Geld & Recht
alle pijlers
Moeder kind partner verbiedt omgang
dinsdag 11 februari 2020 om 20:10
Beste lezers,
Twijfel of dit topic bij relaties of bij recht moet, maar ik probeer het hier.
Mijn partner en ik zijn 1,5 jaar samen. Hij heeft een zoon van elf jaar en ik ook, van zes jaar. Mijn partner heeft een weekendregeling. Bij mijn zoon is het omgekeerd.
Mijn partner is inmiddels vijf jaar bij zijn ex weg. Zij heeft ook een nieuw gezin, haar eigen zoon en twee dochters van de nieuwe partner.
Toen wij samen waren hebben we meerdere malen voorgesteld om kennis te maken met zijn ex. Dit wilde ze niet. Zij heeft tot en met een paar maand terug aangegeven dat ze onze relatie niet serieus genoeg daarvoor vond.
Aangezien we altijd samen zijn, met en zonder kinderen, hebben we samen een huis gekocht. Mijn partner en zijn ex hadden altijd al een hele moeizame relatie, maar sinds die tijd gaat ze helemaal los. Ze pakt alles aan om omgang met zijn zoon te verbieden. Ze zegt dat hun zoon een hekel aan mij heeft, zelfs bang voor mij is. Ze zegt constant dat hij wordt achtergesteld. Ze ziet zelfs een post op instagram (niets geks, bikini op het strand met een biertje) als reden om hem dan weer te melden dat mijn partner zijn kind niet mag ophalen. Ze kent mij niet eens. Ik ben hoogopgeleid en heb een goede baan. Ik ben een niet perfecte, maar lieve, gezellige moeder en mijn zoon is lief en goed opgevoed. Ik heb zelf nul problemen met mijn eigen expartner. Zoon van partner gaat ook graag met mij alleen leuke dingen doen.
Ondertussen is dit ook niet heel best voor onze relatie natuurlijk. Ik vind dat mijn partner zich hierin vrij slap opstelt. Hij had het al eerder hogerop moeten zoeken. Ik snap wel dat hij bang is dat hij zijn kind kwijtraakt, punt is daarmee in mijn ogen dat dat helemaal niet kan. Ik denk ook dat zijn zoon hier toch ook wel veel van meekrijgt.
Heeft zij een poot om op te staan? Hebben jullie tips wat wij kunnen doen? Zijn er mediators/gezincoaches die hierin een rol kunnen spelen? Ik zou hem graag steunen hierin, maar ik merk dat het mij ook boos maakt. Ik ben de oorzaak van dit gedoe terwijl ik nooit iets fout heb gedaan.
Twijfel of dit topic bij relaties of bij recht moet, maar ik probeer het hier.
Mijn partner en ik zijn 1,5 jaar samen. Hij heeft een zoon van elf jaar en ik ook, van zes jaar. Mijn partner heeft een weekendregeling. Bij mijn zoon is het omgekeerd.
Mijn partner is inmiddels vijf jaar bij zijn ex weg. Zij heeft ook een nieuw gezin, haar eigen zoon en twee dochters van de nieuwe partner.
Toen wij samen waren hebben we meerdere malen voorgesteld om kennis te maken met zijn ex. Dit wilde ze niet. Zij heeft tot en met een paar maand terug aangegeven dat ze onze relatie niet serieus genoeg daarvoor vond.
Aangezien we altijd samen zijn, met en zonder kinderen, hebben we samen een huis gekocht. Mijn partner en zijn ex hadden altijd al een hele moeizame relatie, maar sinds die tijd gaat ze helemaal los. Ze pakt alles aan om omgang met zijn zoon te verbieden. Ze zegt dat hun zoon een hekel aan mij heeft, zelfs bang voor mij is. Ze zegt constant dat hij wordt achtergesteld. Ze ziet zelfs een post op instagram (niets geks, bikini op het strand met een biertje) als reden om hem dan weer te melden dat mijn partner zijn kind niet mag ophalen. Ze kent mij niet eens. Ik ben hoogopgeleid en heb een goede baan. Ik ben een niet perfecte, maar lieve, gezellige moeder en mijn zoon is lief en goed opgevoed. Ik heb zelf nul problemen met mijn eigen expartner. Zoon van partner gaat ook graag met mij alleen leuke dingen doen.
Ondertussen is dit ook niet heel best voor onze relatie natuurlijk. Ik vind dat mijn partner zich hierin vrij slap opstelt. Hij had het al eerder hogerop moeten zoeken. Ik snap wel dat hij bang is dat hij zijn kind kwijtraakt, punt is daarmee in mijn ogen dat dat helemaal niet kan. Ik denk ook dat zijn zoon hier toch ook wel veel van meekrijgt.
Heeft zij een poot om op te staan? Hebben jullie tips wat wij kunnen doen? Zijn er mediators/gezincoaches die hierin een rol kunnen spelen? Ik zou hem graag steunen hierin, maar ik merk dat het mij ook boos maakt. Ik ben de oorzaak van dit gedoe terwijl ik nooit iets fout heb gedaan.
anoniem_280725 wijzigde dit bericht op 11-02-2020 20:17
Reden: Stomme typefout
Reden: Stomme typefout
0.05% gewijzigd
dinsdag 11 februari 2020 om 20:28
Je kan naar de rechter en er bakken met geld aan uitgeven. Ik vermoed dat de moeder aandringt op een loyaliteitsconflict bij het kind en dat het alleen maar leuk is dat jij daar aan mee doet. Het is aan de vader om aan te geven dat zoon altijd welkom is. Blijft hij nu even weg dan kiest hij als hij 13,14, 15 of 16 is misschien wel weer om naar zijn vader te gaan. Mijn ervaring is dat wanneer je mee doet aan dit conflict het kind zich straks niet veilig voelt bij moeder thuis tenzij hij zegt dat hij niet meer naar de vader wil. Als hij 12 is dan gaan eventueel betrokken hulpverleners of toezicht hem ook niet meer dwingen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:30
Ondertussen is dit ook niet heel best voor onze relatie natuurlijk. Ik vind dat mijn partner zich hierin vrij slap opstelt. Hij had het al eerder hogerop moeten zoeken. Ik snap wel dat hij bang is dat hij zijn kind kwijtraakt, punt is daarmee in mijn ogen dat dat helemaal niet kan. Ik denk ook dat zijn zoon hier toch ook wel veel van meekrijgt.
Ziet hij zijn zoon helemaal niet meer? Omdat je zegt dat hij bang is zijn zoon kwijt te raken denk ik dat hij zoon nog ziet?
Ziet hij zijn zoon helemaal niet meer? Omdat je zegt dat hij bang is zijn zoon kwijt te raken denk ik dat hij zoon nog ziet?
dinsdag 11 februari 2020 om 20:30
De moeder van het kind woonde binnen een half jaar samen met een ander. Dat ging stuk en daarna was er weer binnen een half jaar een huis gekocht met een ander. Ze heeft zelf daarover niet echt recht van spreken.
Ik snap alle vooroordelen hierover hoor. Ik heb zelf verder nooit samengewoond meer na mijn relatie. Mijn partner ook niet.
Ik snap alle vooroordelen hierover hoor. Ik heb zelf verder nooit samengewoond meer na mijn relatie. Mijn partner ook niet.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:32
Dat is niet relevant voor jouw topic.willy85 schreef: ↑11-02-2020 20:30De moeder van het kind woonde binnen een half jaar samen met een ander. Dat ging stuk en daarna was er weer binnen een half jaar een huis gekocht met een ander. Ze heeft zelf daarover niet echt recht van spreken.
Ik snap alle vooroordelen hierover hoor. Ik heb zelf verder nooit samengewoond meer na mijn relatie. Mijn partner ook niet.
Ziet vader zijn zoon nog of verbied zij alle contacten?
dinsdag 11 februari 2020 om 20:33
Hoe zit het nu?
Je schrijft dat moeder kind bij vader weg houdt. Maar je schrijft ook dat kind het weekend van vrijdag t/m maandagmorgen bij jullie is en dat hij het leuk vindt om dingen met jou te doen.
Komt hj nu wel of niet?
En dat zijn ex jou niet zo nodig hoeft te zien dat snap ik. Blijkbaar zijn ze niet op een leuke manier uit elkaar gegaan. Had jij daar tien een rol in?
Je schrijft dat moeder kind bij vader weg houdt. Maar je schrijft ook dat kind het weekend van vrijdag t/m maandagmorgen bij jullie is en dat hij het leuk vindt om dingen met jou te doen.
Komt hj nu wel of niet?
En dat zijn ex jou niet zo nodig hoeft te zien dat snap ik. Blijkbaar zijn ze niet op een leuke manier uit elkaar gegaan. Had jij daar tien een rol in?
dinsdag 11 februari 2020 om 20:34
Dat doet men hier ook over de vader.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:35
Je partner moet zorgen dat de deur altijd openstaat voor zijn zoon, niet accepteren dat hij hem niet kan ophalen als dit wel de afspraak is.
Verder eens met wat al genoemd is, hou je afzijdig van hun beslissingen over hun kind. Het enige wat jij kan doen is ook die deur openhouden en hem zich welkom laten voelen.
Dat je hoogopgeleid bent en een goede baan hebt is leuk voor je, maar komt wat arrogant over, al snap ik denk ik wel wat je bedoelt.
Verder eens met wat al genoemd is, hou je afzijdig van hun beslissingen over hun kind. Het enige wat jij kan doen is ook die deur openhouden en hem zich welkom laten voelen.
Dat je hoogopgeleid bent en een goede baan hebt is leuk voor je, maar komt wat arrogant over, al snap ik denk ik wel wat je bedoelt.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:38
Ik herken het....[ helaas ]
Mijn advies is...geef je oprechte mening aan je parner, maar dwing hem tot niets of bemoei je er niet mee. Dat je je partner als slap ziet had ik ook, dat kwam deels doordat hij geen zin had in conflictten met ex, maar vooral uit angst zijn kinderen niet meer te zien. Ik heb daar wel begrip voor.
Probeer het nare gevoel dat zijn ex jou geeft van je af te laten glijden. Het heeft namelijk geen enkele zin.
Een nare ex kan erg veel invloed hebben op haar kinderen wat betreft de vader.
Uiteindelijk zal kind weten hoe het allemaal in elkaar steekt. Dat is in onze situatie zo gebleken. Maar het is eigenlijk zo jammer dat er jaren zijn geweest met veel gedoe.
Blijf gewoon jezelf.
Mijn advies is...geef je oprechte mening aan je parner, maar dwing hem tot niets of bemoei je er niet mee. Dat je je partner als slap ziet had ik ook, dat kwam deels doordat hij geen zin had in conflictten met ex, maar vooral uit angst zijn kinderen niet meer te zien. Ik heb daar wel begrip voor.
Probeer het nare gevoel dat zijn ex jou geeft van je af te laten glijden. Het heeft namelijk geen enkele zin.
Een nare ex kan erg veel invloed hebben op haar kinderen wat betreft de vader.
Uiteindelijk zal kind weten hoe het allemaal in elkaar steekt. Dat is in onze situatie zo gebleken. Maar het is eigenlijk zo jammer dat er jaren zijn geweest met veel gedoe.
Blijf gewoon jezelf.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:39
Zielig voor dat kind: twee ouders die hem geen stabiliteit bieden...willy85 schreef: ↑11-02-2020 20:30De moeder van het kind woonde binnen een half jaar samen met een ander. Dat ging stuk en daarna was er weer binnen een half jaar een huis gekocht met een ander. Ze heeft zelf daarover niet echt recht van spreken.
Ik snap alle vooroordelen hierover hoor. Ik heb zelf verder nooit samengewoond meer na mijn relatie. Mijn partner ook niet.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:43
Misschien is het een kwestie van wennen en heeft ze wat tijd nodig?
Maar als moeder de omgang daadwerkelijk wil frustreren en haar kind weg wil houden, is de kans groot dat haar dat lukt. Ook al zeggen 100 rechters dat dat niet mag.
Wat je je dan af moet vragen (of eigenlijk je partner), is of de moeder gevoelig is voor autoriteit in de vorm van een advocaat/rechter.
In principe zou ik, als ik je partner was, de situatie eerst met haar proberen te bespreken, eventueel onder begeleiding van een (goede!) mediator.
Maar als moeder de omgang daadwerkelijk wil frustreren en haar kind weg wil houden, is de kans groot dat haar dat lukt. Ook al zeggen 100 rechters dat dat niet mag.
Wat je je dan af moet vragen (of eigenlijk je partner), is of de moeder gevoelig is voor autoriteit in de vorm van een advocaat/rechter.
In principe zou ik, als ik je partner was, de situatie eerst met haar proberen te bespreken, eventueel onder begeleiding van een (goede!) mediator.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:58
dinsdag 11 februari 2020 om 21:33
Eens.
Jij vind vader slap omdat hij zijn ex haar zin geeft.
Ik vind vader slap dat hij de relatie met jou voorrang geeft boven de relatie met zijn eigen kind. Ik vind jou slap dat jij jou kind bloot stelt aan dit gedoe omdat jij zonodig wil samen wonen.
dinsdag 11 februari 2020 om 21:38
.
Vroeg ik me ook af TO. Wat doet moeder concreet om de omgang te verstoren?
.
Ze zijn anderhalf jaar samen en vriend en ex zijn 5 jaar uit elkaar. Simpel sommetje.
woensdag 12 februari 2020 om 06:19
Dit.
Je geeft nog aan “nooit meer samengewoond te hebben”. Je kind is pas zes. Dat “nooit” is nogal een kort begrip dan.
woensdag 12 februari 2020 om 06:31
Dit is niet jouw schuld , dus hou asjeblieft op met je schuldig voelen
Je kunt je partner niet helpen dat moet hij zelf doen
Vanuit eigen ervaring zeg ik weg wezen, want jij bent al de dupe van een ziekende ex , maar je kind gaat dat ook worden
Klinkt misschien hard , maar de zoon van je partner is niet jouw verantwoordelijkheid
dergelijke exen gebruiken alles verzinnen alles om weg te komen met alles , en dat lukt ze nog ook
En je partner gaat niet veranderen, eens passief altijd passief
Je kunt je partner niet helpen dat moet hij zelf doen
Vanuit eigen ervaring zeg ik weg wezen, want jij bent al de dupe van een ziekende ex , maar je kind gaat dat ook worden
Klinkt misschien hard , maar de zoon van je partner is niet jouw verantwoordelijkheid
dergelijke exen gebruiken alles verzinnen alles om weg te komen met alles , en dat lukt ze nog ook
En je partner gaat niet veranderen, eens passief altijd passief
woensdag 12 februari 2020 om 06:58
Je vindt je de vader slap en je vindt haar stom en het is jouw kind niet maar je hebt wel zelf een kind...ik weet niet hoor? Waar wil je je tijd het liefst aan besteden? Twee stomme ruzie makende mensen en een kind dat niet van jou is? Of heb je wellicht andere prioriteiten? Je vindt dat het allemaal moet gaan zoals het heurt maar zo loopt het niet altijd in het leven.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 12 februari 2020 om 08:09
Probeer haar kant van het verhaal wat meer te snappen, soms helpt dat.
Verder is het niet zo duidelijk hoeveel vader zijn kind nu wel of niet ziet en wat precies de reden is waarom moeder dat tegenhoudt.
Is er bijvoorbeeld alcohol in het spel geweest, of veiligheidsissues?
En zit er een kern van waarheid in dat zoon zich niet 100% okay voelt bij jou? Mag hij in het waskamertje verblijven terwijl jouw kind de masterbedroom heeft? Krijgt hij een stukje haring terwijl je biefstuk voor jouw zoon maakt? Zeg je dingen als 'we gaan maandag naar winkel x, want nu is zoon partner er immers'? Plan je vakanties naar de Bahamas met eigen gezin plus nieuwe partner en ga je voor de vorm nog een midweekje kamperen in Appelscha als zijn zoon er is?
Kortom, we missen nog wat informatie.
Verder is het niet zo duidelijk hoeveel vader zijn kind nu wel of niet ziet en wat precies de reden is waarom moeder dat tegenhoudt.
Is er bijvoorbeeld alcohol in het spel geweest, of veiligheidsissues?
En zit er een kern van waarheid in dat zoon zich niet 100% okay voelt bij jou? Mag hij in het waskamertje verblijven terwijl jouw kind de masterbedroom heeft? Krijgt hij een stukje haring terwijl je biefstuk voor jouw zoon maakt? Zeg je dingen als 'we gaan maandag naar winkel x, want nu is zoon partner er immers'? Plan je vakanties naar de Bahamas met eigen gezin plus nieuwe partner en ga je voor de vorm nog een midweekje kamperen in Appelscha als zijn zoon er is?
Kortom, we missen nog wat informatie.
woensdag 12 februari 2020 om 11:06
Heb jij je vriend gevraagd hoe hij de scheiding heeft afgewerkt met zijn ex en kind voor je ergens instapte? hij is misschien 5 jaar bij haar weg maar als hij de boel niet netjes heeft afgehecht dan is 5 jaar niks.
Ga er verder van uit dat zijn ex een welwillende vrouw is, met haar eigen rugzak en ook het beste van het leven probeert te maken. Oordeel niet te snel
Ga er verder van uit dat zijn ex een welwillende vrouw is, met haar eigen rugzak en ook het beste van het leven probeert te maken. Oordeel niet te snel
