Huis hypotheek vrij/ samenwonen

Roelanje schreef: ↑

30-12-2019 09:24

Maar stel je nou voor dat to al die jaren haar spaargeld op een rekening had gezet en geen cent had afgelost. Dan zou ze nu een flink vermogen hebben en nog altijd hypotheekrente moeten betalen. Als hij dan kwam wonen moest hij dan wel mee betalen? Of zouden we het dan normaal vinden dat hij zou zeggen: je kunt de hypotheek prima aflossen dus ik betaal niet mee? Dat zouden we denk ik raar vinden. En daarom vind ik het raar dat hij nu niet een stukje zou mee betalen om bijvoorbeeld te reserveren voor groot onderhoud.

Mooi voorbeeld! Dit bedoel ik dus ook. Stel dat zij enorm gespaard had en hij juist alles lekker uitgegeven dan zou het ook niet eerlijk zijn om haar alles te laten betalen omdat zij zo zuinig is geweest.

veensteker schreef: ↑

30-12-2019 09:42

Mooi voorbeeld! Dit bedoel ik dus ook. Stel dat zij enorm gespaard had en hij juist alles lekker uitgegeven dan zou het ook niet eerlijk zijn om haar alles te laten betalen omdat zij zo zuinig is geweest.

Eens.

Spotty schreef: ↑

29-12-2019 12:42

Gewoon alles delen door 2. Mocht er onderhoud nodig zijn dat ook samen betalen, hij geniet dan ook van een nieuwe douche, cv ketel oid.

Mocht de relatie uit raken en hij heeft meebetaald aan onderhoud, dan is dat maar zo, hij heeft al die maanden (jaren) ook gratis gewoond.

Dit idd, alles op de grote hoop en vanaf nu alle kosten 'delen', of het nu boodschappen, verzekeringen, onderhoud of een nieuwe keuken is. Dat heb ik gedaan met mijn hypotheek vrije huis, mijn vermogen zat in stenen, mijn vriend had een dikke spaarrekening/beleggingen, dus wij profiteerden van elkaar. Ik alleen had bv niet genoeg geld voor een luxe nieuwe keuken, dus die werd betaald uit vriend zn spaargeld. Alleen als vriend echt helemaal niks inbrengt ligt het natuurlijk anders.

Ik denk dat het voorkomt uit het idee dat je als inwoner “niet moet meebetalen aan de hypotheek zolang je niet mede-eigenaar wordt van het huis van een ander”. Omdat je dan meewerkt aan bezitsvorming van die ander en je, bij een eventuele scheiding, zelf met lege handen zou staan.

Op zich zit daar iets in. Alleen vraag ik mij altijd af wat dan het verschil is met samen een (dure) huurwoning bewonen: dan betaal je allebei bijv. 600,- aan de huur en als je dat huis dan uit moet vanwege een scheiding, sta je allebei met lege handen. Maar goed, niets schijnt zó erg te zijn als bijdragen aan de woning van je partner waarvan je zegt te houden….

Daarnaast denk ik dat sommige mensen geen flauw benul hebben van de werkelijke kosten van welke woning dan ook. In iedere andere woning of in een appartementencomplex staat bijvoorbeeld ook een (centrale) ketel die onderhouden moet worden. En moet de buitenboel regelmatig geschilderd worden. En is er een dak dat vraagt om onderhoud (of reservering daarvoor), en er zijn leidingen en riolering e.d.

Voor dergelijke posten betaal je óf een deel van de huur, óf VVE kosten.
Dát is allemaal logisch.
Maar kennelijk is dat niet zo als het huis waar je in woont op naam staat van je partner: dan moet die partner elk dubbeltje zelf betalen “want eigendom van partner”. De inwoner wil alleen het woongenot en wenst niets mee te betalen aan het bezit van de ander.

Eerder gaf iemand een rekenvoorbeeld: stel 150,- bijdrage per maand, is 1800,- per jaar en dus 27.000,- na 15 jaar en “dan zou die inwoner de nieuwe keuken helemaal alleen betaald hebben”….en dat zou toch welk heel erg te zot voor woorden zijn.

Blijkbaar wordt dan over het hoofd gezien dat in die 15 jaar de buitenboel al twee of drie keer geschilderd is, de CV ketel is vervangen, er kunnen reparaties plaats hebben gevonden, etc. Maar néé, je moet dan als eigenaar blijkbaar doen alsof je die nieuwe keuken helemaal cadeau hebt gekregen van de inwoner… (gruwel)
…alsof je in een appartementencomplex woont en dan na 15 jaar de gehele VVE bijdrage terug zou kunnen vragen als je voor je eigen appartement een nieuwe keuken wil kopen?!

Maar goed, dat huis moet ook geschilderd worden als partner niet zijn intrek neemt... alleen is dan de conclusie dat, wanneer de inwonende partner nergens aan mee wil betalen ("omdat die niks opbouwt"), het voor de eigenaar eigenlijk helemaal niet zo interessant is om te gaan samenwonen.
Of dat wél doen, maar onder de voorwaarde dat de inwoner ook zijn eigen woning blijft aanhouden: dan kan die gewoon terug naar zijn eigen huis als de relatie strandt en hoeft hij niet bang te zijn dat hij ook maar iets heeft meebetaald aan het bezit van zijn partner...

Gebruna schreef: ↑

30-12-2019 11:16

Ik denk dat het voorkomt uit het idee dat je als inwoner “niet moet meebetalen aan de hypotheek zolang je niet mede-eigenaar wordt van het huis van een ander”. Omdat je dan meewerkt aan bezitsvorming van die ander en je, bij een eventuele scheiding, zelf met lege handen zou staan.

Op zich zit daar iets in. Alleen vraag ik mij altijd af wat dan het verschil is met samen een (dure) huurwoning bewonen: dan betaal je allebei bijv. 600,- aan de huur en als je dat huis dan uit moet vanwege een scheiding, sta je allebei met lege handen. Maar goed, niets schijnt zó erg te zijn als bijdragen aan de woning van je partner waarvan je zegt te houden….

Daarnaast denk ik dat sommige mensen geen flauw benul hebben van de werkelijke kosten van welke woning dan ook. In iedere andere woning of in een appartementencomplex staat bijvoorbeeld ook een (centrale) ketel die onderhouden moet worden. En moet de buitenboel regelmatig geschilderd worden. En is er een dak dat vraagt om onderhoud (of reservering daarvoor), en er zijn leidingen en riolering e.d.

Voor dergelijke posten betaal je óf een deel van de huur, óf VVE kosten.
Dát is allemaal logisch.
Maar kennelijk is dat niet zo als het huis waar je in woont op naam staat van je partner: dan moet die partner elk dubbeltje zelf betalen “want eigendom van partner”. De inwoner wil alleen het woongenot en wenst niets mee te betalen aan het bezit van de ander.

Eerder gaf iemand een rekenvoorbeeld: stel 150,- bijdrage per maand, is 1800,- per jaar en dus 27.000,- na 15 jaar en “dan zou die inwoner de nieuwe keuken helemaal alleen betaald hebben”….en dat zou toch welk heel erg te zot voor woorden zijn.

Blijkbaar wordt dan over het hoofd gezien dat in die 15 jaar de buitenboel al twee of drie keer geschilderd is, de CV ketel is vervangen, er kunnen reparaties plaats hebben gevonden, etc. Maar néé, je moet dan als eigenaar blijkbaar doen alsof je die nieuwe keuken helemaal cadeau hebt gekregen van de inwoner… (gruwel)
…alsof je in een appartementencomplex woont en dan na 15 jaar de gehele VVE bijdrage terug zou kunnen vragen als je voor je eigen appartement een nieuwe keuken wil kopen?!

Maar goed, dat huis moet ook geschilderd worden als partner niet zijn intrek neemt... alleen is dan de conclusie dat, wanneer de inwonende partner nergens aan mee wil betalen ("omdat die niks opbouwt"), het voor de eigenaar eigenlijk helemaal niet zo interessant is om te gaan samenwonen.
Of dat wél doen, maar onder de voorwaarde dat de inwoner ook zijn eigen woning blijft aanhouden: dan kan die gewoon terug naar zijn eigen huis als de relatie strandt en hoeft hij niet bang te zijn dat hij ook maar iets heeft meebetaald aan het bezit van zijn partner...

dit dus.... zo erg mee eens

"Maar goed, dat huis moet ook geschilderd worden als partner niet zijn intrek neemt... alleen is dan de conclusie dat, wanneer de inwonende partner nergens aan mee wil betalen ("omdat die niks opbouwt"), het voor de eigenaar eigenlijk helemaal niet zo interessant is om te gaan samenwonen."

Ik schreef ook iets over niets opbouwen, toen ik samenwoonde in het huis van mijn ex. Ik bedoelde hier nadrukkelijk niet mee dat ik niet wilde bijdragen (dat deed ik ook naar draagkracht), maar het mij dwars zat dat uitgaven voor hem deels investeringen dan wel aflossingen waren op zijn bezit, dat daarmee toenam, terwijl ik daar geen deel aan had. Dat is net een andere nuance. Het feit dat het mij dwars zat, betekent dus niet dat ik niet mee wilde betalen of dat het een enorm probleem was, maar puur dat het mij, zoals ik al zei, dwars zat. Voor mij voelde het ongelijkwaardig en dat vond ik niet prettig.

Ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten.

Toenmalige partner betaalde de helft van de kosten. Hij heeft zich niet ingekocht op mijn woning (godzijdank). Had hij het geld ook niet voor. Maar wilde wel over alles beslissen (lees zijn zin doordrijven).

Ik hoop voor jou dat het bij jullie goed gaat. Mijn ex voelde zich minder omdat hij mee moest betalen in de kosten maar niet mede eigenaar was. Vond ook gezien ik eigenaar was, ik degene was die meer moest betalen.

Na een half jaar samen gewoond te hebben is hij vertrokken.

Mijn tip: blijf eigenaar van je woning. Anders krijg je gedonder.