Geld & Recht
alle pijlers
Waar moeten deze mensen nu heen?
dinsdag 14 september 2021 om 20:07
Ik voeg aan het einde een linkje toe met een rechterlijke uitspraak (bijna alle rechtspraak is openbaar en wordt, met een beetje vertraging, gepubliceerd).
De casus is als volgt. Gedaagden in deze procedure zijn de leden van een Irakees gezin met een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd. 5 gezinsleden zijn minderjarig. Het gezin woont in een asielopvang. Er is hen een woning aangeboden in Heerlen. Het gezinshoofd heeft deze woning geweigerd omdat deze te klein zou zijn met onder meer slechts 4 slaapkamers.
De eiser is het COA. Dat staat voor Centrale Opvang Asielzoekers en het is een overheidsorgaan dat zich bezig houdt met asielopvang. Eiser is het er niet mee eens dat het gezin deze woning weigert en vordert dat ze de asielopvang nu verlaten.
Een beetje tot mijn verbazing wordt de eiser in het gelijk gesteld. Het gezin moet de opvang uit en moet het nu zelf maar uitzoeken.
Hoe gaat dat dan in de praktijk? Gaan deze mensen dan op straat zwerven? Is er nog noodopvang? Of gaat het COA er van uit dat ze wel weer teruggaan naar hun land van herkomst?
Als bewoner van een prijzige miniatuurkamer in de hoofdstad heb ik niet op voorhand heel veel begrip voor mensen die ellende in hun eigen land ontvluchten en vervolgens hier sociale huurwoningen weigeren vanwege ‘te klein’. Maar ik vraag me dan wel af of er nog een instantie enige verantwoordelijkheid neemt voor deze mensen.
Hier is de uitspraak:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2021:6830
De casus is als volgt. Gedaagden in deze procedure zijn de leden van een Irakees gezin met een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd. 5 gezinsleden zijn minderjarig. Het gezin woont in een asielopvang. Er is hen een woning aangeboden in Heerlen. Het gezinshoofd heeft deze woning geweigerd omdat deze te klein zou zijn met onder meer slechts 4 slaapkamers.
De eiser is het COA. Dat staat voor Centrale Opvang Asielzoekers en het is een overheidsorgaan dat zich bezig houdt met asielopvang. Eiser is het er niet mee eens dat het gezin deze woning weigert en vordert dat ze de asielopvang nu verlaten.
Een beetje tot mijn verbazing wordt de eiser in het gelijk gesteld. Het gezin moet de opvang uit en moet het nu zelf maar uitzoeken.
Hoe gaat dat dan in de praktijk? Gaan deze mensen dan op straat zwerven? Is er nog noodopvang? Of gaat het COA er van uit dat ze wel weer teruggaan naar hun land van herkomst?
Als bewoner van een prijzige miniatuurkamer in de hoofdstad heb ik niet op voorhand heel veel begrip voor mensen die ellende in hun eigen land ontvluchten en vervolgens hier sociale huurwoningen weigeren vanwege ‘te klein’. Maar ik vraag me dan wel af of er nog een instantie enige verantwoordelijkheid neemt voor deze mensen.
Hier is de uitspraak:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2021:6830
woensdag 15 september 2021 om 18:52
Dan heb je geen idee van waar je hebt gewerkt.Gisselle schreef: ↑15-09-2021 10:34Wat een aannames!!Ik ken die wereld nl. wel, heb in verschillende asielzoekerscentra gewerkt. En uitgekotst door de samenleving?! Echt? Gezinnen met kinderen, uitgekotst door de samenleving?! Waar en door wie? Hun gezinnen uit elkaar gerukt in Nederland??! Mensen met psychiatrische stoornissen op straat gezet? Waar?!! Hier in Nederland?Moet ik jouw post echt serieus nemen?
Ja ik vind het heel ondankbaar dat ze dit huis hebben geweigerd.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 15 september 2021 om 18:53
Syrië was altijd een redelijk normaal ontwikkeld land, met advocaten en professoren en professionals op allerlei gebieden. Tenminste wel in de stedelijke gebieden. Het was voor vrouwen ook heel normaal om te studeren enzo. Of is elke hoge pief in NL ook automatisch betrokken bij onze overheid?viva-amber schreef: ↑15-09-2021 09:35Wanneer je een hoge pief bent geweest dan heb je voor of met Assad gewerkt...
woensdag 15 september 2021 om 19:01
Maar dat is niet echt het issue denk ik. Het is normaal dat gezinnen starten in zo'n woning. Niet alleen vluchteling gezinnen maar veruit de meeste Nederlandse gezinnen. Wonen in een azc is vrij uitzichtloos. Ik denk dat volwassenen, en in dit geval ook ouders, bijna alles moeten aangrijpen om uit zo'n situatie te komen en hun gezin de kans te geven op een echte start in Nederland. Dat betekent met meer kinderen op 1 kamer. Dat is ook geen ramp. Zelfs niet als het krap en inschikken is.Surebaby schreef: ↑15-09-2021 18:48Er zijn trouwens hier in de buurt rijtjeshuizen inclusief zolder van 65m2. De 'kamers' zijn 7 M2 ofzo en op de zolder kun je alleen in het midden staan.
Dat zijn inderdaad ook '4 kamerwoningen'.
Allemaal hokjes.
Ik heb zelf een keer een dubbele bovenwoning met zo'n zolder (dus 3 'etages') aangeboden gekregen, die had 5 kamers. Woonkamer, kamer erachter, hokje met keuken, hokje met toilet.
Boven 3 kamers, waarvan 1 met een schuin dak waar precies een bed in paste en een bureau over het voeteneind.
Douchehokje ertussen gepropt.
'zolder over de hele bovenverdieping' was in totaal 10m2 bruikbare ruimte.
Dus net doen of iedere 4 kamer woning enorm groot is, klopt ook niet.
Ik heb langere tijd geleden wel gewerkt binnen de ggz met vluchtelingen. Niet zelf in een azc gewerkt maar wel met mensen die daar verbleven. Mijn ervaring is toch dat de manier waarop mensen met situaties omgaan, zoals het toegewezen krijgen van een woning, ook veel zegt over hun persoonlijkheid, mentale welzijn, flexibiliteit enzovoort. Meer dan over bijvoorbeeld de woning ansich. Maar soms waren mensen zo teleurgesteld in het leven, en zo boos, dat het ook niet meer goed kon gaan. Mijn ervaring, en ik neem hierin een risico met dit zeggen, was dat het vaak de man was die er het meest moeite mee had. Zeker als ze in het land van herkomst boven modaal waren, status en aanzien hadden, en hier hun draai niet konden vinden. Vrouwen waren daarin vaak meer flexibel.
woensdag 15 september 2021 om 19:01
Deels wel. Je houdt natuurlijk altijd de discussie op medische gronden. Je kan iemand in een rolstoel geen passende woning op 3 hoog achter aanbieden.Peter-FRL schreef: ↑15-09-2021 18:30Dus moet je het omdraaien.
Omschrijven wat, onafhankelijk van de samenstelling van het gezin, wordt gezien als "passende vervolg" huisvesting.
Hierna kun je op eigen gelegenheid en kosten doorstromen.
En bij afwijzen terug naar gebied van herkomst.
Daarmee voorkom je alle discussie.
Maar dan heb je het over een nieuwe richtlijn en dat is hier niet aan de orde. In dit geval kunnen ze dus de passendheid ter discussie stellen. Met alle risico van dien blijkbaar. Dit gezin heeft het toch anders aangepakt dan wat ik in andere uitspraken heb gelezen.
donderdag 16 september 2021 om 07:02
Het betreffende gezin komt uit Irak.Desayuno schreef: ↑15-09-2021 18:53Syrië was altijd een redelijk normaal ontwikkeld land, met advocaten en professoren en professionals op allerlei gebieden. Tenminste wel in de stedelijke gebieden. Het was voor vrouwen ook heel normaal om te studeren enzo. Of is elke hoge pief in NL ook automatisch betrokken bij onze overheid?
donderdag 16 september 2021 om 11:39
Het is ze echt wel (met behulp van een tolk) uitgelegd wat de consequenties waren van het weigeren van de woning. Ze willen echt niet zomaar een gezin eruit zetten.
Er is een enorme woningnood in Nederland. Gemeenten zijn verplicht jaarlijks een bepaald aantal statushouders te huisvesten (aantal is afhankelijk van de grootte van de gemeente). Dit aanbod is vrijwel altijd een sociale huurwoning van de woningcoöperatie. De doorstroom daarvan is gewoon niet zo groot en in sommige gemeenten (zeker de wat kleinere) kan het voorkomen dat een groot % van de vrijgekomen woningen naar statushouders gaan. Er wordt wel gezocht naar alternatieven (bijvoorbeeld kamer ipv woningverhuur van alleenstaanden) maar dat gaat nog moeizaam. Dat er zo'n grote woning is vrijgekomen is echt uitzonderlijk en het was een prima passend aanbod. Er is een enorm tekort aan betaalbare woningen binnen Nederland. Ieder kind een eigen slaapkamer als je zo'n groot gezin hebt is niet realistisch, ook niet voor mensen die hier geboren zijn. Een kamer delen is prima acceptabel. Als het huis te vol/druk is om te studeren/huiswerk te maken dan voldoet de bibliotheek ook prima.
Het lastige is dat vluchtelingen helaas een business zijn geworden. Mensensmokkelaars beloven gouden bergen in de landen waar ze naartoe gaan. Dat geeft een heel vertekend beeld. Vaak spaart een hele familie dat een familielid inderdaad naar zo'n land gesmokkeld kan worden met de belofte tot gezinshereniging of het onderhouden van de familie als je eenmaal daar bent. Dat leidt soms tot hele onrealistische verwachtingen van statushouders en hele bijzondere keuzes. Als deze onrealistische verwachtingen niet uitkomen houden ze de schone schijn op t.o.v. familie in het land van herkomst (want gezichtsverlies en schuldgevoel want er is enorm veel in ze geïnvesteerd) wat deze vicieuze cirkel weer in stand houdt.
Er is een enorme woningnood in Nederland. Gemeenten zijn verplicht jaarlijks een bepaald aantal statushouders te huisvesten (aantal is afhankelijk van de grootte van de gemeente). Dit aanbod is vrijwel altijd een sociale huurwoning van de woningcoöperatie. De doorstroom daarvan is gewoon niet zo groot en in sommige gemeenten (zeker de wat kleinere) kan het voorkomen dat een groot % van de vrijgekomen woningen naar statushouders gaan. Er wordt wel gezocht naar alternatieven (bijvoorbeeld kamer ipv woningverhuur van alleenstaanden) maar dat gaat nog moeizaam. Dat er zo'n grote woning is vrijgekomen is echt uitzonderlijk en het was een prima passend aanbod. Er is een enorm tekort aan betaalbare woningen binnen Nederland. Ieder kind een eigen slaapkamer als je zo'n groot gezin hebt is niet realistisch, ook niet voor mensen die hier geboren zijn. Een kamer delen is prima acceptabel. Als het huis te vol/druk is om te studeren/huiswerk te maken dan voldoet de bibliotheek ook prima.
Het lastige is dat vluchtelingen helaas een business zijn geworden. Mensensmokkelaars beloven gouden bergen in de landen waar ze naartoe gaan. Dat geeft een heel vertekend beeld. Vaak spaart een hele familie dat een familielid inderdaad naar zo'n land gesmokkeld kan worden met de belofte tot gezinshereniging of het onderhouden van de familie als je eenmaal daar bent. Dat leidt soms tot hele onrealistische verwachtingen van statushouders en hele bijzondere keuzes. Als deze onrealistische verwachtingen niet uitkomen houden ze de schone schijn op t.o.v. familie in het land van herkomst (want gezichtsverlies en schuldgevoel want er is enorm veel in ze geïnvesteerd) wat deze vicieuze cirkel weer in stand houdt.
