Geld & Recht alle pijlers

Studieschuld man, nog meebetalen of niet?

18-09-2018 11:19 402 berichten
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:00
0.00% gewijzigd
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:01
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
18-09-2018 11:25
dit gaat niet over de studieschuld, dit is een relatieprobleem
+1

Je moet aan je relatie werken, niet aan die schuld. die is er nu eenmaal.

Je hebt het over je man, ik ga er dus vanuit dat je getrouwd bent. Als dit in gemeenschap van goederen is en het huwelijk is van voor (ik dacht 2016) dan zijn alle schulden van jullie samen, tenzij je deze voor het huwelijk apart hebt ondergebracht in huwelijkse voorwaarden. Dus wel of niet meebetalen is een vrijwillige keuze, de schuld en de bijbehorende verantwoordelijkheid worden er alleen niet minder van. Dus die keuze is echt aan jou.

ik lees andere reacftie die zeggen dat je "echt niet" meer moet mee betalen, maar ik zou dat wle doen, als ik jou was, want uiteindelijk moet die schuld een keer weg. Bovendien ben je al over de helf van de door jou genoemde 15 jaar.

Hem "dwingen" (een deel van) zijn muziekcollectie te verkopen levert niks op. Althans geen geld. Muziek is geen stuiver waard, tenzij je ene paar hele zeldsame vinyl platen hebt liggen. Het enige dat je dit opleverd is nog meer stress en spanning in je relatie.

Je geeft zelf aan dta je veel aan het nadenken bent hoe je it op kan lossen. Stop met nadenken en ga praten. Met je man, met d ehuisarts, met de schuldhulpverlening in jouw gemeente, het leger des heils, maatschappleijk werk of een kerkelijke instelling. Er zijn echt massa's mensen in vergelijkbare situaties als de jouwe en wat ik zo lees zou het doodzonde zijn om je rerlatie te laten stuklopenop een paar rotcenten (want dat zijn het uiteindleijk!)

Zoek hulp bij je schuld en bij je relatie. maar zoek vooral hulp bij elkaar! Schaam je nergens voor!

Het zal nog even pijn doen, maar het wordt zeker beter!

Succes
jouw leven is een keuze
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:01
99.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
2east schreef:
18-09-2018 11:41
+1

Je moet aan je relatie werken, niet aan die schuld. die is er nu eenmaal.

Je hebt het over je man, ik ga er dus vanuit dat je getrouwd bent. Als dit in gemeenschap van goederen is en het huwelijk is van voor (ik dacht 2016) dan zijn alle schulden van jullie samen, tenzij je deze voor het huwelijk apart hebt ondergebracht in huwelijkse voorwaarden. Dus wel of niet meebetalen is een vrijwillige keuze, de schuld en de bijbehorende verantwoordelijkheid worden er alleen niet minder van. Dus die keuze is echt aan jou.

ik lees andere reacftie die zeggen dat je "echt niet" meer moet mee betalen, maar ik zou dat wle doen, als ik jou was, want uiteindelijk moet die schuld een keer weg. Bovendien ben je al over de helf van de door jou genoemde 15 jaar.

Hem "dwingen" (een deel van) zijn muziekcollectie te verkopen levert niks op. Althans geen geld. Muziek is geen stuiver waard, tenzij je ene paar hele zeldsame vinyl platen hebt liggen. Het enige dat je dit opleverd is nog meer stress en spanning in je relatie.

Je geeft zelf aan dta je veel aan het nadenken bent hoe je it op kan lossen. Stop met nadenken en ga praten. Met je man, met d ehuisarts, met de schuldhulpverlening in jouw gemeente, het leger des heils, maatschappleijk werk of een kerkelijke instelling. Er zijn echt massa's mensen in vergelijkbare situaties als de jouwe en wat ik zo lees zou het doodzonde zijn om je rerlatie te laten stuklopenop een paar rotcenten (want dat zijn het uiteindleijk!)

Zoek hulp bij je schuld en bij je relatie. maar zoek vooral hulp bij elkaar! Schaam je nergens voor!

Het zal nog even pijn doen, maar het wordt zeker beter!

Succes
ben het erg niet met je eens
Loep even
dit is trekken aan een dood paard
ze is hem niks verplicht en beter gaat het niet worden
In sommige mannen (m/v) moet je geen energie steken
Alle reacties Link kopieren
Nou ik snap wel dat het je dwars zit allemaal.
Hij heeft schijt aan je.
Eerst omtrent de buurvrouw, en nu financieel.
Hij zal verantwoordelijkheid voor jullie relatie moeten gaan nemen, want nu is hij gewoon een lapzwans
Jij klinkt elke keer zo lief en alsof je overal goed over nadenkt TO, hier waren er al lang scherven gevallen
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
18-09-2018 11:43
ben het erg niet met je eens
Loep even
dit is trekken aan een dood paard
ze is hem niks verplicht en beter gaat het niet worden
In sommige mannen (m/v) moet je geen energie steken
Ik heb niet geloept dus kan daar niet over oordelen. Als het alleen om geld gaat zullen ze samen de verantwoordelijkheid moeten nemen.

Ik verbaas me overigens wel vaker over de reacties waarbij getrouwde partners (In gemeenschap) praten over mijn geld en zijn/haar geld en zijn/haar schuld of mijn schuld.

Juridisch maakt dat allemaal geen enkel verschil. (tot voor kort, wet is nu verandert) Maar wat ik vooral "rarig" vindt is dat mijn-en-dijn binnen een huwelijk, zeker met kinderen.

Je bent samen aan zo'n 'avontuur' begonnen, neem dan ook samen de 100% verantwoordelijkheid.

maar misschien ben ik wel heeeeeeeeel ouderwets..........
2east wijzigde dit bericht op 18-09-2018 11:50
Reden: spelvautjes aangepast.....
0.72% gewijzigd
jouw leven is een keuze
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:02
99.62% gewijzigd
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:02
0.00% gewijzigd
Rinkels schreef:
18-09-2018 11:43
Dit had ik dus al met hem afgesproken. Maar dat werkt niet of slechts tijdelijk. Dan zou ik nu dus stoppen met meebetalen. En dat is misschien ook wel wat ik wil.
Je mag best consequenties verbinden aan zijn schenden van jullie afspraak.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap niet dat jij zomaar bent gaan meebetalen zonder enige voorwaarde. Ja, je hebt er een paar gesteld maar daar hoeft hij zich al die acht jaar al niet aan te houden geloof ik. Mijn eerste voorwaarde zou zijn geweest dat hij die hele muziekcollectie verkoopt en daarmee zijn schuld flink inlost. Tweede voorwaarde zou zijn dat ieder een klein bedrag vrij te besteden heeft per maand en daarbuiten enkel in overleg. En dan moet je dat natuurlijk niet door de vingers zien. Verder, je bent samen en dan zou ik de afspraak dat ik (jij) die papieren invul(t) en bijhoudt geen probleem vinden, zolang aan de rest van de afspraken voldaan wordt.

Waarom laat jij het zo op zijn beloop?
Alle reacties Link kopieren
Rinkels schreef:
18-09-2018 11:50
Je bent samen aan zo'n 'avontuur' begonnen, neem dan ook samen de 100% verantwoordleijkheid.

maar misschien ben ik wel heeeeeeeeel ouderwets..........
Ben ik helemaal met je eens. Maar als ik nou de enige ben die verantwoordelijkheid neemt... Wat dan?
[/quote]

Dan moet je dat probleem oplossen!

het is geen geldprobleem, of vreemdga probleem of seks probleem of eet probleem of whatever voor non-issue probleem. het is een relatieprobleem.

Je doet het niet samen. of hebt in ieder geval het gevoel dat je het niet samen doet. Los dat op!
jouw leven is een keuze
Madeliefjees schreef:
18-09-2018 11:28
Hij moet gewoon 40 uur gaan werken. En no way dat ik zou meebetalen aan een studieschuld die opgegegaan is aan feesten en beesten, en dan niet eens een diploma.

Dit. En bovendien: straks loopt die relatie op de klippen en dan sla je jezelf voor je kop dat je 10+ jaar aan de schuld van een ander hebt zitten meebetalen. Dat geld had ook naar je pensioen gekund.
Onzin want een studieschuld is en blijft altijd persoonlijk en kan nooit bij een partner gehaald worden. Ook niet bij gemeenschap van goederen.

Wat betreft kosten en gezin; wij hebben ook kinderen. Gemiddeld genomen verdienen we gelijk. Ik een vast/stabiel inkomen, partner wat wisselend. Alle kosten op een rij gezet en door 2 , en dat bedrag maken we beiden over naar de gezamenlijke rekening. Partner betaald daarnaast het huis, ik betaal kleding voor de kinderen grotendeels. Hoe ieder aan zijn/haar afgesproken inleg komt doet er niet toe. Partner moet soms zijn spaargeld aanspreken, ik nooit. Maar dat is nooit een isseu geweest. Als je de balans opmaakt na 5 jaar is onze bijdrage gewoon gelijk, prima voor ons.

Mijn partner werkt overigens 60+ uur oer week, waardoor ik alles qua huishouden en kids doe. Anders had ik ook 5 dagen gewerkt.
Ik zou van hem scheiden.

Je weet zelf ook wel dat je dat op een gegeven moment gaat doen. Dus waarom uitstellen?
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:02
99.81% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Er is meerdere keren gevraagd waarom je man 'maar' 24 uur werkt, maar daar geef je geen antwoord op. Hoe zit dat? Het is prima als het een reden heeft, maar als hij simpelweg gewoon 'lui' is, dan zou ik hem een schop onder z'n kont geven en zeggen dat hij maar eens wat meer uren moet gaan vragen bij zijn baas. (32 kan al een heel verschil maken).
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:03
0.00% gewijzigd
Ik vind je niet onredelijk. Ik betaal ook niet mee aan de studieschuld van mijn man.
24 uur werk is ook niet veel. Ik vind je voorstel dat hij meer moet gaan werken (tenzij hij dat niet kan door bijv gezondheid) een goed idee. En elke keer dat hij weer iets van muziek heeft gekocht dan stuur je hem maar weer teug naar de winkel met zijn bonnetje.
Nou hebben we nog steeds geen antwoord op de vraag waarom die man maar 24 uur werkt.
Alle reacties Link kopieren
Rinkels schreef:
18-09-2018 11:43
Dit had ik dus al met hem afgesproken. Maar dat werkt niet of slechts tijdelijk.

Dan hou jij je dus telkens niet aan de afspraak :lightbulb: . Waarom doe je dat?
Alle reacties Link kopieren
Yunaaislynn schreef:
18-09-2018 11:54
Onzin want een studieschuld is en blijft altijd persoonlijk en kan nooit bij een partner gehaald worden. Ook niet bij gemeenschap van goederen.

Wat betreft kosten en gezin; wij hebben ook kinderen. Gemiddeld genomen verdienen we gelijk. Ik een vast/stabiel inkomen, partner wat wisselend. Alle kosten op een rij gezet en door 2 , en dat bedrag maken we beiden over naar de gezamenlijke rekening. Partner betaald daarnaast het huis, ik betaal kleding voor de kinderen grotendeels. Hoe ieder aan zijn/haar afgesproken inleg komt doet er niet toe. Partner moet soms zijn spaargeld aanspreken, ik nooit. Maar dat is nooit een isseu geweest. Als je de balans opmaakt na 5 jaar is onze bijdrage gewoon gelijk, prima voor ons.

Mijn partner werkt overigens 60+ uur oer week, waardoor ik alles qua huishouden en kids doe. Anders had ik ook 5 dagen gewerkt.
Mooi dat dit voor jou werkt.

Juridisch is en blijft ene studieschuld persoonlijkm maar als je trouwt en zeker als je kinder hebt kan je wel een persoonlijke schuld hebben, je neemt deze wel mee in een "samenleving" en deze zald us daarop ook "drukken". En dat had je voor het aangaan van de relatie kunnen weten.

Wat ik bedoel te zeggen si dat mensen altijd met een roze bril in zo'n relatie stappen en uiteindelijk altijd maar ruzie krijgen over 2 onderwerpen:

Geld of "een ander".......

En dat snap ik niet.
jouw leven is een keuze
Ik zou het geen seconde uithouden met zo'n man eerlijk gezegd.
Net of je een kleuter in huis hebt ipv een partner.
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 20:03
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Rinkels schreef:
18-09-2018 11:55
Ik heb WEL voorwaarden gesteld. We hebben de afspraak dat we dingen in overleg aanschaffen als het buiten het huishouden om is. Maar hij houdt zich er steeds niet aan. Nu beraad ik me dus op het volgende en dat is dat ik misschien wel ga eisen dat hij een deel van zijn collectie verkoopt, meer gaat werken etc.

Ja lieverd, je kunt het wel voorwaarden noemen maar als JIJ daar al acht jaar lang geen consequenties aan verbindt zijn het geen echte voorwaarden hè. Waarom verbreek JIJ telkens de afspraken?
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft gewoon schijt aan je. En geef nu eens antwoord op de vraag waarom hij maar 24 uur werkt?
Als er zoveel schuld is, zou hij zich dood moeten werken voor zn gezin, gewoon 40 uur en voor t werk nog een krantenwijk. Dan heb je ballen.
ik geef mn bek ook maar een douw

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven