Geld & Recht
alle pijlers
Geen rust door geldzorgen
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:12
Dag allemaal,
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
dinsdag 21 oktober 2008 om 13:04
Hé Doubtfire, het klopt wel een beetje dat ik me al schuldig voel dat mijn man eigenlijk een groter deel van de gezamenlijke lasten moet betalen.
En ik ben heel erg blij dat ik nog in een positie verkeer die niet uitzichtloos is. Heb mijn verstand en mijn eigen werk, als ik meer zou willen, zou ik dat ook best kunnen bereiken. Dat geeft hoop en uitzicht.
Ik weet zeker dat wij hier een héél stuk verder zijn als alleen al alles inzichtelijk is gemaakt. Iets supervanzelfsprekends eigenlijk, maar blijkbaar niet overal .
Ben jij nu degene die ook tekstschrijver is? Of doe je iets anders? Inderdaad sowieso leuk om in dit topic contact te houden over algehele financiële (en andere, leukere) zaken, ook wat betreft het zelfstandig ondernemerschap.
Lief, je zonnetje. Hihi.
Tot later!
Geldzorgje
En ik ben heel erg blij dat ik nog in een positie verkeer die niet uitzichtloos is. Heb mijn verstand en mijn eigen werk, als ik meer zou willen, zou ik dat ook best kunnen bereiken. Dat geeft hoop en uitzicht.
Ik weet zeker dat wij hier een héél stuk verder zijn als alleen al alles inzichtelijk is gemaakt. Iets supervanzelfsprekends eigenlijk, maar blijkbaar niet overal .
Ben jij nu degene die ook tekstschrijver is? Of doe je iets anders? Inderdaad sowieso leuk om in dit topic contact te houden over algehele financiële (en andere, leukere) zaken, ook wat betreft het zelfstandig ondernemerschap.
Lief, je zonnetje. Hihi.
Tot later!
Geldzorgje
dinsdag 21 oktober 2008 om 21:48
De BTW ga ik deze week nog doen, Isje!
Ik moet nu toch nog wel veel betalen aan rekeningen, pfff. Kreeg vandaag een e-mail van de drukker die mijn enveloppen, briefpapier en visitekaartjes heeft verzorgd. Ik had om nog iets uitstel voor betaling gevraagd, maar de mail klonk alsof ze de brief helemaal niet hadden gekregen. Moet nu binnen vijf dagen betalen.
Nou ja, ik ga er morgen naar kijken. Alles berekenen en bekijken in welke volgorde ik te werk moet gaan.
Nu snel slapen, zo moe.
Groetjes!
Ik moet nu toch nog wel veel betalen aan rekeningen, pfff. Kreeg vandaag een e-mail van de drukker die mijn enveloppen, briefpapier en visitekaartjes heeft verzorgd. Ik had om nog iets uitstel voor betaling gevraagd, maar de mail klonk alsof ze de brief helemaal niet hadden gekregen. Moet nu binnen vijf dagen betalen.
Nou ja, ik ga er morgen naar kijken. Alles berekenen en bekijken in welke volgorde ik te werk moet gaan.
Nu snel slapen, zo moe.
Groetjes!
woensdag 22 oktober 2008 om 00:16
Wat een mooi compliment krijg ik van een tekstschrijfster!
En voor jou hoop ik dat je nu in dromenland bent. Keep on the good work!
Vandaag een "liefdewerk- oud papier" klus gedaan. Letterlijk. Zo af en toe help ik als vrijwillger mensen die hun adminstratie niet op orde hebben. De boel in mappen stoppen, rekeningen die nog betaald moeten worden uit de chaos vissen, en de mensen geruststellen. Vaak is het onoverzichtelijk maar vallen de betalingsachterstanden wel mee. En mocht dat wel het geval zijn: dat ze aan de bel hebben getrokken vind ik een goede stap en dat vertel ik ze dan ook.
Er is zo veel schaamte, en dat is nergens voor nodig.
En voor jou hoop ik dat je nu in dromenland bent. Keep on the good work!
Vandaag een "liefdewerk- oud papier" klus gedaan. Letterlijk. Zo af en toe help ik als vrijwillger mensen die hun adminstratie niet op orde hebben. De boel in mappen stoppen, rekeningen die nog betaald moeten worden uit de chaos vissen, en de mensen geruststellen. Vaak is het onoverzichtelijk maar vallen de betalingsachterstanden wel mee. En mocht dat wel het geval zijn: dat ze aan de bel hebben getrokken vind ik een goede stap en dat vertel ik ze dan ook.
Er is zo veel schaamte, en dat is nergens voor nodig.
woensdag 22 oktober 2008 om 09:39
Jeetje Hanke, heb ik even geluk dat jij mijn posting bent gaan lezen. Bijzonder dat je mensen met hun administratie helpt. Je gebruikt ook precies de juiste woorden om mensen gerust te stellen, zoals 'Er is zo veel schaamte, en dat is nergens voor nodig.' Daar zit herkenbaarheid én troost in.
Wat doe je verder in je dagelijks leven?
Liefs,
Geldzorgje
Wat doe je verder in je dagelijks leven?
Liefs,
Geldzorgje
woensdag 22 oktober 2008 om 12:33
quote:Geldzorgje schreef op 18 oktober 2008 @ 09:40:
En dank je Moonlight! Is het bij jou ook nog niet helemaal op orde dan?
Nee helaas.
Alle andere dingen lijken voor te gaan bij mij... De belangrijke administratieve dingen heb ik wel in mijn hoofd (dat doe ik dan op tijd) maar er ligt nogal wat achterstallig werk.
Ik realiseer me ook wel dat er iets moet veranderen bij mij. Dat ik ook eens iets moet kunnen afzeggen en gewoon zeggen: sorry, vandaag MOET ik aan de administratie (bijv ipv met een vriendin de stad in in t weekend... ik noem maar iets)
Lastig is ook dat ik geen goede plaats heb om de administratie te doen. Ik woon tijdelijk bij familie en kan wel alles uitstallen op tafel, maar t moet er voor het eten weer af.
Dan heb ik dus meteen weer een excuus om er de rest van de dag niet meer naar te kijken (ja... t zit nu net weer in de doos...)
Maar ik ga het veranderen. Echt!
Fijn om dit topic mee te kunnen lezen. t Helpt me wel.
En dank je Moonlight! Is het bij jou ook nog niet helemaal op orde dan?
Nee helaas.
Alle andere dingen lijken voor te gaan bij mij... De belangrijke administratieve dingen heb ik wel in mijn hoofd (dat doe ik dan op tijd) maar er ligt nogal wat achterstallig werk.
Ik realiseer me ook wel dat er iets moet veranderen bij mij. Dat ik ook eens iets moet kunnen afzeggen en gewoon zeggen: sorry, vandaag MOET ik aan de administratie (bijv ipv met een vriendin de stad in in t weekend... ik noem maar iets)
Lastig is ook dat ik geen goede plaats heb om de administratie te doen. Ik woon tijdelijk bij familie en kan wel alles uitstallen op tafel, maar t moet er voor het eten weer af.
Dan heb ik dus meteen weer een excuus om er de rest van de dag niet meer naar te kijken (ja... t zit nu net weer in de doos...)
Maar ik ga het veranderen. Echt!
Fijn om dit topic mee te kunnen lezen. t Helpt me wel.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 22 oktober 2008 om 13:20
Heb een goed idee ineens, ik moet het even neerzetten
Ik zie dat hier een plank in de kast vol staat met spullen die mogelijk wel naar zolder kunnen (lees: al meer dan een jaar niet gebruikt allemaal)
Misschien kan daar mijn administratie in zolang ik hier woon. Dan kan t allemaal in mappen en bakjes en hoeft t niet steeds in die ellendige verhuisdoos.
Ik ga het vanavond overleggen
Ik zie dat hier een plank in de kast vol staat met spullen die mogelijk wel naar zolder kunnen (lees: al meer dan een jaar niet gebruikt allemaal)
Misschien kan daar mijn administratie in zolang ik hier woon. Dan kan t allemaal in mappen en bakjes en hoeft t niet steeds in die ellendige verhuisdoos.
Ik ga het vanavond overleggen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 22 oktober 2008 om 21:38
Dank je Hanke 
Heb t overlegd inmiddels en t is goed als ik de betreffende plank leeghaal. t Leeghalen zelf wordt nog wel ff een klusje... misschien kom ik daar morgen of vrijdag aan toe.
Verder bezig met reisplannen en ik 'mag' pas weg als ik de boel op orde heb. Anders wordt het niet te overzien natuurlijk, als ik weg ben kan ik mijn post ook niet afhandelen.
Hopelijk is dat een stimulans om hier even vaart achter te zetten.
Ik blijf hier lekker meeschrijven. Was ook actief in het topic 'maandje de bezem er door', maar daar schrijven zoveel mensen dat het erg veel leeswerk wordt. (en dan schiet ik helemaal niet meer op natuurlijk)
Fijne avond en succes met alles!
Heb t overlegd inmiddels en t is goed als ik de betreffende plank leeghaal. t Leeghalen zelf wordt nog wel ff een klusje... misschien kom ik daar morgen of vrijdag aan toe.
Verder bezig met reisplannen en ik 'mag' pas weg als ik de boel op orde heb. Anders wordt het niet te overzien natuurlijk, als ik weg ben kan ik mijn post ook niet afhandelen.
Hopelijk is dat een stimulans om hier even vaart achter te zetten.
Ik blijf hier lekker meeschrijven. Was ook actief in het topic 'maandje de bezem er door', maar daar schrijven zoveel mensen dat het erg veel leeswerk wordt. (en dan schiet ik helemaal niet meer op natuurlijk)
Fijne avond en succes met alles!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 23 oktober 2008 om 04:20
Geldzorgje, ken iemand die bij schuldhulpverlening werkt. Heel leuk persoon hoor. En het is ook niet zo alsof die mensen zelf geen schulden hebben. Schulden hebben is niet erg als je er maar mee om kunt gaan.
Ik zou nu al het nodige apart zetten voor je belasting die je volgend jaar moet betalen, je weet dat het gaat komen dus probeer er nu al rekening mee te houden.
Verder inderdaad alle vaste lasten automatisch af laten schrijven, gas en electriciteit iets hoger inschatten dan valt het alleen mee aan het eind van het jaar, en een rekening openen voor je belasting geld of alvast gaan afbetalen aan de belasting (toch verleidelijk om dat geld weer aan iets anders te besteden).
Verder zou ik eens kijken wat je in huis hebt en niet meer gebruikt en die spullen op eBay of Marktplaats verkopen. Levert weer wat cash op en een opgeruimd huis geeft ook rust in je hoofd.
Verder kan je ook eens naar deze website kijken:
http://www.whatsthecost.com/snowball.aspx
Het is in ponden maar dat maakt niet uit. In het eerst vakje vul je in hoeveel schulden je hebt, in het tweede vakje hoeveel je in totaal per maand wilt betalen aan je schulden. In de volgende kolom schrijf je voor elke schuld de naam van de schuld (bijvoorbeeld huur achterstand), het totaal bedrag van die schuld, bij APR (rente) vul je in eventueel boete rente op jaarbasis, en bij mimimum payment vul je in wat je minimaal moet betalen. Dan druk je op calculate en er wordt dan berekend hoe lang het je zal duren om je schulden af te betalen. Je kunt dus met bedrag spelen wat je wilt betalen om te zien wat een verschil bijvoorbeeld een extra 5 euro per maand zou maken.
Verder zou je een lijst kunnen maken van alle dingen die je je afvraagt 's nachts en dat soort dingen opzoeken op je laptop als je wakker ligt met je zwangere buik (en daarna met kind aan de borst zoals deze mama).
Succes, en je hebt de eerste stap gezet door te erkennen dat je een probleem hebt.
Ook een heel goede website over geld besparen, etc, en dan vooral het forum gedeelte is deze:
http://forums.moneysavingexpert.com/
Sommige topics zijn gericht op Engeland, maar topics zoals "Moneysaving old style" zijn dus op iedereen van toepassing en ook nog wel grappig om te lezen.
Ik zou nu al het nodige apart zetten voor je belasting die je volgend jaar moet betalen, je weet dat het gaat komen dus probeer er nu al rekening mee te houden.
Verder inderdaad alle vaste lasten automatisch af laten schrijven, gas en electriciteit iets hoger inschatten dan valt het alleen mee aan het eind van het jaar, en een rekening openen voor je belasting geld of alvast gaan afbetalen aan de belasting (toch verleidelijk om dat geld weer aan iets anders te besteden).
Verder zou ik eens kijken wat je in huis hebt en niet meer gebruikt en die spullen op eBay of Marktplaats verkopen. Levert weer wat cash op en een opgeruimd huis geeft ook rust in je hoofd.
Verder kan je ook eens naar deze website kijken:
http://www.whatsthecost.com/snowball.aspx
Het is in ponden maar dat maakt niet uit. In het eerst vakje vul je in hoeveel schulden je hebt, in het tweede vakje hoeveel je in totaal per maand wilt betalen aan je schulden. In de volgende kolom schrijf je voor elke schuld de naam van de schuld (bijvoorbeeld huur achterstand), het totaal bedrag van die schuld, bij APR (rente) vul je in eventueel boete rente op jaarbasis, en bij mimimum payment vul je in wat je minimaal moet betalen. Dan druk je op calculate en er wordt dan berekend hoe lang het je zal duren om je schulden af te betalen. Je kunt dus met bedrag spelen wat je wilt betalen om te zien wat een verschil bijvoorbeeld een extra 5 euro per maand zou maken.
Verder zou je een lijst kunnen maken van alle dingen die je je afvraagt 's nachts en dat soort dingen opzoeken op je laptop als je wakker ligt met je zwangere buik (en daarna met kind aan de borst zoals deze mama).
Succes, en je hebt de eerste stap gezet door te erkennen dat je een probleem hebt.
Ook een heel goede website over geld besparen, etc, en dan vooral het forum gedeelte is deze:
http://forums.moneysavingexpert.com/
Sommige topics zijn gericht op Engeland, maar topics zoals "Moneysaving old style" zijn dus op iedereen van toepassing en ook nog wel grappig om te lezen.
donderdag 23 oktober 2008 om 17:19
Bloempje, wauw, dank je wel ook weer! En wat deed jij om half vijf 's ochtends uit bed?! Kon je niet slapen of kwam je thuis van nachtwerk? Je zult vast verhalen horen van die persoon die je kent. Ik geloof ook dat als je er maar constructief mee omgaat en je schulden niet erger maakt dan ze zijn, het een stuk beter te behapstukken is. En je jezelf weer recht in de ogen kunt aankijken of liever gezegd: rustig in de ogen kunt kijken.
Ik ga zeker naar de What's the cost-site die je noemde. En inderdaad, het is absoluut verstandig om voor onder meer de Belasting al maandelijks geld te reserveren of vooruit af te betalen. Zelfde geldt voor gas, water en licht dat aan het eind van het jaar vaak duurder uitvalt dan wat je maandelijks al hebt betaald (en dat wordt voor ons al grappig, omdat we dus het hele jaar geen facturen hebben gekregen - overigens nog geen reactie op mijn brief gekregen, heel misschien vandaag, hoorde net dat er post door de bus viel en ik ben nog boven aan het werk).
Grappig dat je het noemt van de overbodige spulletjes. We gaan de zolder opruimen en er is ab-so-luut meer dan genoeg dat weg kan. Liep al eerder met het idee om e.e.a. op Marktplaats te zetten. Ruimt én levert op.
Bedankt nogmaals voor je tips!
Moonlight, wat een goede plannen joh. Petje af. En het is al lastiger om een rustig plekje te creëren als je niet in je eigen huisie woont. Heb je zicht op een eigen woning trouwens? Heel leuk én goed dat je die plank mag leeghalen. Ben je er al mee begonnen inmiddels? En superverstandig dat je pas gaat reizen als het financiële gedeelte (dat niet eens direct met je reisplannen te maken heeft, denk ik) in orde is. Wel een motiverend vooruitzicht voor jezelf.
Hanke, ik schrijf & redigeer teksten voor het bedrijfsleven en uitgeverijen. Wat mooi dat jij met peuters werkt, kan me dankzij ons meisje van net drie levendig voorstellen hoe dat ongeveer moet zijn (en ik zie hoe het op het kinderdagverblijf gaat natuurlijk). Welke opleiding volg je of heb je gedaan?
Ik ben overigens nog niet klaar met ons overzicht. Sommige dagen ben ik zó moe, getsie. En moet ook gewoon werken. Terwijl dit ook zo belangrijk is. De debiteur van die 998 euro - terug van vakantie - mailde me vanochtend met oprechte excuses. Hij was er stellig van overtuigd dat ook mijn factuur netjes was betaald vorige week. Heeft het vandaag overgemaakt. Is oké. En verder kreeg ik eergisteren een mailtje van de drukker dat ik binnen vijf dagen die kleine 600 euro moest betalen. Ik antwoordde met de vraag of ze mijn brief niet hadden gekregen. Waarop zij weer zei: 'Je brief is inderdaad aangekomen, alleen is hij in Amsterdam aangekomen en ik zit in Utrecht. Vandaar dat ik hem nog niet gelezen heb. Ik heb begrepen dat de factuur in november betaald gaat worden. Is prima, ik zie het dan wel tegemoet.'
Een geruststelling! Want ze hebben echt geduld met me gehad. Zo zie je maar dat in korte tijd het net wat ruimte en tust heeft gegeven, dat sturen van een betalingsvoorstel.
Groetjes voor nu en tot later allemaal,
Geldzorgje
Ik ga zeker naar de What's the cost-site die je noemde. En inderdaad, het is absoluut verstandig om voor onder meer de Belasting al maandelijks geld te reserveren of vooruit af te betalen. Zelfde geldt voor gas, water en licht dat aan het eind van het jaar vaak duurder uitvalt dan wat je maandelijks al hebt betaald (en dat wordt voor ons al grappig, omdat we dus het hele jaar geen facturen hebben gekregen - overigens nog geen reactie op mijn brief gekregen, heel misschien vandaag, hoorde net dat er post door de bus viel en ik ben nog boven aan het werk).
Grappig dat je het noemt van de overbodige spulletjes. We gaan de zolder opruimen en er is ab-so-luut meer dan genoeg dat weg kan. Liep al eerder met het idee om e.e.a. op Marktplaats te zetten. Ruimt én levert op.
Bedankt nogmaals voor je tips!
Moonlight, wat een goede plannen joh. Petje af. En het is al lastiger om een rustig plekje te creëren als je niet in je eigen huisie woont. Heb je zicht op een eigen woning trouwens? Heel leuk én goed dat je die plank mag leeghalen. Ben je er al mee begonnen inmiddels? En superverstandig dat je pas gaat reizen als het financiële gedeelte (dat niet eens direct met je reisplannen te maken heeft, denk ik) in orde is. Wel een motiverend vooruitzicht voor jezelf.
Hanke, ik schrijf & redigeer teksten voor het bedrijfsleven en uitgeverijen. Wat mooi dat jij met peuters werkt, kan me dankzij ons meisje van net drie levendig voorstellen hoe dat ongeveer moet zijn (en ik zie hoe het op het kinderdagverblijf gaat natuurlijk). Welke opleiding volg je of heb je gedaan?
Ik ben overigens nog niet klaar met ons overzicht. Sommige dagen ben ik zó moe, getsie. En moet ook gewoon werken. Terwijl dit ook zo belangrijk is. De debiteur van die 998 euro - terug van vakantie - mailde me vanochtend met oprechte excuses. Hij was er stellig van overtuigd dat ook mijn factuur netjes was betaald vorige week. Heeft het vandaag overgemaakt. Is oké. En verder kreeg ik eergisteren een mailtje van de drukker dat ik binnen vijf dagen die kleine 600 euro moest betalen. Ik antwoordde met de vraag of ze mijn brief niet hadden gekregen. Waarop zij weer zei: 'Je brief is inderdaad aangekomen, alleen is hij in Amsterdam aangekomen en ik zit in Utrecht. Vandaar dat ik hem nog niet gelezen heb. Ik heb begrepen dat de factuur in november betaald gaat worden. Is prima, ik zie het dan wel tegemoet.'
Een geruststelling! Want ze hebben echt geduld met me gehad. Zo zie je maar dat in korte tijd het net wat ruimte en tust heeft gegeven, dat sturen van een betalingsvoorstel.
Groetjes voor nu en tot later allemaal,
Geldzorgje
zaterdag 25 oktober 2008 om 11:25
ff iets opbiechten. Dit is belangrijk voor me.
Heb vanaf maandag een bijkomende opdracht waarbij ik goed ga verdienen de komende tijd. Ik heb gisteren aan het binge-shoppen geweest : wel niet zo erg als vroeger maar er waren twee leuke kledingzaken (met oa Sarah Pacini etc) die plots in de uitverkoop gingen : klassieke zwarte broek, een feestrok en een feestelijke top erop, van die lange zwarte handschoenen, en een té gek tasje. Voor 100 euro. Daarna in parfumerie een body lotion, peeling en verfrissende bustegel ( ben nogal zwaar gebouwd wat sommigen in die borstvergrotingen zien weet ik niet hoor !) van Clarins ook voor 100 euro.
Hebben jullie dat soms ook dat je het zo zat bent om op de rem te staan, het lijkt soms dat ik me minder vrouw voel dan. De laatste tijd maak ik er meer werk van om ook nog eens uit te gaan. Vanavond ga ik voor het eerst naar een hippe club in de stad, het is daar een verjaardagsparty voor enkelen die 40 worden. Zelf heb ik die verjaardag NIET gevierd omdat ik toen pas mijn koophuis had.
Heb vanaf maandag een bijkomende opdracht waarbij ik goed ga verdienen de komende tijd. Ik heb gisteren aan het binge-shoppen geweest : wel niet zo erg als vroeger maar er waren twee leuke kledingzaken (met oa Sarah Pacini etc) die plots in de uitverkoop gingen : klassieke zwarte broek, een feestrok en een feestelijke top erop, van die lange zwarte handschoenen, en een té gek tasje. Voor 100 euro. Daarna in parfumerie een body lotion, peeling en verfrissende bustegel ( ben nogal zwaar gebouwd wat sommigen in die borstvergrotingen zien weet ik niet hoor !) van Clarins ook voor 100 euro.
Hebben jullie dat soms ook dat je het zo zat bent om op de rem te staan, het lijkt soms dat ik me minder vrouw voel dan. De laatste tijd maak ik er meer werk van om ook nog eens uit te gaan. Vanavond ga ik voor het eerst naar een hippe club in de stad, het is daar een verjaardagsparty voor enkelen die 40 worden. Zelf heb ik die verjaardag NIET gevierd omdat ik toen pas mijn koophuis had.
zaterdag 25 oktober 2008 om 15:05
Hi dames,
Ik herken me heel goed in jullie verhalen, en heb dus ook veel aan alle adviezen en tips. Fijn ook dat het zo serieus wordt opgepakt!
Zal even kort mijn/onze situatie voorlichten. Het is nogal wat geweest, beseften wij ook pas goed achteraf.
Mijn vriend heeft samen met een compagnon een bedrijf gestart waar ik ook deels werkzaam was (je investeert allemaal immers). Helaas is dat niet gelukt, door sabotage van de compagnon. Zij had de financiele zaken op zich genomen maar totaal geen financieel inzicht, terwijl ze dat wel claimde te hebben (daar kom je dan ook later achter..). Ze was het type: ja is allemaal geregeld, komt goed. Terwijl er ondertussen dus nauwelijks iets gebeurde. En ja, mijn vriend en ik waren ontzettend druk met de andere onderdelen van het bedrijf dus je vertrouwt elkaar, je verdeelt taken. Mijn vriend is naast de bedrijfsactiviteiten ook ander werk gaan doen en dat bracht prima geld in het laatje, tot de compagnon achter onze rug om onderhandelingen was begonnen met een eventuele koper van het bedrijf.. Zij bleek het type dat nogal achter de dollartekens en mooie mannen aanrent.. Wij wisten hier niks van en in overleg met die koper is zij doelbewust het bedrijf kapot proberen te maken. Dat hield in dat het weinige financiele werk dat zij deed, nu echt niet meer gedaan werd. Belastingdienst etc werd genegeerd, afspraken met banken uitgesteld en uitgesteld en uitgesteld (met allerlei smoesje). Inmiddels vertrouwden wij het ook niet meer en zijn er dus ingedoken. Toen bleek dat de belastingdienst inmiddels eisen had, heeft mijn vriend het als de donder overgenomen en geprobeerd alles op orde te krijgen. Dat is redelijk gelukt, ook mbv de boekhouder die inmiddels ook niet meer wist hoe om te gaan met die compagnon. Inmiddels wisten wij nog steeds niks van haar plannen.. Natuurlijk pislink op haar, maargoed, zij had een mooi huilverhaal, waarna zij een burn-out fakete. Ondertussen vloog zij naar frankrijk om te overleggen met die koper in zijn tweede huisje.. Wistern wij ook niks van. Week of twee later diende zij ineens haar ontslag in. Mooi! Dachten wij, zijn we daar vanaf en zijn keihard door gaan werken om alle gemaakte schulden in te gaan lossen en het contact met de bank te herstellen. Dat leek redelijk te lukken tot de ex-compagnon ineens met een enorme eis kwam voor achterstallig loon. Wij kwamen vlak daarna achter al haar streken en kwamen er ook achter dat de koper had afgehaakt omdat hij haar als persoon niet zag zitten. Daarom dat zij ineens ophield met alles en dan dus maar die eis indiende, om wat te verdienen oid.. We hadden inderdaad allemaal geinvesteerd in het bedrijf en dus heel weinig loon genomen. De eis was echt absurd, op basis van een hoog directeursalaris, ook veel hoger dan ooit in haar contract had gestaan, maar zij vond dat zij daar recht op had. Nou, dat moet je niet hebben als alles net een beetje erbovenop lijkt te krabbelen. We moesten toen dus wel opgeven, ook omdat we zelf kapot waren en ook prive nauwelijks nog iets konden betalen. We hebben echt besloten we stoppen er mee, dit vergde gewoon teveel.
Nouja, einde bedrijf dus, maar niet einde schulden van het bedrijf. Curator erbij etc. etc, zoals dat gaat. Ondertussen dus ook nog de claim van mevrouw compagnon die inmiddels op hoge poten een advocatenbrief had gestuurd. Zelf ook advocaat genomen en die heeft alles bekeken, zei dat ze geen schijn van kans had, zoals wij ook al vonden. Onze advocaat zat echt te stuiteren op haar stoel van dit verhaal, we hadden namelijk ook direct bewijs over die onderhandelingen met die koper. Dat ze uberhaupt iets -durfte- te eisen! Kan er nog boos om worden Gelukkig was de advocaat het volstrekt met ons eens. Heeft alles geinventariseerd en een pittig verhaal als antwoord geschreven, ook met daarin het scenario wat er zou gebeuren als dit doorgezet werd: evt rechtbank, compagnon verliest en mag dus ook nog de proceskosten betalen. Daarna was het heel snel klaar, niks meer van gehoord. Wat een trut was het toch.. Maar mooi dus!
Inmiddels zaten wij wel echt aan de grond. Hadden gewoon niks meer. Huis inmiddels verkocht, gelukkig wel met winst om een deel van andere schulden te betalen, auto ging stuk (dat soort dingen kan dan echt niet erbij) en we woonden bij familie omdat we zo moeilijk een huurwoning kregen. Zelfstandig en dan ook nog financieel niet zo prettig..
Maar.. gelukkig was daar nog het freelance werk van mijn virend. Hij is adviseur. Erg goed tarief dus wat we nu wel eindelijk zelf konden gebruiken, hiervoor ging nagenoeg alles naar het bedrijf. Zeer ververlend was wel dat de betalingen zooooooo traag waren. Schandalig gewoon, we hebben 3 maanden moeten wachten op de betaling van 1 factuur. En ondertussen komt er dus nauwelijks iets binnen want aangezien ik nog een opleiding deed was mijn salaris niet denderend. Hebben zelfs met moeite eten kunnen kopen en dat is echt schokkend hoor, dan voel je je echt helemaal onderaan zitten, als je door de supermarkt loopt met 2,50 en je moet avondeten en ontbijt halen voor twee personen ofzo.
Uiteindelijk, toen geld binnen kwam en we een mooi huis vonden ging het weer goed. Ik denk wel dat de wetenschap dat er geld aankwam, enorm veel uitmaakte. Je wist dat je aan het doorbijten was. Nu, bijna een jaar later, lijkt alles weer enigszins op orde te zijn. De opgebouwde achterstanden van prive-uitgaven hebben we nu wel zon beetje weggewerkt. We hebben ook enorm veel geluk dat het werk zoveel oplevert en konden dus grote bedragen ineens doen.
Nu rest de schuld vanuit het bedrijf, bij oa belastingdienst en bank. Daar zijn nu regelingen mee en als het meezit, zijn we daar over max 2 jaar klaar mee.
We wonen nu prachtig en leven goed, we mogen echt in onze handjes knijpen want we zijn gewoon echt bevoordeeld. Toch blijven we bezig met dat verleden. De post blijft een beetje eng hoewel we al tijden geen vervelend bericht meer hebben gehad en elke maand moeten we toch weer kijken hoeveel we waaraan kunnen aflossen. Dan merk je dat die stress gewoon in je lichaam blijft zitten. Maar, wat een verschil met vorig jaar, de rust is veel meer terug.
Nou ik zei dat ik mijn situatie even -kort- zou toelichten, dat blijkt niet te lukken. Hoop dat jullie me dat vergeven, er was ook veel te vertellen.
PS, lees net berichtje van doubtfire. Ja! Ik vind het heerlijk om luxe-dingen te kopen. Daar geniet ik nu echt weer van.
Ik herken me heel goed in jullie verhalen, en heb dus ook veel aan alle adviezen en tips. Fijn ook dat het zo serieus wordt opgepakt!
Zal even kort mijn/onze situatie voorlichten. Het is nogal wat geweest, beseften wij ook pas goed achteraf.
Mijn vriend heeft samen met een compagnon een bedrijf gestart waar ik ook deels werkzaam was (je investeert allemaal immers). Helaas is dat niet gelukt, door sabotage van de compagnon. Zij had de financiele zaken op zich genomen maar totaal geen financieel inzicht, terwijl ze dat wel claimde te hebben (daar kom je dan ook later achter..). Ze was het type: ja is allemaal geregeld, komt goed. Terwijl er ondertussen dus nauwelijks iets gebeurde. En ja, mijn vriend en ik waren ontzettend druk met de andere onderdelen van het bedrijf dus je vertrouwt elkaar, je verdeelt taken. Mijn vriend is naast de bedrijfsactiviteiten ook ander werk gaan doen en dat bracht prima geld in het laatje, tot de compagnon achter onze rug om onderhandelingen was begonnen met een eventuele koper van het bedrijf.. Zij bleek het type dat nogal achter de dollartekens en mooie mannen aanrent.. Wij wisten hier niks van en in overleg met die koper is zij doelbewust het bedrijf kapot proberen te maken. Dat hield in dat het weinige financiele werk dat zij deed, nu echt niet meer gedaan werd. Belastingdienst etc werd genegeerd, afspraken met banken uitgesteld en uitgesteld en uitgesteld (met allerlei smoesje). Inmiddels vertrouwden wij het ook niet meer en zijn er dus ingedoken. Toen bleek dat de belastingdienst inmiddels eisen had, heeft mijn vriend het als de donder overgenomen en geprobeerd alles op orde te krijgen. Dat is redelijk gelukt, ook mbv de boekhouder die inmiddels ook niet meer wist hoe om te gaan met die compagnon. Inmiddels wisten wij nog steeds niks van haar plannen.. Natuurlijk pislink op haar, maargoed, zij had een mooi huilverhaal, waarna zij een burn-out fakete. Ondertussen vloog zij naar frankrijk om te overleggen met die koper in zijn tweede huisje.. Wistern wij ook niks van. Week of twee later diende zij ineens haar ontslag in. Mooi! Dachten wij, zijn we daar vanaf en zijn keihard door gaan werken om alle gemaakte schulden in te gaan lossen en het contact met de bank te herstellen. Dat leek redelijk te lukken tot de ex-compagnon ineens met een enorme eis kwam voor achterstallig loon. Wij kwamen vlak daarna achter al haar streken en kwamen er ook achter dat de koper had afgehaakt omdat hij haar als persoon niet zag zitten. Daarom dat zij ineens ophield met alles en dan dus maar die eis indiende, om wat te verdienen oid.. We hadden inderdaad allemaal geinvesteerd in het bedrijf en dus heel weinig loon genomen. De eis was echt absurd, op basis van een hoog directeursalaris, ook veel hoger dan ooit in haar contract had gestaan, maar zij vond dat zij daar recht op had. Nou, dat moet je niet hebben als alles net een beetje erbovenop lijkt te krabbelen. We moesten toen dus wel opgeven, ook omdat we zelf kapot waren en ook prive nauwelijks nog iets konden betalen. We hebben echt besloten we stoppen er mee, dit vergde gewoon teveel.
Nouja, einde bedrijf dus, maar niet einde schulden van het bedrijf. Curator erbij etc. etc, zoals dat gaat. Ondertussen dus ook nog de claim van mevrouw compagnon die inmiddels op hoge poten een advocatenbrief had gestuurd. Zelf ook advocaat genomen en die heeft alles bekeken, zei dat ze geen schijn van kans had, zoals wij ook al vonden. Onze advocaat zat echt te stuiteren op haar stoel van dit verhaal, we hadden namelijk ook direct bewijs over die onderhandelingen met die koper. Dat ze uberhaupt iets -durfte- te eisen! Kan er nog boos om worden Gelukkig was de advocaat het volstrekt met ons eens. Heeft alles geinventariseerd en een pittig verhaal als antwoord geschreven, ook met daarin het scenario wat er zou gebeuren als dit doorgezet werd: evt rechtbank, compagnon verliest en mag dus ook nog de proceskosten betalen. Daarna was het heel snel klaar, niks meer van gehoord. Wat een trut was het toch.. Maar mooi dus!
Inmiddels zaten wij wel echt aan de grond. Hadden gewoon niks meer. Huis inmiddels verkocht, gelukkig wel met winst om een deel van andere schulden te betalen, auto ging stuk (dat soort dingen kan dan echt niet erbij) en we woonden bij familie omdat we zo moeilijk een huurwoning kregen. Zelfstandig en dan ook nog financieel niet zo prettig..
Maar.. gelukkig was daar nog het freelance werk van mijn virend. Hij is adviseur. Erg goed tarief dus wat we nu wel eindelijk zelf konden gebruiken, hiervoor ging nagenoeg alles naar het bedrijf. Zeer ververlend was wel dat de betalingen zooooooo traag waren. Schandalig gewoon, we hebben 3 maanden moeten wachten op de betaling van 1 factuur. En ondertussen komt er dus nauwelijks iets binnen want aangezien ik nog een opleiding deed was mijn salaris niet denderend. Hebben zelfs met moeite eten kunnen kopen en dat is echt schokkend hoor, dan voel je je echt helemaal onderaan zitten, als je door de supermarkt loopt met 2,50 en je moet avondeten en ontbijt halen voor twee personen ofzo.
Uiteindelijk, toen geld binnen kwam en we een mooi huis vonden ging het weer goed. Ik denk wel dat de wetenschap dat er geld aankwam, enorm veel uitmaakte. Je wist dat je aan het doorbijten was. Nu, bijna een jaar later, lijkt alles weer enigszins op orde te zijn. De opgebouwde achterstanden van prive-uitgaven hebben we nu wel zon beetje weggewerkt. We hebben ook enorm veel geluk dat het werk zoveel oplevert en konden dus grote bedragen ineens doen.
Nu rest de schuld vanuit het bedrijf, bij oa belastingdienst en bank. Daar zijn nu regelingen mee en als het meezit, zijn we daar over max 2 jaar klaar mee.
We wonen nu prachtig en leven goed, we mogen echt in onze handjes knijpen want we zijn gewoon echt bevoordeeld. Toch blijven we bezig met dat verleden. De post blijft een beetje eng hoewel we al tijden geen vervelend bericht meer hebben gehad en elke maand moeten we toch weer kijken hoeveel we waaraan kunnen aflossen. Dan merk je dat die stress gewoon in je lichaam blijft zitten. Maar, wat een verschil met vorig jaar, de rust is veel meer terug.
Nou ik zei dat ik mijn situatie even -kort- zou toelichten, dat blijkt niet te lukken. Hoop dat jullie me dat vergeven, er was ook veel te vertellen.
PS, lees net berichtje van doubtfire. Ja! Ik vind het heerlijk om luxe-dingen te kopen. Daar geniet ik nu echt weer van.
anoniem_75636 wijzigde dit bericht op 25-10-2008 15:11
Reden: ff iets toevoegen
Reden: ff iets toevoegen
% gewijzigd
zaterdag 25 oktober 2008 om 15:18
Overigens loopt de hele afhandeling rondom het bedrijf ook nog steeds, maar hebben daar geen direct last van. Curator begrijpt uitstekend hoe de vork in de steel zit. Gelukkig is compagnon hier ook voor aansprakelijk, aangezien de problemen tijdens haar bestuursperiode zijn ontstaan. Zijn dus nog niet klaar met elkaar en horen af en toe wat over haar. Maar, ze regelt het allemaal maar lekker zelf! Ze heeft ons al genoeg genaaid.
zondag 26 oktober 2008 om 08:00
Doubtfire, gefeliciteerd met je mooie opdracht! Is heel fijn. En ja, ik ken dat absoluut. Denk dat het ook gewoon helemaal prima en goed is EN dat het ook best nog wel meevalt. Soms moet je gewoon 200 euro kunnen uitgeven. Eerlijk gezegd vind ik 100 euro voor een stel nieuwe kleren helemaal niet gek. En Clarins, zo grappig, dat vind ik ook heerlijk! Maar dat heb ik al heel lang niet gekocht. Heb gisteren l'Oreal gekocht bij het Kruidvat. 2 producten voor de prijs van 1, en ik betaalde niet eens voor het duurste product, maar netjes de helft van de totaalprijs. Kan daar erg van genieten. Gezichtsverzorging vind ik belangrijk. Heb eens een potje van 3 euro gekocht, maar echt, dat is zo'n groot verschil, dat doe ik mezelf niet aan (dunne crème en beetje chemisch luchtje).
Annepanne, wat een PECH hebben jullie gehad! En wat een stress moet dat met zich hebben meegebracht. Heel begrijpelijk dat die nog steeds weleens voelbaar is. Je kwam voor enorme schulden te staan en bent bovenal bedrogen door een compagnon die je vertrouwde (wat hoor dat je dat toch vaak...). Dat ze ook nog eens zoveel salaris eiste, laat zien dat ze niet wijs was. Erg knap dat jullie al zover zijn gekomen en echt een redding dat je vriend zo goed verdient. Dat geeft hoop en motivatie voor de toekomst.
Fijn dat je ook op dit topic schrijft en meeleest. Ik weet zeker dat we echt iets hebben aan al deze verhalen en ervaringen.
Met het ordenen van onze administratie zijn we gisteren ook begonnen met het opruimen van de enorme stapels dozen op zolder. Ook dat ruimt je hoofd op!
Ik moet zeggen dat ik het soms nog steeds lastig blijf vinden om gedisciplineerd door te zetten. Het overzicht is er nog niet helemaal. Voel soms wel wat stress door de deadlines van mijn werk die er ook zijn, daar word je onrustig van, waardoor je je niet kunt concentreren en dus niet weet of je nu aan je werk zult zitten of juist de administratie zult gaan doen.
Moet weer even verder hier.
Groetjes voor iedereen,
Geldzorgje
Annepanne, wat een PECH hebben jullie gehad! En wat een stress moet dat met zich hebben meegebracht. Heel begrijpelijk dat die nog steeds weleens voelbaar is. Je kwam voor enorme schulden te staan en bent bovenal bedrogen door een compagnon die je vertrouwde (wat hoor dat je dat toch vaak...). Dat ze ook nog eens zoveel salaris eiste, laat zien dat ze niet wijs was. Erg knap dat jullie al zover zijn gekomen en echt een redding dat je vriend zo goed verdient. Dat geeft hoop en motivatie voor de toekomst.
Fijn dat je ook op dit topic schrijft en meeleest. Ik weet zeker dat we echt iets hebben aan al deze verhalen en ervaringen.
Met het ordenen van onze administratie zijn we gisteren ook begonnen met het opruimen van de enorme stapels dozen op zolder. Ook dat ruimt je hoofd op!
Ik moet zeggen dat ik het soms nog steeds lastig blijf vinden om gedisciplineerd door te zetten. Het overzicht is er nog niet helemaal. Voel soms wel wat stress door de deadlines van mijn werk die er ook zijn, daar word je onrustig van, waardoor je je niet kunt concentreren en dus niet weet of je nu aan je werk zult zitten of juist de administratie zult gaan doen.
Moet weer even verder hier.
Groetjes voor iedereen,
Geldzorgje
zondag 26 oktober 2008 om 19:29
Hallo ik zag deze topic en vond een leuke en leerzame site
http://www.etv.nl/ETV/Programma/kijkopg ... eld-01.htm
Heel veel geluk, sterkte en kracht voor iedereen
http://www.etv.nl/ETV/Programma/kijkopg ... eld-01.htm
Heel veel geluk, sterkte en kracht voor iedereen
maandag 27 oktober 2008 om 01:31
quote:Geldzorgje schreef op 26 oktober 2008 @ 08:00:
Soms moet je gewoon 200 euro kunnen uitgeven. Eerlijk gezegd vind ik 100 euro voor een stel nieuwe kleren helemaal niet gek.
Met het ordenen van onze administratie zijn we gisteren ook begonnen met het opruimen van de enorme stapels dozen op zolder. Ook dat ruimt je hoofd op!
Geldzorgje
Geldzorgje, goed dat je de dozen op zolder aan het uitzoeken bent. Ik had er al een paar keer om 'gezeurd', en nu doe je het! (duim omhoog!)
Wat betreft geld uitgeven: ik heb een laag inkomen - geen schulden gelukkig- en moet de tering naar de nering zetten. Dat betekent dat ik niet zomaar geld uit kan geven. Laatst schoenen gekocht; ze waren duur omdat ik heel moeilijke voeten heb en niet meer met pijn wil lopen. Maar met mijn vorige winterpaar heb ik 3 jaar gedaan. In de tussentijd voor deze nieuwe gespaard. Ik heb dus maar 1 paar winterschoenen. Mijn winterjas komt gewoon van de Wibra, en de jas hiervoor is tot op de draad versleten.
In een week dat ik én een strippenkaart én wasmiddel én kaas nodig heb, krab ik me wel even over het hoofd. Dat kan niet zomaar.
Toch doe ik ook luxe dingen maar ik denk er heel bewust bij na. Ga af en toe naar de sauna, pak een keer een terrasje. Het scheelt dat ik geen alcohol drink, geen frisdrank in huis haal. Dit jaar ben ik op vakantie geweest door op een huis met katten te passen. Binnenkort heb ik gratis een weekend in twente, vlak bij 2 mooie sauna's. Doordat ik geen logies hoef te betalen, kan ik me daar op trakteren. Ik moet wel uitkijken wat ik uitgeeft aan hapjes en drankjes dan.
Maar zomaar even kleding kopen, nee dat kan niet. En nu ik enorm aan het afvallen ben, heb ik 3 broeken om aan te trekken. Waarvan er eentje al weer te ruim begint te worden...
Ik ben blij dat ik genoeg heb: eten, onderdak, kleding, hobbies, een fiets die het doet... Sparen lukt, elke maand een klein bedrag. Mocht er iets stuk gaan in huis dan kan ik het vervangen. En ik ben heel blij dat ik gezond ben en goed in mijn vel zit. Dat is nog de grootste zegen.
Soms moet je gewoon 200 euro kunnen uitgeven. Eerlijk gezegd vind ik 100 euro voor een stel nieuwe kleren helemaal niet gek.
Met het ordenen van onze administratie zijn we gisteren ook begonnen met het opruimen van de enorme stapels dozen op zolder. Ook dat ruimt je hoofd op!
Geldzorgje
Geldzorgje, goed dat je de dozen op zolder aan het uitzoeken bent. Ik had er al een paar keer om 'gezeurd', en nu doe je het! (duim omhoog!)
Wat betreft geld uitgeven: ik heb een laag inkomen - geen schulden gelukkig- en moet de tering naar de nering zetten. Dat betekent dat ik niet zomaar geld uit kan geven. Laatst schoenen gekocht; ze waren duur omdat ik heel moeilijke voeten heb en niet meer met pijn wil lopen. Maar met mijn vorige winterpaar heb ik 3 jaar gedaan. In de tussentijd voor deze nieuwe gespaard. Ik heb dus maar 1 paar winterschoenen. Mijn winterjas komt gewoon van de Wibra, en de jas hiervoor is tot op de draad versleten.
In een week dat ik én een strippenkaart én wasmiddel én kaas nodig heb, krab ik me wel even over het hoofd. Dat kan niet zomaar.
Toch doe ik ook luxe dingen maar ik denk er heel bewust bij na. Ga af en toe naar de sauna, pak een keer een terrasje. Het scheelt dat ik geen alcohol drink, geen frisdrank in huis haal. Dit jaar ben ik op vakantie geweest door op een huis met katten te passen. Binnenkort heb ik gratis een weekend in twente, vlak bij 2 mooie sauna's. Doordat ik geen logies hoef te betalen, kan ik me daar op trakteren. Ik moet wel uitkijken wat ik uitgeeft aan hapjes en drankjes dan.
Maar zomaar even kleding kopen, nee dat kan niet. En nu ik enorm aan het afvallen ben, heb ik 3 broeken om aan te trekken. Waarvan er eentje al weer te ruim begint te worden...
Ik ben blij dat ik genoeg heb: eten, onderdak, kleding, hobbies, een fiets die het doet... Sparen lukt, elke maand een klein bedrag. Mocht er iets stuk gaan in huis dan kan ik het vervangen. En ik ben heel blij dat ik gezond ben en goed in mijn vel zit. Dat is nog de grootste zegen.
dinsdag 28 oktober 2008 om 22:33
Goed dat ik toch relatief voorzichtig geweest ben met die aankopen. Ben blij dat ik ze toch deed ook want : gisteren een aanslagbiljet voor mijn bedrijfje gekregen (normaal verwacht tegen mei 2009 !). De overheden zitten met spoed overal het geld te zoeken. Mijn boekhouder is hier ook verbaasd over. Ik zou iedereen willen waarschuwen we zullen sneller alles moeten betalen. (Tip aan Geldzorgje : zou het niet interssant om die "mondelinge" overeenkomst ivm de gespreide betaling die achterstallige huur van je bedrijfsband effe op papier te zetten ? Gewoon voor het geval dat.) De financiële wereld staat fundamenteel te veranderen.
donderdag 30 oktober 2008 om 07:25
Hm Doubtfire, dat is toch wel een goeie. Apart idee dat er inderdaad echt iets structureels aan het veranderen is in de financiële wereld.
Ik moet sowieso een voorstel doen, en dat zou ik altijd op papier zetten.
Hanke, je hebt alles weer zo goed verwoord. Knap hoe je 'in het leven staat' en dat in de praktijk brengt.
200 euro is heel veel geld, dat realiseer ik me. Ik koop ook maar weinig nieuwe kleding, i.i.g. niet maandelijks zoals veel vrouwen lijken te doen.
Als onze dochter iets nieuws nodig heeft, krijgt ze dat vanzelfsprekend (schoenen, wanten, andere kleding). Ik koop dat niet bij de Wibra o.i.d., dat is gewoon echt niet mijn stijl. Ik koop alleen niet heel veel. Ze heeft 1 goede spijkerbroek die heel mooi zit (Vingino), een rokje van Hello Kitty (H&M), een overgooiertje van Prenatal, etc. Jonge kinderen kunnen prima met een kleinere garderobe doen. Maillotjes koop ik bij de Hema (net als de rompertjes e.d. voor de baby), omdat die gewoon goed zijn. Haar haartjes verzorg ik goed, ze loopt er nooit armoedig bij o.i.d. Datzelfde geldt voor mezelf en ook mijn man. Wat we aan kleding hebben, is goed. Maar niet peperduur o.i.d.
Ik werd vanochtend wel weer onrustig wakker, omdat de Belastingdienst dus heel snel die 1200 euro wil hebben. Gelukkig krijg ik voor de maand sepember bijna 200 euro terug. Had even goed aandacht besteed aan de aangifte... Maar toch nog die 1000 euro. Moet het maar even bespreken met mijn man, want ik kan het niet nu in 1x betalen.
Door de baby die op komst is - en het komt steeds dichterbij, nog maar 7 weken - krijg ik ook die kriebels, ook dat moet in orde zijn. Daarbovenop komt het afronden van mijn werk, er zijn nog wat opdrachten die afmoeten. De financiën moeten nu echt op orde komen, moet er weer meer aandacht aan besteden. Ongelooflijk hoe snel de dagen gaan.
Tot later allemaal en groetjes,
Geldzorgje
Ik moet sowieso een voorstel doen, en dat zou ik altijd op papier zetten.
Hanke, je hebt alles weer zo goed verwoord. Knap hoe je 'in het leven staat' en dat in de praktijk brengt.
200 euro is heel veel geld, dat realiseer ik me. Ik koop ook maar weinig nieuwe kleding, i.i.g. niet maandelijks zoals veel vrouwen lijken te doen.
Als onze dochter iets nieuws nodig heeft, krijgt ze dat vanzelfsprekend (schoenen, wanten, andere kleding). Ik koop dat niet bij de Wibra o.i.d., dat is gewoon echt niet mijn stijl. Ik koop alleen niet heel veel. Ze heeft 1 goede spijkerbroek die heel mooi zit (Vingino), een rokje van Hello Kitty (H&M), een overgooiertje van Prenatal, etc. Jonge kinderen kunnen prima met een kleinere garderobe doen. Maillotjes koop ik bij de Hema (net als de rompertjes e.d. voor de baby), omdat die gewoon goed zijn. Haar haartjes verzorg ik goed, ze loopt er nooit armoedig bij o.i.d. Datzelfde geldt voor mezelf en ook mijn man. Wat we aan kleding hebben, is goed. Maar niet peperduur o.i.d.
Ik werd vanochtend wel weer onrustig wakker, omdat de Belastingdienst dus heel snel die 1200 euro wil hebben. Gelukkig krijg ik voor de maand sepember bijna 200 euro terug. Had even goed aandacht besteed aan de aangifte... Maar toch nog die 1000 euro. Moet het maar even bespreken met mijn man, want ik kan het niet nu in 1x betalen.
Door de baby die op komst is - en het komt steeds dichterbij, nog maar 7 weken - krijg ik ook die kriebels, ook dat moet in orde zijn. Daarbovenop komt het afronden van mijn werk, er zijn nog wat opdrachten die afmoeten. De financiën moeten nu echt op orde komen, moet er weer meer aandacht aan besteden. Ongelooflijk hoe snel de dagen gaan.
Tot later allemaal en groetjes,
Geldzorgje
donderdag 30 oktober 2008 om 12:42
Goed dat je blijft melden hoe het gaat. Dat bedrag van de belastingdienst gaat idd voor. Je had nog een crediteur, die terug is van vakantie. Is dat bedrag al overgeboekt? En samen bespreken met je man is nog het beste. Ga voor zorgeloze nachten!
En verder alles goed met jou en de baby?
Bedankt voor het compliment geldzorgje. Ik had tot een half jaar terug een 'sponsor'. Een vriendin stortte elke maand 50 euro op mijn rekening, om leuke dingen van te doen (was tegelijk de terugbetaling van een lening). Maar dat is nu afgelost, dus heb echt weer even moeten wennen aan minder. Maar heb heeft me veel minder benauwd dan ik dacht.
En verder alles goed met jou en de baby?
Bedankt voor het compliment geldzorgje. Ik had tot een half jaar terug een 'sponsor'. Een vriendin stortte elke maand 50 euro op mijn rekening, om leuke dingen van te doen (was tegelijk de terugbetaling van een lening). Maar dat is nu afgelost, dus heb echt weer even moeten wennen aan minder. Maar heb heeft me veel minder benauwd dan ik dacht.
donderdag 30 oktober 2008 om 16:33
Hoi, volgens mij is iedereen hartstikke goed bezig hier.
Overigens, misschien even iets om rekening mee te houden: de kinderopvang prijs gaat gigantisch omhoog vanaf volgend jaar. Voor mij betekent dit concreet een stijging van ongeveel 150-175 euro per maand meer. Ik zie hier enorm tegenop. 675 euro per maand, dan kan toch geen mens betalen??? Nou ja, dat jullie er ook maar alvast rekening mee kunnen houden...
Overigens, misschien even iets om rekening mee te houden: de kinderopvang prijs gaat gigantisch omhoog vanaf volgend jaar. Voor mij betekent dit concreet een stijging van ongeveel 150-175 euro per maand meer. Ik zie hier enorm tegenop. 675 euro per maand, dan kan toch geen mens betalen??? Nou ja, dat jullie er ook maar alvast rekening mee kunnen houden...
donderdag 30 oktober 2008 om 17:26
Zo ik heb net even een mail gestuurd aan de overheid met de vraag of ze alsjeblieft even willen uitrekenen wat ik nu echt in 2009 ga betalen. De calculator geeft namelijk die 150 meer aan maar op de website van postbus 51 staat dat als je onder de 90000 verdient je nooit meer dan 65 euro bij moet betalen. Jullie horen nog het resultaat.
donderdag 30 oktober 2008 om 18:32
Interessant topic, goed bezig geldzorgje!
Vorige pagina vroeg iemand hoe het zit met roodstaan.
Je moet eens in de drie maand een hele werkdag credit staan op je rekening, ook als je binnen je betaallimiet blijft!
Je hoeft je hier echter niet ontzettend zorgen om te maken hoor, want na 3 maand krijg je normaalgesproken eerst een herinnering van je bank ('ongeoorloofde debetstand') met een termijn erin genoemd waarbinnen je weer credit moet staan. Bel je bank hier even over op wat hun policy is.
Vorige pagina vroeg iemand hoe het zit met roodstaan.
Je moet eens in de drie maand een hele werkdag credit staan op je rekening, ook als je binnen je betaallimiet blijft!
Je hoeft je hier echter niet ontzettend zorgen om te maken hoor, want na 3 maand krijg je normaalgesproken eerst een herinnering van je bank ('ongeoorloofde debetstand') met een termijn erin genoemd waarbinnen je weer credit moet staan. Bel je bank hier even over op wat hun policy is.
