Geld & Recht
alle pijlers
Geen rust door geldzorgen
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:12
Dag allemaal,
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
woensdag 8 oktober 2008 om 10:51
woensdag 8 oktober 2008 om 13:20
Je zou nog kunnen denken aan hulp, maar dan laagdrempelig en geen schuldhulpverlening zoals www.mijnbudgetcoach.nl
Volgens mij kunnen ze je erg goed helpen met oa het structureren etc.
Volgens mij kunnen ze je erg goed helpen met oa het structureren etc.
woensdag 8 oktober 2008 om 18:19
Goed. En vanmiddag dus een brief van de Belastingdienst in de bus: (voor het eerst en voor het laatst zeg ik bij deze) een dwangbevel in naam der koningin. Ik moet nog omzetbelasting over het 2e kwartaal betalen. Dat is dus een groot voorbeeld van m'n kop in het zand steken: weten dat het eraan komt ('je moet toch betalen') en niet op tijd communiceren. OB van daarna heb ik wel betaald, maandelijks nu.
Ik moet nu binnen twee dagen 1.400 euro betalen. Dat heb ik niet. Heb ik uberhaupt nog kans om tot een betalingsafspraak te komen? Dat had ik vanzelfsprekend VEEL eerder moeten doen. Ik zal morgen in ieder geval het nummer bellen dat op de brief staat vermeld.
Kijk, hier moet ik dus vanaf. BTW die wordt betaald, moet ik gelijk op een andere rekening zetten. Zo kan ik die ook niet uitgeven. Komt wederom doordat de inkomsten onregelmatig binnenkomen en je dus de hapjes (en soms heus ook happen) die op je rekening komen, uitgeeft aan rekeningen die al een poosje wachten (en die je NET op tijd betaalt). Dat werkt zo dus niet.
Christ. En ik loop met twee gigadeadlines voor mijn werk, terwijl ik weet dat ik beter vandaag dan morgen stappen moet ondernemen wat betreft de lopende betalingsachterstanden.
Zowel ikzelf als mijn man moeten overigens van houding veranderen hoor. Hij is ook te onverantwoordelijk bezig. We moeten echt de vaste lasten e.d. doorspreken met elkaar. Stom dat we allebei zo chaotisch zijn. Bleh.
Vanmiddag heb ik overigens al wel mijn eerste belangrijke brief gestuurd naar de instantie waar ik mijn kantoor huur (die dus 15 oktober afloopt). Voelde goed. Hoop ongelooflijk op begrip en een akkoord op een betalingsregeling. Heb hen nu gevraagd om een overzicht van de achterstallige betaling. Kan ik in die tussentijd inzicht krijgen in wat ik nog moet betalen en wat ik dus kan voorstellen.
Ik ben er nog lang niet. Maar goed, het begin is er hopelijk. Nu de belastingdienst regelen.
Groetjes,
Geldzorgje
Ik moet nu binnen twee dagen 1.400 euro betalen. Dat heb ik niet. Heb ik uberhaupt nog kans om tot een betalingsafspraak te komen? Dat had ik vanzelfsprekend VEEL eerder moeten doen. Ik zal morgen in ieder geval het nummer bellen dat op de brief staat vermeld.
Kijk, hier moet ik dus vanaf. BTW die wordt betaald, moet ik gelijk op een andere rekening zetten. Zo kan ik die ook niet uitgeven. Komt wederom doordat de inkomsten onregelmatig binnenkomen en je dus de hapjes (en soms heus ook happen) die op je rekening komen, uitgeeft aan rekeningen die al een poosje wachten (en die je NET op tijd betaalt). Dat werkt zo dus niet.
Christ. En ik loop met twee gigadeadlines voor mijn werk, terwijl ik weet dat ik beter vandaag dan morgen stappen moet ondernemen wat betreft de lopende betalingsachterstanden.
Zowel ikzelf als mijn man moeten overigens van houding veranderen hoor. Hij is ook te onverantwoordelijk bezig. We moeten echt de vaste lasten e.d. doorspreken met elkaar. Stom dat we allebei zo chaotisch zijn. Bleh.
Vanmiddag heb ik overigens al wel mijn eerste belangrijke brief gestuurd naar de instantie waar ik mijn kantoor huur (die dus 15 oktober afloopt). Voelde goed. Hoop ongelooflijk op begrip en een akkoord op een betalingsregeling. Heb hen nu gevraagd om een overzicht van de achterstallige betaling. Kan ik in die tussentijd inzicht krijgen in wat ik nog moet betalen en wat ik dus kan voorstellen.
Ik ben er nog lang niet. Maar goed, het begin is er hopelijk. Nu de belastingdienst regelen.
Groetjes,
Geldzorgje
woensdag 8 oktober 2008 om 18:26
woensdag 8 oktober 2008 om 18:53
Je kunt ook eens kijken op de site van 'ik help je', misschien kunnen zij je verder helpen of weten iemand in jouw buurt die hetzelfde doet. Ik heb er goede ervaringen mee. Nee dat zeg ik fout. Ik weet een aantal mensen die er goede ervaringen mee hebben.
Als je de belastingdienst belt dan krijg je iemand aan de telefoon die klinkt alsof ie zeggen wilt, daar heb je er weer zoeentje (weet ik uit ervaring). En een beetje zo... waar heb je dat geld dan aan uitgegeven, en je kunt daar ook niet van op vakantie gaan... ik voelde me net een klein kind, dus je bent gewaarschuwd. Maar uiteindelijk viel er wel wat te regelen hoor. Houd jezelf voor ogen dat je echt niet de eerste bent, en hoogstwaarschijnlijk ook niet de laatste.
Over het algemeen zijn bedrijven blij als je een regeling wilt treffen, want ze krijgen ook heel regelmatig hun geld simpelweg helemaal niet. Dat is ook niet de goede gang van zaken natuurlijk, want wat geleverd is moet betaald worden. Dus als jij belt en vraagt of je het met 50 of 100 euro per maand kunt oplossen zullen de meesten niet moeilijk doen. Bereken wel van te voren hoeveel je per bedrijf kunt missen, en schrijf in je agenda de bedragen wat je wanneer moet betalen. Vaak stuurt een bedrijf ook nog een bevestiging van hetgeen besproken is, dan heb je een overzicht.
Succes ermee. En ik weet hoe heerlijk een zondag kan zijn (want geen post ).
Als je de belastingdienst belt dan krijg je iemand aan de telefoon die klinkt alsof ie zeggen wilt, daar heb je er weer zoeentje (weet ik uit ervaring). En een beetje zo... waar heb je dat geld dan aan uitgegeven, en je kunt daar ook niet van op vakantie gaan... ik voelde me net een klein kind, dus je bent gewaarschuwd. Maar uiteindelijk viel er wel wat te regelen hoor. Houd jezelf voor ogen dat je echt niet de eerste bent, en hoogstwaarschijnlijk ook niet de laatste.
Over het algemeen zijn bedrijven blij als je een regeling wilt treffen, want ze krijgen ook heel regelmatig hun geld simpelweg helemaal niet. Dat is ook niet de goede gang van zaken natuurlijk, want wat geleverd is moet betaald worden. Dus als jij belt en vraagt of je het met 50 of 100 euro per maand kunt oplossen zullen de meesten niet moeilijk doen. Bereken wel van te voren hoeveel je per bedrijf kunt missen, en schrijf in je agenda de bedragen wat je wanneer moet betalen. Vaak stuurt een bedrijf ook nog een bevestiging van hetgeen besproken is, dan heb je een overzicht.
Succes ermee. En ik weet hoe heerlijk een zondag kan zijn (want geen post ).
woensdag 8 oktober 2008 om 20:33
Haha Mamalelie, op zondag geen post. Klopt inderdaad! Ik wil ook van die semi-angst voor post af. Bedankt voor de Ik help je-tip! Heb er al even gekeken (maar zit dus met een hijgende deadline in mijn nek, ook zo fijn).
Zwieber, bedankt ook voor je woorden. Ze helpen echt.
Mijn man zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken. Maar is er te veel van uitgegaan dat ik bepaalde rekeningen (\zoals huur, oppas en opvang) gewoon zou betalen. Dat kan natuurlijk niet als je van tevoren geen gezamenlijke kosten hebt bepaald en daarmee het bedrag per persoon dat naar de gezamenlijke rekening gaat.
Hij stuurt me vanavond een Exelsheet met daarin de vaste lasten van zijn kant, die kan ik vervolgens aanvullen. Hebben we dat overzicht als uitgangspunt om ons eens goed over te buigen. Hij zegt: stop je energie alsjeblieft in je werk, dát is belangrijk, daar haal jij je inkomsten uit, en zorg er daarnaast voor dat je klaar bent voor onze tweede baby. Maak je verder geen grote zorgen. De boodschap is duidelijk en absoluut goedbedoeld, maar ik kamp er alsnog mee.
Het is een begin, we zijn er nog niet, maar het is niet onoverkomelijk allemaal. Wél merk ik dat het bij mij ook gewoon niet helemaal goed zit. Ik kom wat klem te zitten met mezelf, kan me moeilijk concentreren, ben regelmatig ongeduldig met onze dochter, kan me bovengemiddeld ergeren aan kleine dingen en ben 's avonds zó moe. Toch ben ik een gelukkige vrouw, maar het algehele 'je-goed-in-je-vel-zitten-gevoel' kan echt beter. De randvoorwaarden zijn er als het ware (en daar prijs ik me heel gelukkig mee!), maar de invulling kan hier en daar veel en veel beter.
Eigenlijk ben ik al jaren op zoek naar innerlijke rust.
Goed. First things first. Ik bel morgen met de belastingdienst en kan gelukkig zeggen dat ik níet op vakantie ben geweest , maar dat dit alles te wijten is aan een chaotische administratie waar ik verbetering in wil en moet aanbrengen. We'll see. Bellen zal ik toch moeten.
Het zou overigens heel prettig zijn als in beginsel instanties genoegen zouden nemen met een aflossingsbedrag van 50 tot 100 euro per maand. Ik kan daarbij bijvoorbeeld voorstellen over een half jaar het maandbedrag opnieuw te bekijken, wellicht kan dat dan naar boven bijgesteld worden. Want hoe eerder het totale bedrag is afbetaald, des te beter het ook voor mijzelf is.
Maar het moet realistisch blijven.
Meiden, ik moet nog even aan het werk, maar maak het niet laat, ga op tijd naar bed. Er gaat inmiddels veel door mijn hoofd.
Liefs,
Geldzorgje
Zwieber, bedankt ook voor je woorden. Ze helpen echt.
Mijn man zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken. Maar is er te veel van uitgegaan dat ik bepaalde rekeningen (\zoals huur, oppas en opvang) gewoon zou betalen. Dat kan natuurlijk niet als je van tevoren geen gezamenlijke kosten hebt bepaald en daarmee het bedrag per persoon dat naar de gezamenlijke rekening gaat.
Hij stuurt me vanavond een Exelsheet met daarin de vaste lasten van zijn kant, die kan ik vervolgens aanvullen. Hebben we dat overzicht als uitgangspunt om ons eens goed over te buigen. Hij zegt: stop je energie alsjeblieft in je werk, dát is belangrijk, daar haal jij je inkomsten uit, en zorg er daarnaast voor dat je klaar bent voor onze tweede baby. Maak je verder geen grote zorgen. De boodschap is duidelijk en absoluut goedbedoeld, maar ik kamp er alsnog mee.
Het is een begin, we zijn er nog niet, maar het is niet onoverkomelijk allemaal. Wél merk ik dat het bij mij ook gewoon niet helemaal goed zit. Ik kom wat klem te zitten met mezelf, kan me moeilijk concentreren, ben regelmatig ongeduldig met onze dochter, kan me bovengemiddeld ergeren aan kleine dingen en ben 's avonds zó moe. Toch ben ik een gelukkige vrouw, maar het algehele 'je-goed-in-je-vel-zitten-gevoel' kan echt beter. De randvoorwaarden zijn er als het ware (en daar prijs ik me heel gelukkig mee!), maar de invulling kan hier en daar veel en veel beter.
Eigenlijk ben ik al jaren op zoek naar innerlijke rust.
Goed. First things first. Ik bel morgen met de belastingdienst en kan gelukkig zeggen dat ik níet op vakantie ben geweest , maar dat dit alles te wijten is aan een chaotische administratie waar ik verbetering in wil en moet aanbrengen. We'll see. Bellen zal ik toch moeten.
Het zou overigens heel prettig zijn als in beginsel instanties genoegen zouden nemen met een aflossingsbedrag van 50 tot 100 euro per maand. Ik kan daarbij bijvoorbeeld voorstellen over een half jaar het maandbedrag opnieuw te bekijken, wellicht kan dat dan naar boven bijgesteld worden. Want hoe eerder het totale bedrag is afbetaald, des te beter het ook voor mijzelf is.
Maar het moet realistisch blijven.
Meiden, ik moet nog even aan het werk, maar maak het niet laat, ga op tijd naar bed. Er gaat inmiddels veel door mijn hoofd.
Liefs,
Geldzorgje
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:13
Hoi! Ik ben heel druk geweest met m'n werk, dus kon niet eerder langskomen. Net gebeld met de bd, moet straks op de site een formulier downloaden voor aanvraag voor uitstel van betaling. Maar ik zag al dat je dan wel zekerheid moet kunnen bieden dat je je aanslag straks kunt betalen. Is nog een gedoe eigenlijk.
Maar ik móet nu de oppas aflossen, drukke sociale middag. Komt helemaal niet uit.
Ik houd jullie op de hoogte. Zal ook eens kijken bij het bd-topic, Doubtfire. En dank ook voor jouw interesse Zwieber.
Groetjes,
Geldzorgje
Maar ik móet nu de oppas aflossen, drukke sociale middag. Komt helemaal niet uit.
Ik houd jullie op de hoogte. Zal ook eens kijken bij het bd-topic, Doubtfire. En dank ook voor jouw interesse Zwieber.
Groetjes,
Geldzorgje
dinsdag 14 oktober 2008 om 17:04
Hoi!
Even een update, had niet in de gaten dat er af en toe even werd opgelet hoe het ervoor staat, dat is inderdaad heel fijn.
Vanaf het moment dat ik dit topic opende en dus voor mezelf had toegegeven dat er iets moest veranderen, voelde ik me al een beetje beter, wat rustiger. Neemt niet weg dat er nog steeds veel moet gebeuren hoor. Vorige week werd mijn tijd en aandacht behoorlijk opgeslokt door de deadlines (gehaald), moest er vrijdag een ochtend extra voor werken (normaal mijn vrije dag). Maar naast de bewustwording en het aan mezelf toegeven van het feit dat er echt iets moe(s)t veranderen, kreeg ik ook de drive terug om met plezier aan mijn opdrachten te werken EN snel te factureren (waar ik weleens twee weken mee wachtte, stom). Ik heb ook al e.e.a. ondernomen. Zoals het schrijven van een brief aan de Belastingdienst (gelukkig kost me dat geen enkele moeite) waarin ik voorstel voor 11 november het hele bedrag van 1.400 euro in delen te hebben betaald. Te beginnen met de 200 die ik gisteren heb overgemaakt. Het was een realistisch voorstel, omdat ik deze maand zo'n 1.700 euro aan betalingen verwacht. Ook heb ik het overlegd met mijn man, dat lukt me beetje bij beetje dus eigenlijk heel aardig. Nu is het even afwachten wat ze zeggen natuurlijk.
Ik voel me opgelucht over het feit dat de wanadministratie aan chaotisch gedrag ligt en niet aan bijvoorbeeld werkloosheid of een te laag inkomen van (een van) ons.
Waar ik wel nog mee in mijn maag zit, is de maanden dat ik geen huur voor mijn kantoor heb betaald, en natuurlijk komt dat er binnenkort ook aan. Ik heb voor het weekend een brief gestuurd met het verzoek een inventarisatie van de achterstallige betalingen te geven, zodat ik met een (af)betalingsvoorstel kan komen. Daarbij heb ik ook gezegd dat ze de servicekosten niet exclusief mochten rekenen zoals ze wel hebben gedaan, omdat in het conctract staat dat die bij de huurprijs zijn inbegrepen. Scheelt 110 euro netto per maand. Vandaar dus dat ik graag een totaaloverzicht wil en ik verder kan rekenen. Hopelijk werkt het!
Wel blijf ik 'bang' voor de post. Maar dat zal de komende tijd nog wel even blijven en juist minder worden naarmate ik mijn en onze administratie steeds beter inzichtelijk heb gemaakt.
Zijn er inmiddels nog wat meiden die in hetzelfde schuitje zitten? Heb ZO het gevoel dat ik toch echt de enige ben die rommelt met haar administratie, post moeilijk opent en achterloopt met rekeningen. Zo moet ik ONVZ ook nog bellen, want daar lopen we ook een maand mee achter.
Moet nog snel even wat werk doen, maar kom nog zeker terug. Bedankt in ieder geval voor de 'aandacht'!
Geldzorgje
Even een update, had niet in de gaten dat er af en toe even werd opgelet hoe het ervoor staat, dat is inderdaad heel fijn.
Vanaf het moment dat ik dit topic opende en dus voor mezelf had toegegeven dat er iets moest veranderen, voelde ik me al een beetje beter, wat rustiger. Neemt niet weg dat er nog steeds veel moet gebeuren hoor. Vorige week werd mijn tijd en aandacht behoorlijk opgeslokt door de deadlines (gehaald), moest er vrijdag een ochtend extra voor werken (normaal mijn vrije dag). Maar naast de bewustwording en het aan mezelf toegeven van het feit dat er echt iets moe(s)t veranderen, kreeg ik ook de drive terug om met plezier aan mijn opdrachten te werken EN snel te factureren (waar ik weleens twee weken mee wachtte, stom). Ik heb ook al e.e.a. ondernomen. Zoals het schrijven van een brief aan de Belastingdienst (gelukkig kost me dat geen enkele moeite) waarin ik voorstel voor 11 november het hele bedrag van 1.400 euro in delen te hebben betaald. Te beginnen met de 200 die ik gisteren heb overgemaakt. Het was een realistisch voorstel, omdat ik deze maand zo'n 1.700 euro aan betalingen verwacht. Ook heb ik het overlegd met mijn man, dat lukt me beetje bij beetje dus eigenlijk heel aardig. Nu is het even afwachten wat ze zeggen natuurlijk.
Ik voel me opgelucht over het feit dat de wanadministratie aan chaotisch gedrag ligt en niet aan bijvoorbeeld werkloosheid of een te laag inkomen van (een van) ons.
Waar ik wel nog mee in mijn maag zit, is de maanden dat ik geen huur voor mijn kantoor heb betaald, en natuurlijk komt dat er binnenkort ook aan. Ik heb voor het weekend een brief gestuurd met het verzoek een inventarisatie van de achterstallige betalingen te geven, zodat ik met een (af)betalingsvoorstel kan komen. Daarbij heb ik ook gezegd dat ze de servicekosten niet exclusief mochten rekenen zoals ze wel hebben gedaan, omdat in het conctract staat dat die bij de huurprijs zijn inbegrepen. Scheelt 110 euro netto per maand. Vandaar dus dat ik graag een totaaloverzicht wil en ik verder kan rekenen. Hopelijk werkt het!
Wel blijf ik 'bang' voor de post. Maar dat zal de komende tijd nog wel even blijven en juist minder worden naarmate ik mijn en onze administratie steeds beter inzichtelijk heb gemaakt.
Zijn er inmiddels nog wat meiden die in hetzelfde schuitje zitten? Heb ZO het gevoel dat ik toch echt de enige ben die rommelt met haar administratie, post moeilijk opent en achterloopt met rekeningen. Zo moet ik ONVZ ook nog bellen, want daar lopen we ook een maand mee achter.
Moet nog snel even wat werk doen, maar kom nog zeker terug. Bedankt in ieder geval voor de 'aandacht'!
Geldzorgje
dinsdag 14 oktober 2008 om 17:58
Goede berichten Geldzorgje. Dat heb je toch mooi allemaal aangepakt de afgelopen dagen. Hierbij een welverdiend schouderklopje van Hanke!
Herken het niet, rekeningen niet betalen. Wil nog weleens wachten tot ik een herinnering krijg, maar dan gaat de boel toch echt op de bus. Was wel notoir te laat met opzeggingen en dan zat ik er weer een jaar aan vast. Dit jaar in aug. die al de deur uitgedaan. Ben ik daar tenminste van af.
Er zijn zat andere mensen die het net zoals jij doen hoor. Er is niet voor niks zoveel vraag naar een geld en recht pijler.
En, loop je al scheef van dat schouderklopje. Kom, dan krijg je er ook nog 1 op je andere schouder. Op voorwaarde dat je ook je achterstallige papierzooi op gaat ruimen. OK?!
Herken het niet, rekeningen niet betalen. Wil nog weleens wachten tot ik een herinnering krijg, maar dan gaat de boel toch echt op de bus. Was wel notoir te laat met opzeggingen en dan zat ik er weer een jaar aan vast. Dit jaar in aug. die al de deur uitgedaan. Ben ik daar tenminste van af.
Er zijn zat andere mensen die het net zoals jij doen hoor. Er is niet voor niks zoveel vraag naar een geld en recht pijler.
En, loop je al scheef van dat schouderklopje. Kom, dan krijg je er ook nog 1 op je andere schouder. Op voorwaarde dat je ook je achterstallige papierzooi op gaat ruimen. OK?!
dinsdag 14 oktober 2008 om 18:34
Goed gedaan!!!!!!!
Onze administratie was eerst ook een chaos zeker toen we het samen moesten gaan voegen. We hadden natuurlijk eerst twee rekening, twee huizen, een koop een huur etc. Toen we in het koophuis gingen wonen werd het tijd orde op zaken te stellen. Ik herken het wel enigszins, alhoewel het niet zo was bij mij als bij jou, bij mij was het meer: Oh help, chaos: samenwonen, bevallen, kind, post-natale depressie, gaan studeren, werken etc.
Lang leve mijn vader en Mr. Zwieber want samen hebben ze orde op zaken gebracht. En ik was dan degene die overal alle instanties moest afbellen (want ik ben de jurist) om te vragen waar we recht op hadden enzo. Gek genoeg ging het bij ons meer om geld wat we nog zouden krijgen waar we gewoon niet aan toekwamen op te vragen.
Onze administratie was eerst ook een chaos zeker toen we het samen moesten gaan voegen. We hadden natuurlijk eerst twee rekening, twee huizen, een koop een huur etc. Toen we in het koophuis gingen wonen werd het tijd orde op zaken te stellen. Ik herken het wel enigszins, alhoewel het niet zo was bij mij als bij jou, bij mij was het meer: Oh help, chaos: samenwonen, bevallen, kind, post-natale depressie, gaan studeren, werken etc.
Lang leve mijn vader en Mr. Zwieber want samen hebben ze orde op zaken gebracht. En ik was dan degene die overal alle instanties moest afbellen (want ik ben de jurist) om te vragen waar we recht op hadden enzo. Gek genoeg ging het bij ons meer om geld wat we nog zouden krijgen waar we gewoon niet aan toekwamen op te vragen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 19:52
Hi Geldzorgje,
Ik heb geen schulden, maar ben wel een chaoot op het gebied van administratie. Wat dat betreft dus herkenning alom. Inmiddels heb ik er een klein beetje structuur in gebracht, maar een pareltje zal het nooit worden .
Wat ik gedaan heb: inderdaad, ordners kopen en met grote letters opschrijven wat er in zit. Ik heb een map Auto, Huis, Vaste telefoon, Eigen bedrijf, Studie, Loondienst, Gsm... nou ja, en een map "Overig", daar gaat alles in waarvan ik niet weet waar ik het het beste onder kan brengen (ik zei ik, een beetje chaoot blijf ik toch wel). In die mappen zit werkelijk níets op chronologische volgorde, maar als ik iets kwijt ben, dan weet ik in ieder geval waar ik het moet gaan zoeken. Bijkomend voordeel is dat ik op die manier 'gedwongen' word om de post open te maken, ik moet tenslotte bepalen in welke map het terecht moet komen.
Rekeningen betaal(de) ik structureel te laat. Zodra er ergens "Aanmaning" of "Tweede herinnering" opstaat, was het tenslotte toch nog altijd vroeg genoeg?? Nu doe ik het anders. Krijg ik een rekening binnen, dan plan ik die in m'n online bankieren, ik zet dus een opdracht klaar vlak vóór de uiterste vervaldatum. Dat heeft twee voordelen: ik betaal op tijd, én ik heb in één klap overzicht wat er binnenkort financieel staat te gebeuren.
Verder stort ik, zodra ik geld binnenkrijg, ongeveer 10% van dat bedrag DIRECT door naar een spaarrekening. Zo bouw je ongemerkt een appeltje voor de dorst op.
Met verzekeringen ed ben ik ook een luiaard. Maar toen ik de boel eens goed ging uitzoeken, bleken heel wat verzekeringen écht goedkoper te kunnen. Een goede vergelijkingssite, heel overzichtelijk, is Independer.nl. Je kan er voor allerlei verzekeringen terecht en ziet in één klap wat je kwijt bent bij welke maatschappij. Kan je je goedkoper verzekeren, maar loopt je huidige verzekering nog niet af, dan kan je in bijv Outlook een 'pop-up' herinnering maken wanneer je je huidige verzekering moet opzeggen. (Zet 'm wel op een paar dagen vantevoren, en niet op het laatste moment)
Je bent tekstschrijver, las ik. (Héél leuk trouwens.. Ik ook! Dus hai, concullega ) Als je bang bent om instanties te bellen om te zeggen dat je niet aan je betaalverplichtingen kan voldoen, waarom schrijf je ze dan geen brief? Maak één mooie conceptbrief, pas die aan aan de desbetreffende instantie + situatie, print 'm uit en verstuur 'm. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Voor de zakelijke administratie zou je kunnen overwegen een boekhouder te nemen, deze zijn op de hoogte van alle fiscale trucjes (scheelt vaak geld) en de kosten zijn aftrekbaar, dus zo duur hoeft dat niet te zijn. Daarnaast is het wellicht een goed idee om eens te kijken wat je per maand kwijt bent aan vaste lasten, en dat bedrag maandelijks op een andere rekening te storten. Laat je alle lasten van díe rekening afboeken (lang leve automatische incasso's) en je andere rekening is dan voor "extra", niet-maandelijkse uitgaven etc. En nogmaals, probeer een spaarpotje op te bouwen... 10% van je inkomen is een mooi bedrag om te sparen, je merkt et nauwelijks maar je bouwt toch een mooi bedragje op.
Hou verder nog eens tegen het licht wat jullie allemaal hebben, en in hoeverre dat allemaal nodig is. Abonnementen, onnodige verzekeringen, dat soort dingen. Een heleboel kleine bedragen bij elkaar is uiteindelijk óók een groot bedrag.
Succes!
Ik heb geen schulden, maar ben wel een chaoot op het gebied van administratie. Wat dat betreft dus herkenning alom. Inmiddels heb ik er een klein beetje structuur in gebracht, maar een pareltje zal het nooit worden .
Wat ik gedaan heb: inderdaad, ordners kopen en met grote letters opschrijven wat er in zit. Ik heb een map Auto, Huis, Vaste telefoon, Eigen bedrijf, Studie, Loondienst, Gsm... nou ja, en een map "Overig", daar gaat alles in waarvan ik niet weet waar ik het het beste onder kan brengen (ik zei ik, een beetje chaoot blijf ik toch wel). In die mappen zit werkelijk níets op chronologische volgorde, maar als ik iets kwijt ben, dan weet ik in ieder geval waar ik het moet gaan zoeken. Bijkomend voordeel is dat ik op die manier 'gedwongen' word om de post open te maken, ik moet tenslotte bepalen in welke map het terecht moet komen.
Rekeningen betaal(de) ik structureel te laat. Zodra er ergens "Aanmaning" of "Tweede herinnering" opstaat, was het tenslotte toch nog altijd vroeg genoeg?? Nu doe ik het anders. Krijg ik een rekening binnen, dan plan ik die in m'n online bankieren, ik zet dus een opdracht klaar vlak vóór de uiterste vervaldatum. Dat heeft twee voordelen: ik betaal op tijd, én ik heb in één klap overzicht wat er binnenkort financieel staat te gebeuren.
Verder stort ik, zodra ik geld binnenkrijg, ongeveer 10% van dat bedrag DIRECT door naar een spaarrekening. Zo bouw je ongemerkt een appeltje voor de dorst op.
Met verzekeringen ed ben ik ook een luiaard. Maar toen ik de boel eens goed ging uitzoeken, bleken heel wat verzekeringen écht goedkoper te kunnen. Een goede vergelijkingssite, heel overzichtelijk, is Independer.nl. Je kan er voor allerlei verzekeringen terecht en ziet in één klap wat je kwijt bent bij welke maatschappij. Kan je je goedkoper verzekeren, maar loopt je huidige verzekering nog niet af, dan kan je in bijv Outlook een 'pop-up' herinnering maken wanneer je je huidige verzekering moet opzeggen. (Zet 'm wel op een paar dagen vantevoren, en niet op het laatste moment)
Je bent tekstschrijver, las ik. (Héél leuk trouwens.. Ik ook! Dus hai, concullega ) Als je bang bent om instanties te bellen om te zeggen dat je niet aan je betaalverplichtingen kan voldoen, waarom schrijf je ze dan geen brief? Maak één mooie conceptbrief, pas die aan aan de desbetreffende instantie + situatie, print 'm uit en verstuur 'm. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Voor de zakelijke administratie zou je kunnen overwegen een boekhouder te nemen, deze zijn op de hoogte van alle fiscale trucjes (scheelt vaak geld) en de kosten zijn aftrekbaar, dus zo duur hoeft dat niet te zijn. Daarnaast is het wellicht een goed idee om eens te kijken wat je per maand kwijt bent aan vaste lasten, en dat bedrag maandelijks op een andere rekening te storten. Laat je alle lasten van díe rekening afboeken (lang leve automatische incasso's) en je andere rekening is dan voor "extra", niet-maandelijkse uitgaven etc. En nogmaals, probeer een spaarpotje op te bouwen... 10% van je inkomen is een mooi bedrag om te sparen, je merkt et nauwelijks maar je bouwt toch een mooi bedragje op.
Hou verder nog eens tegen het licht wat jullie allemaal hebben, en in hoeverre dat allemaal nodig is. Abonnementen, onnodige verzekeringen, dat soort dingen. Een heleboel kleine bedragen bij elkaar is uiteindelijk óók een groot bedrag.
Succes!
dinsdag 14 oktober 2008 om 20:26
Pff, weet je hoe mijn administratie eruit ziet??
Post komt binnen. Die wordt al dan niet open gemaakt en komt naast de pc te staan.
Op het moment dat er geld binnenkomt begin ik aan de rechterkant van de post (dat zijn de oudste enveloppen) de zooi te openen en te betalen. Als het geld weer op is (duurt dankzij internet bankieren hooguit 5 minuten) dan gaat alles wat betaald is in een laatje. De rest blijft staan waar het stond.
Nieuwe post komt links, en als er weer geld komt.... naja.
Aan het einde van het jaar pak ik de hele stapel uit het laatje en doe er een stevige elastiek omheen. Bovenop schrijf ik 'weg in ... (jaartal + 5).
Dat hele pakket gaat de zolder op.
Als ik nou eens iets moet hebben van juni 2005, moet ik op zolder zijn, het pakket 'weg in 2010' pakken, juni is ongeveer de helft van het jaar, dus ongeveer daar moet ik zoeken. Is in de afgelopen 15 jaar 2x voorgekomen.
Werkt als een trein. Ik heb geen klappers en aanverwante rotzooi. Ik heb alleen 1 laatje.
Uitzondering zijn de loonbrieven, en dan niet vanwege het geld maar vanwege de verlofuren, en aan het einde van het jaar de algemene overzichten, want die heb je nodig voor de belastingdienst.
Post komt binnen. Die wordt al dan niet open gemaakt en komt naast de pc te staan.
Op het moment dat er geld binnenkomt begin ik aan de rechterkant van de post (dat zijn de oudste enveloppen) de zooi te openen en te betalen. Als het geld weer op is (duurt dankzij internet bankieren hooguit 5 minuten) dan gaat alles wat betaald is in een laatje. De rest blijft staan waar het stond.
Nieuwe post komt links, en als er weer geld komt.... naja.
Aan het einde van het jaar pak ik de hele stapel uit het laatje en doe er een stevige elastiek omheen. Bovenop schrijf ik 'weg in ... (jaartal + 5).
Dat hele pakket gaat de zolder op.
Als ik nou eens iets moet hebben van juni 2005, moet ik op zolder zijn, het pakket 'weg in 2010' pakken, juni is ongeveer de helft van het jaar, dus ongeveer daar moet ik zoeken. Is in de afgelopen 15 jaar 2x voorgekomen.
Werkt als een trein. Ik heb geen klappers en aanverwante rotzooi. Ik heb alleen 1 laatje.
Uitzondering zijn de loonbrieven, en dan niet vanwege het geld maar vanwege de verlofuren, en aan het einde van het jaar de algemene overzichten, want die heb je nodig voor de belastingdienst.
dinsdag 14 oktober 2008 om 21:07
Jeetje meiden, wat een uitgebreide reacties! Het grappige is dat ik daar echt iets aan heb: aan het praktische (de tips) en aan het feit dat het deels herkenbaar is. De boel wordt concreter zo.
Het gaat om het (werkelijk) structureren van je administratie EN het inzicht krijgen in je vaste lasten en maandelijkse inkomsten. Ik wist dat, maar ik raakte verstrikt in het in het zand steken van mijn koppie. En dat is wellicht toch iets psychisch dat voortkomt uit mijn jeugd en hoe ik ben opgevoed. Hoe ik niet heb geleerd om alles uit te spreken, en altijd eerlijk te kunnen zijn (niet dat ik overigens lieg, maar ik vind het soms heel lastig iets eerlijk te zeggen als ik ergens mee zit, voortkomend uit conflictvermijding).
Het is alsof ik zwem in een groot, diep meer en dat ik de laatste jaren - op financieel vlak - eigenlijk heel veel onder water ben geweest. Ik merk dat ik nu weer boven water begin te raken en niet langer lijk te verdrinken in mijn angst voor die instellingen die nog geld van mij krijgen. Zelfs een brief waarin staat dat ik nog 19,95 euro voor Viva Mama moet betalen, zie (en zag ik vooral) als vijandig. Terwijl eigenlijk het feit dat ik het was vergeten, er geen inzicht in had, me zo'n naar, drukkend gevoel geeft.
Zoals een van jullie al zei: die brieven bijten niet. En inderdaad Mastermind (leuk, jij ook tekstschrijver!), het is absoluut een goede optie om middels een brief te reageren. Voordeel is ook nog eens dat je je communicatie (correspondentie) altijd zwart op wit hebt. Ik heb inmiddels als drie brieven verstuurd, ook naar een drukker. Ik heb aangegeven dat ik in de komende vier weken het totale bedrag van 500 euro in delen zal betalen. Het is beter zo, dan binnenkort een deurwaarder o.i.d. over de vloer te krijgen (en daar heb ik al ervaring mee).
Ik voel me steeds sterker, omdat ik inzie dat het grootste leed - nogmaals - wordt geleden door gebrek aan structuur en dus inzicht. En weten jullie wat het gekke is? Dat als ik eenmaal met de administratie bezig ben, ik er nog lol in heb ook. Haha, dan weet ik gelijk ook alle details.
Iedere dag dat je eerder begint met opruimen, is een dag gewonnen en een dag dichterbij het vrij zijn van schulden en vooral het altijd op tijd betalen van je rekeningen.
Zo voelt het nu echt!
Enige is dat ik momenteel 's avonds echt moe ben, graag al om tien uur naar bed ga. Nog maar twee maanden te gaan voordat ik voor de tweede keer moeder word. Wauw. Administratie moet ik dus echt overdag doen, al is het voorlopig iedere ochtend 1 uur voordat ik ga werken.
Mamalelie, dank ook voor jouw reactie. Ik denk dat jouw manier voor mij net niet gestructureerd genoeg is. Maar jij hebt in ieder geval een manier gevonden waarbij je administratie goed blijft lopen en dat telt.
En Mastermind, een goede top, die 10%! Van wat er op mijn zakelijke rekening binnenkomt (factuurbedrag + BTW-bedrag), maak ik voortaan direct de BTW over naar een spaarrekening, zodat ik de Belasting op die manier heel gemakkelijk op tijd kan betalen. Want ook dat gaf ik te makkelijk uit, omdat ik zo onregelmatig krijg betaald. Niet handig allemaal, maar goed. Ik weet zeker dat het alleen maar beter kan gaan lopen de komende tijd.
Zwieber, fijn ook om jouw verhaal te lezen. 'Goed verhaal!' Ben je overigens over je postnatale depressie heengekomen? Dat lijkt me ook wat zeg, poeh!
En Hanke, dank voor je twee (!) schouderklopjes. Die motiveren absoluut! Echt. Abonnementen heb ik een jaar geleden voor een belangrijk deel opgezegd, maar dat moet je bijhouden. Goed om e.e.a. als reminder in Outlook te zetten (zei jij dat of iemand anders)? Betalingen, vervaldata van mijn eigen facturen, verjaardagen et cetera.
Ik maak er een eind aan (mag ook wel!) en kom binnenkort zeker weer terug.
Ervaringen en tips zijn nog altijd welkom. Ook van nieuwe lezertjes hoor!
Groetjes,
Geldzorgje
Het gaat om het (werkelijk) structureren van je administratie EN het inzicht krijgen in je vaste lasten en maandelijkse inkomsten. Ik wist dat, maar ik raakte verstrikt in het in het zand steken van mijn koppie. En dat is wellicht toch iets psychisch dat voortkomt uit mijn jeugd en hoe ik ben opgevoed. Hoe ik niet heb geleerd om alles uit te spreken, en altijd eerlijk te kunnen zijn (niet dat ik overigens lieg, maar ik vind het soms heel lastig iets eerlijk te zeggen als ik ergens mee zit, voortkomend uit conflictvermijding).
Het is alsof ik zwem in een groot, diep meer en dat ik de laatste jaren - op financieel vlak - eigenlijk heel veel onder water ben geweest. Ik merk dat ik nu weer boven water begin te raken en niet langer lijk te verdrinken in mijn angst voor die instellingen die nog geld van mij krijgen. Zelfs een brief waarin staat dat ik nog 19,95 euro voor Viva Mama moet betalen, zie (en zag ik vooral) als vijandig. Terwijl eigenlijk het feit dat ik het was vergeten, er geen inzicht in had, me zo'n naar, drukkend gevoel geeft.
Zoals een van jullie al zei: die brieven bijten niet. En inderdaad Mastermind (leuk, jij ook tekstschrijver!), het is absoluut een goede optie om middels een brief te reageren. Voordeel is ook nog eens dat je je communicatie (correspondentie) altijd zwart op wit hebt. Ik heb inmiddels als drie brieven verstuurd, ook naar een drukker. Ik heb aangegeven dat ik in de komende vier weken het totale bedrag van 500 euro in delen zal betalen. Het is beter zo, dan binnenkort een deurwaarder o.i.d. over de vloer te krijgen (en daar heb ik al ervaring mee).
Ik voel me steeds sterker, omdat ik inzie dat het grootste leed - nogmaals - wordt geleden door gebrek aan structuur en dus inzicht. En weten jullie wat het gekke is? Dat als ik eenmaal met de administratie bezig ben, ik er nog lol in heb ook. Haha, dan weet ik gelijk ook alle details.
Iedere dag dat je eerder begint met opruimen, is een dag gewonnen en een dag dichterbij het vrij zijn van schulden en vooral het altijd op tijd betalen van je rekeningen.
Zo voelt het nu echt!
Enige is dat ik momenteel 's avonds echt moe ben, graag al om tien uur naar bed ga. Nog maar twee maanden te gaan voordat ik voor de tweede keer moeder word. Wauw. Administratie moet ik dus echt overdag doen, al is het voorlopig iedere ochtend 1 uur voordat ik ga werken.
Mamalelie, dank ook voor jouw reactie. Ik denk dat jouw manier voor mij net niet gestructureerd genoeg is. Maar jij hebt in ieder geval een manier gevonden waarbij je administratie goed blijft lopen en dat telt.
En Mastermind, een goede top, die 10%! Van wat er op mijn zakelijke rekening binnenkomt (factuurbedrag + BTW-bedrag), maak ik voortaan direct de BTW over naar een spaarrekening, zodat ik de Belasting op die manier heel gemakkelijk op tijd kan betalen. Want ook dat gaf ik te makkelijk uit, omdat ik zo onregelmatig krijg betaald. Niet handig allemaal, maar goed. Ik weet zeker dat het alleen maar beter kan gaan lopen de komende tijd.
Zwieber, fijn ook om jouw verhaal te lezen. 'Goed verhaal!' Ben je overigens over je postnatale depressie heengekomen? Dat lijkt me ook wat zeg, poeh!
En Hanke, dank voor je twee (!) schouderklopjes. Die motiveren absoluut! Echt. Abonnementen heb ik een jaar geleden voor een belangrijk deel opgezegd, maar dat moet je bijhouden. Goed om e.e.a. als reminder in Outlook te zetten (zei jij dat of iemand anders)? Betalingen, vervaldata van mijn eigen facturen, verjaardagen et cetera.
Ik maak er een eind aan (mag ook wel!) en kom binnenkort zeker weer terug.
Ervaringen en tips zijn nog altijd welkom. Ook van nieuwe lezertjes hoor!
Groetjes,
Geldzorgje
dinsdag 14 oktober 2008 om 21:18
Goed om dit topic tegen te komen. Ik had zelf vandaag een brief dat mijn ziektenkostenverzekering me overdraagt aan incasso
Terwijl ik bij mijn weten geen noemenwaardige betalingsachterstand heb. Heb ook absoluut geen geldgebrek, dus het probleem ligt ook hier bij mijn eigen administratie (Die al tijden in de verhuisdoos in de hoek staat... met mappen en al).
Geldzorgje, bij het lezen van je openingspost moest ik meteen denken aan maatschappelijk werk. Kun je ook praten over de 'last' die jij ervan hebt en dan kunnen zij je aangeven welke stappen je moet ondernemen.
Tevens heb je dan een stok achter de deur want als je er dan mee bezig bent MOET je ook echt iets daadwerkelijk gaan doen.
Ik weet echter niet of je kunt aankloppen bij maatschappelijk werk als er verder geen psychische of psychosociale problemen zijn.
Veel succes he! Ik ga morgen ook met mijn papieren aan de slag...
Terwijl ik bij mijn weten geen noemenwaardige betalingsachterstand heb. Heb ook absoluut geen geldgebrek, dus het probleem ligt ook hier bij mijn eigen administratie (Die al tijden in de verhuisdoos in de hoek staat... met mappen en al).
Geldzorgje, bij het lezen van je openingspost moest ik meteen denken aan maatschappelijk werk. Kun je ook praten over de 'last' die jij ervan hebt en dan kunnen zij je aangeven welke stappen je moet ondernemen.
Tevens heb je dan een stok achter de deur want als je er dan mee bezig bent MOET je ook echt iets daadwerkelijk gaan doen.
Ik weet echter niet of je kunt aankloppen bij maatschappelijk werk als er verder geen psychische of psychosociale problemen zijn.
Veel succes he! Ik ga morgen ook met mijn papieren aan de slag...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 14 oktober 2008 om 21:22
dinsdag 14 oktober 2008 om 21:41
Nog een hele practische tip:
Post meteen openmaken en enveloppen weggooien.
Zie vaak mensen die het terugstoppen in de envelop en er al dan niet iets op schrijven, maar dat vind ik zo'n overbodige handeling.
Dan liever zonder envelop op de (grote) stapel.
Post meteen openmaken en enveloppen weggooien.
Zie vaak mensen die het terugstoppen in de envelop en er al dan niet iets op schrijven, maar dat vind ik zo'n overbodige handeling.
Dan liever zonder envelop op de (grote) stapel.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 14 oktober 2008 om 22:13
Ook mijn man en ik hebben zo'n crisis mee gemaakt.
Omdat we voor schuldhulpverlening of ander soort algemene hulp niet in aanmerking kwamen bleven we toch nog een tijd door modderen. Want waar moesten we naartoe? Bij niemand konden we nog geld lenen dat hadden we allemaal al opgebruikt.
Dagelijks kwamen er deurwaarders aan de deur om de boel af te sluiten of beslag te leggen. We zaten wat hypotheek betreft bij een kantoor die ons een belegging hypotheek had Op een gegeven moment heeft mijn man de Rabobank gebeld en een afspraak gemaakt. Hij moest alle schulden, achterstallige rekeningen (we hadden overal achterstand) op papier zetten. Toen zijn we op gesprek gegaan en uitgelegd wat er gebeurd was en wat we wilden.
De meneer die ons te woord stond heeft alles genoteerd en belde ons een week later met de mededeling dat zij de hypotheek over zouden nemen, we kregen een lening om de schulden en achterstallige rekening te betalen ..... maar, ja er zat een maar bij, We mochten geen creditcard meer hebben, geen roodstand, geen tussentijdse ophogingen van de hypotheek/lening.
We moesten het dus doen met het geld wat we hadden, geen extra's. Toch gebeurde het nog weleens dat we iets niet konden betalen omdat we een aantal schulden helemaal vergeten waren.
Maar zijn nooit over de roodstand heen gegaan.
Nu zijn we zover dat ik elke maand alles kan betalen en als er wel iets blijft liggen kan ik het net betalen voordat er extra kosten bij komen. Want die extra (administratie)kosten zijn ook weer een aanslag op je maandelijkse inkomsten.
Ik ben heel blij dat mijn man met zijn billen bloot is gegaan bij die bank en dat ze ons hebben geholpen.
Nooit meer zo'n toestand, hou nu alles goed in de gaten.
Omdat we voor schuldhulpverlening of ander soort algemene hulp niet in aanmerking kwamen bleven we toch nog een tijd door modderen. Want waar moesten we naartoe? Bij niemand konden we nog geld lenen dat hadden we allemaal al opgebruikt.
Dagelijks kwamen er deurwaarders aan de deur om de boel af te sluiten of beslag te leggen. We zaten wat hypotheek betreft bij een kantoor die ons een belegging hypotheek had Op een gegeven moment heeft mijn man de Rabobank gebeld en een afspraak gemaakt. Hij moest alle schulden, achterstallige rekeningen (we hadden overal achterstand) op papier zetten. Toen zijn we op gesprek gegaan en uitgelegd wat er gebeurd was en wat we wilden.
De meneer die ons te woord stond heeft alles genoteerd en belde ons een week later met de mededeling dat zij de hypotheek over zouden nemen, we kregen een lening om de schulden en achterstallige rekening te betalen ..... maar, ja er zat een maar bij, We mochten geen creditcard meer hebben, geen roodstand, geen tussentijdse ophogingen van de hypotheek/lening.
We moesten het dus doen met het geld wat we hadden, geen extra's. Toch gebeurde het nog weleens dat we iets niet konden betalen omdat we een aantal schulden helemaal vergeten waren.
Maar zijn nooit over de roodstand heen gegaan.
Nu zijn we zover dat ik elke maand alles kan betalen en als er wel iets blijft liggen kan ik het net betalen voordat er extra kosten bij komen. Want die extra (administratie)kosten zijn ook weer een aanslag op je maandelijkse inkomsten.
Ik ben heel blij dat mijn man met zijn billen bloot is gegaan bij die bank en dat ze ons hebben geholpen.
Nooit meer zo'n toestand, hou nu alles goed in de gaten.
woensdag 15 oktober 2008 om 11:38
Hello ladietjes,
TjaTja, oh, wat moeten jullie je rot hebben gevoeld. Maar vooral: wat goed dat je man naar de bank is gegaan en jullie langzaam maar zeker uit de problemen zijn gekomen! Jullie hebben dus geleerd bínnen de geldgrenzen te leven en niet standaard rood te staan. Echt te letten op wat er werkelijk kan worden uitgegeven en vooral: wat niet. Daar wil - moet - ik ook naartoe.
Voor een maatschappelijk werker is het denk ik te vroeg. In die zin dat ik eigenlijk wel zeker weet dat als ik mijn verstand gebruik, ik heel ver zal komen. Mocht ik vragen hebben, dan overleg ik met mijn man en als er dan nog iets is, bel ik naar de betreffende instanties. Zoals bijvoorbeeld verzekeraars om te bekijken of we niet oververzekerd zijn (dat kan ik me maar zo voorstellen, denkend aan inboedel e.d.).
Ik moet nu de administratie en de uitwerking daarvan opperprioriteit geven. Dus de rust kunnen vinden om het a.h.w. als een schrijfopdracht van een klant te zien die hoe dan ook moet worden uitgevoerd. En dat kan het beste op de dagen dat onze dochter naar het kinderdagverblijf is en ik in alle rust kan werken. (Op de andere werkdagen is ze thuis met de oppas.) Twee uurtjes in de ochtend bijvoorbeeld, zoals ik op dit moment ook doe.
Actie van vanochtend: ik ga voortaan opdrachtgevers direct een dag na de vervaldatum van hun factuur (mijn factuur aan hen) een vriendelijke reminder sturen met de vraag of e.e.a. al is betaald. Ik moet wat dat betreft ook zakelijker en iets 'harder' worden, en mijn debiteuren opvoeden.
Heb dat een halfuurtje geleden gedaan bij twee debiteuren en kreeg van een van hen al heel vriendelijk antwoord dat het geld (948 euro ex BTW, best een smak!) maandag is overgemaakt. Blijkbaar is de bank dan een beetje traag, maar ik verwacht het vanmiddag. Zo kan ik doorrekenen en bekijken wat ik als eerste ga betalen.
Verder heb ik net ook twee 'enge' enveloppen opengemaakt, altijd weer een stap. Ik moet mijn krediet van ABN Amro aanzuiveren, z.s.m. Maar goed, ik heb de brief geopend (en de envelop ligt al in de prullenbak Moonlight!) en weet wat me te doen staat. Enne, de brieven bijten inderdaad niet!
Ik ga snel door, want moet ook nog werk doen. Tenslotte moet er ook nog geld worden verdiend . Is even druk de komende tijd, maar die investering is goud waard.
Liefs,
Geldzorgje
TjaTja, oh, wat moeten jullie je rot hebben gevoeld. Maar vooral: wat goed dat je man naar de bank is gegaan en jullie langzaam maar zeker uit de problemen zijn gekomen! Jullie hebben dus geleerd bínnen de geldgrenzen te leven en niet standaard rood te staan. Echt te letten op wat er werkelijk kan worden uitgegeven en vooral: wat niet. Daar wil - moet - ik ook naartoe.
Voor een maatschappelijk werker is het denk ik te vroeg. In die zin dat ik eigenlijk wel zeker weet dat als ik mijn verstand gebruik, ik heel ver zal komen. Mocht ik vragen hebben, dan overleg ik met mijn man en als er dan nog iets is, bel ik naar de betreffende instanties. Zoals bijvoorbeeld verzekeraars om te bekijken of we niet oververzekerd zijn (dat kan ik me maar zo voorstellen, denkend aan inboedel e.d.).
Ik moet nu de administratie en de uitwerking daarvan opperprioriteit geven. Dus de rust kunnen vinden om het a.h.w. als een schrijfopdracht van een klant te zien die hoe dan ook moet worden uitgevoerd. En dat kan het beste op de dagen dat onze dochter naar het kinderdagverblijf is en ik in alle rust kan werken. (Op de andere werkdagen is ze thuis met de oppas.) Twee uurtjes in de ochtend bijvoorbeeld, zoals ik op dit moment ook doe.
Actie van vanochtend: ik ga voortaan opdrachtgevers direct een dag na de vervaldatum van hun factuur (mijn factuur aan hen) een vriendelijke reminder sturen met de vraag of e.e.a. al is betaald. Ik moet wat dat betreft ook zakelijker en iets 'harder' worden, en mijn debiteuren opvoeden.
Heb dat een halfuurtje geleden gedaan bij twee debiteuren en kreeg van een van hen al heel vriendelijk antwoord dat het geld (948 euro ex BTW, best een smak!) maandag is overgemaakt. Blijkbaar is de bank dan een beetje traag, maar ik verwacht het vanmiddag. Zo kan ik doorrekenen en bekijken wat ik als eerste ga betalen.
Verder heb ik net ook twee 'enge' enveloppen opengemaakt, altijd weer een stap. Ik moet mijn krediet van ABN Amro aanzuiveren, z.s.m. Maar goed, ik heb de brief geopend (en de envelop ligt al in de prullenbak Moonlight!) en weet wat me te doen staat. Enne, de brieven bijten inderdaad niet!
Ik ga snel door, want moet ook nog werk doen. Tenslotte moet er ook nog geld worden verdiend . Is even druk de komende tijd, maar die investering is goud waard.
Liefs,
Geldzorgje
