Geld & Recht alle pijlers

Hoe de rijken leven.

29-02-2020 09:38 599 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij zijn een gemiddeld gezin in een gemiddelde wijk. Dikke prima. Maar we hebben ook familie en wat kennissen die behoorlijk welvarend zijn. En dan bedoel ik dus miljonair of meer. Ik heb een achtertante die in Bussum woont in zo'n vrijstaand huis met strooien dak, carport voor 8 auto's, zwembad in de tuin, de hele mikmak. Haar man was bankier, is al 15 jaar geleden overleden. Ze hebben geen kinderen. Zij werkt niet. Nooit gedaan.

We hebben kennissen hier in de regio die ongeveer net zo wonen. Paarden hebben, een boot, 5-6 keer per jaar op vakantie gaan. Hij is specialist. Zij werkt niet meer sinds ze kinderen hebben. Ze hebben 2 kinderen. En leven het goede leven zeg maar. Details weet ik niet. Ik zie alleen wat ik kan zien.

Wie is er echt rijk-rijk in geld en qua uitgaven en het makkelijke leven leven. Dus uit eten als je wil, kleding kopen bij de duurdere winkels als je wil, kapper, nagels, dure auto's , op vakantie,sieraden, design tassen, kunst in huis, gewoon altijd kopen wat je wil en dat dus ook gewoon doen. Wat voor werk heb je dan, heb je geld geerfd of zelf bij elkaar verdiend.

Wie zijn die mensen die in die villa's wonen in het Gooi, wat doen ze en hoe geven ze hun geld uit. Ik ben er altijd heel erg nieuwsgierig naar geweest. Het lijkt me heerlijk om eventjes zo te kunnen leven namelijk.
forsyth schreef:
29-02-2020 15:48
Een vriend van me heeft rijke ouders. En dan bedoel ik echt rijk, niemand hoeft ooit meer te werken voor het geld. Maar het remt hem in zijn persoonlijke ontwikkeling. Hij kan nergens energie voor opbrengen want het maakt in zijn ogen toch geen verschil; hij zal nooit honger lijden of dakloos worden. Er is nooit die voldoening van iets bereikt hebben omdat je er zelf hard voor gewerkt hebt.

Dat kan ook opvoeding en karakter zijn. Wij hoeven in feite ook niet te werken voor het geld. Maar mijn man werkt wel, ik werk niet, althans niet echt, ik volg wat familieprojecten op. Maar ik ben wel constant bezig, ook op de school van onze kinderen.
Ik heb trouwens wel overal voor moeten werken, studeren, diploma's halen was een must, geen optie. We (man en ik) hebben voor studies in Londen en Leuven gezeten en ik heb een tijdje in de VS gewoond.
Niks doen, je niet persoonlijk ontwikkelen en niet je volle energie er 100% instoppen was (is) geen optie hier, ook vroeger niet toen ik bij mijn ouders woonde. Een goede arbeidsethos vonden mijn ouders zeer belangrijk!
Dus ja, ik heb misschien meer kansen gekregen en meer deuren die opengingen, maar ik moest het wel zelf doen.
Ik zeg ook niet dat het voor iedereen geldt he, ik zeg alleen dat hij ermee worstelt.
Ik ben opgegroeid in een zeer welvarend gezin en het ontbrak nooit aan iets. Maar mijn ouders hebben me wel meegegeven dat niks zomaar aan komt waaien en je altijd aan je medemens moet denken. Toen ik 15 was moest ik ook meteen een bijbaantje zoeken. Ik heb het ervaren als een hele fijne jeugd, waar ik nu nog steeds profijt van heb.

Ik ben geheel financieel onafhankelijk van mijn ouders overigens. Mijn ouders hebben me heel bewust gemaakt van de waarde van geld en hoe belangrijk het is om er goed mee om te gaan. Nu heb ik het nog steeds bovengemiddeld goed en daar ben ik me ook bewust van. Elk jaar luxe op wintersport en zomervakantie en dan koop ik daarvoor ook meteen een compleet nieuwe garderobe of materialen zonder er over na te denken wat het kost. Als ik iets leuks zie, dan bestel ik het gewoon ongeacht de prijs.

Maar als er acties voor de voedselbank zijn dan koop ik daar standaard heel veel producten voor, goede doelen en zorg voor daklozen staan ook hoog op mijn lijstje en steun ik zoveel als ik kan. Ik verras graag mensen met cadeaus die ze echt al lang willen en neem ze ook net zo lief gratis mee op vakantie of een dagje uit. Ik vind het dus wel belangrijk om het te kunnen delen met anderen en word daar nog het meest gelukkig van.
LAgirl82 schreef:
29-02-2020 17:10
Dat kan ook opvoeding en karakter zijn. Wij hoeven in feite ook niet te werken voor het geld. Maar mijn man werkt wel, ik werk niet, althans niet echt, ik volg wat familieprojecten op. Maar ik ben wel constant bezig, ook op de school van onze kinderen.
Ik heb trouwens wel overal voor moeten werken, studeren, diploma's halen was een must, geen optie. We (man en ik) hebben voor studies in Londen en Leuven gezeten en ik heb een tijdje in de VS gewoond.
Niks doen, je niet persoonlijk ontwikkelen en niet je volle energie er 100% instoppen was (is) geen optie hier, ook vroeger niet toen ik bij mijn ouders woonde. Een goede arbeidsethos vonden mijn ouders zeer belangrijk!
Dus ja, ik heb misschien meer kansen gekregen en meer deuren die opengingen, maar ik moest het wel zelf doen.
Mis je het werken niet? Het klinkt alsof je daar veel voldoening uit haalde.
forsyth schreef:
29-02-2020 17:04
Karakter, opvoeding, waarschijnlijk een combinatie van zaken. Maar hij komt niet zomaar uit een 'bevoorrecht nest', dit zijn echt miljardairs.
Johnny Mol komt ook uit zo’n nest. Volgens Wikipedia is hij acteur, zanger, DJ, programmamaker, ondernemer en presentator. Geen idee hoe hij dat allemaal combineert, maar je kunt dus prima uit een rijk nest komen en gewoon hard werken om dingen te bereiken.
ManOpHetPrikbord schreef:
29-02-2020 17:15
Johnny Mol komt ook uit zo’n nest. Volgens Wikipedia is hij acteur, zanger, DJ, programmamaker, ondernemer en presentator. Geen idee hoe hij dat allemaal combineert, maar je kunt dus prima uit een rijk nest komen en gewoon hard werken om dingen te bereiken.
Jemig, nogmaals: ik zeg niet dat het een wet van meden en perzen is.
oudebaas schreef:
29-02-2020 16:39
Rijk wordt je op verschillende manieren. Vaak door erven of doordat ouders een startkapitaal voor een huis, bedrijf of dure studie beschikbaar stellen. Ook kun je rijk worden door een goed inkomen te hebben en niet te veel uit te geven. Als je het surplus dan gelukkig belegt kun je er een behoorlijk vermogen aan over houden.

Een enkeling wordt rijk door een zeldzaam talent, bijvoorbeeld als popzanger op topsporter of door puur geluk, bijvoorbeeld door een loterij te winnen of door zeer risicovol te beleggen zonder dat het misgaat.

Als je CEO van een groot bedrijf wordt stroomt het geld ook binnen. Maar ook dan moet je over uitzonderlijke talenten beschikken, weinig scrupules hebben om je naar boven te vechten en te likken en bij voorkeur ook goede kruiwagens hebben en dus al uit een rijkere familie komen.

Veel rijken worden trouwens niet gelukkig van plat materialisme. Voor hen is een vakantietrip eerder cultuur snuiven en van de natuur genieten in plaats van winkelen, showen en patsen. Deze rijken zullen niet opvallen als je ze tegenkomt.

(Zelf ben ik niet bepaald armlastig, ik loop echter nooit een dure winkel in, rij in een gewone middenklasser rond en ga nog steeds graag kamperen)
Het hangt toch echt af van de definitie van rijk. Een vermogen van 10 miljoen of meer (het niveau waarmee je erg comfortabel in het Gooi kunt wonen in zo’n rietgedekte woning op een groot perceel. Of Amsterdam-Zuid nog kunt betalen) haal je niet met een startkapitaaltje en ouders die je een beetje helpen. Met zuinig leven ga je het ook niet halen. De meeste mensen met zulke vermogens zijn eigenaar, of eigenaar geweest, van een succesvol eigen bedrijf. Dat is een van de weinige ‘normale’ manieren om echt rijk te worden.
watdachtjehiervan schreef:
29-02-2020 17:15
Mis je het werken niet? Het klinkt alsof je daar veel voldoening uit haalde.

Momenteel niet echt. Maar dat komt misschien ook omdat onze jongste pas een paar maandjes op school zit.
Het is wel de bedoeling om meer projecten te gaan doen nu en dat vind ik wel heel erg leuk.
Zo kan ik mijn eigen tijd indelen en goed combineren met ons gezin. In mijn oude werk zie ik me niet zo snel meer terug gaan.
Ik help ook op school en doe vrijwilligerswerk in een stichting. Bezig ben ik altijd wel, stilzitten vind ik moeilijk.
Ik ben een kind van een rijke ouder. Er is mij ook altijd een hand boven het hoofd gehouden en ik ben nu pas, met 32 jaar, echt volwassen aan het worden omdat ik de keuze heb gemaakt me los te maken. Die keuze heb ik kunnen maken omdat ik me niet langer schuldig voel om mijn ouders te kwetsen door hun hulp (geld, dus) af te wijzen.
Heel lang heb ik dat als een innerlijke strijd ervaren, want het komt uit goede bedoelingen en liefde en zou ik dan niet dankbaar mogen zijn die kansen te krijgen?
In werkelijkheid houdt het je enorm klein. Ik dacht dat we nog best goed opgevoed waren omdat we best nederige mensen zijn gebleven, maar in werkelijkheid ben ik best 'gehandicapt' uit huis gestuurd en heeft me best veel worstelingen gegeven.
Achteraf gezien was ik liever uit huis gegaan met een rugzak rijk aan lessen en ervaringen.

Met die reden kijk ik daarom graag naar die cases in Amerika die nu spelen onder die beroemdheden die die bakken met geld naar die universiteiten brengen om hun kind daar te laten studeren. Ik kan me niet voorstellen dat die kinderen nooit door de mand zouden vallen tijdens hun studies.
LAgirl82 schreef:
29-02-2020 17:20
Momenteel niet echt. Maar dat komt misschien ook omdat onze jongste pas een paar maandjes op school zit.
Het is wel de bedoeling om meer projecten te gaan doen nu en dat vind ik wel heel erg leuk.
Zo kan ik mijn eigen tijd indelen en goed combineren met ons gezin. In mijn oude werk zie ik me niet zo snel meer terug gaan.
Ik help ook op school en doe vrijwilligerswerk in een stichting. Bezig ben ik altijd wel, stilzitten vind ik moeilijk.
Fijn dat je je leven in kan richten zoaks je wil!
Wij zitten ook aan de rijke kant maar zijn ook weer niet steenrijk. We verdienen beide erg goed. Ons leven in kunnen delen zoals we willen is daar een groot voordeel van. Op dat gebied maakt geld mij ook echt gelukkig.
laatbloeiertje schreef:
29-02-2020 17:24
Met die reden kijk ik daarom graag naar die cases in Amerika die nu spelen onder die beroemdheden die die bakken met geld naar die universiteiten brengen om hun kind daar te laten studeren. Ik kan me niet voorstellen dat die kinderen nooit door de mand zouden vallen tijdens hun studies.
Sounds like a recipe for disaster. Ooit moeten die kids toch hun rijkeluisbubbel uit. Die ouders zijn waarschijnlijk ook niet op hun plek gekomen doordat alle problemen en uitdagingen door iemand anders zijn opgelost.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een rijke broer.
Hij is rijk geworden door zijn eigen zaak waar hij 20 jaar geleden (op zijn 16e) mee begonnen is.
Hij is heel vrijgevig en woont in een mooi huis, rijdt een mooie auto en hun kind ontbreekt het ook aan niets. Maar hij wordt niet verwend.

Rijkdom zorgt wel voor jaloezie. Zo heb ik weleens mensen horen fluisteren over de grote feesten die broer en schoonzus geven. Feesten die ze geven omdat ze oprecht amicaal zijn en van gezelligheid houden en het andere mensen oprecht gunnen. En dan heb je mensen die daar vooral heel veel van vinden (en het op Facebook zetten :facepalm:), maar wel met hun neus vooraan staan. Blijf dan weg.

Zelf hebben man en ik een vrij goed gezamenlijk inkomen. We kunnen ook best veel doen en sparen zonder ons zorgen te maken, maar dat komt ook omdat wij geen kinderen hebben. Dat scheelt echt wel.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dit juist de zuinigste mensen zijn. Als ze het uitgegeven hebben zijn ze niet rijk meer.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Wie leest er wel eens de Quote 500? Dat is de lijst met de 500 rijkste mensen van Nederland, die 1 keer per jaar wordt gepubliceerd door het blad Quote.

Wat ik me ervan herinner:
- De armste mensen uit de rijkenlijst hebben een vermogen van zo’n 60-70 miljoen euro.
- Het gros is ‘self made’: veel ondernemers, ook opvallend veel mensen die rijk zijn geworden met vastgoed.
ManOpHetPrikbord schreef:
29-02-2020 17:15
Johnny Mol komt ook uit zo’n nest. Volgens Wikipedia is hij acteur, zanger, DJ, programmamaker, ondernemer en presentator. Geen idee hoe hij dat allemaal combineert, maar je kunt dus prima uit een rijk nest komen en gewoon hard werken om dingen te bereiken.
Johnny de Mol doet wat hij leuk vindt en krijgt een cameraploeg of platform mee. Het is dan wel sympathiek dat hij dit vaak doet om de aandacht op mensen te vestigen die deze mazzel niet hebben.
ManOpHetPrikbord schreef:
29-02-2020 17:15
Johnny Mol komt ook uit zo’n nest. Volgens Wikipedia is hij acteur, zanger, DJ, programmamaker, ondernemer en presentator. Geen idee hoe hij dat allemaal combineert, maar je kunt dus prima uit een rijk nest komen en gewoon hard werken om dingen te bereiken.
De vraag is meer, had hij dit niveau ook bereikt als hij niet uit een rijk/bekend nest kwam?
redbulletje schreef:
29-02-2020 17:37
De vraag is meer, had hij dit niveau ook bereikt als hij niet uit een rijk/bekend nest kwam?
Waarschijnlijk was hij dan nooit zo bekend geworden. Aan de andere kant is het wel zo dat heel veel mensen hun privileges wel enigszins te danken hebben aan het nest waar ze uit komen.

In Nederland zijn hoog opgeleide mensen veel beter af: ze leven langer, gezonder en welvarender dan mensen met minder opleiding. Hoog opgeleide mensen hebben bijna altijd hoog opgeleide ouders. In dat opzicht is Nederland wel een beetje een klassenmaatschappij, ook al vinden we van niet en is het niet zo erg als in India.
ManOpHetPrikbord schreef:
29-02-2020 17:32
Sounds like a recipe for disaster. Ooit moeten die kids toch hun rijkeluisbubbel uit. Die ouders zijn waarschijnlijk ook niet op hun plek gekomen doordat alle problemen en uitdagingen door iemand anders zijn opgelost.
Voor die mensen gelden hele andere regels. Moet je maar kijken naar al die bestuurders die een spoor van ellende achter zich laten en toch steeds weer een nieuwe baan op een nog hoger niveau krijgen.
Sommigen kunnen echt helemaal niks en houden het nog geen 5 minuten uit als er daadwerkelijk eisen worden gesteld.
Kom je uit het ene milieu dan ben je een adhd-er en dwars.
Kom je uit het andere milieu dan ben je net als pappa en opa gewoon tot je 25e ontoerekeningsvatbaar, niks erg, je thrills worden gereguleerd met dure sporten en je aso gedrag past precies in het soort baan waar je voor wordt klaargestoomd.
Er zijn er zat heel inspirerend en talentvol, maar ik heb zelf op een soort afvalputje-van-rijke-Kinderen school gezeten en daar zaten enorme psycho's tussen met het iq van een garnaal. En allemaal goed terechtgekomen, allemaal universitair opgeleid.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
29-02-2020 17:37
De vraag is meer, had hij dit niveau ook bereikt als hij niet uit een rijk/bekend nest kwam?
Nee denk het niet. Ik zie trouwens alleen maar dochters en zonen van.. op tv verschijnen. Blijkbaar rol je dan zo de tv wereld in.
Voor iedereen een groene tuin
GroenTuintje schreef:
29-02-2020 17:48
Nee denk het niet. Ik zie trouwens alleen maar dochters en zonen van.. op tv verschijnen. Blijkbaar rol je dan zo de tv wereld in.
Dat is mij ook wel eens opgevallen. Brandsteder, Krabbe, Roelvinkjes, familie De Mol (hoewel dat meer ondernemers zijn)... het BN-er schap inclusief zendtijd lijkt wel een soort erfelijke titel.
Hier langs beide kanten rijke grootouders.

Grootvader 1 had een meubelfabriek met 1.500 man personeel in de jaren '50 en '60.
Hoefde nergens naar te kijken, alles kon, maar was wel behalve op zondagmiddag nooit thuis voor zijn 8 kinderen.
Grootmoeder is in 't kraambed gestorven en mijn moeder is opgevoed door haar 6 zussen.

Mijn moeder was bovendien op haar 21ste - tijdens haar studies - wees want toen stierf mijn grootvader. En daarna brak de pleuris uit, want niemand van zijn broers kon het bedrijf fatsoenlijk leiden. 5 à 10 jaar later was het bedrijf dus failliet.
En de boze stiefmoeder die de laatste jaren opdook ook nog eens met een heel deel weg.


Grootmoeder 2 had 3 kledingwinkels. Grootvader 2 had een apotheek.
Ook wederom: 8 kinderen waarvoor nauwelijks tijd was en die opgevoed werden door de huishoudster en 2 ooms.
Ik hoor mijn vader nog altijd zeggen dat hij véél meer een vaderfiguur zag in "ome Jan".
Maar ook hier: alles kon, weinig was te gek, financiële hulp langs alle kanten, ...

Al was "studeren" en "zo ver mogelijk geraken" natuurlijk wel een verplichting.
(Maar dan wel niet persé in 't buitenland.)

Grootouders 2 staken bovendien heel veel geld in eigendommen.

Nooit doen ... na hun dood is de familie erop gebarsten.
Een deel wou die eigendommen te gelde maken om onze generatie te helpen, een klein deel niet ... dan krijg je dus familierel.
En een fiscus-overheid die met de helft van 't geld gaat lopen.


Uiteraard ben ik wel blij dat ik de helft van een (rij)huis gekregen heb van mijn ouders én eigenlijk van mijn grootouders.
En dat na zijn dood ineens bleek dat ome Jan - zonder kinderen - nog wat zakgeld had achtergelaten voor onze generatie. Geld dat ik onmiddellijk heb vastgezet voor noodgevallen.

Maar voor de rest zal ik toch écht gewoon moeten werken zoals elk ander.

En ik weet intussen precies wat ik vooral niet moet doen als er ooit iets verdeeld moet worden tussen mijn zus en ik.
retrostar schreef:
29-02-2020 17:35
Ik denk dat dit juist de zuinigste mensen zijn. Als ze het uitgegeven hebben zijn ze niet rijk meer.
Hangt er ook vanaf hoeveel je te besteden hebt.


Als je 5 miljoen op je bankrekening hebt staan en je geeft 1 miljoen aan een nieuwe villa hoef je nog altijd geen brood met choco te eten.
(Tenzij je binnen 't jaar een nieuwe villa wil kunnen kopen zonder de andere te verkopen.)
Marnamai schreef:
29-02-2020 17:52
Hier langs beide kanten rijke grootouders.

Grootvader 1 had een meubelfabriek met 1.500 man personeel in de jaren '50 en '60.
Hoefde nergens naar te kijken, alles kon, maar was wel behalve op zondagmiddag nooit thuis voor zijn 8 kinderen.
Grootmoeder is in 't kraambed gestorven en mijn moeder is opgevoed door haar 6 zussen.

Mijn moeder was bovendien op haar 21ste - tijdens haar studies - wees want toen stierf mijn grootvader. En daarna brak de pleuris uit, want niemand van zijn broers kon het bedrijf fatsoenlijk leiden. 5 à 10 jaar later was het bedrijf dus failliet.
In de jaren ‘70 gingen er heel veel grote bedrijven failliet. Door concurrentie uit lage-lone landen is er in een vrij korte tijd heel veel productie uit Nederland verdwenen. Nederland had in de jaren ‘50 nog een bloeiende textielindustrie, schoenenindustrie, meubelindustrie... dat is in een vrij korte tijd allemaal verdwenen. Kleding komt uit lage lonenlanden als Bangladesh. Meubels moeten we tegenwoordig zelf in elkaar schroeven (IKEA).
Marnamai schreef:
29-02-2020 17:55
Hangt er ook vanaf hoeveel je te besteden hebt.


Als je 5 miljoen op je bankrekening hebt staan en je geeft 1 miljoen aan een nieuwe villa hoef je nog altijd geen brood met choco te eten.
(Tenzij je binnen 't jaar een nieuwe villa wil kunnen kopen zonder de andere te verkopen.)
dat is niet hier hoor, hier heb je voor een miljoen misschien net een driekamerappartementje in Amsterdam
Alle reacties Link kopieren
ManOpHetPrikbord schreef:
29-02-2020 17:18
Het hangt toch echt af van de definitie van rijk. Een vermogen van 10 miljoen of meer (het niveau waarmee je erg comfortabel in het Gooi kunt wonen in zo’n rietgedekte woning op een groot perceel. Of Amsterdam-Zuid nog kunt betalen) haal je niet met een startkapitaaltje en ouders die je een beetje helpen. Met zuinig leven ga je het ook niet halen. De meeste mensen met zulke vermogens zijn eigenaar, of eigenaar geweest, van een succesvol eigen bedrijf. Dat is een van de weinige ‘normale’ manieren om echt rijk te worden.
Dat zal in de meeste gevallen zeker opgaan. Nu is het ook de vraag welke factoren een bedrijf zeer succesvol of gewoon succesvol maken.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven