Geld & Recht
alle pijlers
kinderalimentatie??
vrijdag 8 mei 2009 om 09:32
Hallo dames!!
Dit is de 1e keer dat ik een topic open op het forum na al wel veel meegelezen te hebben.
Heb nog wel even getwijfeld of het deze pijler moest zijn of die van relaties, nou ja 50% kans dat het goed gekozen is.
Heeft er iemand tips/ wijze raad over het volgende?
Vriend en ik wonen sinds 3,5 jaar samen. We zijn beiden eerder getrouwd geweest en hebben kinderen uit die huwelijken.
Vriend woont samen met mij en mijn 2 dochters. Om het weekend en in vakanties komt daar zijn zoon bij. Alles loopt heel voorspoedig en de kids hebben het leuk samen.
Zoon woont bij ex-vrouw en haar partner. En daar wringt nu de schoen. Partner heeft een wajong uitkering en beiden hebben veel schulden gemaakt en zitten in de schuldsanering. Zoon is door tussenkomst van zijn basisschool (speciaal onderwijs ivm adhd en pdd-nos) naar jeugdzorg verwezen ivm verwaarlozing.
Ging hier over eten, verzorging ed. Er schijnt veel ruzie thuis te zijn. Hij gaat na school tot 19.30 naar een bodaercentrum en eet hier ook, eigenlijk slaapt hij alleen thuis.
Nu heeft mijn vriend bij hun scheiding de schuld die er was ivm verkoop huis op zich genomen en lost hier maandelijks zo'n 400 euro op af. Om deze reden hoefde hij van de rechter geen kinderalimentatie te betalen. Nu het ex vrouw verzonnen dat vanwege ons samenwonen er meer financiele ruimte is en er dus kinderalimenatie kan worden betaald. (ik werk parttime).
Al met al zou mijn vriend dan zo'n ruime 600 euro per maand moeten gaan ophoesten.
Als de kinderalimentatie nu nog bij zoonlief terecht zou komen was het nog te verkroppen, maar waarschijnlijk gaat dit rechtstreeks de schuldsanering in.
Wie heeft dit meegemaakt:
- kan ik zomaar meegerekent worden voor de kinderalimentatie?
- kan ex vrouw "gedwongen"worden zelf te gaan werken?
Vindt het best balen. Het zou opgelost zijn als ik minder of niet zou werken maar dit wil ik helemaal niet!! Ik heb een leuke baan, werk graag en wil financieel niet afhankelijk zijn. En heb natuurlijk zelf 2 (goedgelukte! al zeg ik het zelf) meiden.
Herkent iemand dit? We hebben maandag een afspraak met een advocaat voor een herberekening van onze draagkracht en of de eis gerechtvaardigd is, maar ben toch benieuwd of iemand dit heeft meegemaakt.
Alvast bedankt!!
Dit is de 1e keer dat ik een topic open op het forum na al wel veel meegelezen te hebben.
Heb nog wel even getwijfeld of het deze pijler moest zijn of die van relaties, nou ja 50% kans dat het goed gekozen is.
Heeft er iemand tips/ wijze raad over het volgende?
Vriend en ik wonen sinds 3,5 jaar samen. We zijn beiden eerder getrouwd geweest en hebben kinderen uit die huwelijken.
Vriend woont samen met mij en mijn 2 dochters. Om het weekend en in vakanties komt daar zijn zoon bij. Alles loopt heel voorspoedig en de kids hebben het leuk samen.
Zoon woont bij ex-vrouw en haar partner. En daar wringt nu de schoen. Partner heeft een wajong uitkering en beiden hebben veel schulden gemaakt en zitten in de schuldsanering. Zoon is door tussenkomst van zijn basisschool (speciaal onderwijs ivm adhd en pdd-nos) naar jeugdzorg verwezen ivm verwaarlozing.
Ging hier over eten, verzorging ed. Er schijnt veel ruzie thuis te zijn. Hij gaat na school tot 19.30 naar een bodaercentrum en eet hier ook, eigenlijk slaapt hij alleen thuis.
Nu heeft mijn vriend bij hun scheiding de schuld die er was ivm verkoop huis op zich genomen en lost hier maandelijks zo'n 400 euro op af. Om deze reden hoefde hij van de rechter geen kinderalimentatie te betalen. Nu het ex vrouw verzonnen dat vanwege ons samenwonen er meer financiele ruimte is en er dus kinderalimenatie kan worden betaald. (ik werk parttime).
Al met al zou mijn vriend dan zo'n ruime 600 euro per maand moeten gaan ophoesten.
Als de kinderalimentatie nu nog bij zoonlief terecht zou komen was het nog te verkroppen, maar waarschijnlijk gaat dit rechtstreeks de schuldsanering in.
Wie heeft dit meegemaakt:
- kan ik zomaar meegerekent worden voor de kinderalimentatie?
- kan ex vrouw "gedwongen"worden zelf te gaan werken?
Vindt het best balen. Het zou opgelost zijn als ik minder of niet zou werken maar dit wil ik helemaal niet!! Ik heb een leuke baan, werk graag en wil financieel niet afhankelijk zijn. En heb natuurlijk zelf 2 (goedgelukte! al zeg ik het zelf) meiden.
Herkent iemand dit? We hebben maandag een afspraak met een advocaat voor een herberekening van onze draagkracht en of de eis gerechtvaardigd is, maar ben toch benieuwd of iemand dit heeft meegemaakt.
Alvast bedankt!!
vrijdag 8 mei 2009 om 10:42
vrijdag 8 mei 2009 om 10:47
Toch niet Poez. Als ex samen gaat wonen met iemand die meer verdiend zou ex in een herberekening kunnen aanvragen. Zij deelt inmiddels dan de woonlasten, waardoor zij meer zou kunnen betalen voor kind.
Gelukkig zijn er weinig ex'en die dit doen. Maar ik heb toevallig net een geval in mijn omgeving mee gemaakt.
Gelukkig zijn er weinig ex'en die dit doen. Maar ik heb toevallig net een geval in mijn omgeving mee gemaakt.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
vrijdag 8 mei 2009 om 10:55
vrijdag 8 mei 2009 om 10:59
quote:dertigmin schreef op 08 mei 2009 @ 10:32:
Duffie: Volgens mij is een duurzame liefdesrelatie (dus samenwonen) als genoeg voor een herberekening.Ik ga twijfelen nu, ik weet wel dat je door instanties als "getrouwd" gezien wordt als je een lange periode samenwoont. Maar volgens mij als je niet officieel stiefouder bent van de kinderen heb je ook geen plicht in draagkracht van de alimentatie. Maarja voor ons is dit ook allemaal nieuw dus ik kan het best fout hebben.
Duffie: Volgens mij is een duurzame liefdesrelatie (dus samenwonen) als genoeg voor een herberekening.Ik ga twijfelen nu, ik weet wel dat je door instanties als "getrouwd" gezien wordt als je een lange periode samenwoont. Maar volgens mij als je niet officieel stiefouder bent van de kinderen heb je ook geen plicht in draagkracht van de alimentatie. Maarja voor ons is dit ook allemaal nieuw dus ik kan het best fout hebben.
vrijdag 8 mei 2009 om 10:59
vrijdag 8 mei 2009 om 11:43
Hallo, veel reacties ineens.
De opmerking over mijn meiden dat ze "goed gelukt"zijn is uitsluitend bedoeld omdat ik knettergek met ze ben, heeft helemaal niets te maken met zoon van vriend. Was ik nog niet eens opgekomen om dat zo te interpreteren!!
De afspraak met de scheiding was dat vriend zolang hij schuld zou afbetalen geen kinderalimentatie zou betalen. De schuld loopt nog zo,n 4 a 5 jaar en zou dan herzien moeten worden.
De partner van ex vrouw heeft een wajong uitkering inderdaad. Zij had een bijstandsuitkering maar deze kwam te vervallen ivm samenwonen met partner.
Tuurlijk als vriend meer kan betalen kan ik me daar iets bij voorstellen maar zal (denk ik) niet bij kind terecht komen.
Maatschappelijk werkster en gezinsbegeleiding die zoon ondersteunen geven aan dat de situatie heel moeilijk ligt. Moeder beschikt over weinig inzicht in haar eigen leven en dus ook van zoon en heeft veel ruzie met partner.
Op dit moment begint de hulpverlening inderdaad een balletje op te gooien over zoon bij ons laten wonen. Het gaat hier prima met hem en dit zou best een optie zijn. Maar denk niet dat dit zo 1,2,3 geregeld is. Daar zal toch op z'n minst een forse rechtzaak aan vast zitten en dito kosten.
Tuurlijk heb ik man plus alles daarbij behorend ïn huis genomen", ja misschien heel makkelijk "eigen schuld, dikke bult". Maar dat zou ik zo weer doen, is een lieverd!! Dat is niet in euro's uit te drukken maar voor mij wel heel waardevol!!
Heb dus eigelijk de meeste moeite met het feit dat de evt. alimentatie in een put verdwijnt.
Zoon geeft alleen aan hier dat hij "een blok aan mama's been is".
Vinden we gewoon hardstikke zielig en sneu hoort niet zo te zijn!!
Hij mag geen vriendjes hebben, maar mag na bemiddeling van jeugdzorg wel om de dag douchen.
Hij plast 's nachts in bed en moest dit gewoon laten opdrogen, vandaar dat in de klas niemand naast hem wilde zitten en uiteindelijk de leerkrachten de stank ook niet meer te harden vonden. Vandaar dat het balletje is gaan rollen richting jeugdzorg.
De opmerking over mijn meiden dat ze "goed gelukt"zijn is uitsluitend bedoeld omdat ik knettergek met ze ben, heeft helemaal niets te maken met zoon van vriend. Was ik nog niet eens opgekomen om dat zo te interpreteren!!
De afspraak met de scheiding was dat vriend zolang hij schuld zou afbetalen geen kinderalimentatie zou betalen. De schuld loopt nog zo,n 4 a 5 jaar en zou dan herzien moeten worden.
De partner van ex vrouw heeft een wajong uitkering inderdaad. Zij had een bijstandsuitkering maar deze kwam te vervallen ivm samenwonen met partner.
Tuurlijk als vriend meer kan betalen kan ik me daar iets bij voorstellen maar zal (denk ik) niet bij kind terecht komen.
Maatschappelijk werkster en gezinsbegeleiding die zoon ondersteunen geven aan dat de situatie heel moeilijk ligt. Moeder beschikt over weinig inzicht in haar eigen leven en dus ook van zoon en heeft veel ruzie met partner.
Op dit moment begint de hulpverlening inderdaad een balletje op te gooien over zoon bij ons laten wonen. Het gaat hier prima met hem en dit zou best een optie zijn. Maar denk niet dat dit zo 1,2,3 geregeld is. Daar zal toch op z'n minst een forse rechtzaak aan vast zitten en dito kosten.
Tuurlijk heb ik man plus alles daarbij behorend ïn huis genomen", ja misschien heel makkelijk "eigen schuld, dikke bult". Maar dat zou ik zo weer doen, is een lieverd!! Dat is niet in euro's uit te drukken maar voor mij wel heel waardevol!!
Heb dus eigelijk de meeste moeite met het feit dat de evt. alimentatie in een put verdwijnt.
Zoon geeft alleen aan hier dat hij "een blok aan mama's been is".
Vinden we gewoon hardstikke zielig en sneu hoort niet zo te zijn!!
Hij mag geen vriendjes hebben, maar mag na bemiddeling van jeugdzorg wel om de dag douchen.
Hij plast 's nachts in bed en moest dit gewoon laten opdrogen, vandaar dat in de klas niemand naast hem wilde zitten en uiteindelijk de leerkrachten de stank ook niet meer te harden vonden. Vandaar dat het balletje is gaan rollen richting jeugdzorg.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:08
quote:jottum67 schreef op 08 mei 2009 @ 11:43:
Hallo, veel reacties ineens.
De opmerking over mijn meiden dat ze "goed gelukt"zijn is uitsluitend bedoeld omdat ik knettergek met ze ben, heeft helemaal niets te maken met zoon van vriend. Was ik nog niet eens opgekomen om dat zo te interpreteren!!
De afspraak met de scheiding was dat vriend zolang hij schuld zou afbetalen geen kinderalimentatie zou betalen. De schuld loopt nog zo,n 4 a 5 jaar en zou dan herzien moeten worden.
De partner van ex vrouw heeft een wajong uitkering inderdaad. Zij had een bijstandsuitkering maar deze kwam te vervallen ivm samenwonen met partner.
Tuurlijk als vriend meer kan betalen kan ik me daar iets bij voorstellen maar zal (denk ik) niet bij kind terecht komen.
Maatschappelijk werkster en gezinsbegeleiding die zoon ondersteunen geven aan dat de situatie heel moeilijk ligt. Moeder beschikt over weinig inzicht in haar eigen leven en dus ook van zoon en heeft veel ruzie met partner.
Op dit moment begint de hulpverlening inderdaad een balletje op te gooien over zoon bij ons laten wonen. Het gaat hier prima met hem en dit zou best een optie zijn. Maar denk niet dat dit zo 1,2,3 geregeld is. Daar zal toch op z'n minst een forse rechtzaak aan vast zitten en dito kosten.
Tuurlijk heb ik man plus alles daarbij behorend ïn huis genomen", ja misschien heel makkelijk "eigen schuld, dikke bult". Maar dat zou ik zo weer doen, is een lieverd!! Dat is niet in euro's uit te drukken maar voor mij wel heel waardevol!!
Heb dus eigelijk de meeste moeite met het feit dat de evt. alimentatie in een put verdwijnt.
Zoon geeft alleen aan hier dat hij "een blok aan mama's been is".
Vinden we gewoon hardstikke zielig en sneu hoort niet zo te zijn!!
Hij mag geen vriendjes hebben, maar mag na bemiddeling van jeugdzorg wel om de dag douchen.
Hij plast 's nachts in bed en moest dit gewoon laten opdrogen, vandaar dat in de klas niemand naast hem wilde zitten en uiteindelijk de leerkrachten de stank ook niet meer te harden vonden. Vandaar dat het balletje is gaan rollen richting jeugdzorg.Maar waarom nemen jullie zijn zoon dan niet zelf in huis? Dan hoeft ie geen cent meer aan die ex te betalen en alles wat ie wil spenderen aan z'n zoon komt ook bij z'n zoon terecht. Bovendien heeft zoon dan 'n betere woonomgeving dan bij z'n moeder en nietsnutpartner.
Hallo, veel reacties ineens.
De opmerking over mijn meiden dat ze "goed gelukt"zijn is uitsluitend bedoeld omdat ik knettergek met ze ben, heeft helemaal niets te maken met zoon van vriend. Was ik nog niet eens opgekomen om dat zo te interpreteren!!
De afspraak met de scheiding was dat vriend zolang hij schuld zou afbetalen geen kinderalimentatie zou betalen. De schuld loopt nog zo,n 4 a 5 jaar en zou dan herzien moeten worden.
De partner van ex vrouw heeft een wajong uitkering inderdaad. Zij had een bijstandsuitkering maar deze kwam te vervallen ivm samenwonen met partner.
Tuurlijk als vriend meer kan betalen kan ik me daar iets bij voorstellen maar zal (denk ik) niet bij kind terecht komen.
Maatschappelijk werkster en gezinsbegeleiding die zoon ondersteunen geven aan dat de situatie heel moeilijk ligt. Moeder beschikt over weinig inzicht in haar eigen leven en dus ook van zoon en heeft veel ruzie met partner.
Op dit moment begint de hulpverlening inderdaad een balletje op te gooien over zoon bij ons laten wonen. Het gaat hier prima met hem en dit zou best een optie zijn. Maar denk niet dat dit zo 1,2,3 geregeld is. Daar zal toch op z'n minst een forse rechtzaak aan vast zitten en dito kosten.
Tuurlijk heb ik man plus alles daarbij behorend ïn huis genomen", ja misschien heel makkelijk "eigen schuld, dikke bult". Maar dat zou ik zo weer doen, is een lieverd!! Dat is niet in euro's uit te drukken maar voor mij wel heel waardevol!!
Heb dus eigelijk de meeste moeite met het feit dat de evt. alimentatie in een put verdwijnt.
Zoon geeft alleen aan hier dat hij "een blok aan mama's been is".
Vinden we gewoon hardstikke zielig en sneu hoort niet zo te zijn!!
Hij mag geen vriendjes hebben, maar mag na bemiddeling van jeugdzorg wel om de dag douchen.
Hij plast 's nachts in bed en moest dit gewoon laten opdrogen, vandaar dat in de klas niemand naast hem wilde zitten en uiteindelijk de leerkrachten de stank ook niet meer te harden vonden. Vandaar dat het balletje is gaan rollen richting jeugdzorg.Maar waarom nemen jullie zijn zoon dan niet zelf in huis? Dan hoeft ie geen cent meer aan die ex te betalen en alles wat ie wil spenderen aan z'n zoon komt ook bij z'n zoon terecht. Bovendien heeft zoon dan 'n betere woonomgeving dan bij z'n moeder en nietsnutpartner.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:08
Wat afschuwelijk voor je stiefzoon!
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkijgen hem daar achter te laten, bij geen enkel kind niet maar al helemaal niet bij het kind van mijn geliefde.
Ik zou dus ook alles aan doen om het kind daar weg te krijgen. Kinderalimentatie verdwijnt waarschijnlijk inderdaad in een bodemloze put. Maar een kind uit zulke ellende weg halen is elke cent en inspanning waard.
En met jeugdzorg aan jullie kant moet het toch te regelen zijn?
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkijgen hem daar achter te laten, bij geen enkel kind niet maar al helemaal niet bij het kind van mijn geliefde.
Ik zou dus ook alles aan doen om het kind daar weg te krijgen. Kinderalimentatie verdwijnt waarschijnlijk inderdaad in een bodemloze put. Maar een kind uit zulke ellende weg halen is elke cent en inspanning waard.
En met jeugdzorg aan jullie kant moet het toch te regelen zijn?
vrijdag 8 mei 2009 om 12:18
Kort door de bocht: het gaat de alimentatiebetaler niet aan hoe de alimentatie wordt besteed. Moeder heeft uitgaven voor het kind en die worden nu ook betaald, vader zal daar gewoon een bijdrage aan moeten doen. Het geld gaat niet in een bodemloze put, maar gaat naar schuldenaren die hard voor die centen hebben moeten werken en maar moeten zien of ze hun geld ooit wel helemaal terugkrijgen.
Ik kan me best voorstellen dat het niet prettig voelt, mijn jouw redenatie klopt niet. Moeder maakt hoe dan ook kosten voor het kind en dat moet ergens vandaan komen. Ik zie niet in waarom dat ten koste moet gaan van mensen die er helemaal niks mee te maken hebben.
Dikke kans dat trouwens de bewindvoerder of de instantie die de schuldsanering doet, eist dat moeder alimentatie vraagt.
Ik kan me best voorstellen dat het niet prettig voelt, mijn jouw redenatie klopt niet. Moeder maakt hoe dan ook kosten voor het kind en dat moet ergens vandaan komen. Ik zie niet in waarom dat ten koste moet gaan van mensen die er helemaal niks mee te maken hebben.
Dikke kans dat trouwens de bewindvoerder of de instantie die de schuldsanering doet, eist dat moeder alimentatie vraagt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 8 mei 2009 om 12:39
Ex- vrouw woont in een stad verderop dan waar wij wonen, dus zou voor zoon inhouden dat hij van school zou moeten wisselen. Nu gaat dit volgend jaar zo wie zo gebeuren omdat hij dan met de basisschool klaar is. Hij komt dan naar het voortgezet onderwijs in de stad waar wij wonen.
Zoon heeft neem ik aan ook nog een band met zijn moeder en dus wilde de hulpverlening daar eerst kijken hoever ze met een intensieve begeleiding konden komen, kan me dat ook nog wel voorstellen.
Alleen komt dit niet zo uit de verf omdat de problemen niet alleen bij zoon liggen maar ook binnen hun relatie (drank).
Hier weten wij (uiteraard) niet veel van aangezien dit de privacy van de ouders betreft, feit is alleen dat zoon hier erg tussenin zit.
Mbt de schuld die mijn vriend aflost: de schuld is toendertijd volledig op zijn naam gezet en alles wat hij aflost komt daar daadwerkelijk terecht. Zo kon zijn ex vrouw schuldenvrij starten.
Hij heeft wel kleding en allerlei zaken die zoon hier gewoon nodig heeft aangeschaft (logisch) en jaren een abonnement op een weekblad betaald en vakanties met ons, maar dit doe je vrijwillig dus heeft verder niets met kinderalimentatie te maken geloof ik
Zoon heeft neem ik aan ook nog een band met zijn moeder en dus wilde de hulpverlening daar eerst kijken hoever ze met een intensieve begeleiding konden komen, kan me dat ook nog wel voorstellen.
Alleen komt dit niet zo uit de verf omdat de problemen niet alleen bij zoon liggen maar ook binnen hun relatie (drank).
Hier weten wij (uiteraard) niet veel van aangezien dit de privacy van de ouders betreft, feit is alleen dat zoon hier erg tussenin zit.
Mbt de schuld die mijn vriend aflost: de schuld is toendertijd volledig op zijn naam gezet en alles wat hij aflost komt daar daadwerkelijk terecht. Zo kon zijn ex vrouw schuldenvrij starten.
Hij heeft wel kleding en allerlei zaken die zoon hier gewoon nodig heeft aangeschaft (logisch) en jaren een abonnement op een weekblad betaald en vakanties met ons, maar dit doe je vrijwillig dus heeft verder niets met kinderalimentatie te maken geloof ik
vrijdag 8 mei 2009 om 13:39
Fleurtje: ja hoor. Hij wordt ook een beetje veel moedeloos van de gesprekken met maatschappelijk werk.
Zoon zelf hebben we het niet zo maar plomp verloren gevraagd, dat lijkt me niet zo netjes, maar roept al wel zelf een tijd dat hij bij ons blijft wonen en dan ook nog 2 zusjes "kado"krijgt.
Ondanks zijn pdd-nos en adhd zijn er eigenlijk geen problemen tussen de kinderschare en/of ons. Tuurlijk moet je hem vanwege zijn stoornis iets 2 keer uitleggen of iets nog eens herhalen, maar dat moet je volgens mij bij ieder kind wel eens. Omdat ik werk met (verstandelijk gehandicapten)volwassenen met autisme is de problematiek me niet helemaal vreemd. Maar vindt het prima te doen, niets dramatisch.
Vriend kan er ook goed op in spelen. Alles draait eigenlijk heel best terwijl je juist in de weekenden/ vakanties veel "op elkaars lip zit".
Zoon zelf hebben we het niet zo maar plomp verloren gevraagd, dat lijkt me niet zo netjes, maar roept al wel zelf een tijd dat hij bij ons blijft wonen en dan ook nog 2 zusjes "kado"krijgt.
Ondanks zijn pdd-nos en adhd zijn er eigenlijk geen problemen tussen de kinderschare en/of ons. Tuurlijk moet je hem vanwege zijn stoornis iets 2 keer uitleggen of iets nog eens herhalen, maar dat moet je volgens mij bij ieder kind wel eens. Omdat ik werk met (verstandelijk gehandicapten)volwassenen met autisme is de problematiek me niet helemaal vreemd. Maar vindt het prima te doen, niets dramatisch.
Vriend kan er ook goed op in spelen. Alles draait eigenlijk heel best terwijl je juist in de weekenden/ vakanties veel "op elkaars lip zit".
vrijdag 8 mei 2009 om 13:45
Poezwoes: de gezinsbegeleiding had moeder afgeraden om een zaak te starten omdat ze het in het belang van zoon vonden dat hij bij ons kon komen. Vind het wel een klein beetje vreemd gedacht. Okee, de relatie tussen vriend en ex is een wespennest, maar dan ga je toch niet zeggen dat zoon niet meer mag komen??!!
Ze vonden het spijtig dat ze haar plan doorgezet had. Hadden dan eventueel liever een mediator oid geraadpleegd.
Ze vonden het spijtig dat ze haar plan doorgezet had. Hadden dan eventueel liever een mediator oid geraadpleegd.
vrijdag 8 mei 2009 om 13:58
quote:jottum67 schreef op 08 mei 2009 @ 12:39:
Ex- vrouw woont in een stad verderop dan waar wij wonen, dus zou voor zoon inhouden dat hij van school zou moeten wisselen. Waarom zou hij van school moeten wisselen? Je kunt hem toch gewoon brengen en halen? Een jeugdvriendin van mij brengt haar kinderen uit eigen keuze naar 'n lagere school in 'n plaats 30 km verderop omdat ze dat 'n betere school vindt. Als ze zo dichtbij woont moet dat dus geen onoverkomelijk probleem zijn.
Ex- vrouw woont in een stad verderop dan waar wij wonen, dus zou voor zoon inhouden dat hij van school zou moeten wisselen. Waarom zou hij van school moeten wisselen? Je kunt hem toch gewoon brengen en halen? Een jeugdvriendin van mij brengt haar kinderen uit eigen keuze naar 'n lagere school in 'n plaats 30 km verderop omdat ze dat 'n betere school vindt. Als ze zo dichtbij woont moet dat dus geen onoverkomelijk probleem zijn.
vrijdag 8 mei 2009 om 13:58
Als je graag wilt dat hij bij jullie komt wonen, en als ik het zo lees is dat voor hem beter, dan kan je vriend beter nu alvast een procedure met een advocaat beginnen dan wachten tot het moment dat de situatie onhoudbaar is. Dat is namelijk niet zomaar geregeld, daar kunnen maanden over heen gaan.
Als ze inderdaad in de wettelijke schuldsanering zit dan zal de bewindvoerder alle bedragen ontvangen. Op basis van haar bewijsbare uitgaven (huur, ziektekosten) zal er dan een bedrag bepaald worden wat ze krijgt. De rest (en daar kan dus een gedeelte van alimentatie bij zitten) gaat naar aflossing van de schulden.
Als ze inderdaad in de wettelijke schuldsanering zit dan zal de bewindvoerder alle bedragen ontvangen. Op basis van haar bewijsbare uitgaven (huur, ziektekosten) zal er dan een bedrag bepaald worden wat ze krijgt. De rest (en daar kan dus een gedeelte van alimentatie bij zitten) gaat naar aflossing van de schulden.
vrijdag 8 mei 2009 om 14:01
quote:Lilith75 schreef op 08 mei 2009 @ 12:23:
Ik zeg haal die knul daar weg !!!!!!!!!!!!
Mee eens!!!
Arm joch, in zijn eigen plas moeten liggen en dan ook nog niet mogen douchen... Heb veel ellende gehoord (heb nml een ex-schoonzus die 4 kids heeft met mijn broer die óók op een soortgelijke manier met de kinderen omgaat), maar dit vind ik écht verschrikkelijk sneu...
Overigens hoeft mijn broer geen kinderalimentatie aan haar te betalen omdat hij ook alle schulden op zich heeft genomen, en twee van de vier kinderen wonen ook bij hem inmiddels omdat zij ze totaal verwaarloosde. Hij had ze eerst alle vier maar met de kinderen van zijn nieuwe partner erbij liepen ze naar een paar maanden op hun tandvlees, en madam (ex dus) maar op haar gat blijven zitten terwijl ze ook had kunnen gaan werken...
De twee kleinsten wonen nu weer bij haar, maar onder begeleiding...
Veel sterkte met de hele situatie!
Ik zeg haal die knul daar weg !!!!!!!!!!!!
Mee eens!!!
Arm joch, in zijn eigen plas moeten liggen en dan ook nog niet mogen douchen... Heb veel ellende gehoord (heb nml een ex-schoonzus die 4 kids heeft met mijn broer die óók op een soortgelijke manier met de kinderen omgaat), maar dit vind ik écht verschrikkelijk sneu...
Overigens hoeft mijn broer geen kinderalimentatie aan haar te betalen omdat hij ook alle schulden op zich heeft genomen, en twee van de vier kinderen wonen ook bij hem inmiddels omdat zij ze totaal verwaarloosde. Hij had ze eerst alle vier maar met de kinderen van zijn nieuwe partner erbij liepen ze naar een paar maanden op hun tandvlees, en madam (ex dus) maar op haar gat blijven zitten terwijl ze ook had kunnen gaan werken...
De twee kleinsten wonen nu weer bij haar, maar onder begeleiding...
Veel sterkte met de hele situatie!
vrijdag 8 mei 2009 om 14:01
quote:jottum67 schreef op 08 mei 2009 @ 12:39:
Ex- vrouw woont in een stad verderop dan waar wij wonen, dus zou voor zoon inhouden dat hij van school zou moeten wisselen. Nu gaat dit volgend jaar zo wie zo gebeuren omdat hij dan met de basisschool klaar is. Hij komt dan naar het voortgezet onderwijs in de stad waar wij wonen.
Zoon heeft neem ik aan ook nog een band met zijn moeder en dus wilde de hulpverlening daar eerst kijken hoever ze met een intensieve begeleiding konden komen, kan me dat ook nog wel voorstellen.
Alleen komt dit niet zo uit de verf omdat de problemen niet alleen bij zoon liggen maar ook binnen hun relatie (drank).
Hier weten wij (uiteraard) niet veel van aangezien dit de privacy van de ouders betreft, feit is alleen dat zoon hier erg tussenin zit.
Mbt de schuld die mijn vriend aflost: de schuld is toendertijd volledig op zijn naam gezet en alles wat hij aflost komt daar daadwerkelijk terecht. Zo kon zijn ex vrouw schuldenvrij starten.
Hij heeft wel kleding en allerlei zaken die zoon hier gewoon nodig heeft aangeschaft (logisch) en jaren een abonnement op een weekblad betaald en vakanties met ons, maar dit doe je vrijwillig dus heeft verder niets met kinderalimentatie te maken geloof ikIk denk dat dat jongetje het helemaal niet erg vindt om van school te wisselen na je andere posting over bedplassen en stinken. Een verse en frisse start met andere kinderen!
Ex- vrouw woont in een stad verderop dan waar wij wonen, dus zou voor zoon inhouden dat hij van school zou moeten wisselen. Nu gaat dit volgend jaar zo wie zo gebeuren omdat hij dan met de basisschool klaar is. Hij komt dan naar het voortgezet onderwijs in de stad waar wij wonen.
Zoon heeft neem ik aan ook nog een band met zijn moeder en dus wilde de hulpverlening daar eerst kijken hoever ze met een intensieve begeleiding konden komen, kan me dat ook nog wel voorstellen.
Alleen komt dit niet zo uit de verf omdat de problemen niet alleen bij zoon liggen maar ook binnen hun relatie (drank).
Hier weten wij (uiteraard) niet veel van aangezien dit de privacy van de ouders betreft, feit is alleen dat zoon hier erg tussenin zit.
Mbt de schuld die mijn vriend aflost: de schuld is toendertijd volledig op zijn naam gezet en alles wat hij aflost komt daar daadwerkelijk terecht. Zo kon zijn ex vrouw schuldenvrij starten.
Hij heeft wel kleding en allerlei zaken die zoon hier gewoon nodig heeft aangeschaft (logisch) en jaren een abonnement op een weekblad betaald en vakanties met ons, maar dit doe je vrijwillig dus heeft verder niets met kinderalimentatie te maken geloof ikIk denk dat dat jongetje het helemaal niet erg vindt om van school te wisselen na je andere posting over bedplassen en stinken. Een verse en frisse start met andere kinderen!
vrijdag 8 mei 2009 om 14:05
quote:jottum67 schreef op 08 mei 2009 @ 13:39:
Fleurtje: ja hoor. Hij wordt ook een beetje veel moedeloos van de gesprekken met maatschappelijk werk.
Zoon zelf hebben we het niet zo maar plomp verloren gevraagd, dat lijkt me niet zo netjes, maar roept al wel zelf een tijd dat hij bij ons blijft wonen en dan ook nog 2 zusjes "kado"krijgt.
Ondanks zijn pdd-nos en adhd zijn er eigenlijk geen problemen tussen de kinderschare en/of ons. Tuurlijk moet je hem vanwege zijn stoornis iets 2 keer uitleggen of iets nog eens herhalen, maar dat moet je volgens mij bij ieder kind wel eens. Omdat ik werk met (verstandelijk gehandicapten)volwassenen met autisme is de problematiek me niet helemaal vreemd. Maar vindt het prima te doen, niets dramatisch.
Vriend kan er ook goed op in spelen. Alles draait eigenlijk heel best terwijl je juist in de weekenden/ vakanties veel "op elkaars lip zit".
Dan helemaal! Dat kind wil graag bij jullie wonen en als ik je verhaal zo lees kan ik me dat enorm goed indenken, wat een ellende heeft dat kind gehad.
Succes Jottum.
Fleurtje: ja hoor. Hij wordt ook een beetje veel moedeloos van de gesprekken met maatschappelijk werk.
Zoon zelf hebben we het niet zo maar plomp verloren gevraagd, dat lijkt me niet zo netjes, maar roept al wel zelf een tijd dat hij bij ons blijft wonen en dan ook nog 2 zusjes "kado"krijgt.
Ondanks zijn pdd-nos en adhd zijn er eigenlijk geen problemen tussen de kinderschare en/of ons. Tuurlijk moet je hem vanwege zijn stoornis iets 2 keer uitleggen of iets nog eens herhalen, maar dat moet je volgens mij bij ieder kind wel eens. Omdat ik werk met (verstandelijk gehandicapten)volwassenen met autisme is de problematiek me niet helemaal vreemd. Maar vindt het prima te doen, niets dramatisch.
Vriend kan er ook goed op in spelen. Alles draait eigenlijk heel best terwijl je juist in de weekenden/ vakanties veel "op elkaars lip zit".
Dan helemaal! Dat kind wil graag bij jullie wonen en als ik je verhaal zo lees kan ik me dat enorm goed indenken, wat een ellende heeft dat kind gehad.
Succes Jottum.
vrijdag 8 mei 2009 om 14:08
quote:jottum67 schreef op 08 mei 2009 @ 13:45:
Poezwoes: de gezinsbegeleiding had moeder afgeraden om een zaak te starten omdat ze het in het belang van zoon vonden dat hij bij ons kon komen. Vind het wel een klein beetje vreemd gedacht. Okee, de relatie tussen vriend en ex is een wespennest, maar dan ga je toch niet zeggen dat zoon niet meer mag komen??!!
Ze vonden het spijtig dat ze haar plan doorgezet had. Hadden dan eventueel liever een mediator oid geraadpleegd.Deze posting begrijp ik niet helemaal geloof ik...
Overigens heeft de gezinsbegeleiding niets van doen met het aanvragen van de alimentatie, dat zou de bewindvoerder dan gedaan hebben. Als je een bijstandsuitkering ontvangt kun je ook niet zomaar beslissen dat je van alimentatie afziet. Je hebt nu eenmaal bepaalde verplichtingen als je afhankelijk bent van financiele hulp.
Poezwoes: de gezinsbegeleiding had moeder afgeraden om een zaak te starten omdat ze het in het belang van zoon vonden dat hij bij ons kon komen. Vind het wel een klein beetje vreemd gedacht. Okee, de relatie tussen vriend en ex is een wespennest, maar dan ga je toch niet zeggen dat zoon niet meer mag komen??!!
Ze vonden het spijtig dat ze haar plan doorgezet had. Hadden dan eventueel liever een mediator oid geraadpleegd.Deze posting begrijp ik niet helemaal geloof ik...
Overigens heeft de gezinsbegeleiding niets van doen met het aanvragen van de alimentatie, dat zou de bewindvoerder dan gedaan hebben. Als je een bijstandsuitkering ontvangt kun je ook niet zomaar beslissen dat je van alimentatie afziet. Je hebt nu eenmaal bepaalde verplichtingen als je afhankelijk bent van financiele hulp.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 8 mei 2009 om 14:16
Ik vind 't de normaalste zaak van de wereld om als gezin de gezamenlijke kosten op je te nemen en daar horen dus ook de kosten voor elkaars kinderen bij.
Vind wel dat die ex, moet proberen om d'r eigen inkomen wat op te schroeven door te gaan werken.
Ex van mijn man is onlangs gestopt met werken, omdat ze het zo druk had. Prima, tis d'r van harte gegund, maar dan zou ze niet bij ons aan moeten kloppen voor geld. Het is haar keus en daar wil ik geen last van hebben.
Doet ze overigens ook niet hoor. Wij zijn hier gelukkig de uitzonderingen die heel erg goed met elkaars exen overweg kunnen, alles gaat in harmonie en overleg.
Vind wel dat die ex, moet proberen om d'r eigen inkomen wat op te schroeven door te gaan werken.
Ex van mijn man is onlangs gestopt met werken, omdat ze het zo druk had. Prima, tis d'r van harte gegund, maar dan zou ze niet bij ons aan moeten kloppen voor geld. Het is haar keus en daar wil ik geen last van hebben.
Doet ze overigens ook niet hoor. Wij zijn hier gelukkig de uitzonderingen die heel erg goed met elkaars exen overweg kunnen, alles gaat in harmonie en overleg.
