Geld & Recht
alle pijlers
Hoe lasten verdelen (samenwonen)?
woensdag 31 oktober 2018 om 09:32
Mijn vriend en ik gaan binnenkort samenwonen. Echter hebben wij geen idee hoe de verdeling voor kosten “normaal” is en hoe we dit willen doen.
Inkomen 1) 2400 voor 4 weken
Inkomen 2) tussen 1300-1900 per maand min-max contract
Vaste lasten huis 1050 per maand.
Inkomen 2 gaat volgend jaar weer voltijd studeren dus “moet” nu sparen voor collegegeld voor 2 jaar en heeft geen recht op ov vergoeding en studiefinanciering. Kosten schatting €6000 voor twee jaar
Inkomen 1 blijft werken.
Is het eerlijk om 50/50 te doen? Is het realistischer om naar rato te verdelen? Inkomen 2 wil niet profiteren van inkomen 1 maar verdient wel aanzienlijk een stuk minder.
Iemand een advies?
Inkomen 1) 2400 voor 4 weken
Inkomen 2) tussen 1300-1900 per maand min-max contract
Vaste lasten huis 1050 per maand.
Inkomen 2 gaat volgend jaar weer voltijd studeren dus “moet” nu sparen voor collegegeld voor 2 jaar en heeft geen recht op ov vergoeding en studiefinanciering. Kosten schatting €6000 voor twee jaar
Inkomen 1 blijft werken.
Is het eerlijk om 50/50 te doen? Is het realistischer om naar rato te verdelen? Inkomen 2 wil niet profiteren van inkomen 1 maar verdient wel aanzienlijk een stuk minder.
Iemand een advies?
woensdag 31 oktober 2018 om 18:27
Ik zou gewoon wachten met samenwonen tot de studie voorbij is.
Veel te veel ongelijkheid immers.
Als jullie echt "ment to be" zijn, kan je later nog 40 of 50 jaar samenwonen.
Veel hangt ook af hoe je "naar rato" ziet.
In slechte maanden heeft 1 ongeveer het dubbele van 2.
In goeie maanden zit je op een andere verdeling.
Ga je dan elke maand alles herberekenen?
En ziet 1 het wel zitten om 2/3de te betalen in de slechte maanden van 2?
Wat als dat een half jaar duurt?
Veel te veel ongelijkheid immers.
Als jullie echt "ment to be" zijn, kan je later nog 40 of 50 jaar samenwonen.
Veel hangt ook af hoe je "naar rato" ziet.
In slechte maanden heeft 1 ongeveer het dubbele van 2.
In goeie maanden zit je op een andere verdeling.
Ga je dan elke maand alles herberekenen?
En ziet 1 het wel zitten om 2/3de te betalen in de slechte maanden van 2?
Wat als dat een half jaar duurt?
woensdag 31 oktober 2018 om 19:39
Ik raad je in ieder geval aan om een gezamenlijke rekening te openen en daar alle vasten lasten vanaf laten gaan. Dan heb je een goed overzicht van alle financiele kosten elke maand.
Je kunt dan allebei geld daarop storten, en ik zou dat naar rato doen. Het is niet leuk als de een helemaal krom moet liggen om alles te betalen en de ander geld zat heeft om leuke dingen te doen. Dat ging bij ons in ieder geval botsen.
Je kunt dan allebei geld daarop storten, en ik zou dat naar rato doen. Het is niet leuk als de een helemaal krom moet liggen om alles te betalen en de ander geld zat heeft om leuke dingen te doen. Dat ging bij ons in ieder geval botsen.
woensdag 31 oktober 2018 om 19:41
En wij kijken gewoon elke maand grofweg hoeveel geld er is binnengekomen (allebei wisselend inkomen). Heeft de een €1000,- salaris en de ander €2000,-, dan betaalt persoon 2 dus 2/3e van de vaste lasten die maand en de ander 1/3e.
We rekenen dit echt niet tot op de cent uit (je zit tenslotte samen in een relatie en als de een wat meer betaalt de ene maand, trek je dat vanzelf de volgende maand wel weer recht). Maar zo houden we wel elke maand genoeg geld over voor leuke dingen etc.
We rekenen dit echt niet tot op de cent uit (je zit tenslotte samen in een relatie en als de een wat meer betaalt de ene maand, trek je dat vanzelf de volgende maand wel weer recht). Maar zo houden we wel elke maand genoeg geld over voor leuke dingen etc.
woensdag 31 oktober 2018 om 19:56
Ik kan nooit zoveel met de term ‘profiteren’ in de context van een relatie. Een 50-50 verdeling van de lasten is bij een dergelijk laag inkomen en groot inkomensverschil alleen haalbaar als de levensstijl van het stel wordt aangepast aan de draagkracht van degene die het minste verdient. In de praktijk zie ik dat zelden gebeuren.
woensdag 31 oktober 2018 om 20:28
Samen wonen kan in veel gevallen wel een stuk goedkoper zijn dan allebei apart. Voor studentenkamers betaal je tegenwoordig ook flinke bedragen.Belg007 schreef: ↑31-10-2018 18:27Ik zou gewoon wachten met samenwonen tot de studie voorbij is.
Veel te veel ongelijkheid immers.
Als jullie echt "ment to be" zijn, kan je later nog 40 of 50 jaar samenwonen.
Veel hangt ook af hoe je "naar rato" ziet.
In slechte maanden heeft 1 ongeveer het dubbele van 2.
In goeie maanden zit je op een andere verdeling.
Ga je dan elke maand alles herberekenen?
En ziet 1 het wel zitten om 2/3de te betalen in de slechte maanden van 2?
Wat als dat een half jaar duurt?
woensdag 31 oktober 2018 om 20:34
Ik vind het inkomensverschil juist wel meevallen. Bij ons zit er minstens 4000 tussen dus dan wordt naar rato al snel voor de vorm. Ik zou het prima vinden als mijn partner het verschil gewoon voor zichzelf houdt en we alleen rekenen met twee keer mijn salaris. Hij heeft ook duurdere hobby’s terwijl ik niet zoveel uitgeef voor mezelf.zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑31-10-2018 19:56Ik kan nooit zoveel met de term ‘profiteren’ in de context van een relatie. Een 50-50 verdeling van de lasten is bij een dergelijk laag inkomen en groot inkomensverschil alleen haalbaar als de levensstijl van het stel wordt aangepast aan de draagkracht van degene die het minste verdient. In de praktijk zie ik dat zelden gebeuren.
woensdag 31 oktober 2018 om 20:43
Ik zou als nummer 2 gewoon eens nadenken hoe de vaste lasten zouden zijn als hij/zij alleen zou wonen.
Bij een inkomen van gemiddeld 1600 netto, zou je ongeveer een huur kunnen aanhouden van 500-600 euro, dit zou ik dus ook aanhouden in deze relatie. Dit is toevallig ook de helft van de huur, dus dat komt mooi uit.
Op deze manier zou ik de rest ook bekijken. Boodschappen en dergelijke gewoon samen betalen van een gezamenlijke rekening. Onder de streep houdt nummer 1 dan meer over, maar (zolang er geen kinderen zijn) vind ik dat wel fair.
Bij een inkomen van gemiddeld 1600 netto, zou je ongeveer een huur kunnen aanhouden van 500-600 euro, dit zou ik dus ook aanhouden in deze relatie. Dit is toevallig ook de helft van de huur, dus dat komt mooi uit.
Op deze manier zou ik de rest ook bekijken. Boodschappen en dergelijke gewoon samen betalen van een gezamenlijke rekening. Onder de streep houdt nummer 1 dan meer over, maar (zolang er geen kinderen zijn) vind ik dat wel fair.
woensdag 31 oktober 2018 om 20:48
Mooi!Kaaaaaaaatje schreef: ↑31-10-2018 09:50Ik ben nu 11 jaar samen met mijn vriend en wij hebben verschillende verdelingen gehad gedurende de jaren dat we samen zijn. En ze voelden voor ons allemaal eerlijk, want wij vonden het op dat moment een goede verdeling.
Eerst woonden we allebei in ons eigen huis en betaalden dat zelf en deden zo'n beetje om de beurt boodschappen. Toen ik ging werken ging ik wat vaker de boodschappen betalen en trakteerde ik hem wat vaker op wat leuke dingen zoals een biertje in de stad of uit eten.
Daarna ben ik verhuisd naar een duurder huis, verdeling bleef als hierboven. Toen we in dat huis gingen samenwonen en hij nog studeerde betaalde hij wat hij kwijt was aan vaste lasten op zijn studentenkamer minus de misgelopen huur- en zorgtoeslag (zijn lasten bleven dus hetzelfde) en ik betaalde wat ik al kwijt was zodat we samen ruim konden leven en ook konden sparen.
Toen hij geen stufi meer kreeg en niet kon werken ivm afstuderen betaalde ik alle vaste lasten (we woonden heel goedkoop en we bezuinigden flink en ik hoefde dus maar 100 e meer in te leggen) en hij leende geld van zijn ouders om zijn zorgverzekering en telefoon enzo te betalen.
Toen hij ook aan het werk ging en we ongeveer even veel verdienden gingen we ook allebei evenveel bijdragen aan de gezamenlijke rekening. Toen ik een nieuwe baan vond en meer ging verdienen ging ik de helft daarvan sparen op de gezamenlijke rekening en de helft had ik meer te besteden aan persoonlijke dingen.
Toen hij werkloos raakte en niet zo gemotiveerd was om een nieuwe baan te zoeken bleef hij gewoon de helft van de lasten betalen van zijn ww en later van zijn spaargeld. Hij hield toen niets over om uit te geven aan leuke dingen.
Toen hij een beter betaalde baan vond gingen we weer ongeveer de helft betalen. Toen ik een nog beter betaalde baan vond ging ik weer wat extra inleggen.
Toen we kinderen kregen zijn we allebei ons salaris gaan storten op de gezamenlijke rekening en maakten we vanaf daar zakgeld over naar onze eigen rekening voor sport, kleding en leuke dingen doen met onze eigen vrienden.
Dus heel veel verschillende verdelingen over de afgelopen jaren, maar voor ons voelde het altijd eerlijk en goed.
Hier ook verschillende verdelingen gehad gedurende onze lange relatie. Nooit een probleem geweest, terwijl we toch te maken hadden met heel ongelijke situaties en inkomsten. In de liefde gun je elkaar iets en zie je niet alleen de harde cijfers, maar ook (vooral?) de inspanningen die iemand iedere dag levert. Misschien zit het 'm daarin, dat het bij ons nooit een probleem is geweest?
Ik vind het nogal vreemd dat wanneer je inkomen uiteen loopt, je dan maar niet moet gaan samenwonen. Dat zou dus betekenen dat je met sommige mannen nooit een leven op kunt bouwen? Dat je echt op zoek moet naar iemand met ongeveer hetzelfde inkomen, want anders is het misschien niet eerlijk, of maak je jezelf (God hebben mijn ziel) afhankelijk?
woensdag 31 oktober 2018 om 20:50
En dit dus.zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑31-10-2018 19:56Ik kan nooit zoveel met de term ‘profiteren’ in de context van een relatie. Een 50-50 verdeling van de lasten is bij een dergelijk laag inkomen en groot inkomensverschil alleen haalbaar als de levensstijl van het stel wordt aangepast aan de draagkracht van degene die het minste verdient. In de praktijk zie ik dat zelden gebeuren.
woensdag 31 oktober 2018 om 21:33
Ik vind het toch wel wat vreemd klinken hoor dat 50/50. Maar misschien ben ik ouderwets. Hier 1 met hoger inkomen en 1 met lager inkomen, maar gezamelijk echt geen vetpot. Dus wellicht ligt het daar aan.
Wij houden ieder eenzelfde bedrag voor onszelf. De rest gaat op 1 hoop en daar worden vaste lasten, spaargeld, leefgeld enz van betaald.
En ik als minst verdiende partner profiteer echt niet van hem hoor. Wij hebben samen een gezin en dragen samen bij.
Met ons eigen deel doen we wat we willen, of we dat extra sparen, uitgeven aan de kinderen of het huishouden of gewoon lekker zelf opmaken maakt geen verschil.
De overige kosten die anders dan gebruikelijk zijn overleggen we samen, want dat geld is voor ons gezin.
Als je geen kinderen hebt is het wellicht makkelijker om 50/50 aan te houden. Of als je beide een evenredig bedrag aan inkomsten hebt. Of als je voor het eerst gaat samenwonen en je ondanks verschillend inkomen beide makkelijk 50% kan missen zonder dat 1 vervolgens op de centen moet letten en de ander het lekker ruim heeft.
Wij houden ieder eenzelfde bedrag voor onszelf. De rest gaat op 1 hoop en daar worden vaste lasten, spaargeld, leefgeld enz van betaald.
En ik als minst verdiende partner profiteer echt niet van hem hoor. Wij hebben samen een gezin en dragen samen bij.
Met ons eigen deel doen we wat we willen, of we dat extra sparen, uitgeven aan de kinderen of het huishouden of gewoon lekker zelf opmaken maakt geen verschil.
De overige kosten die anders dan gebruikelijk zijn overleggen we samen, want dat geld is voor ons gezin.
Als je geen kinderen hebt is het wellicht makkelijker om 50/50 aan te houden. Of als je beide een evenredig bedrag aan inkomsten hebt. Of als je voor het eerst gaat samenwonen en je ondanks verschillend inkomen beide makkelijk 50% kan missen zonder dat 1 vervolgens op de centen moet letten en de ander het lekker ruim heeft.
woensdag 31 oktober 2018 om 21:59
In het begin van samenwonen (zonder kinderen) betaalden we 50/50, waarbij mijn partner (die veel meer verdiende) meestal het uit eten en uitgaan etc betaalde.
Met kinderen hebben we het ook nog een poos 50/50 gehad maar sinds ons nieuwe huis en tweede kind leggen we beide 88% (of zoiets) van ons inkomen in en daar betalen we onze vaste lasten van.
Ik wil eigenlijk naar een model dat we alles wat we overhouden verdelen, maar man is psychologisch nog niet zo ver
Met kinderen hebben we het ook nog een poos 50/50 gehad maar sinds ons nieuwe huis en tweede kind leggen we beide 88% (of zoiets) van ons inkomen in en daar betalen we onze vaste lasten van.
Ik wil eigenlijk naar een model dat we alles wat we overhouden verdelen, maar man is psychologisch nog niet zo ver
woensdag 31 oktober 2018 om 22:25
Dat kan. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Ik had vroeg kinderen.COtweepuntnul schreef: ↑31-10-2018 22:00Daar zit wel een verschil vind ik, of je kinderen hebt of niet. Zonder kinderen vind ik 50/50 veel logischer.
Ik heb wel gezien wat 50/50 in een rolverdeling kan doen. Bijv van een gezin waarvan de 1 bijna al het eigen geld alsnog gebruikte voor het gezin omdat partner dat onnodig vond (en die vond alles onnodig) en hij als een knieperd alles spaarde. Nu zijn ze op niet zo’n goede voet gescheiden en zit zij met de gebakken peren omdat zij de meeste kosten maakte buiten de vaste lasten om. En dit was maar 1 voorbeeld.
Ik ben er persoonlijk dus wel huiverig voor.
woensdag 31 oktober 2018 om 22:30
Het is ook een model dat je moet passen. Maar dat geldt sowieso; wat is handig? Als er eentje studeert en de ander werkt fulltime dan heb je nogal een scheve balans en werkt 50/50 niet. Of als je andere denkbeelden hebt over geld en je gezamenlijke relatie. Maar dan heb je sowieso een ander probleem.Koetje86 schreef: ↑31-10-2018 22:25Dat kan. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Ik had vroeg kinderen.
Ik heb wel gezien wat 50/50 in een rolverdeling kan doen. Bijv van een gezin waarvan de 1 bijna al het eigen geld alsnog gebruikte voor het gezin omdat partner dat onnodig vond (en die vond alles onnodig) en hij als een knieperd alles spaarde. Nu zijn ze op niet zo’n goede voet gescheiden en zit zij met de gebakken peren omdat zij de meeste kosten maakte buiten de vaste lasten om. En dit was maar 1 voorbeeld.
Ik ben er persoonlijk dus wel huiverig voor.
woensdag 31 oktober 2018 om 23:11
Een oprechte vraag: waarom maakt kinderen het verschil? Ook bij een huishouden zonder kinderen voer je samen het huishouden.COtweepuntnul schreef: ↑31-10-2018 22:00Daar zit wel een verschil vind ik, of je kinderen hebt of niet. Zonder kinderen vind ik 50/50 veel logischer.
donderdag 1 november 2018 om 06:07
Toen ik ging samenwonen hebben we alkes op 1 hoop gegooid. Mijn vriend verdient ook veel meer als mij. Echter hadden wij zoiets van we gaan samenwonen (eerst in mijn appartement, daarna samen gekocht) en we gaan er vanuit samen oud te worden.
We hadden dus niet jij verdient zoveel, ik zoveel. MAsr wij verdienen samen 1. inkomen
Wij hebben dus 1 inkomen en het maakt niet uit hoeveel we individueel verdienen
Je gaat niey voor niets samenwonen lijkt mij, dan heb je toch 1 huishouden?
We betalen dus “als 1” alle vaste lasten & leuke dingen als uit eten/vakanties etc en sparen maandelijks “als 1”.
Daarnaast hebben we hetzelfde bedrag om nog aan onze eigen hobby’s/kleding etc uur te geven
Werkt erg goed voor ons
We hadden dus niet jij verdient zoveel, ik zoveel. MAsr wij verdienen samen 1. inkomen
Wij hebben dus 1 inkomen en het maakt niet uit hoeveel we individueel verdienen
Je gaat niey voor niets samenwonen lijkt mij, dan heb je toch 1 huishouden?
We betalen dus “als 1” alle vaste lasten & leuke dingen als uit eten/vakanties etc en sparen maandelijks “als 1”.
Daarnaast hebben we hetzelfde bedrag om nog aan onze eigen hobby’s/kleding etc uur te geven
Werkt erg goed voor ons
donderdag 1 november 2018 om 07:13
Inderdaad. Ik vraag me bij dit soort topics altijd af of mensen een relatie hebben of huisgenoten zijn.PhoebeBananahammock schreef: ↑31-10-2018 23:11Een oprechte vraag: waarom maakt kinderen het verschil? Ook bij een huishouden zonder kinderen voer je samen het huishouden.
donderdag 1 november 2018 om 07:40
Omdat kinderen ervoor zorgen dat je de uren waarin je niet werkt, bezig bent met gezamenlijke verantwoordelijkheden.PhoebeBananahammock schreef: ↑31-10-2018 23:11Een oprechte vraag: waarom maakt kinderen het verschil? Ook bij een huishouden zonder kinderen voer je samen het huishouden.
Over het algemeen worden de uren dat de ene minder werkt dan de ander gevuld met de zorg voor de kinderen en het huishouden (wat qua intensiteit zeker wel vertienvoudigd, tov een huishouden zonder kinderen, waarin het huis amper vies wordt).
Vaak zou de meestverdienende in de relatie zijn uren niet eens kunnen maken als de ander er niet was. Dit is wanneer je geen kinderen hebt zo anders, dan kun je beide zoveel werken als je maar wil. Als je dit dan niet wilt om de een of andere reden, dan vind ik ook dat de consequentie (minder verdienen) bij jou ligt. Vind je dit niet fijn, dan heb je altijd de mogelijkheid om meer te gaan werken.
donderdag 1 november 2018 om 07:52
donderdag 1 november 2018 om 07:58
Dat is wel het uitgangspunt Zeeuwsmeisje, maar in een prille relatie zoals bij TO, en bij zulke inkomensverschillen, dan moet je het er toch wel goed over hebben. Om te voorkomen dat 2 zich schuldig gaat voelen of 1 vindt dat hij/zij uit verhouding veel investeert. Ik zou er nooit zomaar vanuit gaan dat alles op 1 hoop door beiden prettig gevonden gaat worden.
Overigens vind ik naar rato maar zelden het beste. Bij naar rato betaalt 2 minder en houdt 2 minder over. Bij 50/50 betaal je in ieder geval nog evenveel, dat voelt toch eerlijker. Maar het fijnst lijkt mij dat je allebei evenveel zakgeld overhoudt.
Overigens vind ik naar rato maar zelden het beste. Bij naar rato betaalt 2 minder en houdt 2 minder over. Bij 50/50 betaal je in ieder geval nog evenveel, dat voelt toch eerlijker. Maar het fijnst lijkt mij dat je allebei evenveel zakgeld overhoudt.
donderdag 1 november 2018 om 08:04
Natuurlijk moet je het er over hebben, en er niet klakkeloos vanuit gaan dat je partner iets wel ok vindt. Maar als je ‘bang bent dat je teveel investeert’ lijkt het mij slimmer om even te wachten met samenwonen tot je wat zekerder bent over je relatie.Marana-- schreef: ↑01-11-2018 07:58Dat is wel het uitgangspunt Zeeuwsmeisje, maar in een prille relatie zoals bij TO, en bij zulke inkomensverschillen, dan moet je het er toch wel goed over hebben. Om te voorkomen dat 2 zich schuldig gaat voelen of 1 vindt dat hij/zij uit verhouding veel investeert. Ik zou er nooit zomaar vanuit gaan dat alles op 1 hoop door beiden prettig gevonden gaat worden.
Overigens vind ik naar rato maar zelden het beste. Bij naar rato betaalt 2 minder en houdt 2 minder over. Bij 50/50 betaal je in ieder geval nog evenveel, dat voelt toch eerlijker. Maar het fijnst lijkt mij dat je allebei evenveel zakgeld overhoudt.
donderdag 1 november 2018 om 08:10
Hmm, enerzijds heb je daar een punt Ikigai. Maar anderzijds zit ik dus inderdaad met het punt wat zeeuwsmeisje maakt. Mijn vriend verdient 1,25x mijn salaris en dat is puur een verschil in opleiding en dat ze in zijn branche nu eenmaal harder op zoek zijn naar mensen, de uren zijn gelijk. Ik vind het dan eerlijker dat we ipv allebei (ik noem maar even een getal) 1000 euro inleggen voor het huishouden, dat we allebei het bedrag inleggen van 10 uur werk. En ja, dan legt hij meer euro's in dan ik, maar we hebben er allebei even lang voor gewerkt.
Maar anyways, ik heb antwoord op mijn vraag, ik snap iig het punt wb kinderen
Maar anyways, ik heb antwoord op mijn vraag, ik snap iig het punt wb kinderen
donderdag 1 november 2018 om 08:34
Voor ons gold toen dat we weinig nog echt gezamenlijk hadden behalve het huis. Dus veel zeggenschap over hoe veel werken, waar, etc. Nu hebben we veel meer gezamenlijke kosten. Kinderen, opvang, minder werken... we betalen ook meer van de gezamenlijke rekening (bijna alles muv "zakgeld"). Dus dat is voor mij wel echt een verschil.PhoebeBananahammock schreef: ↑31-10-2018 23:11Een oprechte vraag: waarom maakt kinderen het verschil? Ook bij een huishouden zonder kinderen voer je samen het huishouden.
