Co-ouderschap beeindigen ??

quote:tikkel schreef op 16 januari 2010 @ 15:20:

@ Wuiles: Het is inderdaad hun probleem alleen zo voelt het niet, omdat het mijn kind betreft. Ik besef wel dat ik vader/stiefmoeder en dochter de mogelijkheid moet bieden om dit probleem nog op te lossen. Of ze hier voor openstaan ( met de huidige ontwikkelingen) weet ik op dit moment niet. De band met vader is inderdaad belangrijk. Om die reden heb ik altijd gestreefd naar co-ouderschap.



Wynette: Vader zal zijn vrouw niet "corrigeren". Ik heb in het verleden genoeg voorbeelden aangehaald en ik merk dat hij het eenzijdig ziet ( of dat dat echt zo is weet ik niet, maar dat is wat hij uit naar mij)



Mela: Er zitten ook twee kanten aan het verhaal. Naast het karakter van mijn dochter wat ik eerder omschreef is ze ontzettend lui en laks. Stiefmoeder heeft zelf geen kinderen en heeft duidelijke regels wat zij accepteert en niet accepteert. En als dochter hier zich niet aan houdt ontstaan er conflicten. De kwestie waar het hier om gaat is: Hoe ga je hier mee om !!

Voorlopig kan ik wel zonder het geld, maar als er structureel iets veranderd wil ik wel weten wat mijn rechten en plichten zijn.



Stiefmoeder woont daar ook. Hoewel opvoeding overgelaten moet worden aan echte ouders is het logisch dat dochter stiefmoeders regels respecteert. Ik vind dus eigenlijk dat vader groot gelijk heeft als hij verwacht dat je dochter zich aan de regels houdt die in dat huis gelden. En als dat strenger is dan bij jou, ja allicht geeft dat conflicten. Maar als ze dan huilend naar jou kan rennen, dan ondermijn jij het gezag van vader en stiefmoeder, waardoor dochter alleen onhandelbaarder zal worden. Op school zullen misschien de regels ook strenger zijn dan thuis, maar dochter weet dat ze het daar niet zal kunnen maken om jou te bellen voor steun. Ze manipuleert je waar je bijstaat en jij trapt er in.



Koekkie: Ja, vader en dochter lijken inderdaad erg op elkaar. Alleen deze eigenschap ben ik niet zo blij mee. Ik ga nu proberen in tussenstappen te denken in plaats van de zevenmijlslaarzen. Eerst maar kijken of dochter/vader/stiefmoeder openstaan voor mediation/bemiddeling om structureel met dit probleem aan de slag te gaan.



Eigenlijk vind ik dat jij moet proberen je erbuiten te houden. Moeilijk omdat het je kind is, en ik begrijp dat jouw verdriet haar aan het hart gaat, maar jij bent ook een partij, en zolang ze nog bij jou terechtkan, zal ze niet genoodzaakt zijn om het conflict op te lossen. Als haar vader en jij nog bijelkaar waren geweest, had ze geen ander huis gehad om naar te vluchten en had ze conflicten ook op moeten lossen. JIj denkt haar te helpen door toe te staan dat ze naar jou mag komen, maar uiteindelijk leer je haar dat vluchten een oplossing is. Die les krijgt ze al voldoende van haar vader, dus leer haar dat "uitpraten"een betere oplossing is.

@ Troeta: Band tussen dochter en mij is erg hecht. Nee, eigenlijk hebben we nooit ruzie. Natuurlijk erger ik mij soms dood aan haar en haar arrogante tienergedrag maar als ik hier iets van zeg dan luistert ze wel.



En ze zal moeten leren om ook naar vader en stiefmoeder te luisteren, ook als dat haar minder bevalt. Stiefmoeder zal moeten leren om haar geen k*tkind meer te noemen, maar ik denk dat die ook af en toe geen raad weet met het opstandige gedrag van jouw dochter ( Hoe vaak heeft je dochter tegen haar gezegd "Je bent mijn moeder niet dus ik hoef lekker toch niet te doen wat jij wilt"



Met alle ontwikkelingen lijkt het mij het beste om nu maar even een periode van rust in te lassen en dochter een tijdje bij mij te laten blijven. Vader heeft nog niets van zich laten horen na de ruzie van vanmorgen. Ik neem nu ook even geen contact op. Laat alle kampen eerst maar eens rustig worden. Zodra ik hem spreek zal ik voorstellen om in alle rust het gesprek aan te gaan. Ik zal dan wel horen hoe hij en stiefmoeder er dan in staan. De kans is heel groot dat vader/stiefmoeder zelf besluiten de stekker uit de huidige omgangsregeling te trekken. Ik hoop dat zij structurele energie willen steken in de band met dochter. Mocht dat niets worden dan zie ik maar 1 oplossing.



Bedankt voor jullie reacties zover.

Ik houd jullie op de hoogte.Ik zou je dochter bij de volgende "wisseldag" terugsturen naar haar vader en haar vertellen dat ze conflicten daar, daar moet oplossen. Lijkt hard, maar daar leert ze het meest van. Elke puber heeft conflicten met zijn/haar ouders, en ontzeggen van het contact lost dat niet op. Misschien goed om zowel vader als dochter een paar dagen te laten afkoelen, maar uiteindelijk zal dit uitgesproken moeten worden en dat moeten vader en dochter doen. Al was het alleen om te voorkomen dat je dochter het idee krijgt dat haar vader niks over haar te zeggen heeft, als ze maar hard genoeg gaat janken bij mammie.

sterkte ermee, want het zal niet makkelijk zijn. Maar zolang ze niet mishandeld wordt bij haar vader, denk ik dat je als ouders ook na een scheiding moet laten zien dat je op een lijn staat.

Sterkte tikkel! Lijkt mij een heel erg lastige situatie. Tuurlijk heb je wel in je achterhoofd dat je dochter in de puberteit is en zelf haar conflicten moet leren oplossen. Maar ik ken een soortgelijke situatie in mijn omgeving waarbij ex-partners elkaar de tent uit ruzieën en een co-ouderschap (week vader/week moeder) hebben. Stiefmoeder is, zeker nu ze een liefdesbaby hebben gemaakt, niet blij met het co-ouderschap. De biologische moeder doet in haar ogen alles fout en in de week dat dochter er is zullen ze haar eens opvoeden...Lijkt mij beschadigend voor dochter en je kunt er bijna op wachten dat dochter af gaat haken...Kunnen jullie niet eens samen om tafel om eea uit te spreken? Heel veel succes!

Oei zie nu pas dat je een soort bemiddelingsgesprek wilt...hopen dat vader en zijn vrouw hier ook open voor staan...lijkt mij heel goed in deze situatie!

Misschien is het een idee om als je dat kunt over een paar dagen rustig aan vader te vragen wat zijn kant van het verhaal is. Dit heeft alleen zin als je er neutraalk in kunt staan. Zodra je ex nameliojk het gevoel krijgt dat je bijvoorbaat de kant van dochter kiest, is een gesprek zinloos, omdat hij direct in de verdediging zal gaan.



Ik vind het echter geen onredelijke eis van stiefmoeder dat je dochter schone kleren aantrekt en snap niet waarom dat zo moet escaleren. Weigert jouw dochter bij jou ook om schone kleren aan te trekken? En hoe reageer jij dan?



Ik hoop dat het bemiddelingsgesprek er komt en dat het werkt.

quote:return_of_kreng schreef op 16 januari 2010 @ 22:28:

Misschien is het een idee om als je dat kunt over een paar dagen rustig aan vader te vragen wat zijn kant van het verhaal is. Dit heeft alleen zin als je er neutraalk in kunt staan. Zodra je ex nameliojk het gevoel krijgt dat je bijvoorbaat de kant van dochter kiest, is een gesprek zinloos, omdat hij direct in de verdediging zal gaan.



Ik vind het echter geen onredelijke eis van stiefmoeder dat je dochter schone kleren aantrekt en snap niet waarom dat zo moet escaleren. Weigert jouw dochter bij jou ook om schone kleren aan te trekken? En hoe reageer jij dan?



Ik hoop dat het bemiddelingsgesprek er komt en dat het werkt.Eens.

ik ben een stiefmoeder waar op dezelfde manier over gepraat wordt als jij praat over de stiefmoeder van je dochter...Al jaren is er spanning tussen mn Lief en zijn ex. De kids zitten er tussen en hebben (in mijn ogen) een groot loyaliteitsconflict. Dat komt er nu uit....



Mn prachtige stiefdochter heeft besloten hier niet meer te willen zijn omdat haar vader is veranderd sinds hij mij kent (ruim 4,5 jaar), ik strenger ben dan haar moeder (blijk dezelfde regels te hanteren, alleen ook te handhaven, in tegenstelling tot haar moeder) en diep van binnen te willen dat haar ouders bij elkaar komen. Allemaal waar en plausibel, en dat gecombineerd in een puberend meisje (volgende week 12) is paniek....



Ik merk dat de rol van moeder erg groot en bepalend is in de situatie. Waar wij blijven aangeven dat ze altijd welkom is, maar dat haar vader en ik de regels blijven bepalen, dat wij het vertrouwen hebben dat ze weer terug kan komen en we er samen(!) uit kunnen komen lijkt moeder op de achtergrond te stoken en te manipuleren. De situatie tot conlicht te maken, schuldigen te zoeken etc. Ik vind dit triest, en dan vooral voor mn mooie, kwetsbare stiefje...voor haar wordt het namelijk alleen maar moeilijker...



Mijn 'advies' vanuit de andere kant, laat verantwoordelijkheid waar hij hoort, laat het conflict oplossen waar het hoort, en vertrouw op je ex en dochter, ze komen er echt uit samen!

@ Phoxphor. Ik denk dat de moeder van jouw "Stiefje" denkt dat ze het beste met haar kind voorheeft, en dat zij niet manipuleert, maar gemanipuleerd wordt door de verhalen van Stiefje over jullie. Net zoals TO zich laat manipuleren. Dat is namelijk wat pubers altijd proberen, om de regels losser te krijgen.

@return of kreng...

Dat denk ik ook ja, maar wij horen heftige geluiden uit de omgeving over ons, waarin we onszel absoluut niet herkennen, ondanks onze behoorlijke dosis zelreflectie.

Uiteraard zoals altijd tussen mensen is er ruis, zijn er meningsverschillen en is er een andere kleur en nuance. Dat neem ik haar niet kwalijk, de wijze waarop ze mn Lief en mij probeert te bespelen verdient alleen geen schoonheidsprijs.

Vandaar mn advies, gegeven uit zorg, omdat met name het kind, zowel het kind van TO als mn Stiefje ermee zitten.....

quote:tikkel schreef op 17 januari 2010 @ 09:59:

@ Muis: Heel veel sterkte ook met jouw dochter. Structuur, rust en regelmaat zijn inderdaad heel erg belangrijk voor mensen met autisme. Gelukkig dat jij dat haar kunt geven.

Vwb. de meiden: Die zijn heel hard naar mijn huis gerend en kwamen rillend en huilend aan met doorgelopen make-up tot in hun hals. Met een gesprek en een kopje thee werden ze weer wat rustiger. Vriendinnetje heeft aangegeven daar niet meer te willen blijven logeren.En dus?

quote:tikkel schreef op 17 januari 2010 @ 10:34:

@ Return_of_kreng: Het is vanzelfsprekend dat dochter zich houdt aan de regels die daar gelden. Hier heb ik ook die regels. Ook ik loop tegen het probleem aan dat dochter zich daar niet aan wil houden. Alleen ik ga daar op een andere manier me om.



Stiefmoeder heeft inderdaad regels gesteld en dat vind ik niet meer dan normaal. Ook vind ik het niet meer dan normaal dat dochter zich daaraan conformeert. Consequenties zijn een logisch gevolg als dochter zich daar niet aan houdt.

Sommige regels geven mijn dochter echter de speelruimte van een correctiehalsband en daar ontstaat frictie.



Het zal lastig zijn om het gesprek neutraal aan te gaan



Ik denk dat het idd moeilijk zal zijn om het gesprek neutraal in te gaan, want ik krijg de indruk dat jij vindt dat vader en stiefmoeder bepaalde dingen fout doen, of ieg minder goed dan jij. En als ik die indruk al krijg, dan zal je dochter dat toch ook wel in het snotje hebben, lijkt me.



Op basis van je posts tot nu toe denk ik dat jullie een heel eind gaan komen als je je werkelijk niet meer met elkaars opvoeding bemoeit of daar je over uitlaat en je je niet meer laat opnaaien door de verdeel en heers strategie die menig koter van gescheiden ouders toepast om een soort luilekkerland voor zichzelf mee te creeren.



Neemt niet weg dat ik snap dat je ermee in je maag zit, maar het opheffen van de Co-ouderschapsregeling is volgens mij niet de oplossing. Overleg tussen jou en je ex en zijn vriendin en misschien wat professionele hulp voor dochter, of dochter en de opvoeders samen lijkt me zinvoller.

"Het zal lastig zijn om het gesprek neutraal aan te gaan, maar jullie reacties laten mij ook de andere kant zien. Ik heb nog niet met hem gesproken, maar als hij vandaag niet belt, dan doe ik dat. Haar schoolspullen moeten vandaag ook deze kant opkomen. "





Waarom zorgt je dochter zelf niet dat zij de beschikking krijgt over haar schoolspullen? Zij is weggelopen en nu ga jij het probleem oplossen?





Begrijp me goed: ik wens je alle sterkte en alle goeds. Bovenal wens ik je wijsheid om te zien dat jij momenteel een rol speelt in dit drama die je niet zou moeten willen spelen. Jij faciliteert je dochter in ongewenst gedrag en neemt voortdurend stelling ten opzichte van haar vader. Hoe verleidelijk dat wellicht ook is als je ziet dat je ex-partner de zaken anders aanpakt dan jij, ik vrees dat niemand daar beter van wordt. Sterkte.

Wuiles heeft gelijk, zou bijna zeggen, 'helaas' maar dat moet je zien in het licht van het feit dat je nu eenmaal heel moeilijk invloed kan uitoefenen op de wijze waarop de andere (je ex dus) partner de zaken regelt bij hem of haar. Daar kun je het mee oneens zijn, maar zolang er geen 'direct gevaar' is, kun je er weinig aan veranderen. En ja, een kind moet leren dat er overal andere regels gelden. Die zijn er overal, ook bij een vriendinnetje, op een sportclubje, de dansschool.



Maar ik begrijp je ook, je wilt je kind, dat nu lekker loopt te stuiteren van de puberteit en het loyaliteitsconflict dat zij overduidelijk heeft, beschermen.



Over de schoolspullen: ze halen is geen oplossing, maar misschien kun je wel met haar bespreken hoe ze weer terugkomen. Daarbij wordt zij dan ook gedwongen na te denken over dit, en mogelijk leert ze ervan niet zondermeer weg te rennen, of, dat met een dergelijke actie er dus een consequentie ligt, namelijk schoolspullen nog daar, en heb jij haar toch geholpen, want dat is nou eenmaal wat je wilt.

Ik denk dat je dochter inmiddels in een soort omgekeerde wereld is terechtgekomen en dat je een heel sterk signaal moet uitzenden dat een KIND is dat recht heeft op BESCHERMING ook al is ze 16.

Vergeet niet dat ze zelf niets heeft, geen huis, geen geld, geen zekerheid.

De situatie is nu ontstaan dat ze dit moet "verdienen" door zich aan de al dan niet verborgen agenda's van volwassenen moet aanpassen.

Zij moet

Praten praten praten terwijl vader en stiefmoeder hier niets mee doen.

Zichzelf neutraal analyseren terwijl ze de meest kwetstbare betrokkene is.

De volwassenen horen deze rol te spelen. niet een kind.

Mooi zo. Vijftien is in een aantal opzichten al heel volwassen en in een aantal opzichten volstrekt niet. Aan jullie als volwassenen de schone taak om jullie dochter te begeleiden naar zelfstandigheid. Dit klinkt als een heel belangrijke en vooral constructieve stap. Well done!

Klinkt van alle partijen goed, tikkel!

Goed werk, Tikkel!

Fijn dat de situatie bij jullie zo opgelost is!

.

Fijn dat hier zo'n positieve wending uit is gekomen. Het is denk ik wel belangrijk dat vader zich ook wat meer gaat bemoeien met alles zodat de stiefmoeder toch niet het idee heeft dat het op haar neerkomt. Ik kan mij voorstellen dat zij dat ook een lastig parket vind, waar vader toch wel een grotere rol in mag spelen.

Wat fijn dat het zo goed opgelost is, Tikkel! Daar mogen velen van ons een voorbeeld aan nemen. Les 1: niet direct reageren Er klinkt heel veel liefde van alle partijen voor je dochter uit je laatste posting. Desondanks kan er door miscommunicatie/interpretatie/manipulatie enz. van alles misgaan. Gelukkig zijn jullie niet in die valkuil getrapt!



Enne... jij hebt zelf de hulp van het forum ingeroepen om meningen van buitenstaanders te horen en je hebt ook nog naar die meningen geluisterd. Die openheid heeft lang niet iedereen, dus daar mag je jezelf best mee complimenteren

Goed gedaan Tikkel!

Ik heb hier meegelezen omdat ik ook co-ouderschap heb en in de toekomst voor dezelfde dilemma's kan komen te staan.

Ik vind het erg knap dat je hier zo rustig en weloverwogen mee bent omgegaan.

Ook de adviezen die je kreeg heb ik met veel belangstelling gelezen, er zaten hele goede tussen.

Waneer ik ooit in deze situatie zit hoop ik het ook zo op te lossen.