Leuk zo'n vloer, die er niet ligt.

Een paar maanden geleden heb ik lekkage gehad, erg vervelend. Uiteindelijk mocht ik van mijn verzekeraar een nieuwe vloer uitzoeken. Dat heb ik met zeer veel plezier gedaan. Een maand of 2,5 geleden heb ik een prachtige oude eiken vloer uitgezocht. Een gedeelte wordt betaald door de verzekering, een gedeelte moet ik bijbetalen, omdat het niet de standaard collectie betreft. Hij zou gisteren en vandaag gelegd worden.



Gisteren kwamen ze, bepakt en bezakt.

'Uw oude vloer ligt er nog in' riep de ene.

'Dat klopt, zou u weghalen.' zei ik.

Stilte. Dat stond niet ingepland. Maar de man was de beroerdste niet en begon eerst met slopen. Daar duurde wel even dus ik kreeg al het vermoeden dat in 2 dagen alles leggen niet haalbaar zou zijn.



Gisteren de helft van de woonkamer gelegd en de keuken. Vandaag gingen ze verder. Bij aankomst vanmorgen vertelde hij me al dat er niet genoeg hout was besteld en dat de hal hoogstwaarschijnlijk niet gelegd kon worden. Daar was ik niet blij mee. Helemaal niet blij mee, maar hij gaf aan dat hij dan in ieder geval de woonkamer helemaal zou afmaken.. (joh).



Een uurtje later riep hij me weer met het schaamrood op zijn kaken. De tweede lading vloer die vandaag was geleverd was een heel andere vloer. Hij kon dus onmogelijk verder. Hij had zijn hoofdkantoor al gebeld en die zouden er achteraan gaan. Hij kon niets meer doen. Hout was op, hij ruimde op en vertrok.



Daar zit ik. Mijn meubels buiten opgeslagen in de tuin. De helft van de woonkamer ligt vloer, de andere helft niets. De hal niets. de uitbouw niets. Ik zou gebeld worden wat het 'plan' zou zijn.



Ik werd niet gebeld.

Ik belde zelf. En nog eens en nog eens en nog eens.

Uiteindelijk heb ik ze gesproken vanmiddag om 17.00 uur. De fabriek is met vakantie en gesloten tot 10 augustus. Ze gaan nu kijken of ze een andere fabriek kunnen benaderen voor dezelfde vloer, maar de kans was groot dat dat niet zou lukken.



10 augustus. Dan moet het nog besteld worden..... half augustus kunnen ze het dus waarschijnlijk komen afmaken - als alles meezit -.



Ik zit met een benedenverdieping die leeg is. Kasten staan in de tuin, banken in de tuin, inhoud kasten etc. staan in dozen boven. De vloer ligt er voor de helft.



Dit kan ik toch niet zomaar accepteren?



'Oh het spijt me zo' zegt de mevrouw van de winkel waar ik het kocht. Dat begrijp ik, maar daar kan ik geen fuck mee.



Morgen laten ze me weten of er een andere fabriek is of niet, maar eigenlijk geloof ik daar niet in. Ik zit dus nog een maand in dit huis, op deze manier. En als er wel een andere fabriek open is, geeft dat geen verschil in mijn vloer?



Ik heb zoveel vragen, waar moet ik allemaal aan denken? Kunnen zij dit zomaar maken? Wat moet ik morgen tegen ze zeggen? Iemand advies? Iemand dit eerder meegemaakt? Kan ik een schadevergoeding eisen en is dit wel realistisch? Ben ik overtrokken bezig? Ik heb overigens heel normaal gedaan, maar heel duidelijk aangegeven dat ik dit absoluut belachelijk vind en dat ik me hier echt niet in kan vinden.



Ik vind dit echt zo irritant... ik wilde van het weekend mijn huis weer helemaal inrichten en leuk doen en dat lukt dus niet en misschien wel de komende 4 weekenden ook niet.



Ik weet dat het niet het ergste op de wereld is, maar ik zit er nu eventjes mee.



Alvast dank voor jullie meedenken en hopelijk goede tips.

haha EV, dat is ook leuk.... Lekker kletsen, is voor die jongens ook leuk natuurlijk. Ik propte 'm trouwens steeds vol met lekkere koeken dit en dat etc. Zegt ie vanmorgen opeens, doe toch maar niet zoveel zoet, ik heb suikerziekte.



Inmiddels weet ik ook dat zijn vrouw haar schoenen niet meer dichtkrijgt door haar dikke buik (zwanger he) en dat ze niet meer zo gezellig is en zo. Toen werd het weer tijd om naar boven te gaan!



Vanmorgen vroeg liep ik naar beneden en door de teringbende heen lag daar wel die vloer...... de vloer. Mijn vloer! Ik vind 'm echt heel mooi... Dus dat is zo leuk......



Kan niet wachten om alles schoon te maken, af te nemen, ramen te zemen (ik ben dol op poetsen!) en lekker mijn spullen weer terug te zetten...... zo leuk!



En ik kan niet wachten om een brief te krijgen van de vloerhoer...



'Mevrouw Djoels, omdat u zo'n aardige klant bent, hoeft u niets meer te betalen.'



Maar ja..... zo leuk zijn ze nog steeds niet!

En de sauna was heerlijk gisteren... heb mezelf getrakteerd op heerlijke bittergarnituren, een massage, sauna's, een lekkere maaltijdsalade, jacuzzi's, stoombaden, en buitengewoon heerlijk gezelschap met wie ik uren lang heb gelachen en gepraat.. Vannacht om 3 uur was ik thuis. En dat voor een vrouw in mijn toestand.

Meisjes..... ik spuug de druifjes tegen mijn beeldscherm..... ik moet zo lachen..



Miss Chicken was só close!



Die vloer...... nou die ligt toch lekker!



Okee..... het vervolg...





Dé vloer.



De vloerleggert parketteur kwam vrijdagmorgen weer terug om het klusje te klaren. Ik dacht dat het best nog wel veel werk was.



'Ik moet vanmiddag naar een andere klus.' zei hij en twee ogen kijken me beschaamd aan.

'Oh.' zeg ik.

Het valt een beetje stil tussen ons. (je bouwt toch snel een band op, met zo'n jongen, die ook vader wordt en suikerziekte heeft en in zijn eentje al die houten vloerdelen moet leggen)

'Denk je dat je het af krijgt voor de middag?' vraag ik bijna onhoorbaar.

'Nee'. Hij praat nog zachter dan ik.



FUCK TERING HOERIGE TYFUS ZOOI.



(dat dacht ik, dat zei ik niet..... het staat niet tussen aanhalingstekens hè!!)



'Sjonge' zeg ik en ik staar naar buiten.

'Ik ga echt niet naar die andere klus hoor mevrouw McDjoelski.'

'Dat vind ik fijn, maar weet je baas dat al?'

'Bijna'. Hij pakt zijn telefoon en gaat bellen. Hij stottert een beetje, zie hem volgens mij ook zweten, hij drukt maar op zijn buik (zijn suikerpompje, geeft zichzelf een extra dosis). Hij gaat niet weg bij mevrouw McDjoelski voordat het klaar is. Ik houd van hem, als JG niet op de wereld was vroeg ik hem ter plekke verkering. (maar ja dat zou ook niets worden want hij heeft suiker en ik bak graag mierzoete taarten, afijn.. ik dwaal af)



Hij bleef! De Parketteur redder in nood bleef. Hij bleef.



'Mevrouw McDjoelski, ik krijg net te horen dat u het volledige bedrag aan mij moet betalen zo en ik durf het bijna niet te vragen want ik wéét dat u het niet gaat betalen, en ik zou het ook niet betalen als ik u was.... maar ik moet het wel vragen.

'Laat mij je baas maar even bellen.'



'De baas nam niet op en ik sprak het antwoordapparaat in dat ik echt geen euro zou betalen vandaag. Dat de reden hiervoor vast bekend was. Hij zou nog van me horen.'



Het werd steeds later. JG was inmiddels binnengekomen. Ik bakte een stokbroodje, lekker olijven in een schaal, zongedroogde tomaatjes, beetje tapenade. We zaten in de tuin.

Steeds liep ik weer naar de redder in nood en bood hem iets aan. Geloof niet dat ik ooit zo vaak dacht in mijn leven 'mag hij dit wel, is het niet te zoet'. Hij wilde niets.

Het was inmiddels half 7, vrijdagmiddag. Die jongen had al ruim 2 uur weekend en nog zat hij op zijn knietjes in mijn gang.

'Waarom wil je niets eten? Het is al zo laat. Het maakt me niet uit wat je wilt, ik haal het voor je.'

'Als ik nu eet, dan stijgt mijn suiker en kan ik zo thuis niet meer eten. Dus ik wil nu graag doorwerken en dan heel snel naar huis. Ik wil gewoon naar huis mevrouw McDjoelski.'















Ik loop de tuin in naar JG en de tranen lopen over mijn wangen. Hij wil gewoon naar huis en dat kan nog niet.

Moet ik hem laten gaan?

Wanneer is mijn vloer dan af?

Blijft hij?

Wil hij wel blijven. Is hij bang voor mij?



Hij bleef. Hij was al bijna klaar. De vloer was af. De vloer was prachtig en af...... de jongen was gesloopt... en ik.... ik hupte op twee benen. Deze jongen, zo lief en zo aardig die wilde naar huis. En ik zag toch nog een paar dingen die niet helemaal goed waren gegaan.... kan ik dat wel zeggen of kan ik dat niet zeggen?



Op dat moment haatte ik dat bedrijf zo erg. Ik durfde niet alles te zeggen omdat die jongen zo moe was. Als hij gewoon met 2 man aan de slag was gegaan, waren ze op tijd klaar, had ik alles durven zeggen. Ik zei wel een paar dingen. Hij was een paar latjes vergeten in mijn keuken. Ik heb de latjes gevraagd en gezegd dat we dat zelf wel doen... Als een vloer gelegd is en alles wordt gezaagd op maat, dan wil je je woonkamer niet zien. Het stof zat overal. Een laag van een cm op mijn schouw, tegen mijn net gelatexde wanden, overal.



Normaliter maakt een bedrijf die de vloer legt dit ook schoon. Althans, ze hebben zo'n hele sterke stofzuiger, halen al het stof weg etc. De redder in nood had geen stofzuiger bij zich. Ik durfde ook niets meer te zeggen.... Ik stuurde hem naar huis.....



Vrijdagavond.

19.30 uur.

Mijn vloer is af.

Mijn huis leek de hel.



JG & ik zijn gaan poetsen. Poetsen. Poetsen. Poetsen.



Ja Elmervrouw, ik ben dol op poetsen. Maar deze keer niet. Gedwongen poetsen, zo voelde het.... De jongen kon er niets aan doen, anderzijds.... tja, is er wel een anderzijds in dit geval?



De vloer is af. Het goede nieuws, de vloer is af. Én prachtig!



Afgelopen weekend ben ik stukje voor beetje gaan schoonmaken. Inrichten. Nog eens zuigen en dweilen. Alle ramen zemen. Mijn meubels weer terugzetten. Mijn salontafel die al die tijd onder een zeil buiten heeft gestaan, kwam eronder vandaan zeiknat. Er lag een vaatdoekje op (zo'n gele) had mijn vader gedaan toen hij de bank erop zette. Dat doekje er niet afgehaald, doekje is nat geworden. Heeft 3 weken lang op mijn wit gelakte salontafel gelegen. De tafel is nu wit / oranje... JG gaat 'm morgen opnieuw schilderen.



Mijn vloer is af.

En heel mooi.

Hij is prachtig mooi.





Maar wát een dubbel gevoel.

Wat een wrang gevoel.



Ik geloof niet dat ik ooit een betere bijnaam heb verzonnen voor wie dan ook in het leven, dan dat ik deze keer de 'Vloerhoer' verzon. Het zijn hoeren, nee erger. Het zijn pooiers, uitbuiters. Ze zijn vreselijk hoe ze met mij omgaan. Hoe ze met hun personeel omgaan. Hoe ze met alles omgaan. De killing planning, het zware gesjouw voor één zo'n jongen..... en bovenal hun servicegehalte van nop. En ik met die hormonen voel me genaaid, verdrietig en bovenal met mijn rug tegen de muur geflikkerd omdat ik meer sympathie voor hun medewerker voel dan de baas zelf..



Part Two

De Vloerhoer & Djoels... will she ever pay?

The story continues....

Daarna moesten we dweilen mamalelie.....dáárná.....



(nee, mijn vliezen waren niet gebroken )

Oh wat leuk, jullie leven nog steeds allemaal mee!



Ik heb vandaag een mail gekregen van de duitse herder zijn vervanger....... Jezus te paard, hoe noemen we die dan weer??!!!







Ik ga vandaag mijn mail sturen over mijn bevindingen..... Ik houd jullie op de hoogte. Wilde dat gewoon maar hier blijven doen!