Geld & Recht
alle pijlers
Gezamenlijke rekening: wie stort welk bedrag?
zaterdag 15 juni 2024 om 12:39
Ik zal proberen de situatie zo duidelijk mogelijk te schetsen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
Partner en ik zijn midden 50 en elkaars 2e liefde. We zijn sinds 7 jaar samen en inmiddels 3 jaar geregistreerd partner (ivm gezamenlijke aankoop huis destijds).
Na mijn scheiding heb ik ervaren hoe fijn het is om financieel onafhankelijk te zijn en dit wil ik graag zo blijven. Ik heb geen financiële verplichtingen naar mijn ex en vice versa.
Mijn man heeft een ex aan wie hij nog lange tijd partner alimentatie moet betalen. Dit is een behoorlijk bedrag, maar hij verdient dan ook ruim boven modaal.
Op dit moment betalen wij alle gezamenlijke kosten 50/50.
Nu ben ik recent van baan veranderd en verdien ik aanzienlijk minder. Van een baan in de commerciële sector naar non profit betekende flink inleveren op mijn salaris. Uiteraard waren er ook voordelen en redenen waarom ik deze stap heb gemaakt, die doen voor dit verhaal nu niet terzake.
Ik kan prima rondkomen van mijn nieuwe salaris maar het sparen staat wel op een heel veel lager pitje dan hiervoor. Mijn man spaart gewoon lekker door en heeft sowieso een veel groter vermogen dan ik.
Ik denk erover om hierover met hem in gesprek te gaan.
Maar ja, ik heb natuurlijk wel zélf gekozen voor een andere baan (in mijn vorige baan stevende ik op een burn-out aan, dus ik had het gevoel dat ik wel íets moest doen). En met die baan dus ook de keuze gemaakt voor een veel lager inkomen ook.
En mochten we overeen komen dat we de gezamenlijke lasten niet 50/50 meer gaan verdelen maar naar rato, telt zijn alimentatie verplichting aan zijn ex partner dan mee of juist niet, wat is logisch hierin?
Ik kom er eerlijk gezegd zelf niet goed uit. Reden dat we de financiën zoveel mogelijk gescheiden houden is ook dat we allebei (volwassen) kinderen (en kleinkinderen) hebben en ook voor hen ivm toekomstige erfenissen alles zo helder mogelijk geregeld willen hebben. We willen ieder onze eigen kinderen laten erven van ons spaargeld (en ook elkaar uiteraard, maar niet de kinderen over en weer van ons allebei).
Om je een idee te geven: partner heeft €210k spaargeld/beleggingen en ik €25k. Mijn inkomen is gedaald van €3700 netto naar €2500.
We leggen ieder €1300 pmnd in voor de gezamenlijke kosten.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen.
dinsdag 18 juni 2024 om 10:39
Oh, ik bedoelde ook niet zozeer een situatie waarin de vrouw méér dan de man verdient, dat is inderdaad een meerderheid, maar als er dan een woning wordt gekocht tussen - laten we even uitgaan van een modaal verdienende vrouw - met een partner die zéér zéér goed verdient, dat hun huis, woonlasten etc. dan niet gerekend worden vanaf de situatie die 2x modaal zou zijn maar die uitgaan van 1x modaal EN de ver-boven-modaal verdienende partner.
Vanuit die situatie is noch een 50/50 noch een "naar rato" inleg niet eerlijk. Nou ja, misschien wel eerlijk. Maar dat lijkt mij persoonlijk niet fijn als jij de minstverdienende persoon bent. Voor de ver bovenmodaal verdienende persoon lijkt het me minder vervelend.
Vanuit die situatie is noch een 50/50 noch een "naar rato" inleg niet eerlijk. Nou ja, misschien wel eerlijk. Maar dat lijkt mij persoonlijk niet fijn als jij de minstverdienende persoon bent. Voor de ver bovenmodaal verdienende persoon lijkt het me minder vervelend.
woensdag 19 juni 2024 om 00:30
Miura schreef: ↑18-06-2024 10:347 van de 10 Nederlandse vrouwen werken deeltijd.
1 op de 6 verdient minder dan 70% van het minimumloon
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... inimumloon.
Ruim 30% van de vrouwen is niet economisch zelfstandig, onder mannen is dat 20%
https://www.nrc.nl/nieuws/2024/05/30/me ... %20procent.
Vrouwen werken en verdienen nog steeds een stuk minder dan mannen.
Dus 70% van de vrouwen is economisch zelfstandig...
Dan lijkt me 'verrekte veel vrouwen' die alleen kunnen wonen in hun huis omdat hun partner goed verdient, wel meevallen.
woensdag 19 juni 2024 om 00:39
TO is al lang niet meer aanwezig. Je hebt een 2e relatie met kinderen, ik mag vooral niet hopen dat je werkt voor de erfenis van je kinderen. Ik snap wel dat dat je dit regelt, dat is het dan ook.
Je gaat samen een relatie aan, je draagt naar rato bij. Er kan nl veel gebeuren i je leven, je kan ziek worden, in geval van TO een complete burn out, minder werken draagt dan bij aan het welzijn van je relatie.
Wanneer je een relatie start is er een zorg "plicht", of vooral een gevoel naar je parter in liefde. Trekt je partner het niet meer, dan zorg je voor je partner.
Het zou mijn relatie zeker niet zijn..
Je gaat samen een relatie aan, je draagt naar rato bij. Er kan nl veel gebeuren i je leven, je kan ziek worden, in geval van TO een complete burn out, minder werken draagt dan bij aan het welzijn van je relatie.
Wanneer je een relatie start is er een zorg "plicht", of vooral een gevoel naar je parter in liefde. Trekt je partner het niet meer, dan zorg je voor je partner.
Het zou mijn relatie zeker niet zijn..
woensdag 19 juni 2024 om 08:35
Je maakt een denkfout. Economisch zelfstandig betekent dat je tenminste 70% van het netto minimumloon verdient, niet dat je jezelf kunt bedruipen. En al helemaal niet dat je je huidige levensstandaard kunt behouden in geval dat partner wegvalt door scheiding / overlijden.
De grens is nog geen €1,300 netto per maand.
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2024/22 ... in-45-jaar
woensdag 19 juni 2024 om 11:01
Wij werken met alles op een hoop en zakgeld voor persoonlijke uitgaven.
Ik en vriend kiezen ervoor om voor elkaar te zorgen. Ik werk wat meer en verdien beter en draag dus meer geld bij. Hij werkt wat minder en heeft ook een lager inkomen en doet meer in huis en draagt thuis meer bij.
Hij is bijvoorbeeld een echte klusser. Super handig en ons vorige huis is van top tot teen verbouwd. Daarna kwamen we een nieuw droomhuis tegen. En ons vorige huis is mede dankzij hem verkocht met 250.000 overwaarde. De woningmarkt had natuurlijk ook echt wel een rol in die overwaarde. Maar die nieuwe keuken en badkamer die hij gemaakt heeft ook. En als hij meer had gewerkt hadden we iemand in moeten huren voor 50 euro per uur. Dus tja ik heb die hypotheek voor 70% betaald de afgelopen jaren, maar hij heeft daar net zo goed een grote bijdrage geleverd aan ons vermogen en inkomen. Ik vind het daarom niet belangrijk om naar inkomen te kijken. Je draagt toch veel meer bij dan alleen je salaris in de relatie.
Ik en vriend kiezen ervoor om voor elkaar te zorgen. Ik werk wat meer en verdien beter en draag dus meer geld bij. Hij werkt wat minder en heeft ook een lager inkomen en doet meer in huis en draagt thuis meer bij.
Hij is bijvoorbeeld een echte klusser. Super handig en ons vorige huis is van top tot teen verbouwd. Daarna kwamen we een nieuw droomhuis tegen. En ons vorige huis is mede dankzij hem verkocht met 250.000 overwaarde. De woningmarkt had natuurlijk ook echt wel een rol in die overwaarde. Maar die nieuwe keuken en badkamer die hij gemaakt heeft ook. En als hij meer had gewerkt hadden we iemand in moeten huren voor 50 euro per uur. Dus tja ik heb die hypotheek voor 70% betaald de afgelopen jaren, maar hij heeft daar net zo goed een grote bijdrage geleverd aan ons vermogen en inkomen. Ik vind het daarom niet belangrijk om naar inkomen te kijken. Je draagt toch veel meer bij dan alleen je salaris in de relatie.
woensdag 19 juni 2024 om 12:01
Maar dan moet dat halve deel wel enigszins normaal op te brengen zijn. Ik zou prima akkoord kunnen gaan met een 50/50 verdeling, gráág zelfs. Maar dan wil ík ook degene kunnen zijn die zegt: Maandlasten voor mij op maximaal 1000 of op 1500 euro of wat ook. En niet dat een supergoed verdienende partner dan bepaalt, omdat we op basis van zijn of haar inkomen een megahoge hypotheek kunnen krijgen mij mededeelt dat een 50/50 verdeling betekent dat 95% van mijn salaris aan hypotheek en vaste lasten opgaat.
Dus dan is het maar hopen dat iemand met een topsalaris het ok oké vindt om in een rijtjeshuis van 3 ton te gaan wonen.
woensdag 19 juni 2024 om 12:14
Het was haar eigen keuze om minder te gaan verdienen, moet haar partner dat verschil nu gaan bijbetalen?Olea schreef: ↑19-06-2024 12:01Maar dan moet dat halve deel wel enigszins normaal op te brengen zijn. Ik zou prima akkoord kunnen gaan met een 50/50 verdeling, gráág zelfs. Maar dan wil ík ook degene kunnen zijn die zegt: Maandlasten voor mij op maximaal 1000 of op 1500 euro of wat ook. En niet dat een supergoed verdienende partner dan bepaalt, omdat we op basis van zijn of haar inkomen een megahoge hypotheek kunnen krijgen mij mededeelt dat een 50/50 verdeling betekent dat 95% van mijn salaris aan hypotheek en vaste lasten opgaat.
Dus dan is het maar hopen dat iemand met een topsalaris het ok oké vindt om in een rijtjeshuis van 3 ton te gaan wonen.
Ik zou dat echt niet ok vinden als het mijn vriend zou zijn. Als hij vanwege ziekte oid minder zou gaan verdienen is het wat anders.
woensdag 19 juni 2024 om 12:25
Het was prima te doen en nu nog trouwens, TO maakt financieel andere keuzes. Waarom moet de man dit voor haar opvangen? En dan ook nog twijfelen of daarmee mans financiele verplichtingen aan zijn ex wel of niet van zijn "besteedbaar "inkomen kan worden meegerekend.Olea schreef: ↑19-06-2024 12:01Maar dan moet dat halve deel wel enigszins normaal op te brengen zijn. Ik zou prima akkoord kunnen gaan met een 50/50 verdeling, gráág zelfs. Maar dan wil ík ook degene kunnen zijn die zegt: Maandlasten voor mij op maximaal 1000 of op 1500 euro of wat ook. En niet dat een supergoed verdienende partner dan bepaalt, omdat we op basis van zijn of haar inkomen een megahoge hypotheek kunnen krijgen mij mededeelt dat een 50/50 verdeling betekent dat 95% van mijn salaris aan hypotheek en vaste lasten opgaat.
Dus dan is het maar hopen dat iemand met een topsalaris het ok oké vindt om in een rijtjeshuis van 3 ton te gaan wonen.
Dus TO"s zelfstandigheid werkt maar 1 kant op.
woensdag 19 juni 2024 om 12:30
Anniexx schreef: ↑15-06-2024 13:47Dat klopt en daarom worstel ik er ook mee. Ik had toen een veel hoger inkomen (en een flinke bonusregeling, auto van de zaak etc) en ondanks ons verschil in inkomen destijds vond ik dat prima.
Nu is mijn salaris met ruim 30% afgenomen dus is het een totaal andere situatie.
De baan die ik had was niet meer mogelijk voor mij. Overstappen naar een andere baan in de commerciële hoek was niet haalbaar ivm burn-out waar ik op af stevende.
Dus ipv nog maanden in de ziektewet wilde ik het heft in eigen hand nemen en op zoek naar een baan met minder stress.
woensdag 19 juni 2024 om 13:39
Gezondheid van je partner is toch belangrijk en ook direct van invloed op je eigen welzijn. Een partner met een burn-out zal ook op zijn leven een flinke impact hebben.
Ze had natuurlijk beter van te voren kunnen overleggen met hem dat deze baan niet gelukkig maakt en haar zelfs ziek maakt. Ze had hem kunnen meenemen in haar besluit om een stap terug te doen en dan samen de vraag te beantwoorden wat te doen als ik deze baan aanneem met dit en dit salaris. Want dat heeft sowieso ook effect op hem. Hij wil neem ik aan ook tijd met haar doorbrengen als hij eerder wil stoppen met werken. Nu moet zij wellicht ook langer door werken en kunnen ze misschien niet gelijktijdig samen eerder stoppen en plannen maken.
Het lijkt mij niet meer dan logisch dat je samen een financiële planning maakt naar de toekomst toe als je halverwege de 50 bent en gaan nadenken hoe je je leven gaat invullen na je werkzame leven en dat dit meer inhoud dan ieder 50% van de vaste laste naar de gezamenlijke rekening.
Ze had natuurlijk beter van te voren kunnen overleggen met hem dat deze baan niet gelukkig maakt en haar zelfs ziek maakt. Ze had hem kunnen meenemen in haar besluit om een stap terug te doen en dan samen de vraag te beantwoorden wat te doen als ik deze baan aanneem met dit en dit salaris. Want dat heeft sowieso ook effect op hem. Hij wil neem ik aan ook tijd met haar doorbrengen als hij eerder wil stoppen met werken. Nu moet zij wellicht ook langer door werken en kunnen ze misschien niet gelijktijdig samen eerder stoppen en plannen maken.
Het lijkt mij niet meer dan logisch dat je samen een financiële planning maakt naar de toekomst toe als je halverwege de 50 bent en gaan nadenken hoe je je leven gaat invullen na je werkzame leven en dat dit meer inhoud dan ieder 50% van de vaste laste naar de gezamenlijke rekening.
woensdag 19 juni 2024 om 13:44
Precies. Het probleem dat TO ervaart is volgens mij dat haar vriend veel meer verdient en kan sparen/uitgeven. Niet zozeer haar eigen financiële onafhankelijkheid, want die heeft ze nog steeds.
Het probleem van een relatie als je beide al een leven achter de rug hebt denk ik. Langzaam naar elkaar toegroeien, ook qua bezit en financiën.
woensdag 19 juni 2024 om 15:11
Oh nee, dat bedoel ik absoluut niet. Dat zou ik ook zeker niet adviseren. Maar als je - gevoelsmatig - al aan de max zit van wat jij kunt opdragen (50%) van de totaal dan ben je m.i. dus al te duur gaan wonen.
Stel dat ik een partner zou hebben die meer dan een ton verdient, terwijl mijn jaarinkomen 35.000 zou zijn, dan zou ik dus willen uitgaan van kosten op basis van 2x 35.000.
woensdag 19 juni 2024 om 15:21
Maar dat is niet wat er speelt bij TO. Wat zijn als probleem ervaart is dat zij veel minder kan sparen dan hij. Dus ze kan prima alles betalen, alleen per maand minder opzij zetten. Wat logisch is als je 1200 per maand minder gaat verdienen.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 19 juni 2024 om 15:28
Mee eens, dan maar goedkoper wonen al is dat meestal niet zo eenvoudig.Olea schreef: ↑19-06-2024 15:11Oh nee, dat bedoel ik absoluut niet. Dat zou ik ook zeker niet adviseren. Maar als je - gevoelsmatig - al aan de max zit van wat jij kunt opdragen (50%) van de totaal dan ben je m.i. dus al te duur gaan wonen.
Stel dat ik een partner zou hebben die meer dan een ton verdient, terwijl mijn jaarinkomen 35.000 zou zijn, dan zou ik dus willen uitgaan van kosten op basis van 2x 35.000.
TO houdt nu nog steeds 1200 euro over na aftrek van de gezamenlijke kosten en kan nu minder sparen dan voorheen. Ik vind die problemen dus eigenlijk wel meevallen. Haar man kan gewoon lekker doorsparen en heeft een veel groter vermogen zegt ze in in die woorden klinkt wel wat door.
woensdag 19 juni 2024 om 19:58
Oh herkenbare situatie. Hier ook tweede relatie rond de 50, al een aantal jaren bij elkaar en partner heeft een ex die regelmatig rechtszaken aanspant en nooit heeft gewerkt, zij is een stuk jonger.
Wij hebben voor de naar rato gekozen en dan op basis van netto inkomen na de alimentatie die hij betaalt. Dat was altijd redelijk fifty-fifty die eerste jaren.
Ook hier ziekte meegemaakt (bij mij) waardoor ik mijn baan slecht vol hield en moest wisselen. Inmiddels is mijn inkomen weer sterk gestegen en is zijn altijd hoge inkomen door werkloosheid sterk gedaald, nu dus in omgedraaide situatie. Voor mij is een relatie ook zorgen voor elkaar. Dat betekent dat ik heb gezegd dat als hij een baan vindt met veel minder inkomen , ik het verschil zeker bij zal dragen zodat hij ook kan sparen en met zijn kinderen op een leuke vakantie kan, dat is ook zorgen voor elkaar. Bij mij gaat het erom dat je partner zijn/haar best doet. En als ik het zo lees, doet TO haar stinkende best om zelf geld te verdienen, niet in een burn-out te komen en haar gezondheidsproblemen te overwinnen. Daar mag voor mij best een wat meer empathische partner tegenover staan. Ik vind een reactie van partner dat je lekker moet wisselen als je het financieel op kunt brengen, terwijl je zulke grote gezondheidsproblemen hebt van weinig empathie getuigen.
Overigens met zo’n ex en de situatie waarin ze hebben gezeten, snap ik wel dat je als man een nieuwe partner wil die jou kiest voor jou en niet voor je geld maar ik neem aan dat TO toch heeft bewezen dat ze geen golddigger is.
Wij hebben voor de naar rato gekozen en dan op basis van netto inkomen na de alimentatie die hij betaalt. Dat was altijd redelijk fifty-fifty die eerste jaren.
Ook hier ziekte meegemaakt (bij mij) waardoor ik mijn baan slecht vol hield en moest wisselen. Inmiddels is mijn inkomen weer sterk gestegen en is zijn altijd hoge inkomen door werkloosheid sterk gedaald, nu dus in omgedraaide situatie. Voor mij is een relatie ook zorgen voor elkaar. Dat betekent dat ik heb gezegd dat als hij een baan vindt met veel minder inkomen , ik het verschil zeker bij zal dragen zodat hij ook kan sparen en met zijn kinderen op een leuke vakantie kan, dat is ook zorgen voor elkaar. Bij mij gaat het erom dat je partner zijn/haar best doet. En als ik het zo lees, doet TO haar stinkende best om zelf geld te verdienen, niet in een burn-out te komen en haar gezondheidsproblemen te overwinnen. Daar mag voor mij best een wat meer empathische partner tegenover staan. Ik vind een reactie van partner dat je lekker moet wisselen als je het financieel op kunt brengen, terwijl je zulke grote gezondheidsproblemen hebt van weinig empathie getuigen.
Overigens met zo’n ex en de situatie waarin ze hebben gezeten, snap ik wel dat je als man een nieuwe partner wil die jou kiest voor jou en niet voor je geld maar ik neem aan dat TO toch heeft bewezen dat ze geen golddigger is.
donderdag 20 juni 2024 om 12:19
TO wilde de financieen gescheiden houden.
En afspraken tussen exen waarschijnlijk gebasseerd op hoe toendertijd hun gezinsleven eruit zag. Man dikke carriere, vrouw thuis met kinderen om dat mogelijk te maken.
Als dat toen prima was, heeft man daar voordeel uit gehaald. logisch dat hij ex compenseert voor jaren achterstand op de arbeidsmarkt/pensioen e.d.
En afspraken tussen exen waarschijnlijk gebasseerd op hoe toendertijd hun gezinsleven eruit zag. Man dikke carriere, vrouw thuis met kinderen om dat mogelijk te maken.
Als dat toen prima was, heeft man daar voordeel uit gehaald. logisch dat hij ex compenseert voor jaren achterstand op de arbeidsmarkt/pensioen e.d.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
