal. Ik heb dan ook de neiging om te gaan snaaien.
Ik blijf zeker met jullie meeschrijven over IE.
Groetjes Otje
