Geld & Recht
alle pijlers
recht op alimentatie?
vrijdag 13 november 2009 om 11:46
8 jaar geleden ben ik gescheiden. toen is afgesproken in convenant dat hij geen kinder alimentatie hoefde te betalen ivm schulden. Hij hield een vordering van 1/3 totale bedrag op mij. Van die 10.000 die ik moest betalen aan hem om ook mee te delen in de schuldlasten heb ik hem ondertussen 3 gegeven en 5 niet aan hem maar op rekening voor de kinderen gezet voor studikosten omdat hij (naar toen eigen zeggen toch niet kon betalen voor hun 18de)
Het convenant is niet ondertekend terug te vinden bij de advocaat. (ik weet niet of mijn ex m wel heeft) Ik heb de hele papierhandel toegestuurd gekregen omdat diegene die het behandelde er niet meer werkt. Voor de volgende advocaat zeiden ze..
Mijn ex geeft geen inzage in aflossing van de afgelopen 8 jaar terwijl dat wel moest (in ongetekend convenant) Ik heb het idee dat hij niet aflost om niet hoeven te betalen.
De kinderen wonen bij mij en mijn nieuwe man. Ik krijg dus geen alimentatie voor de kinderen (15 en 13 jaar) en heb geen inzage in aflossing. Van mijn kids en een wederzijdse kennis hoor ik hoeveel hij verdient en dat is 4 keer zoveel als ik, en 2 keer zoveel als mijn man en ik samen. Hij is bezig met adoptie met zijn nieuwe vrouw en dat kost ook een hoop geld. Zij werken beide fulltime en delen dus de woonkosten
hoe kan ik toch alimentatie krijgen en hoe zit het met het convenant? Als dan niet ondertekend, ik krijg geen inzage in aflossing terwijl ik al wel een deel aan hem betaald heb (die 5000 niet omdat ik dacht dat als ik alle kosten voor de opvoeding en school zelf moet ophoesten dan geef ik het ook niet aan hem. Ik zie niet waar het blijft..)
Het convenant is niet ondertekend terug te vinden bij de advocaat. (ik weet niet of mijn ex m wel heeft) Ik heb de hele papierhandel toegestuurd gekregen omdat diegene die het behandelde er niet meer werkt. Voor de volgende advocaat zeiden ze..
Mijn ex geeft geen inzage in aflossing van de afgelopen 8 jaar terwijl dat wel moest (in ongetekend convenant) Ik heb het idee dat hij niet aflost om niet hoeven te betalen.
De kinderen wonen bij mij en mijn nieuwe man. Ik krijg dus geen alimentatie voor de kinderen (15 en 13 jaar) en heb geen inzage in aflossing. Van mijn kids en een wederzijdse kennis hoor ik hoeveel hij verdient en dat is 4 keer zoveel als ik, en 2 keer zoveel als mijn man en ik samen. Hij is bezig met adoptie met zijn nieuwe vrouw en dat kost ook een hoop geld. Zij werken beide fulltime en delen dus de woonkosten
hoe kan ik toch alimentatie krijgen en hoe zit het met het convenant? Als dan niet ondertekend, ik krijg geen inzage in aflossing terwijl ik al wel een deel aan hem betaald heb (die 5000 niet omdat ik dacht dat als ik alle kosten voor de opvoeding en school zelf moet ophoesten dan geef ik het ook niet aan hem. Ik zie niet waar het blijft..)
zaterdag 14 november 2009 om 20:45
zaterdag 14 november 2009 om 20:49
zondag 15 november 2009 om 13:17
Mimootje, ervaren de kinderen het zelf zo dan? Dat ze tekort komen. Ze zijn 15 en 13 dus oud genoeg om hier zelf een mening over te hebben. Vragen zij jou of je actie wilt ondernemen om geld van pa los te krijgen?
Uit alles wat je schrijft krijg ik het gevoel dat jij je achtergesteld voelt, dat je vindt dat je ex meer investeert in zijn nieuwe gezin dan in zijn kinderen die hij met jou heeft gemaakt. En dat kan best zo zijn. Maar is het het dan waard dat jij nu heel veel energie, stress en woede hierin gaat steken?
Loslaten hoort ook bij scheiden. Jij maakt geen onderdeel meer uit van het leven van je man. En jullie kinderen misschien ook veel minder dan voorheen. Ze wonen in ieder geval niet bij hem.
Een betere insteek zou kunnen zijn om met je ex om de tafel te gaan zitten en een gesprek te openen over de studie van de kinderen. In de trand van: ze zijn bijna 17/18 en gaan straks studeren, hoe wil jij je bijdrage leveren aan de studie van de kinderen? Boeken, huur etage, schoolgeld... Ik wil graag met je bespreken hoe we de kinderen hierin financieel gaan ondersteunen.
Een open houding, waarbij je het verleden laat rusten levert je waarschijnlijk meer op dan nu gaan vechten.
Uit alles wat je schrijft krijg ik het gevoel dat jij je achtergesteld voelt, dat je vindt dat je ex meer investeert in zijn nieuwe gezin dan in zijn kinderen die hij met jou heeft gemaakt. En dat kan best zo zijn. Maar is het het dan waard dat jij nu heel veel energie, stress en woede hierin gaat steken?
Loslaten hoort ook bij scheiden. Jij maakt geen onderdeel meer uit van het leven van je man. En jullie kinderen misschien ook veel minder dan voorheen. Ze wonen in ieder geval niet bij hem.
Een betere insteek zou kunnen zijn om met je ex om de tafel te gaan zitten en een gesprek te openen over de studie van de kinderen. In de trand van: ze zijn bijna 17/18 en gaan straks studeren, hoe wil jij je bijdrage leveren aan de studie van de kinderen? Boeken, huur etage, schoolgeld... Ik wil graag met je bespreken hoe we de kinderen hierin financieel gaan ondersteunen.
Een open houding, waarbij je het verleden laat rusten levert je waarschijnlijk meer op dan nu gaan vechten.
zondag 15 november 2009 om 13:33
Je ex is verder gegaan met leven. Hij en zijn huidige partner willen graag kinderen en hebben blijkbaar (al dan niet gedwongen door omstandigheden) gekozen voor adoptie. Voor hem en zijn vrouw is dat iets moois. Voor jouw kinderen kan dat ook heel mooi zijn want zij krijgen er (in juridische zin) een halfbroertje -of zusje bij.
Ik kan me voorstellen dat het je raakt. In jouw ogen heeft je ex jou en je kinderen laten vallen door (te) weinig bij te dragen en nu heeft hij wel zo veel geld over voor adoptie. Het een is echter niet het gevolg van het ander. En met dat hij voor adoptie kiest, kiest hij niet tegen zijn kinderen.
Het is vooral jouw woede en teleurstelling die maken dat je nu wilt vechten. Nu nog vechten over geld is niet in het belang van je kinderen. Het enige wat je er mee kan bereiken is dat jij het gevoel dat jij nu hebt bij hen voedt. Dat zij dit dus ook gaan denken, omdat jij dit denkt. Is dat in het belang van je kinderen? Ik betwijfel het.
Als je nu al 8 jaar bent gescheiden en nog steeds niet weet hoe het financieel en juridisch in elkaar steekt en daar pas wat aan gelegen laat sinds je weet van de adoptieprocedure dan is wat mij betreft wel duidelijk dat het ene een gevolg is van het andere. Daarom zou ik dus ook willen zeggen. Gun het je ex dat hij dit doormaakt. Een dergelijk traject is overigens ook geheel niet makkelijk behalve dat het tijd en geld kost.
En als je het echt zo belangrijk vindt om financieel orde op zaken te krijgen. Praat dan met hem zoals Esfa in haar bericht van 13:17 voorstelt. Ik denk dat je daar je kinderen en jezelf veel beter mee dient.
Ik kan me voorstellen dat het je raakt. In jouw ogen heeft je ex jou en je kinderen laten vallen door (te) weinig bij te dragen en nu heeft hij wel zo veel geld over voor adoptie. Het een is echter niet het gevolg van het ander. En met dat hij voor adoptie kiest, kiest hij niet tegen zijn kinderen.
Het is vooral jouw woede en teleurstelling die maken dat je nu wilt vechten. Nu nog vechten over geld is niet in het belang van je kinderen. Het enige wat je er mee kan bereiken is dat jij het gevoel dat jij nu hebt bij hen voedt. Dat zij dit dus ook gaan denken, omdat jij dit denkt. Is dat in het belang van je kinderen? Ik betwijfel het.
Als je nu al 8 jaar bent gescheiden en nog steeds niet weet hoe het financieel en juridisch in elkaar steekt en daar pas wat aan gelegen laat sinds je weet van de adoptieprocedure dan is wat mij betreft wel duidelijk dat het ene een gevolg is van het andere. Daarom zou ik dus ook willen zeggen. Gun het je ex dat hij dit doormaakt. Een dergelijk traject is overigens ook geheel niet makkelijk behalve dat het tijd en geld kost.
En als je het echt zo belangrijk vindt om financieel orde op zaken te krijgen. Praat dan met hem zoals Esfa in haar bericht van 13:17 voorstelt. Ik denk dat je daar je kinderen en jezelf veel beter mee dient.
zondag 15 november 2009 om 19:43
Ik ga daar echt niet met de kinderen over praten. Dat is iets dat buiten hun om gaat.
ESFA: als ik met hem om tafel kon gaan zitten zou ik dat direct doen, maar dat kan dus niet. En ik voel mij niet achtergesteld. Ik vind dat hij zorg moet dragen voor de kinderen en niet mij laten opdraaien voor de kosten
WZK, waar staat dat ik het pas aan gelegen laat sinds ik "weet" van de adoptie. Ik weet vanaf het begin dat zij ook willen adopteren en ik gun ze dat.
nogmaals, ik vind dat hij zorg moet dragen voor de kinderen en vind dat de moeite waard om werk van te maken.
ESFA: als ik met hem om tafel kon gaan zitten zou ik dat direct doen, maar dat kan dus niet. En ik voel mij niet achtergesteld. Ik vind dat hij zorg moet dragen voor de kinderen en niet mij laten opdraaien voor de kosten
WZK, waar staat dat ik het pas aan gelegen laat sinds ik "weet" van de adoptie. Ik weet vanaf het begin dat zij ook willen adopteren en ik gun ze dat.
nogmaals, ik vind dat hij zorg moet dragen voor de kinderen en vind dat de moeite waard om werk van te maken.
zondag 15 november 2009 om 20:27
Mimootje, ik zou daar zeker ook niet met de kinderen over gaan praten, ze moeten niet met dit soort zaken belast worden. Ik vraag me overigens wel af waarom zij thuiskomen met de mededeling hoeveel hun vader en zijn vrouw verdienen.
Ik denk dat je moet proberen je te concentreren op de kern van de zaak, en dat is dat je ex moet bijdragen in de opvoeding van de kinderen. De details (hoeveel hij verdient, hoeveel schuld hij aflost, hoeveel een adoptie kost) zijn voor jou minder belangrijk. Als je een verzoek indient bij de rechter, krijg je die gegevens te zien en kun je bepaalde zaken die hij opvoert ook betwisten. Een advocaat kan je hierover informeren.
Wat je wel moet overwegen, is dat een gang naar de rechter het nadeel heeft van hoge kosten, maar ook dat je ex die gang ook kan maken om de alimentatie later weer te laten verlagen. Bv. als ze een adoptiekindje erbij hebben en zij misschien niet allebei fulltime blijven werken, neemt hun draagkracht af en kunnen ze vragen om de alimentatie naar beneden te laten bijstellen.
Je zou je ex misschien ook een zakelijke mail kunnen sturen (als praten niet gaat), waarin je uitlegt dat je meer alimentatie nodig hebt. Je kunt dit met de nodige kostenberekeningen onderbouwen en aanbieden rekeningen en betaalbewijzen over te leggen. Je kunt hem dan herinneren aan de afspraak dat hij als hij meer draagkracht had alimentatie zou betalen (hier dus niet ingaan op de aflossing van de schuld, maar het algemeen op draagkracht gooien). Wel kun je erop rekenen dat je ex je zal wijzen op de 7.000 euro die je hem nog verschuldigd bent.
Ik denk dat je moet proberen je te concentreren op de kern van de zaak, en dat is dat je ex moet bijdragen in de opvoeding van de kinderen. De details (hoeveel hij verdient, hoeveel schuld hij aflost, hoeveel een adoptie kost) zijn voor jou minder belangrijk. Als je een verzoek indient bij de rechter, krijg je die gegevens te zien en kun je bepaalde zaken die hij opvoert ook betwisten. Een advocaat kan je hierover informeren.
Wat je wel moet overwegen, is dat een gang naar de rechter het nadeel heeft van hoge kosten, maar ook dat je ex die gang ook kan maken om de alimentatie later weer te laten verlagen. Bv. als ze een adoptiekindje erbij hebben en zij misschien niet allebei fulltime blijven werken, neemt hun draagkracht af en kunnen ze vragen om de alimentatie naar beneden te laten bijstellen.
Je zou je ex misschien ook een zakelijke mail kunnen sturen (als praten niet gaat), waarin je uitlegt dat je meer alimentatie nodig hebt. Je kunt dit met de nodige kostenberekeningen onderbouwen en aanbieden rekeningen en betaalbewijzen over te leggen. Je kunt hem dan herinneren aan de afspraak dat hij als hij meer draagkracht had alimentatie zou betalen (hier dus niet ingaan op de aflossing van de schuld, maar het algemeen op draagkracht gooien). Wel kun je erop rekenen dat je ex je zal wijzen op de 7.000 euro die je hem nog verschuldigd bent.
Ga in therapie!
maandag 23 november 2009 om 14:31
Ik sluit mij aan bij het goede advies dat al eerder is gegeven door Dubiootje (een jurist?). Voorts kunt u een afspraak maken op het spreekuur van het Juridisch Loket waarin nader advies en informatie wordt gegeven. Er kan zelfs een verwijzing worden gemaakt naar een advocaat of mediator: www.juridischloket.nl Een draagkrachtberekening kunt u zelf maken op de website van de Raad voor Rechtsbijstand: www.rvr.org
Juridisch Loketmedewerker1
Juridisch Loketmedewerker1
maandag 23 november 2009 om 14:39
Wat een raar verhaal is dit. Waarom wil je eigenlijk alimentatie? Heb je zelf niet genoeg geld? Het klinkt zo zielig en onvolwassen. Klinkt alsof je alleen een soort wraak wilt. En dan dat verhaal over die adoptie. What the hell heb jij daar mee te maken? Niets. Helemaal niets. Je zegt dat je voor je kinderen vecht maar hebben de kinderen daar zelf om gevraagd dan? Krijgen ze niet genoeg te eten zodat jij meer alimentatie nodig hebt? En je zegt dat je er niet over praat met je kinderen, maar hoe weet je dan via de kinderen dat hun vader 2 x zoveel verdient als jij? Of was het 4 keer? Nouja, raar verhaal. Steek je energie ergens anders in joh!
