Geld & Recht
alle pijlers
Geen rust door geldzorgen
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:12
Dag allemaal,
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
Lastig om met dit topic te beginnen, maar ik weet het even niet anders. Ik plaats het in ieder geval om de goede richting in geholpen te worden, want ik weet drommels goed dat ikzelf verantwoordelijk ben voor de geldzorgen die ik heb. Ik vraag niet om medeleven o.i.d., maar eerder om advies en tips waar ik echt iets aan heb. Om zo tot een structureel gezonde administratie te komen, waarbij alle lasten en inkomsten op een rijtje zijn gezet en schulden langzaam maar zeker worden afgelost.
Ik ben een vrouw van 36, getrouwd, moeder van een dochter en onze zoon wordt rond kerst verwacht. Mijn man werkt, ik werk (sinds een kleine twee jaar voor mezelf, als corrector/tekstschrijver en het loopt heel aardig). We zijn een stel weldenkende mensen, althans, op veel gebieden denk ik dat dat echt zo is. Alleen: ik heb al járen, eigenlijk sinds ik me kan heugen, dus ook al in mijn jeugd, geen gevoel voor geld. Voor de verantwoordelijkheid mijn rekeningen op tijd te betalen. Voor de stommiteit om bij de bank een lening af te sluiten als student en die lening te verhogen na mijn studententijd. Altijd met het idee: dat afbetalen komt vanzelf goed met mijn werk.
Ik kan niet goed over geld praten, over financieën. Ga er niet volwassen mee om. Dat heb ik thuis nooit meegekregen, de aandacht ging naar veel problemen tussen mijn ouders (geen excuus, maar toch). Ik durf geen post/rekeningen open te maken. Terwijl ik wéét dat je dat gewoon wél moet doen. De rekeningen lossen echt niet op. Ik schaam me, voel dat ik tot het kleine percentage in Nederland hoor dat heel vaak haar rekeningen te laat betaalt. Ook mijn man heeft er een handje van (maar minder dan ik), dus dat werkt niet goed natuurlijk. We zouden met elkaar om de tafel moeten zitten, maar doen dat wat betreft de administratie te weinig. Door drukte, door wegduikerij, etc.
Het vreet aan me, en nogmaals: terecht + eigen schuld. Klopt. Maar ik wil zo graag van dat ongelooflijke onrustige gevoel af. Jullie mogen me aanvallen - zeker omdat we ouders zijn -, no problem, maar op zich heb ik daar niet al te veel aan. Ik vind het vanzelfsprekend onverantwoordelijk naar onze kinderen toe, die nu nog te klein zijn om er iets van te merken. Maar ik wil, nee, wij móeten, toch echt het goede voorbeeld gaan geven.
Het is zo maf. We hebben allebei een goed stel hersens, hbo/wo-opleiding gedaan. Ik kan overal over praten, maar over geld? No way. Ik word spastisch van binnen. Bang. Angstig. Niemand zal het aan ons merken. Niet doordat we overdadig en veel te lux zouden leven (no way!), maar omdat we het in principe netjes hebben. We wonen in een nieuwbouwhuis, het is niet armoedig o.i.d., zitten niet in een volksbuurt (niet dat daar iets mis mee is trouwens), het gaat eigenlijk heel goed.
Alleen het structureren van de administratie verloopt zo ongelooflijk slecht. En ik scheep mezelf met schulden op. Mijn man is al een poos erg druk met zijn werk. Drie jaar geleden verhuisden we met mijn toen doodzieke schoonvader naar een woonboerderij en daar is de ellende alleen maar erger geworden (erger, omdat ik dus al kampte met een onoverzichtelijke, onrustige administratie). Schoonvader stierf heel snel, waardoor mijn man en ik opdraaiden voor de hoge hypotheekkosten. We waren gehecht geraakt aan het huis, verkochten het dus niet gelijk, en praatten niet genoeg over de hoge kosten i.c.m. de hypotheeklasten die nog liepen over het vorige huis van mijn schoonvader dat te koop was gezet. We gooiden zo'n 1.400 euro per maand weg. Zijn dus veel geld verloren. We hadden tóen moeten beginnen met het goed doornemen van onze inkomsten en lasten. Maar door drukte (man werkte zes dagen tot helf uur 's avonds) en ik denk ook kop-in-het-zand-stekerij - is dat 'gewoon' niet goed gegaan.
Wat een warboel. Excuses!
Het komt er nu op neer dat we an sich genoeg inkomen hebben (we zijn inmiddels verhuisd en hebben momenteel een huurwoning voor onze rust), maar omdat we allebei zelfstandig ondernemer zijn, hebben we onregelmatige inkomsten. Ik had bij de bank een zakelijk krediet, maar dat ging razendsnel op aan het betalen van diverse (privé)rekeningen (geen gekkigheden, geen luxezaken). Je vult dus gaatje na gaatje, zonder dat je structureel aan het probleem zelf werkt.
Mijn vraag: herkent iemand dit en zo ja, ben je hier uitgekomen, en hoe? Of: is er iemand die weet hoe je met dit soort akeligheden omgaat? Waar je terecht kunt?
Jullie zullen terecht denken: goodness, bespreek het met je man! Dat ben je verplicht, en daarna direct ook naar je kind(eren) toe. Hebben jullie gelijk in. Maar blijkbaar zit het probleem heel diep bij mij, kan ik niet alles uit mijn strot krijgen. Schaam ik me. Voel ik me erg slecht hieronder. Ja, noem mij een lafaard.
Hoe dan ook: hoe kan ik naar een structureel gezonde administratie toewerken en mijn schulden aflossen? Het zou mij zoveel RUST geven! Ik zoek iemand bij wie ik alles kan neerleggen en die mij helpt een oplossing te zoeken. Bij wie ik geen gezichtsverlies hoef te lijden.
Alle hulp en advies is welkom.
Groetjes,
Geldzorgje
zondag 23 november 2008 om 00:09
Leuk hier weer leven in de brouwerij te zien
Zit hier nog steeds in stressvolle situatie, maar hopelijk maandag weer wat betalingen de deur uit (moeten huur november nog steeds betalen, vreselijk). Daarna hopefully weer wat ademruimte. Redden het verder wel, qua boodschappen enzo. Het scheelt zo dat we weten dat er geld aan komt...
Zit hier nog steeds in stressvolle situatie, maar hopelijk maandag weer wat betalingen de deur uit (moeten huur november nog steeds betalen, vreselijk). Daarna hopefully weer wat ademruimte. Redden het verder wel, qua boodschappen enzo. Het scheelt zo dat we weten dat er geld aan komt...
zaterdag 29 november 2008 om 19:05
Vreselijk.
Gemeente heeft nog steeds niet betaald. Huur is van de week 27 dagen te laat betaald, voor het grootste deel van creditcard schoonmama. Voor 1 december moet dus weer betaald worden, maar dat geld hebben we dus wederom niet.
Gister weer eens geinformeerd naar betaling en gevraagd of volgende betaling (factuur oktober) voor de feestdagen voldaan kan worden (dan hebben ze er dus nog steeds bijna 3 maand over gedaan). Redelijk positief antwoord dat dat wel moet lukken. Maar ondertussen nog helemaal niks binnen.
We zitten met het probleem dat via tussenpersoon gewerkt wordt. Mijn vriend zit namens bureau bij de gemeente. In contract met dat bureau staat expliciet dat pas betaald wordt als gemeente betaald, logisch ook vanuit hun positie. Maar wij kunnen dus bijna niks. Geen poot om op te staan. Willen dus ook van dat bureau af.
Maargoed, dat is toekomstmuziek. Op het moment is er dus gewoon geen geld en hebben geen idee wanneer wel ('zal nu wel snel moeten komen' is altijd het antwoord). Afschuwelijk.
Dus als je tips hebt.. graag.
Gemeente heeft nog steeds niet betaald. Huur is van de week 27 dagen te laat betaald, voor het grootste deel van creditcard schoonmama. Voor 1 december moet dus weer betaald worden, maar dat geld hebben we dus wederom niet.
Gister weer eens geinformeerd naar betaling en gevraagd of volgende betaling (factuur oktober) voor de feestdagen voldaan kan worden (dan hebben ze er dus nog steeds bijna 3 maand over gedaan). Redelijk positief antwoord dat dat wel moet lukken. Maar ondertussen nog helemaal niks binnen.
We zitten met het probleem dat via tussenpersoon gewerkt wordt. Mijn vriend zit namens bureau bij de gemeente. In contract met dat bureau staat expliciet dat pas betaald wordt als gemeente betaald, logisch ook vanuit hun positie. Maar wij kunnen dus bijna niks. Geen poot om op te staan. Willen dus ook van dat bureau af.
Maargoed, dat is toekomstmuziek. Op het moment is er dus gewoon geen geld en hebben geen idee wanneer wel ('zal nu wel snel moeten komen' is altijd het antwoord). Afschuwelijk.
Dus als je tips hebt.. graag.
zondag 30 november 2008 om 09:17
Oh Annepanne, wat een klotesituatie. Dit is echt de keerzijde van het zelfstandig ondernemerschap waar mijn man en ik ook beide in verkeren. Soms denk ik weleens: ik ga na mijn zwangerschapsverlof weer in loondienst. Maar tegelijkertijd levert het ook weer zoveel vrijheid en flexibiliteit op, en dat is uiteindelijk ook geld waard. Zo hoeft mijn dochter straks en over vier jaar onze zoon niet naar de BSO, omdat ik van 9 tot 15 uur ga werken. Maar dat is een ander verhaal.
Ik leef erg met jullie mee. Momenteel zitten wij ook echt in de shit. Ja, het leek goed te gaan. Maar ik heb door werkdrukte toch e.e.a. rondom de administatie laten liggen. En kijk: je merkt gelijk de negatieve effecten. We moeten morgen twee maanden huur betalen, en dan heb ik december nog niet eens meegerekend. Mijn man krijgt 8000 euro terug van de belasting, maar er loopt ook nog iets anders, waarbij de belasting ongeveer datzelfde bedrag nog van mijn man krijgt. Getver. En ik krijg ook mijn geld soms te laat van mijn debiteuren, zoals nu dus. Morgen ga ik erachteraan, want dan is het toch echt december. Ik word 's ochtends wakker met het idee: straks worden we nog uit ons huis gezet! Leuk ook, terwijl alle buren meekijken.
De baby kan echt nog niet komen hoor, poeh! Los van het geldgebeuren (zo naar), is daar ook nog het helemaal gereed- en klaarmaken van het huis. Toch zijn er ook momenten dat ik me heel normaal en goed voel, echt gelukkig. Heb jij dat ook? Of overheerst nu toch echt de ellendige financiele toestand? Voel jij ook die tegenstrijdigheid van wel een goed stel hersens hebben en normaal gesproken niet - hoe moet ik het zeggen - bij het werklozen-/bijstandsmilieu horen? Terwijl er ook bij jullie (althans, bij ons) regelmatig een deurwaarder voor de - hoe kan het anders - deur staat?
Hebben jullie weleens om hulp gevraagd? Ik overweeg het nu soms toch wel.
Ik moet er niet aan denken dat we grote geldtoestanden hebben (= deurwaarders, waarschuwingen en andere ellende) terwijl ik net bevallen ben.
Ik durf niet eens te zeggen wat er nog allemaal openstaat aan rekeningen. Weet ook niet hoe ik eruit moet komen, hoe we eruit moeten komen.
Het ergste vind ik nog dat dit alles niet had gehoeven als ik vanaf het begin alles had bijgehouden, en gedisciplineerd en consequent was geweest.
Wat klote van je lichamelijke reacties joh. Ik zou je yoga aanraden, dat ik volg nu ik zwanger ben, maar dat kost ook weer geld natuurlijk. Je leert goede ademhalingsoefeningen tijdens spanning (zoals een wee, maar dat geldt natuurlijk ook voor stress).
Moet nu even wat gaan doen, slaapkamer opruimen (meer dan dat, er moet veel weg naar de zolder, die overigens een heel stuk opgeruimder is).
Later bezoek van lieve vrienden, wordt gezellig. Dat dan weer wel .
Tot later en liefs
Geldzorgje
Ik leef erg met jullie mee. Momenteel zitten wij ook echt in de shit. Ja, het leek goed te gaan. Maar ik heb door werkdrukte toch e.e.a. rondom de administatie laten liggen. En kijk: je merkt gelijk de negatieve effecten. We moeten morgen twee maanden huur betalen, en dan heb ik december nog niet eens meegerekend. Mijn man krijgt 8000 euro terug van de belasting, maar er loopt ook nog iets anders, waarbij de belasting ongeveer datzelfde bedrag nog van mijn man krijgt. Getver. En ik krijg ook mijn geld soms te laat van mijn debiteuren, zoals nu dus. Morgen ga ik erachteraan, want dan is het toch echt december. Ik word 's ochtends wakker met het idee: straks worden we nog uit ons huis gezet! Leuk ook, terwijl alle buren meekijken.
De baby kan echt nog niet komen hoor, poeh! Los van het geldgebeuren (zo naar), is daar ook nog het helemaal gereed- en klaarmaken van het huis. Toch zijn er ook momenten dat ik me heel normaal en goed voel, echt gelukkig. Heb jij dat ook? Of overheerst nu toch echt de ellendige financiele toestand? Voel jij ook die tegenstrijdigheid van wel een goed stel hersens hebben en normaal gesproken niet - hoe moet ik het zeggen - bij het werklozen-/bijstandsmilieu horen? Terwijl er ook bij jullie (althans, bij ons) regelmatig een deurwaarder voor de - hoe kan het anders - deur staat?
Hebben jullie weleens om hulp gevraagd? Ik overweeg het nu soms toch wel.
Ik moet er niet aan denken dat we grote geldtoestanden hebben (= deurwaarders, waarschuwingen en andere ellende) terwijl ik net bevallen ben.
Ik durf niet eens te zeggen wat er nog allemaal openstaat aan rekeningen. Weet ook niet hoe ik eruit moet komen, hoe we eruit moeten komen.
Het ergste vind ik nog dat dit alles niet had gehoeven als ik vanaf het begin alles had bijgehouden, en gedisciplineerd en consequent was geweest.
Wat klote van je lichamelijke reacties joh. Ik zou je yoga aanraden, dat ik volg nu ik zwanger ben, maar dat kost ook weer geld natuurlijk. Je leert goede ademhalingsoefeningen tijdens spanning (zoals een wee, maar dat geldt natuurlijk ook voor stress).
Moet nu even wat gaan doen, slaapkamer opruimen (meer dan dat, er moet veel weg naar de zolder, die overigens een heel stuk opgeruimder is).
Later bezoek van lieve vrienden, wordt gezellig. Dat dan weer wel .
Tot later en liefs
Geldzorgje
zondag 30 november 2008 om 10:33
hoi allemaal
weet een ding geldzorgje en annepanne dat je niet de enige bent met gelzorgen
het is misschien een schrale troost ...
ik las dat jullie een dreigende huurachterstand hebben ,ik zou als ik jullie was contact opnemen met de verhuurder en misschien een betalingregeling proberen te treffen.
want verhuurders houden ook niet van de zogeheten slepers (mensen die altijd te laat betalen)
doe dit met alles waar je mee achterloopt (ik weet dat jullie dat doen )
geloof me instanties zijn vaak echt wel bereid om met je mee te denken en eventuele oplossingen aan te bieden .
sterkte met alles!
liefs catootje
weet een ding geldzorgje en annepanne dat je niet de enige bent met gelzorgen
het is misschien een schrale troost ...
ik las dat jullie een dreigende huurachterstand hebben ,ik zou als ik jullie was contact opnemen met de verhuurder en misschien een betalingregeling proberen te treffen.
want verhuurders houden ook niet van de zogeheten slepers (mensen die altijd te laat betalen)
doe dit met alles waar je mee achterloopt (ik weet dat jullie dat doen )
geloof me instanties zijn vaak echt wel bereid om met je mee te denken en eventuele oplossingen aan te bieden .
sterkte met alles!
liefs catootje
zondag 30 november 2008 om 11:28
Zo te lezen is het een zware tijd voor jullie, Annepanne en Geldzorgje, wat naar is dat.
Tips heb ik zo 123 niet, maar ik lees en leef wel mee. Als je merkt dat je het niet meer op kan brengen om de rekeningen te inventariseren, dan is het denk ik zeker tijd om hulp van buiten erbij te halen.
Heb je al contact opgenomen met je verhuurder? Bang zijn voor huisuitzetting met een kleintje op komst is niet de ideale situatie - om het zachtjes uit te drukken.
En wat frustrerend dat je niet betaald wordt voor het werk dat je hebt verricht Annepanne, wat dat betreft sta je in je positie als zelfstandige niet sterk. Ik snap die tussenpersoon eigenlijk niet. Nu zijn jullie degene die op het geld moeten wachten, terwijl zij jullie de opdracht hebben gegeven en het werk hebben laten doen. Laten zij het risico nemen.
Op internet staan ontspanningsoefeningen, misschien kun je die gebruiken om zodat je lijf wat minder verkrampt en je ademhaling wat rustiger wordt.
Tips heb ik zo 123 niet, maar ik lees en leef wel mee. Als je merkt dat je het niet meer op kan brengen om de rekeningen te inventariseren, dan is het denk ik zeker tijd om hulp van buiten erbij te halen.
Heb je al contact opgenomen met je verhuurder? Bang zijn voor huisuitzetting met een kleintje op komst is niet de ideale situatie - om het zachtjes uit te drukken.
En wat frustrerend dat je niet betaald wordt voor het werk dat je hebt verricht Annepanne, wat dat betreft sta je in je positie als zelfstandige niet sterk. Ik snap die tussenpersoon eigenlijk niet. Nu zijn jullie degene die op het geld moeten wachten, terwijl zij jullie de opdracht hebben gegeven en het werk hebben laten doen. Laten zij het risico nemen.
Op internet staan ontspanningsoefeningen, misschien kun je die gebruiken om zodat je lijf wat minder verkrampt en je ademhaling wat rustiger wordt.
zondag 30 november 2008 om 23:50
Geldzorgje, je situatie is bijna een kopie van de mijne/de onze. Precies zoals je het zegt. Als we beiden echt in een dip zitten na weer een vervelende brief of check van de bankrekening waar nog niks op staat roepen we ook vaak: we gaan weer in loondienst werken. Maar inderdaad, dan verlies je ook zo veel. Moet er niet aan denken om nu weer van 9 tot 5 (plus reistijd) voor een ander te werken. We kunnen nu de dagen indelen zoals we willen en verdienen bovendien bedragen die in loondienst nooit te halen zijn. Het nadeel is dan weer de onzekerheid over de betalingsdata.
Ik las je reactie net voor aan mijn vriend. Hij zei: ja dat mis ik nou soms, eens met andere ondernemers te kunnen praten die je situatie herkennen.
Gelukkig zijn wij secuur met rekeningen. Zijn daar paar maanden terug helemaal op gedoken (toen weer geld binnen kwam toen eerste opdracht binnen was) en hebben al duizenden euros openstaande rekeningen betaald. Zijn nu vrijwel helemaal bij. Ik kan me nog een maand herinneren dat we ineens bijna 7000 euro aflosten voor verschillende rekeningen. We zaten echt van: doen we het? Ja, dan zijn we er maar vanaf.
Nu lopen we weer iets achter door die lange betalingstermijn, maar dat is allemaal tientjes werk, een rekening van Bol.com, de krant, dat soort dingetjes. Volkomen te overzien dus, gelukkig. Energie etc gaat er automatisch af dus dat is in ieder geval fijn, al kom je dan wel rood te staan, maargoed, dat moet nu maar even.
Deurwaarders nemen daardoor gelukkig ook af. Er staan nog twee grote dingen open, maar dat loopt allemaal. Wat dat betreft zijn deurwaarders soms fijner dan de organisatie zelf. Maf he? Met deurwaarders zijn tenminste betalingsregelingen te treffen. Er komen dan wel extra kosten bij, maarja.
De dagen van angst voor de deurbel of de post beginnen we achter ons te laten.
Daarom is het ook zo enorm balen dat we nu weer even in de prut zitten. Ben je net zo lekker bezig...
Het is soms echt net een achtbaan.
Hebben nooit hulp gehad, behalve een tijdje van een advocaat tijdens faillisement andere bedrijf, maar dat is dus niet echt financieel. Moet wel zeggen dat ik er over twijfel nu, maar aan de andere kant is het allemaal ook weer zo simpel dat we het zelf ook kunnen: er staan posten open en die moeten betaald worden.
Voor januari staat afspraak met nieuwe accountant en financien-man op de rol. Nu we weer een bestaan hebben opgebouwd en de meest dringende schulden hebben afgelost wordt het ook tijd eens goed te kijken naar de aflossingsregelingen van de grote bedragen, pensioenen, verzekeringen etc.
@hanke, we willen ook van die tussenpersoon af
Ik rond nu af, bedtijd. Morgenvroeg pilates-klas. Doe je ook veel met je ademhaling dus dat is prettig. Sowieso is sporten fijn om even wat stress kwijt te raken. Aan te raden dus
Sterkte dames!
Ik las je reactie net voor aan mijn vriend. Hij zei: ja dat mis ik nou soms, eens met andere ondernemers te kunnen praten die je situatie herkennen.
Gelukkig zijn wij secuur met rekeningen. Zijn daar paar maanden terug helemaal op gedoken (toen weer geld binnen kwam toen eerste opdracht binnen was) en hebben al duizenden euros openstaande rekeningen betaald. Zijn nu vrijwel helemaal bij. Ik kan me nog een maand herinneren dat we ineens bijna 7000 euro aflosten voor verschillende rekeningen. We zaten echt van: doen we het? Ja, dan zijn we er maar vanaf.
Nu lopen we weer iets achter door die lange betalingstermijn, maar dat is allemaal tientjes werk, een rekening van Bol.com, de krant, dat soort dingetjes. Volkomen te overzien dus, gelukkig. Energie etc gaat er automatisch af dus dat is in ieder geval fijn, al kom je dan wel rood te staan, maargoed, dat moet nu maar even.
Deurwaarders nemen daardoor gelukkig ook af. Er staan nog twee grote dingen open, maar dat loopt allemaal. Wat dat betreft zijn deurwaarders soms fijner dan de organisatie zelf. Maf he? Met deurwaarders zijn tenminste betalingsregelingen te treffen. Er komen dan wel extra kosten bij, maarja.
De dagen van angst voor de deurbel of de post beginnen we achter ons te laten.
Daarom is het ook zo enorm balen dat we nu weer even in de prut zitten. Ben je net zo lekker bezig...
Het is soms echt net een achtbaan.
Hebben nooit hulp gehad, behalve een tijdje van een advocaat tijdens faillisement andere bedrijf, maar dat is dus niet echt financieel. Moet wel zeggen dat ik er over twijfel nu, maar aan de andere kant is het allemaal ook weer zo simpel dat we het zelf ook kunnen: er staan posten open en die moeten betaald worden.
Voor januari staat afspraak met nieuwe accountant en financien-man op de rol. Nu we weer een bestaan hebben opgebouwd en de meest dringende schulden hebben afgelost wordt het ook tijd eens goed te kijken naar de aflossingsregelingen van de grote bedragen, pensioenen, verzekeringen etc.
@hanke, we willen ook van die tussenpersoon af
Ik rond nu af, bedtijd. Morgenvroeg pilates-klas. Doe je ook veel met je ademhaling dus dat is prettig. Sowieso is sporten fijn om even wat stress kwijt te raken. Aan te raden dus
Sterkte dames!
maandag 1 december 2008 om 21:27
Hello,
Fijn om jullie berichten te lezen. Ik merk dat mijn man het ook lastig vindt om over financien te praten, en ik klap dicht. Stuur het liefst een mail naar zijn werk om te zeggen dat we twee maanden huur moeten betalen. Dit werkt dus niet! We moeten echt gaan praten.
Ik overzie het even niet meer. Moet de drive van vorige maand terugvinden!
En tegelijkertijd ben ik ook weer heel blij hoor, en gelukkig. Voel me rijk (!) met man en dochter, en onze zoon die snel komt.
Tot snel, houd het even hierbij. Lekker op tijd slapen.
Liefs,
Geldzorgje
Fijn om jullie berichten te lezen. Ik merk dat mijn man het ook lastig vindt om over financien te praten, en ik klap dicht. Stuur het liefst een mail naar zijn werk om te zeggen dat we twee maanden huur moeten betalen. Dit werkt dus niet! We moeten echt gaan praten.
Ik overzie het even niet meer. Moet de drive van vorige maand terugvinden!
En tegelijkertijd ben ik ook weer heel blij hoor, en gelukkig. Voel me rijk (!) met man en dochter, en onze zoon die snel komt.
Tot snel, houd het even hierbij. Lekker op tijd slapen.
Liefs,
Geldzorgje
maandag 1 december 2008 om 22:38
Ja het is soms best lastig er over te beginnen he? Met name omdat dat gelijk weer alle zorgen in alle hevigheid oproept.
Toch gewoon doen hoor, het kan ook enorm oppeppen als je er met zn tweeen even realistisch naar kijkt, soms valt het dan ook ineens weer best mee als je even aan het rekenen bent.
Gewoon weer even achter die tafel gaan zitten, enveloppen openen, weggooien wat gelijk weg kan etc.
Nog een tip voor je: Mijn budgetcoach
Hebben een best handig koffertje om orde op zaken te krijgen. Klinkt wellicht suffig, maar misschien net wat je nodig hebt!
Toch gewoon doen hoor, het kan ook enorm oppeppen als je er met zn tweeen even realistisch naar kijkt, soms valt het dan ook ineens weer best mee als je even aan het rekenen bent.
Gewoon weer even achter die tafel gaan zitten, enveloppen openen, weggooien wat gelijk weg kan etc.
Nog een tip voor je: Mijn budgetcoach
Hebben een best handig koffertje om orde op zaken te krijgen. Klinkt wellicht suffig, maar misschien net wat je nodig hebt!
dinsdag 2 december 2008 om 23:52
Hey Geldzorgje, probeer gewoon het hoogstnoodzakelijke nu te regelen, de rest wordt dan maar later aangepakt.
Het is nu even niet de moment denk ik, de hormonen beginnen nu hun werk te doen ter voorbereiding op de bevalling, je raakt dan meer op jezelf en de baby geconcentreerd, dat is zoals de natuur het regelt. Daarom, vermoed ik, voel je je anders.
Wat voorbij is, is voorbij. Probeer nu de volgende weken enkel nog te regelen en te plannen, zodat je effe alles kan loslaten voor de bevalling. Vraag desnoods effe een kleine buffersom aan jullie ouders. Ik kan er van meespreken, voor mij zijn ze ook een aantal betalingen moeten gaan doen omdat het onverwacht een keizersnede werd en ik langer in het ziekenhuis moest blijven.
Misschien binnenkort toch eens met je man praten. Anders wordt het zoals Hanne zegt, tijd om een derde in te schakelen, maar dat willen toch liever niet, daarom, huppakee met dat taboe, de deur uit !
Veel sterkte aan iedereen, ook aan mezelf, want het blijft ook voor mij nog een tijdje heel veel discipline hebben.
Het is nu even niet de moment denk ik, de hormonen beginnen nu hun werk te doen ter voorbereiding op de bevalling, je raakt dan meer op jezelf en de baby geconcentreerd, dat is zoals de natuur het regelt. Daarom, vermoed ik, voel je je anders.
Wat voorbij is, is voorbij. Probeer nu de volgende weken enkel nog te regelen en te plannen, zodat je effe alles kan loslaten voor de bevalling. Vraag desnoods effe een kleine buffersom aan jullie ouders. Ik kan er van meespreken, voor mij zijn ze ook een aantal betalingen moeten gaan doen omdat het onverwacht een keizersnede werd en ik langer in het ziekenhuis moest blijven.
Misschien binnenkort toch eens met je man praten. Anders wordt het zoals Hanne zegt, tijd om een derde in te schakelen, maar dat willen toch liever niet, daarom, huppakee met dat taboe, de deur uit !
Veel sterkte aan iedereen, ook aan mezelf, want het blijft ook voor mij nog een tijdje heel veel discipline hebben.
woensdag 3 december 2008 om 11:30
Hallo allemaal, ik ben hier nieuw en heb een paar stukjes mee gelezen.Ik leerde mijn vriend kennen en toen bleek hij na enige maanden een enorme schuld te hebben waar hij voor probeerde weg te lopen. Ik heb veel met hem mee gemaakt, ook rechtzaken. Uiteindelijk is hij , gelukkig...in de snp terecht gekomen. Nu is er eindelijk rust. maar daar is een heel traject aan vooraf gegaan.
Zelf lees en schrijf ik vaak mee op het schuldenforum www. schulden .tk
Daar zitten ervaringsdeskundigen die elkaar tips geven, kan soms heel handig zijn. Zoek hulp bij je gemeente. Vraag een cursus budgetbeheer aan en probeer je zelf aan te pakken.
Als dat niet lukt dan is misschien hulp daarbij nodig door bv een psycholoog of haptonoom of een hele goeie vriend of vriendin. Ik heb vaak woorden met mijn vriend gehad over geld en uitgaves maar nu zijn we bijna 5 jaar verder en hij is erg veranderd. Hij heeft ook begeleiding gehad van het Riagg. Hij is nu zo veel relaxter en gezonder bezig en dat gun ik jullie ook.
Blijf ajb niet te lang doormodderen. je kan ook eens met een familid of betrouwbare vriend(in) eens kijken naar je uitgave patroon. vaak zijn er veel verborgen kosten of uitgaves die goedkoper kunnen of geschrapt kunnen worden.
Een simpel voorbeeld: Mijn vriend at altijd in de bedrijfskantine en toen rekende ik hem voor hoeveel dat per week, maand en jaar kostte en wat hij nog meer van dat geld zou kunnen doen. dat opende zijn ogen en nu neemt hij al jaren brood mee. dat was wel even wennen maar pakte heel goed uit. veel kleine veranderingen kunnen een grote verandering te weeg brengen.
Zelf heb ik geen schulden en een goed salaris maar door de schulden van mijn vriend ben ik ook wat zuiniger gaan leven. Ik koop bv veel minder nieuwe kleding en handel regelmatig op marktplaats op zoek nar tweede hands spullen. ik vind het nog leuk ook. Ik wil niet bedweterig overkomen of zo maar ben door mijn vriend al jaren met schulden bezig. De schuld van mijn vriend was meer dan 2 ton dus ondanks mijn goede salaris kon ik hem daar ook niet mee helpen. Achteraf is het zo ook beter, nu leert hij er van (en ik ook!). Succes met de baby geldzorgje, geniet met volle teugen van hem ondanks de geldzorgen.
Zelf lees en schrijf ik vaak mee op het schuldenforum www. schulden .tk
Daar zitten ervaringsdeskundigen die elkaar tips geven, kan soms heel handig zijn. Zoek hulp bij je gemeente. Vraag een cursus budgetbeheer aan en probeer je zelf aan te pakken.
Als dat niet lukt dan is misschien hulp daarbij nodig door bv een psycholoog of haptonoom of een hele goeie vriend of vriendin. Ik heb vaak woorden met mijn vriend gehad over geld en uitgaves maar nu zijn we bijna 5 jaar verder en hij is erg veranderd. Hij heeft ook begeleiding gehad van het Riagg. Hij is nu zo veel relaxter en gezonder bezig en dat gun ik jullie ook.
Blijf ajb niet te lang doormodderen. je kan ook eens met een familid of betrouwbare vriend(in) eens kijken naar je uitgave patroon. vaak zijn er veel verborgen kosten of uitgaves die goedkoper kunnen of geschrapt kunnen worden.
Een simpel voorbeeld: Mijn vriend at altijd in de bedrijfskantine en toen rekende ik hem voor hoeveel dat per week, maand en jaar kostte en wat hij nog meer van dat geld zou kunnen doen. dat opende zijn ogen en nu neemt hij al jaren brood mee. dat was wel even wennen maar pakte heel goed uit. veel kleine veranderingen kunnen een grote verandering te weeg brengen.
Zelf heb ik geen schulden en een goed salaris maar door de schulden van mijn vriend ben ik ook wat zuiniger gaan leven. Ik koop bv veel minder nieuwe kleding en handel regelmatig op marktplaats op zoek nar tweede hands spullen. ik vind het nog leuk ook. Ik wil niet bedweterig overkomen of zo maar ben door mijn vriend al jaren met schulden bezig. De schuld van mijn vriend was meer dan 2 ton dus ondanks mijn goede salaris kon ik hem daar ook niet mee helpen. Achteraf is het zo ook beter, nu leert hij er van (en ik ook!). Succes met de baby geldzorgje, geniet met volle teugen van hem ondanks de geldzorgen.
woensdag 3 december 2008 om 16:44
Hey Eranma, dank je voor het delen van jullie verhaal en de tip van die site. Ga ik zeker eens naar kijken.
Jij moet je vriend écht wel graag zien. Ik vind het knap dat je hem niet hebt laten vallen en hem hebt gesteund. Ik vind het normaal dat je het niet meteen zegt als je pas een relatie krijgt. Maar er lang mee wachten kan natuurlijk ook niet, anders voelt de andere zich bedrogen. Zelf heb ik het een tijdje moeilijk gevonden om een nieuwe relatie aan te gaan omdat ik te gestresst was van de situatie en ook geen geld had om uit te gaan. Maar nu ga ik er weer voor. Ofwel spaar ik om eens naar een concert te gaan ofwel werk ik als vrijwilliger op een event. En het begint aardig te lukken om me weer eens goed te amuseren.
Iedereen véél moed want die berichten over de economische crisis die nog erger gaat worden blijven maar komen. Rustig blijven is de boodschap ! Wij allen hebben één voordeel dat we het reeds gewend zijn om de buikriem aan te halen, erger voor hen die er plotsklaps doorheen moeten.
Jij moet je vriend écht wel graag zien. Ik vind het knap dat je hem niet hebt laten vallen en hem hebt gesteund. Ik vind het normaal dat je het niet meteen zegt als je pas een relatie krijgt. Maar er lang mee wachten kan natuurlijk ook niet, anders voelt de andere zich bedrogen. Zelf heb ik het een tijdje moeilijk gevonden om een nieuwe relatie aan te gaan omdat ik te gestresst was van de situatie en ook geen geld had om uit te gaan. Maar nu ga ik er weer voor. Ofwel spaar ik om eens naar een concert te gaan ofwel werk ik als vrijwilliger op een event. En het begint aardig te lukken om me weer eens goed te amuseren.
Iedereen véél moed want die berichten over de economische crisis die nog erger gaat worden blijven maar komen. Rustig blijven is de boodschap ! Wij allen hebben één voordeel dat we het reeds gewend zijn om de buikriem aan te halen, erger voor hen die er plotsklaps doorheen moeten.
zondag 7 december 2008 om 09:36
Herkenbaar probleem! Ik heb altijd goed met geld kunnen omgaan en man ook. Hier ben ik degene die de administratie doet en manlief vraagt eens in de zoveel tijd om een beetje inzicht hoe het er voorstaat. Dan kijken we samen wat beter kan en hoe het er in z'n algemeen voor staat.
Maar de laatste maanden (wegens chaotisch uitstelgedrag van mij ) en de drukte met 2 jonge kinderen is er klad in de administratie gekomen. We hebben gelukkig geen schulden en wel nog wat spaargeld, maar we geven te makkelijk uit en administratie wordt niet meer opgeruimd.
We hebben geen achterstallige betalingen (daar pas ik wel voor op!) maar verder heb ik niet meer het gevoel overzicht te hebben.
Ik heb nog 1 week zwangerschapsverlof voor ik weer aan de slag moet. Zoonlief gaat nu ook naar de creche dus ik heb mooi nog even de tijd om alles te ordenen zonder de drukte van kinderen om me heen ('s avonds ben ik daar echt te moe voor).
Ik wil dus deze week gaan aanpakken en op het einde van de week alles uitgezocht en netjes in ordners hebben.
En daarna is het de kunst om alles bij te houden, dus zo snel mogelijk post openmaken, betalen en vooral opruimen .
Maar de laatste maanden (wegens chaotisch uitstelgedrag van mij ) en de drukte met 2 jonge kinderen is er klad in de administratie gekomen. We hebben gelukkig geen schulden en wel nog wat spaargeld, maar we geven te makkelijk uit en administratie wordt niet meer opgeruimd.
We hebben geen achterstallige betalingen (daar pas ik wel voor op!) maar verder heb ik niet meer het gevoel overzicht te hebben.
Ik heb nog 1 week zwangerschapsverlof voor ik weer aan de slag moet. Zoonlief gaat nu ook naar de creche dus ik heb mooi nog even de tijd om alles te ordenen zonder de drukte van kinderen om me heen ('s avonds ben ik daar echt te moe voor).
Ik wil dus deze week gaan aanpakken en op het einde van de week alles uitgezocht en netjes in ordners hebben.
En daarna is het de kunst om alles bij te houden, dus zo snel mogelijk post openmaken, betalen en vooral opruimen .
zondag 7 december 2008 om 10:34
Hoi,
Nou de rekeningen vliegen me hier om de oren, ik word er niet echt blij van. 1800 aan de belasting terug voor het jaar 2006 teveel huurtoeslag, 500 aan naheffing van de vve omdat de gasprijs gestegen is, etc etc. Echt niet leuk gewoon.
Over de kinderopvang. Ik ben er eindelijk achter, na weken dus. Het voorbeeld op postbus 51 gaat over 2 kinderen die twee dagen naar het kdv gaan. Van de belasting heb ik nu bevestigd dat ik inderdaad 150 euro per maand meer moet betalen. Poeh he, dat vind ik echt heel veel meer.
Ik ga even lezen wat jullie bij hebben geschreven.
Nou de rekeningen vliegen me hier om de oren, ik word er niet echt blij van. 1800 aan de belasting terug voor het jaar 2006 teveel huurtoeslag, 500 aan naheffing van de vve omdat de gasprijs gestegen is, etc etc. Echt niet leuk gewoon.
Over de kinderopvang. Ik ben er eindelijk achter, na weken dus. Het voorbeeld op postbus 51 gaat over 2 kinderen die twee dagen naar het kdv gaan. Van de belasting heb ik nu bevestigd dat ik inderdaad 150 euro per maand meer moet betalen. Poeh he, dat vind ik echt heel veel meer.
Ik ga even lezen wat jullie bij hebben geschreven.
donderdag 11 december 2008 om 13:52
vrijdag 12 december 2008 om 13:59
Lieve Geldzorgje,
Ik heb het hele topic doorgelezen omdat jou verhaal en de openheid waarmee je hier over schrijft me erg boeit. Wat heb je al veel lieve reactie's gekregen.
Ik heb bewondering voor het feit dat je de realiteit onder ogen wilt zien en je financiele leven wilt verbeteren. Knap ook wat je al allemaal gedaan hebt!
Kort even wat over mijn eigen situatie. Mijn eigen financiele administratie is jarenlang rommelig geweest. De laatste jaren gaat het goed. Ik ben er achter gekomen dat het voor mij het beste werkt om de administratie heel simpel te houden. Geen perfecte administratie dus maar een werkbare. Ik doe het als volgt. Ik heb allemaal insteekhoezen gekocht en de hoezen ingedeeld naar categorie (water+naam bedrijf; electriciteit+naam bedrijf, auto, verzekeringen, overig, Belastingdienst, etc.). Telkens als er post komt, maak ik de envelop direct open en de envelop (inderdaad wie zei het al?) gooi ik direct weg. Als het slechts informatie betreft dan stop ik de papieren direct in de goede insteekhoes, bovenop de stapel die er al inzit. Jarenlang ging bij mij de administratie verkeerd omdat ik te, -tsja, hoe zal ik het zeggen- gewoonweg te lui was om telkens gaatjes in de post te maken. Dus gewoon de post los in de hoes stoppen (bovenop) werkt voor mij het beste. Als het om rekeningen gaat dan haal ik direct de acceptgiro van de brief af, doe de brief in de desbetreffende insteekhoes en de acceptgiro leg ik op een stapel "nog te betalen". Of ik maak het bedrag direct over of ik doe dit een keer per week (op een willekeurig moment). Voor mij werkt dit goed. Overigens ben ik in ons huishouden degene die de financien beheerd.
Terug naar jou situatie. Wat spannend dat je binnenkort gaat bevallen. Wat prachtig, ik hoop dat alles goed gaat!
Ik wens je geestelijke rust vwb je financien. Lukt het je nog om je te blijven motiveren om de administratie op orde te krijgen? Ik meende in een van je laatste postings te lezen dat het je toch weer allemaal aanvliegt? Misschien heb ik het verkeerd gelezen. Zei je niet ook dat je amper durft te vertellen welke achterstallige betalingen er nog zijn? Hoewel ik me dit laatste heel goed kan voorstellen wil ik je toch zeggen dat je je ECHT niet hoeft te schamen! Weet dat zoveel mensen financiele problemen hebben, echt je hebt er geen weet van... Het is echt heel knap dat je het allemaal zo onder ogen wilt zien en zo goed kunt benoemen waar de angel zit. Dat je af en toe een terugval hebt, is begrijpelijk maar probeer de draad weer op te pakken. Als je toch weer open durft te zijn over je situatie (ook over het gedeelte waar je je wellicht nog over schaamt) zul je zelf weer meer rust ervaren denk ik...
Je was echt goed bezig, probeer het vol te houden!
Goh, mijn reactie is veel langer geworden dan ik van plan was. Misschien heb je er wat aan. Nogmaals heel veel succes. En, mocht je nog vragen hebben, ik denk graag mee.
liefs Indra
Ik heb het hele topic doorgelezen omdat jou verhaal en de openheid waarmee je hier over schrijft me erg boeit. Wat heb je al veel lieve reactie's gekregen.
Ik heb bewondering voor het feit dat je de realiteit onder ogen wilt zien en je financiele leven wilt verbeteren. Knap ook wat je al allemaal gedaan hebt!
Kort even wat over mijn eigen situatie. Mijn eigen financiele administratie is jarenlang rommelig geweest. De laatste jaren gaat het goed. Ik ben er achter gekomen dat het voor mij het beste werkt om de administratie heel simpel te houden. Geen perfecte administratie dus maar een werkbare. Ik doe het als volgt. Ik heb allemaal insteekhoezen gekocht en de hoezen ingedeeld naar categorie (water+naam bedrijf; electriciteit+naam bedrijf, auto, verzekeringen, overig, Belastingdienst, etc.). Telkens als er post komt, maak ik de envelop direct open en de envelop (inderdaad wie zei het al?) gooi ik direct weg. Als het slechts informatie betreft dan stop ik de papieren direct in de goede insteekhoes, bovenop de stapel die er al inzit. Jarenlang ging bij mij de administratie verkeerd omdat ik te, -tsja, hoe zal ik het zeggen- gewoonweg te lui was om telkens gaatjes in de post te maken. Dus gewoon de post los in de hoes stoppen (bovenop) werkt voor mij het beste. Als het om rekeningen gaat dan haal ik direct de acceptgiro van de brief af, doe de brief in de desbetreffende insteekhoes en de acceptgiro leg ik op een stapel "nog te betalen". Of ik maak het bedrag direct over of ik doe dit een keer per week (op een willekeurig moment). Voor mij werkt dit goed. Overigens ben ik in ons huishouden degene die de financien beheerd.
Terug naar jou situatie. Wat spannend dat je binnenkort gaat bevallen. Wat prachtig, ik hoop dat alles goed gaat!
Ik wens je geestelijke rust vwb je financien. Lukt het je nog om je te blijven motiveren om de administratie op orde te krijgen? Ik meende in een van je laatste postings te lezen dat het je toch weer allemaal aanvliegt? Misschien heb ik het verkeerd gelezen. Zei je niet ook dat je amper durft te vertellen welke achterstallige betalingen er nog zijn? Hoewel ik me dit laatste heel goed kan voorstellen wil ik je toch zeggen dat je je ECHT niet hoeft te schamen! Weet dat zoveel mensen financiele problemen hebben, echt je hebt er geen weet van... Het is echt heel knap dat je het allemaal zo onder ogen wilt zien en zo goed kunt benoemen waar de angel zit. Dat je af en toe een terugval hebt, is begrijpelijk maar probeer de draad weer op te pakken. Als je toch weer open durft te zijn over je situatie (ook over het gedeelte waar je je wellicht nog over schaamt) zul je zelf weer meer rust ervaren denk ik...
Je was echt goed bezig, probeer het vol te houden!
Goh, mijn reactie is veel langer geworden dan ik van plan was. Misschien heb je er wat aan. Nogmaals heel veel succes. En, mocht je nog vragen hebben, ik denk graag mee.
liefs Indra
donderdag 25 december 2008 om 20:31
ook namens mij fijne feestdagen.hier gelukkig nog steeds
alles op een rijtje en oww wat geeft dat een rust.
en trots dat ik ben: doe ut helemaal ZELF.
mag ALLE feestdagen werken,maar dat geeft niet.
ik hou van mn werk en geeft weer financieele ruimte.
hopelijk komt er voor jullie jullie ook vlug rust/verbetering in de situatie!!
en een gezonde prachtige baby voor jou TO.
veeel liefs voor jullie allemaal!!!!
alles op een rijtje en oww wat geeft dat een rust.
en trots dat ik ben: doe ut helemaal ZELF.
mag ALLE feestdagen werken,maar dat geeft niet.
ik hou van mn werk en geeft weer financieele ruimte.
hopelijk komt er voor jullie jullie ook vlug rust/verbetering in de situatie!!
en een gezonde prachtige baby voor jou TO.
veeel liefs voor jullie allemaal!!!!
zondag 28 december 2008 om 12:34
Ook ik ben erg benieuwd of Geldzorgje al is bevallen. Allemaal leuke kerstdagen gehad?
Wij wel, we zijn lekker thuisgebleven. Eerste kerstdag naar mijn schoonmoeder geweest, tweede lekker thuis. Mijn ouders zijn nog wel even een uurtje langsgeweest.
Gisteren hebben we er nog maar een derde kerstdag achter geplakt en hebben we de restjes van 1e kerstdag opgemaakt met mijn zwager en schoonzus met de kinderen. Ook erg gezellig.
Voor wat betreft de financiën: wij gaan waarschijnlijk een schuldhulptraject in. We hebben via onze verhuurder hulp aangeboden gekregen, en nu moeten alle schulden op een rijtje gezet worden. Afhankelijk van de uitkomst moeten we dan of 3 jaar of 5 jaar de sanering in.
Wij hebben bij mijn ouders een flinke schuld (rond de 15.000 euro) en die willen nu ook wel eens terugbetaald worden. Logisch ook, want wij zijn gewoon mijn vaders pensioen aan het oppeuzelen....
Er zijn inderdaad meerderen die in het zelfde schuitje zitten, aangezien het flink druk was bij onze verhuurder met mensen die allemaal een afspraak hadden. En dat in een dorp!!! Hoe moet het landelijk dan wel niet zijn?
Ik weet dus nog niet hoe het allemaal gaat lopen, maar dat er wat moet gebeuren is een ding wat zeker is. Gelukkig worden we toch geholpen.
Succes iedereen!
Wij wel, we zijn lekker thuisgebleven. Eerste kerstdag naar mijn schoonmoeder geweest, tweede lekker thuis. Mijn ouders zijn nog wel even een uurtje langsgeweest.
Gisteren hebben we er nog maar een derde kerstdag achter geplakt en hebben we de restjes van 1e kerstdag opgemaakt met mijn zwager en schoonzus met de kinderen. Ook erg gezellig.
Voor wat betreft de financiën: wij gaan waarschijnlijk een schuldhulptraject in. We hebben via onze verhuurder hulp aangeboden gekregen, en nu moeten alle schulden op een rijtje gezet worden. Afhankelijk van de uitkomst moeten we dan of 3 jaar of 5 jaar de sanering in.
Wij hebben bij mijn ouders een flinke schuld (rond de 15.000 euro) en die willen nu ook wel eens terugbetaald worden. Logisch ook, want wij zijn gewoon mijn vaders pensioen aan het oppeuzelen....
Er zijn inderdaad meerderen die in het zelfde schuitje zitten, aangezien het flink druk was bij onze verhuurder met mensen die allemaal een afspraak hadden. En dat in een dorp!!! Hoe moet het landelijk dan wel niet zijn?
Ik weet dus nog niet hoe het allemaal gaat lopen, maar dat er wat moet gebeuren is een ding wat zeker is. Gelukkig worden we toch geholpen.
Succes iedereen!
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
