Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel XI
donderdag 2 juli 2020 om 20:25
zondag 13 december 2020 om 14:48
Een collega vertelt vol trots hoe zijn verbouwing opschiet. Andere collega vraagt waar hij in godsnaam toch al die klusjesmannen vandaan weet te trekken. Collega 1 vertelt met een grijns dat hij zijn schoonouders aan het werk heeft gezet. Lekker goedkoop en handig. Een paar collega’s trekken een moeilijk gezicht en eentje trekt de stoute schoenen aan en vraagt door: “Oh ze zijn handig qua klussen?”. “Nee” zegt collega 1 “maar schoonmoeder kan niet tegen werk dat niet af wordt gemaakt dus als ik tegen haar zeg dat de raambekleding later volgt wegens budget dan hebben we de volgende dag al staaltjes in huis en betaalt zij de gordijnen”.
Zelf was ik tijdens deze situatie ook gierig want toen de collega’s elkaar met open mond zaten aan te staren greep ik mijn kans en daarmee het laatste (voorverpakte coronaproof) koekje van de schaal.
Zelf was ik tijdens deze situatie ook gierig want toen de collega’s elkaar met open mond zaten aan te staren greep ik mijn kans en daarmee het laatste (voorverpakte coronaproof) koekje van de schaal.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 13 december 2020 om 15:10
Gatver wat een naarnek....vind dit grenzen aan het psychopathologische.lemoos2 schreef: ↑13-12-2020 14:48Een collega vertelt vol trots hoe zijn verbouwing opschiet. Andere collega vraagt waar hij in godsnaam toch al die klusjesmannen vandaan weet te trekken. Collega 1 vertelt met een grijns dat hij zijn schoonouders aan het werk heeft gezet. Lekker goedkoop en handig. Een paar collega’s trekken een moeilijk gezicht en eentje trekt de stoute schoenen aan en vraagt door: “Oh ze zijn handig qua klussen?”. “Nee” zegt collega 1 “maar schoonmoeder kan niet tegen werk dat niet af wordt gemaakt dus als ik tegen haar zeg dat de raambekleding later volgt wegens budget dan hebben we de volgende dag al staaltjes in huis en betaalt zij de gordijnen”.
Zelf was ik tijdens deze situatie ook gierig want toen de collega’s elkaar met open mond zaten aan te staren greep ik mijn kans en daarmee het laatste (voorverpakte coronaproof) koekje van de schaal.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 13 december 2020 om 15:52
Dit is absoluut tegen de regels.KamilleT schreef: ↑13-12-2020 11:59Is dit alleen hebberig of ook tegen de regels? Wij hebben bij toeval een gesprek opgevangen tussen een medewerker van de thuiszorg en een cliënt (cliënt, familie van ons, belde per ongeluk en heeft kwam op de voicemail van een van ons). We hoorden de thuiszorgmedewerker vragen ‘zeg Annie, heb jij toevallig nog een beeldje van een konijn waar je vanaf wilt? Ik heb namelijk een andere cliënt die die verzamelt.’ In de kast van Annie staat zo’n beeldje, dus het was vragen naar het bekende. ‘Oh ja hoor’, horen we Annie zeggen ‘die staat in de kast en die mag je wel meenemen.’ De thuiszorgmedewerker stribbelt uit beleefdheid nog even tegen, maar ze kent Annie natuurlijk al langer dan vandaag (die geeft altijd alles mee), en neemt het beeldje mee.
Annie weet niet dat wij dit hebben gehoord, en we zijn nu een beetje in dubio of we er iets mee zullen doen.
Ik zou daar zeker melding van maken, als ze het bij family doet ,doet ze het ook bij een ander client.
zondag 13 december 2020 om 18:08
Ik weet niet of het gierig is of een wanhopige actie van iemand die geld nodig heeft. Zal het ook nooit te weten komen.
Ik had in een ver verleden op de basisschool een soort opvang opgezet omdat kinderen van de onderbouw op woensdagmiddag om 11.45 uur uit school kwamen en de bovenbouw pas om 12.30 uur. Ouders stonden soms van 11.45 tot 12.30 uur te wachten. Ik ok dus dat kom handiger vond ik. Voor veel ouders ook handig dat ze dan iets langer konden doorwerken. School stond achter het idee en adviseerde een kleine bijdrage te laten betalen om te voorkomen dat iedereen zijn kind bij de opvang zou laten. Bijdrage werd €0,50 per keer en per woensdag leverde het iets van €10 op. Ik deed het geld in een geldkistje dat werd beheerd door de administratief medewerkster van school en de bedoeling was om er later iets van speelmateriaal ofzo van te kopen voor school. Wat er binnen kwam werd netjes bijgehouden in een schrift. De opvang werd drukker en een andere ouder bood haar hulp aan. Superfijn. Ze wist dat het vrijwillig was en er geen bijdrage tegenover stond. Op een dag meldde de andere moeder zich ziek, kan gebeuren. Na de opvang die dag wilde ik de dagopbrengst in het geldkistje doen en toen bleek het leeg. Inmiddels was de opvang zo’n 8 maanden gaande, kwamen er zo’n 30 kinderen per woensdagmiddag en had er een leuk bedrag in het kistje moeten zitten. Administratief medewerkster gaf aan dat de andere opvangmoeder het geld die ochtend had opgehaald want ze ging er materiaal voor de opvang voor kopen. Ik wist nergens van en heb het nooit kunnen vragen want ik heb die andere opvangmoeder nooit meer gezien of gesproken. Haar kinderen zijn nooit meer op school geweest en ze is het weekend erna verhuisd naar een andere stad. Ze zal het geld wel hard nodig gehad hebben denk ik maar.
Ik had in een ver verleden op de basisschool een soort opvang opgezet omdat kinderen van de onderbouw op woensdagmiddag om 11.45 uur uit school kwamen en de bovenbouw pas om 12.30 uur. Ouders stonden soms van 11.45 tot 12.30 uur te wachten. Ik ok dus dat kom handiger vond ik. Voor veel ouders ook handig dat ze dan iets langer konden doorwerken. School stond achter het idee en adviseerde een kleine bijdrage te laten betalen om te voorkomen dat iedereen zijn kind bij de opvang zou laten. Bijdrage werd €0,50 per keer en per woensdag leverde het iets van €10 op. Ik deed het geld in een geldkistje dat werd beheerd door de administratief medewerkster van school en de bedoeling was om er later iets van speelmateriaal ofzo van te kopen voor school. Wat er binnen kwam werd netjes bijgehouden in een schrift. De opvang werd drukker en een andere ouder bood haar hulp aan. Superfijn. Ze wist dat het vrijwillig was en er geen bijdrage tegenover stond. Op een dag meldde de andere moeder zich ziek, kan gebeuren. Na de opvang die dag wilde ik de dagopbrengst in het geldkistje doen en toen bleek het leeg. Inmiddels was de opvang zo’n 8 maanden gaande, kwamen er zo’n 30 kinderen per woensdagmiddag en had er een leuk bedrag in het kistje moeten zitten. Administratief medewerkster gaf aan dat de andere opvangmoeder het geld die ochtend had opgehaald want ze ging er materiaal voor de opvang voor kopen. Ik wist nergens van en heb het nooit kunnen vragen want ik heb die andere opvangmoeder nooit meer gezien of gesproken. Haar kinderen zijn nooit meer op school geweest en ze is het weekend erna verhuisd naar een andere stad. Ze zal het geld wel hard nodig gehad hebben denk ik maar.
zondag 13 december 2020 om 19:20
Jojanneke12 schreef: ↑13-12-2020 18:08Ik weet niet of het gierig is of een wanhopige actie van iemand die geld nodig heeft. Zal het ook nooit te weten komen.
Ik had in een ver verleden op de basisschool een soort opvang opgezet omdat kinderen van de onderbouw op woensdagmiddag om 11.45 uur uit school kwamen en de bovenbouw pas om 12.30 uur. Ouders stonden soms van 11.45 tot 12.30 uur te wachten. Ik ok dus dat kom handiger vond ik. Voor veel ouders ook handig dat ze dan iets langer konden doorwerken. School stond achter het idee en adviseerde een kleine bijdrage te laten betalen om te voorkomen dat iedereen zijn kind bij de opvang zou laten. Bijdrage werd €0,50 per keer en per woensdag leverde het iets van €10 op. Ik deed het geld in een geldkistje dat werd beheerd door de administratief medewerkster van school en de bedoeling was om er later iets van speelmateriaal ofzo van te kopen voor school. Wat er binnen kwam werd netjes bijgehouden in een schrift. De opvang werd drukker en een andere ouder bood haar hulp aan. Superfijn. Ze wist dat het vrijwillig was en er geen bijdrage tegenover stond. Op een dag meldde de andere moeder zich ziek, kan gebeuren. Na de opvang die dag wilde ik de dagopbrengst in het geldkistje doen en toen bleek het leeg. Inmiddels was de opvang zo’n 8 maanden gaande, kwamen er zo’n 30 kinderen per woensdagmiddag en had er een leuk bedrag in het kistje moeten zitten. Administratief medewerkster gaf aan dat de andere opvangmoeder het geld die ochtend had opgehaald want ze ging er materiaal voor de opvang voor kopen. Ik wist nergens van en heb het nooit kunnen vragen want ik heb die andere opvangmoeder nooit meer gezien of gesproken. Haar kinderen zijn nooit meer op school geweest en ze is het weekend erna verhuisd naar een andere stad. Ze zal het geld wel hard nodig gehad hebben denk ik maar.
Jeetje dan heb je wel lef zeg. Heb je aangifte gedaan?
zondag 13 december 2020 om 19:24
Het is niet gierig. Het is stelen.Jojanneke12 schreef: ↑13-12-2020 18:08Ik weet niet of het gierig is of een wanhopige actie van iemand die geld nodig heeft.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 13 december 2020 om 19:30
Dit. Al ging het misschien "maar" om € 500, daar had je voor school leuk speelgoed voor kunnen aanschaffen.
zondag 13 december 2020 om 19:37
Je begrijpt zelf toch ook wel dat dit niks met gierig zijn te maken heeft, toch?Jojanneke12 schreef: ↑13-12-2020 18:08Ik weet niet of het gierig is of een wanhopige actie van iemand die geld nodig heeft. Zal het ook nooit te weten komen.
Ik had in een ver verleden op de basisschool een soort opvang opgezet omdat kinderen van de onderbouw op woensdagmiddag om 11.45 uur uit school kwamen en de bovenbouw pas om 12.30 uur. Ouders stonden soms van 11.45 tot 12.30 uur te wachten. Ik ok dus dat kom handiger vond ik. Voor veel ouders ook handig dat ze dan iets langer konden doorwerken. School stond achter het idee en adviseerde een kleine bijdrage te laten betalen om te voorkomen dat iedereen zijn kind bij de opvang zou laten. Bijdrage werd €0,50 per keer en per woensdag leverde het iets van €10 op. Ik deed het geld in een geldkistje dat werd beheerd door de administratief medewerkster van school en de bedoeling was om er later iets van speelmateriaal ofzo van te kopen voor school. Wat er binnen kwam werd netjes bijgehouden in een schrift. De opvang werd drukker en een andere ouder bood haar hulp aan. Superfijn. Ze wist dat het vrijwillig was en er geen bijdrage tegenover stond. Op een dag meldde de andere moeder zich ziek, kan gebeuren. Na de opvang die dag wilde ik de dagopbrengst in het geldkistje doen en toen bleek het leeg. Inmiddels was de opvang zo’n 8 maanden gaande, kwamen er zo’n 30 kinderen per woensdagmiddag en had er een leuk bedrag in het kistje moeten zitten. Administratief medewerkster gaf aan dat de andere opvangmoeder het geld die ochtend had opgehaald want ze ging er materiaal voor de opvang voor kopen. Ik wist nergens van en heb het nooit kunnen vragen want ik heb die andere opvangmoeder nooit meer gezien of gesproken. Haar kinderen zijn nooit meer op school geweest en ze is het weekend erna verhuisd naar een andere stad. Ze zal het geld wel hard nodig gehad hebben denk ik maar.
Dit is gewoon jatten. Is er aangifte gedaan? Er was bewijs toch?
zondag 13 december 2020 om 19:39
Hahaha wat een verhaal..lemoos2 schreef: ↑13-12-2020 14:48Een collega vertelt vol trots hoe zijn verbouwing opschiet. Andere collega vraagt waar hij in godsnaam toch al die klusjesmannen vandaan weet te trekken. Collega 1 vertelt met een grijns dat hij zijn schoonouders aan het werk heeft gezet. Lekker goedkoop en handig. Een paar collega’s trekken een moeilijk gezicht en eentje trekt de stoute schoenen aan en vraagt door: “Oh ze zijn handig qua klussen?”. “Nee” zegt collega 1 “maar schoonmoeder kan niet tegen werk dat niet af wordt gemaakt dus als ik tegen haar zeg dat de raambekleding later volgt wegens budget dan hebben we de volgende dag al staaltjes in huis en betaalt zij de gordijnen”.
Zelf was ik tijdens deze situatie ook gierig want toen de collega’s elkaar met open mond zaten aan te staren greep ik mijn kans en daarmee het laatste (voorverpakte coronaproof) koekje van de schaal.
zondag 13 december 2020 om 19:46
Ik snap al niet dat als je zelf geen actie onderneemt de school ook niks onderneemt.minnimouse schreef: ↑13-12-2020 19:37Je begrijpt zelf toch ook wel dat dit niks met gierig zijn te maken heeft, toch?
Dit is gewoon jatten. Is er aangifte gedaan? Er was bewijs toch?
En zelfs geen memootje erbij heeft gedaan over de moeder als 't kind-dossier waarschijnlijk naar een volgende school is doorgestuurd.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 13 december 2020 om 21:41
Ik wilde niet dat haar kinderen een stempel kregen. Ik had een onderbuikgevoel dat er iets niet klopte in het het gezin, kinderen van meerdere vaders en moeder was weer zwanger en Jeugdzorg zat erop. Speelde vast genoeg in het gezin. Hoewel school aangifte wilde doen en school geen verdere informatie over het gezin mocht geven denk ik dat mijn onderbuikgevoel wel juist was.
Misschien heb ik het ook wel liever als gierig/hebberig willen zien omdat ik diefstal van zoiets een vreselijk idee vond/vind. Diefstal van een potje voor school dat bij elkaar is gesprokkeld door vrijwilligers. Het is alweer 20 jaar geleden.
maandag 14 december 2020 om 12:21
Ik begrijp ook werkelijk nooit dat bekenden of familieleden verwachten dat je iets gratis voor ze doet omdat het je beroep is en diegene toevallig bekende/familielid is.
Mijn schoonmoeder is schoonheidsspecialiste en heeft haar eigen salon. Ze werkt met een redelijk exclusief merk en haar behandeling zijn best prijzig. Maar ik vind het veel leuker om bij haar een behandeling te doen dan bij iemand anders, omdat het mijn schoonmoeder is. Ik doe het ongeveer 2x per jaar maar ik stel áltijd voor om het normale tarief te betalen. Anders kon ze net zo goed in die tijd een andere klant behandeling die ze niet kent en die ook gewoon het normale tarief betaalt. Mijn schoonmoeder rekent eigenlijk altijd alleen de onkosten voor de producten, en soms vraagt ze helemaal niks, heel lief en fijn. Maar ik ga er nooit vanuit dat ze het gratis doet en ik wil ook met alle liefde het gewone tarief betalen. Het is immers haar job..
Mijn schoonmoeder is schoonheidsspecialiste en heeft haar eigen salon. Ze werkt met een redelijk exclusief merk en haar behandeling zijn best prijzig. Maar ik vind het veel leuker om bij haar een behandeling te doen dan bij iemand anders, omdat het mijn schoonmoeder is. Ik doe het ongeveer 2x per jaar maar ik stel áltijd voor om het normale tarief te betalen. Anders kon ze net zo goed in die tijd een andere klant behandeling die ze niet kent en die ook gewoon het normale tarief betaalt. Mijn schoonmoeder rekent eigenlijk altijd alleen de onkosten voor de producten, en soms vraagt ze helemaal niks, heel lief en fijn. Maar ik ga er nooit vanuit dat ze het gratis doet en ik wil ook met alle liefde het gewone tarief betalen. Het is immers haar job..
maandag 14 december 2020 om 17:35
Bij mij op werk kun je je kinderen soms meenemen.
Het is geen kindvriendelijke plek en niet echt de bedoeling maar in noodgevallen kan het.
Sommige collega's maken daar wat leuks van, dus die nemen dan je kind mee, laten iets zien, hebben stiften, snoepje, halen wat te drinken etc.
Dat komt uiteraard vanuit die collega's zelf, mijn kind mijn verantwoording.
We hebben echter 1 collega met 6 kinderen, die echt vaak 4 kinderen meeneemt.
Diegene heeft dan gezien dat collega Klaas met mijn kind liep rond te sjouwen om samen te kopiëren, collega Fatima een dropje gaf etc.
Dus die stuurt dan het kwartet los het gebouw door (irritant op zich, hele obgemanierde lawaaiige kinderen maar dat is een ander verhaal) ,
en die vragen dan 'waar is Fatima (alsof ze ermee hebben geknikkerd), die heeft drop, wij willen drop'.
A- de manier waarop
B- 1 is anders dan 4
Een keer was bijzonder awkward, toen had iemand een select clubje (allen collega's, geen kinderen) getrakteerd op doner.
Nog een feit: die collega en de kinderen komen altijd aan met rugzakken vol eten en drinken.
Dus diegene die had getrakteerd had niet nagedacht over die kinderen, ook niet omdat 4 extra nogal bizar is.
De collega is boos het gebouw uitgestampt 'dan halen we zelf wel, leuk hoor kinderen buitensluiten'
HOEZO DENK JIJ DAT MENSEN JOUW 4 KINDEREN GAAN TRAKTEREN.
Het is geen kindvriendelijke plek en niet echt de bedoeling maar in noodgevallen kan het.
Sommige collega's maken daar wat leuks van, dus die nemen dan je kind mee, laten iets zien, hebben stiften, snoepje, halen wat te drinken etc.
Dat komt uiteraard vanuit die collega's zelf, mijn kind mijn verantwoording.
We hebben echter 1 collega met 6 kinderen, die echt vaak 4 kinderen meeneemt.
Diegene heeft dan gezien dat collega Klaas met mijn kind liep rond te sjouwen om samen te kopiëren, collega Fatima een dropje gaf etc.
Dus die stuurt dan het kwartet los het gebouw door (irritant op zich, hele obgemanierde lawaaiige kinderen maar dat is een ander verhaal) ,
en die vragen dan 'waar is Fatima (alsof ze ermee hebben geknikkerd), die heeft drop, wij willen drop'.
A- de manier waarop
B- 1 is anders dan 4
Een keer was bijzonder awkward, toen had iemand een select clubje (allen collega's, geen kinderen) getrakteerd op doner.
Nog een feit: die collega en de kinderen komen altijd aan met rugzakken vol eten en drinken.
Dus diegene die had getrakteerd had niet nagedacht over die kinderen, ook niet omdat 4 extra nogal bizar is.
De collega is boos het gebouw uitgestampt 'dan halen we zelf wel, leuk hoor kinderen buitensluiten'
HOEZO DENK JIJ DAT MENSEN JOUW 4 KINDEREN GAAN TRAKTEREN.
dinsdag 15 december 2020 om 06:58
KamilleT schreef: ↑13-12-2020 11:59Is dit alleen hebberig of ook tegen de regels? Wij hebben bij toeval een gesprek opgevangen tussen een medewerker van de thuiszorg en een cliënt (cliënt, familie van ons, belde per ongeluk en heeft kwam op de voicemail van een van ons). We hoorden de thuiszorgmedewerker vragen ‘zeg Annie, heb jij toevallig nog een beeldje van een konijn waar je vanaf wilt? Ik heb namelijk een andere cliënt die die verzamelt.’ In de kast van Annie staat zo’n beeldje, dus het was vragen naar het bekende. ‘Oh ja hoor’, horen we Annie zeggen ‘die staat in de kast en die mag je wel meenemen.’ De thuiszorgmedewerker stribbelt uit beleefdheid nog even tegen, maar ze kent Annie natuurlijk al langer dan vandaag (die geeft altijd alles mee), en neemt het beeldje mee.
Annie weet niet dat wij dit hebben gehoord, en we zijn nu een beetje in dubio of we er iets mee zullen doen.
Hier klopt niks van, deze vrouw is aan het polsen hoe makkelijk ze iets meekrijgt, en begint bij een simpel beeldje (dat uiteraard niet voor een andere cliënt is)
Doorgeven!
dinsdag 15 december 2020 om 10:13
En ook vaak zo bewust. Nog geen eens van, hm... ik ben mijn pen kwijt en als je een keer je tas omdraait, heb je er ineens 10. Hele pakken toiletpapier, printpapier ed.
Ik neem wel eens de doos mee waar het papier in heeft gezeten, om iets in de versturen en zo. Dan meld ik dat altijd maar even bij collega's/receptie (als ik daar langsloop), dat ze leeg zijn (ik laat ze zelfs even zien
). Want anders krijg je toch weer praatjes.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 15 december 2020 om 14:33
oja op een vroegere werkplek bestelden ze dus in de zomer geen kantoormateriaal meer, want dan gingen ouders gewoon shoppen in de materiaalkast als school begon. Ik toen nog kinderloos heel verbaasd toen ik in augustus pen en papier nodig had en dat er niet was.
Legde onze assistente me uit waarom, echt mijn kin kon je van de grond oprapen zo geshockeerd was ik dat mensen überhaupt op zo'n idee komen.
Legde onze assistente me uit waarom, echt mijn kin kon je van de grond oprapen zo geshockeerd was ik dat mensen überhaupt op zo'n idee komen.
dinsdag 15 december 2020 om 15:01
o zo ken ik ook iemand die heel gul was met het geld van de baas.
vooral voor zichzelf: schoolmateriaal voor de kinderen. Vond ik altijd sneu, denk niet dat die kinderen ooit een speciaal schrift of potlood hebben gehad.
verder liet hij tegen sinterklaas een medewerker of zijn surprise in elkaar zetten of een poppenhuis voor zijn kinderen maken (in werktijd)
hij was dus afdelingshoofd, dus dan weiger je niet he. .
Bedenk me nu ook een collega die toen bij hem op de afdeling de kerstbroden voor hem en collega afgeleverd werden, de broden op de weegschaal legde om te kijken welke het zwaarste was (zag iemand die toevallig langsliep) die broden waren al 1,5 keer zo zwaar als normaal, dus er was toch wel genoeg
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 15 december 2020 om 15:51
Ja klopt. De ‘ach het stelt toch niets voor’ houding.
Soms vallen je echt de schoenen uit als je hoort wat ‘collega’s’ zoal mee jatten. Lepeltjes voor op de camping, wc-papier voor op de camping, koffiecreamer/suikerzakjes ‘voor op de camping’.
Op een gegeven ogenblik was iedereen met een trekhaak verdacht
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 15 december 2020 om 15:57
dinsdag 15 december 2020 om 16:22
Bij een oud werkgever bestelden we jaarlijks voor honderden euro's aan duur bestek. Dit omdat we regelmatig cursisten hadden en het goed voor de dag moest komen. Dit verdween echter telkens en wonder boven wonder meestal net voor de vakantieperiodes. Dit bleek toch wel echt van eigen collega's af te komen want na ieder cursus werd er geteld en gekeken of alles er nog was.
Mijn toenmalig leidinggevende zei toen wel eens: mensen zijn weer hun campingspullen aan het verzamelen.
Mijn toenmalig leidinggevende zei toen wel eens: mensen zijn weer hun campingspullen aan het verzamelen.
