![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-geld&recht-01.png)
man wil niet weg, dus vertrek ik.
vrijdag 14 augustus 2009 om 10:49
Beetje lang verhaal, zal proberen het kort samen te vatten.
Ik ben (nog) getrouwd en samen hebben wij 3 kinderen.
Ik wil bij man weg. In ieder geval tijdelijk om rust voor de kinderen te creeeren. (hij heeft een alcoholprobleem)
Hij heeft een poosje in een ander huis gewoond. Maar nu is hij weer thuis en hij weigert weer terug te gaan naar dat andere huis.
Ik heb een aanbod gekregen voor een huurwoning.
Het is een heel leuk huisje, met mooie tuin, in de buurt van ons oude huis dus de kinderen kunnen op elk moment even bij papa kijken en papa bij hen. Het lijkt mij de ideale oplossing. Maar alleen op mijn inkomen kan ik het niet betalen, tenminste niet zonder huursubsidie. (waar ik ongetwijfeld geen recht op heb, aangezien wij al een huis hebben.)
We zijn nog steeds getrouwd en eerlijk gezegd zie ik scheiden niet zitten. Ik hou nog steeds ontzettend veel van mijn man. Ik hoop nog steeds dat hij zijn probleem inziet en dat wij uiteindelijk samen verder kunnen.
Heeft iemand een idee hoe ik dit op kan lossen? Misschien dat ik mijn man kan vragen om een bijdrage. (hij betaald nu niets voor de kids) Maar hoe regel ik zoiets? De berekende bedragen van alimentatie lijken zo hoog, zoveel geld hoef ik niet. Het gaat om hooguit zo´n 200 euro per maand.
Ik ga vast reacties krijgen dat ik mijn man moet steunen in zijn strijd. Ik had dat met alle liefde gedaan, maar hij wil zijn alcoholprobleem niet aanpakken. Daarom kies ik voor onze kinderen.
Ik ben (nog) getrouwd en samen hebben wij 3 kinderen.
Ik wil bij man weg. In ieder geval tijdelijk om rust voor de kinderen te creeeren. (hij heeft een alcoholprobleem)
Hij heeft een poosje in een ander huis gewoond. Maar nu is hij weer thuis en hij weigert weer terug te gaan naar dat andere huis.
Ik heb een aanbod gekregen voor een huurwoning.
Het is een heel leuk huisje, met mooie tuin, in de buurt van ons oude huis dus de kinderen kunnen op elk moment even bij papa kijken en papa bij hen. Het lijkt mij de ideale oplossing. Maar alleen op mijn inkomen kan ik het niet betalen, tenminste niet zonder huursubsidie. (waar ik ongetwijfeld geen recht op heb, aangezien wij al een huis hebben.)
We zijn nog steeds getrouwd en eerlijk gezegd zie ik scheiden niet zitten. Ik hou nog steeds ontzettend veel van mijn man. Ik hoop nog steeds dat hij zijn probleem inziet en dat wij uiteindelijk samen verder kunnen.
Heeft iemand een idee hoe ik dit op kan lossen? Misschien dat ik mijn man kan vragen om een bijdrage. (hij betaald nu niets voor de kids) Maar hoe regel ik zoiets? De berekende bedragen van alimentatie lijken zo hoog, zoveel geld hoef ik niet. Het gaat om hooguit zo´n 200 euro per maand.
Ik ga vast reacties krijgen dat ik mijn man moet steunen in zijn strijd. Ik had dat met alle liefde gedaan, maar hij wil zijn alcoholprobleem niet aanpakken. Daarom kies ik voor onze kinderen.
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:32
quote:wasbakje schreef op 14 augustus 2009 @ 11:27:
Dat gescheiden van tafel en bed lijkt me wel wat.
Vooral omdat mijn man al heeeeel erg duidelijk heeft aangegeven nooit accoord te gaan met een scheiding. Ik las dat je na 3 jaar gescheiden van tafel en bed eenzijdig het huwlijk kan verbreken.
Ik google nog even verder Ik zou gewoon naar het juridisch loket gaan en zorgen dat er bepaalde zaken in gang worden gezet.
Dat gescheiden van tafel en bed lijkt me wel wat.
Vooral omdat mijn man al heeeeel erg duidelijk heeft aangegeven nooit accoord te gaan met een scheiding. Ik las dat je na 3 jaar gescheiden van tafel en bed eenzijdig het huwlijk kan verbreken.
Ik google nog even verder Ik zou gewoon naar het juridisch loket gaan en zorgen dat er bepaalde zaken in gang worden gezet.
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:33
quote:mevrouwk schreef op 14 augustus 2009 @ 11:30:
Kan hij niet ergens opgenomen worden ivm zijn verslaving? Dan is hij uit huis, en jij en de kinderen kunnen dan in de eigen omgeving blijven. Lijkt me voor de kinderen ook het beste. En dan wordt er ook aan het échte probleem gewerkt.
(Mijn tante heeft dat een aantal keren gedaan, bij haar werkt(e) het helaas niet. Bij bijv Jellinek)
Succes, heftig hoor..Mijn man heeft geen probleem met alcohol. Meer een probleem met mij. Hij verliest liever zijn gezin dan de alcohol. Hij wil geen hulp.
Kan hij niet ergens opgenomen worden ivm zijn verslaving? Dan is hij uit huis, en jij en de kinderen kunnen dan in de eigen omgeving blijven. Lijkt me voor de kinderen ook het beste. En dan wordt er ook aan het échte probleem gewerkt.
(Mijn tante heeft dat een aantal keren gedaan, bij haar werkt(e) het helaas niet. Bij bijv Jellinek)
Succes, heftig hoor..Mijn man heeft geen probleem met alcohol. Meer een probleem met mij. Hij verliest liever zijn gezin dan de alcohol. Hij wil geen hulp.
anoniem_88666 wijzigde dit bericht op 14-08-2009 11:35
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:35
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:40
Ik ga vast reacties krijgen dat ik mijn man moet steunen in zijn strijd. Ik had dat met alle liefde gedaan, maar hij wil zijn alcoholprobleem niet aanpakken. Daarom kies ik voor onze kinderen.[/quote]
Heel dapper hoor, wasbakje, om de stap te nemen. Helaas weet ik ook dat mensen die ontkennen een alcohol probleem te hebben of er niet voor willen vechten om dat probleem op te lossen, helaas "verloren" zijn, dat wordt vechten tegen een bierkaai.
Kies voor je kinderen maar kies vooral ook voor je zelf en veel sterkte!
Heel dapper hoor, wasbakje, om de stap te nemen. Helaas weet ik ook dat mensen die ontkennen een alcohol probleem te hebben of er niet voor willen vechten om dat probleem op te lossen, helaas "verloren" zijn, dat wordt vechten tegen een bierkaai.
Kies voor je kinderen maar kies vooral ook voor je zelf en veel sterkte!
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:44
quote:wasbakje schreef op 14 augustus 2009 @ 11:33:
[...]
Mijn man heeft geen probleem met alcohol. Meer een probleem met mij. Hij verliest liever zijn gezin dan de alcohol. Hij wil geen hulp.
Owh erg ja.....ontkennen.
Ik heb mezelf zelfs een tijd schuldig gevoeld, omdat ik moeilijk deed over zijn gedrag(wat door de alcohol komt), Daardoor zou hij ook nog meer gaan drinken.
Hij gebruikt ook nog wel eens het smoesje dat hij tenminste thuis drinkt, en niet in een bar.
Of hij heeft niet gedronken en ik vind lege blikjes of flessen in de vuilnisbak, als ik mijn gevoel achterna ga(dan heeft hij er heel even niet bij stil gestaan)
Hij is inmiddels ook een ster geworden in verstoppen en ontkennen.
Gelukkig heb ik een Lat-relatie met hem , die aflopend is.
Op een gegeven moment zal de relatie wel helemaal aflopen.
Sterkte.
[...]
Mijn man heeft geen probleem met alcohol. Meer een probleem met mij. Hij verliest liever zijn gezin dan de alcohol. Hij wil geen hulp.
Owh erg ja.....ontkennen.
Ik heb mezelf zelfs een tijd schuldig gevoeld, omdat ik moeilijk deed over zijn gedrag(wat door de alcohol komt), Daardoor zou hij ook nog meer gaan drinken.
Hij gebruikt ook nog wel eens het smoesje dat hij tenminste thuis drinkt, en niet in een bar.
Of hij heeft niet gedronken en ik vind lege blikjes of flessen in de vuilnisbak, als ik mijn gevoel achterna ga(dan heeft hij er heel even niet bij stil gestaan)
Hij is inmiddels ook een ster geworden in verstoppen en ontkennen.
Gelukkig heb ik een Lat-relatie met hem , die aflopend is.
Op een gegeven moment zal de relatie wel helemaal aflopen.
Sterkte.
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:50
quote:chicatjoe schreef op 14 augustus 2009 @ 11:44:
[...]
Owh erg ja.....ontkennen.
Ik heb mezelf zelfs een tijd schuldig gevoeld, omdat ik moeilijk deed over zijn gedrag(wat door de alcohol komt), Daardoor zou hij ook nog meer gaan drinken.
Hij gebruikt ook nog wel eens het smoesje dat hij tenminste thuis drinkt, en niet in een bar.
Of hij heeft niet gedronken en ik vind lege blikjes of flessen in de vuilnisbak, als ik mijn gevoel achterna ga(dan heeft hij er heel even niet bij stil gestaan)
Hij is inmiddels ook een ster geworden in verstoppen en ontkennen.
Gelukkig heb ik een Lat-relatie met hem , die aflopend is.
Op een gegeven moment zal de relatie wel helemaal aflopen.
Sterkte.
Het liegen, verstopte bier blikken. Heel herkenbaar. (lees mn andere topic maar eens)
En ik heb dat schuldgevoel nog steeds. In mn achterhoofd hoor ik nog steeds een stemmetje roepen dat ik bij hem moet blijven, want als ik wegga.. Wie zorgt er dan voor hem? Dan is er geen enkele controle meer. Dan drinkt hij zichzelf kapot. Dat weet ik zeker..
Maar ik moet sterker zijn dan dat stemmetje..
[...]
Owh erg ja.....ontkennen.
Ik heb mezelf zelfs een tijd schuldig gevoeld, omdat ik moeilijk deed over zijn gedrag(wat door de alcohol komt), Daardoor zou hij ook nog meer gaan drinken.
Hij gebruikt ook nog wel eens het smoesje dat hij tenminste thuis drinkt, en niet in een bar.
Of hij heeft niet gedronken en ik vind lege blikjes of flessen in de vuilnisbak, als ik mijn gevoel achterna ga(dan heeft hij er heel even niet bij stil gestaan)
Hij is inmiddels ook een ster geworden in verstoppen en ontkennen.
Gelukkig heb ik een Lat-relatie met hem , die aflopend is.
Op een gegeven moment zal de relatie wel helemaal aflopen.
Sterkte.
Het liegen, verstopte bier blikken. Heel herkenbaar. (lees mn andere topic maar eens)
En ik heb dat schuldgevoel nog steeds. In mn achterhoofd hoor ik nog steeds een stemmetje roepen dat ik bij hem moet blijven, want als ik wegga.. Wie zorgt er dan voor hem? Dan is er geen enkele controle meer. Dan drinkt hij zichzelf kapot. Dat weet ik zeker..
Maar ik moet sterker zijn dan dat stemmetje..
vrijdag 14 augustus 2009 om 11:58
Dapper dat je deze stap wilt zetten. Ik denk dat het heel goed is voor je kinderen dat je rust creeert en laat zien dat verslaving niet normaal is. Als je man niet wil veranderen zou ik wel de scheiding in gang zetten. Zo kun je onafhankelijk worden en een eigen leven opbouwen. Dat is ook een belangrijke levensles voor de kinderen.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:00
Een scheidingsprocedure kun je trouwens ook alleen in gang zetten (met een advocaat). Daar heb je geen toestemming voor nodig van man. Als je die procedure in gang hebt gezet heb je ook recht op voorlopige voorzieningen (alimentatie voor jou, kinderalimentatie enz.). Als jij een laag inkomen hebt of geen inkomen kost een advocaat vrijwel niks.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:03
Als kind werd ik dus ook betrokken bij de problematiek, toen ik 15-16 was, kreeg ik van mijn vader geld om na schooltijd bij de Aldi 2 flessen wijn te kopen en in het schuurtje te zetten, dagelijks dus. Ik mocht het vooral niet tegen mijn moeder zeggen. Ik was heel bang voor mijn vader, omdat hij door de alcohol echt een kwade dronk had.
Daarom vind ik het heel goed van jou dat je nu deze stap wilt zetten en daarmee je kinderen ook behoedt voor een hoop ellende. Want onderschat dat niet.
Daarom vind ik het heel goed van jou dat je nu deze stap wilt zetten en daarmee je kinderen ook behoedt voor een hoop ellende. Want onderschat dat niet.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:04
Jep dat stemmetje, daar ben ik ook nog mee aan het knokken.
Maar ik kan niet verantwoordelijk zijn voor zijn gedrag, dat doet hij zelf.
Ik bedoel, ik ben zijn moeder niet.
Laatste tijd gaat het redelijk met relativeren, gelukkig.
En eens komt de dag, dat je het kots misselijk bent, en voor jezelf(en je kids) kiest.
Het is zo moeilijk, want meestal, weet je waarom hij drinkt, en dat is weer zielig etc, en zo blijf je aan de gang.
Sterkte......komt allemaal goed.
Je bent sterk genoeg.!!
Maar ik kan niet verantwoordelijk zijn voor zijn gedrag, dat doet hij zelf.
Ik bedoel, ik ben zijn moeder niet.
Laatste tijd gaat het redelijk met relativeren, gelukkig.
En eens komt de dag, dat je het kots misselijk bent, en voor jezelf(en je kids) kiest.
Het is zo moeilijk, want meestal, weet je waarom hij drinkt, en dat is weer zielig etc, en zo blijf je aan de gang.
Sterkte......komt allemaal goed.
Je bent sterk genoeg.!!
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:11
pfff.. Ik zit er nu overna te denken.. Maar in principe is dat gescheiden van tafel verhaal bijna hetzelfde als scheiden.. Het klinkt alleen minder definitief.
Alleen zou scheiden voor mij makkelijker zijn.. en duidelijker voor de kinderen.. Misschien maak ik het wel moeilijker dan het werkelijk is. En is scheiden de kortste klap.
De kans dat hij ooit veranderd schat ik erg laag..
Ik ga in ieder geval bij juridisch loket langs, een gesprek regelen..
Bedankt voor jullie reacties. Jullie hebben me weer aan het denken gezet..
Alleen zou scheiden voor mij makkelijker zijn.. en duidelijker voor de kinderen.. Misschien maak ik het wel moeilijker dan het werkelijk is. En is scheiden de kortste klap.
De kans dat hij ooit veranderd schat ik erg laag..
Ik ga in ieder geval bij juridisch loket langs, een gesprek regelen..
Bedankt voor jullie reacties. Jullie hebben me weer aan het denken gezet..
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:14
Ik vind het ontzettend goed dat je nu voor je kinderen en jezelf kiest!!!Een alcoholist is moeilijk in te schatten en ik kan me voorstellen dat je het helemaal hebt gehad.Ik vind dat hier goede tips staan dus ik heb hier weinig aan toe te voegen.Wens je heel veel sterkte en je komt er wel!!!Je hebt de eerste goede stap gezet!!!!
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:17
Sterkte wasbakje, wat je ook gaat doen, alles blijft moeilijk maar op deze manier kies je wel de juiste weg.
@chicatjoe, ik ben heel blij voor je dat je nu gaat inzien dat het probleem niet bij jou ligt maar bij hem. Ook ik heb zware alcoholproblemen gehad (ook uitgebreid in het vorige topic verteld van Wasbakje) en ik ben inmiddels na een radicale oplossing 14 maanden nuchter. Hij moet het echt zelf doen. Sterkte ermee meid!
@chicatjoe, ik ben heel blij voor je dat je nu gaat inzien dat het probleem niet bij jou ligt maar bij hem. Ook ik heb zware alcoholproblemen gehad (ook uitgebreid in het vorige topic verteld van Wasbakje) en ik ben inmiddels na een radicale oplossing 14 maanden nuchter. Hij moet het echt zelf doen. Sterkte ermee meid!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:33
Sterkte wasbakje
Je hebt ontzettend je best gedaan om hem het te laten inzien etc.
Het ligt nu bij hem.
Wie weet is juist scheiden wel de beste oplossing.
Jij maakt in ieder heel erg duidelijk dat jouw grenzen zijn bereikt en als hij je dan zo graag terug wil met de kinderen, weet hij wat te doen.
Net wat missC zegt, mooie beloning, mocht hij eindelijk het licht gaan zien.
Je hebt ontzettend je best gedaan om hem het te laten inzien etc.
Het ligt nu bij hem.
Wie weet is juist scheiden wel de beste oplossing.
Jij maakt in ieder heel erg duidelijk dat jouw grenzen zijn bereikt en als hij je dan zo graag terug wil met de kinderen, weet hij wat te doen.
Net wat missC zegt, mooie beloning, mocht hij eindelijk het licht gaan zien.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:42
quote:wanda_p schreef op 14 augustus 2009 @ 12:00:
Een scheidingsprocedure kun je trouwens ook alleen in gang zetten (met een advocaat). Daar heb je geen toestemming voor nodig van man. Als je die procedure in gang hebt gezet heb je ook recht op voorlopige voorzieningen (alimentatie voor jou, kinderalimentatie enz.). Als jij een laag inkomen hebt of geen inkomen kost een advocaat vrijwel niks.
Ik ben net op dit topic gestuit en ik vind het erg heftig, moeilijk, knap en bewonderenswaardig wat je allemaal doet.
Het lijkt zo simpel: 'Het is het beste voor de kinderen'. Maar je hart ligt bij hem. Je weet dat hij waarschijnlijk ook van jou houdt, maar dat hij niet meer normaal kan denken doordat de alcohol hem in de greep heeft. Hij ontkent dat, maar het is overduidelijk. En dan moet je de liefde van je leven laten gaan.
Maar echt, dat is beter dan jezelf te verliezen of nog erger, je kinderen.
Jij bent niet verantwoordelijk voor wat je man doet. Dat weet je natuurlijk al lang. Maar je kunt natuurlijk voor je gevoel niet de vader van je kinderen, en de man van wie je houdt, laten stikken.
Toch is een goede stap wellicht wat ik hierboven al quotte: zet de scheiding in gang. Dan wordt het voor jou makkelijker financieel gezien etc.
En hij zal waarschijnlijk kwaad worden, gaan tegenwerken, de boel rekken tot je een ons weegt. Probeer dan je hoofd koel te houden. Neem een advocaat en reageer alleen op brieven waarop je ook echt hoeft te reageren. Leg de rest terzijde en laat hem etteren tot hij een ons weegt. Er komt een moment dat hij daar ook niet meer het nut van inziet.
En wat bij mijn relatie het geval was: de stap om weg te gaan heeft zoveel impact gehad. Waar het eerst een loos dreigement leek, werd het ineens werkelijkheid. Daar werd lief flink door opgeschud. Inmiddels zijn de problemen overwonnen en zijn we weer heel gelukkig samen.
Sterkte.
Een scheidingsprocedure kun je trouwens ook alleen in gang zetten (met een advocaat). Daar heb je geen toestemming voor nodig van man. Als je die procedure in gang hebt gezet heb je ook recht op voorlopige voorzieningen (alimentatie voor jou, kinderalimentatie enz.). Als jij een laag inkomen hebt of geen inkomen kost een advocaat vrijwel niks.
Ik ben net op dit topic gestuit en ik vind het erg heftig, moeilijk, knap en bewonderenswaardig wat je allemaal doet.
Het lijkt zo simpel: 'Het is het beste voor de kinderen'. Maar je hart ligt bij hem. Je weet dat hij waarschijnlijk ook van jou houdt, maar dat hij niet meer normaal kan denken doordat de alcohol hem in de greep heeft. Hij ontkent dat, maar het is overduidelijk. En dan moet je de liefde van je leven laten gaan.
Maar echt, dat is beter dan jezelf te verliezen of nog erger, je kinderen.
Jij bent niet verantwoordelijk voor wat je man doet. Dat weet je natuurlijk al lang. Maar je kunt natuurlijk voor je gevoel niet de vader van je kinderen, en de man van wie je houdt, laten stikken.
Toch is een goede stap wellicht wat ik hierboven al quotte: zet de scheiding in gang. Dan wordt het voor jou makkelijker financieel gezien etc.
En hij zal waarschijnlijk kwaad worden, gaan tegenwerken, de boel rekken tot je een ons weegt. Probeer dan je hoofd koel te houden. Neem een advocaat en reageer alleen op brieven waarop je ook echt hoeft te reageren. Leg de rest terzijde en laat hem etteren tot hij een ons weegt. Er komt een moment dat hij daar ook niet meer het nut van inziet.
En wat bij mijn relatie het geval was: de stap om weg te gaan heeft zoveel impact gehad. Waar het eerst een loos dreigement leek, werd het ineens werkelijkheid. Daar werd lief flink door opgeschud. Inmiddels zijn de problemen overwonnen en zijn we weer heel gelukkig samen.
Sterkte.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:51
quote:Amygdala schreef op 14 augustus 2009 @ 12:42:
[...]
Ik ben net op dit topic gestuit en ik vind het erg heftig, moeilijk, knap en bewonderenswaardig wat je allemaal doet.
Het lijkt zo simpel: 'Het is het beste voor de kinderen'. Maar je hart ligt bij hem. Je weet dat hij waarschijnlijk ook van jou houdt, maar dat hij niet meer normaal kan denken doordat de alcohol hem in de greep heeft. Hij ontkent dat, maar het is overduidelijk. En dan moet je de liefde van je leven laten gaan.
Maar echt, dat is beter dan jezelf te verliezen of nog erger, je kinderen.
Jij bent niet verantwoordelijk voor wat je man doet. Dat weet je natuurlijk al lang. Maar je kunt natuurlijk voor je gevoel niet de vader van je kinderen, en de man van wie je houdt, laten stikken.
Toch is een goede stap wellicht wat ik hierboven al quotte: zet de scheiding in gang. Dan wordt het voor jou makkelijker financieel gezien etc.
En hij zal waarschijnlijk kwaad worden, gaan tegenwerken, de boel rekken tot je een ons weegt. Probeer dan je hoofd koel te houden. Neem een advocaat en reageer alleen op brieven waarop je ook echt hoeft te reageren. Leg de rest terzijde en laat hem etteren tot hij een ons weegt. Er komt een moment dat hij daar ook niet meer het nut van inziet.
En wat bij mijn relatie het geval was: de stap om weg te gaan heeft zoveel impact gehad. Waar het eerst een loos dreigement leek, werd het ineens werkelijkheid. Daar werd lief flink door opgeschud. Inmiddels zijn de problemen overwonnen en zijn we weer heel gelukkig samen.
Sterkte.Je hebt dit geweldig mooi en duidelijk beschreven, niets meer aan toe te voegen en wat heerlijk voor jullie dat jullie dit uiteindelijk na heel veel pijn en moeite toch hebben overwonnen! Door jou en naderhand zijn doorzettingsvermogen. Zo zie je maar dat niet het moeilijkste en meest radicale besluit ook meteen een definitief einde hoeft te betekenen.
[...]
Ik ben net op dit topic gestuit en ik vind het erg heftig, moeilijk, knap en bewonderenswaardig wat je allemaal doet.
Het lijkt zo simpel: 'Het is het beste voor de kinderen'. Maar je hart ligt bij hem. Je weet dat hij waarschijnlijk ook van jou houdt, maar dat hij niet meer normaal kan denken doordat de alcohol hem in de greep heeft. Hij ontkent dat, maar het is overduidelijk. En dan moet je de liefde van je leven laten gaan.
Maar echt, dat is beter dan jezelf te verliezen of nog erger, je kinderen.
Jij bent niet verantwoordelijk voor wat je man doet. Dat weet je natuurlijk al lang. Maar je kunt natuurlijk voor je gevoel niet de vader van je kinderen, en de man van wie je houdt, laten stikken.
Toch is een goede stap wellicht wat ik hierboven al quotte: zet de scheiding in gang. Dan wordt het voor jou makkelijker financieel gezien etc.
En hij zal waarschijnlijk kwaad worden, gaan tegenwerken, de boel rekken tot je een ons weegt. Probeer dan je hoofd koel te houden. Neem een advocaat en reageer alleen op brieven waarop je ook echt hoeft te reageren. Leg de rest terzijde en laat hem etteren tot hij een ons weegt. Er komt een moment dat hij daar ook niet meer het nut van inziet.
En wat bij mijn relatie het geval was: de stap om weg te gaan heeft zoveel impact gehad. Waar het eerst een loos dreigement leek, werd het ineens werkelijkheid. Daar werd lief flink door opgeschud. Inmiddels zijn de problemen overwonnen en zijn we weer heel gelukkig samen.
Sterkte.Je hebt dit geweldig mooi en duidelijk beschreven, niets meer aan toe te voegen en wat heerlijk voor jullie dat jullie dit uiteindelijk na heel veel pijn en moeite toch hebben overwonnen! Door jou en naderhand zijn doorzettingsvermogen. Zo zie je maar dat niet het moeilijkste en meest radicale besluit ook meteen een definitief einde hoeft te betekenen.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:53
quote:barca_amante schreef op 14 augustus 2009 @ 12:41:
Volhouden Magdalene!!!
Klinkt toch heel anders dan bij een sessie van de AA naar buiten komen met de mededeling "ik mag geen sherry meer drinken want daar wordt ik agressief van maar een wijntje mag ik best hebben" Dank je, ik heb mijn leven weer terug en dat hou ik wel vol zo hoor. En nee, ik ben niet naar de AA gegaan...da's regelrechte onzin. (vind ik althans)
Volhouden Magdalene!!!
Klinkt toch heel anders dan bij een sessie van de AA naar buiten komen met de mededeling "ik mag geen sherry meer drinken want daar wordt ik agressief van maar een wijntje mag ik best hebben" Dank je, ik heb mijn leven weer terug en dat hou ik wel vol zo hoor. En nee, ik ben niet naar de AA gegaan...da's regelrechte onzin. (vind ik althans)
anoniem_24347 wijzigde dit bericht op 14-08-2009 12:54
Reden: kleine toevoeging
Reden: kleine toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 14 augustus 2009 om 14:52
quote:wasbakje schreef op 14 augustus 2009 @ 12:11:
pfff.. Ik zit er nu overna te denken.. Maar in principe is dat gescheiden van tafel verhaal bijna hetzelfde als scheiden.. Het klinkt alleen minder definitief.
Alleen zou scheiden voor mij makkelijker zijn.. en duidelijker voor de kinderen.. Misschien maak ik het wel moeilijker dan het werkelijk is. En is scheiden de kortste klap.
De kans dat hij ooit veranderd schat ik erg laag..
Volgens mij is dit echt een cruciaal inzicht. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Nu scheiden en in het onwaarschijnlijke geval dat je man ooit weer clean, fris en leuk wordt weer hertrouwen is duidelijk voor je kinderen en handhaaft je eigen integriteit. Hij is slap, dus jij moet sterk zijn. Zet 'm op!
pfff.. Ik zit er nu overna te denken.. Maar in principe is dat gescheiden van tafel verhaal bijna hetzelfde als scheiden.. Het klinkt alleen minder definitief.
Alleen zou scheiden voor mij makkelijker zijn.. en duidelijker voor de kinderen.. Misschien maak ik het wel moeilijker dan het werkelijk is. En is scheiden de kortste klap.
De kans dat hij ooit veranderd schat ik erg laag..
Volgens mij is dit echt een cruciaal inzicht. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Nu scheiden en in het onwaarschijnlijke geval dat je man ooit weer clean, fris en leuk wordt weer hertrouwen is duidelijk voor je kinderen en handhaaft je eigen integriteit. Hij is slap, dus jij moet sterk zijn. Zet 'm op!
vrijdag 14 augustus 2009 om 19:28
Ook als je niet gescheiden bent maar wel als zodanig leeft heb je recht op heffingskortingen. Je hebt dan waarschijnlijk ook recht op Huurtoeslag als je man in jullie woning blijft wonen. Hebben jullie samen een koopwoning? Voor de huurtoeslag kijkt men namelijk wel naar je vermogen. Vraag het na bij het Juridisch Loket of een advocaat(eerste gesprek is gratis).
Zorg dat jij niet aansprakelijk bent voor evt. schulden die hij gaat maken. Een kat in het nauw kan raar sprongen maken oftewel je weet nooit wat je man gaat doen als jij echt weggaat en de scheiding aanvraagt. Heel erg goed van je dat je deze stap zet.
Zorg dat jij niet aansprakelijk bent voor evt. schulden die hij gaat maken. Een kat in het nauw kan raar sprongen maken oftewel je weet nooit wat je man gaat doen als jij echt weggaat en de scheiding aanvraagt. Heel erg goed van je dat je deze stap zet.