Geld & Recht
alle pijlers
Gezamenlijke rekening: wie stort welk bedrag?
zaterdag 15 juni 2024 om 12:39
Ik zal proberen de situatie zo duidelijk mogelijk te schetsen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
zondag 16 juni 2024 om 15:47
Ja dit.blijfgewoonbianca schreef: ↑15-06-2024 20:09Ik vind dat “ elkaar trakteren “ ( uitje, vakantie, uit eten ) toch een beetje gek idee. Moet degene die getrakteerd wordt daar ook elke keer uitgebreid voor bedanken ?
Begroot dan gewoon een bedrag voor dat soort dingen ( en doe dat dan wel naar rato als je dat met de rest niet wil doen ).
Dat lijkt mij een goeie basis.
Overigens denk ik dat je met 1200 euro ‘over’ per maand echt niet te klagen hebt.
zondag 16 juni 2024 om 15:53
Ik vind dat begroten helemaal geen goed idee. Ik zou spontaan uitslag en jeuk krijgen als mijn partner van mij zou verlangen om uitgaves aan uitjes vooraf te gaan begroten en dan ook nog vast te gaan leggen wie daar precies hoeveel aan gaat bijdragen.
Als zich een idee of mogelijkheid voor een uitje voordoet, kan toch ieder toch voor zichzelf bepalen of hij er het geld voor over heeft. En als de een het er niet voor over heeft, kan de ander besluiten om het alleen of met iemand anders te gaan doen, ofwel ook voor partner te betalen als je die graag mee wil hebben of een plezier wil doen. Maar dat ga ik echt niet van te voren vastleggen.
Als zich een idee of mogelijkheid voor een uitje voordoet, kan toch ieder toch voor zichzelf bepalen of hij er het geld voor over heeft. En als de een het er niet voor over heeft, kan de ander besluiten om het alleen of met iemand anders te gaan doen, ofwel ook voor partner te betalen als je die graag mee wil hebben of een plezier wil doen. Maar dat ga ik echt niet van te voren vastleggen.
.
zondag 16 juni 2024 om 17:10
zondag 16 juni 2024 om 17:47
Dit.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-06-2024 12:06Ik snap niet dat als je zo van het eigen geld bent, dat je dan wel van elkaar spaargeld zou erven.
En realiseer je ook dat als je van elkaar erft dan vervolgens kinderen dus wél kruislings van elkaar gaan erven, wat je zegt niet te willen.
zondag 16 juni 2024 om 20:30
Dat denk ik niet. Ik geloof niet dat ik en al mijn goede vriendinnen een verrekte uitzondering zijn.
.
zondag 16 juni 2024 om 20:33
zondag 16 juni 2024 om 21:25
Dat zijn al twee bubbels. Natuurlijk komt het vaak voor dat een stel in een huis woont dat ze alleen niet zouden kunnen betalen, maar het is ook weer niet zo dat er 'verrekte weinig' vrouwen zijn die de hypotheek of huur wel zelf kunnen betalen.OlleGrieze schreef: ↑16-06-2024 20:33Dat is natuurlijk wel jouw bubbel. In mijn bubbel is het net zo, maar via werk zie ik overwegend andere omstandigheden.
.
zondag 16 juni 2024 om 21:49
Ja.
Nou en ?
Zijn salaris en mijn salaris zijn ons gezinsinkomen. Wiens salaris nou de vakanties bekostigt of het huis is niet relevant.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 juni 2024 om 21:56
Tsja. Da’s toch gewoon een extra afsplitsing van een gezamenlijke spaarpot ? Ik vind het echt heel gek als je samen onder een dak woont om dan allebei geld van een eigen spaarrekening te halen voor een gezamenlijke vakantie of de ander een tikkie te sturen voor een etentje of een avondje theater oid. Als je beiden ( naar rato ) spaart dan is dat gewoon het bedrag wat je voor een vakantie uit kunt geven.impala schreef: ↑16-06-2024 15:53Ik vind dat begroten helemaal geen goed idee. Ik zou spontaan uitslag en jeuk krijgen als mijn partner van mij zou verlangen om uitgaves aan uitjes vooraf te gaan begroten en dan ook nog vast te gaan leggen wie daar precies hoeveel aan gaat bijdragen.
Als zich een idee of mogelijkheid voor een uitje voordoet, kan toch ieder toch voor zichzelf bepalen of hij er het geld voor over heeft. En als de een het er niet voor over heeft, kan de ander besluiten om het alleen of met iemand anders te gaan doen, ofwel ook voor partner te betalen als je die graag mee wil hebben of een plezier wil doen. Maar dat ga ik echt niet van te voren vastleggen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 juni 2024 om 22:46
blijfgewoonbianca schreef: ↑16-06-2024 21:56Tsja. Da’s toch gewoon een extra afsplitsing van een gezamenlijke spaarpot ? Ik vind het echt heel gek als je samen onder een dak woont om dan allebei geld van een eigen spaarrekening te halen voor een gezamenlijke vakantie of de ander een tikkie te sturen voor een etentje of een avondje theater oid. Als je beiden ( naar rato ) spaart dan is dat gewoon het bedrag wat je voor een vakantie uit kunt geven.
Jij gaat steeds uit van een 'alles op de grote hoop' relatie en een gezamenlijke spaarpot. Ik kies daar niet voor en TO en haar partner hebben daar ook een andere afspraak over gemaakt.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-06-2024 21:49Ja.
Nou en ?
Zijn salaris en mijn salaris zijn ons gezinsinkomen. Wiens salaris nou de vakanties bekostigt of het huis is niet relevant.
.
zondag 16 juni 2024 om 23:46
maandag 17 juni 2024 om 00:17
Het is geen uitzondering maar het zijn er zeker niet veel. Ik ken helaas nog diverse jonge stellen waar de meerverdienende vrouw na de geboorte van een kind minder ging werken en de man ft aan het werk bleef.
maandag 17 juni 2024 om 11:14
Ik lees hier veel vrouwen die in een 50/50-relatie zitten en die hun eigen geld bewaken met hun leven. Bijzonder vind ik dat altijd. Je bent toch bij elkaar om het samen leuk te hebben? Gun je je partner dan niet hetzelfde als jezelf? En als je partner ziek wordt of dreigt te worden en minder kan werken (zoals in het geval van TO) dan mag hij of zij het zelf uitzoeken?
Hier gaat alles op één hoop en we dragen ieder naar rato bij aan de gezamenlijke rekening.
Maar TO, bij jou gaat het om een tweede relatie, waarbij duidelijk is afgesproken dat jullie de eigen kinderen buiten de gezamenlijke financiën willen laten.
Het steekt je nu vooral dat je minder kan sparen voor je eigen kinderen, maar dat lijkt me een oneigenlijk argument. Je man hoeft daar niet aan mee te betalen als je hebt afgesproken dit gescheiden te houden.
Als je gewoon kunt rondkomen van je salaris en jullie kunnen leven zoals je altijd deed hoeft er niet per se iets te veranderen aan de regeling toch?
Hier gaat alles op één hoop en we dragen ieder naar rato bij aan de gezamenlijke rekening.
Maar TO, bij jou gaat het om een tweede relatie, waarbij duidelijk is afgesproken dat jullie de eigen kinderen buiten de gezamenlijke financiën willen laten.
Het steekt je nu vooral dat je minder kan sparen voor je eigen kinderen, maar dat lijkt me een oneigenlijk argument. Je man hoeft daar niet aan mee te betalen als je hebt afgesproken dit gescheiden te houden.
Als je gewoon kunt rondkomen van je salaris en jullie kunnen leven zoals je altijd deed hoeft er niet per se iets te veranderen aan de regeling toch?
maandag 17 juni 2024 om 11:23
Mannen net zo goed. Man en ik zouden van onze inkomens niet 2 aparte huishoudens op dezelfde voet voort kunnen zetten zonder elkaar.
We hebben beiden ongeveer hetzelfde inkomen en samen is dat echt riant waar het apart gewoon leuk zou zijn.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
maandag 17 juni 2024 om 11:34
Ook als je het 50/50 doet, kun je het ook gewoon leuk met elkaar hebben. Voor genoeg mensen is 50/50 helemaal niet oneerlijk of komt er een van de twee enorm bekaaid van af. Dáár gaat het om.Zilver7 schreef: ↑17-06-2024 11:14Ik lees hier veel vrouwen die in een 50/50-relatie zitten en die hun eigen geld bewaken met hun leven. Bijzonder vind ik dat altijd. Je bent toch bij elkaar om het samen leuk te hebben? Gun je je partner dan niet hetzelfde als jezelf? En als je partner ziek wordt of dreigt te worden en minder kan werken (zoals in het geval van TO) dan mag hij of zij het zelf uitzoeken?
Hier gaat alles op één hoop en we dragen ieder naar rato bij aan de gezamenlijke rekening.
Maar TO, bij jou gaat het om een tweede relatie, waarbij duidelijk is afgesproken dat jullie de eigen kinderen buiten de gezamenlijke financiën willen laten.
Het steekt je nu vooral dat je minder kan sparen voor je eigen kinderen, maar dat lijkt me een oneigenlijk argument. Je man hoeft daar niet aan mee te betalen als je hebt afgesproken dit gescheiden te houden.
Als je gewoon kunt rondkomen van je salaris en jullie kunnen leven zoals je altijd deed hoeft er niet per se iets te veranderen aan de regeling toch?
Het gaat niet om de relaties waarbij één van de twee voor de kinderen gaat zorgen en maar 3 dagen blijft werken. Of waarbij één van de twee veel minder verdient door een lager betaalde baan, doordat er niet fulltime gewerkt kan worden door omstandigheden, waar de partner gewoon heeeel veel verdient. En waarbij een hogere levenstandaard aangehouden wordt, die niet haalbaar is voor degene met het lagere salaris.
In die situaties is 50/50 over het algemeen niet fair, zeker niet als vanaf het begin al duidelijk was dat dit voor de minstverdienende niet haalbaar was.
In veel andere situaties is het wel eerlijk. Als je allebei prima kunt rondkomen van het restbedrag, waarom moet de één dan meer betalen dan de ander. Ook als je 50/50 doet, bouw je samen een leven op. Naast praktisch, zoals evenveel inleggen in het huis, doe je ook andere dingen samen. Samen op vakantie, samen dansen, samen uit eten.
Als de situatie drastisch is veranderd, dan heb je het erover. Dus als je minder gaat werken in verband met kinderen, als je ziek wordt en minder kunt werken, als je door omstandigheden minder gaat verdienen of werkloos wordt. Dan heb je het er over, want ik ben heel erg van 50/50, maar ook in dat soort situaties is er echt wel het een en ander bespreekbaar. Maar ook dan, als iemand bv tijdelijk werkloos is, dan verwacht ik niet dat ik dat financieel moet gaan opvangen, want daar heb je spaargeld voor als het goed is.
In de situatie van TO is het niet zo dan zij ineens niets meer overhoudt nu ze minder is gaan werken. Ze houdt minder over, maar heeft nog echt een royaal bedrag over voor zichzelf.
Maar het bespreken kan altijd. En misschien gaat het helemaal niet om dat hij meer gaat betalen, maar spelen er nog andere zaken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 17 juni 2024 om 12:16
Als je elkaar later in het leven tegenkomt, ligt dat nou eenmaal anders. Helemaal als iemand voorheen al zijn billen heeft gebrand met een ex waar veel geld naartoe gaat. Dan weet je dat relaties eindig kunnen zijn.Zilver7 schreef: ↑17-06-2024 11:14Ik lees hier veel vrouwen die in een 50/50-relatie zitten en die hun eigen geld bewaken met hun leven. Bijzonder vind ik dat altijd. Je bent toch bij elkaar om het samen leuk te hebben? Gun je je partner dan niet hetzelfde als jezelf? En als je partner ziek wordt of dreigt te worden en minder kan werken (zoals in het geval van TO) dan mag hij of zij het zelf uitzoeken?
Hier gaat alles op één hoop en we dragen ieder naar rato bij aan de gezamenlijke rekening.
Maar TO, bij jou gaat het om een tweede relatie, waarbij duidelijk is afgesproken dat jullie de eigen kinderen buiten de gezamenlijke financiën willen laten.
Het steekt je nu vooral dat je minder kan sparen voor je eigen kinderen, maar dat lijkt me een oneigenlijk argument. Je man hoeft daar niet aan mee te betalen als je hebt afgesproken dit gescheiden te houden.
Als je gewoon kunt rondkomen van je salaris en jullie kunnen leven zoals je altijd deed hoeft er niet per se iets te veranderen aan de regeling toch?
Natuurlijk hoeft iemand die minder moet werken, of minder gaat verdienen het maar uit te zoeken. Maar dat is hier niet aan de orde. Het gaat erom dat TO minder denkt te kunnen sparen.
Waarschijnlijk zou ze in een veel slechter situatie beland zijn als ze alleenstaand was geweest en zoveel minder was gaan verdienen.
maandag 17 juni 2024 om 14:10
Jullie zijn denk ik in beperkte gemeenschap van goederen gepartnerd? In dat geval is toch gewoon alles wat jullie nu verkrijgen van jullie samen en alleen wat daarvoor al van jullie was blijft van jullie zelf?
Wij zijn ongeveer even oud, ook tweede relatie, 6 jaar samen en gaan binnenkort trouwen. Ik zie echt het nut niet van "zijn geld/mijn geld". Vooral niet als je gehuwd bent of gepartnerd.
Ik zou gewoon al het geld op q hoop gooien elke maand en allebei een bedrag aan zakgeld geven per week en de rest op een gezamenlijke spaarrekening zetten.
Wij zijn ongeveer even oud, ook tweede relatie, 6 jaar samen en gaan binnenkort trouwen. Ik zie echt het nut niet van "zijn geld/mijn geld". Vooral niet als je gehuwd bent of gepartnerd.
Ik zou gewoon al het geld op q hoop gooien elke maand en allebei een bedrag aan zakgeld geven per week en de rest op een gezamenlijke spaarrekening zetten.
maandag 17 juni 2024 om 15:09
Of misschien hebben ze wel verdere huwelijkse voorwaarden of partnervoorwaarden. Ik meen gelezen hebben dat TO in de partnervoorwaarden naar rato staat.
Als je allebei eigen vermogen, kinderen of verplichtingen hebt, dan zou ik die opstellen bij een nieuw huwelijk of partnerschap. Als je allebei net zoveel of zo weinig hebt, maakt zoiets minder uit.
Als je allebei eigen vermogen, kinderen of verplichtingen hebt, dan zou ik die opstellen bij een nieuw huwelijk of partnerschap. Als je allebei net zoveel of zo weinig hebt, maakt zoiets minder uit.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 18 juni 2024 om 10:34
7 van de 10 Nederlandse vrouwen werken deeltijd.
1 op de 6 verdient minder dan 70% van het minimumloon
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... inimumloon.
Ruim 30% van de vrouwen is niet economisch zelfstandig, onder mannen is dat 20%
https://www.nrc.nl/nieuws/2024/05/30/me ... %20procent.
Vrouwen werken en verdienen nog steeds een stuk minder dan mannen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
