Geld & Recht
alle pijlers
Huis hypotheek vrij/ samenwonen
zondag 29 december 2019 om 09:07
Lady_Day schreef: ↑29-12-2019 08:21Waarom wordt dat huurhuis er steeds bij gesleept? Dat heeft er toch helemaal niets mee te maken? Ja, vriend kan 'gratis' wonen en veel sparen... net als TO, aangezien zij geen hypotheek meer heeft.
Gezien dat ongeveer 1 op de 2 relaties het niet redt tot aan de kist vind ik het helemaal niet gek dat ze dat huis buiten de gezamenlijke boedel houden. Alles wat er aan klein onderhoud en 'los' inzit zou ik dan wel gezamenlijk doen.
'Huur' vragen aan je partner op een afgelost huis vind ik echt idioot. Als mijn vriend dat zou doen was ik meteen weg.
En dat vriend nu opeens €550-1000 pm extra te besteden heeft omdat hij geen huur/hypotheek zelf meer heeft is niet idioot?
Wanneer beide partners ongeveer evenveel verdienen dan vind ik het niet meer dan normaal dat je als partner wel een soort huur betaalt.
Iedereen spreekt vanuit eigen situatie. In mijn situatie en in mijn omgeving werken en verdienen mannen en vrouwen ongeveer evenveel. Ik zou er geen moeite hebben om te betalen, en na een jaar samenwonen kijken of dat ik (of partner) mede zich kan inkopen in het huis. Uiteraard met de clausule dat de originele eigenaar altijd recht van eerste koop heeft bij het uit elkaar gaan.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 29 december 2019 om 09:12
Nee, vind ik niet. Dat is niet 'extra', dat is het gevolg van bepaalde keuzes die hij heeft kunnen maken en ook gemaakt heeft. Dat heeft helemaal niks met mij en mijn financiën te maken.
Ik heb zelf net een huis gekocht, wel met hypotheek. Als hij straks bij mij is verlang ik ook niet van hem dat hij een bijdrage gaat leveren aan mijn woning, of een kwartje in een bakje doet elke keer als hij de wc doorspoelt.
zondag 29 december 2019 om 11:29
De enige keuze die hij gemaakt heeft om dit geld 'over' te hebben, is samen gaan wonen met To.Lady_Day schreef: ↑29-12-2019 09:12Nee, vind ik niet. Dat is niet 'extra', dat is het gevolg van bepaalde keuzes die hij heeft kunnen maken en ook gemaakt heeft. Dat heeft helemaal niks met mij en mijn financiën te maken.
Ik heb zelf net een huis gekocht, wel met hypotheek. Als hij straks bij mij is verlang ik ook niet van hem dat hij een bijdrage gaat leveren aan mijn woning, of een kwartje in een bakje doet elke keer als hij de wc doorspoelt.
Dat jij het helemaal oké vindt dat jouw vriend ter zijner tijd niets hoeft bij te dragen, is natuurlijk prima. Dat is een keuze, waar ik ook best begrip voor heb.
Zelf zou ik het gewoon niet prettig vinden, omdat ik het gevoel zou hebben dat de een de ander onderhoud of de een alle risico's draagt mbt het woongenot en de ander enkel de lusten. In mijn ogen zou zo'n relatie niet gelijkwaardig voelen. Je hoeft daarbij de ander niet het vel over de oren te halen, maar een meer gelijkwaardige verdeling van de lasten, vind ik wel prettig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zondag 29 december 2019 om 11:38
Heb je al voldoende input TO? En zijn de antwoorden een beetje wat je verwachtte of hoopte te horen?
We weten eigenlijk niet zoveel van de werkelijke situatie: of vriend nu zelf ook een huurhuis of koophuis heeft, of het wel de bedoeling is dat jullie samen in jouw huis gaan samenwonen (ik neem dat zelf ook aan, maar in principe zou je ook nog eerst in zijn huis kunnen gaan samenwonen), of er kinderen zijn, hoe lang een relatie, wat ongeveer jullie leeftijd is, of jullie inkomens elkaar veel ontlopen, etc.
Mijn tip zou in elk geval zijn om hele goede afspraken te maken. En dat te doen vóórdat je gaat samenwonen.
Als de één zijn/haar huis opgeeft om te gaan samenwonen, is dat iets heel anders dan tijdelijk voor je (zieke) vriend/vriendin zorgen of als partners regelmatig bij elkaar verblijven.
Naarmate het financieel gunstiger is voor degene die intrekt, is het véél lastiger om, als de relatie toch niet helemaal top blijkt te lopen, die ander jouw huis weer uit te krijgen. Zeker als er geen buffer is aangelegd van het uitgespaarde geld.
In dat geval hikt zo iemand dan namelijk aan tegen een hele grote wijziging van financiële positie, zo ongeveer 'van 50 % van de energienota + wat overige kleine bedragen' betalen, naar zelf volledige woonlasten dragen. Vaak een verschil van zo'n 700,- tot 1000,- per maand.
Dus, als je niet kiest voor 50 % inkopen of samen elders een gezamenlijke nieuwe woning betrekken, dan zou ik alles tevoren goed regelen en vastleggen.
We weten eigenlijk niet zoveel van de werkelijke situatie: of vriend nu zelf ook een huurhuis of koophuis heeft, of het wel de bedoeling is dat jullie samen in jouw huis gaan samenwonen (ik neem dat zelf ook aan, maar in principe zou je ook nog eerst in zijn huis kunnen gaan samenwonen), of er kinderen zijn, hoe lang een relatie, wat ongeveer jullie leeftijd is, of jullie inkomens elkaar veel ontlopen, etc.
Mijn tip zou in elk geval zijn om hele goede afspraken te maken. En dat te doen vóórdat je gaat samenwonen.
Als de één zijn/haar huis opgeeft om te gaan samenwonen, is dat iets heel anders dan tijdelijk voor je (zieke) vriend/vriendin zorgen of als partners regelmatig bij elkaar verblijven.
Naarmate het financieel gunstiger is voor degene die intrekt, is het véél lastiger om, als de relatie toch niet helemaal top blijkt te lopen, die ander jouw huis weer uit te krijgen. Zeker als er geen buffer is aangelegd van het uitgespaarde geld.
In dat geval hikt zo iemand dan namelijk aan tegen een hele grote wijziging van financiële positie, zo ongeveer 'van 50 % van de energienota + wat overige kleine bedragen' betalen, naar zelf volledige woonlasten dragen. Vaak een verschil van zo'n 700,- tot 1000,- per maand.
Dus, als je niet kiest voor 50 % inkopen of samen elders een gezamenlijke nieuwe woning betrekken, dan zou ik alles tevoren goed regelen en vastleggen.
zondag 29 december 2019 om 11:46
Het is wel duidelijk dat het heel persoonlijk is. Ik zeg ook niet dat een andere manier fout is maar ik zou mijn vriend nooit 'huur' vragen en andersom ook niet. Wij hebben het er eigenlijk nauwelijks over gehad, hoe we dingen gingen verdelen maar vanaf het begin was het duidelijk dat onze huizen gewoon van onszelf bleven.
Toen ik nog een eigen huis had (met hypotheek) waren we daar ook heel vaak samen. Alle kosten/risico's waren voor mij. Net als de forse overwaarde toen ik het verkocht had. Dat heeft voor mij niets met 'gelijkwaardigheid' te maken. Die huizen hadden we ook al voordat we een relatie kregen. En ja, dankzij 'gratis' wonen heb ik het afgelopen jaar enorm veel kunnen sparen. Nu heb ik een appartement in de binnenstad kunnen kopen waar mijn vriend straks ook heel veel plezier en profijt van zal hebben. Ik heb ook een eigen parkeerplaats straks (waar ik VvE contributie voor betaal) en geen auto, wellicht kan ik hem parkeergeld vragen? Zou toch gek zijn?
Wij doen over dit soort dingen niet zo moeilijk en ik heb nog nooit gemerkt dat een van ons de relatie niet gelijkwaardig vindt. Maar goed, we hebben ook geen gezamenlijke betaalrekeningen etc.
Toen ik nog een eigen huis had (met hypotheek) waren we daar ook heel vaak samen. Alle kosten/risico's waren voor mij. Net als de forse overwaarde toen ik het verkocht had. Dat heeft voor mij niets met 'gelijkwaardigheid' te maken. Die huizen hadden we ook al voordat we een relatie kregen. En ja, dankzij 'gratis' wonen heb ik het afgelopen jaar enorm veel kunnen sparen. Nu heb ik een appartement in de binnenstad kunnen kopen waar mijn vriend straks ook heel veel plezier en profijt van zal hebben. Ik heb ook een eigen parkeerplaats straks (waar ik VvE contributie voor betaal) en geen auto, wellicht kan ik hem parkeergeld vragen? Zou toch gek zijn?
Wij doen over dit soort dingen niet zo moeilijk en ik heb nog nooit gemerkt dat een van ons de relatie niet gelijkwaardig vindt. Maar goed, we hebben ook geen gezamenlijke betaalrekeningen etc.
lady_day wijzigde dit bericht op 29-12-2019 11:49
Reden: .
Reden: .
0.72% gewijzigd
zondag 29 december 2019 om 12:18
Lady_Day schreef: ↑29-12-2019 11:46Het is wel duidelijk dat het heel persoonlijk is. Ik zeg ook niet dat een andere manier fout is maar ik zou mijn vriend nooit 'huur' vragen en andersom ook niet. Wij hebben het er eigenlijk nauwelijks over gehad, hoe we dingen gingen verdelen maar vanaf het begin was het duidelijk dat onze huizen gewoon van onszelf bleven.
Toen ik nog een eigen huis had (met hypotheek) waren we daar ook heel vaak samen. Alle kosten/risico's waren voor mij. Net als de forse overwaarde toen ik het verkocht had. Dat heeft voor mij niets met 'gelijkwaardigheid' te maken. Die huizen hadden we ook al voordat we een relatie kregen. En ja, dankzij 'gratis' wonen heb ik het afgelopen jaar enorm veel kunnen sparen. Nu heb ik een appartement in de binnenstad kunnen kopen waar mijn vriend straks ook heel veel plezier en profijt van zal hebben. Ik heb ook een eigen parkeerplaats straks (waar ik VvE contributie voor betaal) en geen auto, wellicht kan ik hem parkeergeld vragen? Zou toch gek zijn?
Wij doen over dit soort dingen niet zo moeilijk en ik heb nog nooit gemerkt dat een van ons de relatie niet gelijkwaardig vindt. Maar goed, we hebben ook geen gezamenlijke betaalrekeningen etc.
Maar jullie zijn wel redelijk gelijkwaardig. Allebei een eigen woning (eventueel met hypotheek) .
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 29 december 2019 om 12:34
Nou ja, ik had een eigen woning, die heb ik verkocht. Ik woon nu al een jaar samen met mijn vriend maar ik heb straks wel weer een eigen woning. Ik werk fulltime en mijn vriend werkt part-time waardoor ik een stuk meer verdien maar 'gelijkwaardigheid' halen we niet uit onze financiën. We hebben het allebei goed en geen geldzorgen en we zijn allebei makkelijk qua geld (niet dat we idioot veel uitgeven maar we hechten er niet zoveel waarde aan) wellicht dat dat ook nog wat uitmaakt.
zondag 29 december 2019 om 12:36
Lady_Day schreef: ↑29-12-2019 11:46Het is wel duidelijk dat het heel persoonlijk is. Ik zeg ook niet dat een andere manier fout is maar ik zou mijn vriend nooit 'huur' vragen en andersom ook niet. Wij hebben het er eigenlijk nauwelijks over gehad, hoe we dingen gingen verdelen maar vanaf het begin was het duidelijk dat onze huizen gewoon van onszelf bleven.
Toen ik nog een eigen huis had (met hypotheek) waren we daar ook heel vaak samen. Alle kosten/risico's waren voor mij. Net als de forse overwaarde toen ik het verkocht had. Dat heeft voor mij niets met 'gelijkwaardigheid' te maken. Die huizen hadden we ook al voordat we een relatie kregen. En ja, dankzij 'gratis' wonen heb ik het afgelopen jaar enorm veel kunnen sparen. Nu heb ik een appartement in de binnenstad kunnen kopen waar mijn vriend straks ook heel veel plezier en profijt van zal hebben. Ik heb ook een eigen parkeerplaats straks (waar ik VvE contributie voor betaal) en geen auto, wellicht kan ik hem parkeergeld vragen? Zou toch gek zijn?
Wij doen over dit soort dingen niet zo moeilijk en ik heb nog nooit gemerkt dat een van ons de relatie niet gelijkwaardig vindt. Maar goed, we hebben ook geen gezamenlijke betaalrekeningen etc.
Wat Hamerhaai zegt.
Ik zie dat als een hele andere situatie. Natuurlijk vraag je niets als een goede vriend of partner tijdelijk bij je woont ter overbrugging naar het vrijkomen of kopen van een ander huis. Zeker niet als partners. Dat is ook meer 'langdurig logeren'. En als degene die logeert ook nog je partner is, dan gun je die ander dat diegene tijdelijk extra kan sparen.
Vervolgens verblijf je dan weer regelmatig bij elkaar in huis, en natuurlijk ga je dan zaken niet verrekenen (tenzij daar financiële reden/nood voor is).
Maar in dit (jullie) geval is en blijft de basis: ieder zijn eigen huis(houden).
De vraag van TO is anders.
In jouw geval: wat zou je doen als jouw partner straks met een koffertje voor jouw deur staat en zegt dat hij zijn huis heeft verkocht en nu bij jou komt wonen. Zou je het dan redelijk vinden als hij helemaal geen vergoeding geeft als bijdrage voor de kosten die jij als huiseigenaar hebt, ook als jij helemaal geen hypotheek meer zou hebben omdat jij altijd de keuze hebt gemaakt om niet op reis te gaan en altijd alles wat je over hield aan geld in je huis hebt gestoken (en hij misschien altijd alles heeft verbrast)?
zondag 29 december 2019 om 12:39
zondag 29 december 2019 om 12:42
zondag 29 december 2019 om 13:03
Dat valt wel mee hoor als je beter gelezen had.Jojanneke12 schreef: ↑29-12-2019 13:02Lekker goedkoop voor je. Profiteer je goed van het feit dat je vriend zijn huis heeft afbetaald. Hij naast de lusten ook de lasten van zijn afbetaalde huis en jij alleen de lusten.
zondag 29 december 2019 om 13:56
De conclusie lijkt te zijn dat degenen die (bij samen gaan wonen) gratis aanschuiven in een afbetaalde woning, vinden dat zij niets hoeven bij te dragen. Die redeneren dan gewoon (jaloers?) dat partner/eigenaar nu zelf ook veel kan sparen "want heeft afgelost huis" en doen alsof zij niet beseffen wat de huisbezitter heeft geïnvesteerd of heeft moeten doen/nalaten.
Die willen het meer zien als 'wanneer je van elkaar houdt, dan "is" alles ineens van 'samen'?!
En de huiseigenaren, die beseffen hoeveel het allemaal kost en wat zij hebben gedaan en nagelaten (en het toekomstige woonlasten vrij kunnen leven ingepland hebben om vervolgens voor hun pensioen te sparen o.i.d.), vinden het doorgaans heel redelijk dat er een zekere vergoeding (en dan bedoel ik geen volledige 'huur') tegenover moet staan.
Die hebben geen zin in een eventuele latere discussie als de relatie over is dat degenen die gratis ingetrokken is, ineens begint te jammeren over een soort 'uitkopen' "want moet toch op dezelfde voet door kunnen leven"....
Als de drijfveer om samen te gaan wonen is dat je van elkaar houdt en je een gezamenlijke toekomst/leven wil gaan opbouwen, dan is de mest zuivere situatie dat je samen in een nieuw huis begint.
Dan heeft/houdt ieder datgene wat hij/zij voorheen al dan niet heeft opgebouwd voor zichzelf.
Bij samenwonen in een huidige woning van één van de twee, is taxeren + inkopen de meest zuivere route. Dan is ook alles vanaf moment X van 'samen'.
Dat is ook duidelijker voor het geval er erf kwesties aan de orde komen (o.a. in het geval van kinderen).
Die willen het meer zien als 'wanneer je van elkaar houdt, dan "is" alles ineens van 'samen'?!
En de huiseigenaren, die beseffen hoeveel het allemaal kost en wat zij hebben gedaan en nagelaten (en het toekomstige woonlasten vrij kunnen leven ingepland hebben om vervolgens voor hun pensioen te sparen o.i.d.), vinden het doorgaans heel redelijk dat er een zekere vergoeding (en dan bedoel ik geen volledige 'huur') tegenover moet staan.
Die hebben geen zin in een eventuele latere discussie als de relatie over is dat degenen die gratis ingetrokken is, ineens begint te jammeren over een soort 'uitkopen' "want moet toch op dezelfde voet door kunnen leven"....
Als de drijfveer om samen te gaan wonen is dat je van elkaar houdt en je een gezamenlijke toekomst/leven wil gaan opbouwen, dan is de mest zuivere situatie dat je samen in een nieuw huis begint.
Dan heeft/houdt ieder datgene wat hij/zij voorheen al dan niet heeft opgebouwd voor zichzelf.
Bij samenwonen in een huidige woning van één van de twee, is taxeren + inkopen de meest zuivere route. Dan is ook alles vanaf moment X van 'samen'.
Dat is ook duidelijker voor het geval er erf kwesties aan de orde komen (o.a. in het geval van kinderen).
zondag 29 december 2019 om 14:32
Je redenatie klopt niet.Gebruna schreef: ↑29-12-2019 13:56
De conclusie lijkt te zijn dat degenen die (bij samen gaan wonen) gratis aanschuiven in een afbetaalde woning, vinden dat zij niets hoeven bij te dragen. Die redeneren dan gewoon
Die willen het meer zien als 'wanneer je van elkaar houdt, dan "is" alles ineens van 'samen'?!
En de huiseigenaren, die beseffen hoeveel het allemaal kost en wat zij hebben gedaan en nagelaten (en het toekomstige woonlasten vrij kunnen leven ingepland hebben om vervolgens voor hun pensioen te sparen o.i.d.), vinden het doorgaans heel redelijk dat er een zekere vergoeding (en dan bedoel ik geen volledige 'huur') tegenover moet staan.
Die hebben geen zin in een eventuele latere discussie als de relatie over is dat degenen die gratis ingetrokken is, ineens begint te jammeren over een soort 'uitkopen' "want moet toch op dezelfde voet door kunnen leven"....
Want als je van elkaar houdt dan is alles ineens samen als je gratis intrekt gaat niet op.
Dat huis zal namelijk nooit gezamenlijk bezit worden. Niet als je meebetaald en niet als je niet meebetaald.
En huur laten betalen zodat de ander niet ineens gaat jammeren over uitkopen snijdt ook al geen hout. Er valt namelijk niets uit te kopen als de ander geen mede eigenaar is.
En juist als je iemand laat meebetalen is de kans dat iemand gaat jammeren ja maart heb ook altijd meebetaald aan je huis groter.
zondag 29 december 2019 om 15:19
Wat wil jij, wat wil je vriend? Blijft het huis te allen tijde alleen van jou?
Zelf heb ik vier jaar samengewoond met een ex, van wie het huis was. Ik studeerde in die tijd af en had nog maar weinig inkomsten, laat staan vaste inkomsten. Hij betaalde alle huislasten en vond dat geen probleem, maar ik wel. Ik droeg bij naar draagkracht, maar als ik nadacht over de toekomst, zat het mij niet lekker dat hij wel bezit opbouwde met zijn huis (zat wel een hypotheek op, maar een heel lage) en ik niet. Ik had er last van dat er op financieel gebied geen gelijkwaardigheid was en daar hadden we regelmatig woorden over. Zo schoonde hij een keer zijn papieren op (was nog voor de tijd van internetbankieren, überhaupt voor internet, haha) en bleek zomaar 5.000 gulden meer op zijn lopende rekening te hebben staan dan hij dacht. Ik kon dat, na vele jaren heel goed op mijn geld moeten letten en heel vaak in de min staan, absoluut niet begrijpen. Wij zijn na ruim vier jaar uit elkaar gegaan, niet vanwege die financiën, maar het was voor mij wel een heel heikel punt. Mijn huidige man en ik hebben het anders aangepakt. Hij had een eigen huis in een andere stad (werkte in mijn woonplaats) en ik huurde. Hij verbleef veel bij mij. Toen we officieel gingen samenwonen, zijn we dat gaan doen in een ander huis, dat we samen huurden en hij verkocht zijn huis in die andere stad. Een paar jaar later hebben we samen een huis gekocht.
Ik raad je aan om de situatie en jullie beider wensen én wat je juist niet wilt, heel goed te bespreken en toe te werken naar een weloverwogen aanpak, die je ook vastlegt. Wat die is, hangt uiteraard van jullie zelf en de (on)mogelijkheden af. Omdat ik zelf zo hecht aan gelijkwaardigheid, zou ik denk ik, als het mijn huis was, kiezen voor het volgende: vriend trekt in, een verdeling van alle vaste lasten (ook zaken als OZB die eigenlijk bij het huis horen) kiezen naar bijvoorbeeld draagkracht. Hij betaalt geen huur, in plaats daarvan stort hij een vast bedrag per maand op een rekening of in een fonds of wat dan ook. Je zou dan bijvoorbeeld na vijf jaar de balans op kunnen maken; willen jullie samen verder en ook financieel meer gebonden zijn? Dan kan je vriend bijvoorbeeld het opgespaarde bedrag in het huis steken, bijvoorbeeld door een verbouwing te betalen. Of hij kan zich inkopen en mede-eigenaar worden van jouw huis. Of je verkoopt het huis en jullie kopen samen een ander huis. Wat het ook is, bespreek het open en maak goede afspraken. Dat kan een hoop gedonder voorkomen. Want al denk je misschien, het is allemaal niet zo belangrijk, geld is echt lelijk als er stront aan de knikker komt.
Zelf heb ik vier jaar samengewoond met een ex, van wie het huis was. Ik studeerde in die tijd af en had nog maar weinig inkomsten, laat staan vaste inkomsten. Hij betaalde alle huislasten en vond dat geen probleem, maar ik wel. Ik droeg bij naar draagkracht, maar als ik nadacht over de toekomst, zat het mij niet lekker dat hij wel bezit opbouwde met zijn huis (zat wel een hypotheek op, maar een heel lage) en ik niet. Ik had er last van dat er op financieel gebied geen gelijkwaardigheid was en daar hadden we regelmatig woorden over. Zo schoonde hij een keer zijn papieren op (was nog voor de tijd van internetbankieren, überhaupt voor internet, haha) en bleek zomaar 5.000 gulden meer op zijn lopende rekening te hebben staan dan hij dacht. Ik kon dat, na vele jaren heel goed op mijn geld moeten letten en heel vaak in de min staan, absoluut niet begrijpen. Wij zijn na ruim vier jaar uit elkaar gegaan, niet vanwege die financiën, maar het was voor mij wel een heel heikel punt. Mijn huidige man en ik hebben het anders aangepakt. Hij had een eigen huis in een andere stad (werkte in mijn woonplaats) en ik huurde. Hij verbleef veel bij mij. Toen we officieel gingen samenwonen, zijn we dat gaan doen in een ander huis, dat we samen huurden en hij verkocht zijn huis in die andere stad. Een paar jaar later hebben we samen een huis gekocht.
Ik raad je aan om de situatie en jullie beider wensen én wat je juist niet wilt, heel goed te bespreken en toe te werken naar een weloverwogen aanpak, die je ook vastlegt. Wat die is, hangt uiteraard van jullie zelf en de (on)mogelijkheden af. Omdat ik zelf zo hecht aan gelijkwaardigheid, zou ik denk ik, als het mijn huis was, kiezen voor het volgende: vriend trekt in, een verdeling van alle vaste lasten (ook zaken als OZB die eigenlijk bij het huis horen) kiezen naar bijvoorbeeld draagkracht. Hij betaalt geen huur, in plaats daarvan stort hij een vast bedrag per maand op een rekening of in een fonds of wat dan ook. Je zou dan bijvoorbeeld na vijf jaar de balans op kunnen maken; willen jullie samen verder en ook financieel meer gebonden zijn? Dan kan je vriend bijvoorbeeld het opgespaarde bedrag in het huis steken, bijvoorbeeld door een verbouwing te betalen. Of hij kan zich inkopen en mede-eigenaar worden van jouw huis. Of je verkoopt het huis en jullie kopen samen een ander huis. Wat het ook is, bespreek het open en maak goede afspraken. Dat kan een hoop gedonder voorkomen. Want al denk je misschien, het is allemaal niet zo belangrijk, geld is echt lelijk als er stront aan de knikker komt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 december 2019 om 15:22
*Niet alles gelezen*
Ik zou de kosten die gemaakt worden gewoon delen (Gas, water, electriciteit, internet, belastingen enz.) en klaar.
Je zou wel bijvoorbeeld kunnen afspreken dat je beiden een gelijk bedrag spaart. Gaat het gewoon goed en blijf je samen in dit huis, wil je misschien een keertje trouwen. Of een ander huis. Een andere bank of een nieuw matras. Gaat het niet goed, dan heb je beiden een bedrag achter de hand. Jij voor onderhoud en hij voor een nieuwe start.
Maar ik zou er gewoon lekker van genieten dat je beiden relatief goedkoop kunt wonen en daardoor dingen kunt doen die anders misschien niet mogelijk zouden zijn. Vooral als je beiden van reizen houdt bijvoorbeeld. Lijkt me heerlijk.
En de meesten gooien na verloop van tijd toch alles op één hoop. Dat het huis van jou is, is duidelijk (en zal vast ook op papier staan). Als er een keer echt iets groots vervangen moet worden kun je dan wel bespreken hoe je dat gaat oplossen.
Ik zou de kosten die gemaakt worden gewoon delen (Gas, water, electriciteit, internet, belastingen enz.) en klaar.
Je zou wel bijvoorbeeld kunnen afspreken dat je beiden een gelijk bedrag spaart. Gaat het gewoon goed en blijf je samen in dit huis, wil je misschien een keertje trouwen. Of een ander huis. Een andere bank of een nieuw matras. Gaat het niet goed, dan heb je beiden een bedrag achter de hand. Jij voor onderhoud en hij voor een nieuwe start.
Maar ik zou er gewoon lekker van genieten dat je beiden relatief goedkoop kunt wonen en daardoor dingen kunt doen die anders misschien niet mogelijk zouden zijn. Vooral als je beiden van reizen houdt bijvoorbeeld. Lijkt me heerlijk.
En de meesten gooien na verloop van tijd toch alles op één hoop. Dat het huis van jou is, is duidelijk (en zal vast ook op papier staan). Als er een keer echt iets groots vervangen moet worden kun je dan wel bespreken hoe je dat gaat oplossen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 29 december 2019 om 15:33
Niet alles gelezen, maar ik deel deze mening.lemoos2 schreef: ↑28-12-2019 18:04Nou, verdelen op een manier waar jullie je prettig bij voelen.
M.b.t de ‘knieperd’ discussie: Ik persoonlijk zou direct afknappen op een gast die het zijn eer niet te na vindt om gewoon 0,0 bij te leggen en gratis komt inwonen. Zou ik ook nooit doen, gratis gaan inwonen want hey, jouw hut is hypotheekvrij.
En ja, ik ben degene met een afbetaald huis. Daar heb ik 15 jaar zeer hard voor gewerkt en zeer zuinig voor geleefd. Mijn partner is 5 jaar geleden bij me ingetrokken. Verdiend meer dan ik, en heeft altijd in een goedkoop huurhuis gewoond. Hij heeft daardoor een zeer forse spaarrekening (en behoorlijk luxe geleefd in de voorgaande jaren). We hebben dus in het verleden andere keuzes gemaakt, en dat is prima.
Als ik mijn hypotheek niet had afgelost, en alle geld op een spaarrekening had gezet (of uitgegeven aan een luxe leven), dan vindt iedereen het normaal dat hij een deel van de rente zou betalen. En nu mijn geld in de stenen zit in plaats van op de bank of uitgegeven, zou dat opeens niet meer normaal zijn?
Mijn partner betaalt, naast de helft van de vaste lasten, een symbolisch bedrag aan "huur". Nog niet een kwart van de oorspronkelijke rente, en ook veel minder dan zijn vroegere huur. Ik zou het raar vinden als hij dat niet zou doen.
zondag 29 december 2019 om 16:35
Ad 1 – daarmee bedoelde ik uiteraard de toon en sfeer waarin het dan wordt gebracht door degene die intrekt… Net zoals dat -m.i. verkeerde- argument dat je zonder hypotheek toch ook als eigenaar nog voldoende kan sparen… Allemaal redeneringen in het voordeel van degene die gratis intrekt – maar intussen wordt de eigenaar die een bijdrage vraagt voor gierigaard uitgemaakt en zouden velen afhaken. Terwijl je andersom natuurlijk ook kunt zeggen dat wie afhaakt qua samenwonen zodra er een bijdrage ter sprake komt: “beter kwijt dan rijk” want dan is het gratis wonen kennelijk de belangrijkste drijfveer om samen te willen gaan wonen?sugarmiss schreef: ↑29-12-2019 14:32Je redenatie klopt niet.
1
Want als je van elkaar houdt dan is alles ineens samen als je gratis intrekt gaat niet op.
Dat huis zal namelijk nooit gezamenlijk bezit worden. Niet als je meebetaald en niet als je niet meebetaald.
2
En huur laten betalen zodat de ander niet ineens gaat jammeren over uitkopen snijdt ook al geen hout. Er valt namelijk niets uit te kopen als de ander geen mede eigenaar is.
3
En juist als je iemand laat meebetalen is de kans dat iemand gaat jammeren ja maart heb ook altijd meebetaald aan je huis groter.
Ad 2 – ik had het over een “soort” uitkopen. Hoe ik dat bedoel staat in de zin daarna: "want moet toch op dezelfde voet door kunnen leven".... Diegene heeft eerst al zijn bezit verkocht en de winst was –uiteraard- voor hem zelf, maar als de relatie over is, begint gedoe over “aan een huis komen, daar maandelijks alle lasten zelf voor moeten gaan betalen, een eigen auto moeten aanschaffen”, etc. En dan maakt een kat in het (financiële) nauw soms rare sprongen…. Of het duurt héél lang voordat je diegene uit je huis krijgt.
Natuurlijk blijft er maar één eigenaar; vandaar “soort” uitkopen.
Ad 3 – Daarom mijn tip: (vooraf) duidelijkheid voor alles.
Wie in een huurhuis woont, betaalt ook (als onderdeel van de huur) een zeker percentage voor onderhoud van de woning.
Dat bedrag kun je toch ook niet terug vragen als je de huur opzegt “want het huurhuis is eigendom van corporatie/eigenaar X en nu heb ik meebetaald aan het onderhoud van het huis van corporatie/eigenaar X, dus dat geld wil ik terug?
Hoe dan ook, voor TO dus wel goed om dit allemaal te lezen en zich te realiseren welke argumenten mensen (kunnen) aanvoeren.
zondag 29 december 2019 om 17:44
.
Het grote verschil is natuurlijk dat het bij jullie over en weer zo gaat (jullie samenwonen was tijdelijk terwijl jij doorzocht naar een eigen woning). Bij TO is het maar één kant op en dat zou mij op termijn ook gaan storen.
In de situatie van TO zou ik me kunnen voorstellen dat inwonende vriend deels spaart en deels gezamenlijke activiteiten betaalt, zoals een vakantie. TO brengt tenslotte ook niet ‘niets’ in.
maandag 30 december 2019 om 00:34
Toen mijn vriend bij mij introk wilde hij graag alles op 1 hoop, ondanks het huis op mijn naam zou blijven staan en hij dus het risico liep om mee te betalen aan mijn vermogen. Hiermee voelde het voor hem meer als ook zijn huis & hij redeneerde dat hij dat geld anders ook kwijt was geweest aan huur (huurde voor krap aan 300,-Pm)
Ik zelf had het logisch gevonden wanneer hij niet zou mee betalen aan de hypotheek.
Nu geen sprake meer van omdat we nu een huis op beide namen hebben gekocht & stiekem merk ik nu dat vriend toch iets zuiniger omgaat met t nieuwe huis dan in t oude huis
Ik zou vooral in je overweging mee laten nemen in hoeverre je je vriend ‘beslissingsbevoegd’ wil laten zijn in jouw huis.. zit er bv onderhoud of verbeteringen in de planning waarbij je wil dat hij mee beslist? Of wil je dat stuk nog graag bij jezelf houden?
Ik zelf had het logisch gevonden wanneer hij niet zou mee betalen aan de hypotheek.
Nu geen sprake meer van omdat we nu een huis op beide namen hebben gekocht & stiekem merk ik nu dat vriend toch iets zuiniger omgaat met t nieuwe huis dan in t oude huis
Ik zou vooral in je overweging mee laten nemen in hoeverre je je vriend ‘beslissingsbevoegd’ wil laten zijn in jouw huis.. zit er bv onderhoud of verbeteringen in de planning waarbij je wil dat hij mee beslist? Of wil je dat stuk nog graag bij jezelf houden?
maandag 30 december 2019 om 01:18
Iedereen heeft het altijd maar over onderhoudskosten voor de eigenaar "want dat verhoogt de waarde van het huis, dus waarom meebetalen aan het huis van de ander". Dingen als extra aanbouw en dergelijke is wat anders, maar normaal onderhoud is gewoon noodzakelijk. Dat is om een huis, of het nou afbetaald is of nog met hypotheek, bewoonbaar te houden. Dus waarom zou degene die net zo goed in dat huis woont daar niet aan mee hoeven te betalen? Verder zal onderhoud er alleen voor zorgen dat het huis niet in waarde zakt (want achterstallig onderhoud zal de waarde van het huis verlagen), maar standaard onderhoud zorgt er echt niet voor dat een huis meer waard wordt, dat wordt vooral bepaald door de stand van de huizenmarkt.
Sowieso dat hele idee van íets opbouwen als het huis van jou is en niets opbouwen als het huis niet van jou is. Het primaire idee van een huis is dat je een dak boven je hoofd hebt en een fijne woonplek, en dat is iets waar je voor moet betalen, of het nou in de zin van een hypotheek is, waarmee je (meestal) in 30 jaar betaalt om dat huis de rest van je leven te mogen bewonen, of in de zin van huur om het huis op dat moment te mogen bewonen. En ja, als eigenaar kun je het uiteindelijk weer verkopen, maar zolang je erin woont zit het geld in de stenen en kun je er verder ook niets mee. Waarom zou iemand ineens het recht hebben om gratis te wonen als het om het huis van een partner gaat, die dat huis betaalt of betaald heeft? Wonen kost nu eenmaal geld, op welke manier dan ook.
Sowieso dat hele idee van íets opbouwen als het huis van jou is en niets opbouwen als het huis niet van jou is. Het primaire idee van een huis is dat je een dak boven je hoofd hebt en een fijne woonplek, en dat is iets waar je voor moet betalen, of het nou in de zin van een hypotheek is, waarmee je (meestal) in 30 jaar betaalt om dat huis de rest van je leven te mogen bewonen, of in de zin van huur om het huis op dat moment te mogen bewonen. En ja, als eigenaar kun je het uiteindelijk weer verkopen, maar zolang je erin woont zit het geld in de stenen en kun je er verder ook niets mee. Waarom zou iemand ineens het recht hebben om gratis te wonen als het om het huis van een partner gaat, die dat huis betaalt of betaald heeft? Wonen kost nu eenmaal geld, op welke manier dan ook.
maandag 30 december 2019 om 07:55
Eens. Duidelijk verhaal.bluewaterrr schreef: ↑30-12-2019 01:18Iedereen heeft het altijd maar over onderhoudskosten voor de eigenaar "want dat verhoogt de waarde van het huis, dus waarom meebetalen aan het huis van de ander". Dingen als extra aanbouw en dergelijke is wat anders, maar normaal onderhoud is gewoon noodzakelijk. Dat is om een huis, of het nou afbetaald is of nog met hypotheek, bewoonbaar te houden. Dus waarom zou degene die net zo goed in dat huis woont daar niet aan mee hoeven te betalen? Verder zal onderhoud er alleen voor zorgen dat het huis niet in waarde zakt (want achterstallig onderhoud zal de waarde van het huis verlagen), maar standaard onderhoud zorgt er echt niet voor dat een huis meer waard wordt, dat wordt vooral bepaald door de stand van de huizenmarkt.
Sowieso dat hele idee van íets opbouwen als het huis van jou is en niets opbouwen als het huis niet van jou is. Het primaire idee van een huis is dat je een dak boven je hoofd hebt en een fijne woonplek, en dat is iets waar je voor moet betalen, of het nou in de zin van een hypotheek is, waarmee je (meestal) in 30 jaar betaalt om dat huis de rest van je leven te mogen bewonen, of in de zin van huur om het huis op dat moment te mogen bewonen. En ja, als eigenaar kun je het uiteindelijk weer verkopen, maar zolang je erin woont zit het geld in de stenen en kun je er verder ook niets mee. Waarom zou iemand ineens het recht hebben om gratis te wonen als het om het huis van een partner gaat, die dat huis betaalt of betaald heeft? Wonen kost nu eenmaal geld, op welke manier dan ook.
Nu gaat het enkel om het huis. Maar dan zou je het ook oneerlijk kunnen vinden dat iemand mee moet betalen aan elektra ed. Want of je de lamp nu laat branden voor één of twee personen...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 30 december 2019 om 08:42
Heerlijk, de liefde als verdien model. Ik weet dat heel veel stellen na rato inleggen maar heb het nooit helemaal begrepen dat partners alles willen delen (huis, kinderen, leven) maar op de cent af berekenen om alles "eerlijk en zuiver" te houden want je weet maar nooit.
Hier alles op één berg, we genieten samen van het totaal, nooit schuine ogen omdat we samen het saldo in de gaten houden en elkaar niets misgunnen. We merken ook dat wij veel meer geld uitgeven aan "ons" dan aan individu en dat is niet eens afgesproken. We houden ook nooit naast elkaar wie wat uitgeeft, hoeveel of hoe vaak. We hebben na 25 jaar nog steeds wel eens ruzie maar in al die jaren nog nooit over geld. Spaargeld is 80.000 euro en een koophuis, gaan we scheiden dan is alles door de helft en hebben we samen mooie jaren gehad waarin we elkaar in alles vertrouwden.
Hier alles op één berg, we genieten samen van het totaal, nooit schuine ogen omdat we samen het saldo in de gaten houden en elkaar niets misgunnen. We merken ook dat wij veel meer geld uitgeven aan "ons" dan aan individu en dat is niet eens afgesproken. We houden ook nooit naast elkaar wie wat uitgeeft, hoeveel of hoe vaak. We hebben na 25 jaar nog steeds wel eens ruzie maar in al die jaren nog nooit over geld. Spaargeld is 80.000 euro en een koophuis, gaan we scheiden dan is alles door de helft en hebben we samen mooie jaren gehad waarin we elkaar in alles vertrouwden.
maandag 30 december 2019 om 09:24
Maar stel je nou voor dat to al die jaren haar spaargeld op een rekening had gezet en geen cent had afgelost. Dan zou ze nu een flink vermogen hebben en nog altijd hypotheekrente moeten betalen. Als hij dan kwam wonen moest hij dan wel mee betalen? Of zouden we het dan normaal vinden dat hij zou zeggen: je kunt de hypotheek prima aflossen dus ik betaal niet mee? Dat zouden we denk ik raar vinden. En daarom vind ik het raar dat hij nu niet een stukje zou mee betalen om bijvoorbeeld te reserveren voor groot onderhoud.
Het leven is niet eerlijk
