
Kind wordt 18; hoe financieel opvangen?
donderdag 1 augustus 2019 om 18:42
De volgende situatie:
Ik help mijn zus af en toe met de financiën omdat ze zelf weinig inzicht heeft en daarnaast ook een gat in haar hand.
Zus heeft een parttime baan en wordt daarnaast aangevuld vanuit de bijstand. Ook ontvangt zij alle toeslagen.
Nu is het zo dat haar zoon in november 18 jaar wordt. Op het moment dat haar zoon 18 wordt stopt de kinderbijslag en het kindgebondenbudget. Dit betekent dat mijn zus er zo'n 350 euro per maand op achteruit gaat. En ik kan niet ontdekken hoe ze dit op moet vangen. Op deze manier komt haar budget maandelijks uit op -350 euro. Spaargeld heeft ze niet.
Ze houdt nu al eigenlijk niets over in haar budget en doet niets geks. We hebben alles al op het minimale van het minimale staan. Dus nog meer bezuinigen gaat niet.
Meer werken kan natuurlijk. Zus is ook bezig met solliciteren, maar is al wat ouder en heeft geen diploma's. De sollicitaties tot nu toe zijn dus zonder resultaat.
Zoon is net klaar met de havo en gaat na de zomer een mbo opleiding volgen. Natuurlijk kan hij een bijbaan zoeken en financieel bijdragen, maar dan moet hij flink veel gaan verdienen om dat gat op te gaan vangen.
Wie weet of ik iets over het hoofd zie? Zijn er nog potjes waar zus mogelijk recht op heeft?
Bedankt voor de hulp!
Ik help mijn zus af en toe met de financiën omdat ze zelf weinig inzicht heeft en daarnaast ook een gat in haar hand.
Zus heeft een parttime baan en wordt daarnaast aangevuld vanuit de bijstand. Ook ontvangt zij alle toeslagen.
Nu is het zo dat haar zoon in november 18 jaar wordt. Op het moment dat haar zoon 18 wordt stopt de kinderbijslag en het kindgebondenbudget. Dit betekent dat mijn zus er zo'n 350 euro per maand op achteruit gaat. En ik kan niet ontdekken hoe ze dit op moet vangen. Op deze manier komt haar budget maandelijks uit op -350 euro. Spaargeld heeft ze niet.
Ze houdt nu al eigenlijk niets over in haar budget en doet niets geks. We hebben alles al op het minimale van het minimale staan. Dus nog meer bezuinigen gaat niet.
Meer werken kan natuurlijk. Zus is ook bezig met solliciteren, maar is al wat ouder en heeft geen diploma's. De sollicitaties tot nu toe zijn dus zonder resultaat.
Zoon is net klaar met de havo en gaat na de zomer een mbo opleiding volgen. Natuurlijk kan hij een bijbaan zoeken en financieel bijdragen, maar dan moet hij flink veel gaan verdienen om dat gat op te gaan vangen.
Wie weet of ik iets over het hoofd zie? Zijn er nog potjes waar zus mogelijk recht op heeft?
Bedankt voor de hulp!
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:58
Ik heb verspreid over de afgelopen 4 maanden 8 weken verlof gehad, ik trok het niet, het tempo op mijn werk. Ik wil dit graag wel de komende zestig jaar, waar mag ik tekenen?Solomio schreef: ↑02-08-2019 22:56Dus het voorbeeld wat jij noemt staat voor jou gelijk aan de boel besodemieteren?
Ik mis in dit soort zaken de nuance. Het ligt namelijk zelden zo zwart-wit.
Ik zie veel mensen die niet mee kunnen in het huidige tempo wat in onze maatschappij van werknemers verwacht wordt.
Mensen die zo op het oog niks mankeren, maar het toch (net) niet redden.
Als je dan na zo veel jaar in de bijstand eindelijk met rust gelaten wordt kan ik me voorstellen dat je dat prima vindt.
Dan besodemieter je de boel niet, dan heb je gewoon de pech dat je niet mee kunt komen, maar dat daar geen diagnose bij past.
Ik denk dat de bijstand voor het overgrote deel naar dit soort mensen gaat.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:59
Het gaat je ook niks aan wat de aanleiding is.
Dat bespreek je namelijk niet met jan en alleman op een forum vol met (voor)oordelen, dat bespreek je met je dienstverlener van de uitkerende instantie en eventueel met vrienden.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:01
Hoho, dat is jouw conclusie dat ik niks heb gedaan om aan werk te komen, niks heb gedaan, geen euro heb verdient.
Nogmaals loepen is the best answer you are gonna get.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:01
Ik wil het gewoon graag snappen, en als het zó duidelijk is moet het niet ingewikkeld zijn om het even in een paar woorden aan PJK en mij uit te leggen.

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:04
Denk fout..pejeka schreef: ↑02-08-2019 22:27Maar op je 33e al levenslang in de bijstand geraken, lijkt mij onwaarschijnlijk. WIA, OK, dat kan, als je gezondheidsproblemen hebt die het uitvoeren van arbeid ronduit onmogelijk maken. Maar bijstand vind ik onwaarschijnlijk. Bijstand betekent gewoon dat je wel kán werken, maar op een bepaald moment even geen werk kunt vinden. Maar laten we wel zijn, op je 33e écht geen enkel werk kunnen vinden, terwijl je niet afgekeurd bent vanwege gezondheidsbelemmeringen, dat is toch een beetje vreemd. Nog vreemder dat je dat dan al 14 jaar volhoudt en nu, op je 47e, ook nog eens verkondigt dit de komende jaren nog wel door te gaan zetten.
Wel afgekeurd.. 100%
Dus ja er komen nog heel wat jaren bij. Hoop ik. Voor jou goedkoper dat ik dood ga maar ben ik niet van plan,
Dus ja nog een 20 jaar erbij.. Daarna door naar aow..


vrijdag 2 augustus 2019 om 23:05
Als je het chronisch niet trekt meld je je ziek. Ziektewet.
En dan na verloop van tijd mag/moet je het weer proberen, red je het weer niet, enz. enz.
En dan, als je lang genoeg ziek bent gaat er een arts beoordelen of jij echt niet kunt werken.
Dikke kans dat die arts zegt: leuk, mevrouwtje, maar we willen allemaal wel gratis geld hè, u mankeert niks (als in: geen diagnose), u krijgt geen uitkering.
En toch red jij het niet.
Dan kun je evt in aanmerking komen voor bijstand, onder heel veel voorwaarden.
Je werkgever wil je al helemaal niet meer terug, dus je solliciteert je suf, maar ja, langdurig ziektewet, geen werkgever die het aandurft.
Mss durf je het zelf ook niet meer aan, na diverse inzinkingen.
Of je bent allang voor de trein gesprongen, omdat je dat hele traject niet aankon.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:08
Met de weinige informatie is het natuurlijk lastig om een advies te geven.
Maar wat ik in dit topic toch weinig terugzie: wat als zoon het niet ziet zitten om kostgeld te betalen (een gemiddelde kamer is goedkoper) en het huis uit gaat? Bovendien is studiefinanciering bedoeld (zoals de naam al zegt) voor de studie van zoon. En als hij zijn eigen geld gaat verdienen kan ik mij zo voorstellen dat hij dat niet onder dwang gaat afstaan (tenzij hij dat vrijwillig wil doen).
Maar als moeder parttime werkt terwijl ze fulltime kan werken zou ik daar ook niet zomaar toe bereid zijn.
Wat dan? Dan zit moeder alsnog met dat gat in haar budget. Ze kan hiervoor niet gaan leunen op zoon. Enige optie lijkt mij meer werken.
Maar wat ik in dit topic toch weinig terugzie: wat als zoon het niet ziet zitten om kostgeld te betalen (een gemiddelde kamer is goedkoper) en het huis uit gaat? Bovendien is studiefinanciering bedoeld (zoals de naam al zegt) voor de studie van zoon. En als hij zijn eigen geld gaat verdienen kan ik mij zo voorstellen dat hij dat niet onder dwang gaat afstaan (tenzij hij dat vrijwillig wil doen).
Maar als moeder parttime werkt terwijl ze fulltime kan werken zou ik daar ook niet zomaar toe bereid zijn.
Wat dan? Dan zit moeder alsnog met dat gat in haar budget. Ze kan hiervoor niet gaan leunen op zoon. Enige optie lijkt mij meer werken.

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:09
De dame in kwestie is kern gezond, heeft een topfiguur door vier keer per week sportschool.Solomio schreef: ↑02-08-2019 22:56Dus het voorbeeld wat jij noemt staat voor jou gelijk aan de boel besodemieteren?
Ik mis in dit soort zaken de nuance. Het ligt namelijk zelden zo zwart-wit.
Ik zie veel mensen die niet mee kunnen in het huidige tempo wat in onze maatschappij van werknemers verwacht wordt.
Mensen die zo op het oog niks mankeren, maar het toch (net) niet redden.
Als je dan na zo veel jaar in de bijstand eindelijk met rust gelaten wordt kan ik me voorstellen dat je dat prima vindt.
Dan besodemieter je de boel niet, dan heb je gewoon de pech dat je niet mee kunt komen, maar dat daar geen diagnose bij past.
Ik denk dat de bijstand voor het overgrote deel naar dit soort mensen gaat.
De gemeente waar ik woon, is een ware walhalla voor bijstandsontvangers, veel potjes en luie ambtenaren.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:10
In de bijstand zitten is niet leuk, werken is ook vaak niet leuk.
Werk zelf fulltime en heb twee kinderen 1 HBO en 1 die nu naar 5 vwo gaat. Heb vier jaar mantelzorg moeten doen voor mijn ouders. Waarbij vorige werkgever heel moeilijk deed ondanks de zogenaamde wettelijke zorg regels. Ik vloog van hot naar her.. had graag een half jaar rust gehad.. helaas.
En snachts uit mijn bed gebeld worden voor mijn werk is niet leuk, zeker niet als je daarna gewoon je werkdag moet draaien..
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:13
Dat is een interessante opmerking, en kan mij daar nog iets bij voorstellen dat zoon daar geen zin in heeft.Blijdoener schreef: ↑02-08-2019 23:08Met de weinige informatie is het natuurlijk lastig om een advies te geven.
Maar wat ik in dit topic toch weinig terugzie: wat als zoon het niet ziet zitten om kostgeld te betalen (een gemiddelde kamer is goedkoper) en het huis uit gaat? Bovendien is studiefinanciering bedoeld (zoals de naam al zegt) voor de studie van zoon. En als hij zijn eigen geld gaat verdienen kan ik mij zo voorstellen dat hij dat niet onder dwang gaat afstaan (tenzij hij dat vrijwillig wil doen).
Maar als moeder parttime werkt terwijl ze fulltime kan werken zou ik daar ook niet zomaar toe bereid zijn.
Wat dan? Dan zit moeder alsnog met dat gat in haar budget. Ze kan hiervoor niet gaan leunen op zoon. Enige optie lijkt mij meer werken.
Mij zou het als moeder mijn eer te na zijn om bij zoon geld te vragen om de begroting rond te krijgen. En had dus allang mijn uren uitgebreid ( regeren is vooruit zien).
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:14
En dus, omdat jij het kan, kan iedereen het?Christiana schreef: ↑02-08-2019 23:10In de bijstand zitten is niet leuk, werken is ook vaak niet leuk.
Werk zelf fulltime en heb twee kinderen 1 HBO en 1 die nu naar 5 vwo gaat. Heb vier jaar mantelzorg moeten doen voor mijn ouders. Waarbij vorige werkgever heel moeilijk deed ondanks de zogenaamde wettelijke zorg regels. Ik vloog van hot naar her.. had graag een half jaar rust gehad.. helaas.
En snachts uit mijn bed gebeld worden voor mijn werk is niet leuk, zeker niet als je daarna gewoon je werkdag moet draaien..
Daar ligt het probleem: iedereen heeft een andere draagkracht en draaglast.
Je kunt jouw situatie dus niet vergelijken met die van een ander. Nooit.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:14
Bijstand is ook voor tijdelijk bedoeld.Christiana schreef: ↑02-08-2019 22:44Dat is een interessante vraag. En zie bijstand dan ook als tijdelijk, om je problemen op te lossen, om te scholen naar ander werk en dan weer zelfredzaam zijn.
Maar Oa ik kom niet in aanmerking voor wia/wajong.
De keuze is gemaakt om het bijstand te laten zijn. Voor mij niet perse gunstig trouwens wat hoogte van uitkering betreft om het maar niet over de vooroordelen en meningen over mensen die langdurig in de bijstand te hebben.
Mensen vinden dat ze recht hebben op je hele privé want zij betalen tenslotte je uitkering. Als je een keer wat leuks doet.. Ow dat kan wel, geld genoeg blijkbaar en ook niet ziek genoeg blijkbaar.
Dat ik de dag ervoor en de dagen erna bijna 24/7 op bed lig dat doet er niet toe ofzo.
En dat er ook ziektes bestaan waarbij je af en toe best wel eens wel iets kunt gaat veel mensen ook hun verstand te boven.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:15
Tuurlijk, jij beoordeelt dat wel ff.
4x per week sportschool, fysiek dus gezond.
Maar in mijn verhaal gaat het nou juist niet om de fysieke kant.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:16
Dat.Christiana schreef: ↑02-08-2019 23:10In de bijstand zitten is niet leuk, werken is ook vaak niet leuk.
Werk zelf fulltime en heb twee kinderen 1 HBO en 1 die nu naar 5 vwo gaat. Heb vier jaar mantelzorg moeten doen voor mijn ouders. Waarbij vorige werkgever heel moeilijk deed ondanks de zogenaamde wettelijke zorg regels. Ik vloog van hot naar her.. had graag een half jaar rust gehad.. helaas.
En snachts uit mijn bed gebeld worden voor mijn werk is niet leuk, zeker niet als je daarna gewoon je werkdag moet draaien..
Gevonden:
Ik werkte partime. 12-18uur maar contract voor 10 uur. In ziektewet maar kreeg al aanvulling van bijstand . Onderzocht of ik eigenlijk niet in de Wajong hoorde. Was niet het geval. Ingewikkeld verhaal. Toen volledig in bijstand gekomen. Daar trajecten gevolgd. Oa belastbaarheid.
Uiteindelijk is er besloten dat hoewel de wil er is het echt beter is dat het stopt. De sollicitatie plicht, trajecten, alles. Ze hadden gelijk. De wil om te werken was er maar ging enorm achteruit.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:18
Mijn echtgenoot is ernstig ziek geweest, en kreeg met zijn ziekte wet te maken met het UWV ben met die tussen keuringen altijd mee geweest, en heb die keuringsarts regelmatig teruggefloten , vindt bij een arbeidsverleden van toen 35 jaar dat je iemand netjes mag behandelen. Werkgever wilde van hem af, werd ontslag afgedwongen, leuke periode. Man is gelukkig redelijk hersteld na behandeling en gelukkig om vakmensen zitten ze te gillen, en is dus heel makkelijk ondanks twee jaar ziek zijn weer aan het werk gekomen.Solomio schreef: ↑02-08-2019 23:05Als je het chronisch niet trekt meld je je ziek. Ziektewet.
En dan na verloop van tijd mag/moet je het weer proberen, red je het weer niet, enz. enz.
En dan, als je lang genoeg ziek bent gaat er een arts beoordelen of jij echt niet kunt werken.
Dikke kans dat die arts zegt: leuk, mevrouwtje, maar we willen allemaal wel gratis geld hè, u mankeert niks (als in: geen diagnose), u krijgt geen uitkering.
En toch red jij het niet.
Dan kun je evt in aanmerking komen voor bijstand, onder heel veel voorwaarden.
Je werkgever wil je al helemaal niet meer terug, dus je solliciteert je suf, maar ja, langdurig ziektewet, geen werkgever die het aandurft.
Mss durf je het zelf ook niet meer aan, na diverse inzinkingen.
Of je bent allang voor de trein gesprongen, omdat je dat hele traject niet aankon.
Dat ik toen fulltime werkte was zeer prettig financieel maar niet handig in combinatie mee gaan met ziekenhuis bezoek behandelingen en geneuzel UWV..

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:22
Ja hoor, 12 jaar, in de zorg. En van de 14 jaar bijstand ook nog wat jaren een aantal uren per week.
Maar ja, de ziektes werden ernstiger. Onvoorspelbaarder, langer uit de running per keer ziek. Enz
Getest, info van diverse artsen, nog meer testen en trajecten.. Ziektes bleven steeds heftiger worden. En toen was het klaar. Helaas hoor, zo leuk is het niet om elke dag pijn te hebben. Enorm veel in bed of op de bank te zitten. Afspraken altijd onder voorbehoud, en bij wel eens wat ondernemen daar dagen de gevolgen van dragen als in pijn en nul energie. En dat is echt anders dan moe na een dag werken want dat gevoel weet ik nog steeds wel.

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:22
In dit geval is mijn oordeel juist.
Dame is op alle fronten gezond.
Geeft ze zelf toe, en is er trots op dat ze al jaren de dans ontspringt.
Maar goed, ik hoop nooit in de bijstand te belanden, lijkt me verschrikkelijk iedere maand je handje ophouden.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:24
Maar waarom dan geen WIA?benmamma schreef: ↑02-08-2019 23:22Ja hoor, 12 jaar, in de zorg. En van de 14 jaar bijstand ook nog wat jaren een aantal uren per week.
Maar ja, de ziektes werden ernstiger. Onvoorspelbaarder, langer uit de running per keer ziek. Enz
Getest, info van diverse artsen, nog meer testen en trajecten.. Ziektes bleven steeds heftiger worden. En toen was het klaar. Helaas hoor, zo leuk is het niet om elke dag pijn te hebben. Enorm veel in bed of op de bank te zitten. Afspraken altijd onder voorbehoud, en bij wel eens wat ondernemen daar dagen de gevolgen van dragen als in pijn en nul energie. En dat is echt anders dan moe na een dag werken want dat gevoel weet ik nog steeds wel.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:24
Voor mensen die snel het bijltje er bij neer gooien, en al heel snel stoppen met werken zodra er een kind komt of zodra ze iets mankeren, kan ik weinig begrip op brengen.
Ben opgevoed met de boodschap zelf mijn broek op te houden en dat lukt mij ook, ondanks dat ik ook wel het een en ander mankeer..

vrijdag 2 augustus 2019 om 23:26
Nou, dan ken jij die ene uitzondering. Wat ze zegt kan namelijk niet.
Ik ken vooral mensen die de reden dat ze in de bijstand zitten niet delen met mensen vol vooroordelen, zoals jij.
En heel toevallig kennen mensen zoals jij altijd uitkeringsmisbruikers.
Ik ken er nul.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:26
Die vergaande controles komt door mensen die er helaas misbruik van gemaakt hebben. De dupe zijn dus de mensen die het echt nodig hebben. Dat die controles heel vervelend en kwestend kunnen zijn, kan ik begrijpen.benmamma schreef: ↑02-08-2019 23:14Bijstand is ook voor tijdelijk bedoeld.
Maar Oa ik kom niet in aanmerking voor wia/wajong.
De keuze is gemaakt om het bijstand te laten zijn. Voor mij niet perse gunstig trouwens wat hoogte van uitkering betreft om het maar niet over de vooroordelen en meningen over mensen die langdurig in de bijstand te hebben.
Mensen vinden dat ze recht hebben op je hele privé want zij betalen tenslotte je uitkering. Als je een keer wat leuks doet.. Ow dat kan wel, geld genoeg blijkbaar en ook niet ziek genoeg blijkbaar.
Dat ik de dag ervoor en de dagen erna bijna 24/7 op bed lig dat doet er niet toe ofzo.
En dat er ook ziektes bestaan waarbij je af en toe best wel eens wel iets kunt gaat veel mensen ook hun verstand te boven.