Geld & Recht
alle pijlers
In tweestrijd om grote gift
vrijdag 9 februari 2024 om 11:04
Speciaal een nieuwe nick wegens herkenbaarheid.
In mijn omgeving hoor ik veel verhalen van giften die gedaan worden naar één van de kinderen. In de gevallen die ik ken altijd naar degene die er niet goed mee omgaat. Dit heb ik nooit begrepen van de ouders, ik zou mijn kinderen altijd hetzelfde geven. Die het wel goed voor elkaar heeft boekt maar lekker een reisje dan.
Mijn ouders zijn zo niet gelukkig. Al meer dan 40 jaar hoor ik dat alles eerlijk gebeurd. Krijgt de ene iets, dan de andere ook.
Allemaal prima en ik heb nog nooit bij hen iets op de weegschaal gewogen, want ik kom zelf niks te kort.
Tot vorige week. Broer gaf aan te gaan scheiden en heeft een gigantisch bedrag nodig om zijn ex uit te kopen (lees tonnen).
Mijn ouders hebben dit toegezegd en mij een korte mededeling gedaan dat er wel iets geregeld wordt met de erfenis. Prima antwoordde ik.
Na een nachtje slapen ben ik toch van mening veranderd dat ik gewoon hetzelfde wil. Ik vind dit bedrag zo absurd hoog en onnodig. Ik zit ook helemaal niet op een erfenis te wachten.
Ik heb dit ook kort aangegeven dat ik de regeling toch niet ideaal vind, maar daar is geen gehoor aan gegeven.
Mijn gevoel is behoorlijk in tweestrijd. Ik vind het niet eerlijk. Maar wat is wel eerlijk?
In mijn omgeving hoor ik veel verhalen van giften die gedaan worden naar één van de kinderen. In de gevallen die ik ken altijd naar degene die er niet goed mee omgaat. Dit heb ik nooit begrepen van de ouders, ik zou mijn kinderen altijd hetzelfde geven. Die het wel goed voor elkaar heeft boekt maar lekker een reisje dan.
Mijn ouders zijn zo niet gelukkig. Al meer dan 40 jaar hoor ik dat alles eerlijk gebeurd. Krijgt de ene iets, dan de andere ook.
Allemaal prima en ik heb nog nooit bij hen iets op de weegschaal gewogen, want ik kom zelf niks te kort.
Tot vorige week. Broer gaf aan te gaan scheiden en heeft een gigantisch bedrag nodig om zijn ex uit te kopen (lees tonnen).
Mijn ouders hebben dit toegezegd en mij een korte mededeling gedaan dat er wel iets geregeld wordt met de erfenis. Prima antwoordde ik.
Na een nachtje slapen ben ik toch van mening veranderd dat ik gewoon hetzelfde wil. Ik vind dit bedrag zo absurd hoog en onnodig. Ik zit ook helemaal niet op een erfenis te wachten.
Ik heb dit ook kort aangegeven dat ik de regeling toch niet ideaal vind, maar daar is geen gehoor aan gegeven.
Mijn gevoel is behoorlijk in tweestrijd. Ik vind het niet eerlijk. Maar wat is wel eerlijk?
zaterdag 10 februari 2024 om 18:46
Er zit nog heel veel tussen 3 hoog achter en een villa met zwembad. En iedereen die het heeft over opgevoed zonder hebzucht. To heeft geen invloed op broer en geeft al aan reden te heben om broer niet te vertrouwen.
zaterdag 10 februari 2024 om 18:46
Er zit nog heel veel tussen 3 hoog achter en een villa met zwembad. En iedereen die het heeft over opgevoed zonder hebzucht. To heeft geen invloed op broer en geeft al aan reden te heben om broer niet te vertrouwen.
zaterdag 10 februari 2024 om 18:50
Ik begrijp je gevoel helemaal, maar dit gevoel ligt bij jou, en daar moet je het houden. Je hebt gewoon geen enkel recht van spreken en je hebt je er bij neer te leggen. Je duwt je ouders alleen maar verder van je af als je hier een punt van maakt. Accepteer hun kijk op de zaken. Je kunt niet over hun portemonnee regeren.Familieflodder schreef: ↑10-02-2024 17:39Iedereen zal voor zichzelf dan toch wel uitmaken of het nodig is.
Broer vind het nodig om in een villa met buitenzwembad te wonen. Allemaal prima dat ouders dit willen betalen, maar dan wil ik wel een beetje serieus genomen worden.
zaterdag 10 februari 2024 om 19:16
TO, het gaat je niet om het geld schreef je, want dat heb je niet nodig. Het gaat dus om je gevoel, het voelt voor jou oneerlijk. Waarom zeg je dan aan je ouders dat je dan ook nu het geld wilt? Waarom zeg je niet tegen je ouders waar het je werkelijk om gaat, dat het oneerlijk voelt voor jou?
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 10 februari 2024 om 19:19
Voor TO is dit een harde levensles, om erachter te komen dat hard werken en integer zijn niet onlosmakelijk verbonden zijn met erkenning en beloning daarvoor. Dat heet ‘het leven’. Het leven dat geen wedstrijd is met beloonde doelen; en niemand die goed of kwaad oordeelt over jouw levensweg.
Degene die het meeste afziet, hard werkt, verantwoordelijk en verstandig is, krijgt daarvoor niet perse erkenning of beloning (en en ander met tegenovergestelde principes misschien wel). Zo is het leven.
Daarom is het goed om die erkenning in jezelf te zoeken. Dat is je grootste beloning.
zaterdag 10 februari 2024 om 19:21
Meh, al die redenen om broer te wantrouwen kwamen ook maar mondjesmaat he. Het werd elke keer een beetje erger met die broer. Eerst was ze gewoon een beetje verongelijkt, toen werd broer in de strijd geworpen want die leefde boven zijn stand, een paar posts later was broer eigenlijk ook best oneerlijk .... Net of TO ons over de rug van haar broer wil overtuigen van haar gelijk zeg maar.
zaterdag 10 februari 2024 om 19:23
En wat is dan niet ‘te luxe’? En wie bepaalt dat? Een rijtjeshuis in een kutbuurt met een piepklein tuintje waar de lokale jeugd in staat te zeiken? Is één slaapkamer voor twee kinderen goed genoeg? Mag je een tuin waar je een konijnenren kunt bouwen? Al die mensen die praten over te luxe zijn gewoon stikjaloers. Anders zou je je wel bepalen tot je eigen zaken.
zaterdag 10 februari 2024 om 19:24
Ik ben er nog niet helemaal uit voor mezelf wat ik nu juist bedoel/wil/eerlijk vind. Door dit topic hoop ik dat een beetje helder te krijgen in mijn hoofd.Marianneke schreef: ↑10-02-2024 19:16TO, het gaat je niet om het geld schreef je, want dat heb je niet nodig. Het gaat dus om je gevoel, het voelt voor jou oneerlijk. Waarom zeg je dan aan je ouders dat je dan ook nu het geld wilt? Waarom zeg je niet tegen je ouders waar het je werkelijk om gaat, dat het oneerlijk voelt voor jou?
zaterdag 10 februari 2024 om 19:25
En bedenk ook hoe vrij je bent als je ouders oud worden. Mantelzorgen is ontzettend intensief, dat kun je zonder schuldgevoel aan je voorbij laten gaan. Niet uit straf ofzo, dat zou andermans moraal op jouw beslissing plakken zijn, maar omdat jij vrij bent te kiezen wat jij doet met je tijd en je energie, je ouders niets minder hebben als jij het niet doet en zo leren ze meteen dat het leven niet eerlijk is.
ladara wijzigde dit bericht op 10-02-2024 19:30
0.73% gewijzigd
zaterdag 10 februari 2024 om 19:27
Kun jij dat wel, een topic openen en dat je direct alle juiste info erin zet, zodat er eigenlijk van niemand meer een vraag komt?Lady*Voldemort schreef: ↑10-02-2024 19:21Meh, al die redenen om broer te wantrouwen kwamen ook maar mondjesmaat he. Het werd elke keer een beetje erger met die broer. Eerst was ze gewoon een beetje verongelijkt, toen werd broer in de strijd geworpen want die leefde boven zijn stand, een paar posts later was broer eigenlijk ook best oneerlijk .... Net of TO ons over de rug van haar broer wil overtuigen van haar gelijk zeg maar.
En ik hoef hier niemand te overtuigen. Positieve of negatieve reacties neem ik allemaal mee.
familieflodder wijzigde dit bericht op 10-02-2024 20:00
0.22% gewijzigd
zaterdag 10 februari 2024 om 19:54
Ladara schreef: ↑10-02-2024 19:25En bedenk ook hoe vrij je bent als je ouders oud worden. Mantelzorgen is ontzettend intensief, dat kun je zonder schuldgevoel aan je voorbij laten gaan. Niet uit straf ofzo, dat zou andermans moraal op jouw beslissing plakken zijn, maar omdat jij vrij bent te kiezen wat jij doet met je tijd en je energie, je ouders niets minder hebben als jij het niet doet en zo leren ze meteen dat het leven niet eerlijk is.
Jaaaaa! Dát zal ze leren!
zaterdag 10 februari 2024 om 20:12
Te luxe is wat je niet zelf op kunt brengen.oneenietweer schreef: ↑10-02-2024 19:23En wat is dan niet ‘te luxe’? En wie bepaalt dat? Een rijtjeshuis in een kutbuurt met een piepklein tuintje waar de lokale jeugd in staat te zeiken? Is één slaapkamer voor twee kinderen goed genoeg? Mag je een tuin waar je een konijnenren kunt bouwen? Al die mensen die praten over te luxe zijn gewoon stikjaloers. Anders zou je je wel bepalen tot je eigen zaken.
zaterdag 10 februari 2024 om 20:14
Je kunt het wel oneerlijk vinden, maar dat uiteindelijk is dat niet aan jou. Ouders mogen oneerlijk zijn/handelen. Dat zul je moeten accepteren.Familieflodder schreef: ↑10-02-2024 19:24Ik ben er nog niet helemaal uit voor mezelf wat ik nu juist bedoel/wil/eerlijk vind. Door dit topic hoop ik dat een beetje helder te krijgen in mijn hoofd.
zaterdag 10 februari 2024 om 20:17
Wat kleinzielig denk jij over je ouders... Omdat broer een regeling heeft, moet hij maar gaan mantelzorgen? Werkelijk, te triest voor woorden dat je zo denkt. Het leven is nooit eerlijk geweest, ik denk dat de ouders van To dat lesje echt al wel geleerd hebben in hun leven. Daar hebben ze To niet voor nodig. Zie dan gelijk van contact én de erfenis af!Ladara schreef: ↑10-02-2024 19:25En bedenk ook hoe vrij je bent als je ouders oud worden. Mantelzorgen is ontzettend intensief, dat kun je zonder schuldgevoel aan je voorbij laten gaan. Niet uit straf ofzo, dat zou andermans moraal op jouw beslissing plakken zijn, maar omdat jij vrij bent te kiezen wat jij doet met je tijd en je energie, je ouders niets minder hebben als jij het niet doet en zo leren ze meteen dat het leven niet eerlijk is.
zaterdag 10 februari 2024 om 20:50
Heel begrijpelijk dat broer in zijn huis wil blijven wonen in wat sowieso een moeilijke en ontwrichtende periode voor hem is.
Heel begrijpelijk dat de ouders hem graag willen helpen.
Maar minstens zo begrijpelijk dat TO niet gelukkig wordt van de gedachte dat haar broer nu wel heel erg bevoordeeld wordt. Al die reacties van 'je ouders beslissen zelf' en 'waar zit je pijn' etc vind ik dikke bullshit. Wacht tot je zelf iets van die aard en die grootteorde meemaakt ...
Een oplossing lijkt mij dat de ouders zich inkopen in het huis van broer. Later kan hij hun deel van het huis erven en TO een gelijkwaardig deel van de erfenis.
Heel begrijpelijk dat de ouders hem graag willen helpen.
Maar minstens zo begrijpelijk dat TO niet gelukkig wordt van de gedachte dat haar broer nu wel heel erg bevoordeeld wordt. Al die reacties van 'je ouders beslissen zelf' en 'waar zit je pijn' etc vind ik dikke bullshit. Wacht tot je zelf iets van die aard en die grootteorde meemaakt ...
Een oplossing lijkt mij dat de ouders zich inkopen in het huis van broer. Later kan hij hun deel van het huis erven en TO een gelijkwaardig deel van de erfenis.
zaterdag 10 februari 2024 om 21:07
Waarom moet to rekening houden met de gevoelens van ouders maar vind je het volkomen normaal dat ouders lak hebben aan de gevoelens van to? Omdat het om een uitgave uit de portemonnee van ouders gaat mag ze geen gevoelens daarover hebben?Lorem_Ipsum schreef: ↑10-02-2024 18:50Ik begrijp je gevoel helemaal, maar dit gevoel ligt bij jou, en daar moet je het houden. Je hebt gewoon geen enkel recht van spreken en je hebt je er bij neer te leggen. Je duwt je ouders alleen maar verder van je af als je hier een punt van maakt. Accepteer hun kijk op de zaken. Je kunt niet over hun portemonnee regeren.
zaterdag 10 februari 2024 om 21:53
IkLadara schreef: ↑10-02-2024 19:25En bedenk ook hoe vrij je bent als je ouders oud worden. Mantelzorgen is ontzettend intensief, dat kun je zonder schuldgevoel aan je voorbij laten gaan. Niet uit straf ofzo, dat zou andermans moraal op jouw beslissing plakken zijn, maar omdat jij vrij bent te kiezen wat jij doet met je tijd en je energie, je ouders niets minder hebben als jij het niet doet en zo leren ze meteen dat het leven niet eerlijk is.
anoniem_67015725c3819 wijzigde dit bericht op 12-02-2024 23:00
Reden: TO bleek trol
Reden: TO bleek trol
26.21% gewijzigd
zaterdag 10 februari 2024 om 23:15
En dat ben ik met je eens. Enerzijds meent TO dat haar broer te makkelijk geld uitgeeft en zij zuinig leeft en nooit om geld/steun gevraagd heeft tijdens haar scheiding(en) en vindt zij dat de maatstaf die zij voor zichzelf heeft aangelegd ook voor haar broer MOET gelden, want anders is het niet eerlijk.dweedledee schreef: ↑10-02-2024 13:04Hier gaat het helemaal niet om. Zoals al meer hebben opgemerkt heeft TO (onbewust) een enorm waardeoordeel over haar broer, wat ze enorm op de situatie projecteert. Daar gaat het om. En daar attendeer ik haar op.
Enerzijds snap ik TO wel. En anderzijds denk ik niet dat haar broer niet om steun mag vragen/accepteren, omdat zijn zus het destijds niet wilde.
Wanneer men aangeeft dat het de ouders volledig vrijstaat om te doen wat zij willen, denk ik dat een ieder zich ook kan bedenken dat het bevoordelen van het ene kind mogelijk gaat schuren bij het andere kind. Ik begrijp dat gevoel. Ik vind de huidige eis van TO echter compleet onredelijk. Ze heeft het op dit moment ook niet nodig. En haar gedrag heeft een beetje een Calimero gehalte: broer krijgt mogelijk meer, da’s niet eerlijk en dus wil ik het nu ook. En dat terwijl ze het daarvoor principieel niet wilde.
Ik denk dat je het nooit helemaal op een weegschaal moet leggen, maar dat wat er is, wel een beetje in evenwicht moet zijn. Mijn ouders zijn zeer vermogend en toen ik vorig jaar een huis wilde kopen in NL, wist ik, gelet op het feit dat ik in het buitenland werk/woon, niet of ik makkelijk de hypotheek rond kon krijgen. Mijn ouders gaven meteen aan €200K te kunnen lenen. Mijn broer zat daar niet mee. Sterker nog, ik kon ook tijdelijk bij hem lenen als de hypotheek een probleem zou zijn, want hij wilde zijn zusje/zwager en nichtje ook liever in Nederland hebben. Hoewel dat huis uiteindelijk niet door is gegaan, merkte ik wel dat er tussen mijn broer en mij een fijn, wederzijds vertrouwen is als het om familie geld gaat. Toen mijn broer en zijn ex uit elkaar gingen hebben mijn ouders hem ook geholpen met onder meer de advocaat kosten en ik heb destijds een dubbele studie gedaan die meer heeft gekost dan de opleiding van mijn broer. Onderling hebben wij daar geen probleem mee en boeit het niet zo. Ik denk echter wel dat als het om serieus veel geld zou gaan en een van ons significant bevoordeeld zou worden, dat misschien toch anders zou liggen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 10 februari 2024 om 23:48
Jij noemt het steun, feitelijk gaat het om het aanhouden van een villa met zwembad dat voor broer te duur is. Waar houdt steun op en begint het faciliteren van verwend gedrag? TO is mijns inziens ook niet redelijk dat ze nu hetzelfde bedrag cash wil hebben, maar duidelijk is dat het evenwicht zoek is.Baggal schreef: ↑10-02-2024 23:15En dat ben ik met je eens. Enerzijds meent TO dat haar broer te makkelijk geld uitgeeft en zij zuinig leeft en nooit om geld/steun gevraagd heeft tijdens haar scheiding(en) en vindt zij dat de maatstaf die zij voor zichzelf heeft aangelegd ook voor haar broer MOET gelden, want anders is het niet eerlijk.
Enerzijds snap ik TO wel. En anderzijds denk ik niet dat haar broer niet om steun mag vragen/accepteren, omdat zijn zus het destijds niet wilde.
Wanneer men aangeeft dat het de ouders volledig vrijstaat om te doen wat zij willen, denk ik dat een ieder zich ook kan bedenken dat het bevoordelen van het ene kind mogelijk gaat schuren bij het andere kind. Ik begrijp dat gevoel. Ik vind de huidige eis van TO echter compleet onredelijk. Ze heeft het op dit moment ook niet nodig. En haar gedrag heeft een beetje een Calimero gehalte: broer krijgt mogelijk meer, da’s niet eerlijk en dus wil ik het nu ook. En dat terwijl ze het daarvoor principieel niet wilde.
Ik denk dat je het nooit helemaal op een weegschaal moet leggen, maar dat wat er is, wel een beetje in evenwicht moet zijn. (...) Ik denk echter wel dat als het om serieus veel geld zou gaan en een van ons significant bevoordeeld zou worden, dat misschien toch anders zou liggen.
zaterdag 10 februari 2024 om 23:50
TO hoeft geen rekening houden met de gevoelens van de ouders. Maar ze heeft het wel te accepteren. Niks aan te doen.pindakaasmetnootjes schreef: ↑10-02-2024 21:07Waarom moet to rekening houden met de gevoelens van ouders maar vind je het volkomen normaal dat ouders lak hebben aan de gevoelens van to? Omdat het om een uitgave uit de portemonnee van ouders gaat mag ze geen gevoelens daarover hebben?
zaterdag 10 februari 2024 om 23:53
Ik zou mijn kind in scheiding, en zéker mijn kleinkinderen die met de scheiding van hun ouders te maken krijgen, ook zo veel mogelijk steunen om de woonsituatie gelijk te houden.
En het andere kind dat dat gaat misgunnen, vragen om rente of compensatie…
die zou vér dalen in mijn achting.
Dat verwende gedrag zou ik zeker niet sponsoren.
En het andere kind dat dat gaat misgunnen, vragen om rente of compensatie…
die zou vér dalen in mijn achting.
Dat verwende gedrag zou ik zeker niet sponsoren.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 11 februari 2024 om 00:05
Dat is ook het dilemma. Dat gezegd hebbende, noch de levenstandaard van de broer noch die van TO is maatgevend denk ik. Duidelijk is dat ze er andere ideeën op nahouden. De broer die een luxere levenstandaard heeft en TO die dat duidelijk niet ambieert maar nu vindt dat het meteen gelijk getrokken moet worden, wat waarschijnlijk niet haalbaar is.Underhype schreef: ↑10-02-2024 23:48Jij noemt het steun, feitelijk gaat het om het aanhouden van een villa met zwembad dat voor broer te duur is. Waar houdt steun op en begint het faciliteren van verwend gedrag? TO is mijns inziens ook niet redelijk dat ze nu hetzelfde bedrag cash wil hebben, maar duidelijk is dat het evenwicht zoek is.
Als broer bijvoorbeeld jonge kinderen heeft (niet alles gelezen) dan zou ik mij kunnen voorstellen dat dit ook een rol speelt bij de overweging van haar ouders. Je huis moeten verkopen als gevolg van een scheiding is pijnlijk (al is de markt gunstig) en dat je probeert als ouders je kind te helpen als dit binnen de mogelijkheden ligt begrijp ik wel. Zeker als de kinderen ten gevolge van de scheiding ook het ouderlijk huis kwijtraken.
In mijn eigen voorbeeld dat ik aangaf ging het ook om een woning in het hogere segment en toch zou de familie voor mij klaar hebben gestaan, wetende dat ze het ook weer terug zouden krijgen. Dat kan het faciliteren van verwend gedrag zijn, maar kwam mij niet onredelijk voor en mijn broer zou er niet op achteruit gegaan zijn.
Dat laatste is in TO’s situatie natuurlijk anders: de ouders willen mogelijk iets regelen bij overlijden om het wat recht te trekken, maar of het ooit gelijk getrokken kan worden is een tweede natuurlijk. Ik kan TO’s gevoel wel volgen, maar weet ook even wat de meest eerlijke en juridisch correcte oplossing is die niet leidt tot verwijdering tussen broer, TO en haar ouders.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 11 februari 2024 om 00:14
Ik weet niet of ik het daar helemaal mee eens ben. Toen mijn ouders een deel van de oplopende advocaat kosten op zich namen toen mijn broer en zijn ex uit elkaar gingen, had ik daar geen moeite mee. Te meer omdat ik als enige dochter wat sieraden kreeg van mijn moeder, dus het was ergens wel gelijk getrokken. Als mijn ouders mijn broer voor tonnen zouden bevoordelen en er bij overlijden niet genoeg in de boedel zou zitten om dit enigszins gelijk te trekken, zou ik daar ook wat van vinden geloof ik. Het kan en hoeft niet allemaal op een weegschaal, maar in de casus van TO zijn de verhoudingen scheef.Lorem_Ipsum schreef: ↑10-02-2024 23:50TO hoeft geen rekening houden met de gevoelens van de ouders. Maar ze heeft het wel te accepteren. Niks aan te doen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 11 februari 2024 om 00:31
Ik zou het wel fijn vinden als kind dit aan mij zou voorleggen.feow schreef: ↑10-02-2024 23:53Ik zou mijn kind in scheiding, en zéker mijn kleinkinderen die met de scheiding van hun ouders te maken krijgen, ook zo veel mogelijk steunen om de woonsituatie gelijk te houden.
En het andere kind dat dat gaat misgunnen, vragen om rente of compensatie…
die zou vér dalen in mijn achting.
Dat verwende gedrag zou ik zeker niet sponsoren.
Ik vind het voor to heel zuur dat ze haar gevoel heeft voorgelegd en dat dat terzijde is geschoven.
Ik ben laatst nog een gesprek gehad, mijn ouder had in mijn jeugd een financiële meevaller waar ik als uitzondering buiten gelaten werd. Iedereen, zelfs vrienden en buren, hebben er iets van gekregen behalve ik.
Zij bracht ter sprake wat een leuke tijd dat was en ik kon het niet laten toch nog mijn mening te geven.
Ik kreeg gelukkig wel een open mond, even stil en je zag de radertjes rollen, en een 'inderdaad. Wat raar eigenlijk'.
Geen uitleg want er zat nul logica in, maar wel erkenning en excuses.
Dat zou ik to ook wel gunnen.
Het klinkt alsof dit een fijne familie is, dus dan zou je dit soort gevoelens op tafel moeten kunnen leggen denk ik.
Ik zou dat geen reden vinden om te dalen in mijn achting, als ik zie dat er echt verdriet bij komt kijken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
