Geld & Recht
alle pijlers
Partner is ingetrokken maar wil niet veel mee betalen
woensdag 26 juni 2019 om 20:57
Hallo allemaal,
Mijn partner en ik wonen samen.
Ik woonde al op mezelf toen ik hem leerde kennen en dus is hij bij mij ingetrokken.
Iedere relatie heeft natuurlijk zijn dingetjes maar al met al hebben we een super leuke relatie en zijn we hartstikke gek op elkaar.
We hebben ook de leeftijd bereikt waarbij we serieus zijn met elkaar en spreken over toekomstplannen en kinderen etc.
Nu het volgende, sinds december 2018 woont hij bij mij. Sinds die tijd betaal ik nog in mijn eentje de huur, gas water en licht, stroom en andere kosten (voor ieder met een huur appartement of huis wel bekend).
Tot nu toe betaalde hij wel sinds februari of maart 2019, 350 euro voor de boodschappen voor ons tweetjes per maand. Ik heb dit trouwens destijds aan hem moeten vragen of hij me daarbij wilde helpen. Dit wilde hij gelukkig ook meteen.
Ik heb hem nu gevraagd om vanaf juli heel graag mee te gaan betalen aan de huur.
De huurkosten worden ook in juli namelijk weer verhoogd. Jaarlijkse huurverhoging.
Nu redeneert hij heel vreemd en zegt hij dat hij alleen het voorschot van het gas water en licht wil betalen en dan de boodschappen zoals hij dat al deed. Het voorschot bedraagt 51 euro per maand. Dan hebben we het in totaal over 400 euro wat hij zou bijdragen.
Zijn inkomen is 600 euro hoger dan dat van mij en we wonen er nu allebei en maken dus beiden gebruik van alle faciliteiten.
Ik had me voorgesteld om wat meer te kunnen sparen nu ik samen met iemand was en we de kosten wat konden verdelen.
Dit lijkt dus niet te kunnen op deze manier. Dat sparen doe ik overigens voor onze toekomst samen.
Ik lijk echter niet tot hem door te dringen.
Hij geeft bijv over het ziggo abonnement aan dat dat op mijn naam staat.
Natuurlijk staat dat op mijn naam omdat ik er al woonde, inmiddels maakt hij daar ook gebruik van?! Internet en tv....
Al met al dus niet helemaal fair en de manier waarop die gesprekken verlopen is ook niet erg prettig. Als we een koophuis hebben, zegt hij, betaalt hij wel meer.
Ook omdat dit dan op ons beiden namen komt te staan.
Tot die tijd heb ik hier dus weinig aan....
Wat vinden jullie? En hebben jullie tips hoe ik dit kan aanpakken? Of overdrijf ik misschien nu?
Ik weet het gewoon even niet meer
Dank jullie alvast voor het lezen en meedenken xx
Mijn partner en ik wonen samen.
Ik woonde al op mezelf toen ik hem leerde kennen en dus is hij bij mij ingetrokken.
Iedere relatie heeft natuurlijk zijn dingetjes maar al met al hebben we een super leuke relatie en zijn we hartstikke gek op elkaar.
We hebben ook de leeftijd bereikt waarbij we serieus zijn met elkaar en spreken over toekomstplannen en kinderen etc.
Nu het volgende, sinds december 2018 woont hij bij mij. Sinds die tijd betaal ik nog in mijn eentje de huur, gas water en licht, stroom en andere kosten (voor ieder met een huur appartement of huis wel bekend).
Tot nu toe betaalde hij wel sinds februari of maart 2019, 350 euro voor de boodschappen voor ons tweetjes per maand. Ik heb dit trouwens destijds aan hem moeten vragen of hij me daarbij wilde helpen. Dit wilde hij gelukkig ook meteen.
Ik heb hem nu gevraagd om vanaf juli heel graag mee te gaan betalen aan de huur.
De huurkosten worden ook in juli namelijk weer verhoogd. Jaarlijkse huurverhoging.
Nu redeneert hij heel vreemd en zegt hij dat hij alleen het voorschot van het gas water en licht wil betalen en dan de boodschappen zoals hij dat al deed. Het voorschot bedraagt 51 euro per maand. Dan hebben we het in totaal over 400 euro wat hij zou bijdragen.
Zijn inkomen is 600 euro hoger dan dat van mij en we wonen er nu allebei en maken dus beiden gebruik van alle faciliteiten.
Ik had me voorgesteld om wat meer te kunnen sparen nu ik samen met iemand was en we de kosten wat konden verdelen.
Dit lijkt dus niet te kunnen op deze manier. Dat sparen doe ik overigens voor onze toekomst samen.
Ik lijk echter niet tot hem door te dringen.
Hij geeft bijv over het ziggo abonnement aan dat dat op mijn naam staat.
Natuurlijk staat dat op mijn naam omdat ik er al woonde, inmiddels maakt hij daar ook gebruik van?! Internet en tv....
Al met al dus niet helemaal fair en de manier waarop die gesprekken verlopen is ook niet erg prettig. Als we een koophuis hebben, zegt hij, betaalt hij wel meer.
Ook omdat dit dan op ons beiden namen komt te staan.
Tot die tijd heb ik hier dus weinig aan....
Wat vinden jullie? En hebben jullie tips hoe ik dit kan aanpakken? Of overdrijf ik misschien nu?
Ik weet het gewoon even niet meer
Dank jullie alvast voor het lezen en meedenken xx
zondag 30 juni 2019 om 15:07
Dus eigenlijk blijft TO grotendeels verantwoordelijk voor het huishouden want ze moet hem op andere taken wijzen. Ze kan hem, behalve het geld en de nu afgesproken taken, nergens anders meer verantwoordelijk voor houden want: dan had ze hem erop moeten wijzen. Dus hij hoeft ook vooral z’n best niet te doen. Dodelijk vermoeiend.
zondag 30 juni 2019 om 15:15
Ik kan niet wachten!-Darkside- schreef: ↑28-06-2019 23:11
Ik verbaas me al pagina's lang over de fantasie van sommige mensen.
Eerst was die vent gewoon een beetje naïef maar ondertussen is hij een psychopaat, die zorgvuldig gepland heeft hoe hij TO financieel uit kan kleden om met een ander van haar geld lekker te leven.
Mooi man, jullie moeten scripts gaan schrijven voor GTST.
Life's not about waiting for the storm to pass... It's about learning to dance in the rain.
zondag 30 juni 2019 om 15:17
Als ik Iloontje was, zou ik voorstellen om er eerst eens een jaar (of 2) een latrelatie van te maken. Laat hem z'n eigen huis huren, z'n eigen huishouden doen en z'n eigen rekeningen te betalen. Zo vanuit moeders pappot in de andere pappot vallen gaat niet werken. Laat hem eerst maar eens ondervinden wat zelfstandigheid is. Op deze manier is ook de relatie gelijkwaardiger wat in een (eventuele gezamenlijke) toekomst alleen maar voordeel oplevert.
zondag 30 juni 2019 om 15:48
Iloontje, ik ben blij (voor jullie allebei en voor jullie relatie) dat jullie nu afspraken hebben gemaakt. Misschien zijn die afspraken niet ideaal in andermans ogen, maar het gaat er volgens mij om dat jij er mee kunt leven. En die afspraken zijn er niet voor de rest van jullie leven, hè? Dus als er iets verandert, kun je nieuwe afspraken maken.
Volgens mij hebben jullie al een paar grote stappen gemaakt, als je kijkt naar zijn uitgangspunt. Hij werd thuis in de watten gelegd en had als plan thuis te blijven wonen en te sparen tot hij een eigen huis kon veroorloven. Daarna zou hij de liefde van zijn leven tegenkomen en die mocht dan bij hem wonen.
Niet erg realistisch, maar het was wel zijn toekomstbeeld.
Nu kwam hij jou al tegen voor hij een huis had en potjandorie, je had ook nog een ongeluk waardoor het praktisch was dat hij bij je introk. Dat bewijst in ieder geval wel dat hij voor je wil zorgen als dat nodig is. Dat hij vervolgens niet nagedacht heeft over bijdragen in zowel de financiën en het huishouden is laakbaar maar niet misdadig. Niet bijdragen is er volgens mij met de paplepel ingegoten bij hem thuis. (Als inwonend kind) niet betalen voor de kosten van levensonderhoud ook. Dus hoe vervelend ook, op dit moment wordt hij geestelijk volwassen doordat jij hem voor keuzes stelt. Niet leuk dat het zo moet, maar jullie leren hier allebei wat van. Hij heeft geleerd dat hij ook zijn deel moet doen, in tegenstelling tot het voorbeeld dat hij thuis had. Jij hebt geleerd dat je heel duidelijk moet zijn over wat je wilt en moet blijven praten. Ik wens jullie veel goeds voor de toekomst.
Volgens mij hebben jullie al een paar grote stappen gemaakt, als je kijkt naar zijn uitgangspunt. Hij werd thuis in de watten gelegd en had als plan thuis te blijven wonen en te sparen tot hij een eigen huis kon veroorloven. Daarna zou hij de liefde van zijn leven tegenkomen en die mocht dan bij hem wonen.
Niet erg realistisch, maar het was wel zijn toekomstbeeld. Nu kwam hij jou al tegen voor hij een huis had en potjandorie, je had ook nog een ongeluk waardoor het praktisch was dat hij bij je introk. Dat bewijst in ieder geval wel dat hij voor je wil zorgen als dat nodig is. Dat hij vervolgens niet nagedacht heeft over bijdragen in zowel de financiën en het huishouden is laakbaar maar niet misdadig. Niet bijdragen is er volgens mij met de paplepel ingegoten bij hem thuis. (Als inwonend kind) niet betalen voor de kosten van levensonderhoud ook. Dus hoe vervelend ook, op dit moment wordt hij geestelijk volwassen doordat jij hem voor keuzes stelt. Niet leuk dat het zo moet, maar jullie leren hier allebei wat van. Hij heeft geleerd dat hij ook zijn deel moet doen, in tegenstelling tot het voorbeeld dat hij thuis had. Jij hebt geleerd dat je heel duidelijk moet zijn over wat je wilt en moet blijven praten. Ik wens jullie veel goeds voor de toekomst.
Life's not about waiting for the storm to pass... It's about learning to dance in the rain.
zondag 30 juni 2019 om 15:55
Als ze dat voorstelt vermoed ik dat meneer terug gaat naar mammie. Verder heb je wel gelijk natuurlijk.Arnica25 schreef: ↑30-06-2019 15:17Als ik Iloontje was, zou ik voorstellen om er eerst eens een jaar (of 2) een latrelatie van te maken. Laat hem z'n eigen huis huren, z'n eigen huishouden doen en z'n eigen rekeningen te betalen. Zo vanuit moeders pappot in de andere pappot vallen gaat niet werken. Laat hem eerst maar eens ondervinden wat zelfstandigheid is. Op deze manier is ook de relatie gelijkwaardiger wat in een (eventuele gezamenlijke) toekomst alleen maar voordeel oplevert.
zondag 30 juni 2019 om 16:23
zondag 30 juni 2019 om 16:52
Lunaloona schreef: ↑30-06-2019 15:48Iloontje, ik ben blij (voor jullie allebei en voor jullie relatie) dat jullie nu afspraken hebben gemaakt. Misschien zijn die afspraken niet ideaal in andermans ogen, maar het gaat er volgens mij om dat jij er mee kunt leven. En die afspraken zijn er niet voor de rest van jullie leven, hè? Dus als er iets verandert, kun je nieuwe afspraken maken.
Volgens mij hebben jullie al een paar grote stappen gemaakt, als je kijkt naar zijn uitgangspunt. Hij werd thuis in de watten gelegd en had als plan thuis te blijven wonen en te sparen tot hij een eigen huis kon veroorloven. Daarna zou hij de liefde van zijn leven tegenkomen en die mocht dan bij hem wonen.
Nu kwam hij jou al tegen voor hij een huis had en potjandorie, je had ook nog een ongeluk waardoor het praktisch was dat hij bij je introk. Dat bewijst in ieder geval wel dat hij voor je wil zorgen als dat nodig is. Dat hij vervolgens niet nagedacht heeft over bijdragen in zowel de financiën en het huishouden is laakbaar maar niet misdadig. Niet bijdragen is er volgens mij met de paplepel ingegoten bij hem thuis. (Als inwonend kind) niet betalen voor de kosten van levensonderhoud ook. Dus hoe vervelend ook, op dit moment wordt hij geestelijk volwassen doordat jij hem voor keuzes stelt. Niet leuk dat het zo moet, maar jullie leren hier allebei wat van. Hij heeft geleerd dat hij ook zijn deel moet doen, in tegenstelling tot het voorbeeld dat hij thuis had. Jij hebt geleerd dat je heel duidelijk moet zijn over wat je wilt en moet blijven praten. Ik wens jullie veel goeds voor de toekomst.
Die kerel is al een jaar of 30
zondag 30 juni 2019 om 17:53
OMG.Lunaloona schreef: ↑30-06-2019 15:48Iloontje, ik ben blij (voor jullie allebei en voor jullie relatie) dat jullie nu afspraken hebben gemaakt. Misschien zijn die afspraken niet ideaal in andermans ogen, maar het gaat er volgens mij om dat jij er mee kunt leven. En die afspraken zijn er niet voor de rest van jullie leven, hè? Dus als er iets verandert, kun je nieuwe afspraken maken.
Volgens mij hebben jullie al een paar grote stappen gemaakt, als je kijkt naar zijn uitgangspunt. Hij werd thuis in de watten gelegd en had als plan thuis te blijven wonen en te sparen tot hij een eigen huis kon veroorloven. Daarna zou hij de liefde van zijn leven tegenkomen en die mocht dan bij hem wonen.
Nu kwam hij jou al tegen voor hij een huis had en potjandorie, je had ook nog een ongeluk waardoor het praktisch was dat hij bij je introk. Dat bewijst in ieder geval wel dat hij voor je wil zorgen als dat nodig is. Dat hij vervolgens niet nagedacht heeft over bijdragen in zowel de financiën en het huishouden is laakbaar maar niet misdadig. Niet bijdragen is er volgens mij met de paplepel ingegoten bij hem thuis. (Als inwonend kind) niet betalen voor de kosten van levensonderhoud ook. Dus hoe vervelend ook, op dit moment wordt hij geestelijk volwassen doordat jij hem voor keuzes stelt. Niet leuk dat het zo moet, maar jullie leren hier allebei wat van. Hij heeft geleerd dat hij ook zijn deel moet doen, in tegenstelling tot het voorbeeld dat hij thuis had. Jij hebt geleerd dat je heel duidelijk moet zijn over wat je wilt en moet blijven praten. Ik wens jullie veel goeds voor de toekomst.
zondag 30 juni 2019 om 17:57
Eensch. Het zwakke geslacht hè.Lucifer2018 schreef: ↑30-06-2019 17:53Ja maar alle mannen zijn kindertjes tot hun 30e. Kunnen ze echt niets aan doen hoor.
zondag 30 juni 2019 om 18:13
Die van mij niet hoor. Die doet meer in het huishouden dan ik. Helemaal uit zichzelfLucifer2018 schreef: ↑30-06-2019 17:53Ja maar alle mannen zijn kindertjes tot hun 30e. Kunnen ze echt niets aan doen hoor.
zondag 30 juni 2019 om 20:48
Wat een geweldige relatie hebben jullie. Echt leuk voor je zo’n sociaal project dat je in huis hebt genomen. Sexy relatie ook met jou als begeleider en je vriend als leerling. Wat is er mis met hem? Is hij geestelijk niet helemaal in orde? Ik hoop niet dat dit ooit de vader van je kinderen wordt, dan ben je echt de Sjaak.Iloontje88 schreef: ↑29-06-2019 16:41We zijn er eindelijk uitgekomen. Hij betaalt 50/50 met mij alles dat nodig is in het huishouden en ook de andere vaste lasten. Dit start nu 1 juli.
In het huishouden neemt hij de vloer wissen, stofzuigen, vuilnis en afwas op zich. En dan vraagt hij me tussendoor nog eens wat vaker of hij me ergens mee kan helpen. Of ik zeg hem dat er een taakje te doen is dat hij wellicht nog niet gezien heeft...
maandag 1 juli 2019 om 16:11
dinsdag 2 juli 2019 om 00:40
Niet alle reacties gelezen, maar volgens mij is het voorschot ook niet naar boven aangepast sinds hij is ingetrokken? Het huidige bedrag lijkt mij laag. Dus als de jaarnota komt, zou het eerlijk zijn als hij deze voor zijn rekening neemt. Hij heeft al dik een half jaar niets hoeven te betalen.
Dan zou ik ook nog kijken hoe je de andere kosten van het afgelopen half jaar eerlijker zou kunnen verdelen/verrekenen.
Dat zou niet op de cent nauwkeurig hoeven, als ik zelf in die situatie zou zitten, maar het is niet redelijk dat hij bijna niets heeft betaald. Dat zou ik niet eerlijk vinden en dat gaat op den duur ook tussen jullie in staan.
Maar die scheefheid is nog niet eens het grootste probleem; dat lijkt mij die gemakzucht van zijn kant. Wat al eerder gezegd werd: het is niet alleen maar onwetendheid, want hij was aan het sparen. Voor zichzelf? Waar blijf jij dan in het hele verhaal? Dat zie ik als het grootste punt.
Pas goed op jezelf.
Dan zou ik ook nog kijken hoe je de andere kosten van het afgelopen half jaar eerlijker zou kunnen verdelen/verrekenen.
Dat zou niet op de cent nauwkeurig hoeven, als ik zelf in die situatie zou zitten, maar het is niet redelijk dat hij bijna niets heeft betaald. Dat zou ik niet eerlijk vinden en dat gaat op den duur ook tussen jullie in staan.
Maar die scheefheid is nog niet eens het grootste probleem; dat lijkt mij die gemakzucht van zijn kant. Wat al eerder gezegd werd: het is niet alleen maar onwetendheid, want hij was aan het sparen. Voor zichzelf? Waar blijf jij dan in het hele verhaal? Dat zie ik als het grootste punt.
Pas goed op jezelf.
