
Hoe de rijken leven.
zaterdag 29 februari 2020 om 09:38
Wij zijn een gemiddeld gezin in een gemiddelde wijk. Dikke prima. Maar we hebben ook familie en wat kennissen die behoorlijk welvarend zijn. En dan bedoel ik dus miljonair of meer. Ik heb een achtertante die in Bussum woont in zo'n vrijstaand huis met strooien dak, carport voor 8 auto's, zwembad in de tuin, de hele mikmak. Haar man was bankier, is al 15 jaar geleden overleden. Ze hebben geen kinderen. Zij werkt niet. Nooit gedaan.
We hebben kennissen hier in de regio die ongeveer net zo wonen. Paarden hebben, een boot, 5-6 keer per jaar op vakantie gaan. Hij is specialist. Zij werkt niet meer sinds ze kinderen hebben. Ze hebben 2 kinderen. En leven het goede leven zeg maar. Details weet ik niet. Ik zie alleen wat ik kan zien.
Wie is er echt rijk-rijk in geld en qua uitgaven en het makkelijke leven leven. Dus uit eten als je wil, kleding kopen bij de duurdere winkels als je wil, kapper, nagels, dure auto's , op vakantie,sieraden, design tassen, kunst in huis, gewoon altijd kopen wat je wil en dat dus ook gewoon doen. Wat voor werk heb je dan, heb je geld geerfd of zelf bij elkaar verdiend.
Wie zijn die mensen die in die villa's wonen in het Gooi, wat doen ze en hoe geven ze hun geld uit. Ik ben er altijd heel erg nieuwsgierig naar geweest. Het lijkt me heerlijk om eventjes zo te kunnen leven namelijk.
We hebben kennissen hier in de regio die ongeveer net zo wonen. Paarden hebben, een boot, 5-6 keer per jaar op vakantie gaan. Hij is specialist. Zij werkt niet meer sinds ze kinderen hebben. Ze hebben 2 kinderen. En leven het goede leven zeg maar. Details weet ik niet. Ik zie alleen wat ik kan zien.
Wie is er echt rijk-rijk in geld en qua uitgaven en het makkelijke leven leven. Dus uit eten als je wil, kleding kopen bij de duurdere winkels als je wil, kapper, nagels, dure auto's , op vakantie,sieraden, design tassen, kunst in huis, gewoon altijd kopen wat je wil en dat dus ook gewoon doen. Wat voor werk heb je dan, heb je geld geerfd of zelf bij elkaar verdiend.
Wie zijn die mensen die in die villa's wonen in het Gooi, wat doen ze en hoe geven ze hun geld uit. Ik ben er altijd heel erg nieuwsgierig naar geweest. Het lijkt me heerlijk om eventjes zo te kunnen leven namelijk.

zaterdag 29 februari 2020 om 20:32
Ik ken wel een of twee corpsleden die best heel leuk zijn. Dat vind ik zelf altijd heel moeilijk te accepteren en zegt dan ook meer over mij. Tegelijkertijd vind ik het corps een bastion van vrouwonvriendelijkheid, homohaat en debiel gedrag.Mevrouw75 schreef: ↑29-02-2020 20:27Mijn vader heeft mijn broertje ‘verboden’ om bij het corps te gaan. Roeien, als onderdeel van het corps, mocht wel, want dat trok net andere types aan. Dat was zijn uitweg.
Zo ongeveer 90% van mijn leerlingen gaat daarentegen wel bij het corps, Amsterdams of Utrechts, Minerva of Vindicat. Ze kunnen zich niet voorstellen dat iemand überhaupt overweegt om daar geen lid van te worden. Laat staan dat iemand een antipathie tegen genoemde verenigingen heeft.
zaterdag 29 februari 2020 om 20:45
Ik ben tegenwoordig een stuk milder over het corps, want mijn leerlingen vind ik redelijk leuk, leuk, supertof of nog toffer en ook de supertoffe leerlingen komen dus weleens bij een beruchte vereniging terecht. Ik heb ook oud-leden als collega en die zijn niet eens verpest.Betty_Slocombe schreef: ↑29-02-2020 20:32Ik ken wel een of twee corpsleden die best heel leuk zijn. Dat vind ik zelf altijd heel moeilijk te accepteren en zegt dan ook meer over mij. Tegelijkertijd vind ik het corps een bastion van vrouwonvriendelijkheid, homohaat en debiel gedrag.

zaterdag 29 februari 2020 om 21:02
Minerva?rumforviva schreef: ↑29-02-2020 21:00Wat is trouwens het enige echte corps van Nederland? Ik bedoel, ik ken de bekende verenigingen en mensen die daar lid zijn, maar wat is dan de enige echte?


zaterdag 29 februari 2020 om 21:04
Oh, ik dacht wellicht meer bijzonder of exclusiever dan dat.
zaterdag 29 februari 2020 om 21:08
Ik ben ingetrouwd in heel heel heel oud geld, het type waar Jort Kelder heel erg geil van wordt. Ik ben redelijk arm opgegroeid. Heel toevallig had ik een keer een rijk vriendje dat een familie had met een enorm netwerk. Ik wilde steeds iets doen in de internationale politiek en ontwikkelingssamenwerking, maar had geen idee hoe ik daaraan moest beginnen. Hij heeft me toen 'de weg gewezen', bij wijze van spreke, en na een aantal stages kwam ik terecht in het veld waarin ik nu werk. Zonder hem zou ik niet eens weten dat de job die ik nu doe, bestaat. Laat staan dat ik ooit had gedacht dat ze toegankelijk zou zijn voor mij. Ik doe trouwens niet iets heel speciaals waar ik bakken geld mee verdien, maar er hangt een leuke titel aan die sjiek klinkt.
Tijdens één van mijn stages ben ik mijn man tegengekomen. Zoals anderen ook al meldden, vind ook ik het meest opvallende de bestaande 'netwerken' - het is absurd hoe makkelijk je een goede baan vindt als je weet waar je moet zoeken. Ik zie ook dat de meeste van onze vrienden die een 'safety net' hebben, veel meer durven, veel meer risico nemen, zowel in hun professioneel als privé leven. Ze lijken zich nooit druk te maken. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar ze lijken 'vrijer' in het leven te staan.
Aan de andere merk ik ook dat het nogal wat druk oplevert, het 'kapitaal' moet stabiel blijven en waar mogelijk uitbreiden. De familie waar ik nu deel van uitmaak werkt als een klein bedrijf, maar tussen de familieleden loopt het niet lekker. Schoonmoeder maakt bijvoorbeeld geen deel meer uit van het 'kerngezin' (al heel lang niet meer), maar officieel natuurlijk wel. (Heel) soms haalt dat de pers. Dat is echt heel erg moeilijk en confronterend, dat gun je echt niemand.
Het verschil tussen oud en nieuw geld waar iedereen het steeds maar over heeft, herken ik niet echt. Snobisme bestaat en dat uit zich anders naargelang je karakter. Ik heb vrienden die rijker zijn en een meer uitgebreide stamboom hebben dan mijn man maar de hele tijd vreselijk lopen pochen, anderen zijn net heel bescheiden.
Het leukste vind ik hoe internationaal mijn leven nu is. Dat komt door mijn job en eigen vrienden maar ook door de vrienden van man en zijn familie, die wonen zo'n beetje overal in de wereld. Het is heerlijk om ze te bezoeken wanneer we kunnen, of om naar de verhalen van iedereen te luisteren als we allemaal een keer samenkomen voor een feestje of om een andere reden.
Misschien haal ik dit weg. Zou er niet gequoot kunnen worden?
Tijdens één van mijn stages ben ik mijn man tegengekomen. Zoals anderen ook al meldden, vind ook ik het meest opvallende de bestaande 'netwerken' - het is absurd hoe makkelijk je een goede baan vindt als je weet waar je moet zoeken. Ik zie ook dat de meeste van onze vrienden die een 'safety net' hebben, veel meer durven, veel meer risico nemen, zowel in hun professioneel als privé leven. Ze lijken zich nooit druk te maken. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar ze lijken 'vrijer' in het leven te staan.
Aan de andere merk ik ook dat het nogal wat druk oplevert, het 'kapitaal' moet stabiel blijven en waar mogelijk uitbreiden. De familie waar ik nu deel van uitmaak werkt als een klein bedrijf, maar tussen de familieleden loopt het niet lekker. Schoonmoeder maakt bijvoorbeeld geen deel meer uit van het 'kerngezin' (al heel lang niet meer), maar officieel natuurlijk wel. (Heel) soms haalt dat de pers. Dat is echt heel erg moeilijk en confronterend, dat gun je echt niemand.
Het verschil tussen oud en nieuw geld waar iedereen het steeds maar over heeft, herken ik niet echt. Snobisme bestaat en dat uit zich anders naargelang je karakter. Ik heb vrienden die rijker zijn en een meer uitgebreide stamboom hebben dan mijn man maar de hele tijd vreselijk lopen pochen, anderen zijn net heel bescheiden.
Het leukste vind ik hoe internationaal mijn leven nu is. Dat komt door mijn job en eigen vrienden maar ook door de vrienden van man en zijn familie, die wonen zo'n beetje overal in de wereld. Het is heerlijk om ze te bezoeken wanneer we kunnen, of om naar de verhalen van iedereen te luisteren als we allemaal een keer samenkomen voor een feestje of om een andere reden.
Misschien haal ik dit weg. Zou er niet gequoot kunnen worden?
ambrozijn wijzigde dit bericht op 29-02-2020 21:38
2.76% gewijzigd
zaterdag 29 februari 2020 om 21:14
Wim Lex zat ook bij Minerva.


zaterdag 29 februari 2020 om 21:24
In dat programma komt alleen het schuim der adel voor. Noblesse leent zich niet voor dit soort ordinaire fratsen.Betty_Slocombe schreef: ↑29-02-2020 21:21Ik zie in dat programma twee gezonde mensen van een jaar of 45 die een oudere grijze man een gat laten spitten om een boom te planten en er zelf bij blijven staan. Dat zal dan wel noblesse oblige zijn, maar mijn moeder had me een klap gegeven.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)

zaterdag 29 februari 2020 om 21:30
Ja, dat nam ik al aan. Dan mag ik hopen dat noblesse geen oude mannen laat spitten terwijl ze er zelf in stomme tweedjasjes bij staan kwelen over hun pappies.
Het leek wel alsof ik naar het grote vooroordelen over de adel-programma zat te kijken. Gebloemde bankstellen, inteelt, lelijk serviesgoed, vrouwen die op een paard lijken, tweed en overal een hond.
zaterdag 29 februari 2020 om 21:32
Ambrozijn, wat een leuk verhaal om te lezen!
Hier ook niet quoten alsjeblieft! Ik wil het later wel weg kunnen halen.
Ik kom uit een redelijk bekakte omgeving. Veel rijke mensen waarvan ik me nu pas besef hoe goed zij het financieel hadden. Wij waren wat dat betreft echt de arme sloebers.
Ben me nooit zo bewust geweest van echte rijkdom. Vond het leuk als iemand een kast van een huis had of een mooie auto. Leuker waren de verhalen... ze leken meer mee te maken. Meer bezig te zijn met leven en ervaringen op doen.
Per stom toeval bleek ik ineens een ondernemer aan de haak te hebben geslagen tijdens het daten. Leuke man, lief ook, heel oprecht in alles wat hij deed. Ook heel moe, want een workaholic pur sang.
Mooi huis, vrijstaand, niet mega groot, maar wel flink voor een persoon en zelfs een gezin met 4 kinderen zou er prima in kunnen verblijven. Mooie auto voor de deur.
Hij is de selfmade miljonair, geen idee hoeveel er werkelijk is, hij investeert veel geld terug in zijn bedrijf en vastgoed. Maar er lijkt altijd wel voldoende te zijn.
Het is fijn dat het geld geen issue was in het begin, ik wist het gewoon niet. Nu jaren later is het verschil soms beter merkbaar. Ik zou het graag soms wat gelijkwaardiger zien maar de situatie is daar niet naar.
Het is wel elke keer even een knop omzetten, alsof je in twee werelden leeft. Hij trekt vrolijk een fles wijn open van 300 euro. En ik een van een 10tje. Ach het verschil moet er wezen.
Hij is bescheiden maar in zijn omgeving komt niemand iets te kort. En ik heb in mijn leven nog nooit zoveel bijzondere en exclusieve dingen meegemaakt en geproefd als de afgelopen jaren met hem.
Hier ook niet quoten alsjeblieft! Ik wil het later wel weg kunnen halen.
Ik kom uit een redelijk bekakte omgeving. Veel rijke mensen waarvan ik me nu pas besef hoe goed zij het financieel hadden. Wij waren wat dat betreft echt de arme sloebers.
Ben me nooit zo bewust geweest van echte rijkdom. Vond het leuk als iemand een kast van een huis had of een mooie auto. Leuker waren de verhalen... ze leken meer mee te maken. Meer bezig te zijn met leven en ervaringen op doen.
Per stom toeval bleek ik ineens een ondernemer aan de haak te hebben geslagen tijdens het daten. Leuke man, lief ook, heel oprecht in alles wat hij deed. Ook heel moe, want een workaholic pur sang.
Mooi huis, vrijstaand, niet mega groot, maar wel flink voor een persoon en zelfs een gezin met 4 kinderen zou er prima in kunnen verblijven. Mooie auto voor de deur.
Hij is de selfmade miljonair, geen idee hoeveel er werkelijk is, hij investeert veel geld terug in zijn bedrijf en vastgoed. Maar er lijkt altijd wel voldoende te zijn.
Het is fijn dat het geld geen issue was in het begin, ik wist het gewoon niet. Nu jaren later is het verschil soms beter merkbaar. Ik zou het graag soms wat gelijkwaardiger zien maar de situatie is daar niet naar.
Het is wel elke keer even een knop omzetten, alsof je in twee werelden leeft. Hij trekt vrolijk een fles wijn open van 300 euro. En ik een van een 10tje. Ach het verschil moet er wezen.
Hij is bescheiden maar in zijn omgeving komt niemand iets te kort. En ik heb in mijn leven nog nooit zoveel bijzondere en exclusieve dingen meegemaakt en geproefd als de afgelopen jaren met hem.

zaterdag 29 februari 2020 om 21:35
Er zijn 7 steden die een ‘erkend’ studentencorps hebben. Naast Leiden (Minerva) zijn dat Rotterdam, Delft, Amsterdam, Groningen, Utrecht en Wageningen. Als je in Tilburg gaat studeren en bij st Olof gaat, dan zit je dus niet bij een ‘echt’ corps.rumforviva schreef: ↑29-02-2020 21:17Ja, dat weet ik. Maar ik zie Minerva niet als het enige, echte ouderwetse corps.
zaterdag 29 februari 2020 om 21:36
Betty_Slocombe schreef: ↑29-02-2020 21:03Ik kijk nu dat programma met Jort Kelder. Is ook wel iets voor TO. Ik word er vooral erg communistisch van.

Voor iedereen een groene tuin

zaterdag 29 februari 2020 om 21:38
Ach waarom niet. Je kind moet er blij mee zijn, en verder hebben corpsleden vaak een goed netwerk, hechte vriendschappen en goede vooruitzichten.Betty_Slocombe schreef: ↑29-02-2020 20:18Ik zou niet blij zijn wanneer mijn kind een relatie zou krijgen met een corpslid.

zaterdag 29 februari 2020 om 21:40
Ambrozijn, dat vrije herken ik ook wel.
Ik ben zo viavia een tijdje met creatieve mensen omgegaan, dus dan niet perse rijk (sommigen wel) maar meer gewend aan een ander soort luxe.
Die ouders waren vaak ook creatief en hadden daar naam in gemaakt.
Doen waar je zin in hebt en daar geld mee verdienen. Dus daar leerde ik ook dat er beroepen bestaan die je niet eens kent en dat je als je jezelf serieus neemt je letterlijk met alles je geld wel kan verdienen.
Ik ben zo viavia een tijdje met creatieve mensen omgegaan, dus dan niet perse rijk (sommigen wel) maar meer gewend aan een ander soort luxe.
Die ouders waren vaak ook creatief en hadden daar naam in gemaakt.
Doen waar je zin in hebt en daar geld mee verdienen. Dus daar leerde ik ook dat er beroepen bestaan die je niet eens kent en dat je als je jezelf serieus neemt je letterlijk met alles je geld wel kan verdienen.


zaterdag 29 februari 2020 om 21:43
Er zitten ook veel vrouwen bij het corps. Dat zou denk ik niet het geval zijn als het echt zo’n vrouwonvriendelijke club zou zijn.Betty_Slocombe schreef: ↑29-02-2020 20:32Ik ken wel een of twee corpsleden die best heel leuk zijn. Dat vind ik zelf altijd heel moeilijk te accepteren en zegt dan ook meer over mij. Tegelijkertijd vind ik het corps een bastion van vrouwonvriendelijkheid, homohaat en debiel gedrag.
Wat ik wel markant vond toen ik studeerde, is dat zowel de mannen als de vrouwen van het corps redelijk op elkaar gaan lijken. Vaak dezelfde dispuutskleding, dat zorgt natuurlijk al voor eenvormigheid. Meiden hadden vaak dezelfde haardracht, waren opvallend vaak blond en waren vrij luidruchtig, vooral met elkaar. Mannen van het corps zijn ook wel wat brallerig met een soort van op niets gebaseerd zelfvertrouwen.

zaterdag 29 februari 2020 om 21:44
En dan zit je kleinkind straks ook in 't corps?ManOpHetPrikbord schreef: ↑29-02-2020 21:38Ach waarom niet. Je kind moet er blij mee zijn, en verder hebben corpsleden vaak een goed netwerk, hechte vriendschappen en goede vooruitzichten.
En gedraagt zich even eikelig als zijn vader?
En daar moet je dan elk jaar met Kerst en alle verjaardagen mee rond de tafel?
Ik zeg niet vlakaf nee.
Maar minstens de helft van dat corps zie ik toch liever niet bij mij over de vloer komen.
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 29-02-2020 21:44
0.19% gewijzigd

zaterdag 29 februari 2020 om 21:44
ManOpHetPrikbord schreef: ↑29-02-2020 19:43Voor mijn werk mag ik wel eens naar verre bestemmingen, meestal in Azië.
Meestal vlieg ik gewoon economy of economy comfort. In dat laatste geval heb je iets meer beenruimte en een stoel die een stuk verder naar achteren kan, wat op lange vluchten prettig is en het verschil kan maken tussen wel of niet een dutje kunnen doen.
Een enkele keer, als de tickets niet te duur zijn of ik met punten een upgrade kan krijgen, vlieg ik business class. Je komt dan in een bijzonder prettige bubbel. Je mag als eerste het vliegtuig in, je komt terecht in een hele luxe en ruime stoel, de ‘cabin crew’ heeft veel meer aandacht voor je, je krijgt eten en drinken uit echt bestek en echte glazen. En met nachtvluchten verandert je stoel in een bed, inclusief matrasje en hoofdkussen!
Ik heb me erover verbaasd hoe compleet anders de vlieg-ervaring is wanneer je geld hebt voor de luxe van business class. Ineens is vliegen gewoon een aangename ervaring, je kunt echt ontspannen, je krijgt goed eten, en je komt veel uitgeruster op je bestemming aan.
Een villa in ‘t Gooi kan me gestolen worden, maar als ik echt ooit bij de 1 miljoen plus club terecht kom, dan ga ik als eerste voortaan altijd business class vliegen.
Ik vlieg altijd business class. De luxe wachtlounge op het vliegveld ben je trouwens vergeten.


zaterdag 29 februari 2020 om 21:47
Ik kom uit een arbeidersgezin en mijn man uit de middenmoot.
We hebben samen, in de beginjaren, karig geleefd en hebben het nu erg goed, ver boven modaal.
Wat mij vooral opvalt in verschil tussen nu en 10 jaar geleden dat we nu, door onze accountant, ons geld goed 'verdelen'.
Alles gaat legaal, maar zij weten precies hoe je het beste wat kan doen en dat scheelt een hoop.
We betalen redelijk wat voor onze accountant, iets wat we echt niet konden doen toen we nog geen geld hadden, maar het maakt echt al een groot verschil;
iemand die verstand van geldzaken/belasting/recht heeft.
Iemand dicht bij ons is miljonair en die leeft op zich gewoon, maar springt af en toe uit de band zonder te knipperen. Ze zijn niet perse zuinig, maar ook niet heel erg uitgeverig.
Maar dat is hoe de rijken nog rijker worden he.
Niet bizar uitgeven en investeren (in stenen).
We hebben samen, in de beginjaren, karig geleefd en hebben het nu erg goed, ver boven modaal.
Wat mij vooral opvalt in verschil tussen nu en 10 jaar geleden dat we nu, door onze accountant, ons geld goed 'verdelen'.
Alles gaat legaal, maar zij weten precies hoe je het beste wat kan doen en dat scheelt een hoop.
We betalen redelijk wat voor onze accountant, iets wat we echt niet konden doen toen we nog geen geld hadden, maar het maakt echt al een groot verschil;
iemand die verstand van geldzaken/belasting/recht heeft.
Iemand dicht bij ons is miljonair en die leeft op zich gewoon, maar springt af en toe uit de band zonder te knipperen. Ze zijn niet perse zuinig, maar ook niet heel erg uitgeverig.
Maar dat is hoe de rijken nog rijker worden he.
Niet bizar uitgeven en investeren (in stenen).
zaterdag 29 februari 2020 om 21:49
Ambrozijn en Trien30, leuk om te lezen, jullie verhalen. Ik hoor en lees verhalen van zogenaamde eerste generatie academici (kinderen van arbeiders die gaan studeren) dat ze het toch moeilijk vinden om met hun nieuw vergaarde rijkdom om te gaan en om zich in die wereld te begeven. Herkennen jullie daar iets van?

zaterdag 29 februari 2020 om 21:56
forsyth schreef: ↑29-02-2020 20:32Mijn man vloog een tijdje geleden first class en kwam terecht naast de moeder van een heel gezin dat zich uitgebreid installeerde. Tijdens de vlucht kwamen ze aan de praat. Moeder zei dat ze voor het eerst first class vlogen met z'n allen, nadat ze hun prive-vliegtuig verkocht hadden. Het comfort op de commerciele vlucht viel haar erg mee![]()
Dat zal wel in de first class ja

Een kennis van mijn ouders heeft een privé-vliegtuig, ik heb er een keer in gevlogen toen ik wegens een sterfgeval in de familie snel vanuit de VS naar het VK moest. Best fijn, maar ik vind het onnodig. Als ik vlieg vind ik business class wel prima, first class hoeft van mij niet.