Sad over toekomst qua huis kopen

AnAppleADay schreef: ↑

31-12-2020 21:24

Nou ja, als ik naar mezelf en mijn vrienden kijk toen wij 22 waren wilden we echt niet in een rijtjeshuis ergens in een woonwijk wonen. Liever gewoon ergens midden in de stad.

Newsflash, niet alle huizen staan in een dorp in een woonwijk

AnAppleADay schreef: ↑

31-12-2020 21:24

Nou ja, als ik naar mezelf en mijn vrienden kijk toen wij 22 waren wilden we echt niet in een rijtjeshuis ergens in een woonwijk wonen. Liever gewoon ergens midden in de stad.

Want er staan geen huizen midden in de stad

Als jij als 22 jarige een volledige eensgezinswoning in hartje centrum kan kopen dan is het een ander verhaal natuurlijk. Lijkt me onwaarschijnlijk.

TO heeft inmiddels een hutje op de hei gehuurd, zonder internet.

AnAppleADay schreef: ↑

31-12-2020 22:18

Als jij als 22 jarige een volledige eensgezinswoning in hartje centrum kan kopen dan is het een ander verhaal natuurlijk. Lijkt me onwaarschijnlijk.

Er is meer op de wereld dan alleen Amsterdam....

pipootje schreef: ↑

01-01-2021 00:00

Er is meer op de wereld dan alleen Amsterdam....

Wie heeft het over Amsterdam?

AnAppleADay schreef: ↑

01-01-2021 00:27

Wie heeft het over Amsterdam?

Hier in de stad kunnen mensen huizen kopen.

FireMe schreef: ↑

30-12-2020 20:01

Iedereen valt over haar leeftijd en het rijtjeshuis, maar ik snap TO in grote lijnen wel. Dit is toch wel de pechvogelgeneratie die nu de woningmarkt op moet.

Dit inderdaad! En het is ook maar net waar je mee op groeit. In onze vriendenkring hebben we allemaal een MBO of hooguit HBO opleiding gedaan. Man en ik beide MBO en ik ben op mijn 21e vanuit huis gaan samenwonen met hem in een huurflat van de woningbouw. Dit was in 2005. Heb toen nog mijn opleiding gevolgd ook, dus studiefinanciering en dat was het. In 2007 was ik daarmee klaar. Grote flat van 84 vierkante meter en was destijds 500 euro ongeveer. Vrienden van ons deden hetzelfde, niemand is op kamers gaan wonen ofzo. In 2009 kochten we onze eerste koopwoning, een rijtjeshuis van 225,000 euro. Al onze vrienden volgden een jaar later. Dus ook allemaal zo rond hun 25e/26e al een koopwoning. Wij zijn zelf in 2016 verhuisd naar een hoekwoning met garage. Deze was toen 252.000 euro. Komende week wordt het getaxeerd (ivm verbouwing) en ik ben heel benieuwd. Als ik zo om ons geen kijk gaan de rijtjeshuizen voor rond de 3 ton nu. Ons huis is een hoek, groter perceel en een garage. Ik verwacht dus zo rond de 320 uit te komen minimaal. Dat is echt absurd in 4 jaar tijd! Dat kan toch bijna niemand meer betalen als starter. Ook die tussenwoningen niet. In onze tijd en omgeving was het dus heel normaal om zo rond je 26e een koophuis te hebben. Als je dat om je heen ook veel ziet, snap ik best dat je daar wat onzeker over kan worden of dat je wel gaat lukken ooit. Het is alleen wel zo dat je er weinig aan veranderd als je je er druk om maakt. Het heeft weinig zin om dat vooraf al te doen.
Ik zou me in ieder geval sowieso inschrijven bij de woningbouw als ik TO was. Dat is altijd slim om te doen. En schrijf je ook nadat je een woning hebt toegewezen gekregen weer in. Je weet namelijk nooit wat de toekomst brengt. Ik sta nu alweer sinds 15 jaar ingeschreven, dus bij een scheiding sta ik er goed voor meteen qua woning. Hopelijk nooit nodig, maar het kan ook geen kwaad om wel ingeschreven te staan. Ik hoor van vrienden allemaal dat ze dat niet hebben gedaan. Gelukkig nog geen scheidingen rondom ons, maar je weet het nooit. Ook bij overlijden ofzo kan het fijn zijn natuurlijk en voor de kosten hoef je het niet te laten

Maar goed, ik denk dus dat het ook vooral ligt aan wat je om je heen ziet, dat je dat als normaal ziet. Als iets waar je zelf ook aan zou willen voldoen. En ook wat je vanuit huis misschien mee krijgt. Mijn ouders zijn ook nooit op kamers geweest, vanuit huis getrouwd en gaan samenwonen, meteen een koophuis gekocht op jonge leeftijd. Ik merk dat ik wel enigszins qua ideeën dat gevolgd heb. Niet eerst op jezelf, zo snel mogelijk een koophuis, eerst trouwen en dan kinderen enz. Heel ouderwets als ik het zo bekijk maar dit voelt voor ons gewoon fijn. En je houdt misschien wel onbewust toch wat vast aan die ideeën, ook al is dat onrealistisch in de tijd waarin je nu leeft.

pipootje schreef: ↑

01-01-2021 00:45

Hier in de stad kunnen mensen huizen kopen.

Hier in de stad kan een 22 jarige geen volledige eensgezinswoning in het centrum kopen. Alleen heel misschien in de woonwijken verder naar buiten en ik bedoelde dat de meeste 22jarigen die ik ken(de) daar echt (nog) geen zin in hadden.

pipootje schreef: ↑

01-01-2021 00:00

Er is meer op de wereld dan alleen Amsterdam....

Er is ook meer op de wereld dan alleen de polder. Sommige mensen praten wel heel makkelijk. Ik woon niet in de randstad, de gemiddelde WOZ-waarde in mijn dorp is 720K, er zijn geen gigantische villa's of hoge uitschieters. Kleine appartementen gaan al voor 330K van de hand. In de stad is het iets minder extreem, maar vraagprijzen van 250K voor een simpele flat in een matige buurt worden gewoon over boden.

Dan huren. Kennis van mij stond 15 jaar ingeschreven, ging scheiden en kon gewoon geen huis krijgen waar ze veilig met haar dochters kon wonen. Enkel in een stuk stad waar de post niet bezorgd wordt omdat dat niet veilig is. Particuliere sector betaal je al snel 1200 voor een simpele flat, dan gaat de lol van huren er snel af hoor.

Ik snap heel goed waar een 22-jarige zich druk om maakt. De meeste mensen studeren toch ook wel om hun toekomst, maar als je dan met dergelijke prijzen om de oren geslagen wordt zakt de moed je wel in de schoenen.

Ik had na mijn studie paar jaar thuis gewoond en elke maand braaf mijn salaris opzij gelegd. Ik leefde zuinig en Elke maand spaarde ik zo’n 1500-1800 euro. Ik had naast mijn fulltime baan nog een bijbaantje in het weekend.
Na zo’n 3 jaar had ik zo’n 50k-60k bij elkaar gespaard. Daarnaast had mijn toenmalige vriendin hetzelfde gedaan en konden we op ons 29e onze eerste huis kopen van 3 ton kopen en direct inrichten. Dit is alweer 13 jaar jaar geleden.

Wat ik wil aangeven is. Als je een doel hebt werk er naartoe, keihard sparen, nog harder werken...door alleen maar klagen, niks doen en dezelfde levenstijl willen aanhouden kom je niet ver.

Wennas schreef: ↑

01-01-2021 10:18

Er is ook meer op de wereld dan alleen de polder. Sommige mensen praten wel heel makkelijk. Ik woon niet in de randstad, de gemiddelde WOZ-waarde in mijn dorp is 720K, er zijn geen gigantische villa's of hoge uitschieters. Kleine appartementen gaan al voor 330K van de hand. In de stad is het iets minder extreem, maar vraagprijzen van 250K voor een simpele flat in een matige buurt worden gewoon over boden.

Dan huren. Kennis van mij stond 15 jaar ingeschreven, ging scheiden en kon gewoon geen huis krijgen waar ze veilig met haar dochters kon wonen. Enkel in een stuk stad waar de post niet bezorgd wordt omdat dat niet veilig is. Particuliere sector betaal je al snel 1200 voor een simpele flat, dan gaat de lol van huren er snel af hoor.

Ik snap heel goed waar een 22-jarige zich druk om maakt. De meeste mensen studeren toch ook wel om hun toekomst, maar als je dan met dergelijke prijzen om de oren geslagen wordt zakt de moed je wel in de schoenen.

Dat is waar maar ik ben bijna 10 jaar ouder dan TO en heb ook nog niet kunnen kopen. Als ik me daar 10 jaar geleden al druk over had gemaakt dan was ik gek geworden.
Er zijn echt nog genoeg huurhuizen te vinden rond de 1000 euro. Ja daar moet je dan een tijd voor zoeken, het zijn geen eensgezinswoningen en misschien moet je eerst met huisgenoten wonen.
Maar dat lijkt me normaal.

Wennas schreef: ↑

01-01-2021 10:18

Er is ook meer op de wereld dan alleen de polder. Sommige mensen praten wel heel makkelijk. Ik woon niet in de randstad, de gemiddelde WOZ-waarde in mijn dorp is 720K, er zijn geen gigantische villa's of hoge uitschieters. Kleine appartementen gaan al voor 330K van de hand. In de stad is het iets minder extreem, maar vraagprijzen van 250K voor een simpele flat in een matige buurt worden gewoon over boden.

Dan huren. Kennis van mij stond 15 jaar ingeschreven, ging scheiden en kon gewoon geen huis krijgen waar ze veilig met haar dochters kon wonen. Enkel in een stuk stad waar de post niet bezorgd wordt omdat dat niet veilig is. Particuliere sector betaal je al snel 1200 voor een simpele flat, dan gaat de lol van huren er snel af hoor.

Ik snap heel goed waar een 22-jarige zich druk om maakt. De meeste mensen studeren toch ook wel om hun toekomst, maar als je dan met dergelijke prijzen om de oren geslagen wordt zakt de moed je wel in de schoenen.

Het is zeker moeilijk , maar het ging er om dat het " burgerlijk " wordt genoemd om een groter huis te hebben en dat is bullshit.

AnAppleADay schreef: ↑

01-01-2021 12:27

Dat is waar maar ik ben bijna 10 jaar ouder dan TO en heb ook nog niet kunnen kopen. Als ik me daar 10 jaar geleden al druk over had gemaakt dan was ik gek geworden.
Er zijn echt nog genoeg huurhuizen te vinden rond de 1000 euro. Ja daar moet je dan een tijd voor zoeken, het zijn geen eensgezinswoningen en misschien moet je eerst met huisgenoten wonen.
Maar dat lijkt me normaal.

Vind je een huurhuis voor 1000 euro nog " te doen" ?????