Geld & Recht
alle pijlers
Gezag, kinderalimentatie en omgangsregeling
vrijdag 2 oktober 2009 om 12:58
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:11
quote:Zoyla schreef op 02 oktober 2009 @ 11:30:
[...]
Ja hier heb ik al rekening mee gehouden hoor. Dat is ook het bedrag waar het omgaat en elke maand kan hij dan zoveel terug krijgen dat het hem maar 79 euro kost per maand dus.
Vanaf welk bedrag kan je nog meer belasting aftrekken dan? Zodat het voor hem zo gunstig mogelijk uitvalt, weet iemand dit??
Je bent al uitgegaan van het netto bedrag, dus jij krijgt meer dan 80 euro. Je kijkt naar wat hij (netto) betaalt en niet wat jij krijgt. Je brengt het wel gekleurd door te zeggen dat hij 80 euro betaalt, terwijl jij in feite een hoger bedrag ontvangt!
Het is een vast bedrag wat je kunt aftrekken. Als hij meer betaalt, krijgt hij niet meer terug.
[...]
Ja hier heb ik al rekening mee gehouden hoor. Dat is ook het bedrag waar het omgaat en elke maand kan hij dan zoveel terug krijgen dat het hem maar 79 euro kost per maand dus.
Vanaf welk bedrag kan je nog meer belasting aftrekken dan? Zodat het voor hem zo gunstig mogelijk uitvalt, weet iemand dit??
Je bent al uitgegaan van het netto bedrag, dus jij krijgt meer dan 80 euro. Je kijkt naar wat hij (netto) betaalt en niet wat jij krijgt. Je brengt het wel gekleurd door te zeggen dat hij 80 euro betaalt, terwijl jij in feite een hoger bedrag ontvangt!
Het is een vast bedrag wat je kunt aftrekken. Als hij meer betaalt, krijgt hij niet meer terug.
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:31
Je krijgt veel kritiek nu over je heen en ik begrijp jouw gevoelens hierin wel, maar probeer redelijk te blijven en jezelf af te vragen of het allemaal wel waard is. Alles heeft zijn prijs.
Dan heb ik het niet over een eventuele alimentatieverhoging, maar over de andere 'issues'. Bedenk dat als je dochter wat ouder is, jij ook kritiek van haar kunt ontvangen en niet alleen haar vader. Ze voelt zich waarschijnlijk heen en weer geslingerd. Zijn dit ook zaken waar zich bezig moet houden of mee lastig gevallen moet worden? Ik denk niet dat dat je bedoeling is, maar zij krijgt het wel mee!
Dan heb ik het niet over een eventuele alimentatieverhoging, maar over de andere 'issues'. Bedenk dat als je dochter wat ouder is, jij ook kritiek van haar kunt ontvangen en niet alleen haar vader. Ze voelt zich waarschijnlijk heen en weer geslingerd. Zijn dit ook zaken waar zich bezig moet houden of mee lastig gevallen moet worden? Ik denk niet dat dat je bedoeling is, maar zij krijgt het wel mee!
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:36
quote:loomii schreef op 02 oktober 2009 @ 12:58:
Speaking for myself denk ik, meer kinderalimentatie als dat reeel is, prima, kind vaker naar vader, prima. Naamsverandering en gezagsgedoe, niet aan beginnen.
Dit lijkt mij ook de meest reële oplossing.
Ik weet voor de rest niet veel van je situatie af, maar je dochter heeft kanker gehad zei je. Is het dan niet in het belang van je dochter om nu zo weinig mogelijk geklooi met je ex te hebben. Ze heeft al zoveel te verduren gehad is het niet beter dat er nu rust in de tent komt?
Waarom naamsverandering, waarom je huidige partner gezag? Als ze dat allemaal wil kan het altijd nog toch? Waarom je nu in een wespennest storten?
Ik denk dat je officieel moet laten uitrekenen hoeveel alimentatie je ex verplicht is te betalen en het eerst daar bij laten.
Het lijkt me toch ook niet echt fair dat je ex geen gezag meer krijgt, zijn dochter zijn achternaam kwijt is, dat hij meer alimentatie moet gaan betalen maar dat hij haar ook nog eens minder ziet.
Als je dat dan allemaal wil en het bij je eigen gezinnetje wil houden, ga dan ook niet om geld vragen bij hem, maar zorg dan dat je het zelf rond breid.
Speaking for myself denk ik, meer kinderalimentatie als dat reeel is, prima, kind vaker naar vader, prima. Naamsverandering en gezagsgedoe, niet aan beginnen.
Dit lijkt mij ook de meest reële oplossing.
Ik weet voor de rest niet veel van je situatie af, maar je dochter heeft kanker gehad zei je. Is het dan niet in het belang van je dochter om nu zo weinig mogelijk geklooi met je ex te hebben. Ze heeft al zoveel te verduren gehad is het niet beter dat er nu rust in de tent komt?
Waarom naamsverandering, waarom je huidige partner gezag? Als ze dat allemaal wil kan het altijd nog toch? Waarom je nu in een wespennest storten?
Ik denk dat je officieel moet laten uitrekenen hoeveel alimentatie je ex verplicht is te betalen en het eerst daar bij laten.
Het lijkt me toch ook niet echt fair dat je ex geen gezag meer krijgt, zijn dochter zijn achternaam kwijt is, dat hij meer alimentatie moet gaan betalen maar dat hij haar ook nog eens minder ziet.
Als je dat dan allemaal wil en het bij je eigen gezinnetje wil houden, ga dan ook niet om geld vragen bij hem, maar zorg dan dat je het zelf rond breid.
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:59
Er is teveel gebeurd en ik wil verder met ons gezin zonder telkens gedoe met haar vader en diens vriendin.
Dat kun je vinden en willen, maar hij is en blijft haar vader. En wat jij wilt of vindt staat los van wat de wettelijke kant is van het geheel. Wettelijk gezien gaat een naamswijziging en gezag aan stiefvader een nauwelijks tot niet haalbare kaart zijn. Alimentatie regeling of bezoekregeling is een zaak voor de rechtbank.
Dat kun je vinden en willen, maar hij is en blijft haar vader. En wat jij wilt of vindt staat los van wat de wettelijke kant is van het geheel. Wettelijk gezien gaat een naamswijziging en gezag aan stiefvader een nauwelijks tot niet haalbare kaart zijn. Alimentatie regeling of bezoekregeling is een zaak voor de rechtbank.
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:09
Ik snap je daar niet van, maar dit zijn emoties en daar doet een rechter echt helemaal niks mee!
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:14
En mijn huidige partner zorgt al een aantal jaar voor mijn kinderen, wij krijgen er in nov samen een kleintje bij, ex heeft nooit een muntje betaald noem maar op.
Op het moment gaat het goed met mijn meiden, hebben hier een rustig stabiel gezinsleven.....maar daar heeft een rechter geen boodschap aan.
Mijn taak is nu mijn dochter in de gaten houden en met behulp van een kinderpsych hopen dat alles op z'n pootjes terecht komt.
Op het moment gaat het goed met mijn meiden, hebben hier een rustig stabiel gezinsleven.....maar daar heeft een rechter geen boodschap aan.
Mijn taak is nu mijn dochter in de gaten houden en met behulp van een kinderpsych hopen dat alles op z'n pootjes terecht komt.
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:18
Zoyla er is inderdaad een hoop gebeurt, maar een rechter zal hier vrij weinig mee doen. Zoals ik al aangaf heb ik hier pas mee te maken gehad in mijn omgeving. een rechter zal kijken naar het nu. Het blijft de dochter van je ex, hoe graag jij het ook anders wil regelen. Het verleden zal pas door de rechter worden meegenomen indien hij haar bijvoorbeeld zou hebben misbruikt. Maar alle andere zaken uit het verleden worden niet meegenomen.
En tuurlijk kun je je afvragen waarom hij hier nu pas mee komt? Tja sommige mannen doen er lang over om te beseffen wat ze missen aan hun kind. Misschien heeft de tijd waarin ze zo ziek is geweest hem veranderd en wil hij meer tijd met zijn dochter doorbrengen. En tuurlijk is dat heel vervelend voor jullie, want jullie gezin is compleet en ex denkt daar even binnen te walsen(zo voelt het denk ik voor jou). Maar hij blijft haar vader!!!!!!!
Ik denk dat je moet proberen om je gevoelens en herinneringen aan het verleden wat opzij te zetten en je nu te richten op de toekomst. En hoe je het ook wend of keert, de vader van je dochter zal daar onderdeel van zijn.
Wat betreft de alimentatie zou je even advies moeten inwinnen. Volgens mij is er een speciale organisatioe voor.
En tuurlijk kun je je afvragen waarom hij hier nu pas mee komt? Tja sommige mannen doen er lang over om te beseffen wat ze missen aan hun kind. Misschien heeft de tijd waarin ze zo ziek is geweest hem veranderd en wil hij meer tijd met zijn dochter doorbrengen. En tuurlijk is dat heel vervelend voor jullie, want jullie gezin is compleet en ex denkt daar even binnen te walsen(zo voelt het denk ik voor jou). Maar hij blijft haar vader!!!!!!!
Ik denk dat je moet proberen om je gevoelens en herinneringen aan het verleden wat opzij te zetten en je nu te richten op de toekomst. En hoe je het ook wend of keert, de vader van je dochter zal daar onderdeel van zijn.
Wat betreft de alimentatie zou je even advies moeten inwinnen. Volgens mij is er een speciale organisatioe voor.
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:21
Zoyla, ik begrijp je situatie nu een stuk beter. Een vader die agressief is en zijn kind in een woeste bui midden in de nacht mee de straat op sleurt, daar zou ik ook niet blij van worden. Waarom heb je nu juist dit stukje relevante informatie weggelaten, terwijl je wel veel irrelevante informatie hebt gegeven?
lees je laatste posting nu nog eens door. Net als in je OP hink je op zo veel gedachten dat het (mij) helemaal onduidelijk is welke kant je op wilt. Het lijkt me echt voorop moeten staan dat je prioriteiten stelt: wat is belangrijk en wat moet er eerst? Wat kan wachten? Dit op basis van rationele argumenten, niet emotie, en Iris' belang vooropstellend.
De naamsverandering bijvoorbeeld. Jullie hebben haar altijd met jouw naam aangeduid. Dat is op zich al verwarrend genoeg, dat ze een andere naam gebruikt dan haar echte naam. Nu grijp jij dit aan als argument voor naamsverandering. Ook het feit dat jij daarna met een andere man getrouwd bent en kinderen hebt gekregen die jouw naam dragen.
Je schrijft "We hebben 3 kinderen, Iris is net zo goed zijn kind als die andere 2". Maar dat is niet zo. Iris is niet van jouw partner, ze is de dochter van haar vader. Dat ze je partner ook als een vader ziet, verandert dat niet. Ze heeft daarmee twee vaders/vaderfiguren, die allebei heel erg van elkaar verschillen en een verschillende rol in haar leven spelen, maar die haar allebei even lief zijn.
Probeer dit nu eens vanuit Iris' standpunt te zien. Ze heeft twee jaar gevochten voor haar leven. Jij hebt ook als een leeuwin voor haar gevochten. Eindelijk is de strijd voorbij. Ze merkt opeens dat ze groot wordt, ze gaat puberen. Ze gaat ook twijfelen, onzeker worden, zich afvragen wie ze is en hoe belangrijk ze is. Dat hoort allemaal bij normaal puberen.
Je ouders zijn daar essentieel is. Ze zijn degenen tegen wie je aan kan schoppen en die je opvangen, die niets van je begrijpen en je tegelijkertijd het beste kennen. Maar ze zijn vooral de mensen die jou hebben gemaakt, dankzij wie jij er bent. Aan hen dank je je leven en je identiteit.
In Iris' geval is dat op zich al verwarrend, omdat ze haar biologische vader heeft en jouw partner, die altijd een vaderrol heeft gespeeld. Maar dat hoeft op zich geen probleem te zijn. Een probleem wordt het wel als beide - of alle drie de - ouders met elkaar de strijd aangaan over Iris.
Iris de naam van haar vader afnemen is als een deel van haar identiteit ontkennen. Hem het gezag ontkennen is hem openlijk afwijzen als haar vader. Het gezag aan jouw partner toekennen gaat nog een grote stap verder. Ik lees nergens dat Iris haar naam wil veranderen, wel dat jij dat heel belangrijk vindt. En dat weet Iris. Het is niet waarschijnlijk dat zij je daarin zal tegenspreken. Je hebt zelf aangegeven dat ze het graag beide partijen naar de zin wil maken. Een typisch loyaliteitsconflict van een kind van gescheiden ouders.
Het komt op me over alsof de emoties over alles wat er in het verleden gebeurd is, je nog heel hoog zitten. Als je je bijvoorbeeld schaamt voor je ex, wil dat zeggen dat je hem nog niet losgelaten hebt. Mijn ex doet ook rare dingen, maar ik schaam me daar niet voor, want ik heb daar niets mee te maken (ik ben niet voor niets van hem gescheiden).
Je zegt zelf dat je ook fouten hebt gemaakt. Begrijp je nu inmiddels hoe dat is gekomen, heb je daar inzicht in gekregen al die jaren later? Dat inzicht heb je nodig om een bepaald patroon van (mis)communicatie met elkaar te doorbreken. Jij ergert je eraan dat je ex altijd zijn zinnen begint met 'ik wil' en 'ik vind' en voegt er in één adem aan toe dat de dingen op jouw voorwaarden moeten gaan. Je kunt dat patroon eenzijdig doorbreken door zelf anders te gaan communiceren. Daarmee help je Iris maar help je ook jezelf.
lees je laatste posting nu nog eens door. Net als in je OP hink je op zo veel gedachten dat het (mij) helemaal onduidelijk is welke kant je op wilt. Het lijkt me echt voorop moeten staan dat je prioriteiten stelt: wat is belangrijk en wat moet er eerst? Wat kan wachten? Dit op basis van rationele argumenten, niet emotie, en Iris' belang vooropstellend.
De naamsverandering bijvoorbeeld. Jullie hebben haar altijd met jouw naam aangeduid. Dat is op zich al verwarrend genoeg, dat ze een andere naam gebruikt dan haar echte naam. Nu grijp jij dit aan als argument voor naamsverandering. Ook het feit dat jij daarna met een andere man getrouwd bent en kinderen hebt gekregen die jouw naam dragen.
Je schrijft "We hebben 3 kinderen, Iris is net zo goed zijn kind als die andere 2". Maar dat is niet zo. Iris is niet van jouw partner, ze is de dochter van haar vader. Dat ze je partner ook als een vader ziet, verandert dat niet. Ze heeft daarmee twee vaders/vaderfiguren, die allebei heel erg van elkaar verschillen en een verschillende rol in haar leven spelen, maar die haar allebei even lief zijn.
Probeer dit nu eens vanuit Iris' standpunt te zien. Ze heeft twee jaar gevochten voor haar leven. Jij hebt ook als een leeuwin voor haar gevochten. Eindelijk is de strijd voorbij. Ze merkt opeens dat ze groot wordt, ze gaat puberen. Ze gaat ook twijfelen, onzeker worden, zich afvragen wie ze is en hoe belangrijk ze is. Dat hoort allemaal bij normaal puberen.
Je ouders zijn daar essentieel is. Ze zijn degenen tegen wie je aan kan schoppen en die je opvangen, die niets van je begrijpen en je tegelijkertijd het beste kennen. Maar ze zijn vooral de mensen die jou hebben gemaakt, dankzij wie jij er bent. Aan hen dank je je leven en je identiteit.
In Iris' geval is dat op zich al verwarrend, omdat ze haar biologische vader heeft en jouw partner, die altijd een vaderrol heeft gespeeld. Maar dat hoeft op zich geen probleem te zijn. Een probleem wordt het wel als beide - of alle drie de - ouders met elkaar de strijd aangaan over Iris.
Iris de naam van haar vader afnemen is als een deel van haar identiteit ontkennen. Hem het gezag ontkennen is hem openlijk afwijzen als haar vader. Het gezag aan jouw partner toekennen gaat nog een grote stap verder. Ik lees nergens dat Iris haar naam wil veranderen, wel dat jij dat heel belangrijk vindt. En dat weet Iris. Het is niet waarschijnlijk dat zij je daarin zal tegenspreken. Je hebt zelf aangegeven dat ze het graag beide partijen naar de zin wil maken. Een typisch loyaliteitsconflict van een kind van gescheiden ouders.
Het komt op me over alsof de emoties over alles wat er in het verleden gebeurd is, je nog heel hoog zitten. Als je je bijvoorbeeld schaamt voor je ex, wil dat zeggen dat je hem nog niet losgelaten hebt. Mijn ex doet ook rare dingen, maar ik schaam me daar niet voor, want ik heb daar niets mee te maken (ik ben niet voor niets van hem gescheiden).
Je zegt zelf dat je ook fouten hebt gemaakt. Begrijp je nu inmiddels hoe dat is gekomen, heb je daar inzicht in gekregen al die jaren later? Dat inzicht heb je nodig om een bepaald patroon van (mis)communicatie met elkaar te doorbreken. Jij ergert je eraan dat je ex altijd zijn zinnen begint met 'ik wil' en 'ik vind' en voegt er in één adem aan toe dat de dingen op jouw voorwaarden moeten gaan. Je kunt dat patroon eenzijdig doorbreken door zelf anders te gaan communiceren. Daarmee help je Iris maar help je ook jezelf.
Ga in therapie!
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:21
quote:Lilith75 schreef op 02 oktober 2009 @ 14:09:
Ik snap je daar niet van, maar dit zijn emoties en daar doet een rechter echt helemaal niks mee!
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.Dat meen je niet. Dat vind ik wel heel erg, dat na misbruik( ik neem aan door de vader?) het vader dan toch rechten heeft. Kan me voorstellen dat dat heel moeilijk is. Ik neem aan dat dat wel onder toezicht is?
Ik snap je daar niet van, maar dit zijn emoties en daar doet een rechter echt helemaal niks mee!
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.Dat meen je niet. Dat vind ik wel heel erg, dat na misbruik( ik neem aan door de vader?) het vader dan toch rechten heeft. Kan me voorstellen dat dat heel moeilijk is. Ik neem aan dat dat wel onder toezicht is?
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:31
quote:Lilith75 schreef op 02 oktober 2009 @ 14:09:
Ik snap je daar niet van, maar dit zijn emoties en daar doet een rechter echt helemaal niks mee!
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.
Wat vreselijk voor je dochter.
Wat zou er gebeuren als je haar gewoon niet laat gaan?
Zou ze dan onder dwang heen moeten van jeugdzorg bv?
Ik snap je daar niet van, maar dit zijn emoties en daar doet een rechter echt helemaal niks mee!
Mijn dochter is misbruikt en toch zal ze eerdaags in een omgangshuis elke 3 weken een uur met haar vader moeten doorbrengen..............of ik dat nou wil of niet of zij dat nou wil of niet de rechter vindt dat beide partijen "recht"hebben elkaar te zien.
Heel zuur heel triest maar zo is het.
Ik wil hiermee zeggen Zoyla het doet er niet toe wat jij en je huidige partner wilen of vinden.
Wat vreselijk voor je dochter.
Wat zou er gebeuren als je haar gewoon niet laat gaan?
Zou ze dan onder dwang heen moeten van jeugdzorg bv?
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:44
*sluit zich heel erg aan bij dubiootje.
Ik krijg uit je posts de indruk dat jij en je ex nog steeds oude rekeningen willen vereffenen en invloed op elkaars leven willen blijven uitoefenen. Maar dat is zowiezo een aflopende zaak. Iris kom nu zo ongeveer op een leeftijd dat ze steeds meer dingen zelf kan en wil afspreken en regelen met haar vader, daar kun je zo langzamerhand tussenuit. (Dat kan voor alle partijen heel prettig zijn ).
Daarnaast kan Iris nu veel beter voor zichzelf zorgen dan een aantal jaren geleden, dus hoef je je ook minder zorgen te maken over hoe het er eventueel aan toe gaat bij je ex (even los van het feit of je je ook in alle gevallen daadwerkelijk zorgen had hoeven maken, je hebt ook gewoon verschillen in opvoedstijl, grenzen ed, daar kom je niet onderuit).
Je invloed wordt de komende jaren steeds kleiner, al zou je het willen inzetten om alsnog je gelijk te halen, dat gaat gewoon niet gebeuren.
Ik krijg uit je posts de indruk dat jij en je ex nog steeds oude rekeningen willen vereffenen en invloed op elkaars leven willen blijven uitoefenen. Maar dat is zowiezo een aflopende zaak. Iris kom nu zo ongeveer op een leeftijd dat ze steeds meer dingen zelf kan en wil afspreken en regelen met haar vader, daar kun je zo langzamerhand tussenuit. (Dat kan voor alle partijen heel prettig zijn ).
Daarnaast kan Iris nu veel beter voor zichzelf zorgen dan een aantal jaren geleden, dus hoef je je ook minder zorgen te maken over hoe het er eventueel aan toe gaat bij je ex (even los van het feit of je je ook in alle gevallen daadwerkelijk zorgen had hoeven maken, je hebt ook gewoon verschillen in opvoedstijl, grenzen ed, daar kom je niet onderuit).
Je invloed wordt de komende jaren steeds kleiner, al zou je het willen inzetten om alsnog je gelijk te halen, dat gaat gewoon niet gebeuren.
vrijdag 2 oktober 2009 om 14:53
@ gizz, ja door haar vader, ik ben ook van mening dat hij zijn rechten verspeeld heeft, maar en nu komt het....."hij heeft 10% niet zulke leuke dingen gedaan, maar 90% wel....."....
@ tiaraatje, dat heeft geen nut want dan kan ik een dwangbevel aan mijn broek krijgen en in het ergste geval als ik het blijf weigeren uit de ouderlijke macht ontzet worden...de omgekeerde wereld is van toepassing.
De rechter heeft dit besloten nav een Raadsonderzoek, ( Raad voor kinder bescherming)
Alleen de grap is dat hier een kind niet bepaald in bescherming genomen wordt, want als blijkt dat het bezoek onder zoezicht goed gaat dan wordt het langzaam maar zeker uitgebreidt.
Maar goed ik heb heb er een advocaat op zitten en hoop er het beste van.
Ik lijk er nu stoicijns onder maar ik vecht al heel lang en zal door vechten hoor, kan alleen mijn kop er niet bij verliezen.....
Dat zou funest zijn.
@ tiaraatje, dat heeft geen nut want dan kan ik een dwangbevel aan mijn broek krijgen en in het ergste geval als ik het blijf weigeren uit de ouderlijke macht ontzet worden...de omgekeerde wereld is van toepassing.
De rechter heeft dit besloten nav een Raadsonderzoek, ( Raad voor kinder bescherming)
Alleen de grap is dat hier een kind niet bepaald in bescherming genomen wordt, want als blijkt dat het bezoek onder zoezicht goed gaat dan wordt het langzaam maar zeker uitgebreidt.
Maar goed ik heb heb er een advocaat op zitten en hoop er het beste van.
Ik lijk er nu stoicijns onder maar ik vecht al heel lang en zal door vechten hoor, kan alleen mijn kop er niet bij verliezen.....
Dat zou funest zijn.
vrijdag 2 oktober 2009 om 15:04
quote:Lilith75 schreef op 02 oktober 2009 @ 14:53:
@ gizz, ja door haar vader, ik ben ook van mening dat hij zijn rechten verspeeld heeft, maar en nu komt het....."hij heeft 10% niet zulke leuke dingen gedaan, maar 90% wel....."....
Die rechter moet in het strafrecht gaan werken: u hebt wel iemand vermoord, maar u bent wel uw hele leven lid van Amnesty International...
@ tiaraatje, dat heeft geen nut want dan kan ik een dwangbevel aan mijn broek krijgen en in het ergste geval als ik het blijf weigeren uit de ouderlijke macht ontzet worden...de omgekeerde wereld is van toepassing.
De rechter heeft dit besloten nav een Raadsonderzoek, ( Raad voor kinder bescherming)
Alleen de grap is dat hier een kind niet bepaald in bescherming genomen wordt, want als blijkt dat het bezoek onder zoezicht goed gaat dan wordt het langzaam maar zeker uitgebreidt.
Maar goed ik heb heb er een advocaat op zitten en hoop er het beste van.
Ik lijk er nu stoicijns onder maar ik vecht al heel lang en zal door vechten hoor, kan alleen mijn kop er niet bij verliezen.....
Dat zou funest zijn.
Wat een nachtmerrie... In zo'n situatie kan ik me levendig voorstellen dat je raad vraagt aan een stelletje Joegoslaven. Onvoorstelbaar.
Heb je ook goed contact met je huisarts? Want die kan ook een belangrijke rol spelen om je dochter te beschermen. Een doktersbriefje kan immers wel voldoende reden zijn om een bezoek af te zeggen. Migraine komt trouwens meer voor bij kinderen dan je zou denken. Hoe oud is je dochter?
Inderdaad sterk blijven, hoe moeilijk dat soms ook is. En er goed bovenop zitten met de psycholoog, huisarts, leerkracht, evt. maatschappelijk werker van school enz. Alle hulpverleners en professionals die voor je kunnen verklaren dat het niet goed gaat met je dochter en dat de bezoeken aan haar vader schadelijk zijn, moet je zo nodig om een getuigeverklaring kunnen laten vragen. Zo nodig ga je daarmee opnieuw naar de rechter... nieuwe rechter, nieuwe "kansen"...
@ gizz, ja door haar vader, ik ben ook van mening dat hij zijn rechten verspeeld heeft, maar en nu komt het....."hij heeft 10% niet zulke leuke dingen gedaan, maar 90% wel....."....
Die rechter moet in het strafrecht gaan werken: u hebt wel iemand vermoord, maar u bent wel uw hele leven lid van Amnesty International...
@ tiaraatje, dat heeft geen nut want dan kan ik een dwangbevel aan mijn broek krijgen en in het ergste geval als ik het blijf weigeren uit de ouderlijke macht ontzet worden...de omgekeerde wereld is van toepassing.
De rechter heeft dit besloten nav een Raadsonderzoek, ( Raad voor kinder bescherming)
Alleen de grap is dat hier een kind niet bepaald in bescherming genomen wordt, want als blijkt dat het bezoek onder zoezicht goed gaat dan wordt het langzaam maar zeker uitgebreidt.
Maar goed ik heb heb er een advocaat op zitten en hoop er het beste van.
Ik lijk er nu stoicijns onder maar ik vecht al heel lang en zal door vechten hoor, kan alleen mijn kop er niet bij verliezen.....
Dat zou funest zijn.
Wat een nachtmerrie... In zo'n situatie kan ik me levendig voorstellen dat je raad vraagt aan een stelletje Joegoslaven. Onvoorstelbaar.
Heb je ook goed contact met je huisarts? Want die kan ook een belangrijke rol spelen om je dochter te beschermen. Een doktersbriefje kan immers wel voldoende reden zijn om een bezoek af te zeggen. Migraine komt trouwens meer voor bij kinderen dan je zou denken. Hoe oud is je dochter?
Inderdaad sterk blijven, hoe moeilijk dat soms ook is. En er goed bovenop zitten met de psycholoog, huisarts, leerkracht, evt. maatschappelijk werker van school enz. Alle hulpverleners en professionals die voor je kunnen verklaren dat het niet goed gaat met je dochter en dat de bezoeken aan haar vader schadelijk zijn, moet je zo nodig om een getuigeverklaring kunnen laten vragen. Zo nodig ga je daarmee opnieuw naar de rechter... nieuwe rechter, nieuwe "kansen"...
Ga in therapie!
vrijdag 2 oktober 2009 om 15:20
Lilith, wat afschuwelijk...........
Overigens wil mijn dochter heel graag haar nu al jaren gebruikte officieuze achternaam, officieel laten maken. Voor haar zal er in feite dan ook niet echt iets veranderen. Ze durft het alleen niet aan haar papa toe te geven, omdat ze bang is dat hij teleurgesteld zal zijn.
En het gezag heeft hij nooit gehad.
Weet je, in sommige gevallen, zoals in het geval van Lilith bijv, kan een vader nog wel biologisch een vader zijn, maar laten we wel wezen, iederen boerenlul kan zijn kwakje afstaan, maar dat maakt je nog niet tot een vader, of wel dan? Die titel is in mijn opinie iets welke je moet verdienen!
Ik zal wel teveel hebben gezien door mijn werk etc, maar ik vind sommige dingen in ons systeem behoorlijk dubbel als je het mij vraagt. Maar een vader die zijn kind sexueel misbruikt een omgangsregeling gunnen, dat schiet mij totaal verkeerd, hoe komen ze erbij?
Overigens verwijder ik mijn grote posts uit voorzorg, ik ben toch bang dat mijn ex meeleest of via via hiervan te horen krijgt.
ps: Dubiootje bedankt voor je wijze woorden!!
Overigens wil mijn dochter heel graag haar nu al jaren gebruikte officieuze achternaam, officieel laten maken. Voor haar zal er in feite dan ook niet echt iets veranderen. Ze durft het alleen niet aan haar papa toe te geven, omdat ze bang is dat hij teleurgesteld zal zijn.
En het gezag heeft hij nooit gehad.
Weet je, in sommige gevallen, zoals in het geval van Lilith bijv, kan een vader nog wel biologisch een vader zijn, maar laten we wel wezen, iederen boerenlul kan zijn kwakje afstaan, maar dat maakt je nog niet tot een vader, of wel dan? Die titel is in mijn opinie iets welke je moet verdienen!
Ik zal wel teveel hebben gezien door mijn werk etc, maar ik vind sommige dingen in ons systeem behoorlijk dubbel als je het mij vraagt. Maar een vader die zijn kind sexueel misbruikt een omgangsregeling gunnen, dat schiet mij totaal verkeerd, hoe komen ze erbij?
Overigens verwijder ik mijn grote posts uit voorzorg, ik ben toch bang dat mijn ex meeleest of via via hiervan te horen krijgt.
ps: Dubiootje bedankt voor je wijze woorden!!
vrijdag 2 oktober 2009 om 15:37
quote:Zoyla schreef op 02 oktober 2009 @ 15:20:
Lilith, wat afschuwelijk...........
Overigens wil mijn dochter heel graag haar nu al jaren gebruikte officieuze achternaam, officieel laten maken. Voor haar zal er in feite dan ook niet echt iets veranderen. Ze durft het alleen niet aan haar papa toe te geven, omdat ze bang is dat hij teleurgesteld zal zijn.
En gelijk heeft ze, want natuurlijk is hij dan teleurgesteld en voelt hij zich dan afgewezen. Terecht ook. Dit is precies het loyaliteitsconflict waar ik het over had. Ze wil tegen jullie allebei zeggen wat jullie willen horen. Is het in Iris' belang om dat loyaliteitsconflict nog verder aan te wakkeren? Hoe belangrijk is die naamswijziging dat je daarmee niet kan wachten tot ze 18 is?
ps: Dubiootje bedankt voor je wijze woorden!!Graag gedaan
Lilith, wat afschuwelijk...........
Overigens wil mijn dochter heel graag haar nu al jaren gebruikte officieuze achternaam, officieel laten maken. Voor haar zal er in feite dan ook niet echt iets veranderen. Ze durft het alleen niet aan haar papa toe te geven, omdat ze bang is dat hij teleurgesteld zal zijn.
En gelijk heeft ze, want natuurlijk is hij dan teleurgesteld en voelt hij zich dan afgewezen. Terecht ook. Dit is precies het loyaliteitsconflict waar ik het over had. Ze wil tegen jullie allebei zeggen wat jullie willen horen. Is het in Iris' belang om dat loyaliteitsconflict nog verder aan te wakkeren? Hoe belangrijk is die naamswijziging dat je daarmee niet kan wachten tot ze 18 is?
ps: Dubiootje bedankt voor je wijze woorden!!Graag gedaan
Ga in therapie!
vrijdag 2 oktober 2009 om 16:08
quote:dubiootje schreef op 02 oktober 2009 @ 15:04:
[...]
Wat een nachtmerrie... In zo'n situatie kan ik me levendig voorstellen dat je raad vraagt aan een stelletje Joegoslaven. Onvoorstelbaar.
Heb je ook goed contact met je huisarts? Want die kan ook een belangrijke rol spelen om je dochter te beschermen. Een doktersbriefje kan immers wel voldoende reden zijn om een bezoek af te zeggen. Migraine komt trouwens meer voor bij kinderen dan je zou denken. Hoe oud is je dochter?
Inderdaad sterk blijven, hoe moeilijk dat soms ook is. En er goed bovenop zitten met de psycholoog, huisarts, leerkracht, evt. maatschappelijk werker van school enz. Alle hulpverleners en professionals die voor je kunnen verklaren dat het niet goed gaat met je dochter en dat de bezoeken aan haar vader schadelijk zijn, moet je zo nodig om een getuigeverklaring kunnen laten vragen. Zo nodig ga je daarmee opnieuw naar de rechter... nieuwe rechter, nieuwe "kansen"...
Mijn dochter is nu 5.
Ze was 4 toen ze het ons vertelde.
Ik heb een heel goed contact met de huisarts, hij heeft diverse verklaringen voor de "zaak"opgesteld.
De pest is dat als ik voor haar ( weer) een psycholoog of school maatschappelijk werk oid aanvraag heb ik de toestemming nodig van haar vader ( beide ouderlijk gezag).
Maar heb met school al een andere oplossing dat we dat kunnen omzeilen, school is op de hoogte ...sterker nog een leerracht is getuige omdat mijn dochter haar indertijd ook eea verteld heeft.
Wbt die Joegoslaven ach weet je? er gaat van alles door je heen....en voor dat dit gebeurde had ik altijd zoiets van.."als mijn kind zoiets overkomt dan%^&***&&###"....
Maar dat doe je niet, heeft geen nut want dan heeft ze niemand meer.
Mijn reactie in de rechtbank op de opmerking dat vader ook leuke dingen deed, was:"ach na het misbruik geef je ze een ijsje en het is weer goed"...werd me niet in dank afgenomen.
Het recht is krom en daar kom je pas achter als je er mee te dealen krijgt.
De moeilijkheid is dat ik ook nog een zoon heb van 13 die indertijd op eigen verzoek bij ex is gebleven hij lijdt heel erg onder het hele gebeuren, als hij bij mij was had ik me wel een stuk harder op kunnen stellen.
Maar ja het is off topic....wel lief jullie reacties........thanx.....
[...]
Wat een nachtmerrie... In zo'n situatie kan ik me levendig voorstellen dat je raad vraagt aan een stelletje Joegoslaven. Onvoorstelbaar.
Heb je ook goed contact met je huisarts? Want die kan ook een belangrijke rol spelen om je dochter te beschermen. Een doktersbriefje kan immers wel voldoende reden zijn om een bezoek af te zeggen. Migraine komt trouwens meer voor bij kinderen dan je zou denken. Hoe oud is je dochter?
Inderdaad sterk blijven, hoe moeilijk dat soms ook is. En er goed bovenop zitten met de psycholoog, huisarts, leerkracht, evt. maatschappelijk werker van school enz. Alle hulpverleners en professionals die voor je kunnen verklaren dat het niet goed gaat met je dochter en dat de bezoeken aan haar vader schadelijk zijn, moet je zo nodig om een getuigeverklaring kunnen laten vragen. Zo nodig ga je daarmee opnieuw naar de rechter... nieuwe rechter, nieuwe "kansen"...
Mijn dochter is nu 5.
Ze was 4 toen ze het ons vertelde.
Ik heb een heel goed contact met de huisarts, hij heeft diverse verklaringen voor de "zaak"opgesteld.
De pest is dat als ik voor haar ( weer) een psycholoog of school maatschappelijk werk oid aanvraag heb ik de toestemming nodig van haar vader ( beide ouderlijk gezag).
Maar heb met school al een andere oplossing dat we dat kunnen omzeilen, school is op de hoogte ...sterker nog een leerracht is getuige omdat mijn dochter haar indertijd ook eea verteld heeft.
Wbt die Joegoslaven ach weet je? er gaat van alles door je heen....en voor dat dit gebeurde had ik altijd zoiets van.."als mijn kind zoiets overkomt dan%^&***&&###"....
Maar dat doe je niet, heeft geen nut want dan heeft ze niemand meer.
Mijn reactie in de rechtbank op de opmerking dat vader ook leuke dingen deed, was:"ach na het misbruik geef je ze een ijsje en het is weer goed"...werd me niet in dank afgenomen.
Het recht is krom en daar kom je pas achter als je er mee te dealen krijgt.
De moeilijkheid is dat ik ook nog een zoon heb van 13 die indertijd op eigen verzoek bij ex is gebleven hij lijdt heel erg onder het hele gebeuren, als hij bij mij was had ik me wel een stuk harder op kunnen stellen.
Maar ja het is off topic....wel lief jullie reacties........thanx.....
