Geld & Recht
alle pijlers
Telefonische verkoop en niet beslissingsbekwaam
dinsdag 24 november 2009 om 19:50
Ben een beetje van m'n appedinges... Net een eigenaardig en verwarrend telefoongesprek gehad met iemand van Energie Direct.
Ik heb een geheugenstoornis en een concentratiestoornis (auto-ongeluk), daar merk je weinig van als ik schrijf. Maar wel als je met me praat, aan de telefoon bijvoorbeeld.
Om die reden regel ik zo weinig mogelijk via de telefoon, en de weinige zakelijke telefoontjes waar ik echt niet onderuit kan doe ik alleen als er een andere volwassene meeluistert via de speaker.
Ik doe er ook niet geheimzinnig over, heeft geen zin want dan moet ik gaan onthouden tegen wie ik waarover geheimzinnig heb gedaan en tja... dat vergeet ik dan weer
Maar goed, net was man even buiten de deur en ik kijk met zoon van 7 jaar tv. Telefoon gaat: Wimpie van Energie Direct aan de telefoon.
Ik weet, want dat heeft man met me overlegd (heb problemen met geheugen en concentratie, ben niet achterlijk) dat we overstappen naar Energie Direct. En ik weet ook dat dat niet meteen kon i.v.m. het contract dat we hadden met een andere leverancier, we kunnen pas overstappen ergens in 2010.
Wimpie geeft aan dat ze van veel klanten opmerkingen en vragen hebben gehad dat ze eigenlijk eerder over willen stappen. Daarom is er nu een actie, per X-datum in december kunnen we dan overstappen en dat is dan goedkoper.
Ik onderbreek Wimpie en vraag of hij dat op papier kan zetten en op kan sturen. Nee dat kan niet want eenmalige telefonische aanbieding. Ik leg uit waarom ik niet telefonisch dingen afhandel en waarom ik het op papier wil hebben. Kan niet zegt Wimpie. Maar hij wil het best nog een keer uitleggen. Ik vertel dat dat geen zin heeft: hij kan het 100 keer uitleggen maar dat heeft hetzelfde effect als 100 keer water door een zeef gooien en dan verwachten dat het water in die zeef blijft staan.
Wimpie zegt dat ik dan maar pen en papier moet pakken om een emailadres op te schrijven en dan moet(!) ik wat gegevens doorgeven en mijn situatie uitleggen en naar dat mailadres sturen en dan kan de aanbieding op papier gezet worden. Ik geef aan dat niet te doen en Wimpie wil weer opnieuw met z'n verhaal beginnen. Inmiddels kom ik helemáál niet meer uit m'n woorden (al 3 keer gezegd dat ik telefonisch geen zaken doe en niks bevestig en nergens ja of nee op zeg) en zeg:"Meneer.... dank u wel meneer... dag meneer" en hang op. Ik kwam er gewoon ècht niet uit met 'm en was aan 't stotteren en hakkelen.
Ik ga bij zoon op de bank zitten, en net als die weer lekker tegen me aan genesteld is, gaat de telefoon weer: weer Wimpie. Of ik nog weet wie hij is en dat we elkaar net aan de telefoon hebben gehad. Ja dat weet ik nog, maar ik wil nog steeds geen zaken doen via de telefoon. Waarom ik ophing. Omdat het bij hem kennelijk ook water door een zeef gooien is (m'n humor is sterker gebleken als m'n concentratie en m'n geheugen ). Wimpie wil weten waarom ik dat mailadres niet op wil schrijven. Omdat ik telefonisch niks wil en kan regelen en als HIJ me een aanbieding wil doen, HIJ me maar dingen moet mailen en niet ik m'n halve doopzeel (doopceel?) moet doormailen aan mensen die ik niet ken. Want het blijkt niet zo simpel als alleen een mailadres opschrijven, er zijn een stuk of wat dingen/feiten/vragen die ik moet beantwoorden/doorgeven. En dat kàn ik niet!
Wimpie begint medelijden met me te krijgen, gaat erg langzaam praten, leeft met me mee en probeert 't nog één keer.... Grrrr Ik zeg nògmaals (want nieuw telefoongesprek) dat ik niks telefonisch wil en kan regelen, niks bevestig en nergens ja of nee op zeg en wens Wimpie een fijne avond. Wimpie wenst mij hetzelfde, en vooral nog veel sterkte, en ik hang op.
Ik voel me hier rot onder, erg rot. Wimpie wist zich waarschijnlijk met de situatie ook geen raad en deed ook gewoon maar wat z'n werkgever van 'm wilde. Maar ergens vraag ik me af of ik het wel goed heb afgehandeld en of ik niet een stiekem toch wel goede aanbieding misgelopen heb zo. Dat ik ergens aan vast zit, daar ben ik niet bang voor. Ik weet dat ik vaak genoeg "nee, geen interesse, ik neem geen beslissing, ik zeg nergens ja of nee op" heb gezegd. Maar als je nou niet zo mondig bent? Als ik een slechtere dag heb en niet zo bij de pinken ben die dag dat ik dat soort dingen allemaal zeg? Heb je dan een poot om op te staan of niet? En wat als ik nou wel een aanbieding misloop zo, ik ben tenslotte al klant bij ze, kan ik die aanbieding alsnog "opeisen"?
Ik heb een geheugenstoornis en een concentratiestoornis (auto-ongeluk), daar merk je weinig van als ik schrijf. Maar wel als je met me praat, aan de telefoon bijvoorbeeld.
Om die reden regel ik zo weinig mogelijk via de telefoon, en de weinige zakelijke telefoontjes waar ik echt niet onderuit kan doe ik alleen als er een andere volwassene meeluistert via de speaker.
Ik doe er ook niet geheimzinnig over, heeft geen zin want dan moet ik gaan onthouden tegen wie ik waarover geheimzinnig heb gedaan en tja... dat vergeet ik dan weer
Maar goed, net was man even buiten de deur en ik kijk met zoon van 7 jaar tv. Telefoon gaat: Wimpie van Energie Direct aan de telefoon.
Ik weet, want dat heeft man met me overlegd (heb problemen met geheugen en concentratie, ben niet achterlijk) dat we overstappen naar Energie Direct. En ik weet ook dat dat niet meteen kon i.v.m. het contract dat we hadden met een andere leverancier, we kunnen pas overstappen ergens in 2010.
Wimpie geeft aan dat ze van veel klanten opmerkingen en vragen hebben gehad dat ze eigenlijk eerder over willen stappen. Daarom is er nu een actie, per X-datum in december kunnen we dan overstappen en dat is dan goedkoper.
Ik onderbreek Wimpie en vraag of hij dat op papier kan zetten en op kan sturen. Nee dat kan niet want eenmalige telefonische aanbieding. Ik leg uit waarom ik niet telefonisch dingen afhandel en waarom ik het op papier wil hebben. Kan niet zegt Wimpie. Maar hij wil het best nog een keer uitleggen. Ik vertel dat dat geen zin heeft: hij kan het 100 keer uitleggen maar dat heeft hetzelfde effect als 100 keer water door een zeef gooien en dan verwachten dat het water in die zeef blijft staan.
Wimpie zegt dat ik dan maar pen en papier moet pakken om een emailadres op te schrijven en dan moet(!) ik wat gegevens doorgeven en mijn situatie uitleggen en naar dat mailadres sturen en dan kan de aanbieding op papier gezet worden. Ik geef aan dat niet te doen en Wimpie wil weer opnieuw met z'n verhaal beginnen. Inmiddels kom ik helemáál niet meer uit m'n woorden (al 3 keer gezegd dat ik telefonisch geen zaken doe en niks bevestig en nergens ja of nee op zeg) en zeg:"Meneer.... dank u wel meneer... dag meneer" en hang op. Ik kwam er gewoon ècht niet uit met 'm en was aan 't stotteren en hakkelen.
Ik ga bij zoon op de bank zitten, en net als die weer lekker tegen me aan genesteld is, gaat de telefoon weer: weer Wimpie. Of ik nog weet wie hij is en dat we elkaar net aan de telefoon hebben gehad. Ja dat weet ik nog, maar ik wil nog steeds geen zaken doen via de telefoon. Waarom ik ophing. Omdat het bij hem kennelijk ook water door een zeef gooien is (m'n humor is sterker gebleken als m'n concentratie en m'n geheugen ). Wimpie wil weten waarom ik dat mailadres niet op wil schrijven. Omdat ik telefonisch niks wil en kan regelen en als HIJ me een aanbieding wil doen, HIJ me maar dingen moet mailen en niet ik m'n halve doopzeel (doopceel?) moet doormailen aan mensen die ik niet ken. Want het blijkt niet zo simpel als alleen een mailadres opschrijven, er zijn een stuk of wat dingen/feiten/vragen die ik moet beantwoorden/doorgeven. En dat kàn ik niet!
Wimpie begint medelijden met me te krijgen, gaat erg langzaam praten, leeft met me mee en probeert 't nog één keer.... Grrrr Ik zeg nògmaals (want nieuw telefoongesprek) dat ik niks telefonisch wil en kan regelen, niks bevestig en nergens ja of nee op zeg en wens Wimpie een fijne avond. Wimpie wenst mij hetzelfde, en vooral nog veel sterkte, en ik hang op.
Ik voel me hier rot onder, erg rot. Wimpie wist zich waarschijnlijk met de situatie ook geen raad en deed ook gewoon maar wat z'n werkgever van 'm wilde. Maar ergens vraag ik me af of ik het wel goed heb afgehandeld en of ik niet een stiekem toch wel goede aanbieding misgelopen heb zo. Dat ik ergens aan vast zit, daar ben ik niet bang voor. Ik weet dat ik vaak genoeg "nee, geen interesse, ik neem geen beslissing, ik zeg nergens ja of nee op" heb gezegd. Maar als je nou niet zo mondig bent? Als ik een slechtere dag heb en niet zo bij de pinken ben die dag dat ik dat soort dingen allemaal zeg? Heb je dan een poot om op te staan of niet? En wat als ik nou wel een aanbieding misloop zo, ik ben tenslotte al klant bij ze, kan ik die aanbieding alsnog "opeisen"?
Iets anders
zaterdag 28 november 2009 om 21:48
De enige die profiteert van die aanbieding is ED. Ze zijn er echt niet op uit om jou een voordeeltje te geven hoor! Die moeite nemen ze niet.
En Wimpie? Dat is gewoon een smerige profiteur. Die wilde misbruik maken van jouw 'handicap' (ik weet niet of je het zelf ook zo wil noemen) Hij dacht waarschijnlijk dat als hij jou laat instemmen in die aanbieding je het toch weer zou vergeten.
Neh, je moet zowiezo nooit telefonisch zaken doen vind ik. Ook al onthoudt je alles. Als je iets wil ben je kien genoeg om dat zelf uit te zoeken. Daar hoeven ze je niet voor op te bellen.
En Wimpie? Dat is gewoon een smerige profiteur. Die wilde misbruik maken van jouw 'handicap' (ik weet niet of je het zelf ook zo wil noemen) Hij dacht waarschijnlijk dat als hij jou laat instemmen in die aanbieding je het toch weer zou vergeten.
Neh, je moet zowiezo nooit telefonisch zaken doen vind ik. Ook al onthoudt je alles. Als je iets wil ben je kien genoeg om dat zelf uit te zoeken. Daar hoeven ze je niet voor op te bellen.
