Geld & Recht
alle pijlers
Kind wordt 18; hoe financieel opvangen?
donderdag 1 augustus 2019 om 18:42
De volgende situatie:
Ik help mijn zus af en toe met de financiën omdat ze zelf weinig inzicht heeft en daarnaast ook een gat in haar hand.
Zus heeft een parttime baan en wordt daarnaast aangevuld vanuit de bijstand. Ook ontvangt zij alle toeslagen.
Nu is het zo dat haar zoon in november 18 jaar wordt. Op het moment dat haar zoon 18 wordt stopt de kinderbijslag en het kindgebondenbudget. Dit betekent dat mijn zus er zo'n 350 euro per maand op achteruit gaat. En ik kan niet ontdekken hoe ze dit op moet vangen. Op deze manier komt haar budget maandelijks uit op -350 euro. Spaargeld heeft ze niet.
Ze houdt nu al eigenlijk niets over in haar budget en doet niets geks. We hebben alles al op het minimale van het minimale staan. Dus nog meer bezuinigen gaat niet.
Meer werken kan natuurlijk. Zus is ook bezig met solliciteren, maar is al wat ouder en heeft geen diploma's. De sollicitaties tot nu toe zijn dus zonder resultaat.
Zoon is net klaar met de havo en gaat na de zomer een mbo opleiding volgen. Natuurlijk kan hij een bijbaan zoeken en financieel bijdragen, maar dan moet hij flink veel gaan verdienen om dat gat op te gaan vangen.
Wie weet of ik iets over het hoofd zie? Zijn er nog potjes waar zus mogelijk recht op heeft?
Bedankt voor de hulp!
Ik help mijn zus af en toe met de financiën omdat ze zelf weinig inzicht heeft en daarnaast ook een gat in haar hand.
Zus heeft een parttime baan en wordt daarnaast aangevuld vanuit de bijstand. Ook ontvangt zij alle toeslagen.
Nu is het zo dat haar zoon in november 18 jaar wordt. Op het moment dat haar zoon 18 wordt stopt de kinderbijslag en het kindgebondenbudget. Dit betekent dat mijn zus er zo'n 350 euro per maand op achteruit gaat. En ik kan niet ontdekken hoe ze dit op moet vangen. Op deze manier komt haar budget maandelijks uit op -350 euro. Spaargeld heeft ze niet.
Ze houdt nu al eigenlijk niets over in haar budget en doet niets geks. We hebben alles al op het minimale van het minimale staan. Dus nog meer bezuinigen gaat niet.
Meer werken kan natuurlijk. Zus is ook bezig met solliciteren, maar is al wat ouder en heeft geen diploma's. De sollicitaties tot nu toe zijn dus zonder resultaat.
Zoon is net klaar met de havo en gaat na de zomer een mbo opleiding volgen. Natuurlijk kan hij een bijbaan zoeken en financieel bijdragen, maar dan moet hij flink veel gaan verdienen om dat gat op te gaan vangen.
Wie weet of ik iets over het hoofd zie? Zijn er nog potjes waar zus mogelijk recht op heeft?
Bedankt voor de hulp!
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:56
Ik moet er niet aan denken! Je werk is niet alleen het geld dat je verdient, maar ook “meedoen”, leuke collega’s hebben, leren, carrière maken. Veel mensen die een uitkering krijgen missen volgens mij dat nog het meest.Lady*Voldemort schreef: ↑03-08-2019 12:51Ik kan me nooit aan de indruk onttrekken dat al die mensen die sproeien van verontwaardiging over 'handje-ophouders' stiekem jaloers zijn en haast niet kunnen wachten tot ook zij gratis geld krijgen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:57
Zij denken dat een uitkering eeuwig vakantie is op kosten van De Arme Hardwerkende Belastingbetaler.Lady*Voldemort schreef: ↑03-08-2019 12:51Ik kan me nooit aan de indruk onttrekken dat al die mensen die sproeien van verontwaardiging over 'handje-ophouders' stiekem jaloers zijn en haast niet kunnen wachten tot ook zij gratis geld krijgen.
Natuurlijk zal er hier en daar best wel een profiteur rondlopen die het allemaal wel best vindt. Maar de meeste mensen in de bijstand zitten er óf tijdelijk in, óf zijn te beperkt om nog genoeg te kunnen verdienen om boven bijstandsniveau uit te komen. En de controles en eisen zijn heel stevig. Je bent je onafhankelijkheid kwijt, je moet zelfs melden als je een relatie hebt gekregen (want je mag elkaar niet vaker dan 3x per week zien, anders moet je nieuwe vlam je gaan onderhouden), van Marktplaatsverkopen moet je een administratie bijhouden, als je een keer buiten de gemeente overnacht, (zoals toen ik bij mijn moeder logeerde om de uitvaart van mijn vader te helpen regelen) kan dat alleen met toestemming van de sociale dienst, je Facebook wordt steeksproefgewijs tegen het licht gehouden om te kijken of je geen foute dingen doet, en zo nog meer.
Als er ook maar een vaag vermoeden bestaat dat je iets niet goed doet gaan ze bij de buren informatie vragen of je huis in de gaten houden.
Leuk, joh! Moet je echt willen!
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:57
Wat ik slecht vind is dat werken niet zo erg gestimuleerd wordt. In mijn naaste omgeving ken ik iemand met een beperking. Je merkt hier eigenlijk niets van, kan voor zichzelf zorgen, gaat naar de sportschool, is leuk in de omgang. Echter wil het werken niet lukken. Zijn draagkracht is niet zo groot en vooral stress is echt een probleem. Hij trekt dit gewoon echt niet, maar elke baan heeft wel een vorm van stress. Hij zou best iets uit willen proberen alleen betekent dit dat zijn uitkering gekort wordt / stopgezet. Maar een fulltime baan zal er voor hem nooit inzitten.
Ik vind het een lastige situatie en dacht eerst ook, zet gewoon je schouders even eronder. Maar zo werkt het kennelijk echt niet. Lastig om je voor te stellen als je helemaal gezond bent.
In plaats van werken kan hij wel naar een soort dagbesteding. Maar ja wat heb je daar op lange termijn aan. En als je geen aansluiting kan vinden met de andere mensen op de dagbesteding dan krijg je daar ook weinig motivatie uit.
Voor je zus zou ik haar aan raden eens met de gemeente om tafel te gaan zitten. Zij hebben vaak ook iets van een budgetcoach.
Ik vind het een lastige situatie en dacht eerst ook, zet gewoon je schouders even eronder. Maar zo werkt het kennelijk echt niet. Lastig om je voor te stellen als je helemaal gezond bent.
In plaats van werken kan hij wel naar een soort dagbesteding. Maar ja wat heb je daar op lange termijn aan. En als je geen aansluiting kan vinden met de andere mensen op de dagbesteding dan krijg je daar ook weinig motivatie uit.
Voor je zus zou ik haar aan raden eens met de gemeente om tafel te gaan zitten. Zij hebben vaak ook iets van een budgetcoach.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:00
Dat klopt helemaal. Ik zou zo weer willen beginnen. Gewoon weer normaal kunnen meedoen, ook eens wat te vertellen kunnen hebben, andere mensen spreken (anders dan zorgverleners en de juffrouw achter de kassa). Maar ook: vrijheid om te kunnen doen en laten wat ik wil, zonder dat te moeten verantwoorden bij de sociale dienst. Dat er niet meer op me neergekeken wordt door anderen (lees maar eens wat er hier door sommigen wordt geschreven) omdat ik steuntrek.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:00
Ik denk dat je hier echt de spijker op zijn kop slaat.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:05
Klopt.
Ik heb jaren vrijwilligerswerk gedaan toen dat nog ging.
Helaas werd het overgenomen door een commerciële partij en mocht ik daar niet meer vrijwillig werken van de gemeente . Het bedrijf wilde me geen baan aanbieden omdat ik geen volwaardige kracht ben.
Mis het contact met de klanten en collega's heel erg.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:06
Ik heb zelf wel gezocht naar dagbesteding omdat ik af en toe tegen de muren opvlieg en sinds een tijdje ook geen vrijwilligerswerk meer kan doen. Helaas is dat vooral voor mensen met een verstandelijke beperking. Er is hier vlakbij ook een zorgboerderij, maar daar werken ook verslaafden en demente mensen. Geen aansluiting dus. jammer, het zou mijn wereld een stukje groter kunnen maken.madamecannibale schreef: ↑03-08-2019 12:57Wat ik slecht vind is dat werken niet zo erg gestimuleerd wordt. In mijn naaste omgeving ken ik iemand met een beperking. Je merkt hier eigenlijk niets van, kan voor zichzelf zorgen, gaat naar de sportschool, is leuk in de omgang. Echter wil het werken niet lukken. Zijn draagkracht is niet zo groot en vooral stress is echt een probleem. Hij trekt dit gewoon echt niet, maar elke baan heeft wel een vorm van stress. Hij zou best iets uit willen proberen alleen betekent dit dat zijn uitkering gekort wordt / stopgezet. Maar een fulltime baan zal er voor hem nooit inzitten.
Ik vind het een lastige situatie en dacht eerst ook, zet gewoon je schouders even eronder. Maar zo werkt het kennelijk echt niet. Lastig om je voor te stellen als je helemaal gezond bent.
In plaats van werken kan hij wel naar een soort dagbesteding. Maar ja wat heb je daar op lange termijn aan. En als je geen aansluiting kan vinden met de andere mensen op de dagbesteding dan krijg je daar ook weinig motivatie uit.
Voor je zus zou ik haar aan raden eens met de gemeente om tafel te gaan zitten. Zij hebben vaak ook iets van een budgetcoach.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:08
Ik krijg aanvullende bijstand omdat het mij niet lukt om fulltime te werken door verschillende redenen. Dat is hopelijk tijdelijk en ik hoop dat het volgend jaar weer zo goed met me gaat dat ik het voor elkaar krijg om zelf weer mijn eigen broek op te houden. Ik ben momenteel al op zoek naar ander werk, maar ik trek maximaal 3-4 dagen. Dan ben ik leeg, op alle vlakken.
Ideaal zou 3 lange dagen zijn van 8 uur. Dan zit ik op 24 uur per week.
Daarmee kan ik prima rondkomen want ik heb geen kinderen en geen hoge huur. Helaas is dat in mijn vakgebied nogal lastig, dus ben ik bij de gemeente aan de bel aan het trekken om te kijken of ze mij kunnen helpen zoeken naar een passende baan ( ik heb ook ASS en daar zijn ook opties voor ) waar ik goed tot mijn recht kom.
Maar ik vind het ook fijn om te werken en moet er niet aan denken afgekeurd te worden. Ik haal weinig voldoening uit mijn werk per se maar wel uit het fijne contact met mijn collega's. Zonder werk word mijn wereldje wel erg klein want ik heb al amper sociale contacten.
Ik kan me goed voorstellen dat Benmamma en anderen afgekeurden het vreselijk vinden om niet te kunnen werken. Het geeft mij een hoop fijne dingen, maar het put me ook enorm uit omdat ik overprikkeld raak en doodmoe thuis kom. Desondanks ben ik harstikke blij dat ik wel een dagindeling heb want van thuiszitten worden mijn chronische depressies niet echt beter.
Ik ben het er wel mee eens dat werken meer beloont moet worden. Vaak is het bijna zinvoller om thuis te zitten met toeslagen dan het is om te werken. Kennissen van mijn moeder ook, verdienen meer in de WIA met toeslagen dan dat ze doen in werk, dus werken ze niet want dan gaan ze erop achteruit. Dat vind ik ook wel weer erg scheef.
Ik schaam me overigens niet dat ik half mijn hand op moet houden. Het is gewoon niet anders. Ik heb altijd gewoon gewerkt maar heb een heftige tijd achter de rug waarvan ik moet herstellen. Soms is het gewoon zo.
Maar ook ik vertel het niet aan mijn omgeving. Mijn broer weet nergens van bijvoorbeeld omdat ik weet dat hij net zo zal oordelen als veel mensen in dit topic.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:09
En als je ze dan voorstelt om te stoppen met werken en de bijstand in te gaan, krijg je de volgende sneer: dat zij wél de schouders eronder zetten.Lady*Voldemort schreef: ↑03-08-2019 12:51Ik kan me nooit aan de indruk onttrekken dat al die mensen die sproeien van verontwaardiging over 'handje-ophouders' stiekem jaloers zijn en haast niet kunnen wachten tot ook zij gratis geld krijgen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:10
Ik herken het. Al heb ik mijn vrijwilligerswerk moeten stoppen omdat ik verder achteruit ben gegaan. Sindsdien ben ik ook niet meer buiten de grenzen van mijn woonplaats geweest. En zo wordt mijn wereld steeds kleiner en eenzamer.granny71 schreef: ↑03-08-2019 13:05Klopt.
Ik heb jaren vrijwilligerswerk gedaan toen dat nog ging.
Helaas werd het overgenomen door een commerciële partij en mocht ik daar niet meer vrijwillig werken van de gemeente . Het bedrijf wilde me geen baan aanbieden omdat ik geen volwaardige kracht ben.
Mis het contact met de klanten en collega's heel erg.
De buren weten niet dat ik een uitkering heb, ze denken dat ik vanuit huis werk. Want als ze me de sportschool zien binnengaan of boodschappen zien doen hebben ze waarschijnlijk ook hun oordeel klaar, net als bepaalde mensen hier. En zouden ze bést wel willen ruilen met me, want de hele dag geld vangen zonder er iets voor te hoeven doen is voor heel wat mensen een droomwens.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:16
Ik schaam me ook niet, maar ik word wel verondersteld dit te doen en vooral niets leuks te doen van "belastinggeld" en de mentaliteit van "wie niet werkt zal ook niet eten". Dat je met gebogen hoofd door het leven hoort te gaan als je je hand ophoudt en tegen iedereen, niet alleen de sociale dienst, verantwoording moet afleggen en beoordeeld wordt of je werkelijk niet kunt werken (wat vrijwel altijd in je nadeel zal uitvallen, want "je kunt toch ook achter de computer zitten, de telefoon opnemen, naar de winkels fietsen?).Madrid87 schreef: ↑03-08-2019 13:08(...)
Ik schaam me overigens niet dat ik half mijn hand op moet houden. Het is gewoon niet anders. Ik heb altijd gewoon gewerkt maar heb een heftige tijd achter de rug waarvan ik moet herstellen. Soms is het gewoon zo.
Maar ook ik vertel het niet aan mijn omgeving. Mijn broer weet nergens van bijvoorbeeld omdat ik weet dat hij net zo zal oordelen als veel mensen in dit topic.
En daarom weet ook bij mij niemand het in mijn omgeving. Omdat ik wéét hoe er over "handophouders" wordt gedacht, vooral als ze nog niet volkomen verlamd en stervend in bed liggen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:20
Ik ben er heel open over. Schaam me er ook absoluut niet voor.
Er heeft een keer een kaart op internet gestaan waarin te zien was hoeveel mensen in jouw wijk bijstand ontvangen. Ik geloof dat dat in mijn buurt zo'n 70% was.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:22
Het systeem klopt niet in Nederland, dat vind ik kwalijk. Je kan (als het goed is) als volwassene verder kijken dan je eigen belangen. Ik betaal met alle liefde voor een ieder die ernstig ziek is, maar helaas zijn er te veel mensen die misbruik maken van het systeem, waardoor juist de mensen die het echt nodig hebben weinig krijgen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:22
Ja, dat vind ik ook erg kwalijk, dat jij je zo moet voelen door al die oordelende mensen en dat je zelfs verbergt dat je bijstand krijgt voor jouw omgeving. Dat is toch idioot?quattro-stagioni schreef: ↑03-08-2019 13:16Ik schaam me ook niet, maar ik word wel verondersteld dit te doen en vooral niets leuks te doen van "belastinggeld" en de mentaliteit van "wie niet werkt zal ook niet eten". Dat je met gebogen hoofd door het leven hoort te gaan als je je hand ophoudt en tegen iedereen, niet alleen de sociale dienst, verantwoording moet afleggen en beoordeeld wordt of je werkelijk niet kunt werken (wat vrijwel altijd in je nadeel zal uitvallen, want "je kunt toch ook achter de computer zitten, de telefoon opnemen, naar de winkels fietsen?).
En daarom weet ook bij mij niemand het in mijn omgeving. Omdat ik wéét hoe er over "handophouders" wordt gedacht, vooral als ze nog niet volkomen verlamd en stervend in bed liggen.
Mijn overbuurvrouw werkt ook niet, zit altijd thuis. Of ze een uitkering krijgt of van alimentatie leeft, geen flauw idee. Ze werkt in elk geval niet. Mijn overbuurman ernaast ook niet. Zal wel een reden voor zijn, denk ik dan. Maar geen haar op mijn hoofd die ze erom gaat veroordelen.
Ik word echt moe van al dat geoordeel van de maatschappij tegenwoordig. Je mag niets meer, je doet het nooit goed.
Laat mensen toch gewoon!
En natuurlijk zijn er mensen die er misbruik van maken. Maar ook zat mensen die gewoon geen keuze hebben.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:26
Ik zat trouwens ooit ook in de bak "komt nooit meer aan het werk" bij het UWV. Ik was er toen 2 jaar tussenuit (vanwege tijdelijke, ernstige, klachten als gevolg van zwangerschap, die nog een tijd hebben doorgewerkt).
Ik heb ze keihard uitgelachen en ging een week later aan het werk. Sindsdien geen dag werkloos geweest.
Overigens ken ik wel degelijk mensen in de bijstand die er alles aan doen om daarin te kunnen blijven - en die daarnaast zwart werken. Ik gun hen allemaal dat ze werk vinden waarin ze plezier vinden, maar deze groep mensen lijkt vastgeroest in het idee dat ze zichzelf hiermee juist een plezier doen. Ik ken ook mensen die eerst langdurig zwartwerkten in de bijstand, toen het periodieke ritje naar 'de soos' wel vervelend begonnen te vinden en een baantje zochten voor precies zolang als nodig was om vervolgens de ziektewet in te kunnen.
En ik ken mensen die nooit meer zullen kunnen werken, al een dagtaak hebben aan hun ADL. Die krijgen gelukkig een WIA-uitkering of een andere ziekte-gerelateerde uitkering. Of Wajong. Ik ken ook mensen die misschien fysiek wel zouden kunnen werken, maar vanwege bepaalde redenen nooit een werkgever zullen vinden ('voor jou tien anderen'). Bijvoorbeeld omdat ze wat minder begaafd overkomen of niet overweg kunnen met autoriteit (en niet intelligent genoeg zijn om het soort werk te vinden waarin je weinig tot geen last van hiërarchie hebt).
Kortom, mensen met een uitkering zijn nét mensen: je hebt ze in alle vormen en maten.
Ik heb ze keihard uitgelachen en ging een week later aan het werk. Sindsdien geen dag werkloos geweest.
Overigens ken ik wel degelijk mensen in de bijstand die er alles aan doen om daarin te kunnen blijven - en die daarnaast zwart werken. Ik gun hen allemaal dat ze werk vinden waarin ze plezier vinden, maar deze groep mensen lijkt vastgeroest in het idee dat ze zichzelf hiermee juist een plezier doen. Ik ken ook mensen die eerst langdurig zwartwerkten in de bijstand, toen het periodieke ritje naar 'de soos' wel vervelend begonnen te vinden en een baantje zochten voor precies zolang als nodig was om vervolgens de ziektewet in te kunnen.
En ik ken mensen die nooit meer zullen kunnen werken, al een dagtaak hebben aan hun ADL. Die krijgen gelukkig een WIA-uitkering of een andere ziekte-gerelateerde uitkering. Of Wajong. Ik ken ook mensen die misschien fysiek wel zouden kunnen werken, maar vanwege bepaalde redenen nooit een werkgever zullen vinden ('voor jou tien anderen'). Bijvoorbeeld omdat ze wat minder begaafd overkomen of niet overweg kunnen met autoriteit (en niet intelligent genoeg zijn om het soort werk te vinden waarin je weinig tot geen last van hiërarchie hebt).
Kortom, mensen met een uitkering zijn nét mensen: je hebt ze in alle vormen en maten.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:28
Overal vind je fraude. Ook onder werkende mensen. Die flessen de belasting, claimen teveel van de verzekering of jatten spullen van hun baas. Maar toch wijzen we niet telkens naar deze groep als we het over werkende mensen hebben.Faya_Maya schreef: ↑03-08-2019 13:22Het systeem klopt niet in Nederland, dat vind ik kwalijk. Je kan (als het goed is) als volwassene verder kijken dan je eigen belangen. Ik betaal met alle liefde voor een ieder die ernstig ziek is, maar helaas zijn er te veel mensen die misbruik maken van het systeem, waardoor juist de mensen die het echt nodig hebben weinig krijgen.
Waarom dan wel altijd naar mensen in een uitkering?
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:31
Niks ten nadele van jou, niet persoonlijk dus. Maar dit vind ik zo frustrerend. Ik zit bij het UWV dus in het bakje ‘kan wel maar zal wel niet willen’, terwijl ik wel wil maar echt niet kan.-jolijn- schreef: ↑03-08-2019 13:26Ik zat trouwens ooit ook in de bak "komt nooit meer aan het werk" bij het UWV. Ik was er toen 2 jaar tussenuit (vanwege tijdelijke, ernstige, klachten als gevolg van zwangerschap, die nog een tijd hebben doorgewerkt).
Ik heb ze keihard uitgelachen en ging een week later aan het werk. Sindsdien geen dag werkloos geweest.
En dankzij het systeem is de kans dat ik het beroep ga winnen nihil.
Nou heb ik geen recht op bijstand dus ik krijg straks niks meer, maar het is toch gewoonweg krom.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:32
Maar hoe dan ook: TO reageert niet en in haar ene post staat heel duidelijk dat zus
a) werkt
b) geen diploma's heeft en
c) op zoek is naar meer werk, maar het wil nog niet lukken.
Dat suggereert dat ze dus wel kan werken, en ook meer kan en wil werken, maar niet tijdig is begonnen met zichzelf geschikt voor de huidige arbeidsmarkt te maken - of pas zo kort solliciteert, dat ze nog niet voldoende sollicitatiemails de deur uit heeft gekregen.
Lijkt mij.
a) werkt
b) geen diploma's heeft en
c) op zoek is naar meer werk, maar het wil nog niet lukken.
Dat suggereert dat ze dus wel kan werken, en ook meer kan en wil werken, maar niet tijdig is begonnen met zichzelf geschikt voor de huidige arbeidsmarkt te maken - of pas zo kort solliciteert, dat ze nog niet voldoende sollicitatiemails de deur uit heeft gekregen.
Lijkt mij.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:34
Goed zo!-jolijn- schreef: ↑03-08-2019 13:26Ik zat trouwens ooit ook in de bak "komt nooit meer aan het werk" bij het UWV. Ik was er toen 2 jaar tussenuit (vanwege tijdelijke, ernstige, klachten als gevolg van zwangerschap, die nog een tijd hebben doorgewerkt).
Ik heb ze keihard uitgelachen en ging een week later aan het werk. Sindsdien geen dag werkloos geweest.
En wat wil je daarmee zeggen? Dat ze allemaal dus aan de bak kunnen, als ze maar hard genoeg hun best doen?
Er zijn mensen die geen, of maar weinig, WIA ontvangen. Bijvoorbeeld omdat ze geheel of gedeeltelijk zelfstandig werkten en een arbeidsongeschiktheidsverzekering niet mogelijk was omdat ze toen al ziek waren, maar toch wilden en ook nog konden werken. Soms met daarnaast nog een (kleine) baan in loondienst die een WIA oplevert die beneden bijstandsniveau ligt..Overigens ken ik wel degelijk mensen in de bijstand die er alles aan doen om daarin te kunnen blijven - en die daarnaast zwart werken. Ik gun hen allemaal dat ze werk vinden waarin ze plezier vinden, maar deze groep mensen lijkt vastgeroest in het idee dat ze zichzelf hiermee juist een plezier doen. Ik ken ook mensen die eerst langdurig zwartwerkten in de bijstand, toen het periodieke ritje naar 'de soos' wel vervelend begonnen te vinden en een baantje zochten voor precies zolang als nodig was om vervolgens de ziektewet in te kunnen.
En ik ken mensen die nooit meer zullen kunnen werken, al een dagtaak hebben aan hun ADL. Die krijgen gelukkig een WIA-uitkering of een andere ziekte-gerelateerde uitkering. Of Wajong. Ik ken ook mensen die misschien fysiek wel zouden kunnen werken, maar vanwege bepaalde redenen nooit een werkgever zullen vinden ('voor jou tien anderen'). Bijvoorbeeld omdat ze wat minder begaafd overkomen of niet overweg kunnen met autoriteit (en niet intelligent genoeg zijn om het soort werk te vinden waarin je weinig tot geen last van hiërarchie hebt).
Kortom, mensen met een uitkering zijn nét mensen: je hebt ze in alle vormen en maten.
Ik heb zelf (o.a.) een aangeboren afwijking maar zal nooit met terugwerkende kracht Wajong krijgen, omdat ik er ooit wel mee heb kunnen werken.
En dus mag ik mijn hand gaan ophouden bij de gemeente om mijn kleine WIA aan te kunnen vullen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:35
Net boodschappen gedaan bij de appie. Zin om ff buiten mijn hokje te kijken. Geen Aldi vandaag.
Gek genoeg was ik niet meer kwijt. Moest wel wat vaker bukken maar dat is goed voor de beweging.
Ik heb zelfs wat lekkers gekocht want zoon komt morgen na 3 weken weer bij mij.
Ik merk dat ik opstandig aan het worden ben door dit topic. Ga dingen in het " absurde" trekken.
Ik vind het gewoon oprecht jammer dat een aantal mensen mij en een aantal andere reageerders hier nog steeds in twijfel trekken.
Al kreeg ik 10 keer zoveel geld per maand ik zou het nog steeds niet kunnen. En halen ze de helft van mijn uitkering af als prikkel.. Dan kan ik het ook nog steeds niet.
Wat is er toch zo moeilijk aan te geloven. Dat het geen onwil is maar niet kunnen?
Dat het echt enorm intensief is bekeken door allerlei deskundigen dat het echt niet kan voor ik blijvend en zonder sollicitatie plicht in de bijstand mag blijven?
Wat maakt het dat mensen jaloers zijn op mijn luie leven?
Ik zou zelf nooit gekozen hebben voor mijn huidige leven als ik een keuze had gehad. Ik vind echt weinig voordelen aan mijn leven zitten. Het is aan alle kanten beperkt. Financieel, sociale contacten, een gewaardeerd gevoel hebben, geen uitzicht op beter hebben.
En ja, ik maak er wat van binnen mijn mogelijkheden. Maar ook daar krijg je dan weer commentaar op...
Want dan ben ik vrolijk, dus niet ziek.
Loop ik in de stad, dan kan ik ook werken. Ga ik een dagje weg.. Uitkering is te hoog.
Zit ik een week in huis ivm pijn dan moet ik er wel op uitgaan hoor want zo raak ik in een isolement.
Ik kan het niet goed doen. En deze reacties mogen allemaal omdat ik onderhouden wordt door de wel werkenden met wel een karakter en eergevoel.
Jammer, heel jammer.
En dat werken lang niet altijd lonend is.. Dat is ook niet oké!
Er zijn zat dingen die krom geregeld zijn!
En dat je daarvan baalt begrijp ik volkomen!
Maar het is niet mijn schuld! Ik heb de regels niet gemaakt. En ik misgun werkenden niks. Ze horen het beter te hebben dan ik!
Ik ga ff op bed, het moet weer ff.
Fijne dag iedereen. Zowel die niet kunnen werken als de mensen die werken voor mijn onderhoud.
Gek genoeg was ik niet meer kwijt. Moest wel wat vaker bukken maar dat is goed voor de beweging.
Ik heb zelfs wat lekkers gekocht want zoon komt morgen na 3 weken weer bij mij.
Ik merk dat ik opstandig aan het worden ben door dit topic. Ga dingen in het " absurde" trekken.
Ik vind het gewoon oprecht jammer dat een aantal mensen mij en een aantal andere reageerders hier nog steeds in twijfel trekken.
Al kreeg ik 10 keer zoveel geld per maand ik zou het nog steeds niet kunnen. En halen ze de helft van mijn uitkering af als prikkel.. Dan kan ik het ook nog steeds niet.
Wat is er toch zo moeilijk aan te geloven. Dat het geen onwil is maar niet kunnen?
Dat het echt enorm intensief is bekeken door allerlei deskundigen dat het echt niet kan voor ik blijvend en zonder sollicitatie plicht in de bijstand mag blijven?
Wat maakt het dat mensen jaloers zijn op mijn luie leven?
Ik zou zelf nooit gekozen hebben voor mijn huidige leven als ik een keuze had gehad. Ik vind echt weinig voordelen aan mijn leven zitten. Het is aan alle kanten beperkt. Financieel, sociale contacten, een gewaardeerd gevoel hebben, geen uitzicht op beter hebben.
En ja, ik maak er wat van binnen mijn mogelijkheden. Maar ook daar krijg je dan weer commentaar op...
Want dan ben ik vrolijk, dus niet ziek.
Loop ik in de stad, dan kan ik ook werken. Ga ik een dagje weg.. Uitkering is te hoog.
Zit ik een week in huis ivm pijn dan moet ik er wel op uitgaan hoor want zo raak ik in een isolement.
Ik kan het niet goed doen. En deze reacties mogen allemaal omdat ik onderhouden wordt door de wel werkenden met wel een karakter en eergevoel.
Jammer, heel jammer.
En dat werken lang niet altijd lonend is.. Dat is ook niet oké!
Er zijn zat dingen die krom geregeld zijn!
En dat je daarvan baalt begrijp ik volkomen!
Maar het is niet mijn schuld! Ik heb de regels niet gemaakt. En ik misgun werkenden niks. Ze horen het beter te hebben dan ik!
Ik ga ff op bed, het moet weer ff.
Fijne dag iedereen. Zowel die niet kunnen werken als de mensen die werken voor mijn onderhoud.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:41
Ik herken helemaal wat je schrijft.benmamma schreef: ↑03-08-2019 13:35Net boodschappen gedaan bij de appie. Zin om ff buiten mijn hokje te kijken. Geen Aldi vandaag.
Gek genoeg was ik niet meer kwijt. Moest wel wat vaker bukken maar dat is goed voor de beweging.
Ik heb zelfs wat lekkers gekocht want zoon komt morgen na 3 weken weer bij mij.
Ik merk dat ik opstandig aan het worden ben door dit topic. Ga dingen in het " absurde" trekken.
Ik vind het gewoon oprecht jammer dat een aantal mensen mij en een aantal andere reageerders hier nog steeds in twijfel trekken.
Al kreeg ik 10 keer zoveel geld per maand ik zou het nog steeds niet kunnen. En halen ze de helft van mijn uitkering af als prikkel.. Dan kan ik het ook nog steeds niet.
Wat is er toch zo moeilijk aan te geloven. Dat het geen onwil is maar niet kunnen?
Dat het echt enorm intensief is bekeken door allerlei deskundigen dat het echt niet kan voor ik blijvend en zonder sollicitatie plicht in de bijstand mag blijven?
Wat maakt het dat mensen jaloers zijn op mijn luie leven?
Ik zou zelf nooit gekozen hebben voor mijn huidige leven als ik een keuze had gehad. Ik vind echt weinig voordelen aan mijn leven zitten. Het is aan alle kanten beperkt. Financieel, sociale contacten, een gewaardeerd gevoel hebben, geen uitzicht op beter hebben.
En ja, ik maak er wat van binnen mijn mogelijkheden. Maar ook daar krijg je dan weer commentaar op...
Want dan ben ik vrolijk, dus niet ziek.
Loop ik in de stad, dan kan ik ook werken. Ga ik een dagje weg.. Uitkering is te hoog.
Zit ik een week in huis ivm pijn dan moet ik er wel op uitgaan hoor want zo raak ik in een isolement.
Ik kan het niet goed doen. En deze reacties mogen allemaal omdat ik onderhouden wordt door de wel werkenden met wel een karakter en eergevoel.
Jammer, heel jammer.
En dat werken lang niet altijd lonend is.. Dat is ook niet oké!
Er zijn zat dingen die krom geregeld zijn!
En dat je daarvan baalt begrijp ik volkomen!
Maar het is niet mijn schuld! Ik heb de regels niet gemaakt. En ik misgun werkenden niks. Ze horen het beter te hebben dan ik!
Ik ga ff op bed, het moet weer ff.
Fijne dag iedereen. Zowel die niet kunnen werken als de mensen die werken voor mijn onderhoud.
Ik lig al de hele dag in bed vandaag met mijn laptop omdat één van mijn kwaaltjes teveel aandacht vraagt. Gelukkig heeft mijn volwassen kind de hond even in huis genomen omdat het vandaag echt, écht niet lukt. Hopelijk gaat het maandag beter want dan moet hij weer werken.
(Oohhh, ze heeft een hónd!)
Maar goed, half werkend Nederland is jaloers dat ik zo maar lekker in mijn nest kan liggen op hun kosten (en zelfs een laptop heb, vást van een potje! Nee, hoor, die zijn hier allang afgeschaft).
Het is dat ik zelf met veel plezier jaren heb gewerkt en nog regelmatig verlang naar die tijd, anders zou ik misschien wel iedere werker gaan zien als een zure, vrekkige en afgunstige zielepoot die het oh zo zwaar heeft om ons profiteurtjes te kunnen betalen
Net zoals zij "de uitkeringstrekkers" zien als mensen die best kúnnen, maar nooit wíllen.
anoniem_6399a3532c0e7 wijzigde dit bericht op 03-08-2019 13:41
0.59% gewijzigd
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:41
Hoe komt het dat als ik in dit topic beweer dat ik echt niet kan werken dat door de werkenden in twijfel wordt getrokken? ( wie de schoen past.... Want niet iedereen die hier reageert)Faya_Maya schreef: ↑03-08-2019 13:22Het systeem klopt niet in Nederland, dat vind ik kwalijk. Je kan (als het goed is) als volwassene verder kijken dan je eigen belangen. Ik betaal met alle liefde voor een ieder die ernstig ziek is, maar helaas zijn er te veel mensen die misbruik maken van het systeem, waardoor juist de mensen die het echt nodig hebben weinig krijgen.
Of ik ziek genoeg ben is door deskundigen onderzocht. Zeer uitgebreid en meerdere malen.
Dat wantrouwen. Het lijkt mij zo niet fijn om zo te leven.
Wat maakt het dat jij mijn echt wel ziek zijn in twijfel trekt?
Waarom kunnen ( willen) mensen dit niet geloven zonder dat ik enorm gedetailleerd uitleg welke ziektes ik heb en in welke mate, dat ik terecht afgekeurd ben?
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:42
benmamma schreef: ↑03-08-2019 13:41Hoe komt het dat als ik in dit topic beweer dat ik echt niet kan werken dat door de werkenden in twijfel wordt getrokken? ( wie de schoen past.... Want niet iedereen die hier reageert)
Of ik ziek genoeg ben is door deskundigen onderzocht. Zeer uitgebreid en meerdere malen.
Dat wantrouwen. Het lijkt mij zo niet fijn om zo te leven.
Wat maakt het dat jij mijn echt wel ziek zijn in twijfel trekt?
Waarom kunnen ( willen) mensen dit niet geloven zonder dat ik enorm gedetailleerd uitleg welke ziektes ik heb en in welke mate, dat ik terecht afgekeurd ben?
Jaloezie, want het lijkt zo heerlijk om eeuwig betaald vakantie te hebben.
