Geld & Recht
alle pijlers
Gezamenlijke rekening: wie stort welk bedrag?
zaterdag 15 juni 2024 om 12:39
Ik zal proberen de situatie zo duidelijk mogelijk te schetsen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
zaterdag 15 juni 2024 om 15:52
Ja, das wel waar. In je hoofd zou je moeten vergelijken alsof je inkomen 3333,- is. Is het gat dan nog zo groot tov zijn inkomen - alimentatie?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 15 juni 2024 om 16:04
In mijn ogen is in een goede relatie alles gezamenlijk.
Jij en je partner hebben je zelf bij het aangaan van het geregistreerd partnerschap iingedekt door voorwaarden aan te gaan om te voorkomen dat de ander meedeelt in je geld. Dat gebeurd dan onder het mom van voor de ander zorgen. Zorgen dat de ander niet de dupe wordt van jouw schulden. Laten zien dat je echt niet op het geld van de ander uit bent. Dat je op eigen benen kan staan.
Maar hoe het ook gebracht wordt het komt gewoon neer op ik wil niet dat de ander profiteerd van mijn geld. Ik wil niet delen.
Nu heb je ondervonden dat er omstandigheden kunnen ontstaan waarbij er bij jou minder geld binnen komt. Ineens vindt je het niet zo eerlijk meer dat hij meer geld heeft dan jij.
Ja je kan het gesprek aangaan. Maar niet vreemd opkijken als hij de situatie niet wil veranderen.
Hij heeft er destijds niet voor niets voor gekozen om zich zo in te dekken dat jij geen geld van hem krijgt.
Dus je kan van alles bedenken over welke verdeling eerlijk(er) zou zijn. Maar grote kans dst hij daar niet in mee wil gaan.
Jij en je partner hebben je zelf bij het aangaan van het geregistreerd partnerschap iingedekt door voorwaarden aan te gaan om te voorkomen dat de ander meedeelt in je geld. Dat gebeurd dan onder het mom van voor de ander zorgen. Zorgen dat de ander niet de dupe wordt van jouw schulden. Laten zien dat je echt niet op het geld van de ander uit bent. Dat je op eigen benen kan staan.
Maar hoe het ook gebracht wordt het komt gewoon neer op ik wil niet dat de ander profiteerd van mijn geld. Ik wil niet delen.
Nu heb je ondervonden dat er omstandigheden kunnen ontstaan waarbij er bij jou minder geld binnen komt. Ineens vindt je het niet zo eerlijk meer dat hij meer geld heeft dan jij.
Ja je kan het gesprek aangaan. Maar niet vreemd opkijken als hij de situatie niet wil veranderen.
Hij heeft er destijds niet voor niets voor gekozen om zich zo in te dekken dat jij geen geld van hem krijgt.
Dus je kan van alles bedenken over welke verdeling eerlijk(er) zou zijn. Maar grote kans dst hij daar niet in mee wil gaan.
zaterdag 15 juni 2024 om 16:04
Als deze baan je rust geeft kan je misschien ook accepteren dat je inkomen minder is geworden zonder te streven naar meer en dus uit te moeten kijken naar een andere baan. Geniet lekker van de rust die je nu hebt!Anniexx schreef: ↑15-06-2024 14:52Eens en doe ik zeker hoor. Goed om andere, onderbouwde reacties te lezen voor mij. Van €3700 naar €2500 netto is een flinke aderlating voor mij, maar inderdaad kan ik nog steeds leuke dingen doen en sparen.
Ik heb het zeker niet slecht en dat realiseer ik me terdege. Het is alleen wel even slikken na jarenlang een veel beter betaalde baan te hebben gehad.
Ik blijf rondkijken naar iets anders maar geniet nu vooral ook van de rust in mijn hoofd en ontspanning in mijn lijf met deze nieuwe baan.
Natuurlijk moet je uitkijken naar een andere baan als je echt iets anders ambieert en het zelf echt graag wil, maar het lijkt er op dat dat financieel niet nodig is. Hopelijk doe je het niet voor de erfenis van je kinderen. Geniet lekker van het leven!
zaterdag 15 juni 2024 om 16:36
Ik zou het niet zozeer over het nu gaan hebben.
Nu kom je met je salaris rond en bedruip je jezelf.
Ik zou het eerder gaan hebben over de toekomst.
Je spaart minder dus als hij straks op zijn 60 wil stoppen is dat voor jou geen optie omdat je nu niet kan sparen.
Hij kan niet alles hebben.
En een partner die een leuke job heeft waarin ze geen burn-out heeft, gezellig is thuis en zichzelf bedruipt.
En een partner die mee stopt rond haar 60ste, waarbij je samen kan gaan reizen, thuis zijn, ...
Wat zijn zijn plannen en ideeën daarrond?
Vindt hij het prima om nog 7 jaar alleen thuis te zijn tot jij op je 67 ook wettelijk mag stoppen?
Of gunt hij jou dat je op dit moment meer spaart en misschien ook op je 63 stopt?
Naar erfenissen zou ik nog niet zozeer kijken. (Niet onlogisch dat wat er overblijft straks naar elk zijn kinderen gaat.)
Maar wel naar tijd voor elkaar en hoe zien jullie over pakweg 5 à 10 jaar de toekomst. Willen jullie tijd voor reizen, voor uitstappen, ... en wanneer start dat moment?
En als hij dat moment eerder ziet dan jullie 67 dan zal er toch echt voor gespaard moeten worden en zal het percentage inleg omhoog / omlaag moeten. Of zal er ergens bespaard moeten worden op de huidige kosten.
Nu kom je met je salaris rond en bedruip je jezelf.
Ik zou het eerder gaan hebben over de toekomst.
Je spaart minder dus als hij straks op zijn 60 wil stoppen is dat voor jou geen optie omdat je nu niet kan sparen.
Hij kan niet alles hebben.
En een partner die een leuke job heeft waarin ze geen burn-out heeft, gezellig is thuis en zichzelf bedruipt.
En een partner die mee stopt rond haar 60ste, waarbij je samen kan gaan reizen, thuis zijn, ...
Wat zijn zijn plannen en ideeën daarrond?
Vindt hij het prima om nog 7 jaar alleen thuis te zijn tot jij op je 67 ook wettelijk mag stoppen?
Of gunt hij jou dat je op dit moment meer spaart en misschien ook op je 63 stopt?
Naar erfenissen zou ik nog niet zozeer kijken. (Niet onlogisch dat wat er overblijft straks naar elk zijn kinderen gaat.)
Maar wel naar tijd voor elkaar en hoe zien jullie over pakweg 5 à 10 jaar de toekomst. Willen jullie tijd voor reizen, voor uitstappen, ... en wanneer start dat moment?
En als hij dat moment eerder ziet dan jullie 67 dan zal er toch echt voor gespaard moeten worden en zal het percentage inleg omhoog / omlaag moeten. Of zal er ergens bespaard moeten worden op de huidige kosten.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 15 juni 2024 om 16:40
Laat je niets aanpraten hoor. Het gaat erom dat het jou niet lekker zit en daar kan je wat mee doen. Je kunt best het gesprek aangaan.
Ooit zat ik in de situatie dat mijn inkomen flink naar beneden ging en wij hadden ook een 50-50 verdeling. Het kwam erop neer dat ik 50.00 per maand kon sparen en hij 500, even als voorbeeld. Dat voelde niet goed. Dit zal voor jou geen optie zijn, maar alles komt op 1 rekening, we keren ons hetzelfde bedrag uit. De rest gaat naar de gezamenlijke spaarrekening, en zou daar teveel op komen, dan keren we dat naar rato uit.
Ooit zat ik in de situatie dat mijn inkomen flink naar beneden ging en wij hadden ook een 50-50 verdeling. Het kwam erop neer dat ik 50.00 per maand kon sparen en hij 500, even als voorbeeld. Dat voelde niet goed. Dit zal voor jou geen optie zijn, maar alles komt op 1 rekening, we keren ons hetzelfde bedrag uit. De rest gaat naar de gezamenlijke spaarrekening, en zou daar teveel op komen, dan keren we dat naar rato uit.
zaterdag 15 juni 2024 om 16:42
zaterdag 15 juni 2024 om 16:47
Dit vind ik idd een goed punt. Maar ook voor nu is her kunnen opbouwen van vermogen ook wel relevant. Zeker gelet op het feit dat jij de huidige gezamelijke woning niet zelf kan bekostigen. Door de inkomens gescheiden te houden en niet naar rato te verdelen kan jij veel minder sparen. Maar als je uit elkaar zou gaan dan moet jij dus op zoek naar een nieuwe woning. Want jij kan je huidige woning niet alleen betalen. En dan zou jij dus weinig spaargeld hebben. Dat zou ik oneerlijk vinden als ik jouw partner was. Je kan nooit zoveel spaargeld krijgen als hij, maar een gelijkwaardige kans om op te bouwen zou ik wel fair vinden.Wissewis schreef: ↑15-06-2024 16:36Ik zou het niet zozeer over het nu gaan hebben.
Nu kom je met je salaris rond en bedruip je jezelf.
Ik zou het eerder gaan hebben over de toekomst.
Je spaart minder dus als hij straks op zijn 60 wil stoppen is dat voor jou geen optie omdat je nu niet kan sparen.
Hij kan niet alles hebben.
En een partner die een leuke job heeft waarin ze geen burn-out heeft, gezellig is thuis en zichzelf bedruipt.
En een partner die mee stopt rond haar 60ste, waarbij je samen kan gaan reizen, thuis zijn, ...
Wat zijn zijn plannen en ideeën daarrond?
Vindt hij het prima om nog 7 jaar alleen thuis te zijn tot jij op je 67 ook wettelijk mag stoppen?
Of gunt hij jou dat je op dit moment meer spaart en misschien ook op je 63 stopt?
Naar erfenissen zou ik nog niet zozeer kijken. (Niet onlogisch dat wat er overblijft straks naar elk zijn kinderen gaat.)
Maar wel naar tijd voor elkaar en hoe zien jullie over pakweg 5 à 10 jaar de toekomst. Willen jullie tijd voor reizen, voor uitstappen, ... en wanneer start dat moment?
En als hij dat moment eerder ziet dan jullie 67 dan zal er toch echt voor gespaard moeten worden en zal het percentage inleg omhoog / omlaag moeten. Of zal er ergens bespaard moeten worden op de huidige kosten.
zaterdag 15 juni 2024 om 17:31
Zo is het niet. Ze komt niet met niks op straat. Het huis is van hun allebei, lees ik in de OP, dus hij zal haar moeten uitkopen.
Ik vind dat al een hele commitment, trouwens. Om na 4 jaar al samen een huis te kopen (ja, ik vind dat 'al'). Vooral als je de meest verdienende partner bent.
Ik vind dat al een hele commitment, trouwens. Om na 4 jaar al samen een huis te kopen (ja, ik vind dat 'al'). Vooral als je de meest verdienende partner bent.
impala wijzigde dit bericht op 15-06-2024 17:55
44.86% gewijzigd
.
zaterdag 15 juni 2024 om 17:52
Waarom praat je niet met je partner? Ik kan me niet voorstellen dat ik ergens mee zit en dat dan niet met m’n partner deel.
Niet met het verzoek iets te veranderen, maar om te delen hoe ik me voel. En dan samen kijken naar een mogelijke oplossing.
Niet met het verzoek iets te veranderen, maar om te delen hoe ik me voel. En dan samen kijken naar een mogelijke oplossing.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
zaterdag 15 juni 2024 om 18:01
Anniexx schreef: ↑15-06-2024 14:38
Echter nu alles op z’n plaats valt komt ook het besef dat dit een keuze is geweest met financiële gevolgen die ik vooraf niet super goed heb bedacht.
Ja ik kan prima rondkomen maar het sparen wat we allebei altijd deden loopt nu wel heel scheef tussen ons. Dat voelt niet oké en daarom mijn vraag.
Hier zeg je dat de kern van jouw probleem is dat het niet eerlijk voelt dat hij nu veel meer kan sparen dan jij, terwijl jullie voorheen ongeveer evenveel spaarden.
Maar als je 1200 euro minder gaat verdienen is het toch logisch dat je 1200 euro minder kunt sparen?
Je kunt niet van je man verwachten dat hij minder gaat sparen zodat jij meer kunt sparen, terwijl jullie hebben afgesproken dat jullie zelf voor de (erfenis voor de) eigen kinderen sparen.
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 15 juni 2024 om 18:04
Goudglitter schreef: ↑15-06-2024 16:04In mijn ogen is in een goede relatie alles gezamenlijk.
Jij en je partner hebben je zelf bij het aangaan van het geregistreerd partnerschap iingedekt door voorwaarden aan te gaan om te voorkomen dat de ander meedeelt in je geld. Dat gebeurd dan onder het mom van voor de ander zorgen. Zorgen dat de ander niet de dupe wordt van jouw schulden. Laten zien dat je echt niet op het geld van de ander uit bent. Dat je op eigen benen kan staan.
Maar hoe het ook gebracht wordt het komt gewoon neer op ik wil niet dat de ander profiteerd van mijn geld. Ik wil niet delen.
Nu heb je ondervonden dat er omstandigheden kunnen ontstaan waarbij er bij jou minder geld binnen komt. Ineens vindt je het niet zo eerlijk meer dat hij meer geld heeft dan jij.
Ja je kan het gesprek aangaan. Maar niet vreemd opkijken als hij de situatie niet wil veranderen.
Hij heeft er destijds niet voor niets voor gekozen om zich zo in te dekken dat jij geen geld van hem krijgt.
Dus je kan van alles bedenken over welke verdeling eerlijk(er) zou zijn. Maar grote kans dst hij daar niet in mee wil gaan.
Dat werkt inderdaad zo in je eerste relatie waarin je samen kinderen krijgt. Wanneer het een tweede relatie is zonder gezamenlijke kinderen werkt het anders. Dan bescherm je je kinderen, niet jezelf, met dat indekken.
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 15 juni 2024 om 18:05
Wissewis schreef: ↑15-06-2024 16:36Ik zou het niet zozeer over het nu gaan hebben.
Nu kom je met je salaris rond en bedruip je jezelf.
Ik zou het eerder gaan hebben over de toekomst.
Je spaart minder dus als hij straks op zijn 60 wil stoppen is dat voor jou geen optie omdat je nu niet kan sparen.
Hij kan niet alles hebben.
En een partner die een leuke job heeft waarin ze geen burn-out heeft, gezellig is thuis en zichzelf bedruipt.
En een partner die mee stopt rond haar 60ste, waarbij je samen kan gaan reizen, thuis zijn, ...
Wat zijn zijn plannen en ideeën daarrond?
Vindt hij het prima om nog 7 jaar alleen thuis te zijn tot jij op je 67 ook wettelijk mag stoppen?
Of gunt hij jou dat je op dit moment meer spaart en misschien ook op je 63 stopt?
Naar erfenissen zou ik nog niet zozeer kijken. (Niet onlogisch dat wat er overblijft straks naar elk zijn kinderen gaat.)
Maar wel naar tijd voor elkaar en hoe zien jullie over pakweg 5 à 10 jaar de toekomst. Willen jullie tijd voor reizen, voor uitstappen, ... en wanneer start dat moment?
En als hij dat moment eerder ziet dan jullie 67 dan zal er toch echt voor gespaard moeten worden en zal het percentage inleg omhoog / omlaag moeten. Of zal er ergens bespaard moeten worden op de huidige kosten.
Misschien gunt hij haar dan wel dat ze eerder stopt en neemt hij dan alle vaste lasten op zich (of naar rato).
Zeker goed om dat gesprek over later nu aan te gaan TO.
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 15 juni 2024 om 18:16
Ik ook.Lila-Linda schreef: ↑15-06-2024 14:32Als jij mijn partner was, zou ik de situatie graag gelijkwaardiger maken
Je kunt het ook zo verdelen :
Naar verhouding van inkomen. Stel dat je drie vijfde deel van het gezamenlijke inkomen verdient en je partner twee vijfde deel. Jij betaalt dan ook drie vijfde deel van de gezamenlijke uitgaven, en jouw partner twee vijfde deel.
Hetzelfde bedrag overhouden. Tel beide inkomens bij elkaar op en trek het totaalbedrag van alle gezamenlijke uitgaven hiervan af. Het bedrag dat overblijft – het vrij te besteden budget – deel je door twee. Kijk nu naar het inkomen van de minstverdienende partner en zet hiervan zijn of haar vrij te besteden budgetdeel apart. Het bedrag dat overblijft is de bijdrage voor de gezamenlijke uitgaven. De partner met het hoogste inkomen betaalt de rest van de gezamenlijke uitgaven.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 juni 2024 om 18:27
Precies.Marianneke schreef: ↑15-06-2024 18:04Dat werkt inderdaad zo in je eerste relatie waarin je samen kinderen krijgt. Wanneer het een tweede relatie is zonder gezamenlijke kinderen werkt het anders. Dan bescherm je je kinderen, niet jezelf, met dat indekken.
Hoewel ik jezelf beschermen ook prima te verdedigen vind. En als je al een keer financieel hebt moeten bloeden na een scheiding, begrijp ik dat nog veel beter.
.
zaterdag 15 juni 2024 om 18:48
Ik vind het ergens jammer dat je niet met hem in conclaaf bent gegaan voordat je van baan wisselde: dan had je dat bij hem even kunnen polsen.
Als hij significant veel meer verdient dan lijkt het mij passend om dit alsnog te bespreken, maar je stelt hem wel voor een voldongen feit, want dit had je kunnen weten.
Als hij significant veel meer verdient dan lijkt het mij passend om dit alsnog te bespreken, maar je stelt hem wel voor een voldongen feit, want dit had je kunnen weten.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 15 juni 2024 om 19:22
zaterdag 15 juni 2024 om 19:38
Dus je houdt nog behoorlijk wat over lijkt mij?
Je kunt het altijd bespreken.
Persoonlijk zou ik niet meer gaan betalen als ik jouw partner was, want je houdt nog ruim over om allerlei extra dingen te doen. Het zou anders zijn als je geen bijzondere dingen kunt doen omdat je uitkomt op 100 euro of zo.
In die situatie zou ik dan meer betalen, zodat jij in ieder geval de normale dingen kunt doen. Ik zou niet meer gaan betalen, zodat jij nog meer kunt sparen.
Natuurlijk is het vervelend dat je minder verdiend, maar dat was een gecalculeerde keuze en het is niet alsof nu krap bent komen te zitten. Accepteren dat je nu minder kunt sparen, wie weet wat de mogelijkheden zijn als je weer helemaal fit bent.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 15 juni 2024 om 19:51
Ik vind ook dat TO het moet bespreken. En enerzijds vind ik het niet gek als de verdeling wat meer naar rato gaat. Aan de andere kant heeft TO eenzijdig de beslissing genomen minder te werken. Dus ik vind het een lastige.dianaf schreef: ↑15-06-2024 19:38Dus je houdt nog behoorlijk wat over lijkt mij?
Je kunt het altijd bespreken.
[…]
Natuurlijk is het vervelend dat je minder verdiend, maar dat was een gecalculeerde keuze en het is niet alsof nu krap bent komen te zitten. Accepteren dat je nu minder kunt sparen, wie weet wat de mogelijkheden zijn als je weer helemaal fit bent.
Zelf ben ik de tweede echtgenote van mijn man en gooien we alles op een hoop: ook toen ik hier een omscholing deed en het geheel onduidelijk was hoe mijn financiële toekomst eruit zou zien. Maar dat zijn de afspraken die je als partners vooraf met elkaar maakt. Als er een wijziging van omstandigheden is zoals bij TO kaart je dat aan bij je partner en bespreek je hoe hij erin staat.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 15 juni 2024 om 19:52
Hoeveel hou jij over en hoeveel kan hij overhouden aan het eind van de maand?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 15 juni 2024 om 19:53
Ik zou als TO's man zijnde wel meer trakteren bij de duurdere dingen, maar echt niet dat ik dat ik nu spaargeld naar TO's rekening over zou maken. Dat hou ik dan graag in eigen beheer.
Dus als ik TO was zou ik daar het gesprek over aangaan, dat je niet meer alle dure uitjes/vakanties wil doen omdat je ook nog genoeg wil kunnen sparen zolang je nog geen baan hebt met volledige uren.
Dus als ik TO was zou ik daar het gesprek over aangaan, dat je niet meer alle dure uitjes/vakanties wil doen omdat je ook nog genoeg wil kunnen sparen zolang je nog geen baan hebt met volledige uren.
zaterdag 15 juni 2024 om 20:09
Ik vind dat “ elkaar trakteren “ ( uitje, vakantie, uit eten ) toch een beetje gek idee. Moet degene die getrakteerd wordt daar ook elke keer uitgebreid voor bedanken ?
Begroot dan gewoon een bedrag voor dat soort dingen ( en doe dat dan wel naar rato als je dat met de rest niet wil doen ).
Begroot dan gewoon een bedrag voor dat soort dingen ( en doe dat dan wel naar rato als je dat met de rest niet wil doen ).
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 juni 2024 om 20:26
Je weet ook voor jezelf niet hoeveel spaargeld je nodig hebt. Misschien word je wel 100 en moet je de laatste 15 jaar verzorging inkopen, als je niet ergens weg wil wegkwijnen. Voor zover je over tegen die tijd überhaupt nog ergens terecht kan.Tupperware schreef: ↑15-06-2024 19:45Maar waarom nu al sparen voor de erfenis voor de kinderen? Je leeft toch nu? Op is op.
impala wijzigde dit bericht op 15-06-2024 20:36
0.12% gewijzigd
.
zaterdag 15 juni 2024 om 20:36
Voor jezelf is iets anders inderdaad, maar wel voor zover dat voor het heden geen grote invloed heeft. En misschien wordt je maar 70.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
