
Verdeling vaste lasten
woensdag 16 mei 2018 om 17:14
Hallo allemaal,
Helaas alweer dezelfde vraag
maar ik kon mijn situatie niet echt terug vinden in de andere topics.
Ik woon al een tijdje samen, ik werk in loondienst partner is zzp.
Ik verwachte dat partner na verloop van tijd wel in staat zou zijn de helft van de vaste lasten te gaan betalen.
Hoewel partner er financieel op vooruit is gegaan is de verhouding nog steeds 80/20.
Dit onder het motto van geld aan de kant moeten zetten voor belasting, geen pensioen opbouw enz.
Ik verdien genoeg en kan het betalen dus waarom zou ik klagen is het antwoord, echter ben ik niet van mening dat omdat ik het kan betalen ik het ook maar moet doen.
Als ik alles alleen had willen doen was ik wel alleen gebleven.
Daarbij doe ik ook bijna al het huishouden. Wassen, zuigen, dweilen, stof vegen, kleding vouwen/ ophangen, toilet&badkamer doe ik allemaal.
1 x per week komt iemand poetsen dat betaald partner meestal.
De inkomsten van partner variëren flink per maand en verdiend ook wel eens zwart bij. Als we uit eten gaan betaald hij dit meestal of andere uitjes maar ik deel dat liever en vind dat hij dat beter per maand in de vaste lasten kan steken.
Verhouding lasten betalen is even grof gezegd.
1000 euro vaste lasten waarvan partner 270 betaald en ik de rest.
Ik werk in 3 diensten a 40 uur gemiddeld. Partner werkt vooral in het weekend en door de week thuis.
Wat vinden jullie van de situatie want ik kom er niet uit, ik wordt er niet blij van hoe het nu gaat, maar heb moeite dit te uiten. Omdat ik dan als egoist bestempeld wordt en niet met geld om kan gaan.
Ik moet kunnen sparen in deze situatie maar omdat ik een lening heb om het huis te kunnen huren destijds en ook nog tussendoor ontslagen ben geweest en tijdelijk werk en uitkering heb gehad ben ik pas sinds kort net uit het rood.
Sorry voor het lange verhaal, voor meer info vraag gerust.
Helaas alweer dezelfde vraag

Ik woon al een tijdje samen, ik werk in loondienst partner is zzp.
Ik verwachte dat partner na verloop van tijd wel in staat zou zijn de helft van de vaste lasten te gaan betalen.
Hoewel partner er financieel op vooruit is gegaan is de verhouding nog steeds 80/20.
Dit onder het motto van geld aan de kant moeten zetten voor belasting, geen pensioen opbouw enz.
Ik verdien genoeg en kan het betalen dus waarom zou ik klagen is het antwoord, echter ben ik niet van mening dat omdat ik het kan betalen ik het ook maar moet doen.
Als ik alles alleen had willen doen was ik wel alleen gebleven.
Daarbij doe ik ook bijna al het huishouden. Wassen, zuigen, dweilen, stof vegen, kleding vouwen/ ophangen, toilet&badkamer doe ik allemaal.
1 x per week komt iemand poetsen dat betaald partner meestal.
De inkomsten van partner variëren flink per maand en verdiend ook wel eens zwart bij. Als we uit eten gaan betaald hij dit meestal of andere uitjes maar ik deel dat liever en vind dat hij dat beter per maand in de vaste lasten kan steken.
Verhouding lasten betalen is even grof gezegd.
1000 euro vaste lasten waarvan partner 270 betaald en ik de rest.
Ik werk in 3 diensten a 40 uur gemiddeld. Partner werkt vooral in het weekend en door de week thuis.
Wat vinden jullie van de situatie want ik kom er niet uit, ik wordt er niet blij van hoe het nu gaat, maar heb moeite dit te uiten. Omdat ik dan als egoist bestempeld wordt en niet met geld om kan gaan.
Ik moet kunnen sparen in deze situatie maar omdat ik een lening heb om het huis te kunnen huren destijds en ook nog tussendoor ontslagen ben geweest en tijdelijk werk en uitkering heb gehad ben ik pas sinds kort net uit het rood.
Sorry voor het lange verhaal, voor meer info vraag gerust.
vrijdag 18 mei 2018 om 11:00
eva-luna schreef: ↑18-05-2018 09:28Eh Hightower, als hij met zijn baan nog geen 500 euro per maand kan inbrengen in de huishoudpot, dan is dat geen baan, maar een hobby.
Feit is dat het werk niet voldoende oplevert. En de kans dat het na meer dan vijf jaar ineens wel meer gaat opleveren, lijkt me zeer klein.
Dan gaat ie maar weer in loondienst.
Helemaal eens! Geldstress is niet de kern van het probleem.
Kern is dat haar vriend geen geld heeft, het vertikt op een andere manier bij te dragen aan het huishouden (wat ze samen voeren) en haar wil controleren. En als klap op de vuurpijl ook nog kritiek heeft op de manier waarop TO dingen doet
Of hij klooit wat aan als ZZP'er en neemt TO taken uit handen. Parttime ZZP'er, parttime huisman dus.
Of hij gaat gewoon normaal financieel bijdragen.
Dat zijn zijn keuzes.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
vrijdag 18 mei 2018 om 12:53
Ik deel jullie mening zeker daarom ook dit topic, en zoals als gezegd werd dat een ex er heel erg op lijkt klopt precies, ik ga door weerwoord en mooie praatjes twijfelen en me schuldig voelen.
Ik kan nu wel rond komen en na komende maand ook vast wat sparen als er niet vanalles de hoek komt kijken.
Ik hoop ook echt dat ik snel dit kan aanpakken en zien wat er precies gebeurd zonder te twijfelen over hoe ik erin sta.
Bedankt allemaal! Ik ga hier mee aan de slag, zal niet morgen zijn maar wel binnenkort.
Ik kan nu wel rond komen en na komende maand ook vast wat sparen als er niet vanalles de hoek komt kijken.
Ik hoop ook echt dat ik snel dit kan aanpakken en zien wat er precies gebeurd zonder te twijfelen over hoe ik erin sta.
Bedankt allemaal! Ik ga hier mee aan de slag, zal niet morgen zijn maar wel binnenkort.
vrijdag 18 mei 2018 om 13:09
Dankjewel Doornroosje!doornroosje9 schreef: ↑18-05-2018 13:01Succes, TO! En laat je niet aan het twijfelen brengen. Dit ligt niet aan jou, dit ligt aan hem.
vrijdag 18 mei 2018 om 15:13
Het was inderdaad een worsteling. Een hevige. En achteraf kun je eigenlijk niet begrijpen hoe het zo ver heeft kunnen komen. En dat allemaal onder het mom van "liefde". Het was helemaal geen liefde, eerder een soort van emotionele gijzeling.Zalmsnipper schreef: ↑18-05-2018 09:32Ik herken dit verhaal zooooo goed. Precies hetzelfde meegemaakt. Fijn dat jij je er ook aan ontworsteld hebt!
Voor jou ook fijn dat je het toch hebt ingezien en ook vooral: er naar hebt gehandeld. Want dat lijkt zo makkelijk, maar was het niet. Het is wel echt het beste dat ik ooit gedaan heb voor mezelf, maar de opluchting liet lang op zich wachten. Wel wist ik vanaf de dag dat hij eindelijk vertrok 1000% zeker dat ik het goede had gedaan, maar het duurde nog tijden voordat de letterlijke en figuurlijke spanning wat minder werd. Ik zat bijvoorbeeld urenlang stil in een hoekje met gebalde vuisten, zonder dat ik het doorhad. (Dit was dus wel na een maandenlange onleefbare situatie waarin ex zogenaamd een ander onderkomen zocht, terwijl ik met mijn geopende ogen een zuipende, gamende lambal zag die op mijn zak zat te teren.)
Ik probeer woorden te bedenken die TO in deze fase tot steun zijn en lampjes doen branden en kwartjes doen vallen, maar vind het lastig. Denk toch dat iedereen uiteindelijk op zijn/haar eigen wijze door zoiets heen gaat. Wel is het een goed teken dat ze hier een balletje opgooit, want zelfs dat durfde ik destijds niet te doen. Ik sprak er niet over, met niemand. Er was dus niemand die ooit tegen mij zei: dit is niet normaal joh. Heel ongezond.
Wat was bij jou de druppel? Waarom/hoe viel het kwartje? Benieuwd of jij na verloop van tijd wel hebt kunnen begrijpen hoe je het hebt laten kunnen gebeuren, wellicht dat TO daar ook iets aan heeft.
vrijdag 18 mei 2018 om 15:27
Dat schuldig voelen vergat ik te noemen, maar dat is ook heel herkenbaar. Ook al wéét je ergens wel dat dat niet klopt, toch voelt dat dan zo. Mij heeft het erg geholpen om een paar gesprekken met een ggz praktijk ondersteuner bij de huisarts te hebben. Nadat ik de situatie had geschetst, keek ze me echt aan alsof ik gek was. En dat was ik natuurlijk ook, op een bepaalde manier. Zo'n objectieve blik op het hele gedoe en een paar gesprekken om mij wat uit de knoop te halen, heeft mij toen echt geholpen. Als je zó gemanipuleerd wordt, weet je namelijk gewoon niet meer wat normaal is en wat niet, en je je vertrouwt je eigen gevoel en intuïtie niet meer. En op basis daarvan is het lastig om ingrijpende beslissingen te nemen, en zo kabbelt alles gewoon op de oude voet door en verandert er in elk geval niets.
Sterkte, Firenze. Je bent op de goede weg door er hier over te praten, het is niet makkelijk maar je komt hier uiteindelijk wel doorheen.
vrijdag 18 mei 2018 om 18:14
Wel is het een goed teken dat ze hier een balletje opgooit, want zelfs dat durfde ik destijds niet te doen. Ik sprak er niet over, met niemand. Er was dus niemand die ooit tegen mij zei: dit is niet normaal joh. Heel ongezond.
Dat had ik ook hoor, ik dacht als iemand dit leest die hem kent of hijzelf ben ik t haasje.
Hij weet dat ik dit met een vriendin heb besproken en zegt dan dat ik met hem moet communiceren, klopt ook maar onze manier van communiceren werkt niet zo goed, heb ik ook al gezegd.
Niemand kent zijn positie enz.
Nogmaals hij zal hard werken enz enz maar dat moet ik ook en van mij wordt vanalles verwacht
maar ik mag niks terug verwachten. Want ja ik verdien genoeg en we hebben het niet slecht. En dan denk ik idd ben ik dan zo egoïstisch? Vermoeiend
Maar dank voor je verhaal! En je woorden heb er zeer zeker wat aan !
Dat had ik ook hoor, ik dacht als iemand dit leest die hem kent of hijzelf ben ik t haasje.
Hij weet dat ik dit met een vriendin heb besproken en zegt dan dat ik met hem moet communiceren, klopt ook maar onze manier van communiceren werkt niet zo goed, heb ik ook al gezegd.
Niemand kent zijn positie enz.
Nogmaals hij zal hard werken enz enz maar dat moet ik ook en van mij wordt vanalles verwacht

Maar dank voor je verhaal! En je woorden heb er zeer zeker wat aan !
vrijdag 18 mei 2018 om 18:37
Mijn partner en ik zaten in een soortgelijke situatie, maar ik was degene die eigenlijk te weinig verdiende... Ik ben voor een ultimatum gezet met als uitkomst dat ik in terug in loondienst moest gaan werken.
Heel veel verdriet van gehad, voor mijn gevoel viel mijn droom in duigen. Nu wat meer dan een half jaar verder en we zijn allebei blij met de uitkomst. Ik ben op weg naar een nieuwe droom en ons leven is een stuk rustiger/gelukkiger geworden. Achteraf zegt mijn partner ook dat we dit veel eerder hadden moeten doen.
Je bent zeker geen bitch of egoïst als je verwacht dat je vriend ook zijn steentje gaat bijdragen en dan maar misschien een baan (erbij) moet gaan zoeken. Het kan zeker ook goed uitpakken.
Heel veel verdriet van gehad, voor mijn gevoel viel mijn droom in duigen. Nu wat meer dan een half jaar verder en we zijn allebei blij met de uitkomst. Ik ben op weg naar een nieuwe droom en ons leven is een stuk rustiger/gelukkiger geworden. Achteraf zegt mijn partner ook dat we dit veel eerder hadden moeten doen.
Je bent zeker geen bitch of egoïst als je verwacht dat je vriend ook zijn steentje gaat bijdragen en dan maar misschien een baan (erbij) moet gaan zoeken. Het kan zeker ook goed uitpakken.
vrijdag 18 mei 2018 om 18:50
Bedankt voor jou verhaal!hello-world schreef: ↑18-05-2018 18:37Mijn partner en ik zaten in een soortgelijke situatie, maar ik was degene die eigenlijk te weinig verdiende... Ik ben voor een ultimatum gezet met als uitkomst dat ik in terug in loondienst moest gaan werken.
Heel veel verdriet van gehad, voor mijn gevoel viel mijn droom in duigen. Nu wat meer dan een half jaar verder en we zijn allebei blij met de uitkomst. Ik ben op weg naar een nieuwe droom en ons leven is een stuk rustiger/gelukkiger geworden. Achteraf zegt mijn partner ook dat we dit veel eerder hadden moeten doen.
Je bent zeker geen bitch of egoïst als je verwacht dat je vriend ook zijn steentje gaat bijdragen en dan maar misschien een baan (erbij) moet gaan zoeken. Het kan zeker ook goed uitpakken.
Ook fijn om de andere kant te horen, en dat het ook goed kan uitpakken.
Ik neem dit zeker mee


vrijdag 18 mei 2018 om 21:58
Ik gun je echt de wereld, maar je vergeet even dat het bij jou niet alleen gaat om een scheve verdeling van de financiën. Het gaat om een respectloze behandeling van jou en om een communicatieprobleem omdat je dingen die je dwars zit niet bespreekbaar kunt maken.
vrijdag 18 mei 2018 om 22:11
Klopt ook kastanjez, maar het is goed om te lezen dat het wel kan. Ik ben het met je eens dat het respectloos is, dit ga ik zeker ook duidelijk maken en zeggen hoe ik me erbij voel, of het impact heeft geen idee.Kastanjez schreef: ↑18-05-2018 21:58Ik gun je echt de wereld, maar je vergeet even dat het bij jou niet alleen gaat om een scheve verdeling van de financiën. Het gaat om een respectloze behandeling van jou en om een communicatieprobleem omdat je dingen die je dwars zit niet bespreekbaar kunt maken.


zaterdag 19 mei 2018 om 11:20
zaterdag 19 mei 2018 om 11:45
Klopt 80/20 is niet precies waar.ZonnigKleintje schreef: ↑19-05-2018 11:2080/20 is niet waar; inclusief schoonmaak 34/66 ofzo. Nog steeds scheef, maar al minder erg.
Excuses.
zaterdag 19 mei 2018 om 12:09
Ik snap eerlijk gezegd nooit niet goed waarom een partner die meer verdiend ook meer moet bijdragen. Bij mij is het nu en in vorige relaties altijd 50/50 geweest ongeacht wat de ander verdiende. Dat is toch het meest fair? De ene verdient misschien goed maar doet daarvoor wel een job die niet zo leuk is, terwijl de ander geen minder leuke job wil doen om meer te verdienen. Of de ene had zowieso al veel spaargeld maar moet dan toch minder bijdragen omdat die minder verdient, terwijl de ander dan goed verdient maar meer moet bijdragen en geen spaarpotje kan aanleggen, enz.

zaterdag 19 mei 2018 om 12:18
Nou ja, ik vind het wel uitmaken of je samen een hogere levenstandaard wilt hebben. Dus als je zelf 1,5 keer modaal verdient en je partner verdient 5x modaal, en die partner wil dat er dure vakanties zijn en een peperduur huis, dan is het niet reëel dat de minstverdienende partner daar de helft van bijdraagt. Maar dat soort zaken moet je samen afspreken.
zaterdag 19 mei 2018 om 12:32
Ik bedoelde eigenlijk op de vaste lasten-jolijn- schreef: ↑19-05-2018 12:18Nou ja, ik vind het wel uitmaken of je samen een hogere levenstandaard wilt hebben. Dus als je zelf 1,5 keer modaal verdient en je partner verdient 5x modaal, en die partner wil dat er dure vakanties zijn en een peperduur huis, dan is het niet reëel dat de minstverdienende partner daar de helft van bijdraagt. Maar dat soort zaken moet je samen afspreken.


zaterdag 19 mei 2018 om 12:48
Maar ook die lasten stijgen bij een duurder huis, duurdere auto etc. Laat staan als er kinderen komen. Op de lange termijn is 50/50 wel heel zuur voor de minst verdienende als het verschil groot is. Die kan geen enkel kapitaal opbouwen met hoge lasten, terwijl diegene zelf met liefde minder luxe woont en daarnaast wel kan sparen.

zaterdag 19 mei 2018 om 12:53
Bij naar rato inleggen houd de gene die het meest verdient nog steeds meer over dan degene die minder verdient. De meest verdienende kan dus gewoon sparen, of geeft teveel uit.Poker schreef: ↑19-05-2018 12:09Ik snap eerlijk gezegd nooit niet goed waarom een partner die meer verdiend ook meer moet bijdragen. Bij mij is het nu en in vorige relaties altijd 50/50 geweest ongeacht wat de ander verdiende. Dat is toch het meest fair? De ene verdient misschien goed maar doet daarvoor wel een job die niet zo leuk is, terwijl de ander geen minder leuke job wil doen om meer te verdienen. Of de ene had zowieso al veel spaargeld maar moet dan toch minder bijdragen omdat die minder verdient, terwijl de ander dan goed verdient maar meer moet bijdragen en geen spaarpotje kan aanleggen, enz.
Rendement uit spaargeld zou ik, op termijn, als inkomen zien.
zaterdag 19 mei 2018 om 13:18
Ik zal even wat ophelderen over de woon situatie.
We zijn hier gaan wonen vanwege het feit dat er vanuit thuis gewerkt kan worden. Tuurlijk woon ik er ook maar ik woon net zo lief op een appartement.
Dit heb ik gedaan voor hem. Werd moeilijk maar net te doen.
Had toen wel al de lening.
Ik ben pas sinds kort uit het rood dus nee op dit moment nog 0 spaargeld. En ik ben niet degene die op vakantie wil, ik wil liever mijn auto laten maken en de rest sparen ipv uitgeven aan vakantie.
Er wordt gezegd dat ik er maar voor moet zorgen dat we op vakantie kunnen gaan, want dat wil hij. Ik zit net zo lief thuis.
Ik leef niet duur alleen voor mezelf, ik ben ook voor mijn doen ver van fam enz gaan wonen omdat ik reiskosten kreeg en hij niet.
Dit zou voor hem benzine besparen en reistijd.
Ik moest elke dag 30 min naar werk rijden, nu niet meer omdat ik na ontslag dichtbij een baan heb gevonden.
We zijn hier gaan wonen vanwege het feit dat er vanuit thuis gewerkt kan worden. Tuurlijk woon ik er ook maar ik woon net zo lief op een appartement.
Dit heb ik gedaan voor hem. Werd moeilijk maar net te doen.
Had toen wel al de lening.
Ik ben pas sinds kort uit het rood dus nee op dit moment nog 0 spaargeld. En ik ben niet degene die op vakantie wil, ik wil liever mijn auto laten maken en de rest sparen ipv uitgeven aan vakantie.
Er wordt gezegd dat ik er maar voor moet zorgen dat we op vakantie kunnen gaan, want dat wil hij. Ik zit net zo lief thuis.
Ik leef niet duur alleen voor mezelf, ik ben ook voor mijn doen ver van fam enz gaan wonen omdat ik reiskosten kreeg en hij niet.
Dit zou voor hem benzine besparen en reistijd.
Ik moest elke dag 30 min naar werk rijden, nu niet meer omdat ik na ontslag dichtbij een baan heb gevonden.
zaterdag 19 mei 2018 om 13:23
Hier zit ook mijn knelpunt, wie heeft dit ooit gezegd. Ik vind het vervelend dat hier gewoon vanuit wordt gegaan.Poker schreef: ↑19-05-2018 12:09Ik snap eerlijk gezegd nooit niet goed waarom een partner die meer verdiend ook meer moet bijdragen. Bij mij is het nu en in vorige relaties altijd 50/50 geweest ongeacht wat de ander verdiende. Dat is toch het meest fair? De ene verdient misschien goed maar doet daarvoor wel een job die niet zo leuk is, terwijl de ander geen minder leuke job wil doen om meer te verdienen. Of de ene had zowieso al veel spaargeld maar moet dan toch minder bijdragen omdat die minder verdient, terwijl de ander dan goed verdient maar meer moet bijdragen en geen spaarpotje kan aanleggen, enz.
En ik doe het ook nog, maar voel me er niet goed bij.
Net als we moeten op vakantie zorg er maar voor. Ik vind dat geen uitspraken.
Als ik dan zeg dat ik liever voor de auto ga dan is “ ons “ niet belangrijk voor mij.
zaterdag 19 mei 2018 om 13:26
Het probleem van jullie financien is dat er geen gezamelijke financiele doelen zijn. Er is alleen wat jij wil en wat hij wil maar er is geen wat wij samen willen. Daardoor komen jullie nooit op 1 lijn.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 mei 2018 om 14:45
Doelen lijkt mij niet echt het probleem.
Het probleem lijkt mij dat beiden een volledig ander zicht hebben op hoe je met financiën omgaat. De financiën van beiden moeten een keer open en bloot op tafel. Maar dat kan wel eens een pittig gesprek worden als ik alles zo lees.
Wat is het werk/hobby van de partner?
Het probleem lijkt mij dat beiden een volledig ander zicht hebben op hoe je met financiën omgaat. De financiën van beiden moeten een keer open en bloot op tafel. Maar dat kan wel eens een pittig gesprek worden als ik alles zo lees.
Wat is het werk/hobby van de partner?
zaterdag 19 mei 2018 om 15:56
xeno schreef: ↑19-05-2018 14:45Doelen lijkt mij niet echt het probleem.
Het probleem lijkt mij dat beiden een volledig ander zicht hebben op hoe je met financiën omgaat. De financiën van beiden moeten een keer open en bloot op tafel. Maar dat kan wel eens een pittig gesprek worden als ik alles zo lees.
Wat is het werk/hobby van de partner?
Dat klopt inderdaad we denken hier ook anders over, hij houdt alles heel strak bij, ik minder.
Nogmaals waar 2 vechten 2 schuld, ik smijt niet met geld maar als ik een x naar de bioscoop wil en niet meer veel heb heb of ik moet toch boodschappen doen dan doe ik dat. En dan heb ik het over max 100 euro.
Nu kwam de dierenarts ongelegen 150euro, mijn dieren mijn zorg maar daar klaag ik niet over. En wil daarvoor zijn geld niet, het is ook niet dat ik zijn geld wil, ik wil gewoon 50/50 de woon lasten betalen.
Ik heb wel in hem geïnvesteerd ookal ziet hij dat niet zo, en ja met liefde.
Maar hij doet alsof ik met geld gooi en niks heb voor ons.
zaterdag 19 mei 2018 om 16:38