Geld & Recht
alle pijlers
hoeveel geld nodig naast vaste lasten?
dinsdag 16 februari 2021 om 15:39
Hi, Ik ben recent gescheiden en wil binnenkort een huis kopen voor mij en de kinderen. Ik zit een beetje te kijken naar hoeveel hypotheek ik zou willen betalen. Mijn vraag: wat gebruiken jullie ongeveer als leefgeld (dus wat er over blijft na aflossing hypotheek en andere vaste lasten) en zijn jullie daar tevreden mee? ik dacht zelf aan 2500 euro?
zaterdag 13 maart 2021 om 09:56
Nee, maar er blijft genoeg over wat ik wel leuk vind voordat ik ga sparen. Dat is niet uitgeven om het uitgeven, maar genieten. Ik zie het zo:
Het Geld dat binnenkomt:
Eerst: vaste lasten/noodzakelijke uitgaven
Dan: leuke dingen, extra’s
Dan: nog meer leuke dingen, extra’s
Dan: extra sparen.
Veel mensen stoppen al halverwege stap 2 of komen daar niet eens aan toe omdat ze meteen oppotten. Moeten ze lekker doen. Ik denk overigens dat iemand zich rijk kan noemen als er na stap 1, 2 en 3 nog veel resteert voor stap 4 (extra sparen). Maar het is inderdaad afhankelijk van je wensen en levensstandaard. De mijne is dus uitgebreid stap 3 alvorens ik aan stap 4 begin.
Het Geld dat binnenkomt:
Eerst: vaste lasten/noodzakelijke uitgaven
Dan: leuke dingen, extra’s
Dan: nog meer leuke dingen, extra’s
Dan: extra sparen.
Veel mensen stoppen al halverwege stap 2 of komen daar niet eens aan toe omdat ze meteen oppotten. Moeten ze lekker doen. Ik denk overigens dat iemand zich rijk kan noemen als er na stap 1, 2 en 3 nog veel resteert voor stap 4 (extra sparen). Maar het is inderdaad afhankelijk van je wensen en levensstandaard. De mijne is dus uitgebreid stap 3 alvorens ik aan stap 4 begin.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:01
Lijkt me een prima streven. Een dure outfit is ook niet zaligmakend, voor mij althans. Maar stijlvol en met aandacht gekleed gegaan kost vaak meer geld dan gedachteloos het lichaam voorzien van de noodzakelijke bedekking. Ik kan genieten van stijlvol geklede mensen, ongeacht wat een outfit gekost heeft.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:03
Ik denk dat je nooit in iemands portemonnee kan kijken bij dat soort uitgaven. Wij hebben ook op één salaris gekocht, en zouden ondertussen een duurder huis kunnen kopen. Maar als het lukt willen we ook graag kinderen en we weten dat het inkomen dan wat zal dalen.Myra22 schreef: ↑13-03-2021 00:14Ja, dat laatste. Ik ken mensen die een huis kopen op het parttime inkomen van een van de twee. Dat is vast verstandig, maar lijkt mij toch doodzonde als je makkelijk veel mooier zou kunnen wonen. Dat zo veel mogelijk op safe spelen, ik heb daar niks mee. Dan leef je toch een beetje angstig op een bepaalde manier.
Overigens, als ik geld overhoud, boek ik een weekendje weg/koop ik een nieuwe tas/ga ik uitgebreid uit eten ipv dat ik extra spaar, dus voor mij is extra sparen echt prioriteit nummer zoveel en niet het eerste wat ik doe als ik ruim bij kas zit.
In mijn omgeving ken ik wel mensen waarbij het salaris altijd op gaat. Voor mij zou dat juist stress opleveren. Ik Weert graag hoeveel er binnen komt en uit gaat. Wij geven veel uit aan uitjes en tegenwoordig ook aan thuisbezorgd. We geven elkaar tegenwoordig leuke cadeautjes die best wat kosten. Maar letten er daarnaast toch ook wel op dat we voldoende sparen. Ik heb twee keer in mijn leven echt geen geld gehad. Toen ik net volwassen was en toen ik net een huis had gekocht. Dat kwam gelukkig wel weer goed hoor en ik had altijd nog een achterban mocht ik er zelf niet uitkomen. Maar ik weet nog hoeveel stress dat opleverde.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:15
Ja hoor. Weet ik uit persoonlijke ervaring. Het ging om iets heel anders dan geld, maar die jongeman vond het zelfs een bevrijding. Italianen kunnen dus ook heel veel druk ervaren door de groep. Er hetzelfde uitzien als de anderen, hetzelfde eten als de anderen en nooit zélf je eigen keuzes maken. Degene waar ik het over heb was in eerste instantie echt in shock toen hij zag dat ik gewoon alleen de bus nam en ging het daarna ook zelf doen en ervoer dat dat gewoon kán. Heel bevrijdend vond hij dat dus.Madderijn schreef: ↑12-03-2021 08:45Ik denk dat de afstand het ook makkelijker maakt om de Italianen leuker te vinden dan Nederlanders. Je ziet ze op vakantie, hoeft dan zelf niks.
Misschien vinden de Italianen ons ook leuker dan de buren om andere redenen.
Ik heb genoeg geld om meerdere keuzes te maken en nog steeds kies ik bewust. Ik word daar juist wel gelukkig van, dat ik ergens voor kies. En ook dat het kan.
Als ik niet na zou denken en mijn koopgedachten blind zou volgen zou het allemaal weer niet kunnen.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:20
Wat fijn om eens iemand te lezen die er hetzelfde in staat als ik. Bij een financiële meevaller bedenk ik altijd direct wat ik er voor leuks mee zou kunnen doen, en pas als ik echt niets weet wordt het gespaard. Ik snap ook nooit zo goed wat iemand zou willen met bijv 150k spaargeld. Dat staat daar maar, voor later of onvoorzien, terwijl die mensen gewoon banen hebben en als ze werkloos zouden worden, echt zo’n enorme buffer niet nodig is. Je huis hypotheekvrij is leuk, maar ik betaal nu 610 bruto hypotheek (voorheen 1150), dus woon toch al voor een prikkie.Myra22 schreef: ↑12-03-2021 15:59
Dit zeg ik toch ook niet? Dat ik bepaal of iemand leeft? Ik zou niet durven. Als je liever spaart, weinig moois koopt voor jezelf, en uitjes beperkt, helemaal prima natuurlijk. Voor mezelf vind ik dat niet de leukste optie. Nu moet ik toegeven dat ik ook een slechte spaarder ben omdat mijn geld vaker aan het rollen is. Maar ik heb geen schulden oid, dus leef niet boven mijn stand. Zolang het voelt alsof het in balans is, de lusten en lasten van geld, ben ik op dat vlak een gelukkig mens. Ik ga ervanuit dat het later beter gaat, dus dat ik daar niet nu al voor krom hoef te liggen. Misschien is dat naïef, maar spaargeld lever je ook op in over de jaren met die rente van tegenwoordig Vs. hogere inflatie. Dus daar heel veel van hebben voelt juist als kapitaalvernietiging. Ik heb nu 7000 euro spaargeld en die ga ik volgende maand uitgeven aan een dakkapel. Dan staat de teller dus op nul. Slaap ik niet slechter van, maar ik weet dat anderen dit als zeer onverstandig zien.
Ik moet wel zeggen dat mijn spaarsaldo het afgelopen jaar nogal is gegroeid. Weinig leuke dingen gedaan. Voordeel is dan dat er volgend jaar weer een verre reis in zit, waarvoor het budget al klaar staat.
Ik moet trouwens ook een nieuwe dakkapel. Ook budget voor, maar ik zie nogal op tegen het gedoe.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:24
Ja, inderdaad. Die Nederlandse inborst van doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Blegh. Maar uiteindelijk denk ik: leven en laten leven. Dus lekker laten gaan. Maar ik voel me soms een ‘transnationaal’ omdat ik niks heb met die levenshouding, waar toch echt vaak zuinigheid een groot onderdeel van uitmaakt. Maar niemand heeft er last van als ik mijn financieel losbandige keuzes maak, dus ik leef gewoon als een hedonistische, opgedofte paradijsvogel naast de veelal behouden Nederlanders. Helemaal prima.NYC schreef: ↑13-03-2021 10:10Maar hoeveel geld je nodig hebt om te kunnen genieten/de dingen te doen die je leuk hebt (zonder het gevoel te hebben dat je iets moet laten want, oh jee, er moet ook nog gespaard worden) dat is voor iedereen toch persoonlijk? Als je niks geeft om, ik noem maar wat, reizen, weekendjes weg, ruim wonen, je interieur, je kleding, juwelen, accessoires, kunst, je tuin, gadgets, luxe eten, auto, weet ik verder nog wat, dan geef je daar neem ik aan ook weinig geld aan uit. En blijft er veel geld over. Niet omdat je denkt: ik moet geld opzij zetten want anders... maar omdat die persoon aan die bovenstaande dingen weinig waarde hecht.
Kan overigens zijn dat je dát vooral jammer vindt? Dat er veel mensen zijn die aan bovenstaande zaken weinig waarde hechten?
anoniem_650827d66d33b wijzigde dit bericht op 13-03-2021 10:28
0.19% gewijzigd
zaterdag 13 maart 2021 om 10:24
Ik heb geen 150k spaargeld, bij lange na niet, maar ik vind een mooi huis heel belangrijk en stop daar dus heel veel geld in. Keerzijde is wél dat ik de druk voel om veel te werken. Ik ben intussen wel zover dat ik best graag half wil werken, dat is goed voor mij en kind zou het ook wel prettig vinden, maar we hebben plannen met het huis en dat kost gewoon geld.KamilleT schreef: ↑13-03-2021 10:20Wat fijn om eens iemand te lezen die er hetzelfde in staat als ik. Bij een financiële meevaller bedenk ik altijd direct wat ik er voor leuks mee zou kunnen doen, en pas als ik echt niets weet wordt het gespaard. Ik snap ook nooit zo goed wat iemand zou willen met bijv 150k spaargeld. Dat staat daar maar, voor later of onvoorzien, terwijl die mensen gewoon banen hebben en als ze werkloos zouden worden, echt zo’n enorme buffer niet nodig is. Je huis hypotheekvrij is leuk, maar ik betaal nu 610 bruto hypotheek (voorheen 1150), dus woon toch al voor een prikkie.
Ik moet wel zeggen dat mijn spaarsaldo het afgelopen jaar nogal is gegroeid. Weinig leuke dingen gedaan. Voordeel is dan dat er volgend jaar weer een verre reis in zit, waarvoor het budget al klaar staat.
Ik moet trouwens ook een nieuwe dakkapel. Ook budget voor, maar ik zie nogal op tegen het gedoe.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:27
Het grappige is, die Italiaan die jij zo bewondert om zijn mooie kleding voelt juist de druk om te conformeren en dus ‘maar gewoon te doen’.Myra22 schreef: ↑13-03-2021 10:24Ja, inderdaad. Die Nederlandse inborst van doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Blegh. Maar uiteindelijk denk ik: leven en laten leven. Dus lekker laten gaan. Maar ik voel me soms een ‘transnationaal’ omdat ik niks heb met die levenshouding, waar toch echt vaak zuinigheid vaak een groot onderdeel van uitmaakt. Maar niemand heeft er last van als ik mijn financieel losbandige keuzes maak, dus ik leef gewoon als een hedonistische, opgedofte paradijsvogel naast de veelal behouden Nederlanders. Helemaal prima.
Je zal mij vast ook heel behouden vinden als je me ziet, maar mijn geld gaat gewoon op aan hele andere dingen.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:35
Ik denk dat beide door ons geschetste Italianen nogal stereotyperingen zijn. Mijn punt is dat de volksaard duidelijk anders is dan de onze wat betreft lekker leven en bewust schoonheid in het leven verweven. Ik denk dat er in vrijwel elke samenleving een onbewuste druk is om aan een bepaalde norm te voldoen: hier aan de doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg-norm. Vooral niet boven het maaiveld uitsteken. Hoezeer je lijdt onder sociale druk hangt helemaal af van hoe je zelf in elkaar zit.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:36
Maar je doet dan toch precies hetzelfde? Je spaart voor de dingen die je aan wil schaffen.KamilleT schreef: ↑13-03-2021 10:20Wat fijn om eens iemand te lezen die er hetzelfde in staat als ik. Bij een financiële meevaller bedenk ik altijd direct wat ik er voor leuks mee zou kunnen doen, en pas als ik echt niets weet wordt het gespaard. Ik snap ook nooit zo goed wat iemand zou willen met bijv 150k spaargeld. Dat staat daar maar, voor later of onvoorzien, terwijl die mensen gewoon banen hebben en als ze werkloos zouden worden, echt zo’n enorme buffer niet nodig is. Je huis hypotheekvrij is leuk, maar ik betaal nu 610 bruto hypotheek (voorheen 1150), dus woon toch al voor een prikkie.
Ik moet wel zeggen dat mijn spaarsaldo het afgelopen jaar nogal is gegroeid. Weinig leuke dingen gedaan. Voordeel is dan dat er volgend jaar weer een verre reis in zit, waarvoor het budget al klaar staat.
Ik moet trouwens ook een nieuwe dakkapel. Ook budget voor, maar ik zie nogal op tegen het gedoe.
Een buffer van 150.000 is wel echt hoog. Maar een klein buffertje geeft mij juist een gevoel van vrijheid. Als ik dan een keer iets gaafs zie in een winkel of ergens ben en een bepaalde excursie wil doen is het geen probleem.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:38
Ik gaf je alleen het voorbeeld van de Italianen die ik gesproken heb, als tegenhanger van het door jou geschetste voorbeeld.Myra22 schreef: ↑13-03-2021 10:35Ik denk dat beide door ons geschetste Italianen nogal stereotyperingen zijn. Mijn punt is dat de volksaard duidelijk anders is dan de onze wat betreft lekker leven en bewust schoonheid in het leven verweven. Ik denk dat er in vrijwel elke samenleving een onbewuste druk is om aan een bepaalde norm te voldoen: hier aan de doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg-norm. Vooral niet boven het maaiveld uitsteken. Hoezeer je lijdt onder sociale druk hangt helemaal af van hoe je zelf in elkaar zit.
Ik begeef me trouwens dagelijks in kringen die helemaal niet aan de doe maar gewoon, vooral niet boven het maaiveld-norm voldoen.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:42
Minder hoeven werken bijvoorbeeld? Of kunst?NYC schreef: ↑13-03-2021 10:41Er zullen vast mensen zijn die vanwege sociale druk (doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, kop niet boven maaiveld uitsteken) bepaalde dingen laten maar die ze stiekem eigenlijk wel heel graag zouden/hadden willen doen. Dat is zonde/jammer, ben ik met je eens. Maar denk je niet dat voor nog veel meer mensen geldt dat ze aan die dingen gewoon nou eenmaal heel erg weinig waarde hechten en ze dáárom niet doen?
Zijn er bijvoorbeeld dingen - die wel veel/redelijk wat geld kosten, maar waar jij heel weinig affiniteit mee hebt?
zaterdag 13 maart 2021 om 10:45
Ik gelukkig ook. Maar we kunnen het er wel over eens zijn dat er verschillen in volksaard bestaan, toch? En die werken onder andere door in uitgavenpatroon. Dat is mijn punt, en ik voel me niet zo verwant aan de Nederlandse volksaard en heb meer met de Italiaanse. Waarmee ik niet wil zeggen dat een ervan zaligmakend of juist slecht is of dat Italië een financieel walhalla is (verre van zelfs). Maar ik schets het beeld Italië-Nederland omdat het voor mij aan de kern raakt van deze discussie.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:48
Het gaat inderdaad om waar je zelf je geld aan uit wilt geven. De een wilt heel graag een groter huis (en spaart daarvoor) en de ander gaat liever elke maand een weekendje weg. En dat mag natuurlijk iedereen voor zichzelf bepalen.
Ik ken oudere stellen (60+, nog niet met pensioen) die nu bijvoorbeeld nog keihard doorwerken om hun huis hypotheek vrij te krijgen. Zij laten daar nu wat extra voor, om straks, wanneer ze met pensioen zijn, wat ruimer te kunnen leven én de kinderen bij overlijden nog wat mee te kunnen geven. Dat is hun keuze. Wie ben ik om dan te oordelen dat ze nu niet genieten van het leven en het geld wat ze hebben?
Ik ken oudere stellen (60+, nog niet met pensioen) die nu bijvoorbeeld nog keihard doorwerken om hun huis hypotheek vrij te krijgen. Zij laten daar nu wat extra voor, om straks, wanneer ze met pensioen zijn, wat ruimer te kunnen leven én de kinderen bij overlijden nog wat mee te kunnen geven. Dat is hun keuze. Wie ben ik om dan te oordelen dat ze nu niet genieten van het leven en het geld wat ze hebben?
zaterdag 13 maart 2021 om 10:52
Nou ja, “kom mensen leef een beetje!” Geeft toch wel aan dat je de ene zaligmakender vindt dan de andere.Myra22 schreef: ↑13-03-2021 10:45Ik gelukkig ook. Maar we kunnen het er wel over eens zijn dat er verschillen in volksaard bestaan, toch? En die werken onder andere door in uitgavenpatroon. Dat is mijn punt, en ik voel me niet zo verwant aan de Nederlandse volksaard en heb meer met de Italiaanse. Waarmee ik niet wil zeggen dat een ervan zaligmakend of juist slecht is of dat Italië een financieel walhalla is (verre van zelfs). Maar ik schets het beeld Italië-Nederland omdat het voor mij aan de kern raakt van deze discussie.
Ik vind die verschillend in volksaard veel kleiner dan je schetst trouwens.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:54
Ik denk wel dat waar je je geld aan uit geeft cultuurgebonden is. Je spiegelt je toch vaak aan je naasten. Op individueel vlak ligt het maar net aan wat je belangrijk vind, maar cultuur heeft zeker wel invloed. Ik werk in een heel multi culti bedrijf. En ik zie bijvoorbeeld een paar Indiase dames die er prachtig uitzien. Ik zie ze zelden in dezelfde outfit en ze dragen altijd mooie matchende gouden sieraden. Maar ze wonen in een klein gemeubileerd appartement, geven een stuk minder om hun woonomgeving. Ik denk dat dit echt wel cultuurgebonden is.Myra22 schreef: ↑13-03-2021 10:45Ik gelukkig ook. Maar we kunnen het er wel over eens zijn dat er verschillen in volksaard bestaan, toch? En die werken onder andere door in uitgavenpatroon. Dat is mijn punt, en ik voel me niet zo verwant aan de Nederlandse volksaard en heb meer met de Italiaanse. Waarmee ik niet wil zeggen dat een ervan zaligmakend of juist slecht is of dat Italië een financieel walhalla is (verre van zelfs). Maar ik schets het beeld Italië-Nederland omdat het voor mij aan de kern raakt van deze discussie.
Kleding interesseert mij niet zoveel, ik vind het belangrijk om er verzorgd uit te zien en heb wel wat merkkleding maar geef veel meer geld uit aan nieuwe meubels en inrichting. En dat zie ik ook bij vrienden en familie. Soort zoekt soort zullen we maar zeggen.
zaterdag 13 maart 2021 om 10:56
Natuurlijk. Maar dát ze er weinig waarde aan hechten zegt toch ook iets over je levenshouding?NYC schreef: ↑13-03-2021 10:41Er zullen vast mensen zijn die vanwege sociale druk (doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, kop niet boven maaiveld uitsteken) bepaalde dingen laten maar die ze stiekem eigenlijk wel heel graag zouden/hadden willen doen. Dat is zonde/jammer, ben ik met je eens. Maar denk je niet dat voor nog veel meer mensen geldt dat ze aan die dingen gewoon nou eenmaal heel erg weinig waarde hechten en ze dáárom niet doen?
Zijn er bijvoorbeeld dingen - die wel veel/redelijk wat geld kosten, maar waar jij heel weinig affiniteit mee hebt?
Ik ben niet materialistisch als je dat bedoelt. Ik heb geen eigen auto (man wel), en als ik er een zou hebben zou het merk of de nieuwheid ervan me niks interesseren. Merken omdát het merken zijn vind ik totaal niet interessant. Ik heb een handgemaakte Italiaanse tas die me 300 euro kostte, terwijl een rasechte merkensnob daar de neus voor zou ophalen en liever een tas met een bekend embleempje zou kopen.
Maar wat ik wel doe: Ik koop elke maand voor minstens 100 euro aan boeken, ook geef ik veel geld uit aan bloemen en planten. Goede kapper en mooie kleding, zoveelste paar pumps/laarsjes, en schoonheidsspecialiste staan boven aan het lijstje. En dus mooie reizen/tripjes en etentjes organiseren voor vrienden. Mooie cadeaus kopen voor mensen. Met de kinderen op stap (kan gratis, kan heel duur). Soms iets moois voor in huis. Lekker eten/hapjes van de delicatessenzaak. Bijzondere wijn. Ik kan nog wel even doorgaan. Mijn financiële buffer zit erin dat ik zóú kunnen stoppen met al deze dingen als het nodig zou zijn. En dan dus geld overhou om rampspoed op te vangen.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:06
Voor mezelf is dat zaligmakender inderdaad, het is geen objectieve waarheid, en al helemaal niet voor de gemiddelde Nederlander (obviously). Om even in het stereotype beeld van de Nederlander Vs. Italiaan te blijven. Die uitroep van mij zou een financieel spaarzame Italiaan omgekeerd kunnen uitroepen naar zijn landgenoten: ‘mensen, wees eens verstandig en spaar eens voor later!’ Ik merk gewoon een verschil op tussen mijn financiële levenshouding en die van de gemiddelde persoon in dit topic. En dat verschil wilde ik illustreren met die verschillende volksaarden, maar generaliseren op zo’n manier is altijd riskant, omdat mensen (zoals jij) het geen treffend beeld vinden. Soit. Ik hoop dat mijn punt desalniettemin duidelijk is.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:07
Wat ik bij mijzelf opmerk (en ook best irritant vind bij vlagen) is dat ik het juist moeilijker vind om iets uit te geven naarmate ik meer spaargeld heb. Ik heb nu voor het eerst in mijn leven een fijne buffer opgebouwd en ik zit nog steeds op mijn studenten slaapbank van 10 jaar geleden. Ik heb al een mooie nieuwe bank gezien, maarja dan denk ik weer "ach deze bank zit ook nog prima" 
Plus, als ik ooit als alleenstaande nog iets wil kunnen kopen zal ik ook elk dubbeltje spaargeld nodig hebben. Het idee levenslang aan huur (niet per sé huur, want nu huur ik relatief betaalbaar, maar dure huur) vast te zitten jaagt me soms best wel angst aan.
Plus, als ik ooit als alleenstaande nog iets wil kunnen kopen zal ik ook elk dubbeltje spaargeld nodig hebben. Het idee levenslang aan huur (niet per sé huur, want nu huur ik relatief betaalbaar, maar dure huur) vast te zitten jaagt me soms best wel angst aan.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:08
KamilleT schreef: ↑13-03-2021 10:20Wat fijn om eens iemand te lezen die er hetzelfde in staat als ik. Bij een financiële meevaller bedenk ik altijd direct wat ik er voor leuks mee zou kunnen doen, en pas als ik echt niets weet wordt het gespaard. Ik snap ook nooit zo goed wat iemand zou willen met bijv 150k spaargeld. Dat staat daar maar, voor later of onvoorzien, terwijl die mensen gewoon banen hebben en als ze werkloos zouden worden, echt zo’n enorme buffer niet nodig is. Je huis hypotheekvrij is leuk, maar ik betaal nu 610 bruto hypotheek (voorheen 1150), dus woon toch al voor een prikkie.
Ik moet wel zeggen dat mijn spaarsaldo het afgelopen jaar nogal is gegroeid. Weinig leuke dingen gedaan. Voordeel is dan dat er volgend jaar weer een verre reis in zit, waarvoor het budget al klaar staat.
Ik moet trouwens ook een nieuwe dakkapel. Ook budget voor, maar ik zie nogal op tegen het gedoe.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:12
Myra22 schreef: ↑13-03-2021 00:14Ja, dat laatste. Ik ken mensen die een huis kopen op het parttime inkomen van een van de twee. Dat is vast verstandig, maar lijkt mij toch doodzonde als je makkelijk veel mooier zou kunnen wonen. Dat zo veel mogelijk op safe spelen, ik heb daar niks mee. Dan leef je toch een beetje angstig op een bepaalde manier.
Overigens, als ik geld overhoud, boek ik een weekendje weg/koop ik een nieuwe tas/ga ik uitgebreid uit eten ipv dat ik extra spaar, dus voor mij is extra sparen echt prioriteit nummer zoveel en niet het eerste wat ik doe als ik ruim bij kas zit.
Maar dit zegt toch alleen iets over jouw wensen en voorstellingsvermogen en niets over de instelling van de mensen die geld overhouden? Waarom zou tevreden zijn en geld overhouden betekenen dat je angstig leeft? Naar de maatstaven van sommige mensen (waarschijnlijk ook de jouwe) leef ik erg sober, maar ik koop en doe alles wat ik wil wanneer ik het wil (nou ja, pre-corona, nu kan er natuurlijk iets minder), en dan blijft er een deel van mijn (ongeveer modale) inkomen over. Het lijkt me vooral vermoeiend als mijn banksaldo zou bepalen wat ik wel en niet zou doen of kopen, dus ik prijs me gelukkig dat mijn noden en wensen ruim binnen mijn inkomen passen.
zaterdag 13 maart 2021 om 11:19
Hier ook hoor. Zeker in de laatste jaren is dat steeds belangrijker geworden. Moet er ook niet aan denken om nog 30 jaar fulltime te moeten werken ofzo.
Ik heb nog nooit echt een heel goed salaris gehad en leefde elke keer van maand tot maand. Een paar honderd euro op de "spaar"rekening was al veel. Als je weer wat had gespaard ging er wel weer wat kapot.
Het beetje wat ik dan had, werd uitgegeven onder het mom: ik werk er hard genoeg voor. Het zorgde vooral voor een klein uforie moment en wat afleiding. Vrolijker werd ik er uiteindelijk niet van. Leuk om 30 paar schoenen te hebben maar je kan ze toch maar 1x tegelijk aan doen.
Heel hard werken en nog geen nagel om je kont mee te krabben is niet alleen frustrerend maar ook erg stressvol.
Daarom besloten dat het anders moest en na een proces van 3 jaar is me dat ook echt gelukt.
Met een beneden modaal salaris wist ik flink te sparen binnen een jaar. Met Covid ging het wat makkelijker maar weet nu wel dat het voor mij echt niet in spullen zit.
2 jaar geleden ben ik naar 32 uur gegaan en heb nu veel meer vrije tijd. Als ik nu een keer iets koop zoals een dure parfum geniet ik er meer van omdat het nu minder frequent is. Des te meer spullen je koopt, des te meer je moet verdienen, ofwel vrije tijd wat je hiervoor moet inleveren.
Ik vind het geen probleem om 4000 euro uit te geven aan een reis naar Japan voor 3 weken bijv. in plaats van een keuken, maar het is wel een bewuste keuze.
Voor iedereen zal dat anders zijn, maar denk dat er weinig mensen zijn die en en en kunnen doen.
broodtrommel wijzigde dit bericht op 14-03-2021 06:49
5.67% gewijzigd
